Met een zwarte cowboyhoed, een rood “America First” T-shirt en een zilveren kruis zou je nooit zeggen dat Matt Rey als vrouw is geboren.
Op 24-jarige leeftijd veranderde Rey van vrouw naar man (FTM). Nu is hij 32 en ondervindt hij ernstige gezondheidscomplicaties als gevolg van een overmatig gebruik van testosteron en een borstamputatie.
Rey maakt deel uit van een groeiend aantal “detransitioners” die terugkeren naar het geslacht van hun geboorte en nu jongeren, die ‘transgenderzorg’ overwegen, willen waarschuwen om het niet te doen. “Hoewel ik begrijp dat de transitie niet voor iedereen slecht verloopt, kunnen veel transpersonen op latere leeftijd gezondheidscomplicaties krijgen. Als je jong bent, doe jezelf dit dan alsjeblieft niet aan. Transitie is NIET voor kinderen. Ouders, doe dit je kinderen niet aan! De risico’s zijn te groot,” schreef Rey op Twitter.
“Transgenderzorg”, met inbegrip van het toedienen van hormonen en geslachtsveranderende chirurgie, zou volgens voorstanders levens redden, maar deze voorgestelde remedie zou wel eens de oorzaak kunnen zijn van het hoge sterftecijfer in de transgendergemeenschap.
Auteurs van een recent Deens onderzoek naar zelfmoord onder transgenders schreven: “Transgenders kunnen worden blootgesteld aan systemische negativiteit met betrekking tot hun transidentiteit in de vorm van pesten, discriminatie, uitsluiting en vooroordelen, wat op zijn beurt kan leiden tot vervreemding en geïnternaliseerd stigma, geestelijke gezondheidsproblemen en, uiteindelijk, suïcidaal gedrag.”
De verleiding van gestimuleerde ‘transgenderzorg’
Rey kreeg al op jonge leeftijd te maken met genderdysforie. “Toen ik 5 was, liep mijn moeder met me mee naar de meisjesafdeling en keek ze naar meisjeskleding. Ik keek naar de jongensafdeling en vroeg me af waarom ze me daar niet heen bracht”, vertelde Rey aan The Epoch Times.
Als verwarde en geïsoleerde tiener zocht Rey antwoorden op internet. FTM-personen die glamoureuze verhalen over transitie vertelden, overtuigden Rey ervan dat een nieuwe identiteit de oplossing voor geluk was.
Rey wendde zich tot de geslachtsidentiteitskliniek van het Tavistock Institute in het Verenigd Koninkrijk en was verbaasd dat de toegang tot “geslachtsbevestigende zorg” zo eenvoudig was: een bezoek aan de huisarts, twee consulten in de geslachtsidentiteitskliniek en bloedonderzoek waren voldoende om het transitieproces te beginnen.
Rey’s bloedonderzoek wees op hoge testosteronwaarden. “Een van de artsen zei dat ik daardoor ‘intersekse’ was, maar zo stel je geen diagnose,” zei Rey. “Ik had waarschijnlijk PCOS, wat toen nog niet gediagnosticeerd was. Ik heb er niet eens aan getwijfeld, want als je naar een dokter gaat, verwacht je de waarheid te horen. Toen ze me vertelden dat ik intersekse was, wilde ik overstappen omdat het verklaarde waarom ik mijn hele leven al die verwarring had.”
De “I” in “LGBTQIA+” staat voor “intersekse”, een overkoepelende term die wordt gebruikt om iemand te categoriseren die zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken heeft. Hieronder vallen verschillen in anatomie, hormonen, chromosomen of voortplantingsorganen. Een typische intersekse diagnose vereist een lichamelijk onderzoek en genetische tests, die geen van beide deel uitmaakten van Rey’s medische evaluatie.
