Zandstormen richten opnieuw ravages aan in grote delen van China. Stof in de lucht bedekt het grootste deel van de regio ten noorden van de Yangtze-rivier en veroorzaakt luchtverontreiniging in ten minste 18 provincies.
Volgens de laatste driedaagse voorspelling zullen de zandstormen van 13 tot 15 april in Noord-China aanhouden. Verwacht wordt dat de zandstorm in het noorden de daaropvolgende week verder zal aanhouden.
“Ik kan het zand ruiken en proeven terwijl ik op de eerste hulp zit met een N95-mondmasker aan,” vertelde een Chinese internetgebruiker op 11 april via sociale media.
Op 19 maart gaf China zijn eerste waarschuwing voor zandstormen voor het lenteseizoen toen een koud hogedrukgebied naar het zuiden trok.
Er zijn tussen 19 en 22 maart zware zandstormen geweest in 15 provincies, met inbegrip van Peking. In totaal kwamen er meldingen uit 1.212 steden en gemeenten.
Op 10 maart vulde een zware zandstorm de hemel van Peking met geel zand.
Eerder vorige maand kregen meerdere provincies en steden tot tweemaal toe te maken met hevige zandstormen.
De zandstormen in China komen uit het noorden en noordwesten en trekken zuidelijk en oostelijk richting Peking. Soms bereiken ze in het oosten zelfs de grens met Noord-Korea en Japan.
Peking
Op 11 april werd Peking getroffen door zware rukwinden die gepaard gingen met zand en stof, met windstoten van niveau 9 of hoger.
Lokale media meldden dat de hele stad gehuld was in geel zand.
Een inwoner genaamd Chen uit het Shunyi-district van Peking vertelde The Epoch Times dat ondanks dat de meeste mensen buiten een masker dragen of hun gezicht bedekken met een sjaal, je hele mond vol zand zit als je hem ook maar een beetje opent.
Pendelaars wachten op een bus tijdens een zandstorm in Peking op 11 april 2023. (Kevin Frayer/Getty Images)
Chen gelooft dat de frequente zandstormen verband houden met de verwoestijning in het noorden.
Binnen-Mongolië
Hevige zandstormen troffen ook Binnen-Mongolië. Geel zand bedekte de stad Ulanqab in het zuiden van Binnen-Mongolië.
“De stad is helemaal verduisterd door rood zand,” vertelde Nareen (pseudoniem), een inwoner van Dorbod Banner van Ulanqab, op 11 april aan The Epoch Times.
Ze zei dat het vroeger om lokale zandstormen ging. “Maar tegenwoordig is het echt ernstig geworden. De zandstorm slaat in als golven als de wind het zand hoog de lucht in blaast.”
Een internetgebruiker schreef: “Sinds de zware zandstormen van de jaren negentig is de PM2.5 een belangrijk deel van ons bestaan geworden. De laatste jaren zijn de zandstormen plotseling teruggekeerd. Is het mogelijk dat de woestijnvorming in Mongolië ernstiger is geworden?”
PM2.5 verwijst naar deeltjes in de lucht met een diameter kleiner dan 2,5 micrometer. Deze fijne inhaleerbare deeltjes vormen een index voor de luchtkwaliteit.
Een ander schreef: “Ik herinner me dat er een paar jaar geleden een gezegde was wanneer de smog ernstig was: “De Grote Groene Muur in het noorden houdt het zand tegen, maar niet de smog”. Om de smog onder controle te krijgen, werden stadsventilatiekanalen aangelegd. Maar komt het zand nu toch weer [naar Peking] overgewaaid?”
De Grote Groene Muur, is een grootschalig ontwikkelingsplan dat werd opgestart in 1978 en dat zal doorlopen tot 2050. Het heeft tot doel windschermen aan te leggen over een afstand van zo’n 4500 kilometer in de drie noordelijke regio’s van China: het noorden, het noordoosten en het noordwesten. De muur moet de uitbreiding van de Gobiwoestijn tegenhouden en de zandstormen blokkeren die vanuit de woestijn zuidwaarts naar Peking trekken.
Om de aanleg van de Groene Muur te versnellen, kozen de plaatselijke autoriteiten voor de aanleg van populieren. Maar er waren verschillende problemen. Zo zijn populieren bv. snelgroeiend maar ze hebben een relatief korte levensduur.
Volgens een verslag uit 2016 heeft de welig tierende schorskever de afgelopen jaren veel populieren verwoest. Populieren hebben ook veel water nodig en dat vormde ook een belasting voor de grondwaterreserves.
Sommige deskundigen geloven dat de veroudering van de door de mens aangelegde bossen en het tekort aan grondwater hebben geleid tot de terugkeer van de zandstormen sinds het voorjaar van 2000.
Xiao Lusheng en Hong Ning hebben bijgedragen aan dit verslag.
Katoen uit Xinjiang heeft de beruchte concentratiekampen, dwangarbeid en genocide van het Chinese communistische regime op de Oeigoerse bevolking van Xinjiang aan het licht gebracht. Slavenarbeid is echter een kenmerk binnen de gevangenissen van het regime sinds het einde van de communistische revolutie in 1949, en de sporadische verslagen over deze kwestie hebben nooit voldoende aandacht gekregen van de rest van de wereld.
China-commentator Heng He vertelde aan The Epoch Times dat de enorme winsten die de internationale handel met China oplevert, de wereld ertoe heeft gebracht zich af te keren van de onmenselijke praktijken van de Chinese Communistische Partij (CCP) en daarmee het lijden van de gevangenen heeft verlengd.
Heng zei dat China’s systemen van slavenarbeid in zijn “Heropvoeding door arbeid”-kampen, die voortkomen uit de ideologie van de CCP, dezelfde ideologie vertonen als het motto van het concentratiekamp Auschwitz van de nazi’s: “Arbeit macht frei” (Werken maakt vrij).
Onlangs vertelden enkele vrouwelijke overlevenden van de CCP’s werkkampen aan The Epoch Times hun verhalen over onmenselijke gevangenisslavernij.
Werkdagen van 20 uur
Wang Chunyan, die eigenaar was van een handelsonderneming in China, werd in 2002 en opnieuw in 2007 gevangen gezet wegens het beoefenen van Falun Gong, een spirituele praktijk voor lichaam en geest waar honderden miljoenen volgelingen baat bij hebben gehad.
De voormalige leider van het Chinese communistische regime, Jiang Zemin, besloot in 1999 tot de vervolging van Falun Gong. Sindsdien is een groot aantal Falun Gong-beoefenaars in gevangenissen gezet, gedwongen tot slavenarbeid, gemarteld, gedood en zelfs vermoord voor hun organen.
Wang vertelde The Epoch Times dat ze op 9 januari 2003 naar de vrouwengevangenis van de provincie Liaoning werd gestuurd, waar gevangenen werden gedwongen intensief te werken aan de productie van exportgoederen.
De zware werkdruk begon om zes uur ‘s ochtends, en ging door tot twee uur in de nacht. Voor de maaltijden werd slechts vijf minuten uitgetrokken, en elke gevangene kreeg slechts twee kleine flesjes water – dat wil zeggen 500 ml drinkwater per dag.
Wang Chunyan toont de door slavenarbeid geproduceerde jas die ze uit de vrouwengevangenis van Liaoning in het noordoosten van China heeft gesmokkeld toen ze leden van de Algemene Vergadering van Virginia toesprak tijdens een reguliere zitting in Richmond, Virginia, op 25 januari 2022. (Screenshot via The Epoch Times)
Als het quotum niet werd gehaald, beperkte de gevangenis de maaltijden van de gevangenen. Op een bepaald moment tijdens haar gevangenschap werd de lunch drie dagen achter elkaar overgeslagen om de quota van de fabriek te halen, zei Wang.
