OVER ONS
Friday, 09 Jun 2023
PUBLICATIES

Month: January 2022

Feitencheckers worden ingezet om het publiek te verwarren: Sharyl Attkisson

by

De met vijf Emmy’s bekroonde journaliste Sharyl Attkisson zei dat ze toegenomen pogingen heeft gezien om het publiek te manipuleren zodat het censuur zou gaan waarderen en journalistiek zou gaan afkeuren. Eén van de gebruikte strategieën is het gebruik van feitencheckers van derden, zei ze.

“Bijna elke vorm van informatie is gekopieerd als het door een groep gekopieerd kan worden, [en] feitencheckers zijn niet anders”, vertelde Attkisson aan EpochTV’s “American Thought Leaders”.

“Of ze zijn in veel gevallen gekopieerd, of gemaakt met het doel om verhalen en propaganda te verspreiden”, zei Attkisson. “Dit is allemaal onderdeel van een zeer goed gefinancierd en goed georganiseerd netwerk dat de informatie die ze ons willen geven dicteert en verdraait.

Attkisson zei dat ze begin jaren 2000 voor het eerst merkte dat nieuws werd gecontroleerd, toen het mediabedrijf waar ze voor werkte actief probeerde bepaalde verhalen te onderdrukken.

“De tegenwerking ging vooral over het verhinderen dat een verhaal werd uitgezonden of dat een onderzoek niet in het nieuws kwam en niet alleen om de andere kant te belichten, niet alleen om ervoor te zorgen dat het nauwkeurig werd gerapporteerd”, zei ze over de verhalen van farmaceutische bedrijven die ze in die tijd versloeg.

In 2016 hoorde Attkisson voormalig president Barack Obama zeggen dat nieuws gecureerd moest worden, waarna mainstream media outlets consequent de term nepnieuws begonnen te gebruiken om vooral conservatieve nieuwsverhalen aan te duiden die zij als onwaar beschouwden.

“En ik herinner me dat ik dacht dat dat zo’n vreemd iets was om te zeggen, omdat er geen sprake was van een grote verandering onder het publiek, dat het nodig was dat mensen hun informatie gecureerd moesten krijgen, dat iemand moest ingrijpen en ons moest vertellen wat we moesten denken, cureren wat er online was. Maar als je daarna naar de media kijkt, waren er dagelijks krantenkoppen over nepnieuws en curatie van wat wel en wat niet gemeld zou moeten worden.”

Attkisson verwees naar de opmerking van Obama tijdens de White House Frontiers Conference in Pittsburgh, Pennsylvania in oktober 2016.

“Het is relevant voor onze democratie, ons burgerschap. We zullen in dit wilde westen van informatiestromen opnieuw een soort curatiefunctie moeten opbouwen waarmee mensen kunnen instemmen”, aldus Obama.

Omdat Attkisson nieuwsgierig was naar het idee van het cureren van nieuws, deed ze onderzoek naar het onderwerp desinformatie, wat haar leidde naar een non-profit organisatie genaamd First Draft, die werd gefinancierd door voormalig Google CEO Eric Schmidt.

President Barack Obama en de democratische presidentskandidaat Hillary Clinton zwaaien naar de afgevaardigden na de toespraak van Obama tijdens de derde dag van de Democratische Nationale Conventie in Philadelphia, op 27 juli 2016. (J. Scott Applewhite/AP Photo)

“Als je keek naar de website van de non-profit, bedoelden ze met nepnieuws volledig conservatief gebaseerd nepnieuws en hun standpunt; er was geen liberale versie van nepnieuws. Vervolgens geeft president Obama binnen een paar weken de toespraak en de media gaat er mee aan de haal.”

Attkisson zei dat de uitdrukking nepnieuws eigenlijk door links was bedacht, maar effectief op zijn kop werd gezet door voormalig president Donald Trump en dat de meeste mensen nu denken dat hij de uitdrukking heeft bedacht.

“Maar het is eigenlijk goed gedocumenteerd als een uitvinding van linkse politieke activisten in de periode die ik beschreef”, zei Attkisson.

“Voor haar boek “Smear” interviewde ze mensen die werken aan de verspreiding van desinformatie en propaganda met het doel om het publiek te verwarren. “En ze legden me uit dat, als ze eigenlijk alleen maar het informatielandschap verwarren, je misschien niet helemaal gelooft wat ze zeggen, maar dat ze genoeg hebben gedaan om je niet zeker te laten zijn van iets.”

Censuur tijdens de pandemie

Attkisson bekritiseerde grote nieuwszenders omdat zij een “spreekbuis” zijn van de regering of andere belangengroepen in plaats van hen ter discussie te stellen of hen ter verantwoording te roepen, met name als het gaat om de pandemie.

Ze zei dat ze kort na het begin van de pandemie met veel wetenschappers, zowel bij de overheid als in de particuliere sector, had gesproken over het virus en de koers die het volgde, voordat ze zich een mening vormde. Ze vroeg een aantal van de wetenschappers zich uit te spreken, maar die waren bang.

“Ze zeiden dat ze zich niet durfden uit te spreken uit angst om controversieel te zijn en uit angst om coronavirusontkenners genoemd te worden, omdat die uitdrukking gebruikt begon te worden in de media. En ten tweede waren ze bang om Dr. Fauci tegen te spreken, die volgens hen in de pers was verheerlijkt of heilig verklaard om redenen die ze niet konden begrijpen.”

Dr. Anthony Fauci, directeur van het Nationale Instituut voor Allergie en Infectieziekten getuigt tijdens een hoorzitting van de Senaatscommissie Gezondheid, Onderwijs, Arbeid en Pensioenen op Capitol Hill op 11 januari 2022. (Shawn Thew/Getty Images

Dr. Anthony Fauci is sinds 1984 directeur van het Nationale Instituut voor Allergieën en Infectieziekten (NIAID), waardoor hij zeven presidenten heeft kunnen adviseren over volksgezondheidskwesties, waaronder COVID-19. Hij is ervan beschuldigd het publiek te hebben misleid over het financieren van functieonderzoek in China.

Attkisson zei dat de Nationale Instituten voor Gezondheid geld van de belastingbetaler gebruikten om functieonderzoek in samenwerking met China te financieren, maar berichten in de media wezen op het tegendeel.

“En dan wordt het narratief op een andere manier gemanaged dan ik me herinner nadat ik de subsidies zelf tot mijn tevredenheid had bekeken, want ik wist niet wat waar was tot ik de documentatie had gevonden. En dan nog steeds horen dat niet alleen volksgezondheidsfiguren, maar ook verslaggevers beweren dat er niets van dit alles was gebeurd, alsof zij de waarheid kennen.”

Ze zei dat een andere manier om het publiek in verwarring te brengen over de waarheid is om iets als een samenzwering te bestempelen, zoals de theorie van het lek in het lab in verband met het nieuwe coronavirus.

“En toch, als je mensen ‘complottheorie’ hoort zeggen, is dat bedoeld om dat kleine deel van je hersenen te prikkelen dat zegt: nou, dat geval is niet waar”, zei Attkisson. “En ik blijf altijd onbevooroordeeld en zeg: dat gekke ding waarvan ze zeggen dat het een complottheorie is, kan best een kern van waarheid bevatten.”

Attkisson gelooft dat de reden waarom sommige mensen gemanipuleerd kunnen worden om het verhaal van de media te geloven, is dat ze in “een box” leven, wat betekent dat het internet hun enige bron van informatie is.

“En de mensen die de informatie willen controleren, begrijpen dat als ze maar een paar basisbronnen kunnen controleren – we hebben het over Google, Twitter, Facebook en Wikipedia – ze grip hebben op informatie, omdat we allemaal naar die paar bronnen worden geleid.”

Ze zei dat het hun doel is je te laten geloven dat je in de minderheid bent en je bang te maken om bezwaren te uiten tegen het verhaal. “Je kunt dat worden wijsgemaakt als je in de box leeft, dus zeg ik voortdurend tegen mensen: leef buiten de box. Ja, je kunt daar informatie krijgen en doen wat je online wilt doen. Maar zeker, vertrouw op je cognitieve dissonantie. Praat met de mensen om je heen.”

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (23 januari 2022): Fact-Checkers Are Used to Confuse the Public: Sharyl Attkisson

 

Expert waarschuwt: Marxistische revolutie in de maak in Amerika

by

Er is een fenomeen dat vandaag de dag in Amerika wordt waargenomen, “een poging om de werkelijkheid te veranderen” om een nieuwe marxistische revolutie te bevorderen, zei Mike Gonzalez, een auteur van twee boeken over dit onderwerp.

Volgens het marxistische gedachtegoed, “wordt de werkelijkheid gewoon in elkaar gezet door ons conceptuele kader,” vertelde Gonzalez aan EpochTV’s “Crossroads” programma.

“Dus wat we zien met Black Lives Matter, wat we zien met het 1619 Project … is [een poging] om het Amerikaanse verhaal te vervangen, om het idee van Amerika te vervangen van: alle mensen zijn gelijk geschapen, we zijn allemaal vrij … met dit idee dat we een verschrikkelijk land zijn, dat onze geschiedenis afschuwelijk is, dat ons systeem zelf racistisch is – dat het systeem moet worden veranderd.”

De meeste mensen geloven dat de werkelijkheid niet kan worden veranderd omdat ze geloven in een ultieme en fundamentele waarheid, in natuurwetten of in God, maar marxisten geloven in niets van dat alles, zei Gonzalez.

Black Lives Matter (BLM) gebruikte de dood van George Floyd als een excuus om de samenleving te veranderen, legde Gonzalez uit, “om het organiserende principe van de samenleving te ontmantelen” – in de woorden van BLM mede-oprichtster Alicia Garza.

Gonzalez zei dat het concept van Black Lives Matter “onberispelijk” is.

“Zeven miljard mensen op aarde doen ertoe. En we zijn allemaal kinderen van God. Maar ik denk dat het belangrijk is – gezien onze geschiedenis – om te bevestigen dat de levens van onze zwarte medeburgers, landgenoten, ertoe doen, omdat we de geschiedenis kennen.”

