NEW YORK—De afgelopen 15 jaar was een mobiele telefoon het enige wat Steven Wang en zijn familie, die een oceaan ver weg in China wonen, bij elkaar hield.
Een telefoontje bracht het nieuws van de dood van zijn vader in 2009—aan een nierfalen als gevolg van jarenlange martelingen in een Chinese gevangenis vanwege zijn geloof.
In een ander telefoongesprek hoorde Wang over de arrestatie van zijn moeder in juli 2022. Eerder deze maand hoorde hij dat zij was veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf—om dezelfde reden als zijn vader.
Het doet Wang pijn te bedenken dat de draad die hij met zijn dierbaren verbindt zo broos is.
“In mijn familie ben ik altijd de laatste die het weet,” vertelde Wang aan The Epoch Times vanuit zijn huis in de staat New York.
Wang, een 36-jarige professionele danser en Amerikaans staatsburger, is geboren in Shaoyang, centraal China, de stad waar hij de eerste twee decennia van zijn leven woonde. Maar nu kan hij niet meer terug, ondanks zijn grote bezorgdheid om zijn familie.
Net als zijn ouders beoefent Wang de spirituele discipline Falun Gong, die door de Chinese Communistische Partij al meer dan twee decennia wreed wordt onderdrukt.
De praktijk, die bestaat uit meditatieve oefeningen en morele lessen gericht op de waarden waarachtigheid, mededogen en tolerantie, verspreidde zich in de jaren negentig snel via mond-tot-mondreclame in China, met naar schatting 70 tot 100 miljoen volgelingen in 1999. Het communistische regime zag deze populariteit als een bedreiging voor zijn autoritaire greep op de macht.
Sinds 1999 zijn volgelingen van deze praktijk het doelwit geweest van een meedogenloze uitroeiingscampagne van het regime, dat honderdduizenden volgelingen zoals Wangs vader heeft gedood, gevangengezet of tot slaaf gemaakt, en de rest van de Falun Gong-gemeenschap onder een altijd aanwezige dreiging van vervolging heeft gehouden.
Toen Wang vijftien jaar geleden naar New York vertrok, vergezelde zijn moeder, Liu Aihua, hem helemaal naar het vliegveld.
“Zorg goed voor jezelf,” zei ze bij het afscheid.
Tegen die tijd had Wang 12 jaar lang getraind in klassieke Chinese dans. Omdat hij zijn kunst naar een hoger niveau wilde tillen, reisde hij overzee om zich aan te sluiten bij Shen Yun Performing Arts, een in New York gevestigd gezelschap dat de 5000 jaar traditionele Chinese cultuur, die door het communistische regime was gedecimeerd, nieuw leven wilde inblazen.
Hij wist niet dat dit de laatste keer zou zijn dat hij zijn moeder zou spreken.
Een familie veranderd
Beide ouders van Wang, die drie oudere zussen heeft, waren ooit leraar op een middelbare school. Maar deze beslissing om meer kinderen te krijgen dan het regime toestond onder het nu afgeschafte één-kind-beleid kostte Wangs ouders hun baan en dwong hen kleine bedrijfjes op te zetten om in hun levensonderhoud te voorzien. Dit betekende een extra belasting voor zijn ouders, die ook aan verschillende gezondheidsproblemen leden.
Wang geloofde dat Falun Gong en de waarden van waarachtigheid, mededogen en tolerantie zijn familie in harmonie hebben gebracht. De diabetes van zijn vader en de hoge bloeddruk en hartproblemen van zijn moeder verdwenen nadat ze in 1996 met de beoefening begonnen.
Als Wang zich misdroeg, spraken zijn ouders nu met rede met hem en luisterden naar zijn mening, in plaats van hem een pak slaag te geven zoals vroeger.
Maar de ingrijpende vervolging door het regime in 1999 gooide hun vreedzame gezinsleven overhoop.
In 2003, vijf maanden nadat Wangs vader voor de vierde keer in de gevangenis zat, raakte hij vermagerd en kreeg diabetes en nierfalen.
“Als deze man vandaag niet wordt vrijgelaten, zal hij morgen een lijk zijn”, waarschuwde de gevangenisarts de bewakers, volgens een verslag van Minghui, een Amerikaanse website die de vervolging van Falun Gong documenteert.
Uit angst dat ze verantwoordelijk zouden worden gehouden voor zijn dood, lieten de bewakers hem vrij.
Toen Wang China in 2008 verliet, was de gezondheid van zijn vader zo verslechterd dat hij afhankelijk was van pijnstillers om te kunnen slapen. Wang herinnerde zich dat hij tijdens schoolpauzes in China regelmatig zijn vaders lichaam masseerde om zijn lijden te verlichten.
Wang belde die noodlottige novemberdag in 2009 naar huis, in de hoop de vertrouwde stem van zijn vader te horen, wiens milde kritiek en aanmoedigingen hem in het leven in de juiste richting hadden gestuurd.
In plaats daarvan nam zijn moeder op en vertelde hem dat zijn vader was overleden aan nierfalen.
Wang verstopte zich in een kast en huilde meer dan een uur lang, met het gevoel alsof “de hemel was gevallen”.
“Iets wat ik alleen op tv had gezien, overkwam me plotseling, en plotseling was een pijler in mijn leven weg,” zei hij.
Het was een maand voordat zijn dansgezelschap zou vertrekken op een wereldtournee. Wang hield zich bezig met joggen, trainen en het onthouden van danspasjes om aan de pijn te ontsnappen.