Door het voortdurende overwerk en de beklemmende sfeer leden veel gevangenen aan allerlei soorten ziekten, zei ze, zoals luchtwegaandoeningen, leverproblemen, eczeem, schurft en verschillende besmettelijke ziekten. Maar het werk stopte nooit, en de producten ondergingen geen enkele sanitaire inspectie of sterilisatie.
Toen ze eenmaal uit China was ontsnapt en naar Amerika was gevlucht, vond ze in de supermarkt veel bekende artikelen die ze eerder in de gevangenis was tegengekomen.
Wang zei dat veel van onze lingerie en ondergoed – vaak gemaakt van mooie materialen maar in de Verenigde Staten tegen goedkope prijzen verkocht – zeker in Chinese gevangenissen zijn gemaakt. “Veel van die [in China gemaakte] katoenen broeken en truien die in Walmart worden verkocht, hebben wij [in de gevangenis] gemaakt,” zei ze.
De mooie verpakkingen van uit China ingevoerde goederen verbergen vaak de meest gruwelijke misdaden. “Er zit veel bloed en tranen achter,” zei ze op 26 maart tegen de Chinese editie van The Epoch Times.
Volgens rapporten van Minghui.org, een in de VS gevestigd platform dat rapporteert over de vervolging van Falun Gong door de CCP in China, produceert de vrouwengevangenis van Liaoning Chinese politie-uniformen en uniformen voor het ministerie van Openbare Veiligheid, het ministerie van Justitie en sommige spoorwegdiensten. Daarnaast is het ook een verwerkingsbasis voor de Chinese exporthandel en produceert het een verscheidenheid aan merkkleding, donsjassen, sportkleding en accessoires zoals handtassen.
De Epoch Times heeft geprobeerd contact op te nemen met de vrouwengevangenis van Liaoning en het Liaoning Prison Administrative Bureau, maar bij de publicatie van dit artikel hadden zij nog niet gereageerd.
Twee keer per dag een toiletpauze
Een andere Falun Gong beoefenaar, Lu Mei (pseudoniem), werd in 2006 opgesloten in het Masanjia heropvoedingskamp in Liaoning en is inmiddels gevlucht.
Lu vertelde de Chinese editie van The Epoch Times dat toen zij daar gevangen zat, de gevangenis groene katoenen T-shirts en camouflage-uniformen voor het Chinese leger produceerde, evenals Italiaanse merkkleding.
Ze zei dat de minimale werkbelasting 12 uur per dag was. “Het eten was slecht en er was maar weinig,” zei ze, eraan toevoegend dat ze in de gevangenis al haar tanden verloor.
De toiletpauzes waren om 10.00 uur en 15.30 uur, en de rest van de tijd was het toilet gesloten. “De nieren [van veel mensen] raakten beschadigd,” zei ze.
“Meer dan twaalf van de gevangenen die ik heb leren kennen, zijn sindsdien gestorven aan nierfalen,” zei Lu.
Een Falun Gong-beoefenaar veegt haar tranen weg terwijl ze een medebeoefenaar hoort vertellen over haar wrede behandeling in een Chinees werkkamp buiten het gebouw van de V.N. in Manhattan op 20 september 2011. (Amal Chen/The Epoch Times)
Nepwimpers
Tong Fang (pseudoniem) zat vroeger gevangen in de vrouwengevangenis van de provincie Heilongjiang.
Ze zei dat de gevangenis 14 productieplaatsen had, waarvan ten minste 8 plaatsen waren uitgerust met assemblagelijnen voor kleding – van het knippen tot aan de eindproducten.
De kleren kwamen in grote rollen, zei ze, en er waren meerdere mensen nodig om zo’n zware rol te dragen. Om afranselingen te voorkomen en alleen maar om te overleven, werkten veel van de gevangenen de hele nacht door, enkel om punten te verdienen op hun prestatielijsten.
De gevangenis produceerde ook accessoires zoals haarspeldjes, wattenstaafjes, tandenstokers, koffiestaafjes, boodschappentassen, valse wimpers, enzovoort.
De gevangenen werden overladen met arbeidsintensieve taken. Als het quotum niet werd gehaald, mocht je niet slapen, kreeg je geen eten en was er puntenaftrek.
In één werkcel zaten meer dan twee dozijn gevangenen opeengepakt om valse wimpers te maken, schouder aan schouder, zonder extra bewegingsruimte. Ook al was het warm op zomerse dagen, de ramen en deuren bleven gesloten om ervoor te zorgen dat de wimpers niet zouden wegwaaien tijdens een briesje.
De gevangenen werkten steeds in dezelfde houding, terwijl het zweet uit hun haar droop. “Onze kleren waren doordrenkt met zweet … je werkte vaak ‘s nachts, en als je het die dag niet kon afmaken, moest je de volgende dag weer overwerken,” zei Tong.
Veel van de gevangenen die aan valse wimpers werkten, eindigden met een leesbril op hun 30ste, aldus Tong. “Het doet pijn aan de ogen, de nek, en velen hadden gezwollen benen na lange uren van werken,” zei ze.
Communistische ideologie: Slavenarbeiders
Commentator Heng He zei dat in de beginjaren van de vervolgingscampagne van de CCP tegen Falun Gong, een groot aantal vervolgde beoefenaars het gebruik van gevangenen door de CCP voor grootschalige productie en export van in de gevangenis gemaakte producten aan het licht brachten. De Amerikaanse regering negeerde destijds bewust de ernst van de zaken, zei hij, waardoor de situatie verergerde.
In 2003 en 2004 rapporteerde de WOIPFG (World Organization to Investigate the Persecution of Falun Gong) hoe in gevangenissen en werkkampen van de CCP gevangen Falun Gong-beoefenaars werden uitgebuit bij de productie van Henan Rebecca Hair Products.
In 2005 onderzocht journalist Jamil Anderlini van de South China Morning Post ook de pruikenfabrikant Henan Rebecca Hair Products, die genoteerd staat op de aandelenbeurs van Shanghai en een populaire ontvanger is van internationale investeringen, onder meer van ING, Morgan Stanley, Deutsche Bank, Merrill Lynch en HSBC, die op dat moment tot de tien grootste aandeelhouders van de beursgenoteerde onderneming behoorden.
Uit een vervolgonderzoek door The Village Voice bleek dat de Amerikaanse regering “het beter vond om China tot verandering aan te sporen terwijl ze met het land samenwerkte”.
Heng zei dat het concessiebeleid van de Amerikaanse regering in die tijd fungeerde als groen licht voor Chinese slavenarbeid.
Het sussende beleid was populair in het Westen, en zelfs de dwangarbeid van arbeiders in de concentratiekampen van Xinjiang werd tot voor kort genegeerd.
Een afbeelding uit de documentaire “Letter From Massanjia” toont Julie Keith (L), die een hulpkreet van Sun Yi (R) uit het Masanjia-arbeidskamp vond in een Halloween-decoratiepakket. (Flying Cloud Productions)
Een recent geval dat de gevangenissen en dwangarbeiderskampen van de CCP voor de productie van exportgoederen aan het licht bracht, was in 2012, toen Julie Keith uit Oregon een brief met een smeekbede om hulp vond in een doos met Halloweenversieringen die zij bij Kmart had gekocht.
In de brief stond: “Mensen die hier werken moeten 15 uur per dag werken en hebben geen weekend of feestdagen. Anders worden ze gemarteld, geslagen en onbeschoft behandeld. Bijna geen betaling (10 yuan per maand).” Tien yuan is gelijk aan 1,46 dollar.
