De wettigheid van Confucius-instituten in het Verenigd Koninkrijk is in twijfel getrokken nu uit onderzoek is gebleken dat CI-leraren op een “zeer discriminerende manier” worden aangenomen en de vrijheid van meningsuiting moeten ondermijnen.
Het onderzoek, dat dinsdag werd gepubliceerd door UK-China Transparency, een pas opgerichte liefdadigheidsinstelling die zich richt op de Chinees-Britse banden, zei ook dat de Britse universiteiten en het ministerie van Binnenlandse Zaken de praktijk “systematisch mogelijk hebben gemaakt” door hun wettelijke verplichtingen te schenden.
Sam Dunning, directeur van UK-China Transparency, die de samenvatting van de documenten mede heeft opgesteld, zei dat universiteiten “moeten kiezen” tussen het openhouden van de instituten en het nakomen van hun wettelijke verplichtingen.
De Confucius Instituten (CI’s) zijn naar verluidt onderwijscentra die tot doel hebben de Chinese taal en cultuur te bevorderen.
Terwijl de Britse mededirecteuren en het administratief personeel van de CI’s worden aangeworven door Britse gastuniversiteiten, worden de Chinese mededirecteuren en docenten aangeworven door de Chinese partnerentiteit, vaak een Chinese universiteit.
Britse universiteiten bieden onderdak aan 30 CI’s, het hoogste aantal ter wereld.
Maar volgens een eerder rapport, eveneens opgesteld door Dunning, waren de meeste CI’s in het VK betrokken bij activiteiten die buiten hun opdracht van “taal en cultuur” vielen, waaronder “samenwerking met Britse organisaties die samenwerken met het United Front Work Department, een agentschap [van de Chinese Communistische Partij (CCP)] waarvan de inmengingsactiviteiten onlangs door MI5 onder de aandacht zijn gebracht.”
‘Discriminerende’ aanwervingsprocedure
In het nieuwe rapport staat dat de auteurs na onderzoek van sollicitatieformulieren en aankondigingen van aanwerving die in China online beschikbaar waren, hebben vastgesteld dat het personeel van het CI wordt aangenomen “op een zeer discriminerende manier die illegaal is volgens de Britse wet.”
Op een van de formulieren, die door alle sollicitanten werden ingevuld, werd de kandidaten gevraagd informatie te verstrekken over hun “politieke kenmerken”, “etniciteit” en familieleden. De kandidaten moesten ook beloven dat zij of hun echtgenoten geen kinderen zouden krijgen terwijl zij in het buitenland werkten, en hun huidige werkgever in China moest hun “politieke houding” beoordelen.
Volgens het rapport sloot een aantal universiteiten kandidaten uit religieuze minderheidsgroepen die in China worden vervolgd uit, terwijl sommige andere universiteiten kandidaten buiten een bepaalde leeftijdscategorie discrimineerden.
In een van de gegeven voorbeelden stond in een aankondiging van aanwerving voor een Chinese mededirecteur dat de succesvolle kandidaat jonger dan 58 jaar moest zijn, zich in het buitenland aan de Chinese wet moest houden en “zich proactief moest verzetten tegen elke uiting of elk gedrag dat de vriendschappelijke samenwerking tussen China en het buitenland zou schaden” en “nauwe communicatie met de Chinese ambassade of consulaten” in het buitenland moest onderhouden.”
In een ander aanwervingsbericht, eveneens voor een mededirecteur, stond dat een regeringsbesluit voorschreef dat de universiteit “voorrang moet geven aan de “ideologisch-politieke kwaliteiten” van kandidaten, “de selectie van kandidaten strikt moet controleren in politieke termen,” alleen kandidaten moet aanbevelen die “trouw zijn aan het voorouderland,” die “politieke standvastigheid bezitten, en tussen 35 en 55 jaar oud zijn”.
In de aankondiging stond ook dat kandidaten lid moeten zijn van de CCP en dat het aanwervingsproces zou worden geleid door het CCP-comité van de universiteit, aldus het rapport.
