Het officiële aantal COVID-19 doden in China is verre van reëel, te oordelen naar de groei van de begrafenisindustrie, volgens een voormalig microbioloog van het Amerikaanse leger. Het communistische regime blijft het werkelijke aantal verdoezelen om zijn zero-COVID lockdown beleid als succesvol aan te prijzen.
Toen het Chinese communistische regime abrupt een einde maakte aan het strenge zero-COVID beleid dat de afgelopen drie jaar van kracht was, was er in de laatste maanden van het beleid al een ongekende uitbraak van het virus begonnen.
“Het was als een bomcycloon van het virus,” zei Dr. Sean Lin, een voormalig microbioloog van het Amerikaanse leger, momenteel assistent-professor aan de afdeling biomedische wetenschappen van het Feitian College in Middletown, New York, en lid van het Committee on the Present Danger: China.
De nieuwe golf van COVID-19 infecties in China was zo ernstig dat het een groot gebied van het land besloeg, zei Lin in een interview in het programma “Crossroads” van EpochTV op 2 februari.
Op 8 januari meldde het Chinese Center for Disease Control and Prevention (CCDC) slechts een cumulatief totaal van 5.272 COVID-19-doden sinds het begin van de pandemie.
Maar nadat het regime zijn zero-COVID beperkingen had versoepeld, kondigde dezelfde instelling plotseling aan dat China van 8 dec. 2022 tot 12 jan. 2023 bijna 60.000 sterfgevallen als gevolg van COVID-19 infectie had opgelopen. Dit cijfer is afkomstig uit een rapport van de CCDC.
Cover-up
De Chinese Communistische Partij (CCP) heeft het werkelijke aantal besmettingen vanaf het begin van de pandemie in de doofpot gestopt, aldus Lin. “We weten dus eigenlijk niet, zelfs niet bij de vroege uitbraak in Wuhan, hoeveel mensen er door die vroege besmettingsgolf zijn gestorven.”
De afgelopen drie jaar is de CCP blijven benadrukken dat het regime dankzij het zeer strikte zero-COVID-beleid “de infectie met succes heeft ingedamd” en “veel mensen het leven heeft helpen redden”, aldus Lin.
Echter, op de sociale media praten veel mensen over hoeveel mensen in hun stad besmet raakten of positief testten voor COVID, en dat door COVID velen naar het ziekenhuis gingen, velen ernstige symptomen hadden, en velen stierven, zei Lin.
Er zijn ook berichten over lange rijen voor begrafenisdiensten en mensen die de lijken van hun geliefden met hun eigen auto naar de crematoria brengen, vervolgde Lin. “Ik zie zoveel verschillende video’s uit zoveel verschillende steden, en het aantal kan absoluut niet overeenkomen met de versie van de regering.”
“Ik geloof dat er zelfs in de afgelopen twee maanden een enorm aantal mensen in China is gestorven, maar de regering blijft erover liegen. En het is een zeer, zeer tragische situatie dat zoveel mensen sterven en dat de regering hun doden niet eens telt als COVID-doden,” zei Lin.
Het Chinese regime blijft de definitie van COVID-doden beperken, zei hij. Tegenwoordig zeggen crematoria zelfs tegen mensen die de lichamen van hun familieleden afleveren dat ze geen COVID-19 als doodsoorzaak mogen opgeven, anders wordt de crematie van de lichamen geweigerd, legde Lin uit. “Mensen worden dus gedwongen te liegen, anders kan het lichaam van hun familie niet worden gecremeerd. Het is dus een zeer, zeer diepe doofpotaffaire.”
Lin zei dat hij de door de Chinese burgerlijke overheid vrijgegeven cijfers heeft geanalyseerd die de groei van de crematoria en begrafenisdiensten, de toename van het aantal verbrandingsovens en de groeiende werkgelegenheid in de begrafenisindustrie laten zien.
“Al deze cijfers vertonen een aanzienlijke sprong in de jaren 2020 en 2021,” zei hij. Lin denkt dat deze cijfers alleen kunnen worden verklaard door het toegenomen aantal sterfgevallen in de afgelopen twee of drie jaar toen China het zero-COVID beleid invoerde. “Er is geen andere reden om het te verklaren.”
China-model
Veel volksgezondheidsfunctionarissen over de hele wereld, waaronder hoge ambtenaren, volgden het Chinese model in reactie op de COVID-19 pandemie door in hun landen maatregelen uit te voeren zoals lockdowns, strenge quarantaines en sociale distantiëring, aldus Lin.
