Wat is er beter dan één paleis? Drie, natuurlijk. Ten noorden van München, Duitsland, kan men het weelderige Schleissheim paleiscomplex bezoeken, een voormalig zomerverblijf van de Wittelsbach dynastie. Het landgoed herbergt drie afzonderlijke koninklijke residenties: het Oude Paleis, het Nieuwe Paleis en het Paleis Lustheim. Als een van de grootste en meest indrukwekkende paleiscomplexen van Beieren was het aanvankelijk bedoeld als residentie van een potentiële keizer.
Rond 1598 liet de hertog van Beieren, Wilhelm V, in Schleissheim een landhuis en kluizenarij bouwen. Zijn zoon, Maximiliaan I, verving het gebouw door een paleis in laatrenaissancestijl: Alte Schloss Schleissheim, het Oude Paleis.
Een nieuw hoofdstuk voor Schleissheim begon in de late 17de eeuw met Max Emanuel, keurvorst van Beieren, die hoopte de volgende keizer te worden. Hij begon zijn macht te laten gelden door Lustheim en zijn twee paviljoenen te bouwen: een lustpaleis en een jachtslot, ontworpen in de stijl van een Italiaanse villa. Het interieur van Lustheim is in laatbarok stijl, zoals blijkt uit de grote plafondfresco’s en de uitgebreide stucdecoraties.
De keurvorst liet het er niet bij zitten en gaf hofarchitect Henrico Zuccalli opdracht voor het nieuwe paleis. De inrichting van het paleis is een van de beste voorbeelden van een Europees woonpaleis na 1700. Het paleis heeft typische barokke kenmerken zoals levendige plafondfresco’s, stucwerk, gebeeldhouwde lambriseringen en verguld meubilair van Beierse, Franse, en Italiaanse kunstenaars. Enkele van de hoogtepunten van het paleis zijn de grote barokke trap, de overwinningszaal en de grote galerij.
Max Emanuel werd nooit keizer en stierf voordat hij van het Nieuwe Paleis kon genieten, maar zijn prachtige erfenis blijft voortleven.
Gepubliceerd door The Epoch Times (10 december 2022): Schleissheim: 3 Stately Residences in 1
