Nadat het land in de herfst grondgebied heeft teruggewonnen en de meeste van die overwinningen in de winter heeft vastgehouden, wacht de wereld op het langverwachte lente-offensief van Oekraïne om de Russische indringers uit de oostelijke provincies van het land te verdrijven.
Ondanks het optimisme verwachten de meeste Europese en Amerikaanse analisten echter niet dat het offensief een voldoende beslissende overwinning zal opleveren om een einde te maken aan de visie van Vladimir Poetin van “een 21e-eeuws Rusland met 19e-eeuwse ambities”, zei Luke Coffey, een senior fellow bij het Hudson Instituut, in een presentatie van 4 mei “Reaching an Endgame in Ukraine“, georganiseerd door de in Washington gevestigde conservatieve denktank.
Coffey zei dat als de Verenigde Staten en West-Europa Oekraïne willen verdedigen en de Russische agressie willen indammen, er een langetermijnplan nodig is waar weinigen nu aan denken.
“In plaats van de oorlog in Oekraïne te zien als een reeks afzonderlijke gevechten, moeten we de oorlog in Oekraïne gaan zien als een doorlopende campagne waarbij de VS Oekraïne voorbereidt op een tegenoffensief en tegelijkertijd de basis legt om Oekraïne te helpen de volgende winter te overleven en zich dan voor te bereiden op het offensief van het volgende jaar”, zei hij.
De “losgekoppelde aanpak” kan uitmonden in een breuk tussen Oekraïne en zijn bondgenoten als het verwachte offensief er niet in slaagt de Russische troepen uit Oekraïne te verdrijven en de oorlog verzandt in een uitputtingsslag, aldus Coffey.
“De verwachtingen voor dit tegenoffensief zijn zo hooggespannen dat sommigen nu al suggereren dat toekomstige hulp aan Oekraïne afhankelijk zal zijn van het succes van de campagne”, zei hij. “We kunnen onze hulp aan Oekraïne niet baseren op één gebeurtenis. We moeten kijken naar het grote strategische plaatje. [Het Witte Huis moet wat meer leiderschap tonen en uitleggen waarom Oekraïne belangrijk is en waarom het in ons belang is Oekraïne te steunen.
Coffey zei dat de president en regeringsfunctionarissen er niet in zijn geslaagd het Amerikaanse volk duidelijk te maken hoe ernstig de Russische dreiging is en wat er in Oekraïne op het spel staat.
“Het probleem met de woorden van de regering dat de VS Oekraïne zullen bijstaan ‘hoe lang het ook duurt’, is dat niemand het woord ‘het’ heeft gedefinieerd. “Staat dat gelijk aan een overwinning, een soort van onderhandelde regeling? Eerlijk gezegd is het probleem van het Witte Huis dat alleen de Oekraïners ‘het’ kunnen definiëren.”
De Oekraïense president Volodymyr Zelensky “is heel duidelijk geweest dat hij het volledige herstel van de territoriale integriteit van Oekraïne, het herstel van de grenzen van 1991, ziet als hun definitie van ‘overwinning’,” wat ook het terugnemen van de Krim zou inhouden, zei hij.
“We moeten onze hulp en steun aan Oekraïne plannen op basis van die lijnen,” zei Coffey.

Poetin zal Oekraïne blijven aanvallen
Pavlo Klimkin, die in de periode 2014-19 Oekraïne’s minister van Buitenlandse Zaken was en nu het in Kiev gevestigde Centrum voor Nationale Veerkracht en Ontwikkeling leidt, is het ermee eens dat het “eindspel” in Oekraïne waarschijnlijk langetermijnstrategieën vereist, want ongeacht hoe het offensief afloopt, zal Poetin niet klaar zijn met Oekraïne, en zullen de Russische troepen opnieuw aanvallen.
“Poetin zal opnieuw een voorwendsel gebruiken om Oekraïne aan te vallen, en het verzet zal “een continue cirkel zijn, een soort spiraal” die alleen kan eindigen als Europa en de Verenigde Staten militaire en economische bijstand blijven verlenen aan het belegerde land en meer tanden zetten in de economische sancties.
