KATIE SPENCE

Er is geen klimaatnoodtoestand. En de alarmerende berichtgeving die door mondiale elites wordt gepushed is puur politiek. Dat is wat 1.609 wetenschappers en geïnformeerde professionals verklaarden toen ze de “World Climate Declaration” ondertekenden van de Global Climate Intelligence Group.

“Klimaatwetenschap zou minder politiek moeten zijn, terwijl klimaatbeleid meer wetenschappelijk zou moeten zijn”, begint de verklaring. “Wetenschappers moeten openlijk onzekerheden en overdrijvingen in hun voorspellingen over de opwarming van de aarde aan de orde stellen, terwijl politici onpartijdig de echte kosten en de ingebeelde voordelen van hun beleidsmaatregelen moeten berekenen.”

De groep is een onafhankelijke “klimaatwaakhond” die in 2019 is opgericht door emeritus hoogleraar geofysica Guus Berkhout en Marcel Crok, een wetenschapsjournalist. Volgens de website heeft de organisatie als doel om “kennis en begrip te genereren over de oorzaken en gevolgen van klimaatverandering en de effecten van klimaatbeleid.” En dat doet ze door objectief naar de feiten te kijken en wetenschappelijk onderzoek te doen naar klimaatverandering en klimaatbeleid.

Onder de ondertekenaars van de verklaring bevinden zich Nobelprijswinnaars, theoretische natuurkundigen, meteorologen, professoren en milieuwetenschappers van over de hele wereld. En toen een selecte groep door The Epoch Times werd gevraagd waarom ze de verklaring ondertekenden waarin staat dat de “klimaatnoodtoestand” een farce is, verklaarden ze allemaal een variatie van “omdat het waar is.”

“Ik heb de verklaring ondertekend omdat ik geloof dat het klimaat niet langer wetenschappelijk wordt bestudeerd. Het is eerder een kwestie van geloof geworden,” vertelde Haym Benaroya, een vooraanstaand hoogleraar werktuigbouwkunde en ruimtevaarttechniek aan de Rutgers University, aan The Epoch Times.

“De aarde is ongeveer 2 graden warmer geworden sinds het einde van de Kleine IJstijd rond 1850, maar dat is nauwelijks een noodsituatie of zelfs een crisis te noemen, aangezien de planeet de afgelopen millennia al warmer is geweest,” vertelde Ralph Alexander, een gepensioneerd natuurkundige en auteur van de website ‘Science Under Attack’ aan The Epoch Times.

“Er is genoeg bewijs dat de gemiddelde temperaturen hoger waren tijdens de zogenaamde Middeleeuwse Warme Periode (rond het jaar 1000), de Romeinse Warme Periode (toen er druiven en citrusvruchten werden verbouwd in het nu veel koudere Groot-Brittannië), en in het vroege Holoceen (nadat de laatste reguliere ijstijd eindigde).”

De klimaatnoodsituatie is “fictie”, stelde hij onbetwistbaar.

De ‘klimaatnoodtoestand’

Volgens het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) zijn menselijke activiteiten en de daaruit voortvloeiende broeikasgassen de oorzaak van de opwarming van de aarde. Meer specifiek zegt het IPCC dat in 1750 de atmosferische kooldioxideconcentraties (CO2) 280 delen per miljoen (ppm) bedroegen en vandaag de dag zijn de atmosferische CO2-concentraties 420 ppm, wat van invloed is op de temperatuur.

Het IPCC is het VN-orgaan dat de “wetenschap met betrekking tot klimaatverandering” beoordeelt. Het werd in 1988 opgericht door de Wereld Meteorologische Organisatie en het Milieuprogramma van de V.N. om beleidsmakers te helpen bij het ontwikkelen van klimaatbeleid.

Edwin Berry, een theoretisch natuurkundige en gecertificeerd adviserend meteoroloog, zei dat een van de centrale theorieën van het IPCC is dat natuurlijke CO2 sinds 1750 constant is gebleven op 280 ppm en dat menselijke CO2 verantwoordelijk is voor de toename van 140 ppm.

Deze IPCC-theorie maakt menselijke CO2 verantwoordelijk voor 33 procent van het huidige totale CO2-niveau, vertelde hij aan The Epoch Times.

Om de temperaturen te verlagen, zegt het IPCC, moeten we dus de door de mens veroorzaakte CO2 verminderen—vandaar de huidige druk van wetgevers en klimaatactivisten om het wereldwijde transport geforceerd om te schakelen naar elektrische voertuigen, fossiele brandstoffen af te schaffen en in het algemeen alle activiteiten die bijdragen aan door de mens veroorzaakte CO2 te verminderen.

Dat hele uitgangspunt is volgens Berry problematisch.

