Maak kennis met Salim Muslimani. Deze zelfbenoemde “tirannieke koning” was ooit verslaafd en drugsdealer, maar heeft zijn leven radicaal veranderd. Als zijn oude kennissen hem nu ontmoeten, kunnen ze niet geloven dat hij nog dezelfde “grote, luide en intimiderende” man is.
In gesprek met The Epoch Times deelde Mr. Muslimani, 43 jaar, zijn opmerkelijke verhaal over een jeugd vol verwaarlozing, de schade die werd aangericht door drugs, feesten en het najagen van geld en de pijnlijke angst om te falen die zijn rol als echtgenoot en vader bedreigde. Het was de terugkeer naar God op zijn dieptepunt die de weg naar genezing inluidde.
“Ik was een beruchte zondaar,” zei de heer Muslimani in zijn getuigenis, Broken to Chosen, eraan toevoegend dat hij volledig gebroken was en vastzat in zijn “ellendige en vuile leven,” maar toen redde God hem en veranderde alles.
Muslimani werd geboren in Manassas, Virginia, als zoon van een 27-jarige Israëlische immigrantenvader en een 18-jarige moeder met een alcoholverslaving. Het was een thuisomgeving die de toon zette voor een moeilijke jeugd. Tegenwoordig werkt hij in de medische verkoop. Hij woont in Florida met zijn vrouw, Jackie Muslimani, een huismoeder van hun drie kinderen onder de leeftijd van 11: zonen, Boston en Christian, en dochter, Jordan.
Rondstuiteren
“Ik werd verwekt tijdens een dronken nacht,” vertelde Muslimani aan The Epoch Times. “Mijn vader drong er echt bij haar op aan om abortus te plegen, hij probeerde er echt op aan te dringen, en door Gods genade deed ze dat niet en werd ik geboren.”
Later voelde zijn afwezige vader echter verwaarlozing en greep in toen de heer Muslimani nog een peuter was, waardoor hij de voogdij kreeg. Maar het leven was niet veel beter met de andere ouder.
“Ik denk dat het was alsof hij gewoon wilde winnen. … Hij nam me mee en zette me meteen af bij zijn broer, waar ik de volgende jaren zou wonen,” zei Muslimani. Tien jaar later zou diezelfde oom in de gevangenis belanden voor kindermisbruik wegens misbruik van andere kinderen.
De heer Muslimani stuiterde tot zijn 10e jaar tussen de huizen van zijn moeder en zijn vader. Zijn moeder, die bij een benzinestation werkte, verhuisde vaak. Hij ging naar verschillende scholen in verschillende buurten, waar hij vaak de raciale minderheid was. Veel van deze buurten waren “door drugs geteisterd” en in een van de woonwagencentra van zijn moeder werd hij regelmatig door de sociale dienst bezocht.
Maar er was één veilige haven: de kerk waar zijn moeder hem soms afzette. “Dat was echt het enige geloof dat ik kende,” zei hij.
“Ik stond er van jongs af aan alleen voor, er was geen begeleiding of leiderschap,” zei hij. “Toen ik afstudeerde aan de middelbare school, was ik een gemiddelde student. … ik en mijn vrienden rookten en dronken, gingen naar feestjes en achtervolgden meisjes. Ik was 13 of 14, ik begon die leeftijd te bereiken waarop ik alleen wilde zijn. … rebellie, in zekere zin; op zoek naar liefde en die kreeg ik niet van mijn vader [of] mijn stiefmoeder. Ik begon om te gaan met vrienden die niet echt goed waren en we kwamen in veel problemen.”
‘Ik stond er alleen voor’
Toen dhr. Muslimani op een dag high van de drugs thuiskwam, kreeg hij ruzie met zijn vader. Zijn vader stak een voorwerp uit om hem te slaan, miste en raakte zijn vrouw. De tiener rende weg.
“Twee dagen lang was ik op straat,” zei hij. “Ik belde mijn moeder. Ik had mijn moeder nodig en zij zei: ‘Nee, dit gaat niet werken, het spijt me. … Ik hou zoveel van je, ik zou alles voor je doen, ik kan het nu gewoon niet aan,’ en dat was het einde. Die dag was een grote ommekeer in mijn leven. Ik denk dat ik me vanaf dat moment realiseerde dat ik er alleen voor stond.”