“Genderbevestigende zorg” wordt gestimuleerd door zowel openbare als particuliere instellingen. Patiënten zoals Rey worden vaak in de verkeerde richting gestuurd, waardoor hun geestelijke en lichamelijke gezondheid in gevaar komt (pdf). Organisaties die “genderbevestigende zorg” bieden, kunnen bijdragen aan de verwarring rond genderidentiteit, seksualiteit en de mogelijkheid dat iemand intersekse heeft, een aandoening die eigenlijk heel zeldzaam is.
Rey is, net als velen in de LGBT-gemeenschap, tegen de drang om kinderen te laten veranderen en is bezorgd dat deze procedures worden gestimuleerd door de medische gemeenschap. “Therapeuten worden tegenwoordig betaald om het geslacht te bevestigen in plaats van grondig werk te verrichten aan de geestelijke gesteldheid van een cliënt,” zei Rey.
Een sociale ‘besmetting’ met vreselijke gevolgen
Dr. Miriam Grossman, een gediplomeerd kinder- en jeugdpsychiater en auteur van “Lost in Trans Nation: A Child Psychiatrist’s Guide Out of the Madness”, stelde in een interview met MG Show dat het idee van geboren worden in het verkeerde lichaam gevaarlijk is voor kinderen en geen basis heeft in de geneeskunde of biologie.
Grossman zegt dat kinderen worden geïndoctrineerd om in deze ideeën te geloven en dat wanneer autoriteiten, leraren, begeleiders en beïnvloeders op internet dit aan kinderen vertellen, ze het geloven. “Dit is de reden waarom het aantal kinderen dat zich identificeert als iets anders dan hun lichaam, met zo’n 5.000 procent is toegenomen”, zegt ze. “Het is een sociale besmetting.”
Een sociale besmetting is een fenomeen van gevoelens of gedrag dat zich verspreidt onder leeftijdsgenoten, meestal bij adolescenten en vaker bij meisjes, legt Grossman uit. Er zijn veel voorbeelden in de psychiatrie van vroegere sociale besmettingen, zoals suïcidaal gedrag, zelfverminking en eetstoornissen. “Daarom hebben we hele groepen meisjes die vriendinnen zijn van school of van online, en die samen naar een Planned Parenthood of een genderkliniek gaan om zich te laten injecteren met testosteron,” zei ze.
Grossman dringt er bij ouders op aan om voorgelicht te worden en hun gezin in te enten tegen deze destructieve besmetting.
Indoctrinatie onder het mom van bevestiging
Als uitgesproken criticus van de genderideologie is Rey een actief lid van Gays Against Groomers, een non-profitorganisatie van homo’s tegen de seksualisering, indoctrinatie en medicalisering van kinderen onder het mom van acceptatie en gelijkheid.
“Als de waarheid wordt verteld, geslachtsideologie uit scholen wordt verwijderd, kinderen niet worden meegenomen naar travestietenshows en er geen agenda’s door de strot van mensen worden geduwd, alleen dan zullen we in staat zijn om te herstellen en te voorkomen dat deze gruweldaden plaatsvinden,” zei Rey.
De sociale obsessie met geslacht doet meer kwaad dan goed door mensen onder druk te zetten om drastische stappen te nemen om in een identiteit te passen zonder de gevolgen voor hun welzijn in overweging te nemen, legt Rey uit. In 2021 merkte Rey dat Hollywood transgenderisme begon te promoten en kort daarna volgden de mainstream media.
De rage rond genderbevestiging is een sociale trend die volgens Rey onherstelbare schade aanricht met opzettelijke dwangtactieken om kwetsbare mensen uit te buiten. Iedereen die dit aan de kaak stelt, wordt “transfoob” genoemd, inclusief Rey, die zelf transgender is geworden.
Rey gelooft dat deze radicale druk de oorzaak is van het hoge sterftecijfer onder transgenders. “Er is een cult-achtige mentaliteit om een slachtoffer te zijn en deze ideologie te romantiseren. De enige manier waarop mensen echt kunnen helpen is door de waarheid te vertellen. De leugens veroorzaken veel schade bij echte transgenders,” zei Rey. “De radicalen dringen hun overtuigingen aan iedereen op, zodat de publieke tolerantie afneemt en mensen met echte genderdysforie niet de hulp krijgen die ze nodig hebben.”
