Uitgelekte e-mails bewijzen dat, in tegenstelling tot ontkenningen van de Verenigde Naties, VN-mensenrechtenfunctionarissen wel degelijk de namen van Chinese dissidenten aan het communistische regime in Peking hebben doorgegeven voordat die activisten in Genève zouden getuigen tegen de misstanden van de Communistische Chinese Partij.
Uit de uitgelekte documenten blijkt zelfs dat het doorgeven van namen van Chinese dissidenten aan de dictatuur door alle betrokkenen als een “gebruikelijke praktijk” werd beschouwd. De klokkenluider vertelde The Epoch Times dat dit ook vandaag nog gebeurt, ondanks ontkenningen van de VN.
De Chinese communistische autoriteiten gebruikten de van de VN ontvangen namen om te voorkomen dat de dissidenten China zouden verlaten. Ten minste één dissident die door de VN was geïdentificeerd en door de CCP werd vastgehouden voor zijn vertrek naar Genève, Cao Shunli, stierf tijdens zijn gevangenschap.
Als de dissident die Peking bij de VN in verlegenheid zou brengen, zich al in het buitenland bevond, bedreigde of kidnapte en martelde de CCP vaak de familie van de persoon, volgens VN-klokkenluider Emma Reilly, die het schandaal voor het eerst aan het licht bracht.
Onder de critici van het regime wier namen door de VN werden doorgegeven, bevonden zich activisten die zich zorgen maakten over Tibet, Hongkong en de islamitische Oeigoerse minderheid in West-China – die allemaal om verschillende redenen het doelwit zijn van de CCP.
In februari 2020 berichtte The Epoch Times over het schandaal en over de represailles tegen Reilly omdat ze de praktijken aan het licht had gebracht en een halt had proberen toe te roepen. De zaak van Reilly bij de VN loopt nog. Ze blijft er werken, maar er loopt een “onderzoek”.
Prominente mensenrechtenorganisaties over de hele wereld hebben de VN-praktijk aan de kaak gesteld omdat ze het leven van dissidenten en hun families in gevaar brengt.
In een reactie aan The Epoch Times omschreef Reilly het als “misdadig” en beweerde hij zelfs dat de VN hierdoor “medeplichtig aan genocide” werd.
Jarenlang ontkende de VN dat haar mensen de namen van dissidenten doorgaven aan de CCP.
Dankzij uitgelekte e-mails hierover is het nu echter duidelijk dat de VN de regeringen van haar lidstaten en de pers heeft misleid rond het schandaal.
Een van de explosieve e-mails in kwestie werd op 7 september 2012 verzonden door een diplomaat van de CCP-missie bij de VN in Genève en vroeg om informatie over Chinese dissidenten die zouden getuigen voor de VN-Mensenrechtenraad.
“Zou u mij, zoals gebruikelijk, kunnen helpen controleren of de personen op de bijgevoegde lijst accreditatie aanvragen voor de 21e zitting van de HRC?” vroeg de CCP-diplomaat in een e-mail aan een VN-liaison met niet-gouvernementele organisaties. “Mijn delegatie heeft enige zorgen over de veiligheid [sic] van deze personen.”
De VN-ambtenaar, wiens naam uit de uitgelekte e-mail is weggelaten, bevestigde dat twee van de dissidenten op de lijst van de CCP inderdaad waren geaccrediteerd en van plan waren deze bij te wonen.
“Op uw verzoek deel ik u mee dat Dolkun Isa en He Geng door de Nonviolent Radical Party, Transnational en Transparty zijn geaccrediteerd voor de 21e zitting van de Mensenrechtenraad,” bevestigde de VN-functionaris aan het regime, zonder zich kennelijk zorgen te maken over de veiligheid van de dissidenten of hun gezinnen die nog in China verblijven.
Isa is voorzitter van het Wereld Oeigoerse Congres, dat opkomt voor de Oeigoerse bevolking van de West-Chinese regio Xinjiang, die het slachtoffer is van het gewelddadige optreden van de CCP.
Talrijke officiële bronnen over de hele wereld zeggen dat het regime meer dan een miljoen Oeigoeren vasthoudt in “heropvoedingskampen”. Voormalige gevangenen die met The Epoch Times spraken, onthulden dat zij werden verkracht, gemarteld, gehersenspoeld en op wrede wijze mishandeld.
Isa is ook vice-voorzitter van de Unrepresented Nations and Peoples Organization (UNPO), die een stem wil zijn voor naties en bevolkingsgroepen zonder vertegenwoordiging van een eigen natie-staat.
