NEW YORK- Twintig jaar geleden slaagde een groep gewone burgers in het noordoosten van China erin om iets voor elkaar te krijgen dat geen enkele Chinees ooit eerder had gedaan.
Bijna een uur lang namen ze de Chinese staatstelevisie over om informatie te vertonen over de spirituele groep Falun Gong, die het doelwit was geworden van een overweldigende publieke haatcampagne nadat de Chinese Communistische Partij enkele jaren eerder deze praktijk had gemarkeerd als het doelwit voor eliminatie.
Deze gedurfde operatie uit het voorjaar van 2002 staat centraal in de film “Eternal Spring“, een documentaire waaraan zes jaar is gewerkt en waarin animatie, live-action en archiefbeelden worden gecombineerd om het verhaal van deze groep Falun Gong-aanhangers te vertellen, vanaf het ontstaan van hun plan tot de uitvoering en de tragische nasleep ervan. De titel van de film is ook de letterlijke vertaling van Changchun, de naam van de stad waar de gebeurtenissen plaatsvonden.
De film werd in maart uitgebracht, op de 20e verjaardag van de gebeurtenis, en heeft tot nu toe 15 prijzen ontvangen. Hij werd door Canada geselecteerd om het land te vertegenwoordigen in de categorie Beste Internationale Film voor de Oscars van 2023.
Warm onthaal in New York
In New York City heeft de film twee volle zalen getrokken sinds de première op 14 oktober in het Film Forum in Manhattan. Het theater was zo tevreden over de warme ontvangst dat het de vertoning heeft verlengd, tot 27 oktober.
“Het drong echt door tot mijn ziel,” zei Peter Tomczyk, zoon van twee Poolse immigranten die getuige waren van de Solidariteitsbeweging die in de jaren ’80 vanuit Polen de weg vrijmaakte voor het einde van het communisme in Europa, tijden een interview met The Epoch Times vlak na de vertoning van 14 oktober.
“Je moet dit soort films zien,” zei hij, en hij beschreef de documentaire als een “prachtige belichting” van de menselijkheid van de Falun Gong aanhangers die betrokken zijn bij dit complot.
Falun Gong, ook bekend als Falun Dafa, is een meditatieve praktijk die ook een reeks morele leringen bevat die de waarden waarachtigheid, mededogen en tolerantie uitdragen. De praktijk werd razend populair in China en had eind jaren negentig volgens officiële schattingen meer dan 70 miljoen aanhangers. Het Chinese communistische regime, dat meende dat zijn macht door deze grote aanhang werd bedreigd, begon in 1999 met een uitgebreide vervolging, die vandaag de dag nog steeds voortduurt.
De campagne heeft geleid tot de opsluiting van miljoenen beoefenaars in verschillende inrichtingen, waar zij worden gemarteld, geïndoctrineerd en van hun organen worden beroofd. Een onnoemelijk aantal aanhangers is gestorven.
De verstoring van de TV-uitzending heeft indertijd het regime geschokt en heeft geleid tot massale politie-invallen in Changchun waarbij duizenden beoefenaars werden opgepakt, ongeacht of zij bij het complot betrokken waren.
Volgens Minghui.org, een in de VS gevestigde website die dient als verzamelpunt voor de vervolging in China, zijn ten minste zes Falun Gong-beoefenaars die bij de actie betrokken waren, in de eerste tien dagen na de overname van de uitzending door de politie om het leven gebracht. Van de belangrijkste participanten slaagde er slechts één in om China te verlaten, na 10 slopende jaren in de gevangenis. De meeste anderen stierven in de gevangenis of kort na hun vrijlating. Zhou Runjun, bij haar vrienden bekend als Tante Zhou, wordt dit jaar vrijgelaten na een celstraf van 20 jaar.
De belangrijkste illustrator van de film, Daxiong, zelf ook een Falun Gong beoefenaar, werd ook het doelwit van de politie-invallen die volgden en hij was genoodzaakt zijn woonplaats Changchun te ontvluchten naar elders in China, en uiteindelijk naar Canada.
Daxiong, die nu een bekende striptekenaar is en heeft getekend voor de Justice League en Star Wars graphic novels, dient als hoofdrolspeler in de documentaire. Het publiek volgt zijn reis en probeert de gebeurtenissen van 20 jaar geleden, die zowel zijn eigen leven als dat van talloze andere Falun Gong-beoefenaars in zijn woonplaats veranderden, samen te vatten.
