Het huidige tumult over het uitgelekte concept van de beraadslagingen van het Amerikaanse Hooggerechtshof over abortus – en de woede van de pro-abortus linkse partijen over de waarschijnlijkheid dat de conservatieve rechters (waarvan er drie door president Donald Trump zijn genomineerd) nu Roe v. Wade zullen intrekken – is in sommige opzichten een hoop kabaal over het onvermijdelijke.
Roe v. Wade was een beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof uit 1973 die abortus in het hele land legaliseerde en Amerika tot één van de meest extreme abortussystemen in de hele wereld maakte. Belangrijk is dat het een beslissing was door benoemde rechters van een rechtbank – geen wetgeving door gekozen wetgevers. Het was onvermijdelijk dat het vroeg of laat ongedaan zou worden gemaakt.
In het uitgelekte concept stond: “Roe was vanaf het begin af aan afschuwelijk verkeerd. De redenering was uitzonderlijk zwak en de beslissing heeft schadelijke gevolgen gehad. En in plaats van een nationale regeling van de abortuskwestie te bewerkstelligen, hebben Roe en Casey het debat aangewakkerd en de verdeeldheid vergroot.”
Bovendien is de kritiek op het Roe-besluit ook van links gekomen. Voordat zij tot het Hof toetrad, suggereerde de wijlen liberale rechter Ruth Bader Ginsburg in een lezing aan de New York University in 1992 dat Roe te ver ging en meer problemen veroorzaakte dan nodig was. Ze zei: “Gemeten handelingen lijken mij over het algemeen juist, zowel voor constitutionele als voor gewoonterecht. Te snel gevormde doctrinaire takken kunnen, zo leert de ervaring, instabiel blijken. Het meest prominente voorbeeld in de afgelopen decennia is Roe v. Wade.”
Ginsburg suggereerde dat Roe restrictiever had kunnen worden geformuleerd en minder schade had kunnen toebrengen aan de noodzakelijke Amerikaanse dialoog. Zoals de New York Post onlangs meldde, suggereerde ze: “Stel dat het hof het hierbij had gelaten, door terecht de meest extreme wet in het land ongrondwettelijk te verklaren, en niet door was gegaan, zoals het hof deed in Roe, om een regime te ontwerpen dat het hele onderwerp omvatte, een reeks regels die vrijwel elke staatswet die op dat moment van kracht was, verving”, zei ze. “Een minder uitgebreide Roe, één die alleen de extreme Texaanse wet zou vernietigen, had volgens mij, en ik zal samenvatten waarom, de controverse kunnen verminderen in plaats van aanwakkeren.”
Roe is ook ontkracht door de vooruitgang van de wetenschap en geneeskunde. Tegenwoordig zien we bij bijna elke zwangerschap het bewijs dat een baby na zes weken een hart heeft dat klopt en dat de baby na 15 weken volledig menselijk is. Met 15 weken hebben baby’s meestal volledig gevormde neuzen, lippen, oogleden en wenkbrauwen, en kunnen ze op hun duim zuigen. Ze kunnen duidelijk pijn voelen.
Het klinisch gebruik van de echografie in de prenatale geneeskunde (die in de jaren ’70 in de V.S. op grote schaal begon te worden gebruikt) en de fascinatie van ouders voor de ontwikkeling van hun prenatale kinderen was in het begin een belangrijke factor om de steun voor Roe te verzwakken.
Tegelijkertijd heeft de ontwikkeling van betere medische technologie om premature baby’s in leven te houden de argumenten van “levensvatbaarheid” in Roe ontkracht. De medische argumenten van 1973 zijn eenvoudigweg irrelevant geworden door vijf decennia van wetenschappelijke en technologische vooruitgang.
Verder is het Amerikaanse volk het niet duidelijk eens over abortus. Volgens Gallup vindt een meerderheid van de Amerikanen (48 procent) dat abortus alleen onder bepaalde omstandigheden legaal zou moeten zijn. Slechts 32 procent vindt dat het onder alle omstandigheden legaal zou moeten zijn.
Een grote meerderheid van de Amerikanen verwerpt het Democratische standpunt waarin zelfs op de laatste dag van de zwangerschap abortus wordt bepleit (wat duidelijk infanticide is), zoals in de huidige wetten van New York en Californië. Uit een YouGov-peiling van 2019 bleek dat 79 procent van de Amerikaanse volwassenen abortus op de late termijn niet goedkeurt (80 procent is tegen abortus op de dag voor de geboorte). Deze trends gelden zelfs voor degenen die zichzelf als voorstander van abortus beschouwen, waarbij 66 procent tegen abortussen in het derde trimester is en 68 procent tegen kindermoord. Volgens een recente nationale opiniepeiling van Scott Rasmussen zijn vier van de vijf Amerikanen van mening dat abortussen in het derde trimester niet toegestaan zouden moeten zijn. Slechts 17 procent is voorstander van abortus op welk moment dan ook.
