De voortdurende bewapening van Oekraïne zou kunnen leiden tot een escalatie van de oorlog met Rusland die uiteindelijk uit de hand zou kunnen lopen en zich buiten Oekraïne zou kunnen uitbreiden, aldus een internationale veiligheidsexpert.
“Ik geloof niet dat het voortdurend [en] onbeperkt bewapenen van de Oekraïners [de Russische president Vladimir] Poetin zal dwingen om al het grondgebied van na 1991 gewoon te verlaten”, zei Max Abrahms, universitair docent politieke wetenschappen, op 17 juli tijdens het programma “Crossroads” van EpochTV.
“Ik denk dat hoe meer wapens we hierop inzetten, hoe meer de kans bestaat dat Rusland ook zal terugslaan,” voegde de heer Abrahms eraan toe.
In 1991 hield de Sovjet-Unie, die bestond uit 15 republieken waaronder Oekraïne, op te bestaan als soevereine staat en werden de deelrepublieken onafhankelijk.
Abrahms zei dat hij voorstander is van een soort “off-road” of “off-ramp” oplossing om het conflict tussen Rusland en Oekraïne op te lossen.
De oorlog heeft het potentieel om uit te groeien tot een “hete oorlog” buiten Oekraïne, zei hij.
Het heeft volgens hem al ontzettend veel schade toegebracht aan Oekraïners, inclusief de burgerbevolking. Rusland zou nog meer burgers kunnen schaden als het dat zou willen, hoewel het niet bekend is “wat de drempel is voor Poetin.”
“De huidige Amerikaanse strategie is om Poetin naar de onderhandelingstafel te dwingen door onbeperkte hulp te bieden aan Oekraïne, maar ik denk niet dat dat gaat werken.”
De Verenigde Staten zetten waarschijnlijk in op “een afschrikkingsmodel” in hun benadering van de oorlog in Oekraïne, zei Abrahms. “Het idee is dat als één kant, namelijk Oekraïne, sterk genoeg wordt, dit Rusland ervan zal weerhouden om de oorlog voort te zetten.
Maar er is ook het “neerwaartse spiraalmodel” dat in overweging moet worden genomen als “even belangrijk”, zei Abrahms.
“Het idee is dat hoe meer wapens we leveren, inclusief wapens die zeer controversieel zijn, hoe meer dit de mogelijkheid van escalatie aan Russische kant versterkt en hoe meer de dingen uit de hand zullen lopen, zowel in Oekraïne als daarbuiten.
Abrahms gelooft dat de leiders van de NAVO-landen, die eerder deze maand bijeenkwamen op de NAVO-top in Litouwen, met een overgrote meerderheid dit afschrikkingsmodel steunen, maar “ze zouden beter ook het neerwaartse spiraalmodel serieus nemen.”
Mogelijkheid van burgerslachtoffers
Abrahms is bezorgd dat “het Westen, door wapens aan Oekraïne te geven, deze uitputtingsslag zal rekken, waardoor de Russen nog meer geneigd zullen zijn om hun wapens rechtstreeks op de bevolking te richten.
Uit ” wetenschappelijk methodologisch onderzoek” is gebleken dat de belangrijkste factor die bepaalt of een regering meer of minder geneigd is om massaal geweld te gebruiken tegen de bevolking en ze met duizenden tegelijk af te slachten, is hoe wanhopig die regering wordt, zei Abrahms.
“Wanhoop wordt gemeten in termen van de lengte van de oorlog en het aantal troepen dat ze in de loop van de oorlog hebben verloren.”
“Er is al burgerlijk bloedvergieten geweest in Oekraïne, maar het kan echt nog erger worden,” zei hij.
Er kan een parallel worden getrokken met niet-statelijke actoren die zich tot terrorisme wenden omdat ze wanhopig zijn geworden en omdat er geen “alternatieve wegen voor politieke hervorming” zijn, legde Abrahms uit.
De rol van wanhoop moet worden aanzien als een risicofactor voor het escaleren van de oorlog tegen de bevolking, voegde Abrahms eraan toe.
Hij bekritiseerde ook de beslissing van de regering Biden om Oekraïne te voorzien van clustermunitie, die in veel landen verboden is en het aantal burgerslachtoffers aardig kan doen toenemen.
Dit soort munitie “kan jarenlang blijven woekeren” en burgers kunnen erdoor verminkt raken of gedood worden, zei Abrahms .
“Dit is de grote ironie omdat de VS hun steun aan Oekraïne grotendeels rechtvaardigen doordat ze de bevolking willen verdedigen tegen Vladimir Poetin. Maar in werkelijkheid zullen onze eigen wapens sommigen van hen schade berokkenen.”
Mogelijkheid van nucleaire oorlog
Abrahms zei dat het niet waarschijnlijk is dat kernwapens gebruikt zullen worden in het conflict in Oekraïne, maar dat de Verenigde Staten zich wel degelijk zorgen moeten maken over het gebruik met nucleaire wapens.
“Risico is eigenlijk een functie van twee dingen: de waarschijnlijkheid dat iets gebeurt en de ernst van de uitkomst als het gebeurt.
