Het communistische regime van China ondermijnt in toenemende mate de procedures en normen met betrekking tot de mensenrechten op internationale fora, waaronder de Verenigde Naties, met de bedoeling om zijn agenda te bevorderen en het toezicht op zijn schendingen te minimaliseren, aldus experts en activisten.
“Beijing zal zijn eigen verhaal blijven schrijven, ook over mensenrechten, door een nieuwe orde naar voren te schuiven zoals zij die ziet, die de komende jaren totaal anders zal zijn dan het perspectief van de bondgenoten onder leiding van de VS,” vertelde Tsering Passang, de oprichter en voorzitter van de belangenorganisatie Global Alliance for Tibet and Persecuted Minorities, in een e-mail aan The Epoch Times.
Verschillende Chinese staatsmedia en online bronnen prijzen China’s steun aan mensenrechtenfora en zijn pleitbezorging en promotie van wereldwijde mensenrechten. De vrije wereld heeft daarentegen talloze rapporten gepubliceerd – inclusief getuigenissen van slachtoffers die China zijn ontvlucht – over door de Chinese staat gepleegde schendingen zowel in het binnenland als daarbuiten.
Experts benadrukken de narratieve oorlogsvoering die deze situatie met zich meebrengt op de multilaterale fora, waar het Chinese regime elke poging van het Westen om China of zijn bondgenoten verantwoordelijk te houden voor hun mensenrechtenschendingen, aanmerkt als een aanval op het buitenlandse beleid van Peking. Hoewel het regime de begrippen mensenrechten gebruikt in zijn verklaringen, is het doel om zijn communistische beleid te verdedigen en de vrije wereld te bekritiseren.
Benedict Rogers, medeoprichter en directeur van Hong Kong Watch en auteur van het nieuwe boek “The China Nexus”, is van mening dat de huidige wereldwijde mensenrechten in zekere zin zijn overgeleverd aan de agenda’s van het Chinese buitenlandse beleid.
“Tot op zekere hoogte, ja, en als prominent lid van de Veiligheidsraad, kan het zijn vetorecht gebruiken,” vertelde Rogers in een e-mail aan The Epoch Times. “De reden dat bijvoorbeeld de crises in Myanmar en Noord-Korea niet meer aandacht hebben gekregen is, tenminste gedeeltelijk, omdat China zijn invloed gebruikt om hen diplomatiek en politiek te beschermen.”
Het Chinese regime is zijn bondgenoten voortdurend te hulp geschoten, ondanks hun staat van dienst op het gebied van mensenrechtenschendingen. Tot 2020 sprak Beijing bijvoorbeeld 16 keer zijn veto uit over erg strenge en potentieel effectieve ontwerpresoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties tegen het Syrische regime, volgens het Syrian Network for Human Rights (SNHR).
Het SNHR beweerde in een rapport van juli 2020 dat deze veto’s hebben geleid tot de moord op “bijna een kwart miljoen Syriërs” en de “arrestatie van bijna 150.000 anderen, en de verspreiding van straffeloosheid.”
Sophie Richardson, de China-directeur van Human Rights Watch, schreef in een artikel (pdf) dat Brookings in 2020 publiceerde dat het Chinese regime in de afgelopen jaren zelf belangrijke mensenrechtenverdragen van de V.N. heeft ondertekend, lid is geweest van de Mensenrechtenraad van de V.N. (HRC) en ook Chinese diplomaten heeft gedetacheerd op posities binnen het mensenrechtensysteem van de V.N..
“Vooral onder leiding van president Xi Jinping probeert de Chinese regering niet alleen het toezicht van de mensenrechtenmechanismen van de V.N. op China te neutraliseren, maar ook het vermogen van dat systeem om welke regering dan ook verantwoordelijk te houden voor ernstige mensenrechtenschendingen te minimaliseren”, schreef Richardson in haar artikel getiteld “China’s invloed op het wereldwijde mensenrechtensysteem”.
Ze benadrukte dat de “rechtenvrije ontwikkeling” die Beijing in China nastreeft nu wereldwijd wordt ingezet als instrument voor het Chinese buitenlands beleid.
