De “vernietiging van menselijk kapitaal” door de Chinese Communistische Partij (CCP) in de afgelopen decennia heeft niet alleen haar ambitie in gevaar gebracht, maar ook “haar toekomst gedood,” volgens Steven Mosher, voorzitter van het Population Research Institute.
In de jaren 1980 voerde de CCP het “één-kind-beleid” in, waarbij koppels strikt werden beperkt tot het krijgen van slechts één kind. Degenen die het beleid trotseerden werden gestraft met zware boetes, verlies van hun baan en gedwongen abortussen. Ambtenaren voerden aan dat de regel noodzakelijk was voor de economische welvaart en langetermijnontwikkeling van het land.
Als reactie op een krimpende beroepsbevolking en een snel vergrijzende bevolking nemen de autoriteiten echter maatregelen om het geboortecijfer op te krikken.
“Ze beginnen zich te realiseren dat ze de Chinese droom van wereldheerschappij in de wieg hebben gelegd”, zei Mosher in een interview met EpochTV’s programma ‘American Thought Leaders‘, dat op 26 oktober in première ging.
“Nu de Chinese economie achteruitgaat en de Chinese bevolking sneller vergrijst en sterft dan welke menselijke populatie dan ook in de geschiedenis van de planeet, zal de 21e eeuw niet aan China toebehoren, deels vanwege het voortdurende wanbestuur van de Chinese Communistische Partij. Maar voor een groot deel door het uitmoorden van de helft van de laatste paar generaties.”
Volgens Mr. Mosher, die één van de eerste Amerikaanse sociale wetenschappers was die aan het eind van de jaren ’70 in China tussen dorpelingen woonde en werkte, leidde het “één-kind-beleid” tot “de grootste vernietiging van menselijk kapitaal die de wereld ooit heeft gezien”. Hij merkte op dat ambtenaren van China’s Family Planning Commission riepen dat het beleid “400 miljoen” geboorten had voorkomen en beweerden dat de regel de druk op hulpbronnen en het milieu verminderde.
Het verlies van 400 miljoen geboorten zou op termijn echter onvermijdelijk schade toebrengen aan de economie van het land, zei de heer Mosher. “Het is wat er is gebeurd,” voegde hij eraan toe.
China worstelt met een groeiende economische uitdaging nu de vastgoedsector—die een belangrijke bijdrage levert aan het BBP van het land, zoals de heer Mosher opmerkte—in een crisis verkeert.
“Door de helft van de laatste twee generaties te doden, heeft de Chinese Communistische Partij letterlijk haar toekomst gedood. … De enige toekomst die een natie heeft zijn haar families en kinderen,” zei hij.
Geen uitweg’ uit ‘demografische val’
Het geboortecijfer in China is de afgelopen jaren snel gedaald.
De inspanningen van lokale overheden om het geboortecijfer op te krikken, zoals belastingaftrek en huisvestingssubsidies voor ouders, hebben de dalende trend niet kunnen keren. De jongere generatie aarzelt om een gezin te stichten en kinderen te krijgen.
In 2015 stond Peking toe dat gezinnen twee kinderen kregen. Nadat uit de volkstelling van 2021 echter bleek dat het “twee-kind-beleid” het dalende geboortecijfer niet effectief had aangepakt, werd de bovengrens verhoogd naar drie.
In 2022 meldde de Nationale Gezondheidscommissie (NHC) 9,56 miljoen geboorten, het laagste niveau sinds de CCP in 1949 de controle over het land overnam, toen het bureau begon met het verzamelen van de gegevens.
Het totale vruchtbaarheidscijfer—dat staat voor het gemiddelde aantal kinderen dat een vrouw naar verwachting zal krijgen tijdens haar vruchtbare jaren—daalde tot 1,09 in 2022, een daling ten opzichte van de 1,30 in 2020, volgens een onderzoek van augustus door onderzoekers van het China Population and Development Research Center, een instituut dat verbonden is aan de NHC. Dit cijfer ligt aanzienlijk onder de “vervangingsratio” van 2,1, wat de drempel is voor het behoud van een stabiele bevolking in een land.
Officiële gegevens geven aan dat de realiteit nog erger is, volgens Dhr. Mosher.
“Het feit dat ze dat aantal toegeven… betekent dat het echte aantal waarschijnlijk lager is,” zei hij. “De statistieken van de Chinese Communistische Partij worden altijd gemasseerd voor propagandadoeleinden.”
Lokale ambtenaren hebben volgens dhr. Mosher “een stimulans” om het demografische cijfer “een beetje” te overdrijven.