Bovenop deze documentaire-achtige vertelling brengt Daxiong, in zijn andere rol als hoofdartiest van de film, deze gedurfde operatie tot leven door middel van animatie, wat erg door het publiek wordt gewaardeerd.
” Op artistiek vlak was het absoluut ongelooflijk, en het hoofdpersonage … hij verbond alles samen,” vertelde John Robinson, een neuroloog uit New Jersey en regelmatige filmbezoeker, aan The Epoch Times na de vertoning van 14 oktober.
Opkomen voor degenen die dat niet kunnen
De regisseur van de film, Jason Loftus uit Toronto, kwam eind jaren negentig voor het eerst in aanraking met Falun Gong toen hij zich verdiepte in meditatie, een ervaring die in schril contrast stond met wat hij in de Chinese staatsmedia had gehoord. Zijn vrouw is Chinese, oorspronkelijk uit Changchun.
Loftus en zijn vrouw waren geschokt door wat Daxiong, die drie keer werd gearresteerd vanwege zijn geloof voordat hij naar Toronto kwam, en anderen hadden meegemaakt en daarom wilden ze het verhaal vertellen, vertelde de regisseur aan The Epoch Times.
Het probleem, aldus het echtpaar, gaat niet alleen over de vervolging van iemands geloof. Het gaat er veeleer om dat zulke wreedheden in het volle daglicht kunnen plaatsvinden zonder dat er verantwoording moet worden afgelegd en terwijl weinigen er zich van bewust zijn.
“Als we een situatie hebben waarin mensen zich niet kunnen uitspreken omdat hun ideeën als ‘verkeerde gedachten’ worden beschouwd … dan kan dat enorme gevolgen hebben, niet alleen in China,” zei Loftus, waarbij hij het voorbeeld aanhaalde van Li Wenliang, de arts die als klokkenluider door het Chinese regime werd gestraft omdat hij zijn collega’s probeerde te waarschuwen over de COVID-19 uitbraak in Wuhan. Hij stierf later zelf aan de ziekte.
“Li probeerde slechts een paar collega’s te informeren dat er een virus was dat zich verspreidde. Hij probeerde zelfs niet de held uit te hangen en de hele wereld te waarschuwen,” zei Loftus.
De film was een ambitieuze onderneming voor het kleine onafhankelijke team, niet in het minst vanwege de onconventionele verhaallijn.
“Typisch voor animatie is dat je alles goed voorbereid. Alles is zeer strikt georganiseerd, voordat je begint. Je weet precies wat je gaat produceren, terwijl bij een documentaire blijf je gewoon filmen. Je monteert en laat het verhaal ontstaan,” zei Loftus.
Maar door beide tegelijk te doen ontstond “een grote onbekende”: Het team wist nooit waar verschillende elementen zouden eindigen, en of ze überhaupt in de film terecht zouden komen, legde hij uit. De uitdaging werd nog vergroot door de moeilijkheid om scènes van tientallen jaren geleden terug tot leven te brengen om toch een gevoel van authenticiteit te kunnen behouden.
Ook extern brachten de gevoeligheden rond het project een ander risico met zich mee. Tijdens de productie van de film namen de Chinese autoriteiten contact op met een zakenpartner van het productiebedrijf, de Chinese tech- en entertainmentgigant Tencent, over een videospel dat hun bedrijf op hun techplatform uitbracht.
“Ons werd gevraagd: ‘Doen jullie iets wat niet strookt met de koers van de Chinese overheid’?” zei Loftus, terwijl ze net een andere film over de vervolging van Falun Gong hadden uitgebracht, genaamd “Ask No Questions”.
Tencent, dat de app een dag na de release introk, was niet de enige Chinese partner die de banden met Loftus’ bedrijf verbrak – een andere Chinese distributeur schrapte een overeenkomst voor de publicatie van mobiele films. Ten minste twee Chinese steden hebben Daxiong onlangs op een zwarte lijst gezet en zijn meer dan 100 stripboeken werden uit de scholen verbannen.
Ondertussen hebben Chinese veiligheidsagenten familieleden van Loftus’ vrouw in China lastig gevallen, waarbij ze dubbelzinnige bedreigingen uitten en zeiden dat ze wisten waar Loftus mee bezig was.
“Ze vertellen je niet precies wat ze weten, en ik denk dat dat met opzet gebeurt,” zei Loftus.