Maar Black Lives Matter staat ook voor de beweging en de organisatie genaamd BLM Global Network Foundation (BLMGNF), zei Gonzalez, een senior fellow bij de Heritage Foundation.

Patrisse Cullors, een mede-oprichtster van Black Lives Matter, spreekt in Los Angeles, Californië, op een bestandsfoto. (Rich Fury/Getty Images voor Teen Vogue)

De oprichters van BLM zeggen dat ze getrainde marxisten zijn, merkte de deskundige op.

Patrisse Cullors, een mede-oprichtster van BLM zei in 2015 in een interview met Real News Network: “We hebben eigenlijk wel een ideologisch kader. Ikzelf en Alicia [Garza] in het bijzonder zijn getrainde organisatoren. We zijn getrainde marxisten.”

“Cullors trainde een decennium lang als radicale organisator in het Labor/Community Strategy Center, opgericht en geleid door Eric Mann, een voormalig lid van de Weather Underground, de radicale factie uit de jaren 1960 die door de FBI werd geïdentificeerd als een binnenlandse terroristische groepering,” schreef Gonzalez voor de Heritage Foundation.

De groep, die oorspronkelijk “Weathermen” heette, legde in haar oprichtingsverklaring van 1969 uit dat ze toegewijd waren aan “de vernietiging van het Amerikaanse imperialisme en de verwezenlijking van een klasseloze wereld: het wereldcommunisme”.

Alicia Garza, een mede-oprichtster van BLM, werd opgeleid door de School van Eenheid en Bevrijding (SOUL), een instituut opgericht door Harmony Goldberg, Ph. D., een geleerde in culturele antropologie, zei Gonzalez.

Goldberg is ook een expert op het gebied van Antonio Gramsci (pdf), de stichter van de communistische partij van Italië in de jaren 1920 en een marxistische intellectueel. Zij begrijpt Gramsci’s theorie van de oorlog van positie, het concept van het werven van mensen, hen te organiseren, hen te trainen, en hen te overtuigen om de ene cultuur te vervangen door een andere cultuur, zei Gonzalez.

Gonzalez haalde de woorden van Gramsci aan, die zei dat je in het Westen, in samenlevingen met een sterke burgerlijke maatschappij, een oorlog van positie moet voeren.

Gramsci vergeleek politieke “oorlogsvoering” met militaire oorlogsvoering, waarbij de oorlog van de positie verwant is “aan loopgravenoorlog, waarbij men zich installeert voor een langdurige strijd met strategische kleinere overwinningen om beetje bij beetje meer grondgebied te veroveren,” in tegenstelling tot de oorlogsvoering van de beweging, die is als “een snelle militaire aanval,” schreef Bradley Thomas, een libertaire activist en schrijver voor de Foundation for Economic Education (FEE).

“Met andere woorden, je moet de arbeider pakken, hen infiltreren, hen indoctrineren, hen leren dat het gezin een vorm van onderdrukking was, hen leren dat de natie-staat een vorm van onderdrukking was, hen leren dat privé-bezit tot oorlog en meer onderdrukking leidde. En dat is wat we vandaag de dag hebben, behalve hier in Amerika, waar we het praktiseren door de lens van het ras met kritische rassentheorie,” zei Gonzales.

De kern van Marx’ gedachtegoed is dat het gezin, de natiestaat, privébezit, evenals het geloof in God en religie, moesten worden afgeschaft, zei Gonzalez, eraan toevoegend dat de arbeiders in die tijd het met niets van dat alles eens waren.

Van het midden van de 19e eeuw tot 1917, toen de eerste marxistische revolutie slaagde, hielden de arbeiders gedurende deze 70 jaar van de natiestaat, ze waren patriottisch, trouw aan God, en hielden echt van privé-eigendom, vervolgde Gonzalez.

Daarom mislukte de marxistische revolutie jammerlijk in Midden- en West-Europa – precies op de plaats waarvan Marx had gezegd dat zij zou slagen, legde Gonzalez uit.

“Deze communistische denkers in Italië en Duitsland kwamen op het idee dat Marx gelijk had met zijn strategie om de natie, de staat en privébezit af te schaffen, maar dat zijn tactiek moest worden bijgeschaafd.”

“Marx’ tactiek was dat het de materiële krachten van de samenleving zouden zijn, dat de economie alles zou bepalen, maar deze communistische intellectuelen in de jaren twintig in Europa realiseerden zich dat het de cultuur was – niet de economie – die bepaalt hoe de mens zich gedraagt, aldus Gonzalez. “Het marxisme dat we vandaag de dag in Amerika zien, is dat soort marxisme.”

“De communisten die de oprichters van de BLM organisaties hebben opgeleid… hebben hun inspiratie gehaald bij deze culturele marxisten van de jaren 20 uit Europa.”

BLM’s impact

Demonstranten verzamelen op de trappen van het State House tijdens een Black Lives Matter-rally in Providence, R.I., op 5 juni 2020. (Joseph Prezioso/AFP via Getty Images)

Op een bijeenkomst van progressieven uit Maine in 2019, zei Garza: “Amerika zelf is gesticht op geweld, doordrenkt van blanke suprematie en gebaseerd op diefstal en genocide.”

“Als we het hebben over het bestrijden van wit nationalisme, het bestrijden van witte suprematie, hebben we het niet over het bestrijden van blanke mensen. We hebben het over het veranderen van hoe we dit land hebben georganiseerd, zodat we daadwerkelijk de rechtvaardigheid kunnen bereiken waar we voor vechten. Ik geloof dat we allemaal werk te doen hebben om het organiserende principe van deze samenleving te blijven ontmantelen, dat ongelijkheid creëert voor iedereen, zelfs voor blanken,” zei Garza volgens Maine Beacon.

“In 2020 hadden we maanden van de-stabilisatie. En … met kritische rassen theorie, vindt er een echte poging plaats om onze cultuur te veranderen van binnenuit,” zei Gonzalez.

Volgens de Amerikaanse Crisis Monitor, vonden er in 2020 na de dood van George Floyd, 633 rellen plaats, zei Gonzalez. Volgens het Insurance Information Institute waren deze rellen de duurste burgerlijke onlusten in de geschiedenis van de V.S. met verzekerde verliezen geschat op meer dan $2 miljard.

Black Lives Matter activisten bij een rel in Portland, Oregon, op 1 aug. 2020. (Noah Berger/AP Photo)

BLM-activisten waren betrokken bij 95 procent van de 633 rellen waarvan de identiteit van de daders bekend was, aldus Gonzalez.

“Ik neem dat serieus. … Daarom heb ik mijn boek geschreven: ‘BLM: The Making of a New Marxist Revolution‘,” zei Gonzalez.

The Epoch Times heeft contact opgenomen met Black Lives Matter voor commentaar.

De resultaten van de rellen zijn tot op de dag van vandaag voelbaar, merkte de deskundige op.

“De sprong in moordcijfers in 2020 was astronomisch. Het was 30 procent,” zei Gonzalez. “Het was de hoogste stijging van de moordcijfers in de geschiedenis,” voegde hij eraan toe. “We weten uit statistieken dat meer dan 50 procent van de vermoorde mensen Afro-Amerikanen zijn.”

“Dus dit zijn een heleboel extra zwarte levens die verloren zijn gegaan. Doen die er niet toe?” vroeg Gonzalez retorisch.
BLM had een plan toen het in 2020 protesten en rellen uitvoerde, vervolgde Gonzalez.

De organisatie stelde in juli 2020 federale wetgeving voor genaamd de BREATHE Act. Het wetsvoorstel, gesponsord door Reps. Rashida Tlaib (D- Mich.) en Ayanna Pressley (D- Mass.), riep op om de politie te ontmantelen en te vervangen door een nieuwe aanpak van de veiligheid in de gemeenschap. Cullors, de uitvoerend directeur van BLM beschreef deze aanpak als een “nieuwe, niet-bestraffende en niet-carceralistische aanpak van de veiligheid in de gemeenschap, die de staten zou stimuleren om hun strafrechtelijk systeem in te krimpen en de bescherming van zwarte levens centraal te stellen,” volgens een rapport van BLM.

BLM werkte ook samen met de musical Hamilton en het frisdrankmerk Sprite om de opkomst bij de verkiezingen van 2020 te verhogen, aldus het rapport. De organisatie heeft haar curriculum dat de kritische rassenleer promoot verspreid in de 14.000 schooldistricten van het land, schreef Gonzalez in zijn boek.

De organisatie heeft miljoenen aan financiële middelen verkregen door fondsenwerving. “Met onze entiteiten en partners hebben we alles bij elkaar iets meer dan 90 miljoen dollar verzameld in een jaar, 2020” met een gemiddelde donatie van 30,64 dollar, stelde het BLM-rapport, terwijl hun uitgaven, zoals personeel, operationele en administratieve kosten, burgerbetrokkenheid, programma’s, veld uitgaven, snelle respons, crisisinterventie, en haar “get out the vote” campagne 8,4 miljoen dollar bedroegen.

De BLM verstuurde 127 miljoen e-mails in verband met hun activiteiten in 2020, wat resulteerde in 1,2 miljoen ondernomen acties, aldus het verslag.

Naast het boek over BLM, schreef Gonzalez eerder ook het boek, “The Plot to Change America: How Identity Politics Is Dividing the Land of the Free.”

De auteur legde uit waarom hij deze boeken schreef die de marxistische infiltratie in Amerika blootleggen.

“Het feit dat ik de eerste 12 jaar van mijn leven in een communistisch land in Cuba heb doorgebracht, heeft ervoor gezorgd dat ik ze meteen herken. … Ik weet hoe cultuur werd vernietigd. Ik weet hoe een land werd vernietigd. Amerika is mijn land. Ik wil niet zien gebeuren met Amerika [wat er gebeurd is] met mijn geboorteland.”

