Herfst 2021 heeft iets weg van 1980. Tekorten. Een wankelend bevoorradingssysteem. Inflatie. Stijgende werkloosheid.

Zelfs als je het je niet persoonlijk herinnert, heb je vast wel foto’s gezien van de rijen auto’s die stonden te wachten om benzine te kopen tijdens de olieschok van 1979. De wereldwijde olievoorraden daalden na de revolutie van Ayatollah Khomeini in Iran, een belangrijke producent.

Dat was de sfeer waarin Ronald Reagan in 1980 tot president werd gekozen. Het is vergelijkbaar met wat we nu meemaken.

Op 13 oktober heeft president Joe Biden de opdracht gegeven om de havens van Los Angeles en Long Beach 24 uur per dag te laten draaien. Michelle Steel (R-Huntington Beach): “Ik ben blij dat de regering eindelijk actie onderneemt, en het is nu tijd om de verklaring van grote ramp waar ik meer dan een week geleden om heb gevraagd, goed te keuren”.

Steel heeft ook wetgeving ingediend om te verbieden dat vrachtschepen stilliggen of voor anker gaan voor de kust van Orange County. Maar ook zij behandelt de symptomen in plaats van de oorzaken van het probleem. Waar moeten de schepen heen? Zou dat de bevoorradingsproblemen niet erger maken?

Reagan’s Vrije-Markt Oplossingen

Wat zou Reagan vandaag doen? Hoewel geen enkele historische periode een exacte analogie biedt, zijn er toch enkele leerzame parallellen.

1. Regelgeving verminderen

Een van de eerste dingen die Reagan deed toen hij in functie was, was het verminderen van de regelgeving voor de energie-industrie. President Jimmy Carter had weliswaar enige controle op olie ingevoerd, maar in 1981 maakte Reagan een eind aan alle productiebeperkingen en prijscontroles op olie. Maar terwijl critici stijgende prijzen voor olie en gas aan de pomp voorspelden, gebeurde het tegenovergestelde. De productie steeg en de prijzen daalden.

Er waren veel toespraken nodig om aardgas onder controle te krijgen. Een mooie was de toespraak van de Great Communicator tot de natie op 26 februari 1983. Hij wees erop dat de regelgeving de prijzen hoger houdt en de consument schaadt. Hier is een korte YouTube video clip van Reagan’s toespraak.

In 1985 kreeg hij het Congres zover om een gedeeltelijke opgave van toezicht door te voeren. Volledige opgave van toezicht over de olieprijzen vond pas plaats in 1989, het jaar nadat hij zijn ambt had neergelegd.

Het equivalent vandaag zou zijn om de lijvige regelgeving voor de scheepvaartindustrie in Californië te verminderen. In augustus 2020 heeft de California Air Resources Board de sector bijvoorbeeld enorme nieuwe regels opgelegd.

“Schepen en vrachtwagens zullen duizenden tonnen luchtvervuiling moeten terugdringen in gemeenschappen in de buurt van havens, snelwegen en magazijnen onder een paar regels die vandaag unaniem zijn aangenomen door de Air Resources Board,” meldde CalMatters destijds.

“Sommige van de machtigste bedrijven van de natie — oliemaatschappijen, motorfabrikanten en havens — verzetten zich tegen de nieuwe regels, opwerpend dat de gehavende economie de veranderingen niet kan doorstaan, welke zouden kunnen oplopen tot bijna $7 miljard. De hoorzittingen van de Raad voor de luchtvaart over de twee regels duurden meer dan acht uur, waarbij tientallen mensen hun steun en tegenstand uitspraken.”

“Het verplaatsen van goederen van schip naar vrachtwagen naar magazijn is goed voor bijna een derde van de Californische economie, maar ongeveer de helft van de luchtvervuiling (pdf). Veel van de vervuiling treft achtergestelde gemeenschappen en gekleurde gemeenschappen in de buurt van havens, snelwegen en goederencorridors.”

De veronderstelde schade aan “achtergestelde gemeenschappen en gekleurde gemeenschappen” wordt tegenwoordig vaak naar voren gebracht als een excuus om de industrie te sluiten. Maar ik groeide op in de jaren zestig in het zuidoosten van Michigan, toen nabijgelegen fabrieken, zoals de enorme River Rouge-fabriek, het grootste deel van de dag vervuiling spuwden. We stikten erin tot het in de jaren 70 werd opgeruimd.