Zij baseerden hun beslissingen op de officiële gegevens van het Chinese regime, de enige bron van informatie over COVID in China die zij konden krijgen.
Veel mensen geloven dat het zero-COVID-beleid weliswaar te hard was en enige nevenschade heeft veroorzaakt, maar dat de pandemie in ieder geval met succes is ingedamd, aldus Lin. “Dat is eigenlijk een zeer, zeer valse illusie die veel mensen hebben, omdat de CCP er de afgelopen drie jaar over is blijven liegen.”
Lin wees erop dat de zero-COVID aanpak de hele Chinese bevolking kwetsbaarder maakte voor de ziekte omdat het mensen een gezonde levensstijl ontnam. Hij zei dat mensen moeten worden blootgesteld aan de natuurlijke omgeving, frisse lucht moeten inademen en normaal moeten eten.
Bovendien ervoeren mensen onder opsluiting ernstige mentale stress en angst. Om die kwijt te raken, schreeuwden velen die opgesloten zaten in hun hoogbouwwoningen ‘s avonds vanuit hun ramen en balkons.
Het volgende artikel bevat een videoclip van mensen in Shanghai die “Wij willen voorraden!” roepen tijdens een langdurige COVID-sluiting in de hele stad.
Gevolgen van het zero-COVID-beleid
Volgens Lin lijdt de hele Chinese bevolking aan een posttraumatische stressstoornis (PTSD) als gevolg van de langdurige lockdowns, en is het immuunsysteem van veel mensen in die maanden ernstig verzwakt. Hierdoor raakten velen ernstig besmet toen de enorme virusinfectie in China explodeerde.
De situatie werd nog verergerd door het ernstige tekort aan basisgeneesmiddelen, waaronder medicijnen om koorts te verlagen, aldus Lin. De geneesmiddelenproductie in China wordt volledig gecontroleerd door het communistische regime, dat er tijdens de zero-COVID-periode niet in slaagde voldoende hoeveelheden van deze geneesmiddelen te produceren, legde hij uit.
Veel farmaceutische bedrijven en apotheken in China die verkoudheids- en griepmedicijnen produceerden en verkochten gingen failliet als gevolg van de zero-COVID beperkingen. De resterende fabrieken kregen niet genoeg tijd om zich voor te bereiden op een plotselinge stijging van de vraag nadat de beperkingen waren opgeheven.
Bovendien kregen apotheken in China opdracht de verkoop van deze geneesmiddelen te verbieden of te controleren in het kader van het zero-COVID-beleid om te voorkomen dat inwoners vrij verkrijgbare geneesmiddelen zouden gebruiken om koorts, een symptoom van COVID-19, te verminderen of te maskeren. Door koorts te verbergen probeerden Chinezen het strenge COVID-beleid, zoals verplichte PCR-tests of gedwongen overplaatsing naar gecentraliseerde quarantainevoorzieningen, te omzeilen.
Daardoor konden mensen die met COVID besmet waren geen medicijnen krijgen om de koorts te verlagen, zodat meer mensen ernstige symptomen kregen, meer mensen op de intensive care werden opgenomen en meer mensen stierven, aldus Lin.
Impact op oudere bevolking
Er zijn drie Chinese farmaceutische bedrijven die COVID-19 vaccins produceren—Sinovac en Sinopharm maken geïnactiveerde virusvaccins, terwijl CanSino Biologics een vaccin produceert op basis van een genetisch gemanipuleerd adenovirus—maar geen van hen heeft gegevens over het effect van hun vaccins op mensen ouder dan 60, zei Lin. “Er is geen klinisch onderzoek [in China] dat dit soort mensen rekruteert voor testen.”
Nu zegt de CCP dat de vaccinatiecampagne niet voldoende gericht was op senioren, en daarom krijgen meer senioren ernstige COVID-19 symptomen, zei Lin.
Hoewel de effectiviteit van Chinese vaccins relatief laag is, worden ze in China en daarbuiten gepromoot omdat de CCP de promotie ervan ondersteunt via de Wereldgezondheidsorganisatie, zei Lin.
China heeft al een grote oudere bevolking door het één-kind-beleid, en oudere mensen lopen een groter risico op ernstige COVID-symptomen.
