Verschillende provincies en steden in China hebben officiële richtprijzen bekendgemaakt voor vitale menselijke organen, zoals levers, nieren en harten. Dit is een van de maatregelen die de plaatselijke overheden hebben genomen naar aanleiding van een in juli door de centrale autoriteiten gepubliceerd bericht over vergoedingen en financiële beheersmaatregelen voor het veiligstellen van organen voor transplantatie.
Volgens medische deskundigen die bekend zijn met de Chinese markt voor orgaantransplantaties, wijzen deze maatregelen erop dat de Chinese Communistische Partij (CCP) het weinig transparante orgaantransplantatiesysteem van het land tracht te normaliseren, aangezien zij nog steeds onder druk staat om de herkomst van transplantatieorganen openbaar te maken.
In juli heeft de CCP provincies, gemeenten en autonome regio’s opgedragen met ingang van 1 september hun eigen tarieven voor menselijke organen vast te stellen.
In de provincie Henan bijvoorbeeld hebben zes verwante departementen, waaronder de Gezondheidscommissie, het Ministerie van Financiën en de Administratie Markttoezicht, gezamenlijk “standaardtarieven voor gedoneerde organen” vastgesteld.
Volgens de lijst zijn organen voor transplantatie onder meer levers voor 260.000 yuan (35.000 €), nieren voor 160.000 yuan (22.000 €), harten voor 100.000 yuan (15.600 €), longen voor 80.000 yuan (11.500 €), hoornvliezen voor 10.000 yuan (1.400 €), pancreas voor 50.000 yuan (6.800 €), dunne darmen voor 50.000 yuan en andere orgaan(delen).
Prijskaartjes voor menselijke organen die medisch gezien geen steek houden
Dr. Wayne Shih-wei Huang, chirurg en directeur van het IRCAD Taiwan, het grootste opleidingscentrum voor minimaal invasieve chirurgie in Azië, zei dat de CCP haar transplantatiemisbruik probeert goed te praten door een prijskaartje aan menselijke organen te hangen.
Huang vertelde The Epoch Times dat in het document van de CCP duidelijk staat dat de kosten voor het verkrijgen van wat zij zegt dat gedoneerde organen zijn, worden berekend op basis van het gebruik van hulpbronnen, technologie, arbeidswaarde, en de aanvaardbaarheid voor het publiek.
In de door provincieambtenaren opgesomde prijzen voor organen is een hart echter veel goedkoper dan een nier, wat vanuit het oogpunt van medische kosten onzinnig is. De kosten voor het verkrijgen van een hart zouden hoger moeten zijn dan die voor een nier, aangezien het hart moet worden verwijderd, op de juiste wijze opgeslagen en vervoerd binnen enkele uren.
Huang is van mening dat de prijsstelling voor organen veeleer een weerspiegeling is van de marktwaarde en de vraag, en niets te maken heeft met de medische kosten.
Bovendien noteerden de provincies Hubei en Henan verschillende prijzen voor organen voor kinderen en volwassenen. De prijs in de provincie Henan is 100.000 yuan (13.600 €) voor de lever van een kind, minder dan de helft van de 260.000 yuan (35.800 €) voor een volwassene. De prijzen voor enkele en dubbele nieren voor kinderen zijn ook lager dan die voor volwassenen met respectievelijk 60.000 yuan (8.200 €) en 80.000 yuan (10.900 €).
Dr. Alex Chih-Yu Chen, medisch directeur van Novartis Japan, vertelde The Epoch Times dat wat de medische kosten betreft, de orgaandonatie en -transplantatie voor kinderen moeilijker is en duurder zou moeten zijn dan voor volwassenen.
Bedenkelijke donatiecijfers
Dr. Huang is van mening dat het orgaantransplantatiesysteem van de CCP, waarbij organen worden verkregen, geleverd en verhandeld, alleen openstaat voor orgaantransplantatieziekenhuizen. Het systeem is niet open voor het publiek en niet transparant, en is bedoeld voor de ziekenhuizen om geld te verdienen.
“De CCP kan haar orgaantransplantatiesysteem niet zo transparant maken als dat van de westerse landen,” zei hij, maar zij moet een systeem aan de oppervlakte hebben dat anderen kunnen zien.
Hij legde uit dat de Rode Kruisvereniging van China, die feitelijk onder controle van Beijing staat, een van de organisaties is die orgaandonaties documenteert en gegevens vrijgeeft aan de nationale databank. Daarin staat dat in China “orgaandonatie vrijwillig en gratis is”.