Maar mijn ouders herinnerden zich altijd iets anders. “Toen de schoorstenen ophielden” was de uitdrukking die ze vaak gebruikten. Dat begon in 1930 toen de Grote Depressie begon, en mijn grootvaders hun baan verloren. Voor hen betekenden schoorstenen industrie en banen. Detroit was toen het Parijs van het Westen. In de Tweede Wereldoorlog was het het Arsenaal van de Democratie. Zelfs fabrieksarbeiders genoten van ‘s werelds hoogste levensstandaard.

In Californië zijn degenen die banen verliezen door overregulering van de scheepvaartindustrie natuurlijk degenen die naast de scheepswerven wonen. Als je het werk doodt, dood je de banen.

2. Verlaag de belastingen

Behalve voor het winnen van de Koude Oorlog tegen de Sovjet-Unie, wordt Reagan het best herinnerd voor het verlagen van de belastingen en het herstel van de economie van “stagflatie” – stagnatie plus inflatie. Het hoogste inkomstenbelastingtarief daalde van 70 procent onder Carter tot 50 procent in 1983 en vervolgens tot 28 procent in 1986. Gelijkwaardige tarieven voor de middenklasse werden verlaagd. Iedereen betaalde minder.

De economie groeide met 7 procent in 1983, en een gemiddelde van 4 procent daarna. Totdat president George H.W. Bush in 1990 onbesuisd de belastingen verhoogde.

De verlagingen van Reagan werden ten onrechte voorgesteld als “geld in de zakken van de mensen stoppen” om uit te geven en geld door de economie te laten circuleren. Eigenlijk was het hoofddoel het aanmoedigen van investeringen in het creëren van nieuwe bedrijven en banen. Mensen investeren niet, tenzij zij een behoorlijk rendement op hun investering kunnen maken. Anders vloeit het kapitaal naar andere, meer gunstige belastingklimaten in andere landen.

Biden doet vandaag het tegenovergestelde. Hij onderhandelt met House Speaker Nancy Pelosi (D-Calif.) over een massale belastingverhoging als onderdeel van het ‘Build Back Better’ afval-programma van de Democraten. De kosten: 3,5 biljoen dollar, hoewel dat waarschijnlijk zal worden teruggebracht tot misschien 2 biljoen dollar. Nog steeds een enorm bedrag.

Een andere grote factor is onzekerheid. Weet u welke belastingen u volgend jaar gaat betalen? Vooral als u een bedrijf heeft? Bedrijven hebben zekerheid nodig om voor de toekomst te plannen.

Mensen die hun hele leven in de regering hebben gezeten, zoals Biden en Pelosi, hebben geen idee hoe moeilijk het is om een bedrijf met winstoogmerk te runnen. Als je geen winst maakt, ga je failliet. Als je een krappe winstmarge hebt, en hogere belastingen en regelgeving drijven die marge naar negatief, dan ga je failliet.

Het verlagen van belastingen en regels in Reagan-stijl zou de oprichting van nieuwe bedrijven aanmoedigen om de havenproblemen en andere problemen aan te pakken. Toegegeven, sommige van deze problemen zullen jaren duren om te verlichten. En de pandemie zou hoe dan ook voor problemen hebben gezorgd. Maar net zoals een gezond persoon een ziekte beter kan doorstaan dan een ongezond persoon, zo maakt een gezond belasting- en regelgevingsklimaat het gemakkelijker om een economische schok te overleven.

Hoewel de hernieuwde federale aanval op het bedrijfsleven onder Biden pas negen maanden oud is, gaat de aanval in Californië al tientallen jaren terug. (Ik hoef hier geen eerdere Epoch Times-columns van mij te herhalen als “Local Tax Increases Slam Californians” en “California Businesses Exiting Faster Than Ever.”)

Reagan loodste ons uit een gelijkaardige crisis 40 jaar geleden. Zijn oplossingen zouden opnieuw werken. Wat hij zei, geldt nog steeds: “Overheid is niet de oplossing. Overheid is het probleem.”

De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.