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (21 januari 2022): Marxist Revolution in the Making in America, Expert Warns

Engeland beëindigt alle COVID-paspoorten, mondkapjesverplichtingen en werkbeperkingen

by

Beperkingen zoals COVID-19 pasjes, mondkapjesmandaten en werk-thuis-richtlijnen zullen in Engeland worden opgeheven, zo heeft de Britse premier Boris Johnson woensdag aangekondigd.

Johnson suggereerde ook dat de regels inzake zelf-isolatie eind maart eveneens overboord kunnen worden gegooid, wanneer de pandemie van het CCP-virus (Chinese Communistische Partij) endemisch wordt.

Met onmiddellijke ingang vraagt de Britse regering mensen niet langer om thuis te werken.

Het COVID-pasjesmandaat voor nachtclubs en grote evenementen wordt niet verlengd wanneer het op 26 januari afloopt.

Vanaf 27 januari is het dragen van mondkapjes in binnenruimten in Engeland niet langer verplicht.

De verplichting voor leerlingen van middelbare scholen om tijdens de les en in gemeenschappelijke ruimten mondkapjes te dragen, wordt op 20 januari opgeheven. Verwacht wordt dat het ministerie van Onderwijs binnenkort zijn nationale richtlijnen zal bijwerken.

Minister van Volksgezondheid Sajid Jajid zal in de komende dagen ook plannen aankondigen om de beperkingen op bezoeken aan zorginstellingen te versoepelen.

In het Lagerhuis klonk gejuich van wetgevers na Johnson’s aankondigingen over mondkapjes.

Premier Boris Johnson spreekt tijdens Prime Minister’s Questions in het Lagerhuis, Londen, op 19 januari 2022. (House of Commons/PA)

Mensen die positief testen op COVID-19 en hun niet-gevaccineerde contacten zijn nog steeds verplicht om zichzelf te isoleren, maar Johnson zei dat hij “heel erg verwacht dat de regel niet wordt verlengd wanneer de relevante verordeningen op 24 maart aflopen.”

“Naarmate COVID endemisch wordt, zullen we de wettelijke voorschriften moeten vervangen door advies en begeleiding, waarbij mensen met het virus worden aangespoord voorzichtig te zijn en rekening te houden met anderen”, aldus de premier.

Gevraagd naar het schrappen van de testvoorschriften voor gevaccineerde reizigers die naar het Engeland reizen, zei Johnson dat de regering de testregelingen voor reizigers opnieuw bekijkt en dat in de komende dagen een aankondiging kan worden verwacht.

Maar hij weigerde de vaccinatieplicht voor gezondheidswerkers in de eerste lijn te heroverwegen en hield vol dat het duidelijk is dat gezondheidswerkers zich moeten laten vaccineren.

Johnson vertelde parlementsleden dat het kabinet woensdagochtend had besloten de zogenaamde “Plan B”-maatregelen te schrappen omdat uit gegevens bleek dat de Omicron-golf op nationaal niveau zijn hoogtepunt had bereikt. En hij schreef de stabilisering van het aantal ziekenhuisopnames toe aan “de buitengewone boostercampagne” en de naleving van de beperkende maatregelen door de bevolking.

De afschaffing van de “Plan B”-maatregelen tegen het CCP-virus kwam op een moment dat de premier te kampen kreeg met toenemende druk om af te treden wegens vermeende lockdown-feestjes op Number 10 Downing Street, de ambtswoning van de premier, tijdens de pandemie.

Dit gebeurde ook nadat Number 10 maandag een petitie had ontvangen die door meer dan 200.000 mensen was ondertekend en waarin werd opgeroepen een einde te maken aan vaccinpaspoorten en soortgelijke COVID-certificaten.

Een afzonderlijke petitie waarin wordt opgeroepen tot het terugdraaien van de vaccinatieverplichtingen voor gezondheidswerkers, werd maandag ook op Number 10 bezorgd en kreeg ongeveer 160.000 handtekeningen.

Ook de regeringen van Schotland en Wales hebben aangekondigd dat de Omicron-beperkingen zullen worden opgeheven, maar COVID-pasjes en het verplicht dragen van mondkapjes in binnenruimten zullen van kracht blijven.

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (19 januari 2022): England Ends All COVID-19 Passports, Mask Mandates, Work Restrictions 

Zorg voor ons milieu: Te belangrijk om aan milieuactivisten toe te vertrouwen

by

Ieder weldenkend mens begrijpt dat het vergiftigen van ons milieu kortzichtig, dom en mogelijk suïcidaal is.

(Opmerking: ik probeer het gebruik van het woord “milieu” te vermijden. Er is, in praktische zin, niet één milieu op aarde. Het milieu waarin verschillende vissoorten gedijen verschilt van het milieu van pinguïns, dat op zijn beurt weer verschilt van het milieu van olifanten, enzovoort. Ook voor de mens is er niet één enkel milieu. Inwoners van Phoenix leven in een ander milieu dan inwoners van Brazilië, Peking, of zelfs Prescott in Arizona, om nog maar te zwijgen over de grote verschillen in plattelandsgebieden in de hele wereld).

Het is misschien moeilijk voor sommigen van ons om het zich vandaag voor te stellen, maar millennia lang waren de mensen onwetend en onnadenkend in hun verwijdering van afval – zowel menselijk als industrieel afval. Met de explosieve groei van de welvaart in de 19e en 20e eeuw, nam ook de vervuiling toe. De slechte milieugewoonten van de mens – het spuiten en dumpen van verontreinigende stoffen in de lucht, water en op het land – hebben ons milieu vervuild en ons aan de rand van een milieuramp gebracht.

Geconfronteerd met een existentiële dreiging, was er een ontwaken. Miljoenen Amerikanen beseften dat milieuvernietigende gewoonten aan banden moesten worden gelegd. Al generaties lang waren er visionaire Amerikanen die het belang inzagen van het behoud van natuurlijke hulpbronnen en de bescherming van ons milieu tegen de ondergang, maar de meeste inspanningen voor milieubescherming waren geconcentreerd in afgelegen, grotendeels onbevolkte gebieden (denk aan nationale parken, wildreservaten, en dergelijke). Tegen de jaren `60 was de vervuiling in dichtbevolkte gebieden echter gevaarlijk en kon men er niet meer omheen en dus eisten en bewerkstelligden de Amerikanen ingrijpende hervormingen.

Een veelheid van wetten en voorschriften werden geïmplementeerd. Sommige daarvan behelsden de sanering van bestaande verontreiniging, andere de vermindering van nieuwe verontreiniging. Veel van de verbeteringen waren opmerkelijk. Er had nog meer vooruitgang kunnen worden geboekt, maar toen kwam een ongelukkige complicatie het proces in de war sturen: de opkomst van het milieubewustzijn. Dit verschijnsel, deze politieke ideologie en beweging, bevordert vaak praktijken en beleidsmaatregelen die schadelijk zijn voor zowel de mens als ons natuurlijk milieu.

Veel vooraanstaande milieuactivisten hebben op cynische wijze de vanzelfsprekende bezorgdheid van de Amerikanen voor een gezond milieu misbruikt om een politieke agenda te bevorderen die zowel het welzijn van de mens als dat van het milieu heeft geschaad. Zoals ik in mijn eigen tijd als “milieuactivist” in de jaren ’70 heb geleerd, heeft een aanzienlijk deel van de donaties aan groene groeperingen verschillende politieke doelen gesteund – bijvoorbeeld pro-abortus, anti-VS defensie, pro-vakbonden – die niets te maken hebben met het verbeteren van ons milieu. (Niets tegen vakbonden, tenzij ze aan werknemers worden opgedrongen.)

Tegenwoordig exploiteren vooraanstaande milieu-ideologen de kwestie van klimaatverandering, niet uit bezorgdheid om ons milieu, maar om hun primaire doel: het opleggen van socialisme. Socialisme is op twee manieren problematisch voor het milieu: (1) het meest dodelijke leefmilieu voor de mens is armoede en socialisme verarmt menselijke samenlevingen (zie Venezuela); (2) socialisme heeft een afschuwelijke staat van dienst op milieugebied, die al tientallen jaren bekend is, waardoor het pleidooi van milieuactivisten voor socialisme obsceen pervers is.

Vervuild water in de Yangtze Rivier is te zien in Chongqing, China op 28 maart 2007. (China Foto’s/Getty Images)

Een ander manco van het milieubeleid is dat veel milieuactivisten zich aan de economische rationaliteit onttrekken door de kosten te negeren. Ook dit is al tientallen jaren aan de gang. Ik herinner me dat in de jaren ’90 een milieuactivist de volkomen zinnige vraag werd gesteld: “Kunnen we het ons veroorloven wetlands te herstellen?” Het antwoord was: “We kunnen het ons niet veroorloven het niet te doen.”

Je kunt het antwoord slim of leuk vinden, maar het was een ontwijkende uitvlucht. Zelfs in een welvarend land als het onze kunnen we het ons niet veroorloven alles te doen wat we zouden willen doen en dus moeten we bezuinigen – dat wil zeggen prioriteiten stellen.

Hier is een economische waarheid die men niet mag negeren: We kunnen vervuiling niet gratis voorkomen of verhelpen; als we dat konden, zou alle vervuiling nu al uitgebannen zijn, want niemand houdt echt van vervuiling. Maar in de echte wereld kost het bestrijden van vervuiling geld – vaak veel geld. De enige rationele, verantwoorde aanpak is dan ook die kosten te beoordelen en te besluiten hoeveel we ons kunnen veroorloven.

Dit collectieve besluitvormingsproces wordt bemoeilijkt door het feit dat degenen die geacht worden de kosten van de anti-vervuilingsmaatregelen te dragen (b.v. particuliere bedrijven en hun klanten) andere drijfveren hebben dan degenen (meestal overheidsbureaucraten) die toezicht houden op die maatregelen en de kosten niet hoeven te dragen. Bureaucraten kunnen het zich veroorloven een absolutistische aanpak te volgen. Voor hen is vervuiling slecht, dus hoe meer we elimineren, hoe beter. Maar als de kosten te hoog zijn, kunnen zij belangrijke industrieën stilleggen.