De brief kwam van Falun Gong-beoefenaar Sun Yi, die gevangen zat in het Masanjia-arbeidskamp in Shenyang, in het noordoosten van China.
Het incident werd later uitgebeeld in de documentaire “Letter from Masanjia”.
Slavenarbeid is het systematische gevolg van de ideologie van de CCP, aldus Heng. Het dwangarbeiderskamp bestond al voor de Culturele Revolutie en was bedoeld om gevangenen te hervormen door arbeid – een belangrijk onderdeel van de communistische ideologie.
“Het is net als de concentratiekampen van de nazi’s met borden waarop stond: ‘Arbeit macht frei’ (werk maakt vrij). Het is hetzelfde,” zei hij.
Haizhong Ning, Hong Ning, Luo Ya en Gu Xiaohua hebben bijgedragen aan dit verslag.
Het Chinese communistische regime heeft onlangs de begroting voor openbare veiligheid voor 2023 bekendgemaakt, met officiële cijfers van ongeveer 208,972 miljard yuan (30,5 miljard dollar). Het is de eerste keer dat de geplande uitgaven voor openbare veiligheid de 200 miljard yuan overschrijden. Mensenrechtenadvocaat Wu Shaoping zei dat de zogenaamde uitgaven van de Chinese Communistische Partij (CCP) voor het handhaven van de stabiliteit in feite een bodemloze put zijn voor de dictatuur.
Op dezelfde dag, op 5 maart, gaf de Chinese premier Li Keqiang een toelichting op het laatste regeringsverslag van zijn ambtstermijn, waarin hij beweerde dat China meer dan 70 procent van zijn fiscale uitgaven besteedde aan het levensonderhoud van de bevolking. Wu Shaoping zei dat hij vermoedt dat dit geld waarschijnlijk wordt besteed aan “het onderhouden van de gewelddadige mechanismen” die nodig zijn om de bevolking te onderdrukken.
Sterke oppositie tegen de dictatuur
De aankondiging van het Chinese ministerie van Financiën van de geraamde 208,972 miljard yuan voor openbare veiligheid betekent een stijging van 6,4 procent ten opzichte van 2022.
Het ministerie van Financiën meldde ook verwachte uitgaven voor 2023 van 155,479 miljard yuan (22,7 miljard dollar) voor onderwijs, een stijging van 2 procent, en 156,799 miljard yuan (22,9 miljard dollar) voor algemene openbare diensten, een daling van 0,7 procent.
Sommige commentatoren menen dat de “White Paper revolutie” en de recente grootschalige protesten in Wuhan de ware redenen zijn voor de verhoging van het budget voor openbare veiligheid.
De verbannen mensenrechtenadvocaat Wu Shaoping is het daarmee eens. Hij zei: “De “White Paper revolutie” en het ouderenprotest in Wuhan weerspiegelen het verzet van de mensen tegen de dictatuur van de CCP.”
Jonge Tibetanen voeren een stil protest op als onderdeel van de aanhoudende White Paper revolutie tegen het Zero-COVID beleid en de strenge censuur van het Chinese communistische regime, in Bengaluru, India, op 1 december 2022. (MANJUNATH KIRAN/AFP via Getty Images)
Enorme uitgaven voor onderdrukking
Het zogenaamde “behoud van stabiliteit” omvat uitgaven voor alle aspecten van de “openbare veiligheid”, zoals kosten voor personeel van het staatsveiligheidsapparaat en personeel van de volksgemeenschap, voor de verschillende faciliteiten, tot de installatie en het onderhoud van apparatuur zoals bewakingscamera’s, computernetwerken en herkenningssystemen.
“Geen van deze operationele fondsen is transparant,” zei Wu. “[Ik denk dat] de werkelijke onderhoudskosten voor stabiliteit veel hoger zijn dan de officiële cijfers.”
In 2010 waren de uitgaven voor nationale binnenlandse veiligheid van de CCP voor het eerst hoger dan de uitgaven voor landsverdediging. Wat in 2010 een kleine marge was, is sindsdien blijven groeien, volgens een Jamestown-rapport.
Een analyse uit 2018 door onderzoeker Adrian Zenz, senior fellow en directeur van China Studies bij de Victims of Communism Memorial Foundation in Washington, wees op een tussentijds begrotingsverslag uit 2017 waaruit blijkt dat de lokale overheid alleen al in de provincie Xinjiang bijna 10 miljard yuan (1,44 miljard dollar) uitgaf aan verschillende posten die verband houden met het handhaven van de stabiliteit, waaronder “gecentraliseerd, gesloten onderwijs- en opleidingswerk”.
Wu Shaoping zei dat iedereen in China weet dat de uitgaven voor stabiliteitsbehoud vrijwel een bodemloze put zijn, en dat “het budget groter is dan het nationale defensiebudget, en de feitelijke uitgaven verder gaan dan die van landsverdediging”.
Het is allemaal bedoeld om de dictatuur in stand te houden, zei hij. “De mensen zien er geen einde aan, en de hele samenleving ziet er geen einde aan,” vervolgde Wu, verwijzend naar de analogie van de bodemloze put.
Hij gaf het voorbeeld van het kleurgecodeerde QR-codesysteem dat tijdens de drie jaar van het Zero-COVID-beleid door het regime werd gebruikt. Hij zei: “Werd de ontwikkeling van dit controlesysteem gefinancierd door de fondsen voor het behoud van de stabiliteit? Dat weten we niet. Maar als een persoon een rode code heeft, wordt hij naar het isolatiecentrum gestuurd.” Wu zei dat hij gelooft dat het QR-systeem in werkelijkheid deel uitmaakt van het systeem voor het behoud van de stabiliteit van het regime.
Wu verklaarde: “We weten niet welk fonds de ontwikkeling van dit systeem heeft gesteund, maar wat het hele werkingsmechanisme betreft, moet het deel uitmaken van het systeem voor het behoud van de stabiliteit.”
Toen Li Keqiang meldde dat het regime 70 procent van de nationale uitgaven besteedde aan het levensonderhoud van de mensen, “is het zeer waarschijnlijk geïnvesteerd in het behoud van de stabiliteit,” zei Wu.
De duivelse aard van de CCP
Zoals onderzoeker Zenz in een ander artikel uitlegde, omvatten de Chinese budgetten voor binnenlandse veiligheid zoals voorgesteld in de rapporten van het Ministerie van Financiën doorgaans alleen de uitgaven van de centrale overheid, terwijl dit slechts een fractie is (ongeveer een vijfde) van het nationale cijfer, dat zowel het centrale alsook het regionale niveau, inclusief alle provincies en autonome regio’s, omvat.
Wu Shaoping riep het Chinese volk op de begroting te beschouwen als een waarschuwing. “De begroting toont duidelijk de bloeddorstige aard van de CCP. Iedereen met een heldere geest en logica zou dit moeten doorzien,” zei hij.
Zhao Fenghua en Li Yun hebben bijgedragen aan dit verslag.
Zhang Jiuhai, een inwoner van Peking, stierf begin 2023, ongeveer anderhalf jaar nadat hij was vrijgelaten uit een gevangenisstraf van vier jaar voor het beoefenen van Falun Gong.
Nadat Zhang in mei 2021 uit de gevangenis was vrijgelaten, kampte hij met een slechte gezondheid als gevolg van de langdurige martelingen die hij tijdens zijn gevangenschap had ondergaan, aldus een rapport van Minghui.org. Minghui is een in de VS gevestigd online platform dat rapporteert over de vervolging van Falun Gong door de CCP in China. Hij was 56.
Toen hij in 2000 voor het eerst werd gearresteerd wegens het beoefenen van Falun Gong, was hij pas 33 jaar oud.