“De publieke perceptie van koolstofdioxide is dat het de atmosfeer ingaat en daar blijft,” zei Berry. “Ze denken dat het zich gewoon ophoopt. Maar dat is niet zo.”

Hij legde uit dat als je kijkt naar de kooldioxidestroom—”stroom” betekent de koolstof die van het ene koolstofreservoir naar het andere stroomt, d.w.z. door fotosynthese, het eten van planten, en weer terug door ademhaling—een constant niveau van 140 ppm een voortdurende instroom van 40 ppm kooldioxide per jaar vereist, omdat kooldioxide volgens het IPCC een omlooptijd van 3,5 jaar heeft (wat betekent dat kooldioxidemoleculen ongeveer 3 1/2 jaar in de atmosfeer blijven).

Het IPPC beweert dat in plaats van een omlooptijd van 3,5 jaar, menselijke CO2 honderden of zelfs duizenden jaren in de atmosfeer blijft.

“Een niveau van 280 ppm is twee keer zo hoog als dat van de instroom van 80 ppm. Nu zeggen we dat de instroom van menselijke kooldioxide een derde van het totaal is. Zelfs de IPCC-gegevens zeggen: ‘Nee, de menselijke kooldioxide-instroom is ongeveer 5 tot 7 procent van de totale kooldioxide-instroom in de atmosfeer,'” zei hij.

Dus, om het gebrek aan noodzakelijke door de mens veroorzaakte kooldioxide die de atmosfeer instroomt goed te maken, beweert het IPCC dat in plaats van een omlooptijd van 3,5 jaar, menselijke CO2 honderden of zelfs duizenden jaren in de atmosfeer blijft.

“Het IPCC zegt dat er iets anders is aan de menselijke kooldioxide en dat het niet zo snel uit de atmosfeer kan stromen als natuurlijke kooldioxide”, aldus Berry. “Welnu, de wetenschappers van het IPCC—die er miljarden dollars in hebben gestoken—hadden een simpele vraag moeten stellen: ‘Is een menselijke kooldioxidemolecuul precies hetzelfde als een natuurlijke kooldioxidemolecuul? En het antwoord is ja. Natuurlijk!

“Nou, als menselijke en natuurlijke CO2-moleculen identiek zijn, moeten hun uitstroomtijden identiek zijn. Dus het hele idee dat ze zeggen dat het er honderden of duizenden jaren in zit, klopt niet.”

De heer Berry zei dat dit betekent dat de natuur—niet de mens—de toename van CO2 heeft veroorzaakt. En bijgevolg zijn pogingen om de menselijke CO2 te verminderen zinloos.

“Het geloof dat menselijke CO2 de oorzaak is van de CO2 toename is misschien wel het grootste publieke bedrog en de duurste fraude in de geschiedenis,” zei Berry.

Hij wees erop dat in de wetenschap, de wetenschappelijke methode zegt dat je niet kunt bewijzen dat een theorie 100 procent waar is—alleen dat de gegevens het ondersteunen—maar je kunt wel bewijzen dat het niet waar is. Berry gaf een voorbeeld: de zwaartekrachtwet van Sir Isaac Newton was lange tijd de theorie bij uitstek, maar toen kwam Albert Einstein met een correctie die Newtons theorie weerlegde.

“Ga terug naar de wetenschappelijke methode: Het IPCC stelde een theorie voor en als we kunnen bewijzen dat die fout is, winnen we. En ik heb in dat geval bewezen dat hun theorie fout is,” zei hij.

Berry ging nog een stap verder en berekende de menselijke koolstofcyclus met behulp van de eigen koolstofcyclusgegevens van het IPCC.

“De voorspelling van hetzelfde model geeft niet aan dat de mens 140 ppm produceert. Het komt dichter bij 30 ppm uit. Wat in wezen betekent dat het IPCC het mis heeft,” zei hij.

Hij zei dat volgens de gegevens van het IPCC de natuur verantwoordelijk is voor ongeveer 390 ppm CO2 en de mens slechts voor ongeveer 30 ppm—niet 140 ppm.
“Iemand zou kunnen vragen: ‘Zijn de gegevens van het IPCC correct? Mijn antwoord is: ‘Ik weet het niet.’ Maar ik hoef het niet te weten omdat het IPCC juist deze gegevens heeft gebruikt om de wereld te misleiden. Ik wil laten zien dat hun logica niet klopt door hun gegevens te gebruiken,” zei hij.

“Het IPCC is niet opgezet als een wetenschappelijke organisatie.”

De mens is slechts verantwoordelijk voor ongeveer 30 ppm CO2, niet 140 ppm zoals het IPCC beweert, volgens de heer Berry.

 

Berry zei dat het IPCC zich niet bezighoudt met scepticisme over zijn theorieën en dus ook niet met de wetenschappelijke methode die voor alle wetenschap geldt.

