Het is Thanksgiving en ik heb diep nagedacht over wat het betekent om dankbaar te zijn. Wat betekent het om dankbaar te zijn en waarvoor zouden we dankbaar moeten zijn?
Soms kunnen feestdagen zoals Thanksgiving stressvol zijn. Sommigen van ons moeten bijvoorbeeld gastvrouw zijn en koken voor hun familie. Anderen hebben misschien niemand om Thanksgiving mee door te brengen. Weer anderen willen misschien politieke discussies vermijden, die sommige familieleden op gang brengen tijdens bijeenkomsten.
Thanksgiving kan echter anders zijn. De feestdag kan ons eraan herinneren dat er altijd iets is waar we dankbaar voor kunnen zijn.
‘De dankbare armen’
Henry Ossawa Tanner, één van de eerste wereldberoemde Afro-Amerikaanse kunstenaars uit de 19e eeuw, schilderde “De dankbare armen”. Het schilderij suggereert een manier van leven in de wereld met dankbaarheid.
Twee figuren, een oudere man en een jonge jongen, zitten aan een keukentafel en bereiden zich voor om te gaan eten. Ondanks de magere hoeveelheid voedsel op de keukentafel buigen ze beiden hun hoofd in dankbaarheid, hoewel de houding van de jongen minder formeel is dan die van de oudere man. Hun lege borden wachten op het eten als hun gebed is beëindigd.
Achter de oudere man schijnt door een raam licht op het tafereel. Door zijn positie is het gezicht van de oudere man in schaduw gehuld, maar het gezicht van de jonge jongen wordt verlicht door geel licht.
Een dankbaar leven
Tanners schilderij herinnert me eraan hoe belangrijk het is om dankbaar te zijn, zelfs als er een tekort aan overvloed is. De man en de jongen oefenen dankbaarheid door middel van gebed, ondanks hun schamele porties.
Tanner noemde zijn schilderij “De dankbare armen”, wat de aandacht vestigt op het feit dat zelfs degenen onder ons die weinig hebben, toch dingen kunnen vinden waarvoor zij dankbaar kunnen zijn.
Soms vertellen mensen me hoe dankbaar ze zijn voor de tegenslagen die ze meemaken. Hun tegenslagen, zeggen ze, hebben hen geholpen de mensen te worden die ze nu zijn. Natuurlijk is het gemakkelijker gezegd dan gedaan om de vooruitziende blik te hebben om dankbaarheid te beoefenen terwijl je tegenspoed ondervindt, maar we leren zeker levenslessen in moeilijke tijden.
Het is ook belangrijk op te merken dat de man en de jongen aan het bidden zijn. Ze tonen hun dankbaarheid aan God. Ondanks hun bescheiden lot zijn ze God dankbaar, wat erop wijst dat ze geloven dat God weet wat het beste voor hen is.
Hun gebed suggereert ook dat wat zij door God ontvangen meer is dan het voedsel op hun tafel. Hun geloof in God maakt hen rijker dan ze lijken.
Tenslotte kan ik het niet helpen dat ik een band voel tussen de oudere man en de jongen. Ik neem aan dat de oudere man de vader of grootvader van de jongen is. Hoe dan ook, de oudere man heeft een aanwezigheid die suggereert dat hij de jongen leidt; hij leert de jongen hoe hij God dankbaar moet zijn, hoe weinig hij ook heeft, dat wil zeggen, een leven van dankbaarheid te leiden en dankbaar te zijn dat hij leeft. Ondanks de minder formele houding van de jongen, suggereert het licht dat op zijn gezicht schijnt dat hij het middelpunt is en dat het aan hem is om de praktijk van dankbaarheid voort te zetten.
Deze Thanksgiving herinnert “De dankbare armen” mij eraan dankbaar te zijn voor de mensen die dicht bij mij staan, maar het herinnert mij er ook aan dankbaar te zijn dat ik leef. Bovenal herinnert het me eraan om God te danken en zo te leven dat de mensen om me heen ook worden aangemoedigd om te zoeken naar redenen om dankbaar te zijn.
Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (24 november 2021): Practicing Gratitude: Henry Ossawa Tanner’s ‘The Thankful Poor’
