Wie creëerde de ideeën achter de Amerikaanse grondwet?
De geschiedenisboeken vertellen hoe de Grondwet tussen 25 mei en 17 september 1787 werd opgesteld door de 55 ” denkers”.
Maar er is valt nog veel meer over te vertellen dan dat.
Op 28 september 1787 vroeg het Confederatiecongres de wetgevende machten van de staten om afgevaardigden te kiezen voor volksconventies om de Grondwet te ratificeren of te verwerpen. Dit leidde tot het grootste politieke debat in de Amerikaanse geschiedenis. Mensen uit alle lagen van de bevolking, van de rijkste kooplieden tot de ambachtslieden in de steden, boeren op het platteland en zelfs slaven in de keukens, bespraken elk aspect van dit document.
Elke wetgevende macht machtigde uiteindelijk zijn kiezers om afgevaardigden te kiezen voor een ratificatieconventie. Hoewel er kwalificaties werden gehanteerd om te mogen stemmen, waren die kwalificaties over het algemeen vrij gemakkelijk te vervullen, en voor deze verkiezing zagen sommige staten er zelfs helemaal vanaf.
Het proces was ook niet beperkt tot blanke mannen. Vrouwen namen deel door campagne te voeren. In New Jersey (en misschien sporadisch ook elders) gingen ze zelf stemmen. (Annis Stockton uit New Jersey, de vrouw van Richard Stockton, één van de ondertekenaars van de Onafhankelijkheidsverklaring, verklaarde dat in Amerika “vrouwen overal evenveel recht op hebben”).
In vijf staten stemden vrije Afro-Amerikanen ook over de Grondwet.
Op 7 december 1787 werd de grondwet tijdens de conventie in Delaware unaniem geratificeerd. De ratificatie in Delaware werd gevolgd door alle andere staten, inclusief de nieuwe 14e staat Vermont (10 januari 1791).
De focus in de schoolboeken op de ‘Founding Fathers’ doet ons soms vergeten dat, hoewel de grondwet slechts 55 auteurs had, de conventie-afgevaardigden die de grondwet aannamen als “de hoogste wet van het land” uit maar liefst 1.757 personen bestonden (met inbegrip van de 109 in Vermont). Vele duizenden burgers hebben op die afgevaardigden gestemd. Het was de grootste oefening in volksdemocratie tot dan toe.
In de daaropvolgende jaren vormde de Grondwet van de ‘Founding Fathers’, mits enkele amendementen, de politieke structuur van een natie die de meest succesvolle ter wereld zou worden. Zelfs vandaag de dag, nu sommige bepalingen van de Grondwet meer en meer worden weg geërodeerd, blijft het grootste deel van het document volledig van kracht.
Waar haalden de grondleggers hun ideeën vandaan?
Wat waren de vormende ideeën achter dit briljante succes? Waar kwamen ze vandaan? Hoe verwerkte de grondleggers ze in de Grondwet?
In deze reeks zullen we deze vragen beantwoorden in een reeks artikelen. Deze reeks zal het leven en de ideeën onderzoeken van de filosofen en schrijvers die de ‘Founding Fathers’ hebben beïnvloed en geïnspireerd tot een geheel nieuw avontuur in zelfbestuur.
Het vertrouwen van de ‘Founding Fathers’ was deels gebaseerd op het geloof in de welwillendheid van God. De mythe dat de meeste stichters deïsten of pure secularisten waren, is en blijft enkel een mythe. De overgrote meerderheid van de ‘Founding Fathers’ was christelijk. De overigen waren voornamelijk joods. Ze waren dus allen sterk beïnvloed door de Bijbel. Zo sterk zelfs, dat de Bijbelse invloeden groter waren dan in deze korte reeks artikelen kan worden behandeld.
Deze reeks zullen zich daarom richten op de filosofen en schrijvers die de grondleggers hun politieke lessen leerden, hun lessen in republicanisme, in politieke organisatie en in politieke deugdzaamheid.
Opzet van deze reeks
Elk artikel geeft een overzicht van het leven en de bijdragen van een of twee historische figuren. Het legt uit hoe de grondleggers de ideeën van deze persoonlijkheden in de constitutionele structuur integreerden.
We zullen chronologisch te werk gaan, volgens de tijd waarin elk van deze historische figuren leefde.
Het onderwijs van de grondleggers was, naast het godsdienstonderwijs, gericht op de voorchristelijke klassieke werken van de oude Grieken en Romeinen. Lang na het verlaten van de school, bleven de Founders deze klassiekers herlezen. Veel van de denkers die in deze serie aan bod komen waren vooraanstaande auteurs uit de Grieks-Romeinse tijd.
We beginnen met de Griekse filosoof Plato, die veel heeft ontleend van zijn mentor Socrates. Vervolgens gaan we naar Aristoteles, de grootste filosoof van allemaal.
De buitengewone Griekse historicus Polybius zal het onderwerp zijn van het volgende artikel. Polybius schreef over en was betrokken bij belangrijke gebeurtenissen in de groei van het Romeinse Rijk. De volgende artikelen gaan over drie staatslieden van de latere Republiek: de oudere en jongere Cato, en de persoonlijke favoriet van John Adams, Marcus Tullius Cicero.
Daarna gaan we verder met het vroege Romeinse Rijk, met de dichters Vergilius, Ovidius en Horatius en de historicus Titus Livius. Vervolgens zullen we de denkers in de eerste en tweede eeuw van het Romeinse Rijk onderzoeken: de essayisten Seneca en Plinius, de historicus Cornelius Tacitus, en de boeiende biografen Plutarch (die in het Grieks schreef) en Gaius Suetonius (die in het Latijn schreef).
Vervolgens betreden we de middeleeuwse periode met Niccolò Machiavelli-een man die door de grondleggers minder gerespecteerd werd vanwege zijn beroemde werk “De Prins” maar wel vanwege zijn “Verhandelingen over de eerste tien boeken van Titus Livius”.
Tenslotte behandelen we schrijvers uit het relatief recente verleden van de grondleggers: de Engelsen James Harrington, Algernon Sidney en John Locke; de enorm invloedrijke Franse baron Montesquieu, en de minder bekende Zwitserse schrijvers Jean-Louis DeLolme en Emer de Vattel. Ik behoud me het recht voor om er nog een paar toe te voegen.
Maar voordat we op deze specifieke personen ingaan, moeten we eerst nagaan hoe de belangrijkste ‘Founding Fathers’ zelf werden opgeleid. Dat is het onderwerp van het volgende artikel.
De meningen in dit artikel zijn de meningen van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met die van The Epoch Times.
U kunt het tweede deel uit deze reeks hier lezen.
Gepubliceerd door The Epoch Times (1 november 2022): First in a Series: The Ideas That Formed the Constitution
