Op het podium wordt een emotioneel verhaal verteld door middel van dans, dat zich afspeelt in China. Een jong koppel dat de spirituele discipline Falun Dafa beoefent, had net hun eerste baby gekregen. Het had een gelukkig verhaal moeten zijn, maar al snel werd het echtpaar ontvoerd en gemarteld door de autoriteiten van het regime en hun pasgeborene werd een wees.
Als Liang, virtuoos op de pipa of de Chinese luit, in de orkestbak zit, krijgt ze rillingen zodra de dans begint.
“Omdat ik zelf soortgelijke ervaringen heb gehad”, zei Liang in een video die is gepost op de nieuwe website van Shen Yun Performing Arts, Shen Yun Creations.
“Ik moest toekijken hoe mijn moeder werd gearresteerd.”
Vervolgd om hun geloof
“Ik herinner het me het nog zo goed”, zei Liang. Het was in de herfst van 1999, toen zij met haar moeder en enkele vrouwen uit de buurt naar een plaatselijk park ging om samen te mediteren.
Zij beoefenden Falun Dafa, een spirituele meditatiediscipline die de principes van waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid onderwijst, evenals vijf langzaam bewegende oefeningen. In het begin van de jaren negentig verspreidde Falun Dafa zich snel door mond-tot-mondreclame en in minder dan tien jaar waren er naar schatting 70 tot 100 miljoen beoefenaars in China.
“Terwijl ze met de tweede oefening bezig waren, zag ze iets buiten het park”, vertelde Liang. “Ik zag een stel auto’s en busjes dichterbij komen en de lokale beveiligers stormden op ons af. Ik was doodsbang. Ik weet nog dat ik aan mijn moeders elleboog rukte. Ik zei: ‘Mam, ze komen je arresteren!’
“Het gebeurde allemaal vlak voor mijn ogen. Die mensen kwamen steeds dichterbij en toen werden we allemaal weggesleurd.”
In 1999 verordende de leider van de Chinese Communistische Partij, Jiang Zemin, de uitroeiing van Falun Dafa, ook bekend als Falun Gong. Bijna van de ene dag op de andere werden beoefenaars opgepakt en illegaal gevangen gezet, naar dwangarbeiderskampen en heropvoedingscentra gestuurd en gemarteld, waarbij velen de dood vonden.
Omdat Liang slechts een jong kind was, ondernam de politie geen stappen om haar te arresteren.
Uiteindelijk werd Liang’s moeder vrijgelaten. Maar de daaropvolgende twee jaar werd ze vier keer illegaal gevangen gezet vanwege haar geloof.
Als gelovige die onder het regime van de Partij leefde, wilde Liangs moeder dat haar dochter een betere toekomst zou hebben. In de loop der jaren moedigde zij Liang, een talentvolle pipavirtuoos, aan zich aan te melden bij muziekensembles.
Het toeval wilde dat een groot podiumkunstengezelschap, opgericht in Amerika, specifiek behoefte had aan hoogopgeleide musici op traditionele Chinese instrumenten zoals de pipa.
“Toen ik in Peking studeerde, vertelde mijn moeder me: ‘Ik heb goed nieuws! Shen Yun heeft je aanvraag geaccepteerd. Je kunt nu gaan”, zei Liang.
Toen haar ouders haar naar het vliegveld brachten, wist Liang dat ze hen een hele tijd niet meer zou zien. Ze zeiden weinig, maar wisselden veel uit in die laatste blikken en betraande momenten.
“Ik had het gevoel dat die ene stap als een sprong naar een andere wereld zou zijn – een wereld apart. Het was zo moeilijk om die stap te nemen omdat sommige stukken in Shen Yun direct de vervolging van Falun Gong portretteren”, zei Liang.
Voor haar was dit een reden om zich bij het gezelschap aan te sluiten – om haar talenten te gebruiken om de wereld de waarheid te vertellen over de vervolging van spirituele gelovigen door de CCP.
Maar dit bracht haar familie ook weer in gevaar.
“De CCP heeft ontelbare manieren om mensen te terroriseren en het hun moeilijk te maken. Dat zorgde ervoor dat ik me veel zorgen om de veiligheid van mijn ouders maakte. Ik had het gevoel dat ik ze misschien nooit meer zou zien, tenzij de vervolging zou eindigen en ik terug zou kunnen gaan”, zei Liang.
Op dat moment trok Liang lessen uit de traditionele Chinese cultuur.
“Veel beroemde mensen uit de geschiedenis hebben, als ze iets gingen ondernemen, nooit overwogen of het zou lukken of mislukken. Ze bekeken het vanuit een moreel perspectief”, zei ze.
“Als het vanuit moreel oogpunt gerechtvaardigd is, zouden ze het doen. Als het iets was dat tegen hun geweten of moraal inging, zouden ze het niet doen, ook al zat er veel voordeel aan. Daar denk ik altijd aan als ik aan de vervolging denk.”
En hoe schrijnend haar ervaringen in China ook waren, Liang zegt dat ze haar inzicht in haar muziekkunst en haar vermogen om muziek te interpreteren hebben verdiept.
De rol van artiest
Het was Liangs moeder die de weg voor haar vrijmaakte om musicus te worden. Op een dag bracht haar moeder haar als klein kind naar een winkel met muziekinstrumenten en zei dat ze haar keuze mocht maken.
