Nieuws Analyse
Op 7 juni verscheen op verschillende populaire Chineestalige websites een stuk ‘breaking news’ waarin werd beweerd dat de Italiaanse premier Mario Draghi in een virtueel interview met Radiotelevisione Italiana (RAI) had toegegeven dat de COVID-19 pandemie in Italië was ontstaan. De Chinese berichten beweerden dat Italië COVID-uitbraken in Milaan, Genua en Venetië in de zomer van 2019 had aangezien voor griep.
Dit werd al snel ontmaskerd als nepnieuws. De Italiaanse ambassade in Peking gaf die middag een verklaring uit waarin ze zei: “De Italiaanse ambassade benadrukt met klem dat de inhoud van het artikel over de opmerkingen van de premier een complete leugen is en dat de informatie geen enkele basis heeft.”
Dit gebeurde kort na het recente veto van Italië van Pekings poging tot overname van LPE, een in Milaan gevestigde halfgeleiderfabrikant, op 31 maart.
Er is geen manier om te weten of het valse rapport over de herkomst van COVID-19 een vergelding van Peking was voor de afgebroken deal, maar het heeft de spanningen tussen de twee landen zeker niet doen afnemen.
Expert: 5 redenen waarom Italië zijn relatie met China laat afkoelen
Het blokkeren van de Chinese overname door Italië was een abrupte koerswijziging voor het land dat een nauwe relatie met het Chinese regime in Peking had opgebouwd.
In 2019 werd Italië, onder leiding van voormalig premier Giuseppe Conte, het eerste G7-land dat China’s Belt and Road Initiative (BRI) omarmde, tegen het advies van de Verenigde Staten en andere G7-leden in.
Toen de pandemie in 2020 toesloeg, was Italië het zwaarst getroffen land in Europa. China schonk Italië in maart 2020 31 ton aan persoonlijke beschermingsmiddelen en kits om virussen te testen, alsook een dozijn medische deskundigen om de respons op gezondheidsgebied te ondersteunen.
Italië was de afgelopen decennia ook één van de meest pro-China EU-lidstaten geweest. Tussen 2000 en 2019 ontving Italië 15,9 miljard euro (19,25 miljard dollar) aan Chinese investeringen, waarmee het de op twee na grootste begunstigde van Europa was. Door de recente financiële problemen hebben tal van in China gevestigde bedrijven een aantal Italiaanse bedrijven overgenomen. In 2020 hadden meer dan 400 Chinese groepen belangen in 760 Italiaanse bedrijven in “zeer winstgevende of strategische sectoren”.
Een van de bekendste overnames was die van de voetbalclub AC Milan voor 740 miljoen euro (788 miljoen dollar), voorheen eigendom van oud-premier Silvio Berlusconi.
Maar de verandering in de benadering van China heeft deskundigen zoals Cheng Chin-mo, directeur van het departement diplomatie en internationale betrekkingen van de Tamkang Universiteit in Taiwan, niet verrast. “Dit toont de ontrafeling van China’s diplomatie in Europa aan,” vertelde Cheng aan The Epoch Times. “Er zijn vijf redenen waarom dit onvermijdelijk is.”
Hoewel China’s “maskerdiplomatie”-strategie hielp om enkele onmiddellijke bevoorradingstekorten voor Italië te verlichten, kan het land niet vergeten dat China’s doofpotaffaire van zijn uitbraak van het coronavirus de catastrofe in de eerste plaats veroorzaakte, zei Cheng. De Italianen hebben vier miljoen COVID-19 besmettingen gezien en bijna 127.000 doden door het CCP-virus (CCP: Chinese Communistische Partij). De pandemie was desastreus voor de toch al haperende Italiaanse economie: het inkomen per hoofd van de bevolking daalde in 2020 met 13 procent, terwijl de economie met bijna 11 procent kromp. Gratis gezichtsmaskers zijn gewoon niet genoeg om de plooien glad te strijken, zei Cheng.
Ten tweede heeft China zichzelf de afgelopen tien jaar een slechte reputatie bezorgd op het gebied van zakelijke ethiek en gedrag, zei Cheng, eraan toevoegend dat Chinese bedrijven en investeerders bekend staan voor het schenden van lokale regelgeving en overeenkomsten, wat Europeanen die integriteit hoog in het vaandel hebben staan, diep verontrust.
“Chinees geld werd in Italië enthousiast verwelkomd toen het BRI MoU (Belt and Road Initiative Memorandum of Understanding) in 2019 werd ondertekend. Maar het land heeft sindsdien geen materieel voordeel ondervonden van de samenwerkingen,” voegde hij eraan toe. “Integendeel, sommige eeuwenoude Italiaanse bedrijven zijn in moeilijkheden terechtgekomen of zelfs failliet gegaan nadat ze met China in zee zijn gegaan.”
Ten derde heeft China’s “wolfkrijger-diplomatie” veel voormalige fans afgeschrikt, zei Cheng. In reactie op de sancties van de EU in maart over de genocide van het regime op Oeigoeren in Xinjiang, zei het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken in een verklaring dat de sancties waren gebaseerd op “niets dan leugens en desinformatie”. Het vroeg Brussel om “over zichzelf na te denken [en] de ernst van zijn fout onder ogen te zien” en te stoppen met “inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van [China]”.