“Ze zijn opgezet als een politieke organisatie om het publiek ervan te overtuigen dat kooldioxide problemen veroorzaakt,” zei hij.

Op de vraag waarom er zo’n aandrang is om een “klimaatnoodtoestand” uit te roepen, zei Berry dat het allemaal om geld en controle draait.

“Dat is de enige echte reden. Er is geen klimaatnoodtoestand,” zei hij.

De heer Berry stelt al zijn onderzoek, en onderzoek en correspondentie van collega’s die zijn theorieën proberen te weerleggen, beschikbaar voor het publiek.

Politiek en klimaatmodellen

Net als de heer Berry zegt de heer Alexander dat de wetenschap meer politiek dan wetenschappelijk is geworden.

“Het is gewoon niet waar dat het klimaat op aarde bedreigd wordt. Die bewering is veel meer politiek dan wetenschappelijk,” zei hij.

“Wetenschap is gebaseerd op observationeel bewijs, samen met logica, om het bewijs te begrijpen. Er is weinig of geen bewijs dat de menselijke uitstoot van CO2 de oorzaak is van stijgende temperaturen. Er is een correlatie tussen de twee, maar de correlatie is niet bijzonder sterk: de aarde koelde bijvoorbeeld af van ongeveer 1940 tot 1970, terwijl het CO2-niveau in de atmosfeer bleef stijgen. Computerklimaatmodellen zijn het enige dat de opwarming van de aarde in verband brengt met CO2.”

Op de vraag waarom CO2 werd aangewezen als de oorzaak van de klimaatramp, zei Alexander dat het teruggaat tot James Hansen, een astrofysicus en hoofd van NASA’s Goddard Institute for Space Studies van 1981 tot 2013, en een fervent milieuactivist.

“Hansen ontwikkelde een van de eerste computer klimaatmodellen en begon met het maken van sterk overdreven voorspellingen over toekomstige opwarming, waarvan er geen enkele is uitgekomen,” zei Alexander. “Dit was inclusief de getuigenis die hij gaf tijdens een hoorzitting in de Senaat in 1986, een getuigenis die beschouwd wordt als de aanleiding voor het latere antropogene verhaal over de opwarming van de aarde.”

Ondanks het feit dat zijn voorspellingen niet uitkwamen, droegen de inspanningen van Hansen bij tot de oprichting van het IPCC, zei Alexander.

“Hoewel het IPCC ogenschijnlijk een wetenschappelijk orgaan is, worden de bevindingen van de wetenschappers vaak verdraaid en gehypet door de bureaucraten van de overheid en NGO’s die de organisatie domineren,” zei hij. “De bureaucraten hebben een grote rol gespeeld in het overdrijven van de wetenschappelijke conclusies van opeenvolgende IPCC-rapporten en het opvoeren van de retoriek van de officiële uitspraken. Vandaar de recente uitspraken van de secretaris-generaal van de V.N. over een ‘kokende’ aarde.”

Op 27 juli zei secretaris-generaal António Guterres: “Klimaatverandering is hier. Het is angstaanjagend. En het is nog maar het begin. Het tijdperk van opwarming van de aarde is voorbij; het tijdperk van koken is aangebroken. De lucht is onadembaar. De hitte is ondraaglijk. En het niveau van de winsten uit fossiele brandstoffen en de passiviteit ten opzichte van het klimaat is onaanvaardbaar.”

Alexander zei dat een eerlijk antwoord op de vraag wat de opwarming van de aarde veroorzaakt is: “We weten het op dit moment gewoon niet,” maar dat betekent niet dat wetenschappers een tekort aan ideeën hebben.

“De kans dat CO2 de grootste boosdoener is, is erg klein. CO2 draagt ongetwijfeld bij, maar er zijn verschillende natuurlijke cycli die dat waarschijnlijk ook doen,” zei hij. “Deze omvatten zonnevariabiliteit en oceaancycli, die beide worden genegeerd in klimaatmodellen—omdat we niet weten hoe we ze moeten integreren—of slecht worden weergegeven. Hoewel klimaatactivisten je anders zullen vertellen, staat de klimaatwetenschap nog in de kinderschoenen en begrijpen we nog veel niet over ons klimaat.”

Hij zei dat één voorbeeld een recent onderzoeksartikel is waarin geschat wordt dat veranderingen in het zonlicht 70 tot 80 procent van de opwarming van de aarde kunnen verklaren. Dergelijk onderzoek krijgt niet veel aandacht omdat het IPCC vasthoudt aan het idee dat menselijke CO2 de oorzaak is van de opwarming van de aarde.