Zhang werd vooroverleden door zijn beide ouders. Nadat de Chinese Communistische Partij (CCP) in 1999 Falun Gong begon te vervolgen, werden de drie volgens het rapport herhaaldelijk gearresteerd.
Een brutale vervolging
Falun Gong is een beoefening van lichaam en geest gebaseerd op universele principes van waarheid, mededogen en tolerantie. Sinds de invoering ervan in 1992 heeft de cultivatiepraktijk wereldwijd aan meer dan honderd miljoen beoefenaars voordeel gebracht.
Falun Gong-gelovigen zijn echter onderworpen aan ernstige vervolging door het regime.
Op 20 juli 1999 begon de voormalige CCP-leider Jiang Zemin met de vervolging van Falun Gong toen het aantal beoefenaars groter was geworden dan de CCP, hoewel de mensen in heel China het enthousiast omarmden.
Na meer dan twee decennia van brutale vervolging is een onbekend aantal beoefenaars tot de dood toe vervolgd.
Marteling met een elektrische stok. (Illustratie door Minghui.org)
Arrestaties en martelingen
Vóór de vierjarige opsluiting had Zhang volgens het rapport vier keer in werkkampen vastgezeten voor in totaal zeven jaar.
Meer dan 20 jaar lang werden Zhang en zijn ouders op brutale wijze vervolgd. Hun huis werd geplunderd en hun persoonlijke bezittingen werden gestolen. Ze werden geslagen.
In 2002 werd Zhang veroordeeld tot twee jaar dwangarbeid. Op een gegeven moment werd hij 40 dagen vastgebonden. Hij ging in hongerstaking en de bewakers verlengden dat met 32 dagen, aldus het rapport.
De bewakers ontvangen prijzen als zij erin slagen een Falun Gong beoefenaar van zijn geloof af te brengen. Soms bieden zij gevangenen strafvermindering aan als zij beoefenaars in de gaten houden of slaan.
In 2003 werd Zhang volgens het rapport ondergebracht in een speciale afdeling voor Falun Gong beoefenaars die weigerden hun geloof af te zweren. Daar werd hij onderworpen aan intensieve martelingen. Het doel was hem te dwingen Falun Gong af te zweren en het communisme te volgen.
In de speciale afdeling werd hem slaap onthouden en mocht hij geen water drinken. Volgens Minghui kreeg hij als maaltijd de helft van een gestoomd broodje en twee augurken.
Zhang werd beperkt tot het zitten op een kleine stoel. Hij werd geslagen als hij ook maar een beetje bewoog. Vier ribben werden gebroken en zijn rechter jukbeen werd gebroken. Toen hij weigerde Falun Gong af te zweren, werd de zittijd verlengd tot 20 uur per dag, aldus het rapport.
Zittend op een kleine stoel. Een afbeelding van de martelmethode in de Chinese gevangenis.
In 2008 werd Zhang opnieuw gearresteerd en voor twee jaar opgesloten in een ander werkkamp.
Op 29 maart 2012 arresteerde de politie hem opnieuw toen hij in een bus informatie verspreidde over Falun Gong en de vervolging door de CCP. Hij werd veroordeeld tot twee jaar dwangarbeid in het Xin’an Forced Labor Camp, waar hij onder dwang onbekende drugs kreeg toegediend, aldus het rapport.
Zhang werd op 8 mei 2017 opnieuw gearresteerd, aldus het rapport. De politie had hem aangehouden toen hij naar buiten ging. Ze plunderden zijn huis en namen zijn laptop, printer en Falun Gong boeken in beslag.
Zhangs moeder overleed op 6 november 2014, aldus het Minghui-rapport.
Na Zhangs laatste arrestatie in mei 2017 viel zijn vader en brak een heup. Hij was niet in staat om voor zichzelf te zorgen. Ondertussen werden Zhangs verzoeken om vrijgelaten te worden om voor zijn vader te zorgen afgewezen.
De bejaarde man stierf zeven maanden later thuis, aldus het rapport.
Shanghai wordt nog steeds geconfronteerd met een toename van COVID-19-infecties. Het aantal patiënten is te groot om te verwerken en de geïnfecteerden kampen met een tekort aan medicijnen.
Veel grote ziekenhuizen in China zijn volledig bezet met ernstige gevallen, en artsen van gemeenschapsklinieken en ziekenhuizen worden overweldigd door het aantal patiënten. Personeel van het centrale ziekenhuis van het district Jing’an – een van de centrale districten van Shanghai- bevestigde op 13 januari aan The Epoch Times dat bijna alle bezoekers van de afdeling algemene interne geneeskunde patiënten zijn met een COVID-19-infectie, en de gemiddelde wachttijd voor poliklinische patiënten bedraagt meer dan een uur.
Het personeel zei dat het ziekenhuis geen Paxlovid meer heeft, en als er nog iets is, moet de directeur van de afdeling toestemming geven.
Medicijnen zijn op
Een manager van een ziekenhuis in Shanghai vertelde de Chinese editie van The Epoch Times dat er in heel Shanghai 20.000 verpakkingen Paxlovid van Pfizer zijn voor een bevolking van meer dan 24 miljoen inwoners. “Je krijgt het niet, zelfs niet als je het geld hebt,” zei hij.
Sommige zijn illegaal ingevoerd, maar artsen durven ze niet te gebruiken uit angst dat het om namaakgeneesmiddelen zou kunnen gaan, gaf hij aan.
“Patiënten zonder connecties zullen het helemaal niet kunnen krijgen,” zei hij.
Bestuurders van de gezondheidszorg in Shanghai beweerden ongeveer 60.000 verpakkingen met antivirale middelen te hebben toegewezen, waaronder Paxlovid en Azvudine, zeiden zij tijdens een persconferentie op 14 januari. Hoewel bijna 40.000 verpakkingen zijn gebruikt, aldus staatsmedia Caixin.
Chinese gebruikers van sociale media zeiden dat alle ziekenhuizen in Shanghai zonder effectieve antivirale geneesmiddelen zitten.
Miao Xiaohui, hoofdarts en vicepresident van de afdeling Infectieziekten van het Shanghai Changzheng Hospital en prominent infectieziektedeskundige in Shanghai, postte op WeChat, een Chinese sociale mediasite, zijn oprechte excuses aan degenen die zijn advies hadden opgevolgd en geen medicijnen hadden ingeslagen.
Toen de pandemie begin december oplaaide, riep hij zijn volgers op sociale media op om rustig aan te doen tegenover het asymptomatische Omicron-virus, maar twee weken later, toen hij moeite had om medicijnen te vinden voor zijn eigen symptomen, verontschuldigde hij zich.
“De echte oorzaak van al deze tekorten is werkelijk China’s plotselinge verschuiving van zero-COVID naar totale COVID,” zei Dai Tinglong, een professor aan de Johns Hopkins University die medische toeleveringsketens heeft onderzocht, meldde de Wall Street Journal.
CEO van Pfizer, Albert Bourla, woont de conferentie Viva Technology bij, gewijd aan innovatie en start-ups, in het expositiecentrum Porte de Versailles in Parijs, Frankrijk, op 17 juni 2022. (Benoit Tessier/Reuters)
China’s National Healthcare Security Administration (NHSA), zei dat er meer dan 600 medicijnen zijn voor de behandeling van COVID-19 in de huidige medische verzekeringscatalogus, en degenen die positief testen hebben “meerdere opties”, meldde de spreekbuis van het regime Xinhua op 11 januari met betrekking tot het feit dat Pfizer en NHSA er niet in geslaagd zijn een overeenkomst te bereiken om Paxlovid op te nemen in China’s terugbetalingsprogramma.