“Wat wisten ze? En dan kun je eindeloos gaan denken: ‘Nou, wisten ze dit? Wisten ze dat?’ En op die manier censureer je jezelf misschien over dingen waarvan ze niet eens weten dat je ze doet.”
Maar Loftus was niet van plan zich door dergelijke intimidatiepogingen te laten intimideren, zeker omdat er overlevenden van de onderdrukking zijn die wanhopig hun stem willen laten horen.
“Wij worden niet geconfronteerd met dezelfde gevolgen als zij in China,” zei hij.
“Als we hen niet kunnen helpen hun verhaal te vertellen, met de vrijheid die we hier hebben, dan maken we niet echt gebruik van de vrijheden die we hebben, en worden we in zekere zin ook slachtoffer van dezelfde soort censuur die de Communistische Partij oplegt aan de mensen in China.”
Bloeiende pruimbloesems
Het maken van deze spannende film was ook een persoonlijke reis voor de nu verbannen Daxiong, die in de loop van de documentaire tot een nieuw begrip komt van de TV-verstoring, een daad waar hij het jarenlang niet mee eens was aangezien die de vervolging zodanig heeft verergerd.
Zelfs vóór het incident was de ademruimte voor beoefenaars al beperkt.
Toen hij voorin de twintig was, zat Wei Lisheng, een Falun Gong beoefenaar, op een gegeven moment opgesloten in dezelfde gevangenis waar ook twee beoefenaars die later sleutelfiguren zouden worden in het uitzendcomplot zaten opgesloten. Hij herinnerde zich hoe hij, met trillende handen, naast hen opstond om zich te verzetten tegen een “anti-Falun Gong sessie”, een indoctrinatiesessie waarbij gevangenen gedwongen worden te kijken naar haatpropaganda tegen de beoefening van Falun Gong en deze te onderschrijven. De bewaker schopte hem met militaire laarzen die een afdruk op zijn been achterlieten die vandaag nog steeds zichtbaar is.
Ondanks de somberheid van de voortdurende onderdrukking door het regime, wilden zowel Daxiong als Loftus een boodschap van hoop achterlaten, deels belichaamd in de naam van de film alsook door de pruimenbloesems die openbloeien op een gespannen moment in de film wanneer de beoefenaars, die net met succes de uitzending hebben overgenomen, proberen de politie te ontlopen.
Een geanimeerde scène in de documentaire “Eternal Spring” die het gevaar toont dat men loopt door mensen de waarheid over Falun Gong te vertellen. (Lofty Sky Pictures)
De pruimenbloesem, wordt in de Chinese literatuur vereerd als een symbool van veerkracht, en bloeit gewoonlijk één tot twee weken aan het einde van de strenge winters in Changchun. Het markeert de komst van de lente. De twee filmmakers zagen in deze bloemen, die uit de bevroren aarde bloeien, de weerspiegeling van de participanten van deze operatie.
“Het drukt het gevoel uit dat we nog steeds leven in zeer donkere en moeilijke tijden. Het is nog steeds winter aangezien deze vervolging de mensen voorlopig nog steeds blijft treffen. Maar tegelijkertijd zullen die mensen die de uitzending hebben gezien waarvoor de helden uit de film verantwoordelijk waren, nooit meer op dezelfde manier naar de propaganda van de staatsmedia kijken,” zei Loftus.
“Ze zullen begrijpen dat er een ander verhaal is dan dat van de Communistische Partij, en dat heeft echt invloed op de toekomst.”
Voor Daxiong is het verhaal nog niet voorbij, maar eerder een deel van de geschiedenis in wording.
“Het zal worden doorgegeven als een fakkel,” zei hij tegen The Epoch Times.
“Ieder van ons is een hoofdrolspeler – niet alleen die paar acteurs in de film.
“Iedereen draagt zijn steentje bij aan onze toekomst. Het ontvouwt zich nog steeds.”
En Wei is vastbesloten daar deel van uit te maken. Hij heeft de film, waarin hij voorkomt als geïnterviewde, meer dan tien keer bekeken en hij zei dat hij nog steeds elke keer tranen in zijn ogen krijgt.
“Ik wil hun dappere daden in mijn hart graveren en het aan de wereld doorvertellen,” zei hij.
Sarah Lu droeg bij aan dit verslag.
Gepubliceerd door The Epoch Times (18 oktober 2022): ‘Eternal Spring’: Documentary That Retells a Daring Act of Defiance in Communist China Premieres in NYC