“Beijing streeft wereldwijd steeds meer naar een rechtenvrije ontwikkeling en probeert de openheid van instellingen in democratieën uit te buiten om haar wereldbeeld op te leggen en critici de mond te snoeren,” schreef Richardson.
Passang zei dat de Chinese Communistische Partij (CCP) de afgelopen jaren haar vetorecht heeft gebruikt om internationale inmenging te voorkomen in zaken die zij als interne aangelegenheden beschouwt, zoals de situatie in Tibet of Xinjiang.
Hij is van mening dat het systeem van de V.N. niet meer gericht is op de nobele doelstellingen waarmee het werd opgericht en tegenwoordig in het voordeel lijkt te werken van machtigere naties.
“Naar mijn mening heeft de Volksrepubliek China van alle naties in de V.N. het meest geprofiteerd sinds de Volksrepubliek China een permanente zetel kreeg in de V.N. nadat het de Nationalistische Republiek China (Taiwan) had vervangen.
“Laten we vooral niet vergeten dat de Kuomintang van de Republiek China (ROC), nu Taiwan, eigenlijk een stichtend lid was van de Verenigde Naties na de Tweede Wereldoorlog,” zei Passang.
Een Chinees doorsluisfonds
China is na de Verenigde Staten de grootste donor van de Verenigde Naties. Critici zeggen dat Beijing deze financieringskanalen gebruikt voor zijn eigen agenda’s, waaronder het veroveren en controleren van de mening van landen die economisch afhankelijk zijn van China.
Volgens het boek van Rogers, “The China Nexus”, kondigde China in 2016 aan dat het een miljard dollar zou doneren aan de V.N., met een betaling van 20 miljoen dollar per jaar, “ogenschijnlijk voor vrede, veiligheid en ontwikkeling”.
“Volgens de voormalige Amerikaanse ambassadeur bij de Economische en Sociale Raad van de V.N., ambassadeur Kelley Currie, gaat 10 miljoen dollar hiervan rechtstreeks naar het kantoor van de secretaris-generaal van de V.N., “in principe voor persoonlijk gebruik om te doen wat hij maar wilde, zonder toezicht van iemand anders dan zijn kantoor en de Chinese overheid,” vertelde Rogers aan The Epoch Times, eraan toevoegend dat Currie hem persoonlijk vertelde dat het Departement van Economische en Sociale Zaken van de V.N. in het bijzonder veranderd is in een “Chinees privé-domein” dat al vele jaren gerund wordt door een Chinese ambtenaar.
De andere helft van de $20 miljoen per jaar die China aan de Verenigde Naties geeft, gaat naar dit departement van Economische en Sociale Zaken, specifiek om China’s Belt and Road Initiative binnen het systeem van de V.N. vooruit te helpen, zei hij.
“Ambassadeur Currie beschrijft dit als ‘een Chinees doorsluisfonds’. China heeft ook geleerd om de G77 caucus van ontwikkelingslanden te manipuleren. Deze caucus heeft 134 leden en is daarmee de meerderheidscaucus in de Algemene Vergadering. Dit stelt China in staat om weerstand te mobiliseren tegen resoluties die kritisch zijn over zijn staat van dienst op het gebied van mensenrechten en om op die manier het systeem te manipuleren,” aldus Rogers.
In een rapport van vorig jaar richtte de Atlantic Council zich op China’s modus operandi in Zuidelijk Afrika, Latijns-Amerika en het Midden-Oosten. Het rapport zei dat China een wereldwijd discours nastreeft dat gunstig is voor zijn agenda door te zorgen voor “buy-in” van leiders uit de regio met als tegenprestatie het hooghouden van door China gedefinieerde normen.
“Dit omvat zijn principes van ‘niet-inmenging’ in de binnenlandse aangelegenheden van andere landen en een concept van ‘mensenrechten’ dat persoonlijke en burgerlijke vrijheden actief ondergeschikt maakt ten gunste van een op de staat gerichte economische ontwikkeling. Het is bedoeld als tegenhanger van een Westers mensenrechtenkader dat China bekritiseert als zijnde gebruikt voor interventionistische doeleinden, bijvoorbeeld in Afghanistan en Irak,” zegt Kenton Thibaut, China fellow van de Atlantic Council en auteur van het rapport.