“Natuurlijk hebben we er vertrouwen in dat we dit voorjaar beslissende winst zullen boeken op het slagveld”, zei hij. “Ik geloof dat onderhandelingen met Rusland alleen mogelijk zijn vanuit een duidelijke machtspositie. Je kunt alleen effectief met Rusland onderhandelen vanuit een sterke positie. Een dergelijke sterke positie zal worden bereikt door militaire vooruitgang [maar] kan en moet worden ondersteund door economische druk … en economische isolatie van Rusland.”
Maar eerst het belangrijkste, zei Klimkin. “Als je gelooft dat we moeten winnen—en we kunnen discussiëren over wat ‘overwinning’ is voor de Oekraïners, voor het Westen—moet in ieder geval één punt duidelijk zijn: we moeten winnen. We kunnen niet alleen militair winnen. De overwinning moet alomvattend zijn.
“We moeten deze mentaliteit van winnen omarmen,” vervolgde hij. “Als je wilt winnen van de Russen—en het is mogelijk, het is echt mogelijk—is het een mentale verandering die je moet hebben, dat je het spel tegen Rusland kunt winnen en dat een regime gevaarlijk is voor iedereen, niet alleen voor Oekraïne.”

Europeanen worden wakker met een nieuwe realiteit
Volgens Reka Szemerkenyi, senior adviseur van het Internationaal Republikeins Instituut voor trans-Atlantische strategie, een econoom die van 2015 tot 17 jaar ambassadeur van Hongarije in de VS was, erkennen ook de Centraal-Europese landen dat de dreiging die uitgaat van het Rusland van Poetin niet zal verdwijnen, zelfs niet als zijn troepen uit Oekraïne worden teruggeroepen.
Voor veel Europeanen, vooral West-Europeanen, heeft de inval van Rusland in Oekraïne geleid tot de “ineenstorting van verschillende grote theorieën” waarop zij “hun betrekkingen met Rusland baseerden”, zei Szemerkenyi.
“Een daarvan, bijvoorbeeld, wederzijdse handel; dat uitbreiding van de handelsbetrekkingen stabiliteit en veiligheid zal creëren,” zei ze. “Een andere, samenwerking in verschillende sectoren kan leiden tot strategische samenwerking.”
Geen van deze theorieën hield stand, en nu, tenminste in Centraal-Europa, “zien we meer dan alleen een reactie op een nieuwe politieke realiteit; het is de realiteit van het creëren van een nieuwe benadering van Rusland,” zei ze, en noemde de komende zes maanden “een zeer gevoelig moment.”
‘Eindspel’ scenario’s
Klimkin noemde drie mogelijke ‘eindspel’-scenario’s.
“Eén daarvan noem ik graag het ‘stekelvarken-scenario'”, waarin de VS en de Europese bondgenoten “Oekraïne manieren geven om Rusland af te schrikken, om ons zoveel mogelijk wapens te geven, zo geavanceerd mogelijk”, zei hij, terwijl hij het afdeed als “geen duurzame optie”.
Een dergelijk scenario is in wezen een voortzetting van de huidige stand van zaken. “Het is oneerlijk tegenover Oekraïne en de Oekraïners. Het zou niet werken. Het zou een nieuwe spiraal van onzekerheid creëren” die uiteindelijk zou mislukken vanwege “de enorme omvang van Rusland. Deze optie is fundamenteel verkeerd.”
Het tweede scenario noemde Klimkin “de Oekraïense vesting van garanties”, die “een reeks bilaterale garanties, of één alomvattend pakket garanties, mogelijkheid van de NAVO” zou kunnen omvatten, die de verdediging van Oekraïne tegen Rusland zouden waarborgen.
Ook dit “is nogal problematisch”, zei hij. “We zouden ons een netwerk van veiligheidsgaranties kunnen voorstellen, maar voor mij zou dat slechts een soort overgangsoplossing naar het NAVO-lidmaatschap kunnen zijn.”
De derde optie is dat de NAVO en de Europese Unie de toelating van Oekraïne tot beide organen goedkeuren, zei Klimkin.

Sommige NAVO-landen vrezen dat toelating van Oekraïne “een direct conflict met Rusland kan veroorzaken. Er zijn allerlei angsten en een gebrek aan wil om de inzet te verhogen en een soort moeilijke discussies over hoe Rusland zou reageren,” zei hij.