Als verdere kritiek zei Alexander dat John Christy, klimatoloog en professor atmosferische wetenschappen aan de Universiteit van Alabama in Huntsville en directeur van het Earth System Science Center, duidelijk heeft aangetoond dat klimaatmodellen de toekomstige opwarming op korte termijn twee tot drie keer overdrijven.

Om nauwkeurigere metingen te vinden, ontwikkelden de heer Christy en Roy Spencer, een klimatoloog, voormalig NASA-wetenschapper en nu hoofdonderzoeker aan de Universiteit van Alabama in Huntsville, een wereldwijde temperatuurdataset van microgolfsatellietwaarnemingen.

Ze begonnen hun project in 1989, analyseerden gegevens die teruggingen tot 1979 en ontdekten dat de temperatuur op aarde sinds 1979 gestaag is toegenomen met 0,23 graden Fahrenheit per 10 jaar, volgens wereldwijde satellietgegevens, aldus de heer Spencer op zijn website.

Over waarom klimaatmodellen zo onnauwkeurig zijn, zei Alexander: “Computersimulaties zijn slechts zo betrouwbaar als de aannames waarop het computermodel is gebaseerd, en er zijn veel aannames die in klimaatmodellen worden gebruikt. Aannames over processen die we niet volledig begrijpen vereisen benaderingen.

Sinds 1979 is de temperatuur op aarde gestaag gestegen met 0,23 graden Fahrenheit elke 10 jaar, volgens de heer Spencer.

 

“Al deze grootschalige en kleinschalige benaderingen worden in het model opgenomen in de vorm van instelbare numerieke parameters—door wetenschappers en ingenieurs vaak ‘fudgefactoren’ genoemd. De beroemde wiskundige John von Neumann zei ooit: ‘Met vier [instelbare] parameters kan ik een olifant inpassen, en met vijf parameters kan ik hem laten wiebelen met zijn slurf.

De heer Neumann’s uitspraak betekent dat mensen niet onder de indruk moeten zijn wanneer een complex model past bij een dataset, omdat je met genoeg parameters op elke dataset kunt passen.

De heer Benaroya sloot zich aan bij de kritiek van de heer Alexander, maar ging nog een stap verder met betrekking tot klimaatmodellering.

“Alle voorspellingen van klimaatmodellen zijn fout geweest,” vertelde Benaroya aan The Epoch Times. “Het is belangrijk om te begrijpen dat een rekenmodel van de atmosfeer inherent onnauwkeurig is. Dit is niet de schuld van de onderzoekers.

“Het is te wijten aan de enorme complexiteit van het klimaat—chemie, vloeistofmechanica, warmteoverdracht, effecten van zonnestraling, effecten van de aarde, de modellering van de oceanen, die enorme hoeveelheden warmte kunnen vasthouden, en de effecten van de wolken. Geen enkel wiskundig model dat door een computer kan worden geanalyseerd, kan met al deze effecten rekening houden. Veel van deze effecten worden niet volledig begrepen. Ook wordt niet begrepen hoe deze effecten aan elkaar gekoppeld zijn.”

Benaroya zei dat de beschikbare gegevens niet alleen de complexiteit van het klimaat niet volledig begrijpen, maar ook onvolledig zijn of in sommige gevallen gemanipuleerd zijn om in een verhaal te passen.

“Er zijn verschillende rapporten geweest over het manipuleren van de gegevens om uitkomsten te verzekeren die wijzen op de komende klimaatramp,” zei hij. “Alle voorspellingen waren fout. Ik wil dat het klimaat wetenschappelijk niet-politiek is. Beleid moet gebaseerd zijn op wetenschap. Beleid is waar de politiek om de hoek komt kijken, niet de feiten.”

Over de reden om een “klimaatnoodtoestand” uit te roepen zei Benaroya dat het gaat om “macht en geld, maar ook om grotere politieke krachten.

“Sommigen haten misschien de grote industrie, grote olie en technologie. Misschien haten sommigen het Westen of het kapitalisme. Al deze zaken spelen waarschijnlijk een rol,” zei hij.

De heer Alexander was het ermee eens dat het om macht en geld gaat.
“In het begin was de sleutelzin simpelweg ‘opwarming van de aarde’. Toen dat weinig interesse wekte, kwam iemand op het slimme idee om de term ‘klimaatverandering’ te gebruiken, wat een tijdje zeer effectief was, omdat het klimaat op aarde voortdurend verandert, ongeacht wat de temperatuur doet,” zei hij.

“Toen ongelovigen de boodschap weer begonnen te negeren, werd de mantra ‘klimaatcrisis.’ Dat escaleerde tot de huidige ‘klimaatnoodtoestand,’ in de hoop dat de term ‘noodtoestand’ mensen daadwerkelijk tot actie zou aanzetten en hen zou overhalen om netto nul CO2 en andere maatregelen te steunen.

