Koolstofdioxide, of CO2, dat door de mainstream media en progressieve politici als een schadelijke vervuiler wordt bestempeld, is enorm gunstig voor de aarde en het leven op onze planeet, aldus een deskundige.
Gregory Wrightstone is algemeen directeur van de ‘CO2 Coalition’, een non-profit organisatie met als doel voorlichting te geven over de rol van CO2 in het milieu, waaronder het groen houden van de aarde en het stimuleren van gewassen.
Planten hebben drie dingen nodig: CO2, water en zonlicht, die ze verwerken tot voedingsstoffen en zuurstof. Een overvloed aan CO2 helpt planten om meer water vast te houden zodat ze juist minder water nodig hebben, zei Wrightstone in een recent interview voor het programma “Crossroads” van EpochTV.
Dit leidt tot een hogere bodemvochtigheid, wat helpt om bosbranden wereldwijd te verminderen, zei hij. In de jaren 1920 en 1930 waren er veel meer bosbranden dan nu, voegde hij eraan toe.
Volgens een rapport van het NASA Earth Observatory is de jaarlijkse oppervlakte die wereldwijd in vlammen opgaat tussen 2003 en 2019 met ongeveer 25 procent gedaald.
Een wetenschappelijk onderzoek dat in 2017 door Science werd gepubliceerd, stelde dat “uitbreiding en intensivering van de landbouw de belangrijkste oorzaken waren van het ‘afnemen’ van de bosbranden”.
Een ander onderzoek, gepubliceerd in Nature, stelde dat de ‘boombedekking’ wereldwijd met ongeveer 7 procent is toegenomen in de periode van 1982 tot 2016.
Voordelen van een warm klimaat
De combinatie van een bescheiden opwarming en toegenomen CO2 brengt voor de menselijke beschaving veel voordelen met zich mee, aldus Wrightstone. “De opwarming maakt immers langere groeiseizoenen mogelijk.”
Als we terugkijken naar enkele duizenden jaren van menselijke geschiedenis, waren er drie opwarmingsperioden, zei Wrightstone, en elk van die opwarmingsperioden was warmer dan vandaag, maar het niveau van koolstofdioxide was veel lager.
“Elk van deze opwarmingsperioden was enorm gunstig voor de mensheid. Het leven was goed, er was voedsel in overvloed, er ontstonden grote beschavingen en rijken,” zei hij.
De eerste grote opwarmingsperiode, de Minoïsche warme periode genoemd, vond plaats in de Bronstijd, aldus Wrightstone.
De eerste grote beschavingen die in die periode ontstonden waren de Minoërs, de Hettieten, de Babyloniërs en de Assyriërs. Maar toen begon de aarde af te koelen.
“Al die beschavingen stortten ongeveer gelijktijdig in, als gevolg van de kou. Dit wordt de ondergang aan het einde van de Late Bronstijd genoemd,” zei hij.
“We zien dat steeds weer terugkomen,” zei Wrightstone. “Warme periode – gunstig. Koude periode – mislukte gewassen, hongersnood, pest en massale depopulatie.”
De Minoïsche beschaving ontstond in het Middellandse Zeegebied en het Nabije Oosten rond 3000 voor Christus en duurde tot haar plotselinge ineenstorting rond 1100 voor Christus.
Tijdens de tweede warme periode, de Romeinse warme periode, verbouwden de Romeinen zelfs citrusvruchten in het noorden van Engeland bij de muur van Hadrianus, aldus Wrightstone, en ten tijde van de middeleeuwse warme periode, de meest recente, verbouwde men gerst op Groenland, wat tegenwoordig gewoonweg onmogelijk is.
“We moeten de kou vrezen en de warmte verwelkomen. Dat is wat de geschiedenis ons leert.”
Ideale temperatuur op aarde
Wrightstone noemde Michael Mann, een professor in Milieuwetenschappen aan de Penn State University, die zei dat de ideale temperatuur voor de aarde de temperatuur zou zijn ‘voordat’ de mens begon met het toevoegen van CO2 aan de atmosfeer.
Maar dat zou de wereld terugbrengen naar de periode vóór de Industriële Revolutie tijdens de Kleine IJstijd, die ronduit verschrikkelijk was, zei Wrightstone.