Airfinity, een in Londen gevestigd gezondheidsanalysebedrijf, schatte dat COVID-19-infecties in China een piek zullen bereiken die zal duren van 13 tot 27 januari met 4,8 miljoen gevallen per dag, aldus de laatste update van Airfinity op 19 januari.
Xiao Lusheng en Luo Ya hebben bijgedragen aan dit verslag.
De Amerikaanse president Joe Biden heeft tijdens een ontmoeting met de Cambodjaanse premier Hun Sen in Phnom Penh zijn bezorgdheid geuit over de Chinese militaire activiteiten en transparantie op de marinebasis Ream in Cambodja, aldus een persverklaring van het Witte Huis op 12 november.
China antwoordde dat zijn bijstand bij de bouw van de militaire havenfaciliteit in Cambodja een “normale activiteit” is tussen globale strategische partners. De Chinese activiteit is bedoeld om de Cambodjaanse marine te “versterken” en haar maritieme territoriale integriteit te verdedigen, zei de woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken, Mao Ning.
Deskundigen die de ambities van het communistische regime bij het vestigen van bruggenhoofden op vreemde bodem hebben geanalyseerd, stelden vast dat het doel meer is dan openlijke militaire controle, het verzamelen van inlichtingen of culturele invloed. Het gaat er ook om een meer doeltreffende controle uit te oefenen over de toeleveringsketen, die net zo essentieel is voor China’s wereldwijde machtsgreep.
Een gedeelde internationale bezorgdheid
Tao Rei, een commentator voor China-zaken, vertelde de Chinese editie van The Epoch Times dat de militaire macht van China en de uitbreiding ervan de internationale gemeenschap grote zorgen baart.
Hoewel het gastland volgens hem nog steeds het laatste woord heeft over het gebruik van zijn havens in geval van nood, “zou commercieel gebruik hoog in de strategische overweging moeten staan”, zei hij op 15 november.
Om de controle van het Chinese regime te beheersen is het aan de afzonderlijke regeringen om het aandeel van Chinese bedrijven in de havens te beperken, aldus Tao.
Meer controle over havens brengt goederenstroom in gevaar
Chinese bedrijven bezitten of beheren terminal activa in 96 havens in 53 landen, volgens onderzoek van Isaac B. Kardon van het U.S. Naval War College en Wendy Leutert van Indiana University, begin dit jaar gepubliceerd in het tijdschrift International Security.
Het is gedocumenteerd dat Chinese oorlogsschepen sinds 2017 meer dan 32 “technische stops” maakten op de route van China via de Indische Oceaan naar de Middellandse Zee – een intensief en actief gebruik van commerciële faciliteiten waarbij militaire en civiele capaciteit samensmelten, aldus de onderzoekers.
Kardon en Leutert verwachten dat dit patroon zich waarschijnlijk zal uitbreiden naar veel van de andere 64 havens.
Zij concluderen dat deze havens – essentiële knooppunten in het wereldwijde goederentransport – het leger van Peking in staat stellen regionaal en wereldwijd macht uit te oefenen.
De auteurs waarschuwden dat de goederenstroom, die van vitaal belang is voor de economische gezondheid en de militaire capaciteit van de VS, dreigt te worden verstoord.
Het is opmerkelijk dat Chinese schepen duidelijk aanwezig zijn in vijf van de drukste commerciële havens in de Verenigde Staten – Miami, Houston, Long Beach, Los Angeles en Seattle – waar Chinese bedrijven belangen hebben.
Volgens een artikel in Newsweek van oktober geloven critici dat Peking op die manier strategisch zijn invloed uitoefent: politieke, zakelijke en militaire belangen versmelten met de mogelijkheid van spionage.
Een Chinees vrachtschip in de haven van Hamburg, Duitsland, tijdens zijn maidentrip op 13 januari 2015. (Christian Charisius/AFP/Getty Images)
Langzaam ontwaken van het Westen
Econoom Davy Jun Huang vertelde The Epoch Times dat de meerderheid van de internationale gemeenschap de politieke agressie van het communistische regime en zijn greep op natuurlijke hulpbronnen helaas niet erkent.
“Velen denken nog steeds aan economisch gewin in de omgang met Peking”, zei hij, verwijzend naar het Chinese internationale beleid Belt and Road Initiative (BRI) dat in 2013 in werking trad nadat Xi Jinping de leiding over het regime kreeg.
Door massale leningen en investeringen in buitenlandse staatsinfrastructuur heeft de Chinese Communistische Partij (CCP) toegang gekregen tot kritieke havens over de hele wereld.
Volgens Huang waren de westerse landen gericht op hun eigenbelang en naïef ten aanzien van de Chinese dreiging. Die naïviteit gaf de CCP haar kans.
“Er waren Italië, Griekenland, Turkije, Spanje, Portugal, en nu is het Duitsland.” Dit zijn geen geïsoleerde gevallen en “hun gezamenlijk handelen is zeer ontmoedigend,” zei hij.
Vorig jaar nog sloot het bedrijf Cosco, eigendom van de CCP, een overeenkomst met de havenautoriteit van Hamburg. De Duitse minister van Economische Zaken was tegen de overeenkomst. Volgens Newsweek waren de scheepvaart- en zakenwereld van de stad en belangrijke overheidssectoren echter voorstander van de deal, gezien het duidelijke commerciële voordeel.
Overzeese bruggenhoofden
Veel arme en ontwikkelingslanden zijn in de schuldenval van de CCP getrapt door BRI-leningen terug te betalen met alternatieve middelen zoals toegang tot havens, openbare voorzieningen of mijnen: wat Huang “het militaire of politieke bruggenhoofd” noemt.
Zo heeft de 10 jaar oude implementatie van de BRI vele geopolitiek belangrijke havens onder controle van de CCP geplaatst.
Huang zei dat het Westen pas tijdens de regering Trump begon te ontwaken voor de agressie van de CCP. Hij zei echter dat de inspanningen van het Westen om die landen te bevrijden van de impact van de CCP tot nu toe weinig effect hebben gehad.
Dat zou kunnen komen doordat de CCP, in termen van mondiale strategie, een ander economisch kader heeft dan het Westen.
“Peking geeft niets om de economische kosten, maar alleen om controle en heerschappij,” zei Huang.
Xia Song en Luo Ya hebben bijgedragen aan dit verslag.
Tijdens een persconferentie afgelopen vrijdag benadrukte de Chinese Gezondheidscommissie dat het Chinese zero-COVID-beleid een efficiënte en economische maatregel is om de pandemie in te dijken. Tegelijkertijd beschuldigen ambtenaren de lokale overheden waaronder die van Zhengzhou van niet-wetenschappelijke maatregelen die de economie schaden en het publiek frustreren.
Op 5 november benadrukte de Gezondheidscommissie dat zij vasthoudt aan haar beleid om geïmporteerde gevallen en de terugkeer van binnenlandse gevallen te voorkomen, en zij stelde dat het beleid de “juiste” manier is om de pandemie aan te pakken.
Lokale overheden de schuld geven
In antwoord op vragen van de pers over klachten van de bevolking tijdens de uitvoering van het zero-COVID-beleid verwezen de ambtenaren naar Zhengzhou, in de Chinese provincie Henan, als de stad die de meeste kritiek kreeg voor haar willekeurige reisbeperkingen en lockdowns.
Daarop hielden de ambtenaren van Zhengzhou op 6 november een persconferentie om zich bij het publiek te verontschuldigen en te beloven dat zij hun maatregelen om het virus in te dammen zullen verbeteren.
De industriesector in China heeft de rampzalige gevolgen gezien van de arbitraire lockdown door de autoriteiten.
