Tijdens de twee onderhandelingen op hoog niveau tussen China en de Verenigde Staten in maart en juli heeft de Chinese Communistische Partij (CCP) ongekend harde woorden gebruikt om Washington de mantel uit te vegen.
Deze krachtige stellingname sloot aan bij de bewering van CCP-leider Xi Jinping dat “China de Verenigde Staten zou kunnen overtreffen omdat de tijd en de trend beide in het voordeel van China zijn; het Oosten is wassend terwijl het Westen tanende is”. Deze krachtige woorden onthullen echter onbedoeld de kernzwakheden van de CCP.
Tijdens de bijeenkomst in Alaska op 18 en 19 maart heeft Yang Jiechi, lid van het Politbureau van de CCP, een “rode lijn” getrokken voor de Verenigde Staten, en de VS gewaarschuwd er ver vandaan te blijven. Dit verboden gebied is de legitimiteit van de CCP. Hij benadrukte dat de heersende positie van de CCP de keuze was van de geschiedenis en het volk, dat China zijn ontwikkeling aan de CCP te danken heeft, en dat het socialistische systeem dat de CCP heeft opgebouwd de belangen van China het best dient en de sleutel is tot het succes van het land. Daarom konden de heersende positie en de institutionele veiligheid van de CCP niet in gevaar worden gebracht. “Dit is een onaantastbare rode lijn,” verklaarde hij. Hij benadrukte ook dat het leiderschap van de partij en het kernstandpunt van Xi van ganser harte worden gesteund door 1,4 miljard Chinezen.
In de psychoanalyse is er geen gebrek aan literatuur die uitlegt “waarom sterk doen eigenlijk zwak is”. Door uitvoerig de onfeilbaarheid van de CCP en Xi te benadrukken, blijkt de inherente angst dat hun legitimiteit in twijfel zou kunnen worden getrokken.
Deze inherente angst kon worden bespeurd toen Xi op 3 september 2020 een toespraak hield ter herdenking van het einde van de Tweede Sino-Japanse Oorlog (1937-1945), toen Japan 75 jaar geleden China binnenviel en naar schatting 35 miljoen Chinese levens eiste. Bij die gelegenheid zei Xi dat er vijf dingen waren die het Chinese volk nooit zou toestaan. De top drie was: de geschiedenis van de CCP verdraaien om haar imago te bezoedelen, het socialisme met Chinese kenmerken en het grote succes dat het heeft gebracht ontkennen, en een wig drijven tussen de Partij en het volk. Deze drie “nooit toegestane dingen” gaven precies de diepgewortelde angst van de CCP weer. Yang’s optreden op de Alaska bijeenkomst bracht deze onderbewuste angst aan het licht.
Dus, wanneer de CCP haar volk aanspoort om zelfvertrouwen te ontwikkelen in het systeem dat ze heeft opgebouwd, de weg die ze heeft afgelegd, de theorie die ze heeft verspreid, en de cultuur die ze heeft gepromoot (de zogenaamde “vier zelfverzekerdheden”), maakt ze zich uiteindelijk nog steeds zorgen over haar vermogen om de macht te behouden. Als de CCP werkelijk zelfverzekerd was, zou zij de Verenigde Staten niet de les hoeven te lezen zoals zij dat in Alaska heeft gedaan.
Tijdens de bijeenkomst in Tianjin op 26 juli legde vice-minister van Buitenlandse Zaken Xie Feng de Amerikaanse tegenpartij een lijst voor met eisen die hij “recht te zetten misstanden” noemde, de eerste van dit soort in de 50-jarige geschiedenis van de bilaterale betrekkingen. Hij vergeleek de huidige betrekkingen tussen de V.S. en China met de momenten van “Pearl Harbor” en “Spoetnik” – de momenten waarop respectievelijk Japan en Rusland de gevaarlijkste vijanden van Amerika werden. Xie zei verder dat om de betrekkingen te verbeteren, de Verenigde Staten vijf misstanden moeten rechtzetten. De eerste op de lijst is het opheffen van de beperkingen voor CCP-leden en hun gezinnen om de Verenigde Staten binnen te komen.
De andere vier zijn: opheffing van de sancties tegen Chinese leiders en regeringsfunctionarissen en visabeperkingen voor Chinese studenten; stopzetting van het hardhandig optreden tegen Chinese bedrijven; opheffing van het verbod op Confucius-instituten en deregulering van Chinese media als “buitenlandse agenten” of “buitenlandse missies”; en stopzetting van de uitlevering aan de Verenigde Staten van Meng Wanzhou, een sleutelfiguur van Huawei die gezocht wordt wegens overtreding van de Amerikaanse sancties tegen Iran.
Uit deze eisen blijkt dat wat de CCP-leden het liefst willen is toegang krijgen tot de Verenigde Staten. Dit verklaart waarom veel belangrijke opinieleiders, zoals Sima Nan en Chen Ping, die bekend staan om hun fervente anti-Amerikaanse standpunten, ervoor kozen om hun familie en vermogen naar de Verenigde Staten te sturen. De slagzin van Sima Nan die viraal ging was de volgende: “Anti-Amerika is mijn werk, terwijl leven in de Verenigde Staten mijn leven is.” Deze hypocrisie van veel CCP-leden verklaart waarom er steeds meer “naakte ambtenaren” opduiken, een term die door de Chinese media is bedacht om aan te geven dat CCP-functionarissen hun familie en rijkdom naar het buitenland sturen terwijl ze zelf achterblijven om zich vast te klampen aan de macht, en zo van de voordelen van beide werelden profiteren.
Volgens de Chinese zoekmachine Baidu waren er tussen 1995 en 2005 ongeveer 1,18 miljoen familieleden van “naakte ambtenaren” die in het buitenland woonden. Door hun familie en bezittingen naar het buitenland te sturen, zijn deze CCP-leden niet echt bezig met “het dienen van het volk met hun hart en ziel”.
Terwijl Yang sterke woorden gebruikte om de legitimiteit van de Partij als geheel te verdedigen, gebruikte Xie harde woorden om de dromen van individuele Partijleden te verdedigen. Samen gaven zij de wereld inzicht in de achilleshiel van de CCP: De Partij is niet zo sterk als zij zich voordoet, en haar leden zijn niet zo loyaal als zij beweren te zijn.
De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.
Ching Cheong is afgestudeerd aan de Universiteit van Hongkong. In zijn decennialange journalistieke loopbaan heeft hij zich gespecialiseerd in politiek, militair en diplomatiek nieuws in Hongkong, Peking, Taipei en Singapore.
Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (25 augustus 2021): The Achilles’ Heel of the Chinese Communist Party