Hier volgt een specifiek voorbeeld uit het eind van de jaren ’70: de Environmental Protection Agency (EPA) gaf raadgevende ingenieurs opdracht een raming te maken van de kosten die de staalindustrie zou moeten maken om aan de voorschriften inzake luchtverontreiniging te voldoen. De ingenieurs schatten dat het verwijderen van 90 procent van de verontreinigende stoffen bij de productie van koolstofstaal 0,26 dollar per kilo zou kosten; het verwijderen van 97 procent zou 4,98 dollar kosten en het verwijderen van 99 procent zou 32,20 dollar per kilo kosten. De EPA, die de vervuiling moet terugdringen, maar er niet voor hoeft te betalen, was geneigd de strengste anti-vervuilingsnorm op te leggen en probeerde de studie geheim te houden. De twee senatoren van Pennsylvania slaagden er echter in die informatie openbaar te maken.

Er werd een compromis bereikt waarbij een norm werd vastgesteld die leidde tot een enorme verbetering van de luchtkwaliteit zonder dat de cruciale binnenlandse staalindustrie het loodje legde. Kijk eens naar deze foto van de lucht in Pittsburgh tijdens de World Series van 1960 vergeleken met deze foto van de Steel City die enkele decennia later is genomen.

Een andere manier waarop een combinatie van economische onwetendheid en ideologische fanatisme het milieu pervers en destructief heeft gemaakt, zowel voor de mens als voor ons milieu, is de schaamteloze vijandigheid van de ideologie jegens de welvaart en het economische systeem dat deze welvaart voortbrengt, d.w.z. het kapitalisme. Nogmaals, dit is pervers, omdat kapitalistische landen zowel rijker als minder vervuild zijn dan socialistische landen. (Dit wordt grafisch weergegeven door het Mises Instituut).

Dit fenomeen wordt grotendeels verklaard door de Kuznets-curve, die beschrijft hoe samenlevingen, wanneer zij een bepaald niveau van welvaart hebben bereikt, het zich kunnen veroorloven geld uit te geven voor het schoonmaken en in stand houden van het milieu en dat ook daadwerkelijk doen. Met andere woorden, rijkdom is de remedie voor en niet de oorzaak van ongezonde milieuvervuiling.

Misschien wel de meest ontstellende en destructieve van alle milieuvergissingen is de tak van de groene beweging die openlijk vijandig staat tegenover het menselijk leven, door mensen te karakteriseren als ongedierte, virussen, een kankergezwel, enzovoort. Ik noem deze milieuactivisten “groene heidenen” vanwege hun bereidheid miljoenen mensenlevens op te offeren om hun groene doelen te bereiken.

Wat dubbel misplaatst is aan deze fanatici is dat veel van de milieuvoorschriften en beleidsmaatregelen die zij bepleiten, zware milieukosten met zich meebrengen – een soort “met vrienden als deze heeft ons milieu geen vijanden nodig”-situatie. Een paar voorbeelden:

  • Veel van de groenen die klagen over CO2-emissies zijn fel gekant tegen kernenergie, die geen CO2 voortbrengt.
  • Voor de productie van ethanol op basis van maïs, een lucratieve kunstgreep, moeten miljoenen hectares land worden bewerkt, neemt de ozonconcentratie in de atmosfeer toe en is er nog een hele reeks andere negatieve milieueffecten.
  • De wens om 30 jaar geleden de gevlekte bosuil te behouden (die grotendeels mislukte, niet door toedoen van de mens, maar omdat een grotere uilensoort zijn gevlekte neven wegvaagde) heeft er niet alleen toe geleid dat veel houthakkers hun broodwinning verloren, maar ook dat een gezond bosbeheer werd verhinderd – een korte termijn beleid dat het Noordwesten van de Stille Oceaan vandaag de dag nog steeds teistert met onnodig grote bosbranden.
  • Het “papier in plaats van plastic”-initiatief (en ik zal de eerste zijn om te erkennen dat we plastic beter moeten verwerken) vereist in de productiefase een hoger energieverbruik en veroorzaakt aanzienlijk meer lucht- en waterverontreiniging.
  • En dan is er nog de milieu-obsessie met “hernieuwbare energie” – dingen zoals windmolens die veel meer vogels en vleermuizen doden dan producenten van fossiele brandstoffen, die elementen vereisen waarvan de ontginning verschrikkelijke vervuiling veroorzaakt en die nachtmerries zijn om te verwijderen wanneer hun al te korte bruikbare leven voorbij is (zie Michael Moore’s video “Planet of the Humans”).

Milieuactivisten zijn ook verantwoordelijk voor de enorme psychologische schade die Amerikaanse schoolkinderen onnodig en wreed wordt aangedaan. Toch moeten hun overdrijvingen over dreigend onheil ons niet verbazen. Ze verdraaien de waarheid al tientallen jaren. Kijk maar naar hun misleidende fondsenwerving, waarbij ze roepen dat de aarde op de rand van de afgrond balanceert omdat de vervuiling steeds erger zou worden, terwijl met name in de Verenigde Staten de vervuiling juist is afgenomen. (Groenen zouden als tegenargument aanvoeren dat de CO2-uitstoot in de atmosfeer is toegenomen, wat ook het geval is, maar de classificatie van dat leven schenkende gas als vervuilende stof is een kwestie van politieke stemmingmakerij, niet van deugdelijke wetenschap. Giftige vervuiling van lucht en water is afgenomen).

Wij kunnen het er allen over eens zijn dat de strijd tegen milieuvervuiling noodzakelijk is en moet worden voortgezet. Hoewel wij dankbaar moeten zijn voor de reeds geboekte vooruitgang en voor het feit dat de verontreinigingstendensen in de Verenigde Staten de goede kant uitgaan, is de enige verantwoorde koers ons te blijven inzetten voor een schoner milieu. Dit is een enorm belangrijke taak – een taak die veel te belangrijk is om aan milieuactivisten over te laten.

Zolang milieuactivisten vasthouden aan hun anti-menselijke, anti-economische ideologie, zullen zij de zorg voor ons milieu op een nuttige, rationele manier belemmeren.

De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.

Mark Hendrickson is een gepensioneerde econoom aan de faculteit van Grove City College in Pennsylvania, waar hij als fellow voor economisch en sociaal beleid verbonden is gebleven aan het Institute for Faith and Freedom. Hij is auteur van verschillende boeken over uiteenlopende onderwerpen zoals de Amerikaanse economische geschiedenis, anonieme personages in de Bijbel, het probleem van de vermogensongelijkheid en klimaatverandering.

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (23 oktober 2021): Caring for Our Environment: Too Important to Entrust to Environmenalists

T-cellen van gewone verkoudheden bieden kruisbescherming tegen een infectie van COVID-19: onderzoek

by

Een type cellen dat door het lichaam wordt geproduceerd bij het bestrijden van gewone verkoudheidsvirussen biedt mensen kruiselings bescherming tegen infectie met het virus dat COVID-19 veroorzaakt, zo blijkt uit een onderzoek.

T-cellen zijn erkend als een maatregel van bescherming tegen ernstige COVID-19 en eerder onderzoek wees erop dat herstel van gewone verkoudheid een zekere mate van bescherming zou kunnen bieden tegen het virus dat COVID-19 veroorzaakt.

Onderzoekers van het Imperial College in Londen ontdekten in het nieuwe onderzoek dat de aanwezigheid van dergelijke cellen ook infectie door het SARS-CoV-2, dat de ziekte veroorzaakt, kan voorkomen.

De wetenschappers evalueerden 52 contacten van nieuw gediagnosticeerde COVID-19 gevallen om te bepalen wanneer zij voor het eerst waren blootgesteld en stelden vast dat mensen die negatief testten voor COVID-19 hogere kruisreactieve T-cel niveaus hadden. Zij namen ook bloedmonsters van de deelnemers binnen 6 dagen na de blootstelling.

“Blootstelling aan het SARS-CoV-2-virus leidt niet altijd tot infectie en we wilden graag begrijpen waarom. We hebben ontdekt dat hoge niveaus van reeds bestaande T-cellen, aangemaakt door het lichaam bij infectie met andere menselijke coronavirussen zoals de gewone verkoudheid, bescherming kunnen bieden tegen COVID-19 infectie”, zei de hoofdauteur dr. Rhia Kundu van het Imperial’s National Heart & Lung Institute in een verklaring.

Professor Ajit Lalvani, een andere auteur, zei dat het onderzoek het duidelijkste bewijs tot nu toe levert dat T-cellen geïnduceerd door gewone verkoudheid coronavirussen een beschermende rol spelen tegen SARS-CoV-2 infectie, eraan toevoegend dat deze T-cellen bescherming bieden door eiwitten binnen het virus aan te vallen, in plaats van het spike-eiwit op zijn oppervlak.

Deze ontdekking zou wetenschappers kunnen helpen een nieuwe versie van het COVID-19-vaccin te ontwikkelen, aldus de onderzoekers.

“Het spike-eiwit staat onder intense immuniteitsdruk van vaccin-geïnduceerde antilichamen die de evolutie van vaccine escape mutanten stimuleren. De interne eiwitten die het doelwit vormen van de beschermende T-cellen die we geïdentificeerd hebben, muteren daarentegen veel minder. Bijgevolg zijn ze zeer geconserveerd tussen de verschillende SARS-CoV-2 varianten, inclusief omicron”, zei Lalvani. “Nieuwe vaccins die deze geconserveerde interne eiwitten bevatten, zouden daarom een breed beschermende T-celrespons opwekken die bescherming zou moeten bieden tegen huidige en toekomstige SARS-CoV-2-varianten.”

Zij dringen er ook op aan dat mensen een COVID-19-vaccin nemen in plaats van te vertrouwen op de bescherming van kruisreactieve T-cellen.

De momenteel beschikbare vaccins zijn minder doeltreffend gebleken tegen de Omicron-variant van het CCP-virus, ook tegen ernstige ziekte. Hoewel boosters een deel van de verloren bescherming herstellen, wijzen vroege gegevens erop dat de boosters na toediening snel in effectiviteit afnemen tegen infectie. Of boosters langere tijd blijven werken, blijft onbekend.