Een inwoner ondergaat een PCR-test in Anyang in de Chinese provincie Henan op 26 januari 2022. (STR/AFP via Getty Images)
Op 2 november legde Zhengzhou een zevendaagse lockdown op voor het industriepark waar de fabrieken van Foxconn zijn gehuisvest.
Sinds september is Zhengzhou een van de epicentra van de virusbesmetting. Vanaf oktober werden ook positieve gevallen gemeld in de fabriek van Foxconn.
Onlangs ontvluchtte een groot aantal werknemers van Foxconn de fabriek uit angst voor besmetting en een tekort aan voedsel en medicijnen op de fabrieksterreinen als gevolg van de lockdown.
De Foxconn-fabriek in Zhengzhou is de grootste iPhone-assemblagefabriek ter wereld van Apple.
Volgens het 2020 China Top 500 Foreign Trade Research Report van de Statistical Society for Foreign Economic Relations & Trade of China was Foxconn goed voor 82 procent van de totale exportwaarde van Zhengzhou in 2019; het totale exportvolume van Zhengzhou Foxconn bereikte 31,6 miljard dollar, de grootste bijdrage aan de Chinese handelsexport in 2019.
Op 6 november meldde Apple in een verklaring dat de assemblagefabriek voor de iPhone 14 Pro en iPhone 14 Pro Max in Zhengzhou momenteel “op sterk verminderde capaciteit draait”
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (Hof) heeft unaniem geoordeeld dat de uitlevering van een Taiwanees aan China, die eerder door Poolse rechtbanken was goedgekeurd, een aanzienlijk risico zou inhouden op foltering, mishandeling en ontzegging van het recht op een eerlijk proces, meldde de Europese mensenrechten-NGO Safeguard Defenders.
Volgens de NGO is het unanieme besluit een zeer duidelijke afwijzing van uitlevering wegens schending van artikel 3 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM), foltering en mishandeling.
Dit gedenkwaardige besluit geeft aan dat het voor Europese landen vrijwel onmogelijk wordt om nog verdachten aan China uit te leveren, aldus het rapport.
Volgens het NGO-rapport van 3 november was de advocaat van de verdachte, de Poolse hoogleraar in de rechten Marcin Gorski, het ermee eens dat de unanieme beslissing van het Hof belangrijk en betekenisvol is omdat het de kans verkleint dat Polen of andere landen tegen het vonnis in beroep zullen gaan.
Het vonnis zal drie maanden na de datum van uitspraak, 6 oktober, in werking treden, tenzij beroep wordt aangetekend, aldus het verslag.
Uitlevering aan China
Hongtao Liu is de aanklager in de zaak Liu tegen Polen. Volgens de NGO is dit de eerste keer dat het Hof een zaak betreffende uitlevering aan China onderzoekt.
Liu werd in 2017 in Polen gearresteerd op basis van een in 2016 door Interpol afgegeven Red Notice, in verband met een Chinees-Spaans onderzoek naar een internationale telecomfraudezaak.
Het rapport geeft aan dat de verdachten, een groep van bijna 260 mensen, voornamelijk uit Taiwanese burgers bestond. Door een gezamenlijke Spaans-Chinese politieoperatie werd de groep in 2016-2017 ingerekend.
De Spaanse rechtbanken negeerden de ernstige aanbevelingen vanuit het EVRM en gingen in 2017-2018 akkoord met de uitlevering aan China van zo’n 208 Taiwanezen, ondanks protesten uit Taiwan, aldus het rapport. De uitlevering zou gebeuren in verschillende groepen.
De NGO gaf ook aan dat het contact met verschillende van deze uitgeleverde personen werd verbroken. De advocaten weten niet waar zij momenteel verblijven of in welke omstandigheden zij verkeren.
Demonstranten tegen de uitleveringswet richten laserstralen vlakbij de Wetgevende Raad in Hongkong op 18 augustus 2019. (Lillian Suwanrumpha/AFP via Getty Images)
Liu, een Taiwanees geboren in 1980, wordt momenteel vastgehouden in het Białołęka Detentiecentrum in Warschau, en werd in de rechtbank vertegenwoordigd door Gorski, aldus het rapport.
Hij stelde dat zijn uitlevering aan China in strijd zou zijn met artikel 3 en artikel 6, paragraaf 1 van het verdrag: Indien hij zou worden uitgeleverd en berecht, zou hij het risico lopen op foltering en onmenselijke behandeling en zou hem een eerlijk proces worden ontzegd.
De Poolse autoriteiten verwezen in hun verdediging naar de Spaanse beslissing, maar die werd door het Hof terzijde geschoven, waarbij het Hof toevoegde dat “de kennelijk beperkte samenwerking van de Chinese overheid met internationale instanties voor de bescherming van de mensenrechten” en “ernstige beschuldigingen van wijdverbreide toepassing van foltering en onmenselijke en vernederende behandeling in Chinese detentiecentra aan de orde blijven”, aldus het Hof (pdf).
Het Hof geeft het goede voorbeeld
Het EVRM is een juridisch bindend internationaal rechtsinstrument en bindt 46 Europese landen aan één juridisch bindend verdrag. Volgens het rapport gaat het verder dan vergelijkbare internationale verdragen.
De Safeguard Defenders concluderen het effect van de juridisch bindende uitspraak van het Hof als volgt.
Ten eerste moeten alle lopende uitleveringsverzoeken aan China worden afgewezen;
Ten tweede moeten de ministeries van Justitie in de betrokken landen verzoeken van China voor gerechtelijke procedures weigeren; en
Ten derde moeten reeds goedgekeurde maar nog niet uitgevoerde uitleveringszaken worden stopgezet.
De NGO zei dat, ongeacht de persoon, de vermeende misdaad of andere bijkomende elementen, volgens het Hof “iedereen een reëel risico op mishandeling loopt indien hij aan China wordt uitgeleverd”.
Safeguard Defenders wees er met name op dat advocaten in zowel Italië als Cyprus zich reeds beroepen op het besluit om ervoor te zorgen dat uitleveringsverzoeken die in die landen in behandeling zijn, worden afgewezen.
Nederland heeft de sluiting geëist van twee illegale Chinese politie “servicestations” in het land.
De Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, Wopke Hoekstra, liet op 2 november op Twitter weten dat het ministerie de Chinese ambassadeur heeft laten weten dat de stations onmiddellijk moeten sluiten.
Mensenrechten NGO, Safeguard Defenders, onthulde in haar rapport van september dat China ten minste 38 Chinese politie “service stations” had opgezet in tientallen landen op vijf continenten.
In Nederland werden dergelijke stations aangetroffen in zowel Amsterdam als Rotterdam.
Volgens Hoekstra is voor de vestiging van beide stations geen toestemming aan Nederland gevraagd. “Nederland heeft de Chinese ambassadeur om volledige opheldering gevraagd … doet onderzoek naar de stations om hun precieze activiteiten te achterhalen”, aldus Hoekstra.
In zijn reactie op het bevel van Nederland benadrukte de woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken, Zhao Lijian, dat de stations worden gerund door lokale vrijwilligers uit de Chinese gemeenschap, en niet door politie uit China.
Chinese “Service Stations” of “110 Overseas” van de politie zijn te vinden in tientallen landen op vijf continenten. (Met dank aan Safeguarddefenders)
Transnationale repressie
Eerder reageerde de Chinese woordvoerder Wang Wenbin op 26 oktober op de beschuldiging van de overzeese politiebureaus.
Hij beweerde dat dit dienstencentra waren en dat het doel is “Chinese overzeese onderdanen in nood te helpen toegang te krijgen tot het platform om hun rijbewijs te laten verlengen en fysieke onderzoeken te ondergaan.”
Wang Jingyu, een Chinese dissident in Rotterdam, was het niet eens met Wangs bewering.