“Ik denk dat alleen al het feit dat het gebruik van nucleaire wapens zo catastrofaal zou zijn en zelfs zou kunnen uitmonden in een nieuwe wereldoorlog, dat we dat heel serieus moeten nemen.”
De regering rechtvaardigt de positie van de Verenigde Staten in conflicten graag “in zeer grimmige morele termen”, waarbij de Verenigde Staten de hoogste positie innemen en de vijanden “puur kwaadaardig” zijn, zei Abrahms.
De oorlog in Oekraïne is gecompliceerd en zowel de Russische als de Oekraïense kant zijn moreel bezoedeld, beweerde de heer Abrahms.
Hij zei dat zijn onderzoek aantoonde dat er “neonazistische banden zijn binnen extreem rechts onder de Oekraïense strijders”.
Het vaak genoemde bewijs van Oekraïense banden met neonazisme is het Azov Bataljon, een paramilitaire vrijwilligersorganisatie die in 2014 werd opgericht, een maand nadat de oorlog begon in de Donbas regio van Oekraïne tussen door Rusland gesteunde separatisten en Oekraïense troepen. Het bataljon mengde zich in de strijd en boekte enig succes in de strijd tegen de separatisten.
Eind 2014 werd het bataljon van meer dan 400 leden uitgebreid tot een regiment en opgenomen in de Oekraïense Nationale Garde, waar het uitgroeide tot ongeveer 2.500 soldaten.
Het Azov Bataljon had sterke banden met de nazi’s die in de loop der tijd zijn blijven bestaan, ook na de Russische invasie in februari 2022, ondanks het feit dat het bataljon was geïntegreerd in het Oekraïense leger, zei Abrahms.
Het narratief van de gevestigde orde werd dat er eigenlijk geen reden is tot bezorgdheid over de nazi-ideologie van het bataljon nadat het onderdeel werd van het Oekraïense leger, voegde de heer Abrahms eraan toe.
“De gevestigde orde probeert veel van de negatieve aspecten van de oorlog te verdoezelen, maar over het algemeen zijn beide kanten behoorlijk smerig.”
Er vechten ook neonazi’s aan de Russische kant, schreef Massimo Introvigne, een Italiaanse socioloog en directeur van het Centrum voor Studies over Nieuwe Religies in Italië.
Sommige leden van de Russische Nationale Eenheid – een neonazipartij die in 1999 theoretisch verboden werd in Rusland maar nog steeds actief is – zijn aanwezig in het door Rusland bezette gebied in Oost-Oekraïne en vechten aan Russische zijde, schreef Introvigne voor Bitter Winter.
Banden met neonazi’s
Andreas Umland, een politicoloog die onderzoek heeft gedaan naar het Azov Bataljon, vertelde in 2014 aan de Oekraïense krant Hromadske.tv dat het Azov Bataljon “geen neonazi-beweging is”, maar dat sommige oprichters en leden dat wel zijn.
Na de integratie in het Oekraïense leger behield het bataljon hetzelfde wolfshaak-insigne dat door de nazi’s werd gebruikt. In Oekraïne heeft dit symbool echter “niet meer de connotatie van een soort fascistisch symbool”, vertelde Umland een maand na de Russische invasie aan Agence France-Presse.
Voor de invasie van Oekraïne gaf Poetin een toespraak vrij die een vooraf opgenomen opname leek te zijn, waarin hij zei dat hij een “speciale militaire operatie” in Oekraïne toestond. Poetin beweerde in de toespraak dat de operatie bedoeld was voor de “demilitarisering en denazificatie” van Oekraïne.
De Oekraïense banden met de nazi’s begonnen tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen een Oekraïense nationalistische beweging begon samen te werken met nazi-Duitsland bij de invasie van de Sovjet-Unie in 1941, schreef Introvigne voor Human Rights Without Frontiers.
De Oekraïners leden enorm onder de Sovjetonderdrukking die culmineerde in de Holodomor, de door de mens veroorzaakte hongersnood “gecreëerd door Stalin om de Oekraïense kleine landeigenaren uit te roeien, die werden beschouwd als de ruggengraat van de pro-onafhankelijkheidsbeweging, waarin ten minste drie en een half miljoen Oekraïners stierven van de honger in 1932 en 1933,” schreef Introvigne.
“Na de onafhankelijkheid ontwikkelde zich een kleine neonazistische beweging in Oekraïne,” zei Introvigne. “Deze bestond niet uit veteranen van de Tweede Wereldoorlog. … Een groot deel van deze nieuwe jonge nazi’s kwam uit het gewelddadige kamp van fanatieke voetbalfans.”
De beweging speelde geen rol van betekenis in de politieke arena, maar gaf aanleiding tot het Azov Bataljon nadat de door Rusland gesteunde separatistische revolutie uitbrak in Oost-Oekraïne, aldus Introvigne, die Oekraïne in 2011 bezocht als vertegenwoordiger van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa om de mensenrechtensituatie te beoordelen.
Jack Phillips en Reuters hebben bijgedragen aan dit verslag.
Gepubliceerd door The Epoch Times (24 juli 2023): IN DEPTH: If US Keeps Arming Ukraine, War Can Spiral out of Control: International Security Expert