Het onderzoek werd gepubliceerd in Nature en werd gefinancierd door de Health Protection Research Unit van het National Institute for Health Research en de Medical Research Council.

Eén van de nadelen is het kleine aantal deelnemers en het feit dat 88% van hen blank was.

Dr. Simon Clarke, universitair hoofddocent Cellulaire Microbiologie aan de Universiteit van Reading, die niet bij de studie betrokken was, zei dat mensen die verkouden zijn geweest er niet van uit mogen gaan dat zij beschermd zijn tegen SARS-CoV-2 omdat veel verkoudheden niet door coronavirussen worden veroorzaakt en er verder onderzoek naar de zaak nodig is.

“Hoewel dit een relatief klein onderzoek is, draagt het bij aan ons begrip van hoe ons immuunsysteem het virus bestrijdt en laat het zien dat toekomstige vaccins baat kunnen hebben bij het richten op componenten naast het spike-eiwit”, voegde hij eraan toe.

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (10 januari 2022): T Cells From Common Colds Cross-Protect Against Infection With COVID-19: Study

‘Een echt Lassie-verhaal’: Losse herdershond leidt politie naar vrachtwagen die van snelweg rolde om gewonde eigenaar te redden

by

Net als in een aflevering van “Lassie” wordt een Shiloh herder in New Hampshire een held genoemd, nadat hij de politie naar de plaats van een ongeval leidde, waar een paar automobilisten zwaar gewond waren en gered moesten worden.

Op de avond van 3 januari, rond 22.00 uur, kwam de New Hampshire State Police (NHSP) agent Sandburg aan bij de Interstate-89 brug tussen New Hampshire en Vermont in Lebanon. Daar zag hij een loslopende hond, de 1 jaar oude Tinsley.

Agent Sandberg en de politie van Lebanon probeerden eerst de hond te vangen, maar ze zagen dat de herder naar het noorden was gedraaid, in de richting van een stuk beschadigde vangrail bij de splitsing met Interstate-91. Daar ontdekten ze een zwaar beschadigde pick-up truck die van de weg was gerold.

(Met dank aan de politie van Libanon New Hampshire)
Links: (met dank aan de politie van de staat New Hampshire); Rechts: (Met dank aan de politie van Libanon, New Hampshire)

Twee mannen waren uit het voertuig geslingerd met ernstige verwondingen en waren onderkoeld.

“De hond wilde dat Trooper Sandberg en de agenten haar volgden. Tinsley, de hond, probeerde nooit weg te lopen, maar leidde hen eerder verder de weg op en over de brug,” vertelde NHSP luitenant Dan Baldassarre, commandant van Troop D, aan The Epoch Times.

“Het is een echt Lassie verhaal, Tinsley leidde de politie direct naar de plaats van het ongeluk om hulp te bieden. Zij is de held.”

De agenten kwamen erachter dat een van de mannen, Cam Laundry, de eigenaar van de hond was. “Het werd snel duidelijk dat Tinsley, agent Sandberg en de politie van Lebanon naar de plaats van het ongeval en de gewonde inzittenden leidde,” verklaarde NHSP.

(Met dank aan de politie van de staat New Hampshire)

Tinsley stelde de eerste hulpverleners in staat de slachtoffers eerder te bereiken dan anders het geval zou zijn geweest, aldus de hulpverleners. Beide mannen werden voor verzorging naar het Dartmouth Hitchcock Medical Center gebracht.

“Tinsley leek niet gewond te zijn in het ongeval,” verklaarde NHSP.

Laundry vertelde dat hij van plan was om zijn heldhaftige harige beste vriendin te belonen en dat ze zijn “beschermengel” is.

“Ze wordt de hele tijd verwend,” vertelde Laundry aan NBC. “Ze krijgt vanavond waarschijnlijk hertenvlees en zal uitgebreid gestreeld worden.”

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (15 januari 2022): ‘A Real-Life Lassie Story’: Loose Shepherd Dog Leads Police to Truck That Rolled Off Interstate to Save Injured Owner

De mysterieuze verjongende effecten van Shen Yun

by

Het hele geheim is te vinden in de muziek, waaruit wij een totaal ander therapeutisch systeem willen opbouwen.

-Nicolaus Lenau, een Oostenrijkse dichter en voorstander van muziektherapie in de jaren 1800

Vele jaren geleden vocht Vincent Cavarra tegen kanker toen hij een kaartje kocht voor een voorstelling van Shen Yun Performing Arts. Halverwege de klassieke Chinese dans- en muziekproductie vertelde de presentator dat in het oude China muziek als medicijn werd beschouwd en dat de twee Chinese karakters zelfs op elkaar lijken.

Dat idee raakte Cavarra, die meteen voor zichzelf opschreef, “muziek is voor genezing.”

“Ik was erg ziek, ik vocht tegen kanker. En toen ik dat hoorde, schreef ik het op. Vanaf dat moment luisterde ik meer en meer en meer”, zei Cavarra. Hij voelde een verandering in zichzelf en die avond toen hij naar huis ging, zocht hij online naar muziek die vergelijkbaar was met wat hij had horen uitvoeren door het orkest van Shen Yun uit New York. Het was het begin van zijn genezingsreis, zei hij.

Vijf jaar later bezocht hij weer een Shen Yun voorstelling en vertelde zijn verhaal aan een verslaggever. “Het is geen magie”, zei hij, “het is deze muziek.”

“Het helpt me met slapen, ik ben sterk geworden en ik kan staan, lopen en rennen”, zei hij. “Geen kanker meer, geen slecht hart.”

Cavarra had vrienden meegenomen om die avond in zijn geluk te delen.

“Normaal gesproken zou zijn vriend niet in staat zijn geweest om een twee uur durende voorstelling uit te zitten”, zei hij. “Maar die avond waren zijn ogen wijd open, zeer alert en heel scherp op wat hij zag.”

“Deze muziek brengt gezondheid, absoluut. Geen twijfel, geen twijfel in mijn gedachten”, zei hij. “Het brengt je naar een heel andere wereld, een betere wereld.”

Een eeuwenoude therapie

Muziektherapie is een eeuwenoud begrip, aanwezig in culturen van het Oosten tot het Westen en overal daar tussenin. Het menselijk lichaam werd beschouwd als een werk van heilige schepping, net als de natuur. Het in evenwicht brengen van het interne en externe door middel van muziek was een oefening in het beter begrijpen van het grote ontwerp van de Schepper.

De oude Grieken en later de middeleeuwse medische theorie onderwezen dat de vier temperamenten melancholisch, sanguinisch, cholerisch en flegmatisch respectievelijk overeenkwamen met de vier elementen aarde, lucht, vuur en water en de gezondheid van een individu bepaalden.

Volgens barokcomponisten en artsen uit de Verlichting konden ze met muzikale figuraties de lichaamssappen in evenwicht brengen.

De oude Chinese muziek en medische theorie waren nog directer. Chinese muziek is gebaseerd op een pentatonische toonladder met vijf hoofdtonen en elk van deze komt overeen met de vijf elementen – vuur, aarde, metaal, water en hout – die respectievelijk overeenkomen met de vijf belangrijkste inwendige organen – hart, milt, longen, nieren en lever.

Deze vijf tonen corresponderen verder met vijf emoties. De “jue” toon bijvoorbeeld, die correspondeert met hout en de lever, wekt woede op of verzacht deze bij de luisteraar, afhankelijk van hoe de muziek geschreven en uitgevoerd wordt.

Muziek is in harmonie met hemel en aarde. … Deugdzame, elegante muziek is in overeenstemming met de beweging van materie en met de principes van de menselijke gezondheid. Zij bezit een zuivere energie.

-Verslagen van de Grote Geschiedkundige, geschreven tijdens de Han Dynastie rond 94 v. Chr.

De componisten en musici van Shen Yun zijn zich bewust van deze theorie en het gezelschap legt vaak de filosofie achter haar muziek uit.

Zoals het op haar website uitlegt: “In het oude China was muziek niet alleen een vorm van vermaak, maar ook een manier van spirituele verheffing. Het verfijnen van iemands karakter en het zoeken naar harmonie met de hemel was een natuurlijk onderdeel van het artistieke proces.”

De artiesten van het gezelschap proberen nu hetzelfde te doen door deze traditie van zelfontplooiing en cultivatie in de kunst nieuw leven in te blazen.

De artiesten beoefenen allemaal meditatie, zijn spirituele zoekers en leven volgens de principes waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid.

Ik zou het jammer vinden als ik hen alleen maar zou entertainen; ik zou hen willen genezen. 

—George Frederic Händel, misschien wel de meest succesvolle Barok componist

Muziek, water, leven

In 2004 publiceerde de Japanse zakenman Masaru Emoto “De verborgen boodschappen in water.” Zijn boek werd al snel een bestseller. Misschien heb je wel eens van zijn experiment gehoord: Emoto stelde gedestilleerd water bloot aan verschillende geluiden, waaronder klassieke muziek en heavy metal. Het water dat de vibraties van Mozart’s “Jupiter” symfonie had ervaren produceerde sierlijke, geometrisch perfecte kristallen.

Daarentegen kristalliseerde water dat aan heavy metal was blootgesteld in verwrongen vormen. Emoto concludeerde dat de zeshoekige kristallen die hij zag de levenskracht van Moeder Natuur vertegenwoordigden.

De mens, die voor een groot deel uit water bestaat, moet op dezelfde manier reageren op verschillende soorten geluid, dacht Emoto en daarom ging hij klinisch zieke patiënten behandelen met water dat hij had behandeld met trillingsinformatie.

“Ik geloof dat muziek gemaakt is om onze vibratie terug te brengen naar zijn intrinsieke staat. Het ligt in de aard van de mens om muziek te maken die de door de geschiedenis vervormde trillingen weer in balans brengt. Daarom ben ik er zo zeker van dat muziek een vorm van genezing is alvorens het een kunst is”, zei Emoto.