Liang sloot haar ogen, maakte een paar rondjes, stopte en wees naar het instrument dat voor haar lag. Het was peervormig en ze besloot dat dit het was. “Ik zei tegen mijn moeder: ‘Dat is hem. Als je het me niet laat leren, zal ik nooit meer iets leren'”, zei Liang.
In de hogere klassen van de lagere school deed ze mee aan nationale competities en ook op de middelbare school en tijdens haar studie bleef ze winnen.
In die tijd was muziek voor Liang, net als voor veel jonge professionals tegenwoordig, een wereld van wedstrijden. Het was als een sport.
“We wedijverden om snelheid, kracht en moeilijkheidsgraad”, zei ze.
Toen ze bij Shen Yun kwam, veranderde haar zienswijze.
“Hoge kunst en goede muziek moeten niet alleen naar deze maatstaven beoordeeld worden. Er is een gezegde: ‘Bergen hoeven niet hoog te zijn, maar zijn beroemd als er onsterfelijken wonen. Wateren hoeven niet diep te zijn, maar hebben bezieling als er draken wonen”, zei Liang. “Iets is niet inspirerend vanwege de techniek aan de oppervlakte, maar vanwege de oprechte innerlijke betekenis.”
“Het is iets dat ik me pas geleidelijk ging realiseren nadat ik bij Shen Yun kwam”, zei ze. In het verleden speelde ze met een competitieve instelling, maar voelde dat haar muziek onrustig was.
“Als ik rusteloos ben, dan zal de muziek die ik speel ook rusteloos klinken. Maar als een kalm en rustig hart kan bewaren, dan zal het, hoe het ook gespeeld wordt, toch aangenaam klinken.”
Sinds ze bij het klassieke Chinese dansgezelschap is gekomen, is Liang veranderd en gegroeid als artiest en als persoon. Ze schrijft dit toe aan de sfeer van traditionele cultuur en de universele waarden van Shen Yun.
Een diepgaande missie
De slogan van het gezelschap dit jaar is één die door velen gewaagd wordt genoemd: “Het China van voor het communisme.” Sinds de oprichting is het de missie van het gezelschap geweest om 5.000 jaar Chinese beschaving te doen herleven door het publiek elk jaar door middel van muziek en dans de schoonheid te tonen van wat eens het Hemelse Rijk werd genoemd. Het oude China was diep spiritueel en vijf millennia lang draaide het om het concept van harmonie tussen hemel, aarde en de mensheid. Misschien is die onderneming altijd moedig geweest.
“Ik geloof echt dat Shen Yun een unieke groep artiesten is”, zei Liang.
“Alles wat Shen Yun doet, haar volharding, invloed en nalatenschap, samen met de verhalen die Shen Yun vertelt, zijn de essentie van de traditionele Chinese cultuur. Het zijn de mooiste delen van de cultuur.”
Het is voor Liang ook een leerzame tijd geweest; ze heeft veel dingen over haar erfgoed ontdekt.
“In de dansen van Shen Yun heb ik veel waarden uit de traditionele cultuur ontdekt: respect voor de hemel en respect voor de goden, mededogen, integriteit, respect, wijsheid, betrouwbaarheid, loyaliteit, respect voor ouders, eerlijkheid, eer en moed”, zei ze.
“Dit zijn de meest fundamentele waarden die mensen zouden moeten hebben. Vaak heb ik het gevoel dat wat Shen Yun tot uitdrukking brengt, zoiets is als: kan je doorzetten wanneer je geconfronteerd wordt met ontberingen onder onmogelijke omstandigheden, te midden van schijnbaar onoverkomelijke moeilijkheden?”
“Kies je voor gerechtigheid? Kan je je vasthouden aan je principes? De ouden hebben een gezegde: ‘Ik verlang te leven en ik verlang rechtvaardig te zijn.’ Wanneer men niet beide kan hebben, moet men ‘het leven verlaten voor gerechtigheid.’
“Mijn ervaringen tijdens mijn jeugd, en de ervaringen van Falun Gong beoefenaars, hebben mij vele voorbeelden laten zien hoe te vechten voor een rechtvaardige zaak”, zei ze. “Net als de missie van Shen Yun, net als de acties van mijn moeder destijds, hebben deze mij allemaal geïnspireerd om standvastig te blijven in mijn geloof en te volharden in het doen wat juist is.”
In 2018 werden Liang en haar familie herenigd in Noord-Amerika, maar de vervolging door de CCP gaat nog steeds door.
Bij elke voorstelling, als het doek opgaat en Liang naar het publiek kijkt, herinnert ze zich de reden waarom ze doet wat ze doet.
“Het maakt niet uit hoeveel ik moet lijden, het maakt niet uit hoeveel ik moet doorstaan, ik ben bereid om het te doen”, zei ze. “Ik heb het gevoel dat alles de moeite waard is.”
De Epoch Times is een trotse sponsor van Shen Yun Performing Arts. We hebben de reacties van het publiek gepubliceerd sinds de oprichting van Shen Yun in 2006.
Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (13 maart 2022): Shen Yun Pipa Virtuoso Liang Yu on Choosing Justice Through Art