“Ambtenaren op alle niveaus krijgen subsidies van de centrale overheid op basis van hoeveel mensen ze onder hun beheer hebben. Scholen krijgen subsidies op basis van het aantal studenten dat ze hebben; ziekenhuizen krijgen subsidies op basis van het aantal patiënten dat ze hebben, enzovoort, enzovoort, door de hele regering heen,” zei de heer Mosher, eraan toevoegend dat hij ook sceptisch is over de officiële cijfers van China’s bevolking, die momenteel 1,4 miljard bedraagt.
Zelfs als het vruchtbaarheidscijfer rond de één kind per vrouw blijft, is China op weg om zijn status als ‘s werelds dichtstbevolkte land te verliezen, omdat de bevolking van de VS die van China naar verwachting zal overtreffen, zei de heer Mosher, eraan toevoegend dat deze verschuiving al in 2060 of mogelijk pas in 2070 zou kunnen plaatsvinden. Hij voorspelde dat tegen het einde van deze eeuw de Chinese bevolking zal zijn afgenomen tot slechts 400 miljoen mensen.
“Dat is de prestatie van de Chinese Communistische Partij: het uitroeien van de meerderheid van de Chinese bevolking in de loop der tijd,” zei hij.
Het demografische probleem van China is vergelijkbaar met de uitdagingen waarmee ontwikkelde landen zoals de Verenigde Staten en Japan worden geconfronteerd. Maar China is nog steeds een land met een middeninkomen, met honderden miljoenen mensen die nog steeds relatief arm zijn, merkte de heer Mosher op.
“China wordt oud voordat het rijk is geworden,” zei hij. Ter vergelijking: landen in het Westen “werden rijk voordat ze oud werden, wat betekende dat ze de middelen hadden om welvarend te blijven, zelfs toen de bevolking ouder werd en de beroepsbevolking begon af te vlakken en te krimpen.”
“Er is geen uitweg uit de demografische val die de Chinese Communistische Partij voor het Chinese volk heeft gezet.”
Gedwongen zwangerschap
Als stimuleringsmaatregelen er niet in slagen om de bevolkingsafname te stoppen, waarschuwde de heer Mosher dat dwangmaatregelen die jonge Chinezen dwingen om te trouwen en een groot gezin te stichten, mogelijk worden ingevoerd.
Er zijn al instructies gegeven aan individuen die onder direct gezag van de CCP staan. Op 7 september gaf de Chinese leider Xi Jinping, die voorzitter is van de Centrale Militaire Commissie, toestemming voor een 33-puntenbeleid voor gezinsplanning, waarbij militair personeel wordt aangemoedigd om te trouwen en maximaal drie kinderen te krijgen.
“Ze gebruiken het woord ‘aanmoedigen’ … maar wat dat in de praktijk betekent, is natuurlijk een bevel. Als je opperbevelhebber zegt: ‘Wees vruchtbaar en vermenigvuldig je, krijg kinderen’, dan worden je promoties gekoppeld aan het al dan niet gehoorzamen aan dat bevel,” aldus dhr. Mosher.
Het is niet de eerste keer dat de CCP wil dat haar leden het voortouw nemen, merkte de heer Mosher op. In 2016, toen Peking het “één-kind-beleid” afschafte, publiceerden de autoriteiten in Yichang, een stad in de centrale provincie Hubei, een document op de website van de regering waarin CCP-leden en ambtenaren werden opgeroepen om twee kinderen te krijgen.
“Jonge kameraden moeten met zichzelf beginnen en oude kameraden moeten hun kinderen opvoeden en begeleiden,” zeiden de ambtenaren in de nu verwijderde memo, volgens screenshots die door staatsmedia zijn gepubliceerd. In het document stond dat na bijna vier decennia van het “één-kind-beleid,” het vruchtbaarheidscijfer van Yichang in die tijd onder de 1,0 was gedaald.
Een soortgelijke richtlijn dook opnieuw op nadat Peking de gezinsplanningsregel had verhoogd naar drie. In een redactioneel artikel in de staatsmedia van december 2021 werd CCP-leden verteld dat ze hun plicht moesten vervullen door drie kinderen te krijgen.
“Partijleden kunnen geen enkel excuus gebruiken—objectief of persoonlijk—om niet te trouwen of geen kinderen te krijgen. Noch kunnen ze een excuus gebruiken om slechts één of twee kinderen te hebben,” aldus het opiniestuk dat gepubliceerd werd op China Reports Network. Binnen 24 uur na publicatie op de website van het nieuwsverkooppunt verdween het artikel, hoewel de discussies op het Chinese sociale media platform Weibo werden voortgezet.