Hoop is een verheffing van de ziel of de geest; maar wanhoop is een neergang daarvan: allemaal dingen die heel natuurlijk met klank kunnen worden weergegeven, vooral wanneer de andere omstandigheden (tempo in het bijzonder) hun aandeel leveren. Op deze wijze kan men zich een gevoelig begrip vormen van alle emoties en dienovereenkomstig componeren.”

—Johann Mattheson, barok componist en muziektheoreticus, diplomaat, en voorvechter van muziektherapie

Ze raakten mijn ziel

Muziek kan problemen met de hersenen oplossen.

-William Shakespeare

De Epoch Times heeft vanaf het begin verslag gedaan van Shen Yun, omdat het gelooft dat de onderneming van het gezelschap cultureel historisch is. Jaar na jaar geven publieksleden aan dat het een verjongende ervaring is, verfrissend en zelfs genezend voor lichaam, geest en ziel.

In 2016 zag Dennis Langevin, dominee en veteraan, een voorstelling in Waterbury, Connecticut, vooral om zijn nieuwsgierigheid naar deze voorstelling te stillen die hij alom geadverteerd had zien worden.

“Ik ben gepensioneerd militair en 100 procent invalide, dus breng ik veel tijd door met pijn. Terwijl ik op de stoel zat, realiseerde ik me ineens dat ik geen pijn meer had!”, aldus Langevin, die alle artiesten bedankte, met een speciaal woord van dank aan de orkestleden. “Na een twee uur durend optreden van hen, was mijn pijn weg.”

“Ik ben een marinier en wij staan bekend als stoere jongens. Nou, het bracht tranen in mijn ogen hier. Hoe zeg je dank je wel tegen iemand die dat voor je kan doen? Dus nogmaals, heel erg bedankt”, zei hij.

“Ik heb in Vietnam gevochten en er kwamen veel herinneringen bij mij naar boven”, zei hij. Vooral toen één van de verhalende dansen een gelovige toonde die opkwam voor zijn geloof in het hedendaagse China, in opstand tegen de atheïstische Chinese Communistische Partij. Shen Yun’s overtuiging voor gerechtigheid en geloof maakte op Langevin net zoveel indruk als hun vaardigheid en professionaliteit.

“Dat raakte als het ware mijn ziel. Wat er ook gebeurde, hij bleef standvastig in zijn geloof. … Meer mensen zouden zo moeten zijn. Het is gewoon prachtig, prachtig wat ze doen en nogmaals prachtig wat ze voor mij hebben gedaan. Heel, heel erg bedankt.”

“Ze raakten mijn hart en ze raakten mijn ziel. Er zijn maar weinig mensen die dat doen.”

Muziek kan iemand uit een depressie halen of ons tot tranen toe bewegen – het is een wondermiddel, een tonicum, sinaasappelsap voor het oor. Maar voor veel van mijn neurologische patiënten is muziek nog meer – het kan toegang geven, zelfs wanneer geen medicatie dat kan, tot beweging, tot spraak, tot leven. Voor hen is muziek geen luxe, maar een noodzaak.

-Dr. Oliver Sacks, professor in de neurologie, arts en auteur van bestsellers

De Epoch Times is een trotse sponsor van Shen Yun Performing Arts. Voor meer informatie kunt u terecht op ShenYunPerformingArts.org

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (2 januari 2022): Shen Yun’s Mysterious Rejuvenating Effects

 

 

 

Nederland gedoogt na 46 jaar nog steeds drugs

by

Nederland heeft een lange geschiedenis van falend drugsbeleid die tot op de dag van vandaag voortduurt.

Na de landelijke verkiezingen in maart 2021 duurde het tot 10 januari 2022 voordat een nieuw kabinet aantrad. In het regeerakkoord van Rutte IV (een combinatie van Democraten, Liberalen en Christenen) staan een aantal druggerelateerde elementen:

– Voorkomen dat kwetsbare jongeren, zoals nu het geval is, de misdaad in worden getrokken.

– Een sterke aanpak van criminele beïnvloeding, mede gebaseerd op de lessen die Italië heeft geleerd om de maffia aan te pakken.

– Een voortzetting van de proef Wet gesloten coffeeshopketen met de toevoeging van een grote stad (Utrecht). De resultaten zullen in 2024 in zowel de Tweede als de Eerste Kamer worden gepresenteerd.

– Voortgang van het experiment in 10 gemeenten legaal hennep te kweken en te verkopen.

– Een Staatscommissie gaat de voor- en nadelen van XTC/MDMA (Ecstasy/stimulantia) voor medisch gebruik onderzoeken. Deze commissie zal ook beoordelen hoe dit in de Europese context wordt ontvangen en of er een rechtsgrond is in de internationale drugsverdragen van de Verenigde Naties.

Bovenstaande punten worden de komende maanden uitgewerkt in een voorstel van de nieuwe ministers.

Korte geschiedenis

 Op 1 november 1976 besloot de toenmalige regering, op advies van haar deskundigen, de Opiumwet op te splitsen in onaanvaardbare drugs en drugs met minder ernstige risico’s. Het gedoogbeleid was hiermee een feit. In de media en in de volksmond werden deze twee categorieën de “soft- en harddrugs” genoemd. Alle drugs hebben echter verschillende effecten en zijn vroeg of laat schadelijk voor het individu en de samenleving. De gevolgen van drugs waren toen nog grotendeels onbekend voor politici en medici. Functionarissen van VWS (Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn, en Sport) raadpleegden drugsexperts in Engeland en de Verenigde Staten over de kwestie. Later bleek dat drugsliberalen, die een verbod op cannabis maar niets vonden, deze ambtenaren en daarmee politici in hun greep hadden.

De verharding van ‘softdrugs’

De zogenaamde softdrugs zijn sinds 1976 sterk onderschat. De gebruikers van deze drugs glijden al snel af van ‘soft’- naar harddrugsgebruik. Dit leidt tot polygebruik dat zeer moeilijk te behandelen is. Doordat er een gebrek aan controle was en de politiek totaal niet in het onderwerp geïnteresseerd was, werden de ‘softdrugs’ door veredeling steeds zwaarder. Het THC-gehalte werd hoger, waardoor cannabis formeel onder harddrugs geschaard zouden moeten worden.

De behandeling van verslaafden in Nederland was een tijdlang gericht op abstinentie (onthouding). Maar dat doel is de afgelopen 20 jaar helaas veelal uit het oog verloren. Daarnaast is door de invoering van de privacywetgeving totaal niet meer zichtbaar in hoeverre de huidige (niet op abstinentie gerichte) verslavingsbehandelingen effectief zijn, en of de behandelcentra er hun verdienmodel van maken. Naast verslavingszorginstellingen hebben instellingen voor Jeugdzorg in Nederland lange wachtlijsten, wat de problemen voor patiënten en hun naasten doet verergeren. De vraag naar en het aanbod van drugs in de maatschappij is als een kankergezwel dat groeit als het niet wordt behandeld, en waarvan de cellen zich uiteindelijk door het hele lichaam verspreiden. Het drugsbeleid is daarom een kwestie die ons allen aangaat.

Het ondemocratische drugsbeleid

Het drugsvraagstuk is niet alleen een zaak van politici, experts en verslaafden. Het geeft de ‘deskundige’ met eenzijdige en drugsliberale opvattingen de mogelijkheid om deze via officiële kanalen als waarheid te presenteren. Daarmee is de opvatting van zogenaamd aanvaardbare en onaanvaardbare risico’s uit 1976 al 46 jaar de norm. Het politieke besluit van 1976 was echter volledig in strijd met internationale verdragen. De belangrijkste internationale verdragen in het kader van cannabis zijn het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen en het Verdrag van de Verenigde Naties tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen. Partijen zijn verplicht wetgevende en administratieve maatregelen te treffen die nodig zijn om de productie van, de handel in, en het bezit van drugs uitsluitend tot geneeskundige en wetenschappelijke doeleinden te beperken. Alle activiteiten die niet op deze doeleinden zijn gericht, zijn strafbare feiten die op passende wijze moeten worden vergolden.

In het verdrag van 1961 staan heroïne en cannabis op dezelfde lijst van verboden middelen. Men kan zeggen dat dit verdrag de grondwet is tegen drugs en hun uitbuiting. Drugs en de uitbuiting daarvan zijn beide onacceptabel. De drie Drugsverdragen van de Verenigde Naties (1961, 1971, 1988) bieden in de meeste landen een gemeenschappelijk kader voor wetgeving. Internationaal zijn er afspraken gemaakt tussen staten en internationale organisaties. De verdragen zijn de hoogste wet op internationaal niveau. Nederland heeft door de jaren heen alle drugsverdragen geratificeerd. Het nationale recht, de Nederlandse Opiumwet, moet dus verenigbaar zijn met deze internationale verdragen.

Nu, 46 jaar later met het resultaat in handen, weten we dat ‘softdrugs’ de drugsindustrie op poten hebben gezet. Deze industrie bestaat uit minstens 44 onderdelen, waaronder ‘coffeeshops’ headshops, growshops, thuiskwekers, postorderbedrijven, gemeenten die cannabis willen kweken, subsidies aan werklozen in de hennepindustrie, groothandel in Hennepzaden. Nederland is de grootste leverancier van nederwiet en XTC. Zachte heelmeesters hebben dus stinkende wonden gemaakt. De geest is uit de fles gehaald en nu maar zien of deze regering erin wil slagen om die geest weer terug in de fles te krijgen.

Professor dr. Ernst Kuipers (D66) zelf een arts, is de nieuwe minister van WVS. Zijn ervaring en achtergrond als arts is belangrijk in zijn nieuwe functie. Wat verontrustend is, is dat zijn partij sinds jaar en dag drugs als cannabis, XTC, cocaïne, paddo’s en GHB (gamma-hydroxybutaanzuur) wil reguleren. Ondanks de desastreuze resultaten van het gedoogbeleid in Nederland, is het de vraag of minister Kuipers de kennis, de wil en de macht heeft om het liberale drugsbeleid om te vormen naar een restrictief drugsbeleid. In een manifest roept D66 samen met mensen (“technocraten”) uit de wetenschap, advocatuur, verslavingszorg, mediawereld en dancescene, op tot een andere aanpak. Zij menen dat mensen nu eenmaal drugs gebruiken en dáárom moeten deze drugs maar gereguleerd worden.

