In een toespraak eind maart ter gelegenheid van zijn herverkiezing als heerser van het Middenrijk kondigde Xi Jinping aan dat hij zijn land voorbereidt op een oorlog. Moeten westerlingen zich zorgen maken over Taiwan en eventueel zichzelf?
De herverkiezing van Xi en een agressiever discours
Op 10 maart behaalde de Chinese leider een derde ambtstermijn na een stemming door de afgevaardigden van het Nationaal Volkscongres na een sovjetachtige score: 2.952 stemmen voor, geen stemmen tegen en nul onthoudingen. Xi Jinping, die sinds november 2012 aan de macht is, is voor vijf jaar herkozen en maakt definitief een einde aan de door de grondwet toegestane limiet van twee termijnen. Deze stemming versterkt alleen maar de positie van Xi Jinping als de grote leider. Eerder had hij tijdens het congres van de Communistische Partij (CCP) in oktober 2022 al een verlenging met vijf jaar gekregen voor de functie van algemeen secretaris van de CCP, maar ook van de Centrale Militaire Commissie.
Tijdens vier toespraken in het parlement koos hij voor een agressievere semantiek door aan te kondigen dat hij “China voorbereidt op oorlog” en zijn generaals oproept om “te durven vechten”. “In de komende periode zullen de risico’s en uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd steeds ernstiger worden”, voegde hij eraan toe. Hij liet niet na met de vinger te wijzen naar het Westen “onder leiding van de Verenigde Staten”, die naar zijn zeggen “een beleid van insluiting, omsingeling en onderdrukking van China” hebben ingevoerd.
Deze verklaringen kunnen, naast hun meer agressieve kant, ook worden geïnterpreteerd als een herhaling van drie belangrijke toezeggingen en zelfs beloften die Xi al jaren doet, met name: de Chinese droom verwezenlijken, het Middenrijk herenigen en van China de leidende macht in de wereld maken.
Peking versterkt zijn allianties
De meer oorlogszuchtige toon van Xi ligt geheel in de lijn van de internationale spanningen, het Russisch-Oekraïense conflict, maar ook de steeds nauwere betrekkingen tussen Peking en Moskou.
De meester van het Kremlin, Vladimir Poetin, ontving zijn Chinese ambtgenoot op 21 maart met veel bombarie. Het werd een “reis van vriendschap, samenwerking en vrede” genoemd. De twee leiders maakten van de gelegenheid gebruik om een zuur communiqué uit te brengen waarin de Verenigde Staten werden omschreven als een “gevaar voor de vrede”. Het communiqué bekritiseerde ook de Amerikanen omdat zij “in verschillende landen van de wereld raketten willen opstellen om een unilateraal militair voordeel te behouden”. Alles werd gedaan en gezegd om de twee grootmachten dichter bij elkaar te brengen. Xi Jinping heeft niet alleen de banden met Rusland aangehaald, maar ook met Brazilië, een andere opkomende mogendheid. Onlangs nog, op 13-14 april, werd de Braziliaanse president Luiz Inácio Lula Da Silva door Xi Jinping ontvangen in Peking in het kader van een officieel bezoek. “De Verenigde Staten moeten stoppen met het aanmoedigen van oorlog en beginnen te praten over vrede”, zei Lula aan het eind van zijn staatsbezoek aan China, waarmee hij zijn aansluiting bij het Chinese standpunt bevestigde.
Deze ontmoetingen tussen Xi en zijn Russische en Braziliaanse ambtgenoten zijn niet triviaal en reden tot bezorgdheid. Ze wijzen op het gedrag van een staatshoofd dat zich midden in de voorbereiding van een conflict bevindt en daarom sterke bondgenoten nodig heeft alvorens een oorlog te beginnen, met name de invasie van Taiwan. Xi Jinpings sterke vermogen om invloed uit te oefenen op de staatshoofden die hij ontmoet, blijkt ook uit de nogal verrassende woorden van de Franse president Emmanuel Macron, vlak na zijn officiële bezoek aan China – enkele dagen voor dat van Lula – waarin hij Europa opriep om geen “meelopers” van de VS te zijn.
China’s zwakheden blijven
Het Middenrijk is echter niet zonder zwakheden. In tegenstelling tot het Westen is China nog niet echt uit de COVID-19-crisis. De beëindiging van het ultra-strenge “zero COVID”-beleid in november 2022 heeft geleid tot een groot aantal doden en de gezondheidscrisis in het algemeen heeft de internationale geloofwaardigheid van China aanzienlijk verzwakt.
Bovendien verbeteren de herhaalde schendingen van de mensenrechten en met name de vervolging van de Oeigoeren het imago niet. Het land blijft zeer impopulair in het Westen. Volgens een onderzoek van Pew Research Center uit 2020 heeft 73% van de Amerikanen een slechte mening over China. In Frankrijk is dat 70%. Ten slotte blijft ook de invasie van Taiwan onzeker. Ook al heeft China zijn leger de afgelopen jaren sterk versterkt, een invasie van het eiland vereist enorme materiële en financiële middelen, en Peking kampt met de nodige tekortkomingen op het gebied van de marine.
Kortom, Xi kan zijn beloften misschien niet waarmaken, althans voorlopig nog niet.
De standpunten in dit artikel zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijk die van Epoch Times.
Gepubliceerd door The Epoch Times (19 april 2023): Xi Jinping prépare la Chine communiste à la guerre