Naast de richtlijnen van de overheid vermeldde de heer Mosher dat verschillende provincies in China eerder dit jaar jonge mannen, vooral studenten, hebben aangemoedigd om sperma te doneren. Op de website van de NHC staan 29 instellingen die spermabanken mogen oprichten. China heeft echter geen eicelbanken.
“Misschien komt dat nog, waar jonge vrouwen verteld zal worden om hun eicellen te doneren voor in vitro bevruchting en het grootbrengen van reageerbuisbaby’s,” zei dhr. Mosher. “Maar ik ben bang dat wat ze zullen doen technologisch gezien een eenvoudigere oplossing is.
“Ik denk dat jonge vrouwen niet verteld zal worden dat ze hun eicellen moeten doneren; ze zullen verteld worden dat ze hun baarmoeder en zichzelf moeten doneren. Ze zullen te horen krijgen dat, voor het welzijn van het land, voor de welvaart van China, [en] voor het welzijn van [de] toekomst van China, ze akkoord moeten gaan met het krijgen van kinderen, en er zullen quota’s worden aangekondigd. En er zullen sancties volgen als ze niet gehoorzamen.”
Volgens de heer Mosher legde de CCP decennialang dergelijke dwangmaatregelen voor gezinsplanning op aan Chinese vrouwen. Tijdens het tijdperk van het “één-kind-beleid” konden zwangere vrouwen om verschillende redenen gedwongen abortus ondergaan, variërend van jonger zijn dan 21 jaar tot het ontbreken van toestemming van de overheid.
“China heeft decennialang op een top-down manier de vruchtbaarheid van het land gecontroleerd om de vruchtbaarheid te verlagen. Wat staat de Chinese Communistische Partij in de weg om het tegenovergestelde te doen en jonge vrouwen te gebruiken als een gevangen reproductieve kracht om het land opnieuw te bevolken nu ze zich demografisch effectief in een neerwaartse spiraal hebben gecentreerd?” Vroeg dhr. Mosher. “Ik zie geen enkele morele of ethische reden waarom de Communistische Partij ook maar een minuut zou aarzelen om dat te doen.
Dhr. Mosher waarschuwde dat gedwongen zwangerschap al in dit decennium kan plaatsvinden.
Totale controle
Het gaat niet alleen om bevolkingscontrole. Zoals de heer Mosher aangaf, streeft de CCP al sinds haar oprichting in 1921 naar “totale controle” over het land en deze ambitie komt duidelijk naar voren in het zero-COVID beleid van het regime.
“Het zero-COVID beleid in China—dat vorig jaar nog werd geïllustreerd in Shanghai, toen ze 20 miljoen mensen in Shanghai opsloten in hun appartementen—is echt een uitdrukking van het soort totale controle dat de Chinese Communistische Partij nastreeft sinds haar oprichting in 1921,” zei hij. “En ik denk dat dit het best tot uitdrukking komt in de zero COVID.”
Dhr. Mosher zei dat de manier waarop Peking omging met de COVID-19 pandemie een signaal was dat Peking zich voorbereidde op oorlog.
“Omdat ik denk dat je in een oorlogsscenario iedereen op hun werkplek wilt kunnen opsluiten om te voorkomen dat ze wapens of vitale voedingsmiddelen produceren of iedereen in hun appartement willen opsluiten om te voorkomen dat ze deelnemen aan volksdemonstraties, rellen of onrust,” zei hij.
Desondanks, omdat de CCP de COVID-19 statistieken in de doofpot had gestopt en gegevens had gemanipuleerd, keken Westerse landen naar China voor een oplossing om het coronavirus in te dammen en probeerden soortgelijke sociale controlemaatregelen zoals opsluitingen te implementeren.
De heer Mosher waarschuwde tegen het gebruik van communistisch China als voorbeeld of model.
“We moeten ons ook realiseren dat we onder geen enkele omstandigheid, hoe gevaarlijk ze ook mogen lijken, lessen moeten trekken of advies moeten aannemen van de Chinese Communistische Partij, die al vanaf de oprichting van de Volksrepubliek China in een koude oorlog verwikkeld is met de Verenigde Staten.”
Jan Jekielek heeft bijgedragen aan dit verslag.
Gepubliceerd door The Epoch Times (26 oktober 2023): CCP ‘Killed Off Its Future’ by Preventing 400 Million Births Through ‘One-Child Policy’: Expert