Jingyu zei: “Ik heb solide en duidelijk bewijs dat het gaat om een Chinees politiebureau in Rotterdam.”
Volgens Jingyu heeft een medewerker van het Chinese politiebureau in Rotterdam hem tientallen keren per dag gebeld met een officieel telefoonnummer. “Hij wilde dat ik mezelf aangaf, terugging naar China … bedreigde me met een officieel geregistreerde Telegram-tekst.”
“Het is precies tegenovergesteld aan de bewering van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken”, zei hij op 30 oktober tegen de Chinese editie van The Epoch Times.
Volgens het rapport van de Safeguard Defenders hield de overzeese politieoperatie verband met een campagne van Peking om Chinese onderdanen terug naar China te halen voor onderzoek naar fraude en telecommunicatiefraude.
Eerder beweerden Chinese media dat 230.000 fraudeverdachten tussen april 2021 en juli 2022 met succes door de overzeese politie werden “overgehaald om terug te keren” naar China.
Het rapport van de Safeguard Defenders gaf echter ook aan dat degenen die met succes werden overgehaald, beweerden dat het “meestal ging om dissidenten of personen die waren gevlucht voor religieuze en/of etnische vervolging.”
Na de onthulling van de illegale Chinese politiebureaus wereldwijd, was de Ierse regering de eerste die opdracht gaf tot sluiting van een Chinees politiebureau in het buitenland.
De Nederlandse regering onderzoekt ten minste twee undercover Chinese politiebureaus die in Nederland opereren en daarmee haar soevereiniteit schenden, aldus de woordvoerder van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken.
Volgens een recente publicatie (pdf) van de mensenrechtenorganisatie, Safeguard Defenders, zijn overzeese Chinese ‘dienstposten’ of zogenaamde ‘110 Overseas,’ te vinden in tientallen landen verspreid over vijf continenten.
In Nederland is zo’n Chinees politiebureau opgericht in Rotterdam door de openbare veiligheidsdienst van Fuzhou, en een ander in Amsterdam door de politie van Qingtian.
In een telefonisch interview met de Chinese editie van The Epoch Times op 26 oktober zei Maxime Hovenkamp, woordvoerder van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken: “Officieel nemen we het erg serieus.” De Chinese overheid heeft Nederland niet via diplomatieke kanalen geïnformeerd over deze dienstposten.
De Nederlandse regering gaat het doel en het werk van deze dienstposten eerst onderzoeken voordat passende maatregelen zullen worden genomen, aldus Hovenkamp.
Ze benadrukte: “Dus laten we het per definitie illegaal maken.”
Volgens de mensenrechtenorganisatie Safeguard Defenders onderzoeken momenteel tenminste vier landen, waaronder Canada en Spanje, kantoren van Chinese politiebureaus op hun eigen grondgebied.
Bedreiging voor dissidenten
De Chinese dissident Wang Jingyu, die naar Nederland is gevlucht, heeft persoonlijke ervaringen met de ‘110 Overseas’.
In februari bood iemand van het bureau uit Rotterdam hem hulp aan en vroeg hem om af te spreken aan het station Rotterdam Centraal.
Hij vond het nogal verdacht en hij wees het voorstel af. Sindsdien wordt hij voortdurend lastiggevallen, vertelde hij op 25 oktober aan The Epoch Times.
Wang Jingyu, een Chinese dissident in ballingschap in Nederland. (Aangeleverd door Wang Jingyu)
Hij zei: “Ik dacht dat ik hier veilig was, maar ik word overal gevolgd.”
Hij verklaarde dat de Chinese ambassade een valse bommelding over hem deed aan de Nederlandse politie, die later vaststelde dat het om een vals alarm ging. Het incident werd eerder bevestigd door twee Nederlandse media, RTL Nieuws en Follow the Money.
Hovenkamp vertelde The Epoch Times dat de Nederlandse politie en het ministerie van Justitie deze kwestie onderzoeken, maar dat zij niet over meer details beschikt.
De dienstpost in Rotterdam
Onlangs werd Zhang Yanhua uit Amsterdam geïnformeerd over de Chinese politiedienst in Rotterdam. Ze vertelde haar verhaal aan The Epoch Times op 26 oktober.
Zhang is afkomstig uit China maar ze woont momenteel in Amsterdam. Ze is tevens een beoefenaar van Falun Gong, een beoefeningswijze die geworteld is in de authentieke Chinese geschiedenis en cultuur. Ze was op de Dam waar ze probeerde om toeristen bewust te maken van de vervolgingscampagne van het Chinese regime tegen Falun Gong toen een man haar benaderde en sprak over de Chinese politiedienst in Rotterdam.
Hij waarschuwde haar dat er een Chinees politiebureau is in Rotterdam en dat zij proberen om overzeese dissidenten met “bedrieglijke retoriek” over te halen en “te overtuigen” om terug te keren naar China. Als gevolg daarvan konden “sommigen van hen niet meer terugkeren naar Nederland”, herinnerde Zhang zich.
De man legde Zhang uit dat hij onlangs Hongkong had verlaten na het wegvallen van de vrijheid in Hongkong.
Zhang zei dat de man benadrukte dat degenen die op deze politiedienst werken allemaal Chinese politieagenten zijn, maar dat ze met een andere achtergrond naar Nederland zijn gekomen.
Dhr. Zhao, een Chinees die in Nederland verblijft voor zijn doctoraatsstudie, vertelde The Epoch Times op 27 oktober dat hij ook op de hoogte is van het agentschap. Op een gegeven moment hoopte hij zijn Chinese identiteitskaart te kunnen verlengen via het bureau in Rotterdam. Maar vreemd genoeg kreeg hij te horen dat de dienst beperkt was tot Chinezen uit Fuzhou.
Gezien de enorme kosten voor het opzetten van dergelijke politiebureaus over de hele wereld, is hij wantrouwig over de ware bedoeling achter het opzetten van deze overzeese politiebureaus wanneer de dienstverlening zodanig beperkt is.
De foto toont het overzeese politiebureau van het Fuzhou Public Security Bureau in Rotterdam op 26 oktober 2022. Het is gevestigd in een flat aan de Van der Sluysstraat 370. Het politiebureau heeft geen uithangborden, maar is verbonden met de politiediensten van Fuzhou. (The Epoch Times)
Ontkenning door het regime
Wang zei dat de overzeese politiebureaus zijn opgezet als “overzeese Chinese dienstencentra”, met als doel overzeese Chinese onderdanen te helpen hun rijbewijs te verlengen en fysieke onderzoeken te ondergaan, als een oplossing ten tijde van de pandemie.
The Epoch Times kon het Chinese politiebureau in Rotterdam niet bereiken voor commentaar. De Chinese ambassade in Nederland weigerde de kwestie te bespreken en zei dat zij alleen hulp verleent aan Chinezen in nood. Op de vraag voor commentaar van de politieke afdeling of het secretariaat van de ambassadeur werd niet geantwoord.
Grensoverschrijdende politiediensten
Volgens het rapport van Safeguard Defenders worden de twee Chinese dienstposten in Nederland gecoördineerd vanuit Fuzhou en Qingtian.
Fuzhou is een stad in Fujian, een provincie aan de zuidoostelijke kust van China. Volgens berichten in de Chinese staatsmedia lanceerde de openbare veiligheidsdienst van Fuzhou in januari 2022 de eerste “110 Overseas”.
Sindsdien heeft de politie van Fuzhou 30 dergelijke overzeese politiebureaus opgericht, waaronder dat in Rotterdam. De dienstpost zou gevestigd zijn in een flatgebouw aan de Van der Sluysstraat 370, Rotterdam.