“Een ander element is het verlangen van extreem links om het hele kapitalistische systeem omver te werpen, dat zij beschouwen als het kwaad en de bron van alle maatschappelijke problemen. Voor hen is een klimaatcrisis of noodsituatie een handig middel om hun doelen te bereiken.”

Wat betreft het streven van de Verenigde Naties naar een CO2-nul uitstoot in 2050, zei Alexander: “Het is een complete verspilling van tijd en middelen en kan veel westerse economieën verarmen. China en India spelen sowieso niet mee, wat de hele inspanning zinloos maakt.”

Armoede en menselijke gezondheid

Calvin Beisner, een expert in milieu-ethiek en de oprichter en nationale woordvoerder van de Cornwall Alliance for the Stewardship of Creation, is het ermee eens dat de natuur, en niet de mens, de meeste klimaatverandering veroorzaakt. Hij zegt dat de druk om CO2 te verminderen door over te stappen van fossiele brandstoffen op hernieuwbare energie, wereldwijd mensen in extreme armoede doet belanden.

“Beisner, die getuigde voor commissies van de Amerikaanse Senaat en het Huis van Afgevaardigden, vertelde The Epoch Times: “Ik heb voor commissies van het Congres verklaard dat de hoeveelheid opwarming van de aarde die toe te schrijven is aan menselijke activiteit zo gering is dat het weinig invloed heeft op het menselijk welzijn.

“Maar de poging om die opwarming te verminderen door een snelle overgang te forceren van kolen, olie en aardgas naar wind- en zonne-energie en andere zogenaamde hernieuwbare energiebronnen, zou de tijd die mensen wereldwijd nodig hebben om uit de armoede te geraken, vertragen, stoppen of terugdraaien. En armoede is een veel groter risico voor de gezondheid en het leven van mensen dan alles wat met het klimaat te maken heeft.”

De heer Beisner legde uit dat wanneer mensen rijk zijn, ze kunnen gedijen in “elk klimaat, van de poolcirkel tot de Sahara-woestijn tot het Braziliaanse regenwoud.” Maar wanneer mensen proberen te overleven met een paar dollar per dag, kunnen ze niet gedijen in “zelfs het beste tropische paradijs.”

Hij zei dat economische ontwikkeling, deels te danken aan goedkope fossiele brandstoffen, de bevolking in staat heeft gesteld om te gedijen in landen als de Verenigde Staten en Europa. Maar nu, met het streven van de Verenigde Naties naar netto nul CO2 in 2050, vertellen de ontwikkelde landen de landen in Afrika ten zuiden van de Sahara en delen van Azië en Latijns-Amerika “dat ze moeten afzien van het gebruik van overvloedige, betaalbare, betrouwbare energie uit fossiele brandstoffen die het Westen uit de armoede hebben getild en zich moeten beperken tot het gebruik van diffuse, dure, onbetrouwbare wind- en zonne-energie, waardoor hun opmars uit de armoede wordt vertraagd.”

“Dit is het Westen dat zijn ideologie opdringt aan de rest,” zei de heer Beisner. “En het is ethisch gewetenloos. Het is ironisch dat zoveel milieuactivisten die progressieve of ‘wakker’-ideologieën omarmen en daarom het kolonialisme uit het verleden veroordelen, nu deze neokoloniale beweging omarmen.”

Net als dhr. Alexander, wees dhr. Beisner terug naar dhr. Christy’s gegevens over de globale temperatuur van de aarde en zei: “We komen uit een ijstijd, of we komen uit een kleine ijstijd die ruwweg liep van 1350 tot 1850.

“Ik ben het eens met wat hun satellietgegevens laten zien, namelijk dat de gemiddelde temperatuur wereldwijd met ongeveer 0,13 graden Celsius per decennium is gestegen sinds het begin van de satellietgegevens in 1979. Dat is ongeveer 1,3 graden per eeuw. Zeker niets dat een ramp voor de mensheid zal veroorzaken.”

Hij zei dat er druk wordt uitgeoefend om een klimaatnoodtoestand uit te roepen omdat “politici met een slecht gevormd geweten het gemakkelijk vinden om de groei van overheidsmacht te rechtvaardigen door zich te beroepen op de angst voor een crisis of noodtoestand, en de leidende politici in Amerika zijn tegenwoordig veel hongeriger naar macht dan dat ze zich inzetten voor het welzijn van de bevolking.”

Weer en alarmistische retoriek

Richard Lindzen, een emeritus professor in de meteorologie en de Alfred P. Sloan professor aan het Massachusetts Institute of Technology, vertelde The Epoch Times dat het argument dat er een “existentiële dreiging” is voor de aarde door de stijgende temperaturen een “puur politieke verklaring” is, aangezien zelfs het IPCC niet beweert dat er een existentiële dreiging is.