Het jaar na die e-mail probeerde de VN-beveiliging, op verzoek van de delegatie van het regime, Isa uit de zaal van de Mensenrechtenraad te verwijderen. Reilly, en alleen Reilly, greep echter in en voorkwam dat hij werd weggestuurd.
De andere dissident die door de VN in haar e-mail aan de CCP-missie wordt genoemd, Geng He, is de echtgenote van de gevangengenomen Chinese mensenrechtenadvocaat Gao Zhisheng, een christen die een boek heeft geschreven over de zware martelingen waaraan hij door de CCP werd onderworpen wegens zijn werk en geloofsovertuiging.
Een van de redenen voor de brute marteling van Gao was het feit dat zijn vrouw zich bij de VN uitsprak, zoals de VN-functionaris in die e-mail vooraf aan de CCP had onthuld.
Een andere gelekte e-mail, uit 2013, toonde dezelfde CCP-diplomaat die opnieuw de identiteit wilde bevestigd krijgen van Chinese dissidenten die bij de Mensenrechtenraad werden verwacht om de misstanden van de CCP aan de kaak te stellen.
“De Chinese missie had een zeer goede samenwerking met u en uw afdeling in eerdere sessies,” zei de CCP-diplomaat tegen de VN-functionaris in de e-mail die The Epoch Times en andere media in handen kregen. “We waarderen het zeer.”
“Deze keer wil ik dat je me weer een plezier doet,” vervolgde de CCP diplomaat. “Sommige anti-Chinese regeringsafvalligen proberen deel te nemen aan de HRC-zitting [sic] onder de vermomming van NGO’s. Zij zouden een bedreiging kunnen vormen voor de Verenigde Naties en de Chinese delegatie.”
“Kunt u alstublieft nagaan en mij informeren of de personen die ik hieronder opsom accreditatie hebben gekregen voor de 22e zitting [sic] van de Raad voor de Mensenrechten?” vroeg de CCP-diplomaat. “Als u informatie heeft, neem dan contact met mij op via e-mail of op [nummer weggelaten].”
Onder de namen op de lijst was Dolkun Isa, opnieuw.
Volgens Isa zijn er CCP-agenten bij hem thuis in het buitenland opgedoken om hem onder dwang te laten stoppen met zijn verhaal naar buiten te brengen. CCP-agenten hebben ook zijn familie in China gearresteerd, waaronder zijn moeder, die in 2018 in een Chinees “concentratiekamp” is overleden. Zijn oudere broer werd ook gearresteerd. En zijn jongere broer wordt sinds 2016 vermist. CCP-mediakanalen meldden dat Isa’s vader ook is overleden, hoewel Isa niet weet wanneer of waar.
The Epoch Times heeft geprobeerd de CCP-diplomaat in kwestie te bereiken op het Zwitserse mobiele nummer dat in de e-mail staat, maar dat is niet gelukt.
VN-mensenrechtenfunctionarissen hebben op de e-mail van de CCP-missie gereageerd met de namen van vier activisten die naar verwachting de Mensenrechtenraad zullen bijwonen.
The Epoch Times houdt de namen van de activisten, die nog niet openbaar zijn, achter omwille van hun bescherming en privacy.
Reilly was woedend en ontzet tegelijk.
“Dit is een afschuwelijke praktijk, maar als de VN het gaat doen, moeten ze het op zijn minst openbaar maken zodat mensen weten in welk gevaar ze worden gebracht,” vertelde ze The Epoch Times in een videoconferentie-interview vanuit Genève. “Dit is elementair fatsoen en elementaire normen van menselijkheid – breng deze mensen niet heimelijk in gevaar. Is dat te veel gevraagd?”
Uit de e-mails blijkt dat Reilly er vanaf het begin voor pleitte om de namen van dissidenten niet aan de CCP te geven. In plaats daarvan pleitte ze voor het informeren van de beoogde personen.
Het hoofd van de afdeling van de VN Mensenrechtenraad, Eric Tistounet, argumenteerde echter dat de lijst met namen openbaar was en dat de verzoeken van de CCP daarom niet konden worden geweigerd.
Tistounet stelde zelfs voor om zo snel mogelijk te handelen om te voorkomen dat “het Chinese wantrouwen zou toenemen”, zo blijkt uit de e-mails.
“Sinds wanneer maakt dat deel uit van de overwegingen?” vroeg Reilly retorisch in een reactie aan The Epoch Times.
