De dood van de voormalige Chinese leider Jiang Zemin, die een van de bloedigste campagnes tegen een geloofsgroep in de moderne geschiedenis heeft ontketend, heeft geleid tot nieuwe oproepen van mensenrechtenadvocaten om het Chinese regime ter verantwoording te roepen voor zijn wijdverbreide misbruiken.
Jiang, die aan de macht kwam na het bloedbad op het Tiananmenplein in 1989, was voorzitter van de Chinese Communistische Partij (CCP) van 1993 tot 2003, hoewel zijn invloed binnen de partij nog vele jaren na zijn officiële aftreden voortduurde.
Zijn dood op 30 november aan leukemie en falen van meerdere organen heeft de wreedheden van Peking in het licht gesteld, aldus critici van China en mensenrechtenadvocaten, die de belangrijkste erfenis van de voormalige leider beschouwen als de architect van een reeks mensenrechtenschendingen die de grondrechten van miljoenen mensen in China nog steeds bedreigen.
Chen Yonglin, een voormalig politiek consul van het Chinese consulaat in Sydney, die in 2005 naar Australië overliep, vertelde aan The Epoch Times, dat “Jiang Zemin in schande stierf als een slager.
Bloedige onderdrukking
In de mensenrechtengemeenschap is Jiang vooral bekend vanwege zijn aanzetten tot de nationale vervolging die gericht was tegen de spirituele groep Falun Gong—een onderdrukkingscampagne die nog steeds voortduurt.
In de jaren negentig nam de populariteit van deze discipline, die bestaat uit meditatieve oefeningen en morele lessen gebaseerd op de principes van waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid, een hoge vlucht, met naar schatting 100 miljoen beoefenaars in China. Deze populariteit werd door Jiang gezien als een bedreiging voor zijn autoritaire bewind.
In 1999 richtte Jiang een Gestapo-achtige organisatie op, het 610 Bureau, die het wettelijke kader van China overschreed om een uitgebreide campagne uit te voeren om Falun Gong uit te roeien. In de jaren daarna werden aanhangers van Falun Gong het doelwit van een grootscheepse haatcampagne en miljoenen leden onder gevangenschap en marteling in Chinese werkkampen, gevangenissen, rehabilitatiecentra en psychiatrische afdelingen.
Internationale onderzoekers zijn tot de conclusie gekomen dat er op grote schaal en op bevel van het regime, sprake is geweest van gedwongen orgaanoogst van gedetineerde Falun Gong beoefenaars, die begon in het begin van de jaren 2000 en nog steeds tot nu toe voortduurt.
In de officiële lofrede in de Chinese staatsmedia werd Jiang’s rol bij het neerslaan van de Tiananmen-protesten van 1989 geprezen en werd zijn dood een onschatbaar verlies voor de partij genoemd. Maar Chen, die zelf getuige was van het bloedige bloedbad in Beijing in 1989 en zijn vader verloor tijdens de tien jaar durende Culturele Revolutie die het land in het voorgaande decennium te gronde richtte, kwam tot een ander inzicht.
“De Chinese Communistische Partij is een misdaadsyndicaat, en hij is de bestuurder,” zei hij. “Hij heeft een berg bloedschulden op zijn geweten.”
Begin van het einde?
Voor Erping Zhang, een woordvoerder van het Falun Dafa Informatiecentrum, biedt de dood van Jiang stof tot nadenken.
Hoewel het een bron van troost kan zijn voor dissidenten en slachtoffers die onder zijn bewind onderdrukking hebben ondervonden, betekent het nieuws ook een gemiste kans om hem voor het gerecht te brengen, zei hij.
Voor de fervente aanhangers van Jiang in China is het nu misschien tijd om zich te scharen achter wat juist is, zei Zhang.
De dood van de voormalige leider komt in een turbulente tijd waarin de CCP voor de grootste uitdaging in decennia staat.
De afgelopen week zijn in meer dan een dozijn Chinese steden protesten uitgebroken om een einde te maken aan het draconische zero-COVID-beleid van het regime, waarbij sommige demonstranten zelfs opriepen tot het aftreden van de regeringspartij.
Voor Zhang doen de ontwikkelingen hem denken aan wat zich in de loop van China’s lange geschiedenis altijd heeft voorgedaan aan de vooravond van een dynastieke verandering. Dan is het land verdeeld en neemt de vijandigheid van alle kanten toe.
“Toen de vervolging van Falun Gong voor het eerst begon, was het doel ongeveer 100 miljoen,” zei hij, verwijzend naar de schattingen van toen. “Sommige mensen deinsden terug omdat ze dachten dat het niets met hen te maken had.
“Maar toen ging [de CCP] achter christenen, mensenrechtenadvocaten en Xinjiang-Oeigoeren aan. Nu raakt het zero-COVID beleid iedereen. Niemand wordt buitengesloten.”
Chen denkt er net zo over.
“De CCP is van het hoogtepunt van haar macht gevallen en bevindt zich nu in een onzekere positie,” zei hij, en meende dat de dood van Jiang een voorbode zou kunnen zijn van de uiteindelijke ondergang van het regime.
Maar de dood mag niet het einde betekenen van de aansprakelijkheid, zei Chen. Vroeg of laat verwacht hij dat de “rekeningen met betrekking tot Jiang en de CCP worden vereffend.
Luo Ya droeg bij aan dit verslag.
Gepubliceerd door The Epoch Times (30 november 2022): Death of Former CCP Leader Spurs Calls for Regime to Be Held Accountable for Atrocities