Maar in de late uurtjes van de nacht kwam het verdriet terug, en het enige wat hij kon doen was “teruggaan naar mijn kamer, mezelf in een deken wikkelen en het beetje bij beetje wegslikken”.
Dat hulpeloze gevoel raakt hem zelfs nu nog.
“Ik heb een thuis waarnaar ik niet kan terugkeren,” zei hij, waarbij hij wees op het grote risico van vervolging.
“Zelfs toen mijn vader stierf, kon ik hem niet voor een laatste keer zien.”
Jaren later, nu de autoriteiten het op zijn moeder gemunt hebben, kan Wang opnieuw alleen maar van een afstand toekijken.
‘Het slaat nergens op’
De 69-jarige Liu had 11 arrestaties ondergaan en ongeveer acht jaar in verschillende detentiecentra doorgebracht vóór haar laatste veroordeling.
Volgens familieverhalen heeft de politie haar eens gearresteerd in een ziekenhuis waar ze haar tweede dochter verzorgde, die na de bevalling nog steeds bewusteloos was. Bij een andere arrestatie werd Liu vastgehouden in een donkere, vochtige kamer en 17 maanden lang gedwongen tot slavenarbeid, waarbij ze plastic bloemen maakte die later met grote winst werden verkocht. Door het urenlang zitten op een laag krukje zwol haar onderlichaam op en kreeg ze etterende zweren.
In het strafvonnis van 1 maart werd Liu’s verspreiden van informatiemateriaal over Falun Gong en haar discussie over de praktijk met de plaatselijke bevolking genoemd als bewijs van wangedrag. Ze kreeg ook een boete opgelegd van 10.000 yuan ($1.500), een flinke som voor iemand die van haar spaargeld leeft.
De familie heeft Liu niet meer gezien sinds haar arrestatie in juli 2022 en weet niet hoe het met haar gaat. Maandenlang hebben de autoriteiten hun verzoeken om bezoek afgewezen met een verwijzing naar de strikte COVID-19 protocollen van Peking.
“Waarom zou je een 70-jarige willen arresteren?” vroeg Wang. “Dat slaat nergens op.”
Liu wordt nu vastgehouden in Changsha nr. 4 detentiecentrum. Ze gaat in beroep tegen haar vonnis en Wang is een Change.org petitie gestart in de hoop meer aandacht te krijgen voor haar lot.
‘Huid en botten’
Wang is nooit rechtstreeks getuige geweest van de talrijke huisinvallen en arrestaties waaraan zijn familie werd onderworpen. Vanaf zijn twaalfde zat hij op kostschool, en zijn ouders vertelden hem en zijn zussen weinig over hun lijden, zodat zij zich op hun studie konden concentreren.
Maar toch konden Wangs ouders hen niet volledig afschermen van de huiveringwekkende realiteit.
Tijdens het Chinese Nieuwjaar van 2002, een periode waarin families herenigd worden voor het grootste feest van het jaar, zaten Wangs beide ouders in hechtenis en moesten de vier broers en zussen thuis voor zichzelf zorgen. Wang was toen 14 jaar oud.
“Het was de eerste keer dat ik voelde dat onze familie niet heel was,” zei hij.
Later dat jaar bezochten Wang en zijn zussen hun vader in de gevangenis. Wang bracht hem warme kleren en zelfgemaakte ingemaakte ham.
De bewakers lieten gedetineerden niet met bezoekers praten. Vanachter een glazen paneel keek Wang ongemakkelijk toe hoe zijn vader woorden op een krijtbord schreef om te communiceren, geschokt over hoe snel het gevangenisleven zijn vaders gemiddelde lichaamsbouw had gereduceerd tot slechts “huid en botten”.
“Het enige wat ik kon zeggen was dat het goed met me ging en welke prijzen ik had gewonnen tijdens danswedstrijden,” zei hij.
‘Miljoenen meer’
Toen Wang in China woonde, had hij moeite om zijn collega’s onder ogen te komen. Hij vond het onmogelijk om uit te leggen hoe zijn ouders herhaaldelijk gevangen werden gezet, hoewel ze geen misdaad hadden begaan. In de onderdrukkende omgeving was hij niet vrij om openlijk te praten over Falun Gong of de vervolging van zijn ouders, uit angst zelf het doelwit te worden.
Maar welke emoties hij ook opborg, hij was in staat een uitlaatklep te vinden door te dansen voor Shen Yun.
Tijdens het tournee seizoen 2010 van het gezelschap speelde Wang de vader van een jong meisje dat werd doodgeslagen omdat ze weigerde Falun Gong af te zweren.
In de voorstelling, vlak voordat de terreurcampagne van het communistische regime wordt ontketend, houdt hij het meisje in zijn armen en streelt haar haar, een scène die Wang deed denken aan hoe zijn eigen vader hem op zijn schouder droeg toen hij jong was.
“Het voelde zo zalig, zo veilig,” zei Wang.
Wang leeft in een vrij land en heeft beloofd de stem te verheffen van hen die in communistisch China niet voor zichzelf kunnen spreken.
“Het gaat niet alleen om mijn familie,” zei hij. “Miljoenen andere gezinnen daarbuiten verkeren in een dergelijke situatie of erger.”
Terwijl Wang nerveus uitkijkt naar meer telefoontjes uit China, vindt hij troost in de wetenschap dat zijn moeder veerkrachtig is.
“Ze blijft tenminste bij haar geloof en doet wat ze denkt dat goed is.”
Gepubliceerd door The Epoch Times (23 april 2023): Mother of Shen Yun Dancer Sentenced to 4 Years in Prison in China for Her Faith