In plaats daarvan verwijst het IPCC naar wetenschappers en klimaatactivisten die beweren dat er een existentiële dreiging is, maar het heeft deze bewering zelf nooit gedaan, aldus Lindzen.

Wetenschap heeft nooit gesuggereerd dat [er een klimaatnoodtoestand is].

           Richard Lindzen, professor, Massachusetts Institute of Technology

 

“De [klimaat]modellen hebben het niet eens voorgesteld,” zei hij. “En het komt voort uit het feit dat dit oorspronkelijk een politieke kwestie was. En de politici die erbij betrokken zijn, maken zich zorgen dat hun hysterie niet goed aanslaat. Ze blijven verschuiven van de wereldgemiddelde temperatuur naar extreem weer. En weet je, ze blijven zeggen: ‘Maak je zorgen, maak je zorgen! Paniek! Maar de wetenschap heeft nooit gesuggereerd dat [er een klimaatnoodtoestand is].”

De heer Lindzen zei dat zelfs als de machthebbers geloofden dat er een existentiële dreiging was voor het klimaat, het beleid dat ze hebben aangenomen om zo’n dreiging te verminderen niet logisch is.

“Als je gelooft dat CO2 de boosdoener is en dat we te maken hebben met een existentiële bedreiging, dan is netto nul het verkeerde beleid. Alle dingen die gedaan zijn—elektrische auto’s, zijn belachelijk. Kijk naar hoe CO2 zich gedraagt. We hebben tot nu toe triljoenen euro’s uitgegeven en er is niets veranderd. Het blijft in hetzelfde tempo stijgen,” zei hij.

“Het enige doel van het beleid is om de samenleving armer te maken. En als je armer bent, ben je minder veerkrachtig. Dus als je gelooft dat CO2 een existentiële bedreiging is en je beleid doet niets om het te voorkomen, maar maakt je minder veerkrachtig, dan moet je je afvragen of je een pathologische sadist bent.”

De heer Lindzen zei dat het belangrijk is om te onthouden dat de aarde bolvormig is en dat de grote klimaatsverandering tijdens het Laatste Glaciale Maximum, ongeveer 20.000 jaar geleden, niet kwam door het broeikaseffect (wat betekent dat warmte dicht bij het aardoppervlak wordt vastgehouden). In plaats daarvan kwam dit door het temperatuurverschil tussen de tropen en de polen.

Hij legde uit dat de golfachtige bewegingen die op weerkaarten van west naar oost bewegen, convectieve bewegingen zijn die warmte van de tropen naar de polen transporteren.

“Convectieve bewegingen proberen een bepaalde temperatuurverdeling tot stand te brengen voordat ze stoppen met pompen,” zei hij, en legde uit dat het proces vergelijkbaar is met het verwarmen van een pot water. De beweging van het kokende water is de temperatuur die het temperatuurverschil tussen de verwarming op de bodem van de pot en het water bovenop probeert op te heffen.

Op dezelfde manier raakt de zon het aardoppervlak frontaal aan de evenaar, maar nauwelijks aan de polen. De aarde onderneemt dus een soortgelijke actie als de temperatuur in de pot met water en probeert in wezen de warmte tussen de evenaar en de polen gelijk te maken door de temperatuur in golven te verdelen. En dat is wat wij verstaan onder weer.

 

“Als je geen ijs hebt, brengt het oppervlak je op een temperatuurverschil van 20 graden Celsius [68 graden F], wat je 50 miljard jaar geleden ook had. Als je een ijstijdmaximum hebt, kom je op een temperatuurverschil dat 20 graden groter is dan vandaag. Maar deze hebben niets te maken met het broeikasproces,” zei Lindzen.

“Er is geen bewijs dat de temperatuurverschillen tussen de tropen en de polen veranderen. En dat is wat grote klimaatveranderingen [in het verleden] heeft veroorzaakt. De verandering die we hebben gezien is minimaal en is grotendeels te wijten aan wat de tropen doen.”

Dhr. Lindzen zei, net als de anderen, dat de drang om een “klimaatnoodtoestand” uit te roepen niet te maken heeft met wetenschap, maar met geld en macht.

“Je moet je afvragen of politici een vorm van psychose hebben,” zei hij. “Misschien zijn het soms neuroses. Maar ik denk dat de aantrekkingskracht van politieke macht niet iets is wat normale mensen onweerstaanbaar vinden.”

Joe Bastardi, co-hoofd meteoroloog bij WeatherBell, een weersvoorspellingsservice, zegt dat het weer constant zoekt naar evenwicht, of “dynamisch evenwicht.” Maar in tegenstelling tot dhr. Lindzen stelt dhr. Bastardi dat we een lichte temperatuurstijging hebben gezien door geothermische toename.