De meeste Amerikanen zijn ook voorstander van het Hyde Amendement, dat met belastinggeld gefinancierde abortussen tegenhoudt. Volgens een recente opiniepeiling van de New Knights of Columbus/Marist is 54 procent tegen door de belastingbetaler gefinancierde abortus in Amerika, en 73 procent “tegen het gebruik van belastinggeld om abortus in het buitenland te steunen, waaronder 59 procent die zichzelf als voorstander van abortus beschouwt.”
Wijziging van Roe zal Amerika in de richting van de mainstream brengen. In Europa hebben 47 van de 50 landen beperkingen op abortus die ingaan voor de 15e week van de zwangerschap.
Democraten die denken dat een grote strijd over Roe in hun politieke voordeel zal zijn, kunnen mogelijk een schok te verwerken krijgen. Uit een andere nationale opiniepeiling van Scott Rasmussen blijkt dat de kiezers een kandidaat die abortus alleen in het eerste trimester steunt, met een marge van meer dan 2:1 verkiezen boven een kandidaat die abortus op elk moment steunt. Uit een recente opiniepeiling van het Senate Opportunity Fund blijkt dat 36% tot 46% van de Amerikanen de voorkeur geeft aan een Republikeinse kandidaat die abortus na 15 weken verbiedt, met uitzonderingen voor het leven en de gezondheid van de moeder, boven een Democratische kandidaat die onbeperkte abortus tot het moment van de geboorte steunt.
Dit is echter geen kwestie van kille politiek of een harteloze overwinningsronde voor de tegenstanders van abortus. Als de Republikeinen de kwestie Roe benaderen met compassie voor de moeilijke keuzes waarvoor vrouwen kunnen komen te staan – en met een diepe zorg voor het voeren van een dialoog die ertoe kan leiden dat de meeste Amerikanen zich verenigen – dan zullen zij ontdekken dat zij niets te vrezen hebben van het debat over Roe.
Een laatste opmerking: De argumenten dat het Amerikaanse Hooggerechtshof precedenten niet kan vernietigen en eerdere beslissingen niet ingrijpend kan wijzigen – of dat het Congres machteloos staat tegenover de suprematie van de rechterlijke macht – stroken niet met de geschiedenis of de realiteit.
In 1857 stemde het Amerikaanse Hooggerechtshof met 7-2 dat Dred Scott, een slaaf die in een vrije staat had gewoond, zijn vrijheid niet als burger kon opeisen voor een federale rechtbank omdat niemand van Afrikaanse afkomst het staatsburgerschap kon opeisen. President Abraham Lincoln was fel gekant tegen deze beslissing. Hij noemde het de wet van de rechtszaak, niet de wet van het land. Als president weigerde Lincoln de beslissing van Scott uit te voeren. Het werd effectief teniet gedaan door de Emancipatie Proclamatie en de 13de en 14de amendementen op de Amerikaanse Grondwet.
In 1893 stemde het Amerikaanse Hooggerechtshof in Plessy v. Ferguson met 7-1 dat staten “gescheiden maar gelijke” eisen mochten stellen om blanke en zwarte Amerikanen van elkaar te scheiden. Deze zaak legitimeerde de racistische wetten van het Zuiden en was de wet van het land tot hij gedeeltelijk teniet werd gedaan door Brown v. Board of Education in 1954. Het Congres verwierp het later volledig in een reeks burgerrechtenwetten.
Zou iemand serieus willen beweren dat de beslissingen van het hof over slavernij of segregatie niet vernietigd hadden moeten worden?
Evenzo, als de meeste Amerikanen van mening zijn dat Roe’s steun voor abortus onder alle omstandigheden verkeerd is, is het volkomen legitiem dat het huidige hof een 49 jaar oude, verkeerde beslissing terugdraait die door de moderne wetenschap en geneeskunde niet meer actueel is.
We hoeven niet bang te zijn voor dit debat. De extremisten die voor abortus zijn, hebben ongelijk en vormen een duidelijke minderheid.
Van Gingrich360.com
De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.
Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (5 mei 2022): Roe v. Wade Is Inevitably Going Away