Mensen rijden ook door het rode licht, misbruiken seks, stelen en frauderen, moeten we dat dan ook maar reguleren en gedogen? Is Kuipers sterk genoeg om de oproep van zijn partij en van de technocraten om drugs te reguleren, te negeren? Het wordt interessant om te zien of hij een D66-man of een minister die welzijn en volksgezondheid prioriteit geeft. De bevolking is het zat dat drugs worden getolereerd en geaccepteerd. Mensen willen dat de drugsproblematiek restrictief wordt aangepakt. De ambtenaren en technocraten van 1976 en vandaag zijn geen democratisch gekozen raadgevers. Ze hebben hun eigen agenda. Je zou kunnen zeggen dat je zo een staat binnen een staat krijgt waarin de bevolking geen stem heeft.

Moedige Moeders (M.M.)

Sinds 2004 zijn er een aantal Moedige Moeders-groepen in Nederland actief om op te komen voor hun verslaafde kinderen. Ze maken politici duidelijk dat het negeren en gedogen van drugs ook ernstige gevolgen heeft voor ouders en naasten van de verslaafden. Moedige Moeders werd aanvankelijk helemaal niet serieus genomen door de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Er is nauwelijks inspanning, interesse of promotie voor de preventie en/of het vroegtijdig ingrijpen bij drugsgebruik. Deze maatregelen zijn belangrijk en kunnen een verder afglijden in de maatschappij en naar verslaving voorkomen. Helaas is het vertrouwen en de moed om de verkoop van drugs te stoppen ver te zoeken. Hetzelfde geldt voor de zorg voor beginnende gebruikers. Het belang van het afkicken en ex-verslaafden weer terug te brengen in de maatschappij is zeer groot om terugval te voorkomen. Deze zorg hoort bij een – hierboven al genoemd – restrictief drugsbeleid dat we nodig hebben en wettelijk verplicht zijn uit te voeren. Hierin moet worden geïnvesteerd, en daarover valt niet te discussiëren. 

Een minister van Welzijn en Volksgezondheid heeft een grote verantwoordelijkheid voor de gezondheid van de burgers in het land. De geschiedenis leert dat je veel kunt doen als je de juiste man op de juiste plek hebt. De Nederlanders hebben genoeg geleden en betaald in al die 46 jaar liberaal drugsbeleid. De financiële kosten en menselijke tragedies zullen met een restrictief drugsbeleid lager zijn. Het vertrouwen in de overheid kan daardoor worden hersteld. Zonder twijfel weten we allemaal, ook minister Kuipers, dat voorkomen beter is dan genezen.

Renée Besseling, auteur van “Ouders een natuurlijke hindernis  tegen drugs?

Alfred Lagerweij, Bestuurslid Moedige Moeders, Nederland

Twitter schorst belangrijke mRNA-vaccinbijdrager dr. Robert Malone

by

Dr. Robert Malone, een belangrijke bijdrager aan de mRNA-vaccintechnologie en een uitgesproken criticus van de COVID-19-mandaten en -regels, werd door Twitter geschorst.

Op zijn Substack-pagina bevestigde Malone, die inmiddels meer dan 500.000 volgers had, dat zijn account “permanent geschorst werd van Twitter” en zei: “We wisten allemaal dat het uiteindelijk zou gebeuren.”

“Op slag meer dan een half miljoen volgers weg. Dat betekent dat ik in de roos heb geschoten, bij wijze van spreken. Het betekent ook dat we een belangrijk onderdeel hebben verloren om de verplichte vaccinatie van kinderen tegen te houden en de corruptie in onze regeringen te stoppen, evenals het medisch-industrieel complex en de farmaceutische industrie.”

Volgens het bericht van Malone, verwees hij gebruikers naar zijn Substack pagina voor toekomstige updates. Ondertussen zal hij op 30 december verschijnen op de podcast van komiek en UFC-commentator Joe Rogan.

“Substack is absoluut de beste manier om mijn geschreven teksten te zien. Ik waardeer de steun van iedereen om zich in te schrijven voor mijn nieuwsbrief. Het is echt belangrijk voor me”, schreef hij in het bericht.

Als ik probeer toegang te krijgen tot Malone’s pagina, krijg ik het standaard Twitter schorsingsbericht: “Account geschorst. Twitter schorst accounts die de regels van Twitter overtreden.”

Het in San Francisco gevestigde social media bedrijf heeft nog niet publiekelijk laten weten waarom het Malone’s account heeft geschorst, of specifiek welke post de woede van het bedrijf heeft gewekt. Twitter heeft nog niet gereageerd op een verzoek van The Epoch Times voor commentaar.

Malone vertelde The Epoch Times woensdagavond dat Twitter hem niet van tevoren op de hoogte had gesteld van de schorsing.

“In het afgelopen jaar heb ik een paar keer een bericht van Twitter gehad dat er een klacht was over een bericht, maar dat er geen actie werd ondernomen”, zei hij. “Ik heb geen waarschuwing ontvangen voorafgaand aan de verbanning.”

Malone voorzag de Epoch Times van een screenshot met een tekst van Twitter die luidt: ” Met name voor: Het schenden van ons beleid inzake het verspreiden van misleidende en mogelijk schadelijke informatie met betrekking tot COVID-19. U mag de diensten van Twitter niet gebruiken om valse of misleidende informatie over COVID-19 te delen die kan leiden tot schade.” Het platform leek niet verder uit te wijden.

In een interview met The Epoch Times eerder dit jaar, zei Malone dat de immuniteit die door een eerdere COVID-19 infectie wordt verleend, superieur is aan die welke door de COVID-19 vaccins wordt verleend.

“Mensen worden geconfronteerd met een situatie waarin hen wordt verteld dat natuurlijke immuniteit niet zo beschermend is, dat ze daar niet op kunnen vertrouwen; dat als je eerder bent besmet, je nog steeds beide doses vaccin moet krijgen; dat deze vaccinatie een brede duurzame bescherming zou bieden, jou zou beschermen en ouderen tegen jouw mogelijke verspreiding van de ziekte naar hen toe”, zei hij tijdens het interview, dat in september werd gepubliceerd.

Twitter heeft de woede opgewekt van voorstanders van vrije meningsuiting en Republikeinen na het verbannen van vooraanstaande personen, waaronder voormalig president Donald Trump. Een andere prominente criticus van de COVID-19 mandaten, voormalig New York Times verslaggever Alex Berenson, spande eerder deze maand een rechtszaak aan tegen Twitter over het verbannen van zijn account maanden eerder.

Berenson, die ook een Substack-pagina beheert, beweerde dat de permanente schorsing van Twitter van het socialemediaplatform in strijd was met het Eerste Amendement van de Amerikaanse grondwet en met de wetten in Californië.

“Twitter is onbetwistbaar een berichtendienst. Een allang bestaande Californische wet reguleert berichtendiensten als ‘gewone vervoerders’. Dit betekent dat zij alle berichten die zij ontvangen moeten accepteren. Twitter moet dus alle tweets accepteren die het ontvangt. Het heeft geen recht op het Eerste Amendement om ze te weigeren omdat het er niet mee eens is”, schreef Berenson op 21 december op zijn pagina.

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (29 december 2021): Twitter Suspends Key mRNA Vaccine Contributor Dr. Robert Malone

Het economisch rapport van Trump ziet er elke dag beter uit

by

Toen hij het tegen Donald Trump opnam voor het presidentschap, heeft Joe Biden vaak de nu ironische beschuldiging geuit dat een president die zoveel doden door COVID-19 heeft toegelaten, nooit in het Witte Huis zou mogen zitten. Vandaag zijn er meer doden door COVID onder Biden dan onder Trump, en dat is zelfs met het vaccin.

Maar het is niet alleen op gezondheidsgebied dat het presidentschap van Trump er achteraf gezien zo veel beter en bekwamer uitziet.

Overal waar ik tegenwoordig kom, komen mensen naar me toe en zeggen iets als dit: “Ik vond sommige dingen die Trump zei of de manier waarop hij handelde niet leuk, maar ik moet toegeven dat ik het goed vind wat hij voor de economie heeft gedaan.”

Niemand heeft het “Make America Great Again”-beleid van Trump zo overtuigend gerechtvaardigd als Biden. Hoge benzineprijzen, de hoogste inflatie in vier decennia, een plan om de staatsschuld in twaalf jaar te verdubbelen en dalende loonbriefjes voor werknemers maken Amerikanen wakker voor de echte brede welvaart onder Trump.

De strategie van Trump bestond erin de belastingen te verlagen, de regelgeving drastisch in te korten, de binnenlandse energieproductie fors op te voeren en de handelsovereenkomsten te herzien om China hard aan te pakken.

Niemand in de progressieve beweging dacht dat het zou kunnen werken. De Washington Post beweerde voor de verkiezingen van 2016 dat “Trump de wereldeconomie zou kunnen vernietigen”. Bleek dat waar te zijn?

Hier zijn gewoon de feiten, mevrouw. Tijdens zijn eerste drie jaar in functie voordat COVID toesloeg, daalde het werkloosheidspercentage tot onder de 4 procent, wat in de buurt kwam van het laagste in een halve eeuw. De inflatie daalde tot 1 procent, wat zelfs onder het streefniveau van de Federal Reserve lag. Hierdoor bleven de rentetarieven voor hypotheken en vele andere leningen op het laagste niveau in de moderne tijd.

De armoedecijfers daalden tot het laagste niveau ooit gemeten. Dit gold voor vrouwen, kinderen, zwarten, blanken, Latinos en Aziaten. Het gemiddelde inkomen van huishoudens steeg tot bijna 68.000 dollar, en de toename van 5.000 dollar in drie jaar was meer dan in de tweede ambtstermijn van George W. Bush en de acht jaar van Barack Obama.