“In de geologische tijdschaal bevinden we ons in wat je een klimaatoptimum zou noemen, geen klimaatnoodtoestand,” vertelde Bastardi aan The Epoch Times. “Er waren verschillende momenten in het verleden waarop we dit soort opwarming zagen en het leven op de planeet floreerde. Ik vermoed dat de reden voor de opwarming in het verleden waarschijnlijk is dat de oceaan opwarmde. En ik denk dat de oceanen opwarmden door toenemende vulkanische activiteit onder water.”

Hij zei dat een perfect voorbeeld van zijn theorie de uitbarsting van de onderwatervulkaan Hunga Tonga in 2022 is, die het equivalent van 58.000 zwembaden aan waterdamp de stratosfeer in stuurde en verantwoordelijk is voor het warmer dan gemiddelde weer in sommige gebieden in 2023.

“Stijgingen in de geothermische activiteit gaan vooraf aan de stijging van de temperatuur van het zeeoppervlak,” zei hij. “Waterdamp is broeikasgas nummer één. Dus als de oceanen opwarmen, komt er meer waterdamp in de lucht. Als gevolg daarvan krijg je de opwarming en de meeste opwarming vindt plaats weg van de evenaar. En dat is een andere aanwijzing, want het gebeurt daar waar het het koudst en droogst is en daar heeft waterdamp de grootste invloed op de temperatuur.”

Om terug te komen op het idee van dynamisch evenwicht, legde Bastardi uit dat de atmosfeer “terugvecht” als er temperatuurveranderingen optreden.

“Ik bedoel, het grootste smerige geheimpje—en alleen een meteoroloog die orkanen volgt zou dit begrijpen—is dat de hotspots waar [klimaatactivisten] in de jaren negentig op aanstuurden, zich nooit boven de tropen bevonden. Ze bevinden zich boven de Noordpool, wat een heel andere reactie is. Dat betekent dat de atmosfeer terugvecht,” zei hij.

De heer Bastardi voorspelt dat het deze winter “heel erg koud en heel erg stormachtig” zal zijn.

“Als je opwarming krijgt in het Noordpoolgebied, is [afkoeling] een natuurlijke reactie op de opwarming. Deze grote El Niño’s moeten uitdoven wanneer je de oceaanwarmte opbouwt. Als ze afgaan, bedoel ik dat het prachtig is. Je kunt de temperatuurstijging zien als een step-up functie die direct gecorreleerd is aan de grote El Niños,” zei hij.

Hij zei dat als de temperatuur stijgt door geothermische activiteit, de stijging niet door de mens wordt veroorzaakt en dat het streven naar netto nul CO2 in 2050 zinloos is.

“Mijn oordeel is dat deze mensen [een klimaatnoodtoestand] pushen om een heel andere reden dan klimaat en weer,” zei hij.

Het verhaal in twijfel trekken

“Klimaat is een samenstelling van een heleboel dingen die het klimaat beïnvloeden,” vertelde Larry Bell, een architect die bekend staat om het ontwerpen en maken van bewoonbare gebouwen voor de ruimte en een professor aan de Universiteit van Houston, aan The Epoch Times. “Het is moeilijk om modellen te maken omdat we niet alle verhoudingen kennen tussen de verschillende variabelen die [het klimaat] beïnvloeden.

“Sommige variabelen werken over honderden, duizenden, tienduizenden jaren en hebben te maken met de positie van onze planeet in het zonnestelsel, of de positie in het sterrenstelsel, en oceaanveranderingen die niets te maken hebben met de atmosfeer—El Niño en La Niña, het effect van zonneveranderingen (wat magnetische veranderingen zijn die de astrofysica beïnvloeden)—dus het is echt complex, en veel van wat we klimaatwetenschap noemen is erg gespecialiseerd. Mensen bestuderen het een of het ander, maar de studies zijn niet met elkaar verbonden.”

Hij zei dat geologen bijvoorbeeld kijken naar langetermijntrends die weerspiegeld worden in rotsen en geologische formaties, terwijl wiskundigen en astrofysici op een andere manier naar het klimaat kijken. En geen van de verschillende disciplines kan zeggen dat ze het uiteindelijk hebben uitgevogeld omdat het “duivels ingewikkeld” is.

Hij zei dat er na de Tweede Wereldoorlog vier decennia van afkoeling volgden, ook al zorgden de oorlogsinspanningen voor extra CO2 in de atmosfeer.

“Dus het idee dat er een simpele correlatie is tussen kooldioxide en klimaatverandering is een handige uitvinding,” zei hij.