De Kleine IJstijd was een korte maar aanzienlijke afkoelingsperiode die begon in de 13e à 14e eeuw en duurde tot in de 19e eeuw en die het noordelijk halfrond trof.
In die periode kwam “de helft van de bevolking van IJsland, en een derde van de wereldbevolking om. Het was een zeer nare, donkere tijd voor de mensheid, zoals we ook bij de andere voorgaande koude periodes kunnen zien”, aldus Wrightstone.
Het CO2-gehalte
Vóór de industriële revolutie was het CO2-gehalte in de lucht naar schatting ongeveer 280 tot 300 parts per million (ppm), maar op dit moment is het ongeveer 420 ppm, aldus Wrightstone, dus het is met 140 ppm gestegen.
“Dat staat geheel haaks op het idee dat CO2 de oorzaak is van temperatuurstijgingen,” zei Wrightstone. Tijdens de koude periodes in de geschiedenis was het CO2-gehalte “relatief vlak”, zei hij.
Wrightstone betoogde ook dat aardgas een schone energie is omdat de bijproducten van de verbranding ervan voornamelijk waterdamp en CO2 zijn, “allebei zeer heilzame moleculen,” zei hij.
De Verenigde Naties dringen er echter op aan dat de wereldwijde uitstoot van CO2 zo dicht mogelijk bij nul komt te liggen, met als doel een netto-nul CO2-uitstoot tegen 2050. Het verklaarde doel is de temperatuur wereldwijd niet meer dan 1,5 graden Celsius boven het pre-industriële niveau te laten stijgen om de opwarming van de aarde tegen te gaan.
Het plan van president Joe Biden is om de netto-nul uitstoot uiterlijk in 2050 te bereiken.
Daarom worden aardgas, fossiele brandstoffen en steenkool aangemerkt als een primaire oorzaak van klimaatverandering door de uitstoot van CO2, aldus Wrightstone. Als gevolg daarvan trekken de kapitaalmarkten zich nu terug uit olie-, gas- en steenkoolprojecten.
Wrightstone wees er echter op dat er schone kolencentrales kunnen worden gebouwd “waar het enige wat uit de schoorsteen komt CO2 en waterdamp is, en geen van beide is vervuilend”.
Er bestaat energiearmoede in de ontwikkelingslanden, waar mensen geen toegang hebben tot elektriciteit. Ze gebruiken hout en zelfs gedroogde mest om te koken en hun huizen te verwarmen, aldus Wrightstone. “Wij zijn in staat hen goedkope, betrouwbare en overvloedige energie te geven uit ‘schoonbrandende’ steenkool.”
Volgens de Verenigde Naties leven 789 miljoen mensen zonder elektriciteit en zijn 3 miljard mensen afhankelijk van hout, kolen, houtskool of dierlijk afval om te koken en zich te verwarmen.
Echte milieuproblemen
Wrightstone pleit ervoor dat het geld dat wordt uitgetrokken om de CO2-uitstoot te verminderen, beter kan worden besteed aan de echte zware milieuproblemen, zoals problemen veroorzaakt door ‘invasieve soorten’ en de stijging van de zeespiegel.
“Invasieve soorten, zoals ‘zwenkdravik’, zijn een van de belangrijkste oorzaken van de branden in Oregon en Californië,” zei Wrightstone. “Veel van die branden zijn eigenlijk grasbranden die hele leefgemeenschappen hebben verwoest.”
Zwenkdravik is een eenjarig gras dat “het potentieel heeft om de ecosystemen die het bezet volledig te veranderen”, aldus het National Park Service.
“Zwenkdravik heeft de neiging om vaker te branden dan de meeste inheemse planten en schiet ook sneller opnieuw uit na een brand”, aldus de National Park Service. “Na een aantal brandcycli domineert Zwenkdravik het hele ecosysteem.”
Een ander milieuprobleem dat aandacht vereist is de stijging van de zeespiegel, zei Wrightstone.
“Maar het zeeniveau steeg al lang voordat we begonnen met onze uitstoot van CO2 en het stijgt momenteel met ongeveer dezelfde snelheid als 150 jaar geleden,” zei hij. “Het is helemaal niet versneld.”
Gepubliceerd door The Epoch Times (21 oktober 2022): Carbon Dioxide, Blamed for Climate Change, Is Actually Beneficial to Earth and Life: Expert