Wettelijke status onduidelijk
De onderzoekers dienden ook Freedom of Information (FOI) verzoeken in bij gastuniversiteiten om hen te vragen of de Chinese wet van toepassing is op Chinese CI-medewerkers en wat hun juridische status is.
Uit de antwoorden bleek dat de universiteiten niet wisten dat het Chinese personeel had toegezegd zich in het VK aan de Chinese wet te houden en geen juridisch advies hadden ingewonnen over de juridische arbeidsstatus van het personeel.
In een e-mail aan The Epoch Times zei Dunning dat het onderzoek heeft aangetoond dat “medewerkers van het Confucius Instituut worden aangeworven op basis van hun vermogen om transnationale repressie uit te oefenen in het Verenigd Koninkrijk en verplicht zijn de ‘partijdiscipline’ op de campus te handhaven.”
Dunning zei dat Britse universiteiten “wettelijke verplichtingen hebben om academische vrijheid en vrije meningsuiting te beschermen en intimidatie te voorkomen, en “moeten kiezen” om “ofwel hun wettelijke verplichtingen na te komen en hun eigen waarden te respecteren,” ofwel “hun Confucius-instituten open te houden.”
“Als universiteiten hun wettelijke verplichtingen niet willen nakomen, dan is het aan regelgevende instanties zoals het Bureau voor Studenten om in te grijpen,” zei hij.
‘Onwettige speciale visumroute’
In het verslag worden ook vraagtekens gezet bij een visumroute van het ministerie van Binnenlandse Zaken die naar verluidt bestemd is voor het Chinees-Britse Mandarijn-lerarenprogramma.
In antwoord op een FOI-verzoek vertelde het ministerie van Binnenlandse Zaken aan UK-China Transparency dat “de Britse wetgeving inzake werkgelegenheid en gelijkheid van toepassing is” op tewerkstelling in het kader van de regeling.
Maar geen van de Britse universiteiten beschouwt zichzelf als werkgever van de Chinese docenten die gebruik maken van deze visumregeling, waardoor hun wettelijke rechten onduidelijk zijn.
Het rapport betwistte de rechtmatigheid van de visumregeling, en stelde dat, hoewel de eis dat sponsors voor een baan ervoor moeten zorgen dat de rol “meer is dan een normale personeelsbehoefte en geen vacature vervult”, de rol van een Chinese mededirecteur fundamenteel is voor een Confucius-instituut.”
“Degenen die de rol vervullen, vervullen dus waarschijnlijk een vacature, waardoor de wettigheid van de goedkeuring van de visumregeling door het ministerie van Binnenlandse Zaken in twijfel wordt getrokken”, aldus het rapport.
Het ministerie van Binnenlandse Zaken reageerde niet op een verzoek om commentaar van The Epoch Times.
Tijdens zijn leiderschapscampagne vorig jaar beloofde premier Rishi Sunak alle 30 CI’s te sluiten. Hij zei dat bijna alle uitgaven van de Britse regering voor Mandarijn-taalonderwijs op scholen via CI’s verliepen “en zo de Chinese soft power bevorderden”.
Tot nu toe heeft de regering echter nog geen plan bekendgemaakt om de instituten te sluiten.
In een schriftelijk antwoord op de vraag van Labour-parlementslid Lord Leong vorige maand zei Baroness Barran, ondersecretaris van het Department for Education (DfE), dat aanbieders van onderwijs “een verantwoordelijkheid hebben om ervoor te zorgen dat hun partnerschappen met landen in het buitenland op passende wijze worden beheerd” en “ervoor te zorgen dat de juiste zorgvuldigheid wordt betracht”, en zij moedigde “aanbieders met bezwaren aan contact op te nemen met de regering.”
Ze vertelde Leong ook dat het DfE op dat moment geen toezicht hield op de financiering van het Mandarijnonderwijs in scholen via Confucius Instituten en Confucius Classrooms.
Gepubliceerd door The Epoch Times (27 april 2023): Research Raises Legal Concerns About Operations of Confucius Institutes in UK