De heer Bell zei dat hij voor het eerst geïnteresseerd raakte in klimaatverandering toen Fred Singer, de oprichter van de U.S. Weather Satellite Service, hem begin 1979 op zijn kantoor bezocht en hem liet zien dat de satellietweergegevens niet werkten zoals sommigen hadden voorspeld.

“Hij zei dat weersatellieten niet de voorspelde ‘hotspot’ boven de tropische troposfeer lieten zien”, zei Bell.

“De klimaatmodellen voorspelden dat de atmosfeer eerst opwarmt en dan het oppervlak, en ze voorspelden dat er daarom een hotspot boven de evenaar zou zijn, en die hebben ze niet gevonden.”

Bell zei dat hij destijds niet te veel nadacht over klimaatverandering, maar naarmate de jaren verstreken en hij er meer over hoorde, begon hij vraagtekens te zetten bij het voortdurend veranderende verhaal.

In het begin was men bezorgd dat “de gletsjers eraan kwamen” en dat afkoeling van de aarde een probleem zou zijn, maar 10 jaar later was de angst omgeslagen in “opwarming van de aarde”, zei hij.

“Timothy Wirth, die hielp bij het organiseren van een hoorzitting van de Senaat over de opwarming van de aarde in Washington, vertelde ooit aan een tijdschrift dat ze de bijeenkomst hadden gepland op wat normaal gesproken de heetste dag van het jaar was, en de avond voor de bijeenkomst gingen ze naar binnen en openden alle ramen en schakelden de airconditioning uit”, zei hij.

“En James Hansen … van het Institute for Space Studies, dat deel uitmaakte van NASA, kwam naar buiten en zei: ‘De planeet staat in brand en wij veroorzaken dat! En dit was onderdeel van het verhaal omdat het een opmaat was voor het pushen van al dat groene energiegedoe.”

Bell zei dat de bewering dat 97 procent van de wetenschappers het erover eens is dat de mens de opwarming van de aarde veroorzaakt, niet waar is.

Hij zei dat wetenschappers het erover eens zijn dat het klimaat verandert, maar “dat er helemaal geen sprake is van een noodsituatie.”

“Het klimaat is met vlagen aan het opwarmen sinds de laatste kleine ijstijd. En het kan doorgaan. Maar als je kijkt naar beelden van New York, aan de kustlijn van het Vrijheidsbeeld, is het water niet gestegen. Het zeeniveau is niet merkbaar anders dan jaren geleden. Dus dat is anekdotisch, maar het is echt. Je kunt het met je ogen zien,” zei hij.

De heer Bell zei dat een ander verhaal van klimaatalarmisten is dat het weer gewelddadiger wordt in de vorm van orkanen en andere weergerelateerde rampen.

“Ze hoeven alleen maar naar de gegevens te kijken. Nee, het is niet erger! Orkaanseizoenen waren in de jaren ’30 veel erger. Maar ze kijken in termen van dodelijke slachtoffers of schade, en er wonen nu meer mensen aan de kust dan toen,” zei hij.

Bastardi bevestigde het standpunt van Bell: “De kinetische energie van orkanen is afgenomen en dat kun je zien aan de ACE-index (Accumulated Cyclone Energy).

“Wat [klimaatalarmisten] doen is dat ze een soort roofdieren zijn in de zin dat ze zich realiseren dat de gemiddelde persoon geen tijd heeft om na te denken en elk klein detail te onderzoeken, vooral in deze tijd waarin mensen van salaris tot salaris leven en zich zorgen maken over hun baan.

“De doorsnee persoon kijkt niet naar het feit dat er 100 keer meer waarde aan onroerend goed in de weg staat en dat de inflatie door het dak is gegaan, dus als een orkaan nu een plaats als Fort Myers treft of een plaats als Myrtle Beach, zal hij veel, veel meer schade aanrichten dan voorheen.”

Op de vraag wat hem het meeste zorgen baart over de huidige verhalen die door klimaatalarmisten worden gepusht, antwoordde Bell: “Ik maak me zorgen over de manier waarop klimaathysterie en verkeerde informatie het beleid bepalen. En dit beleid bepaalt ons fundamenteel basisbeleid dat ons economisch welzijn bepaalt. Ze bepalen onze nationale defensie—we zullen geen marine op ethanol laten draaien. We gaan geen luchtmacht runnen op verlengsnoeren. Het is gewoon absoluut krankzinnig. Mensen denken dat het klimaat wetenschap is. Nee, dat is het niet. Het is de grote hefboom van de overheid. Het is het grote globalisme. En het is niet in het voordeel van de VS.

“Er is absoluut niets dat meer impact heeft, niets dat effectiever is, denk ik, dan de klimaatschrik als hefboom te gebruiken.”

Gepubliceerd door The Epoch Times (14 september 2023): Meteorologists, Scientists Explain Why There Is ‘No Climate Emergency’