Toen dhr. Muslimani 16 werd, kreeg zijn vader een ernstig auto-ongeluk waardoor hij gehandicapt raakte. Dit veroorzaakte nog meer conflicten thuis en de tiener had er genoeg van. Toen hij 18 werd, verliet hij het huis voorgoed, zocht een baan en ging naar de openbare universiteit. Hij begon drugs te dealen “gewoon om deze leegte op te vullen” en leefde twee jaar op die manier totdat hij zich in 2004 inschreef aan de Radford University in Virginia, met een beurs en financiële steun, om design te studeren.
Het leven zou opnieuw veranderen. Hij ontmoette zijn zielsverwante.
“Jackie en ik ontmoetten elkaar tijdens een blind date op de universiteit, ons laatste jaar,” zei dhr. Muslimani.
Hij stemde ermee in om zijn toekomstige vrouw naar een gekostumeerd feest te begeleiden nadat ze met elkaar in contact waren gekomen door een wederzijdse vriend. “Dat was de eerste avond dat we elkaar zagen en de rest is geschiedenis,” zei hij en voegde eraan toe: “Toen mijn vrouw me voor het eerst ontmoette, wist ze niet waar ik vandaan kwam en kende ze mijn verhaal niet. Ik had altijd een manier om dat te verbergen.”
De heer Muslimani stopte rond zijn 21e met het dealen van drugs. Hij werkte in de detailhandel en verhuisde na zijn laatste jaar naar Jacksonville College waar hij werd aangenomen bij een architectenbureau. Hij vond een uitlaatklep in lichaamsbeweging en begon “heel hard te sporten,” waar hij werd benaderd en aangenomen voor een baan in de medische verkoop vanwege zijn volharding.
De bagage
Tussen 2007 en 2012 verdiende Mr. Muslimani meer dan $200.000 per jaar, maar hij zegt dat zijn inkomen zijn eigenwaarde werd.
Hij zei: “Ik begon serieus geld te verdienen en dat werd heel gevaarlijk. … het was een valse bekwaamheid. Want al mijn zelfvertrouwen zat in mijn cijfers, geld. Ik deed elke avond evenementen, happy hours, drinken, en elke avond kwam ik thuis en liet ik mezelf in slaap vallen … dan stond ik elke ochtend op, ging naar de sportschool, trainde, was de hele dag bezig, deed ‘s avonds happy hour en kwam thuis. Dat was mijn cyclus.”
Deze cyclus van verslaving aan werk en middelen bouwde een muur op tussen dhr. Muslimani en zijn vrouw. “Ons huwelijk was een ramp,” zei hij. “Ik was helemaal verloren in de gedachte dat ik alles had. Ik dacht: ‘Hé, ik zorg voor haar, dit is geweldig.
Dhr. Muslimani vertelt dat de ouders van zijn vrouw op dit moment 50 jaar getrouwd zijn; haar vader is met pensioen uit het leger. “Ik kom uit een gebroken gezin,” zei hij. “In mijn hart droeg ik nog steeds bagage, wonden uit mijn jeugd die ik nooit had aangepakt.
“Ik heb nooit geweten wat het huwelijk was. Ik wist nooit hoe ik een echtgenoot moest zijn, een man, een leider, niets. En nu kom ik in deze [relatie] en ik ben gewoon super egoïstisch, super gebroken, super onzeker. Ik werd boos en zei dingen en schreeuwde. … Ik runde gewoon mijn eigen show,” zei hij.
In juni 2012 werd het bedrijf waarvoor dhr. Muslimani werkte gesloten. Rond diezelfde tijd werd zijn eerste kind geboren. Hij werd wakker geschud door het vaderschap. Muslimani vond een andere bezigheid en ging weer aan het werk, maar zijn vroegere drive was verdwenen.
“Ik produceerde, maar ik had geen passie voor het werk,” zei hij. “Ik was een lege man. … Ik begon me te realiseren dat ik waardeloos was als vader, ik was waardeloos als echtgenoot. Ik kwam letterlijk op een punt waar ik me realiseerde dat ik een soort ellendeling was.”
Een radicale wending
Omdat hij zich wilde bevrijden van de vele gezichten van de verkoopwereld, begon dhr. Muslimani zijn eigen bedrijf. Toen zijn baas erachter kwam, werd hij ontslagen. Hij herinnert zich 11 november 2012, de dag dat hij thuiskwam en het zijn vrouw vertelde alsof het gisteren was.
