Meditatie kan mensen helpen kleine en grote angsten te overwinnen. Uit een onderzoek bleek dat het overlevenden van kanker hielp om hun angst voor herhaling te overwinnen. In een ander onderzoek werd gekeken hoe het helpt bij angst voor de tandarts.
Anderen vonden het effectief tegen angst voor de dood.
Het brengt een “innerlijke stabiliteit” die iemand helpt de onzekerheden van het leven en de angsten die daarmee gepaard gaan onder ogen te zien, aldus Kelvin Chin, die al meer dan 50 jaar mediteert en in 1971 een proefpersoon was in een van de eerste medische onderzoeken naar meditatie in de Verenigde Staten.
“Ik zeg altijd tegen mensen dat we niet van onzekerheid af kunnen komen, maar wel van de angst die ermee gepaard gaat,” zei Chin op de jaarlijkse conferentie van de International Association of Near Death Studies in 2021.
In de stoel van de tandarts
Lang voordat meditatie een begrip was in het Westen en voordat je op elke hoek yogastudio’s kon vinden, kwamen een professor psychologie en een professor tandheelkunde samen om de techniek uit te proberen als een manier om tandartspatiënten te helpen die bang waren voor verdovingsnaalden.
“Het onderliggende concept is dat angst en ontspanning niet tegelijkertijd kunnen plaatsvinden,” schreven Donald R. Morse van de Temple University School of Dentistry en Bernard B. Cohen van het West Chester State College in een artikel uit 1983.
“In de praktijk wordt het gevreesde object in geleidelijk toenemende stappen aan de proefpersoon geïntroduceerd terwijl de persoon diep ontspannen is,” zeiden ze.
Het experiment bestond eruit om de patiënt een meditatiemantra te laten herhalen terwijl hij opnieuw werd geïntroduceerd aan tandheelkundige apparatuur of procedures. De eenvoudigste stap zou kunnen zijn om in de stoel van de patiënt te gaan liggen, waarbij geleidelijk aan het punt wordt bereikt dat de patiënt verdoofd kan worden.
Aan het einde van het onderzoek was een van de conclusies: “Meditatie-hypnose is een snelle, effectieve anti-angsttechniek die kan worden gebruikt bij systematische desensitisatie”.
Angst voor herhaling bij overlevenden van kanker
Een groep onderzoekers van de Harvard Medical School onderzocht verschillende geest- en lichaamstechnieken om de angst voor terugkeer van kanker te verminderen en meditatie bleek een effectieve techniek.
“In sommige extreme gevallen kan angst voor terugkeer van kanker leiden tot hopeloosheid, demoralisatie en zelfs zelfmoordgedachten”, schreven ze in hun onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Psycho-oncology.
Enkele technieken die gebruikt worden om deze angst te bestrijden zijn ontspanning en meditatie – mindfulness meditatie, zittende meditatie, en/of meditatieve beweging zoals yoga, tai chi en qigong.
De resultaten toonden aan dat het toepassen van mind-body vaardigheden om FCR [angst voor terugkeer van kanker] aan te pakken effectief lijkt te zijn, zij het met ruimte voor meer verfijning.”
“Kundalini Yoga Meditation Techniques for Psycho-oncology and as Potential Therapies for Cancer” geschreven door David S. Shannahoff-Khalsa beschrijft het proces en de resultaten van onderzoek bij kankerpatiënten die meditatie gebruikten om hun kanker gerelateerde angsten te verlichten.
Shannahoff-Khalsa schreef dat deze meditatietechniek gebruikt kan worden voor patiënten met verschillende behoeften, waaronder het verlichten van vermoeidheid, angst, depressie, angst en woede; het aangaan van mentale uitdagingen; en het ombuigen van negatieve gedachten naar positieve gedachten.
“In 1990 kreeg ik voor het eerst de gelegenheid om ‘omgaan met angsten’ te testen. Ik probeerde het uit met een vrouw van 38 jaar die me vroeg of ik haar iets kon leren dat zou kunnen helpen bij de vreselijke angst die ze had voor de dood… Toen ze klaar was, zei haar man: ‘Schat, ik zie je sinds twee à drie maanden weer glimlachen’. Ze antwoordde: ‘Al mijn negatieve gedachten zijn veranderd in positieve gedachten,'” schreef Shannahoff-Khalsa.
Zoals bij elk doel is het moeilijkste om vol te houden tot het einde. Shannahoff-Khalsa vertelde dat sommige van zijn patiënten stoppen als ze genoeg verbetering zien om zich te kunnen redden, terwijl slechts een klein percentage doorgaat tot ze 100 procent beter zijn.
“De meest voorkomende uitdaging is om mensen regelmatig en zelfstandig te laten oefenen. Kankerpatiënten kunnen gemotiveerder zijn dan sommige bevolkingsgroepen wanneer ze zich realiseren dat ze onmiddellijk verlichting en voordelen kunnen krijgen door te oefenen, vooral als de patiënt een sterk verlangen heeft om een ‘normaal’ leven te leiden,” schreef hij.