De verborgen kant van de transitie
“Heb je liever een levende dochter of een dode zoon?” Deze angstzaaiende zin wordt vaak gebruikt om ouders te manipuleren om met de “geslachtsbevestigende zorg” verder te gaan.
In Rey’s ervaring wordt “genderbevestigende zorg” verkocht als de enige oplossing voor het verbeteren van de geestelijke gezondheid van mensen die worstelen met genderdysforie. Toch kan “genderbevestigende zorg” geestelijke gezondheidsproblemen eerder verergeren dan verbeteren. “Als de façade verdwijnt en je ziet dat je niet echt het andere geslacht kunt zijn, begint dat aan je te knagen. Het is het begin van een hoop teleurstellingen,” zei Rey.
Achter de sociale glitter en glamour van de overgang gaat de veel voorkomende ervaring van postoperatieve depressie schuil. Wanneer procedures niet verlopen zoals gepland of de resultaten zijn niet zoals verwacht, kunnen patiënten ernstig depressief raken. Rey ervoer een depressie na een borstamputatie die resulteerde in een infectie en blijvende zenuwschade.
De genderbevestigende zorgindustrie adverteert met toegewijde ondersteuning. Maar als de schade eenmaal is aangericht, zegt Rey, begint de verwaarlozing. “Er is zoveel zorg voor je als je in transitie bent, maar als het eenmaal achter de rug is, gooien [de artsen] je weg.”
De negatieve invloed op anderen
Transitie naar het andere geslacht betekent het afwerpen van een vroegere identiteit. Toekijken hoe een dierbare een transitie ondergaat, kan een extreem traumatische en verwarrende ervaring zijn voor familieleden en vrienden. “Het proces was erg moeilijk voor mijn ouders, maar vooral voor mijn moeder. Ze rouwde om haar kleine meisje. Ik was haar eerste kind, dus dat was erg moeilijk,” zei Rey.
In een interview via sociale media beschrijft Rey de mentale angst om in het reine te komen met alles wat er was gebeurd en de verpletterende impact op familie, waarbij ze haar overweldigende spijt, schaamte en verdriet uit.
Mensen die op zoek zijn naar ” genderbevestigende zorg” kunnen zo op zichzelf gericht zijn dat ze de impact op hun omgeving over het hoofd zien. “Mensen denken dat het allemaal om hen draait,” zegt Rey. “Ik zie online berichten van mannen die kinderen en een vrouw hebben en boos worden omdat hun partner hen niet als vrouw wil zien. De ideologie maakt je erg egocentrisch.”
De realiteit onder ogen zien met eerlijkheid en moed
Zoals velen die de realiteit van de transitie begrijpen, maakt Rey zich zorgen over ‘geslachtsbevestigende zorg’ die aan kinderen wordt opgedrongen en door ouders wordt gesteund, wat vaak leidt tot blijvende en onomkeerbare schade en een leven lang spijt.
Rey pleit ervoor dat ouders eerlijke gesprekken voeren met hun kinderen die “transgenderzorg” overwegen. “Ik zou tegen ouders willen zeggen dat ze hun kind zichzelf moeten laten uiten, vooral door middel van gesprekken. Ga na of er trauma’s zijn, want veel genderdysforie is gebaseerd op trauma’s. Leg ze de gevaren en de realiteit van deze procedures uit.”
Tot slot raadt Rey een permanente aanpak af van iets waar kinderen waarschijnlijk overheen groeien. “Bij kinderen is het heel waarschijnlijk een fase en ze groeien er wel overheen. De NHS heeft dit bevestigd. Als je hun geslacht [verandering] bevestigt en ze toestaat een levensveranderende permanente operatie te ondergaan voordat ze zich ontwikkelen, zet je de deur voor ze open om je voor altijd kwalijk te nemen, zelfs als je denkt dat ze je kind helpen.”
Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (4 juli 2023): The Hidden Side of ‘Gender-Affirming Care’ Driving Transgender Mental Health Problems and Suicide
