Commentaar
In de laatste breuk tussen China en de Verenigde Staten heeft Peking exportcontroles ingesteld op gallium en germanium. De twee mineralen, die Peking vanaf 1 augustus aan banden wil leggen, zijn essentieel voor high-tech producten zoals ultrasnelle computerchips, elektrische voertuigen, radar, nachtkijkers, raketverdediging, glasvezel, LED’s en satellietbeelden.
China produceert ongeveer 60 procent van alle germanium ter wereld en meer dan 90 procent van alle gallium, waardoor het land een hefboomeffect heeft op eindgebruikers.
De controles worden algemeen gezien als vergelding voor Amerikaanse, Japanse, Zuid-Koreaanse en Nederlandse beperkingen op chips en de complexe apparatuur die nodig is om ze te maken. Volgens deskundigen die door de media in Hongkong worden geciteerd, kunnen ze ook de slinkende grondstoffen in China beschermen.
Sommige andere metalen, zoals indium, zullen ook worden onderworpen aan de nieuwe controles, volgens Reuters. Voor indium gelden naar verluidt minder beperkingen.
De timing van de aankondiging, slechts enkele dagen voor de reis van de Amerikaanse minister van Financiën Janet Yellen naar China, zal Peking een troef in handen geven in zijn poging om Amerikaanse beperkingen tegen te houden, waaronder mogelijk beperkingen op cloud computing.
In mei verbood Peking chips van Micron Technology uit zijn kritieke infrastructuur, waaronder informatie-infrastructuur die wordt gebruikt door grote banken en telecombedrijven.
Maar als Peking dacht dat zijn nieuwe controles effectieve onderhandelingschips zouden zijn, dan had het moeten weten dat Washington andere opties heeft. Op 6 juli kondigde het Pentagon aan dat het strategische voorraden germanium heeft (maar geen gallium).
Op 5 juli zei een woordvoerder van het ministerie van Handel dat de nieuwe controles van Peking “de noodzaak onderstrepen om de toeleveringsketens te diversifiëren. De Verenigde Staten zullen samenwerken met onze bondgenoten en partners om dit probleem aan te pakken en de veerkracht van kritieke toeleveringsketens te vergroten.
De onderminister van Buitenlandse Zaken van Taiwan zei: “Exportcontroles … zijn een versneller voor landen als Taiwan, Zuid-Korea en Japan om onze afhankelijkheid van China’s aanvoer van deze kritieke materialen te verminderen.”
Zuid-Korea, een toonaangevende chipfabrikant, zei dat zelfs de kortetermijnimpact van China’s nieuwe controles beperkt zou zijn.
China’s voormalige vice-minister van Handel zei echter dat de controles “slechts een begin” waren en zouden kunnen worden uitgebreid als het Westen druk blijft uitoefenen op China.
De Duitse minister van Economie zei dat elke uitbreiding, bijvoorbeeld naar lithium dat in batterijen wordt gebruikt, “problematisch” zou zijn. Beperkingen op de Chinese export van grafiet zouden vooral de autofabrikanten wereldwijd hard treffen.
Alternatieve bronnen van gallium en germanium zijn te vinden in de staten Alaska, Tennessee en Washington, en uit recyclingschroot.
De metalen kunnen ook worden verworven in Canada, Japan, Zuid-Korea, Australië, Duitsland en België.
Volgens een bron uit de industrie kan het een paar jaar duren voordat de versnelde raffinageprocessen in deze landen de huidige import uit China volledig vervangen.
Dit zou de prijs van computerchips op korte termijn verhogen, maar op lange termijn de toeleveringsketens diversifiëren.
Het in Nederland gevestigde Nyrstar kondigde op 4 juli aan dat het gallium en germanium wil gaan produceren in de Verenigde Staten, Europa en Australië.
Sommigen beweren dat de gallium- en germaniumbeperkingen onbeduidend zijn in vergelijking met grafiet of lithium en daarom bedoeld zijn als een schot voor de boeg. Toch lijken ze zelfs vanuit het perspectief van Peking onverstandig, omdat ze de Verenigde Staten en bondgenoten waarschuwen en aanzetten tot het preventief ontkoppelen van strategische toeleveringsketens van China. De adviseurs van Xi Jinping vertellen hem waarschijnlijk wat hij wil horen, wat leidt tot een grote strategische fout.
De beperkingen van de CCP op zeldzame aardmetalen (REE) tegen Japan in 2010 hadden ook een averechtse uitwerking. Tokio vond relatief gemakkelijk alternatieve bronnen, onder andere door investeringen in een Australische REE-producent en de identificatie van onderzeese mijnbouwlocaties binnen de Japanse territoriale wateren. Het verbod schaadde de reputatie van China als betrouwbare leverancier.
Tegenwoordig is China goed voor ongeveer 70 procent van de wereldwijde REE-mijnproductie en 85 procent van de raffinageverwerking. China’s dominantie in deze sector, die veel giftig afval produceert, is deels te danken aan lakse milieuwetten.
De Verenigde Staten, Australië, Thailand en Myanmar delven of raffineren ook zeldzame aardmetalen, zij het in veel mindere mate. Vietnam, Rusland, Brazilië en India hebben grote REE-reserves. Rusland en de Democratische Republiek Congo hebben beide gezegd dat ze de aanvoer van het metaal zouden kunnen verhogen.
De Amerikaanse afhankelijkheid van China voor de invoer van REE is gedaald van ongeveer 80 procent tussen 2014 en 2017 tot ongeveer 74 procent nu. De beperkingen op gallium en germanium zullen deze trend versnellen in alle kritieke toeleveringsketens.
Pekings onhandige poging om zijn metaalindustrie in te zetten tegen de Verenigde Staten en bondgenoten isoleert het land economisch en technologisch alleen maar verder.
De meningen in dit artikel zijn de meningen van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met die van The Epoch Times.
Gepubliceerd door The Epoch Times (7 juni 2023): China’s Metal Controls Fail