Passang zei dat Beijing zich ook bemoeit met de binnenlandse aangelegenheden van landen die afhankelijk zijn van Chinese hulp en investeringen.
“Een voorbeeld: de monetaire hulp van China aan Nepal gebeurt op één belangrijke voorwaarde … De autoriteiten van Nepal mogen de Tibetaanse vluchtelingengemeenschap daar niet toestaan zich in te laten met politieke, mensenrechten- en religieuze activiteiten die verband houden met Tibet en de Dalai Lama, wat Peking als politieke inmenging beschouwt,” zei Passang, eraan toevoegend dat alleen al het dragen van een “Free Tibet” t-shirt in Nepal vandaag de dag een probleem is geworden in de Himalaya-natie.
“Dit kan vergeleken worden met wat de Tibetanen in het door China bezette Tibet dagelijks meemaken.”
‘De strijd om de waarden’
De kern van China’s buitenlands beleid, dat zogenaamd is gebaseerd op wereldwijde mensenrechten, is zijn agenda om wereldwijde suprematie te verwerven en zijn antagonistische wereldbeeld te verspreiden naar alles wat liberaal is in het Westen. Experts zeggen dat deze groeiende waardenstrijd vereist dat het Westen zich snel schrap zet voor deze narratieve oorlogsvoering tegen wereldwijde mensenrechten.
“De wereld staat nu voor de keuze tussen autoritarisme en vrijheid en het autoritaire verhaal wordt duidelijk geleid door China en Rusland. De vrije wereld moet wakker worden voor deze waardenstrijd,” zei Rogers.
Beijing heeft het ‘Zuid-Zuid Mensenrechtenforum’ opgericht, waarvan de laatste conferentie werd gehouden op 8 december 2021. Het werd georganiseerd door het State Council Information Office van het ministerie van Buitenlandse Zaken, en onder de aanwezigen waren verschillende voormalige nationale leiders, ambtenaren en academici. De website van het forum bespreekt de ideeën van de CCP over democratie, Xi’s oproep tot sterkere samenwerking en Pekings economische hulp aan ontwikkelingslanden die deelnemen aan zijn Belt and Road Initiatief (BRI).
Providence Magazine van het in Washington gevestigde Institute of Religion and Democracy meldde dat een van de deelnemers, de Chinese politicoloog Zhang Weiwei van de Fudan Universiteit, sprak over de noodzaak van collectieve mensenrechten boven individuele mensenrechten. Hij stelde dat individuele mensenrechten zoals “vrijheid van meningsuiting” kunnen worden beperkt in het belang van collectieve rechten.
Een andere deelnemer, Tom Zwart, professor aan de Universiteit Utrecht in Nederland, stelde dat mensenrechten losgekoppeld moeten worden van “liberalisme”. Hij definieerde internationale mensenrechten als een ” liberal social engineering project” dat zijn grip aan het verliezen was.
Passang zei dat de huidige waardenstrijd bestaat vanwege de verdeelde internationale reactie op mensenrechtenkwesties, in het bijzonder op door de CCP veroorzaakte schendingen.
“Verschillende landen en internationale organisaties hebben verschillende niveaus van bezorgdheid en prioriteiten met betrekking tot mensenrechten. Er is vaak geen consensus over hoe te reageren op de acties van de CCP, wat leidt tot een verdeelde internationale respons. Sommige landen geven de voorkeur aan betrokkenheid en dialoog of houden zich stil, terwijl andere kiezen voor een meer confronterende aanpak,” zei hij.
Passang zei dat het nog niet te laat is voor de internationale gemeenschap, geleid door de Verenigde Staten, om snel te handelen om echte gerechtigheid te brengen aan alle lidstaten van de V.N. en de regio’s die door het Chinese regime zijn geannexeerd, zoals Tibet en Oost-Turkestan.
“Als we niets doen en een schurkenregime als de CCP in China zijn gang laten gaan, zal de wereld de komende decennia een zeer gevaarlijke plek worden om te leven. We moeten snel handelen,” zei hij.
Gepubliceerd door The Epoch Times (5 juni 2023): IN-DEPTH: China Manipulates UN Human Rights System to Further Its Agenda, Experts Say