Hier was nog een opmerkelijke prestatie: Onder Trump werden de Verenigde Staten energie-onafhankelijk. In de maand dat Trump zijn ambt neerlegde, een jaar geleden, importeerde Amerika geen olie meer uit Saudi-Arabië, grotendeels omdat de Amerikaanse olie- en gasproductie sterk was gestegen. Nu hebben we een president die de Saoedi’s en Iraniërs moet smeken om meer olie te produceren. Hoe vernederend.

De bumperstickers beginnen overal te verschijnen: “Mis je Trump al?” Niet veel Amerikanen missen sommige van zijn capriolen. Maar elke dag dat de inflatie toeneemt, de grens een chaos blijft, COVID op hol slaat en de overheidsuitgaven en -schulden naar nieuwe miljardenhoogten stijgen, klinkt Trumponomics als een beter idee.

De meningen in dit artikel zijn de meningen van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de meningen van The Epoch Times.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (29 december 2021): The Trump Economic Record Looks Better Every Day

Moeilijke tijden doorstaan: Een beetje hulp van de stichters

by

Deze woorden doken onlangs op in enkele online publicaties:

Moeilijke tijden maken sterke mannen.

Sterke mannen maken goede tijden.

Goede tijden maken zwakke mannen.

Zwakke mannen maken moeilijke tijden.

Laten we aannemen dat we nu in moeilijke tijden zitten. Het is relatief eenvoudig om deze bewering te staven. We hebben nog steeds te maken met een pandemie na bijna twee jaar van lockdowns, mondkapjes en verminderde vrijheden. We worden geconfronteerd met torenhoge kosten in de supermarkten en aan benzinepompen. Onze federale regering geeft geld uit als een gestoorde oom die net de loterij heeft gewonnen en onze traditionele cultuur lijkt overal onder vuur te liggen. Elke dag lijkt er meer slecht nieuws te komen en de werveling van krantenkoppen laat de meesten van ons ademloos en duizelig achter, als een kind dat net een paar te veel momenten heeft doorgebracht met rondjes draaien in de achtertuin.

Laten we vervolgens, opnieuw omwille van het argument, aannemen dat we in moeilijke tijden leven omdat veel van onze leiders – en zelfs veel van hun volgelingen – zwakke mannen en vrouwen zijn. Als het bovenstaande verhaal klopt, dan brengt ons dat terug naar de eerste regel van de vergelijking: “Moeilijke tijden maken sterke mannen.” Het sentiment achter die zin is goed, maar waar vinden we voorbeelden van zulke sterke mensen? Misschien zullen onze moeilijke omstandigheden zulke leiders voortbrengen, maar zou het niet helpen als wij allen een paar van die krachtige voorbeelden zouden hebben om ons te leiden?

De Romeinen keken naar hun voorouders voor een dergelijke leiding. De ridders van de Middeleeuwen vertrouwden op balladen en verhalen over helden als Arthur en Roland om hun harten en hun wilskracht te versterken. Waar vinden wij voorbeelden die de kracht hebben om onze wilskracht en vastberadenheid aan te wakkeren?

We zouden wat kunnen leren van de helden uit onze Amerikaanse revolutie.

Principes

Het ontstaan en de oprichting van onze republiek mogen ons vandaag vanzelfsprekend lijken, maar dat was in die tijd niet het geval. De mannen en vrouwen die met zwaard of pen voor de vrijheid vochten, wisten heel goed dat zij gevangenschap, armoede en zelfs executie riskeerden als zij hun strijd voor de vrijheid zouden verliezen.

De mannen die de Onafhankelijkheidsverklaring hadden ondertekend, zoals bijvoorbeeld patriotten als Benjamin Franklin, John Adams en John Hancock, begrepen dat zij hun doodvonnis tekenden als de strijdkrachten van het Britse Rijk hen zouden verslaan. Niet alleen zouden de overwinnaars hen als verraders kunnen ophangen, maar ook het levensonderhoud en het welzijn van hun families zouden in gevaar komen. Het zoeken naar hun recht op “leven, vrijheid en het nastreven van geluk” ging gepaard met de mogelijkheid van totale ondergang.

En degene die het meest te verliezen had, in ieder geval financieel, was George Washington.

Het uiterlijk telt

Gravitas.

Het betekent “waardigheid, ernst, of plechtigheid in gedrag.”

En George Washington had gravitas in overvloed.

Washington was niet de meest intellectuele van de Amerikaanse stichters. In tegenstelling tot Jefferson of Madison, heeft hij nooit gestudeerd. Hij bekwaamde zich nooit in Latijn of Grieks en treurde zijn hele leven over zijn “gebrekkige opvoeding“. Hij was een autodidact die zich na zijn adolescentie toelegde op landmetingen en militaire dienst. Later werd hij één van de rijkste mannen van zijn tijd.

Ondanks zijn gebrek aan hogere opleiding, begreep Washington het vitale belang van decorum en uiterlijk vertoon in het openbare leven.

Al vroeg in zijn leven stelde hij zijn “Regels van beleefdheid en fatsoenlijk gedrag” op, die in wezen een uiteenzetting waren van manieren en correct gedrag. Als lange man was hij trots op zijn kleding en gedroeg hij zich altijd met waardigheid. Hij maakte indruk op zijn tijdgenoten door zijn gepastheid en terughoudendheid. Hoewel hij de opvoedkundige voordelen van zijn oudere halfbroers miste, leerde hij zichzelf de waarde van dignitas, de oude Romeinse deugd van waardigheid en trots. Deze zelfbeheersing versterkte zijn beheersing over anderen.

Zich met waardigheid gedragen is een teken van kracht.

Intelligentie en wilskracht

Henry Knox (1750-1806) was opmerkelijk door zijn visie en intelligentie. Hij sloot zich in 1775 aan bij het Amerikaanse leger en werd uiteindelijk minister van Defensie. (Wynnter/Getty Images)

Net als Washington was Henry Knox uit Boston meer dan 1,80 meter lang, een indrukwekkende lengte in zijn tijd en woog hij een fikse 250 pond. Op 9-jarige leeftijd verliet hij de school om in een boekwinkel te gaan werken, waar de eigenaar hem als een zoon behandelde en hem boeken liet lenen om te lezen en te studeren. Knox opende uiteindelijk zijn eigen winkel, die populair was bij de Britse officieren en ambtenaren in de stad. Door zijn gesprekken met hen, door zijn belezenheid en door zijn deelname aan een artilleriemilitie, raakte hij goed bekend met de krijgskunst.

Zodra de Revolutie begon, ontvluchtten Knox en zijn vrouw Lucy de stad, zijn winkel achterlatend om te worden geplunderd door Loyalisten. Onder de indruk van Knox’ artillerieversterkingen boven Boston keurde Washington het plan van de jongeman goed om de kanonnen en mortieren die hij van de Britten in Fort Ticonderoga in New York had buitgemaakt naar Boston te brengen. In het midden van de winter stuurde Knox wagens, ossen en honderden mannen 480 km door het bevroren landschap en keerde uiteindelijk terug naar Boston met 56 artilleriestukken, die vervolgens werden gebruikt om de Britse troepen en schepen uit de stad te verdrijven. Het was één van de grootste prestaties van de Amerikaanse Revolutie.

Geleerde lessen van Henry Knox: Visie en vastberadenheid zijn de sleutels voor innerlijke kracht.

Helden

Dr. Joseph Warren, de generaal die als infanterist stierf bij Bunker Hill; Nathan Hale, die dapper zijn executie als spion onder ogen zag; de sluwe moerasvos Francis Marion; ” Gekke Anthony” Wayne; deze en zovele anderen waren sterke mannen in moeilijke tijden. Ze bloedden, vochten en stierven voor vrijheid.

In een ander geval nemen we als voorbeeld geen strijder of politicus, maar een moeder en echtgenote: Abigail Adams.

Abigail, de echtgenote van John Adams, een Founding Father die later de tweede president van de Verenigde Staten werd, was een vroege voorvechtster van onderwijs, rechten voor vrouwen en streefde naar afschaffing van de slavernij. Terwijl haar echtgenoot maanden achtereen weg was om allerlei taken te vervullen, voedde Abigail haar kinderen op, zorgde voor hun opvoeding en beheerde de familieboerderij. Ze was niet bang om haar mening te uiten, schreef John toen hij het Eerste Continentale Congres bijwoonde om “de dames niet te vergeten” en correspondeerde met Thomas Jefferson. Tot het einde van Johns leven bleef ze zijn belangrijkste raadsvrouw.

Abigail Adams staat symbool voor alle vrouwen die boerderijen, bedrijven en gezinnen moesten runnen terwijl hun mannen en vaders weg waren voor de oorlog.

Doorzettingsvermogen en zelfredzaamheid zijn de eigenschappen die wij van deze vrouwen kunnen leren.

Vergeleken met de beproevingen van onze geestelijke voorouders, lijken onze problemen mild. Tot nu toe zijn we niet gevraagd te kiezen tussen Patrick Henry’s “vrijheid of de dood.” De 21e eeuw heeft een aantasting van onze vrijheden met zich meegebracht maar zelfs vandaag hebben sommige gezondheidswerkers hun positie op het spel gezet en riskeren professionele veroordeling door tijdens de pandemie op te komen voor persoonlijke vrijheid en keuze. Ouders die aan schoolbesturen vragen wat hun kinderen wordt geleerd of waarom ze mondmaskers in de klas moeten dragen, worden door de autoriteiten aangevallen. Sommige ondernemers zijn in opstand gekomen tegen overheidsmandaten en -voorschriften en hebben daar de gevolgen van ondervonden.

De woorden “leven, vrijheid en het nastreven van geluk” zijn nog steeds in vele Amerikaanse harten aanwezig. En als we soms inspiratie nodig hebben of in de verleiding komen te gaan wanhopen, kunnen we teruggrijpen naar degenen die ons zijn voorgegaan in het grote experiment dat onze Republiek is en kracht putten uit hun daden en wijsheid.

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (21 december 2021): Battling Hard Times: Some Help From the Founders

Waarheid & Traditie

Facebook-f Linkedin Twitter Youtube
  • Stories
  • Community
  • Blog
  • Careers
  • Brand Assets