Het politiebureau in Amsterdam werd opgericht door het bureau voor openbare veiligheid van Qingtian, een district van de stad Lishui. In februari 2021 beweerde het bureau dat het sinds 2018, 46 degelijke posten heeft opgericht in 39 steden in 29 landen, aldus de Chinese staatsmedia.
Een Chinees rapport uit januari 2020 onthulde dat het politiebureau in Madrid, Spanje, met succes een Chinese verdachte had overtuigd om terug te keren naar Qingtian County.
In augustus 2022 beweerde de Chinese staatsmedia, CCTV, dat de overzeese politie tussen april 2021 en juli 2022, 230.000 verdachten van ‘fraude’ met succes had teruggebracht naar China door vermeende overreding, zonder verdere details te verstrekken.
In een drie maanden durende veiligheidscampagne in de aanloop naar het 20ste partijcongres, heeft Peking tot nu toe 1,43 miljoen Chinezen gearresteerd. Maar niet alle arrestanten waren criminelen.
De veiligheid wordt aangescherpt nu het vijfjaarlijkse partijcongres van de Chinese Communistische Partij (CCP), dat voor oktober is gepland, nadert. Het regime heeft een ‘operatie van 100 dagen’ op touw gezet die op 25 juni van start is gegaan.
Tijdens een persconferentie op 27 september sprak het ministerie van Openbare Veiligheid over het succes van de campagne: Tot op heden heeft de operatie meer dan 640.000 strafzaken opgelost en meer dan 1,43 miljoen mensen gearresteerd.
Veel zogenaamde verdachten zijn echter gewone Chinese burgers, zoals dissidenten, activisten, indieners van verzoekschriften, christenen en aanhangers van Falun Gong.
Vijanden van het volk
Het regime beweert dat de operatie de ‘harde vuist’ is die nodig is om kwetsbare groepen te beschermen, zoals vrouwen, minderjarigen, ouderen en gehandicapten.
De Chinese editie van The Epoch Times vernam dat de politie veel niet-criminelen viseerde, waaronder mensen die hun stem durven laten horen en de belangen van burgers in nood verdedigen.
Zo wordt advocaat Chen Jiahong sinds 24 september vermist, nadat de politie zijn huis in de provincie Guangxi in het zuiden van China heeft doorzocht.
Chen werd eerder gevangen gezet op beschuldiging van ‘aanzetten tot ondermijning van de staatsmacht’ omdat hij zijn steun betuigde aan de slachtoffers van de ‘709-crackdown’, een grootschalige arrestatiecampagne van burgerrechtenadvocaten en -activisten in 2015.
Xiang Jinfeng, een uitgesproken mensenrechtenactivist uit de provincie Fujian aan de zuidoostkust van China, werd op 1 september door de plaatselijke politie in Longyan City aangehouden op basis van een onbekende aanklacht. De familie kreeg enkel te horen dat zijn detentie een maand zou duren, vertelde Xiang’s broer aan The Epoch Times.
Enkele petitievoerders uit Shanghai nemen op de Dag van de Mensenrechten een groepsfoto vlakbij een treinstation in Peking, nadat ze er op 10 december 2020 zijn aangekomen om een petitie in te dienen. Bovenaan de foto van de de groep staat te lezen: “Mensenrechten staan boven soevereiniteit. Het verdedigen van onze rechten is patriottisch.” (Met dank aan de geïnterviewden)
Maatschappelijke risicofactor van de CCP: Petitievoerders
Verzoekschriften indienen bij de overheid in Peking is routine geworden voor veel Chinezen die vinden dat hun stem gehoord moet worden door de autoriteiten. Maar ook zij zijn het doelwit geworden van de recente operatie.
Hij onthulde op 28 september aan The Epoch Times dat de politie al twee weken lang in zijn garage is gestationeerd en hem dag en nacht in de gaten houdt, alleen maar om te voorkomen dat hij naar Peking zou gaan om een petitie bij de autoriteiten in te dienen.
Volgens Hu staan sommige van de andere petitievoerders uit Shanghai, zoals Yang Yonglan, Gu Guoping en Peng Miaolin en haar dochter Peng Jun, ook 24 uur per dag onder politiebewaking.
Hij zei: “Ik heb die communisten verteld dat ze allemaal oplichters en dieven zijn die hun geld in het buitenland bewaren en het volk intimideren. Daarna stuurden ze nog een paar extra mensen [naar mijn huis], en een busje stond buiten geparkeerd om ons nauwlettend in de gaten te houden.”
Volgens een boek uit 2013 met de titel ‘Petitions, Democracy, and the Rule of Law: China Topics,’ door City University of HK Press, blijft het jaarlijkse aantal verzoekschriften in China sinds 2005 hangen op ongeveer 10 miljoen.
Het totale aantal aanklachten over het bestuur van het regime bedroeg in 2000 zelfs 10,24 miljoen, volgens een onderzoek uit 2005 van Xiong Yihan, onderzoeker aan de Fudan-universiteit voor politieke wetenschappen.
Mensen staan in de rij voor een COVID-test in het district Chaoyang op 25 april 2022 in Peking. China probeert een piek in coronabesmettingen in de hoofdstad onder controle te krijgen nadat tientallen mensen positief waren getest, waardoor de lokale autoriteiten in sommige gebieden massale tests zijn begonnen en wijken waar gevallen werden gedetecteerd, zijn afgesloten in een poging om de zero-COVID-strategie te handhaven. (Kevin Frayer/Getty Images)
Zero-COVID-beleid versus Zero-Petitie-beleid
Alleen al in 2021 werden er meer dan 3,8 miljoen klachten geregistreerd specifiek gericht aan de anticorruptiebureaus van de overheid, de Centrale Commissie voor Disciplinaire Inspectie en de Nationale Toezichtcommissie.
Het regime beweerde dat corrupte functionarissen aan de basis liggen van deze massale incidenten.
Maar om de corruptie hard aan te pakken, begonnen lokale ambtenaren met een ‘nul-petitie’-campagne.
Zo heeft de provincie Shanxi in 2020 het ‘nul-petitie-beleid’ aangenomen als een van de belangrijkste taken van het provinciale permanente comité van de CCP.
Dit jaar heeft ook het onderwijsbureau van Jiyuan, in de provincie Henan, het nul-petitie-initiatief gepromoot om te zorgen voor een goede uitvoering van het zero-COVID-beleid.
Wu Shaoping, een mensenrechtenadvocaat in de Verenigde Staten, zei dat de harde controles van de CCP de gehele samenleving in een toestand van stress en angst brengen. De pandemie is slechts een excuus geworden om mensen onder controle te houden.
Volgens hem is de CCP zich er ten volle van bewust dat “deze volkswoede en protesten kunnen leiden tot de ineenstorting van het regime”, zei hij.
In een interview uit 2009 met Voice of America zei mensenrechtenadvocaat Jiang Tianyong dat veel petitievoerders, na tientallen jaren van petitie voeren, “beseffen dat niet alleen de ambtenaren aan de basis corrupt zijn, maar hoe verder ze doordringen met hun verzoekschriften, hoe donkerder het wordt.”
Jiang werd zelf ook een slachtoffer van de ‘709-crackdown’. Sinds hij in 2019 werd vrijgelaten na twee jaar gevangenschap, staat hij onder huisarrest en wordt hij 24 uur per dag gecontroleerd door de politie.
Haizhong Ning en Chang Chun hebben bijgedragen aan dit verslag.
Wij gebruiken cookies op onze website om uw bezoek aan onze website aangenamer en relevanter te maken. Door op "Alles accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van de ingestelde cookies. U kunt echter ook naar "Cookie-instellingen" gaan om een gecontroleerde toestemming te geven.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duration
Description
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.