Het nieuws over de e-mails die bevestigden dat de VN inderdaad namen van Chinese dissidenten doorgaf, zorgde voor veel ophef in de Turkse media. In Europa en de Verenigde Staten werd het schandaal echter nauwelijks vermeld in de pers.
In een reactie aan The Epoch Times drong Reilly er bij journalisten over de hele wereld op aan de documenten, transcripties van interne rechtszaken en ander bewijsmateriaal te onderzoeken om te zien wie de waarheid sprak – en die waarheid vervolgens te melden zodat de mensen in de hele wereld kunnen zien wat er aan de hand is.
Maar Reilly zei dat dit een systematisch probleem is bij de VN.
“Het probleem met de VN is dat er geen volwassenen in de kamer zijn en dat er geen extern toezicht is,” zei ze, en ze haalde andere voorbeelden aan van klokkenluiders die zijn vervolgd omdat ze probeerden het juiste te doen. “Als de lidstaten niets doen, zal dit zo doorgaan.
Reilly toonde zich ook zeer bezorgd over de nauwe banden tussen CCP-agenten en hoge functionarissen binnen het VN-mensenrechtensysteem die belast zijn met de bescherming van de mensenrechten.
Jarenlang probeerden hoge VN-functionarissen VN-lidstaten, de media en het publiek te misleiden over dit schandaal, vertelde Reilly aan The Epoch Times.
Van 2013 tot 2017 beweerde de VN dat namen niet gedeeld werden met het Chinese regime. Veel later, in januari van 2021, werd een woordvoerder van de VN geciteerd die aan het Anadolu Agency verklaarde dat de praktijk “sinds 2015” was gestopt.
In een persbericht van 2 februari 2017, met als doel de escalerende kritiek af te wenden, gaf het VN-Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten (OHCHR) echter toe dat het wel degelijk aan regeringen de identiteiten bevestigde van personen die geaccrediteerd werden om zijn mensenrechten evenementen bij te wonen.
“Chinese autoriteiten en anderen vragen het VN-Bureau voor de Mensenrechten regelmatig, enkele dagen of weken voor de bijeenkomsten van de Mensenrechtenraad, of bepaalde [niet-gouvernementele organisatie] afgevaardigden de komende zitting zullen bijwonen,” aldus het VN-Bureau voor de Mensenrechten. “Het Bureau bevestigt deze informatie nooit totdat het accreditatieproces formeel in gang is gezet, en totdat het er zeker van is dat er geen duidelijk veiligheidsrisico is.”
Reilly zei dat ze geschokt was door de taal die in het persbericht werd gebruikt.
“De enige veiligheidscontroles die ooit zijn gedaan, zijn die van de Chinese diplomaten,” zei ze tegen The Epoch Times.
Uit transcripties van de zaak blijkt dat Reilly de VN uitdaagde om bewijs te laten zien van de zogenaamde “veiligheidscontroles” voordat ze de namen overhandigde. Geen enkel bewijs werd geleverd.
“Het ging er alleen maar om of deze mensen problemen zouden veroorzaken voor de Chinese diplomaten bij de VN,” zei ze. “Het had niets te maken met de veiligheid van de mensen.”
Dit is ook een grote schending van de eigen regels van de VN, zei Reilly, die opmerkte dat als regeringen willen weten wie er aanwezig is, ze geacht worden dit aan de plenaire vergadering te vragen in het bijzijn van andere VN-lidstaten.
Ondanks het escalerende schandaal rond deze praktijk en de vergeldingsmaatregelen van de VN tegen de klokkenluider die de praktijk aan het licht bracht, vertelde Reilly aan The Epoch Times dat de praktijk van het doorgeven van namen van dissidenten aan de CCP tot op de dag van vandaag voortduurt.
“Het is nu mijn persoonlijke missie en verantwoordelijkheid geworden om deze medeplichtigheid van de VN aan genocide te voorkomen,” zei ze.
Uit documenten die The Epoch Times in handen kreeg, blijkt dat enkele van de hoogste functionarissen binnen het VN-systeem betrokken zijn geweest bij een poging om Reilly het zwijgen op te leggen, in diskrediet te brengen en wraak te nemen voor haar inspanningen.
Het VN-Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten heeft niet gereageerd op verzoeken om commentaar op de gelekte e-mails of het bredere schandaal.
Begin 2020 weigerde het VN OHCHR commentaar te geven aan The Epoch Times, onder verwijzing naar lopende rechtszaken. Reilly vertelde The Epoch Times deze week echter dat ze hen volledige toestemming heeft gegeven om de media commentaar te geven op de zaak.
Meerdere woordvoerders van de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, weigerden ook commentaar te geven.