Volgens Klimkin heeft Poetin al gereageerd en beweert hij dat het de hangende aanvragen van Oekraïne voor lidmaatschap van de NAVO en de EU zijn die de Russische leider woedend hebben gemaakt en een decennium van agitatie hebben veroorzaakt dat culmineerde in de invasie van februari 2021.
Klimkin heeft “20 jaar” gewerkt aan de toetreding van Oekraïne tot de NAVO en de EU. “Ik geloof dat er een intrinsiek verband bestaat tussen ons streven naar de Europese Unie en de pogingen van Rusland en Poetin om Oekraïne te vernietigen,” zei hij.
Als Oekraïne wordt toegelaten tot de NAVO, vooral in de nasleep van zijn onhandige, slecht uitgevoerde invasie, zal Poetin met zijn ogen knipperen als de Europeanen solide blijven, voorspelde Klimkin.
“Mijn gevoel, mijn geschoolde gok, is dat Poetin niet in staat zou zijn krachtig te reageren op de toetreding van Oekraïne tot de NAVO, maar eerst moeten de NAVO-landen “het moment van de waarheid” onder ogen zien en een direct conflict met Rusland riskeren. Terugtrekken, zei hij, garandeert een conflict met Rusland.
“Elk soort eindspel—en dit is bij wijze van uitzondering mijn punt—is niet mogelijk zonder ambitieus te worden,” zei Klimkin. “We hebben deze duidelijkheid [van het NAVO-lidmaatschap] nodig. Zonder dat komt het [de Russische invasie] allemaal terug.”
Oekraïners zijn niet alleen het doelwit als burgers van een land, zei hij, maar omdat ze Oekraïners zijn, en dat maakt het persoonlijk—en existentieel, zei hij.
Poetin “is niet in staat, fundamenteel niet in staat, Oekraïne te zien als Oekraïne. Voor hem is Oekraïne ofwel Rusland ofwel anti-Rusland,” zei Klimkin, die herinnerde aan Poetins essays en toespraken waarin de Russische leider beweert dat “Oekraïne kunstmatig is. Er is geen Oekraïense taal, geen staat, geen geschiedenis, eigenlijk niets. En het is een fundamenteel onderdeel van de Russische ideologie, hoe hij die opvat.”

De zaden voor de oorlog—het eerste grote militaire conflict in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog—werden geplant in de ondergang van de Sovjet-Unie in het begin van de jaren negentig, die een “diepgeworteld gevoel in Rusland achterliet dat het hele Sovjet-Unie-imperiumprogramma was verbroken,” zei hij. “Zo is het allemaal begonnen.”
Europa had dus niet verbaasd moeten zijn dat Poetin Russische troepen naar Oekraïne zou sturen en had eerder moeten reageren op waarschuwingen van Amerikaanse inlichtingendiensten dat er een invasie werd gepland, zei Klimkin.
“Het is geen onverwachte reactie van Poetin. Twee jaar geleden, een jaar geleden, of 2014, of daarvoor, is het voor hem een gevoel van missie om Oekraïne en de Oekraïense identiteit te vernietigen,” zei Klimkin. “Oekraïne als een Europees land hebben zou zijn gevoel, en dat van de Russen, van wat Oekraïne zou moeten zijn, vernietigen.”
Helaas voor Poetin heeft zijn poging om de “Oekraïense identiteit” te vernietigen sinds de invasie een spectaculaire terugslag gehad, zei hij.
“Oekraïners verschillen intellectueel fundamenteel van de Russen,” zei Klimkin. “Veel mensen begonnen dat pas te begrijpen in 2014 [toen Rusland de Krim in beslag nam en bezette] en nog meer op het moment van de [Russische] invasie.
Een decennium geleden of zo, als je een Oekraïner vertelde dat Rusland erop staat dat Oekraïners Russen zijn, “was de mantra: ‘Nou en?'” zei hij.
Nu, dankzij Poetin, zijn de Oekraïners ervan overtuigd dat ze geen Russen zijn en in opiniepeilingen is meer dan 90 procent “tegen elke vorm van onderhandeling met Poetin,” zei Klimkin.
“Men begrijpt nu,” zei hij, “dat Oekraïne Europa is en Oekraïners Europeanen zijn.”
Gepubliceerd door The Epoch Times (5 mei 2023): IN-DEPTH: Ukraine ‘Endgame’ Likely Means Intensified US-NATO ‘Long Game’ Against Russia: Experts