De CCP zal ogenschijnlijk enkele gevallen van orgaandonatie krijgen, die kunnen worden gebruikt voor media-aandacht voor hartverwarmende patiëntenverhalen, zei Huang, maar de cijfers van China’s Rode Kruis zijn niet te vertrouwen.
Hamid Sabi, een onafhankelijke raadsman van het in Londen gevestigde China Tribunaal, dat oordeelde dat gedwongen orgaanroof “op grote schaal” had plaatsgevonden in China, vertelde op 27 oktober op een persconferentie in België dat de Chinese autoriteiten getuigenissen van het Chinese Rode Kruis hebben gebruikt om te weerstaan aan de druk van Europa, de Verenigde Staten en andere landen om transparantie te verschaffen over het orgaandonatieprogramma van de CCP.
Maar de Chinese Rode Kruisvereniging heeft niets te maken met het Internationale Rode Kruis, zei Sabi, het is gewoon een intern orgaan van de CCP dat alles certificeert wat de partijautoriteiten van haar eisen.
Wat de officiële orgaandonor-databank van de CCP betreft, zei Sabi dat China’s bewering dat het 2,8 organen per donor kan verkrijgen – wat 180 keer meer is dan wat door donatiesystemen in Europa en de Verenigde Staten kan worden bereikt – nog steeds ver onder de 10.000 transplantaties zou liggen die officieel per jaar worden geregistreerd.
Veel deskundigen schatten ook dat het werkelijke aantal transplantaties dat in China wordt uitgevoerd, veel hoger ligt dan de officiële cijfers.
Het oogsten van levende organen van Falun Gong beoefenaars door de CCP
Een rapport van juni 2016 van David Kilgour, de voormalige Canadese minister van Buitenlandse Zaken voor Azië en de Stille Oceaan; David Matas, een mensenrechtenadvocaat; en Ethan Guttmann, een senior Amerikaanse onderzoeksjournalist, schatte op basis van meerdere bronnen van bewijs dat China mogelijks tussen de 60.000 en 100.000 transplantaties per jaar uitvoert. Veel indicatoren wijzen erop dat de belangrijkste bron van deze organen Falun Gong beofenaars en andere gewetensgevangenen zijn die verstrikt zijn geraakt in het gepolitiseerde rechtssysteem van China.
Falun Gong is een spirituele meditatiepraktijk die in de jaren negentig in China wijd verbreid raakte, totdat zij in 1999 in China werd verboden en de beoefenaars ervan het doelwit werden van laster in de media, illegale arrestaties en foltering.
Uit rapporten van de World Organization to Investigate the Persecution of Falun Gong (WOIPFG) blijkt ook dat sinds de CCP met de vervolging van Falun Gong is begonnen, de gevangen Falun Gong beoefenaars een grote bank van levende menselijke organen voor transplantaties in China zijn geworden.
De WOIPFG heeft honderdduizenden openbare mediaberichten, kranten en databanken van 891 transplantatieziekenhuizen en 9.515 transplantatiechirurgen in China van de afgelopen 15 jaar doorzocht en geanalyseerd, en heeft vastgesteld dat tussen 2000 en 2006 het aantal orgaantransplantaties dat in China is uitgevoerd exponentieel is gegroeid.
In dezelfde periode werden ten minste een miljoen Falun Gong beoefenaars gearresteerd en vastgehouden in Chinese werkkampen, gevangenissen, detentiecentra en hersenspoelcentra.
Naast de topklinieken in China die gekwalificeerd zijn om transplantaties uit te voeren, werden ook veel niet-gekwalificeerde ziekenhuizen omgevormd tot transplantatiecentra of begonnen met het aanbieden van orgaantransplantatieprocedures.
Getuigenissen van ooggetuigen, audio-opnamen van interviews met 45 directeuren of artsen in 41 van China’s transplantatieziekenhuizen en -centra, en andere informatie en bewijsmateriaal verzameld door de WOIPFG wijzen allemaal op de wijdverspreide gedwongen verwijdering van organen van Falun Gong beoefenaars in ziekenhuizen in China.
Jennifer Bateman is een nieuwsschrijver gericht op China.
Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (12 november 2021): Chinese Regime Publicly Prices Human Organs to Whitewash Organ Transplant Abuses: Experts