“Ik zal nooit vergeten dat mijn vrouw zoiets had van: ‘Ik denk echt dat we naar de kerk moeten gaan,'” zei hij. “Ik weet nog dat ik dacht: ‘Deze kerk gaat in vlammen op als ik ga, want ik ben de slechtste persoon ter wereld.
Maar de predikant van die dag wakkerde het geloof van dhr. Muslimani weer aan.
“De maanden daarna begon ik een spanning in mijn hart te voelen … Ik wilde niet meer vluchten,” zei hij. “Ik begon gewoon de Bijbel te lezen, … en sindsdien is het gewoon een radicale, radicale ommekeer geweest.”
De heer Muslimani besloot thuis te blijven en zijn eigen eerlijke bedrijf vanaf de grond op te bouwen. Hij verlegde de focus naar zijn gezin. Hij en zijn vrouw begonnen elke dag samen te wandelen. “We praatten over alle dingen die we zouden gaan doen,” zei hij. “We leefden gewoon van een budget … maar het was eerlijk gezegd waarschijnlijk een van de meest geweldige tijden van mijn leven.”
Een paar maanden nadat hij zijn perspectief had veranderd, gaf de vrouw van dhr. Muslimani hem een handgeschreven lijst met de titel “101 dingen waarom ik van je hou.”
Hij zei: “Ik herinner me dat ze aan het lezen was en ik zat gewoon te huilen in mijn kantoor vanwege de ellendeling die ik was en de schuld die ik voelde voor de manier waarop ik leefde. Alleen al om deze vrouw te kennen, haar loyaliteit, haar trouw aan mij, dat ze nooit wegging, me nooit de rug toekeerde… dat was overweldigend.”
De liefde delen
In 2013 werd Mr. Muslimani gedoopt. Op 1 oktober van datzelfde jaar opende hij de deuren van zijn eigen thuiszorgbureau in Jacksonville, Florida. Gewapend met een medelevende blik begon hij vertrouwensrelaties op te bouwen met zijn nieuwe werknemers.
“Ik was niet gemotiveerd door het geld, ik was gemotiveerd door voor mensen te zorgen,” zei hij. “Nu ben ik een man die probeert vriendelijkheid, geduld en liefde voor mensen uit te stralen.”
Twee jaar later verkochten de Muslimanis hun eerste huis en bouwden ze een nieuw huis voor hun groeiende gezin. Op een fundament van geloof werd hun huwelijk met de dag sterker.
“Ik begon gewoon mijn rol als man te begrijpen, mijn rol als vader, mijn rol als leider… mijn pad met God voortzetten,” zei hij. “Ik begon betrokken te raken bij de bediening en ging op missie, ik zag armoede op een niveau dat ik nog nooit eerder had gezien. Het raakte gewoon mijn hart omdat ik het me kan voorstellen; jongens zonder vaders en jongens zonder moeders zien en gewoon weten waar dat toe kan leiden.”
De heer Muslimani heeft medelijden met zijn eigen ouders, van wie hij weet dat ze in armoede opgroeiden en geen leiderschap hadden. Sinds zijn terugkeer naar God heeft hij geprobeerd om weer contact te maken, maar in 2020 kreeg zijn toch al broze relatie met zijn vader een klap toen bij zijn vader alvleesklierkanker in het vierde stadium werd geconstateerd. Hij begon zijn vader te bezoeken in het nabijgelegen Naples, Florida, om zijn geloof te delen en gesprekken op gang te brengen over het leven na de dood.
De moeder van dhr. Muslimani leeft nog, maar hij heeft haar niet meer gezien sinds hij 20 jaar oud was. “We zijn vrienden op Facebook en dat is zo’n beetje alles,” zei hij. “Ik heb het er met haar over gehad om hierheen te vliegen, maar dat wil ze niet. Ik heb geprobeerd haar te ontmoeten waar ze is.”
Nu hij een jaar seminarie heeft afgerond, werkt dhr. Muslimani aan lesmodules voor christenen die dieper in hun geloof willen gaan.
“Ik maak online bronnen voor mensen om hen te helpen groeien, om hen te helpen vrede te vinden en te vinden wat ze zoeken,” zei hij.
De toegewijde echtgenoot en vader is vastbesloten om zijn eigen kinderen op te voeden in een huis vol liefde, veiligheid en consistentie. Het stel verwacht in december hun vierde kindje.
Gepubliceerd door The Epoch Times (26 oktober 2023): ‘I Was a Notorious Sinner’: Former Addict and Drug Dealer Tells How God Changed His Life