Draghi’s politieke positie is de vierde factor, zei Cheng. Draghi, die een zeer vriendelijke houding heeft ten opzichte van de Verenigde Staten en de EU, beschreef zijn buitenlands beleid als “sterk pro-Europees en Atlanticistisch, in lijn met de historische ankers van Italië.” In tegenstelling tot zijn voorganger heeft Draghi, die in februari werd verkozen, duidelijk blijk gegeven van zijn vastberadenheid om een bondgenootschap met de Verenigde Staten te zoeken. Kort na zijn benoeming bevestigde Draghi opnieuw het lidmaatschap van Rome van de NAVO en de historische vriendschap tussen Italië en de Verenigde Staten. Het veto tegen de LPE-overeenkomst wordt gezien als een signaal dat de nieuwe regering de politieke en economische invloed van Beijing in Italië wil inperken, aldus Cheng.
Tot slot wees Cheng op het mondiale klimaat, dat zich tegen China keert. De door de VS geleide internationale inspanningen om de wereldwijde expansie en de schendingen van de mensenrechten door communistisch China aan banden te leggen, alsook het onderzoek naar de rol van China bij het uitbreken van de pandemie, hebben de G7-landen aangemoedigd om openlijk te spreken over en op te treden tegen de wreedheden van de CCP – iets wat zij jarenlang hadden vermeden uit vrees voor schade aan hun zakenrelatie met China. Ondertussen staat Europa steeds kritischer tegenover de bedreiging die de CCP vormt voor de nationale veiligheid nadat infiltratie-instrumenten van de CCP zoals Huawei en het Confucius Instituut aan het licht kwamen.
Italië nog steeds beïnvloed door de overzeese propaganda van de CCP
Het kan echter enige tijd duren voordat de publieke opinie ten opzichte van het Chinese regime verandert, aangezien veel Italiaanse nationale media regelmatig regeringsgezinde inhoud hebben gepubliceerd en de mentaliteit van hun journalisten diepgaand is geïnfiltreerd door de propaganda van de CCP. Francesco Galietti van de in Rome gevestigde denktank Policy Sonar vertelde Breitbart dat “de Chinezen 100% van de Italiaanse media hebben geïnfiltreerd”.
Breitbart onthulde ook in een rapport van 7 juni dat een Italiaans-talige videoserie over “Xi Jinping’s Klassieke Quotes”, ontwikkeld door het Chinese staatsbedrijf China Media Group, was uitgezonden op het Italiaanse Mediaset en de Chinees-talige outlet Cinitalia.
“Het National Associated Press Agency (ANSA), het Italiaanse equivalent van The Associated Press of Agence France Presse, publiceert ook tot 50 Italiaanstalige artikelen per dag van Xinhua News Agency, de door de staat gecontroleerde telegramdienst van de Chinese Communistische Partij. Nogmaals, ANSA onthult niet aan haar lezers dat de Chinese regering alle Xinhua-inhoud beheert en goedkeurt,” aldus het rapport.
De Italiaanse nationale krant Il Giornale publiceert sinds 2019 regelmatig propaganda van de CCP. Een artikel in Il Giornale van mei suggereerde dat berichten over de genocide van de CCP op het islamitische Oeigoerse volk slechts een “mediamanipulatie van gebeurtenissen” waren, gemaakt om “bezorgdheid over de mensenrechten” te gebruiken om de agenda voor het buitenlands beleid van Amerika te bevorderen, waarbij de partijlijn van het regime werd herhaald.
Het Breitbart rapport merkte ook op dat een tijdschrift uitgegeven door Cinitalia “openlijk toegeeft dat het zijn Italiaanse inhoud produceert in samenwerking met de Chinese Ambassade in Italië.”
Il Giornale is eigendom van oud-premier Silvio Berlusconi, die kritisch stond tegenover de CCP totdat hij in 2017 vanwege financiële problemen de voetbalclub AC Milan voor 788 miljoen dollar verkocht aan Chinese investeerders. Sindsdien lijkt de China-gerelateerde inhoud van Il Giornale sterk op de propaganda van de CCP.
Nieuw tijdperk in de betrekkingen tussen de EU en China
EU-leden, waaronder Italië en Hongarije, beginnen zich zowel economisch als politiek tegen de dwang van de CCP te verzetten.
De EU heeft eerder dit jaar op een conferentie de mensenrechtensituatie in China veroordeeld, en Frankrijk heeft in februari een oorlogsschip en een onderzeeër naar de Zuid-Chinese Zee gestuurd voor een patrouille in het kader van de “vrijheid van scheepvaart”.
Op 22 mei zei de Litouwse minister van Buitenlandse Zaken Gabrielius Landsbergis in een verklaring dat het Baltische land zichzelf niet langer als deel van Pekings “17+1”-platform voor EU-lidstaten en vijf Balkanlanden beschouwt, aldus de Baltic News Service. Hij zei dat het Chinese platform “verdeeldheid zaait” vanuit het oogpunt van de EU en riep de EU-leden op om te streven naar “een veel effectievere 27+1-benadering” in de communicatie met China.
De Hongaarse premier Viktor Orban, die naar verluidt vriendschappelijke banden met het Chinese regime heeft opgebouwd, onder meer via grootschalige gezamenlijke bedrijfsprojecten, en die dit jaar verschillende keren EU-verklaringen heeft geblokkeerd waarin de staat van dienst van het Chinese regime op het gebied van de mensenrechten aan de kaak werd gesteld, moest deze maand te midden van massale protesten een gepland project met de Chinese Fudan-universiteit onderbreken. Zijn regering heeft sedertdien een referendum over het project aangekondigd.
Pingping Yu is sinds 2007 schrijfster, vertaalster en onderzoekster voor The Epoch Times. Ze behandelt een verscheidenheid aan onderwerpen in verband met China, met een sterke focus op mensenrechten, economie en business.
De standpunten in dit artikel zijn de meningen van de auteur en geven niet noodzakelijk de standpunten van The Epoch Times weer.
Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (10 juli 2021): Italy Is Turning Away From the Chinese Communist Regime
