Ondanks de grootscheepse pogingen van het Chinese regime om zijn eigen autoritaire model aan de vrije wereld op te leggen, is het regime zijn eigen grootste vijand, aldus een Franse denktank die aan de regering is verbonden.
De bevindingen komen uit een bijna 650 bladzijden tellend Franstalig rapport, “Les opérations d’influence chinoise: un moment Machiavélien”, van het Institut de Recherche Stratégique de l’Ecole Militaire (IRSEM), een onafhankelijk agentschap dat gelieerd is aan het Franse Ministerie van Strijdkrachten.
Beijing isoleert zichzelf op het wereldtoneel nadat het de afgelopen jaren een agressieve wending heeft genomen op het diplomatieke front, aldus het rapport, dat eerder deze week werd vrijgegeven. Dat gedrag heeft geleid tot een toenemende afkeer, zelfs van landen die traditioneel op vriendschappelijke voet staan met het regime.
“China is zijn eigen grootste vijand als het op invloed aankomt”, staat in het rapport te lezen.
De auteurs stelden vast dat de betrekkingen van China met het Westen sinds ongeveer 2017 duidelijk zijn verslechterd.
Een opmerkelijk voorbeeld is Zweden, dat het eerste westerse land was geweest dat diplomatieke betrekkingen met het regime aanknoopte nadat de Chinese Communistische Partij de macht over China had overgenomen.
Terwijl Beijing een relatief gunstige publieke opinie had genoten in Zweden, begon het keerpunt met de benoeming in 2017 van een nieuwe Chinese ambassadeur in Zweden, Gui Congyou, aldus het rapport.
Gui’s provocerende retoriek – waarbij hij Zweedse ambtenaren met dreigementen onder druk zetten om een prijsuitreiking voor een gedetineerde Chinese dissident niet bij te wonen, kritiek uitte op lokale media die kritisch over China berichtten, en een hotel in Stockholm onder druk zette om een viering van de Taiwanese nationale feestdag te annuleren – was “rampzalig”, aldus het rapport. Het Zweedse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft Gui ongeveer 40 keer ontboden sinds zijn aankomst in 2017. De parlementariërs van het land hebben tweemaal om zijn uitwijzing uit het land gevraagd. De publieke rating van China is ook gekelderd: 80 procent van de Zweden heeft nu een negatief beeld van China, vergeleken met minder dan de helft van de bevolking van het land vier jaar geleden.
Gui staat op het punt zijn post te verlaten en heeft onlangs een afscheidsbezoek gebracht aan de Zweedse onderminister van Buitenlandse Zaken, zo blijkt uit een bericht van 25 september op de website van de Ambassade van China in Zweden.
In Australië, waar China goed is voor bijna een derde van de exportinkomsten, is de stemming ook aan het verschuiven tegen het communistische regime.
De handelssancties van Beijing tegen Canberra omdat het land in 2020 opriep tot een onafhankelijk onderzoek naar de oorsprong van het virus, hebben alleen maar geleid tot meer verzet tegen de Chinese invloed, ook in de academische wereld. Australië heeft in december 2020 een wet aangenomen om extra hindernissen op te werpen voor Chinese bedrijven die Australische activa willen verwerven.
Elders hebben zich soortgelijke taferelen afgespeeld: Afrika heeft zich verzet tegen China’s enorme “Belt and Road”-initiatief en bekritiseert het infrastructuurinitiatief omdat het natuurlijke hulpbronnen uitput, land vervuilt en arbeiders misbruikt.
Canada heeft na de arrestatie van Huawei-manager Meng Wanzhou de willekeurige detentie van zijn burgers door Beijing veroordeeld, een maatregel die critici hebben omschreven als gijzelingsdiplomatie. Het feit dat het regime de vrijheden in Hongkong onderdrukt, heeft het Verenigd Koninkrijk woedend gemaakt, en de ernstige mensenrechtenschendingen in Xinjiang hebben het imago van Beijing bij de westerse democratieën nog verder doen zakken.
Volgens het rapport hebben in februari zes Midden- en Oost-Europese landen op de lang uitgestelde “17+1” top met China ervoor gekozen een vertegenwoordiger van een lager niveau te sturen, in plaats van hun gebruikelijke staatshoofd, wat duidt op een “verlies aan eetlust” in de betrekkingen met Beijing, wat waarschijnlijk te maken heeft met het aangetaste imago van het regime. In mei kromp het geplaagde blok verder in, nadat Litouwen zich uit de groep had teruggetrokken.
De auteurs zeiden te hopen dat het rapport een waarschuwingsschot zou kunnen zijn voor de leiders van Beijing over de gevolgen van hun acties.
Het “contraproductieve gedrag” dat Beijing de afgelopen jaren heeft vertoond “stelt China voor een impopulariteitsprobleem dat zo groot is dat het uiteindelijk indirect de Partij zou kunnen verzwakken, ook ten opzichte van haar eigen bevolking”, aldus het rapport.
Eva Fu is een in New York woonachtige schrijfster voor The Epoch Times die zich richt op de relatie tussen de VS en China, godsdienstvrijheid en mensenrechten.
Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (25 september 2021): ‘China Is Its Own Biggest Enemy’: French Report Gives Panoramic View of Beijing’s Push for Global Influence
