Al vele jaren wordt er heftig gedebatteerd over de vraag of klimaatverandering wetenschap is, religie, of misschien zelfs een geheime route naar het socialisme. Die vraag blijft onbeantwoord, maar we hebben nu wel met zekerheid ontdekt dat klimaatverandering een politiek albatros om de nek van de Democratische Partij is.
De spirituele toewijding van links aan de klimaatverandering heeft de Democraten dit najaar over een politieke klif gesmeten met waarschijnlijk ongekende verliezen in november. Het zelfmoordpact van nul fossiele brandstoffen was altijd al een economische en politieke verliezer. Meer dan 70 procent van alle energie die we in Amerika produceren en verbruiken is afkomstig van olie, gas en steenkool. President Joe Biden’s oorlog tegen deze brandstofbronnen zou zeker leiden tot ernstige tekorten en $5 per gallon benzine aan de pomp. Hadden de Democraten in 1980, toen Ronald Reagan een verpletterende verkiezingsoverwinning boekte tegen Jimmy Carter, niet geleerd dat een stijging van de inflatie en de benzineprijzen een manier is om kiezers woedend te maken?
Terwijl Biden blijft zeggen dat hij “er alles aan doet wat hij kan om de benzineprijzen te verlagen”, spreekt hij dubbelzinnig – want als je doel is om mensen te laten stoppen iets te gebruiken, is het verhogen van de prijs een vrij goede manier om dat te bereiken. Als de prijzen naar $10 of $15 per gallon gaan, kun je de snelwegen helemaal vrijmaken van vrachtwagens en auto’s en wat een prachtige wereld zal dat zijn.
De Democraten waren zo gecharmeerd van hun Green New Deal waanideeën dat ze niet begrepen dat de meeste mensen niet zo hyper geobsedeerd zijn door klimaatverandering als zij. Uit een nieuwe opiniepeiling, gesponsord door mijn groep, Committee to Unleash Prosperity, blijkt dat mensen zich veel meer zorgen maken over inflatie en hoge benzineprijzen dan over klimaatverandering. Bovendien bleek uit de opiniepeiling dat het gemiddelde bedrag dat de respondenten bereid zouden zijn te betalen voor de klimaatveranderingsagenda $55 per jaar bedroeg. Sorry, dat zijn de extra kosten die we nu al kwijt zijn aan twee keer tanken bij het benzinestation.
Dan is er de steeds onvermijdelijker wordende realiteit dat de duurzame energiebronnen waarover zij fantaseren, nog tientallen jaren verwijderd zijn van de technologische haalbaarheid om de ouderwetse olie, gas en steenkool te vervangen. Zelfs het Ministerie van Energie voorspelt dat we, zelfs met de trend naar hernieuwbare energie, tegen 2035 nog steeds sterk afhankelijk zullen zijn van olie, gas en steenkool voor de productie van elektriciteit, de verwarming van woningen en transportbrandstoffen.
Elon Musk, de grote voorvechter van elektrische auto’s, herinnerde Biden er in een recente tweet aan dat we in de echte wereld, en niet in la-la-land, nog vele jaren olie en gas nodig zullen hebben. Vandaag de dag is 3 procent van de auto’s op de weg elektrisch en 95 procent rijdt op gas of diesel.
Dit brengt ons bij nog een fatale fout van de klimaatveranderingsbeweging. De regering-Biden en haar radicale groene bondgenoten kunnen niet uitleggen waarom het zinvoller is om onze energie uit Saoedi-Arabië, Iran en Rusland te halen dan uit Texas, Oklahoma en Alaska.
Deze strategie is vooral dom omdat de oorlog tegen de olie-, gas- en steenkoolproductie een grote verliezer is voor het milieu en de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen doet toenemen. Dat komt omdat Amerika de strengste milieunormen heeft. Het verplaatsen van de olie- en gasproductie naar Rusland of Iran en het verplaatsen van de steenkoolproductie naar China en India zorgt voor veel meer luchtvervuiling en uitstoot van broeikasgassen. De Chinese leider Xi Jinping is druk bezig de wereldeconomie over te nemen en het laatste waar hij of de heersende klasse in Peking zich druk om maakt is klimaatverandering.
Tot slot hadden de Democraten lering moeten trekken uit de duurzame energieramp in West-Europa. Een decennium geleden stapten de Fransen, Duitsers, Italianen en anderen in de Europese Unie over op een toekomst van hernieuwbare energie. Ze sneden veel van hun olie-, gas- en steenkoolproductie af, sloten kerncentrales (waarom?), en subsidieerden de bouw van windturbines en zonnepanelen. Duitsland ging bijna failliet toen de energieprijzen de pan uit rezen en fabrieken Europa verlieten voor Amerika en Azië. Een decennium later bouwt Frankrijk weer kerncentrales, verbrandt Duitsland meer steenkool dan ooit tevoren en importeert aardgas uit Rusland. Europa heeft onlangs aardgas en kernenergie geherdefinieerd als “schone energie”.
Door duurzaam te gaan, gingen hun economieën ten onder en kwamen deze landen nog dieper in de rode cijfers terecht. Helaas hebben de Amerikanen geen aandacht besteed aan dat mislukte experiment. Dus nu herhaalt Biden het. Het resultaat zal waarschijnlijk hetzelfde zijn. De radicale klimaatveranderingsagenda van de Democraten maakt de planeet niet duurzamer en maakt ons land bankroet. Kiezers weten precies wie hier verantwoordelijk voor is.
De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.
Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (22 maart 2022): The End of the Climate Change Legend