Het eenkindbeleid dat in 1979 in China werd ingevoerd, duurde bijna vier decennia en maakte de Chinese samenleving vanuit bevolkingsoogpunt onhoudbaar, aldus Lin.
Het regime versoepelde het eenkindbeleid in 2016 en stond een limiet van twee kinderen per gezin toe, en vervolgens een limiet van drie kinderen in juli 2021. Een jaar later stonden de autoriteiten in sommige regio’s zelfs toe dat paren onder bepaalde voorwaarden tot vier kinderen kregen.
Ondanks deze inspanningen telde China in 2020 191 miljoen 65-plussers, ofwel 13,5 procent van de bevolking. Tegen 2057 zal het aantal 65-plussers in China naar verwachting een piek bereiken van 425 miljoen, wat neerkomt op 32,9 tot 37,6 procent van de totale Chinese bevolking.
Het aantal ouderen dat zorg nodig heeft in China heeft de 45 miljoen overschreden en zal volgens een recent onderzoek tegen 2030 naar verwachting oplopen tot 60 miljoen.
Lin gelooft dat “de Chinese regering de uitbraak van de pandemie aangrijpt als een nieuwe strategie om de structuur van de samenleving aan te passen”.
Het gemeenschappelijke beleid van het Chinese regime lijkt er tegenwoordig op neer te komen dat wie besmet kan raken, besmet raakt, en zelfs voorwaarden schept om te proberen meer mensen besmet te krijgen, aldus Lin.
Veel ouderen hebben comorbiditeitsproblemen, zodat velen van hen zullen sterven aan COVID-19. Afgaande op de beperkte social media berichten die we uit China zien met video’s van begrafenissen en rouwende families in steden en op het platteland, weten we dat er in China veel ouderen zijn overleden.
Veel ouderen raken besmet en velen van hen hebben ernstige symptomen, maar kunnen niet worden behandeld omdat de ziekenhuizen overbelast zijn, aldus Lin. “Op het platteland is de algemene ondersteuning van de gezondheidszorg nog zwakker.”
Waarom de effectiviteit van COVID-19 maatregelen varieert
“Een van de grootste lessen die we moeten trekken uit de laatste drie jaar van de pandemie is dat wat we begrijpen over het virus zeer beperkt is,” zei Lin. Het begin van de uitbraak, de varianten die zullen opduiken, en hoe ze de verschillende regio’s zullen domineren, kunnen niet worden voorspeld.
Het is niet bekend hoeveel virussen zich tijdens de piek van de infectie daadwerkelijk op elk gebied richten, en er is geen model dat dit kan voorspellen, verklaarde de microbioloog.
Hij vergeleek de verspreiding van het virus met een zandstorm waarbij zanddeeltjes op een bepaald gebied terechtkomen, behalve dat virussen microscopisch zijn, veel kleiner dan zanddeeltjes en niet zichtbaar voor het menselijk oog.
De viruslast was zo groot toen het in China landde dat het vrijwel alles in het hele land bedekte, en toch konden de mensen het niet zien, zei Lin.
Het was zo makkelijk voor mensen in China om besmet te raken. Mensen die meestal thuis bleven, testten positief op COVID nadat ze nauwelijks naar buiten waren gegaan.
De ernst van de pandemie in verschillende regio’s en landen varieerde sterk en hing af van de hoeveelheid virus die in een bepaalde regio terechtkwam, zei Lin. Daarom varieerde ook de doeltreffendheid van de maatregelen die in reactie op de pandemie werden genomen, legde hij uit.
Sommige landen, zoals Afrika—waar zeer ruime maatregelen werden toegepast, werden niet erg door de pandemie getroffen, terwijl andere landen, waaronder enkele westerse landen met een zeer streng lockdown- en sociaal afstandsbeleid, toch golven van pandemische infectie ondervonden, aldus Lin.
“Ik denk dat veel onderdelen van de epidemiologie moeten worden herzien. We moeten onze geest openstellen om te zien dat we een zeer beperkt begrip hebben en [proberen] de epidemiologie van het virus op grote schaal te begrijpen,” zei hij.
Rita Li, Jenny Li, Sean Tseng, Anne Zhang, Angela Bright, Makai Allbert, Stephanie Zhang, Yuhong Dong en Ella Kietlinska hebben bijgedragen aan dit verslag.
Gepubliceerd door The Epoch Times (24 februari 2023): Chinese Regime Covers Up Mass Deaths to Claim Zero-COVID Lockdowns Successful: Microbiologist
