Nu het Chinese regime de ongevaccineerden ter verantwoording roept, wie zal het regime ter verantwoording roepen voor de pandemie? Per slot van rekening heeft het virus, dat vrijwel zeker uit een laboratorium in Wuhan afkomstig is, wereldwijd het leven gekost aan meer dan 4,49 miljoen mensen.
Hoeveel mensen moeten er nog sterven voor we een schuldbekentenis krijgen van Beijing?
Vorig jaar hebben onderzoekers in Wuhan meer dan 200 virusmonsters verwijderd uit een openbare databank die wordt beheerd door de National Library of Medicine van de Verenigde Staten, een onderdeel van de National Institutes of Health (NIH). Waarom hebben zij deze monsters gewist? Waarom stond de NIH toe dat ze werden gewist? Zoveel vragen, zeer weinig antwoorden.
In een interview met het tijdschrift Wired noemde Alina Chan, een onderzoeker aan het Broad Institute van MIT en Harvard University, de activiteiten van Wuhan “verdacht”. Als één van de meer uitgesproken critici van de dubbelhartigheid van de Chinese Communistische Partij (CCP), vraagt Chan zich het volgende af: Als de monsters om onschuldige redenen werden verwijderd, waarom zou de CCP dan niet “reageren op mensen die hun hand uitstaken en vroegen: ‘Wat hebben jullie met de gegevens gedaan?'”
In mei 2020 was Chan co-auteur van een interessant artikel over de manier waarop het virus “al was aangepast aan de overdracht op mensen”. De “plotselinge verschijning van een zeer besmettelijk SARS-CoV-2,” aldus de auteurs, “zou moeten aanzetten tot grotere internationale inspanningen om de bron te identificeren en een terugkeer in de nabije toekomst te voorkomen.”
Vijftien maanden na het artikel zijn we nog niet dichter bij een schuldbekentenis van de CCP. Hoewel president Biden China onlangs berispte voor zijn weigering om mee te werken aan een Amerikaans onderzoek naar de oorsprong van het dodelijke virus, zullen krachtige verklaringen ons niet dichter bij de waarheid brengen.
In een recent commentaarstuk voor Nature waarschuwden leden van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat de “window of opportunity voor het uitvoeren van dit cruciale onderzoek snel aan het sluiten is”. Elk uitstel zal “sommige studies biologisch onmogelijk maken.” Interessant is dat Dr. Peter Daszak, een man die ik eerder heb besproken, één van de auteurs is. Daszak, zoals u zich wellicht herinnert, was snel met het verwerpen van de lab-lek hypothese. Zulk verkeerd geïnformeerd denken, zo argumenteerde hij, was “politiek, niet wetenschappelijk.”
Niettemin, volgens de auteurs, staan we nu op een “kritiek punt” als het gaat om het bepalen van de oorsprong van het virus. Met elke dag die voorbijgaat, wordt de kans op een eensgezinde, wetenschappelijke consensus kleiner en kleiner. Dit is natuurlijk het plan van de CCP. Naarmate de tijd verstrijkt, is de kans op een dergelijke consensus uiterst klein, vooral nu de CCP druk bezig is haar eigen verhaal over de oorsprong van het virus te promoten. De Verenigde Staten, niet China, zijn verantwoordelijk voor het virus, volgens Beijing. Dat is niet zo, en iedereen weet dat deze leugen niet veel meer is dan een wanhopige poging om mensen af te leiden van de waarheid. Maar nogmaals, het regime oneerlijk noemen brengt ons niet dichter bij een antwoord. Wat moeten wij, het volk, doen als de CCP op zo’n bedrieglijke manier blijft handelen? Dat is heel eenvoudig: We moeten onze gekozen ambtenaren oproepen om iets zinvols te doen. Er moet actie worden ondernomen, en wel onmiddellijk. De vraag is echter wat voor soort actie nodig is?
De macht van het Congres
Paul D. Thacker, een Amerikaanse journalist die gespecialiseerd is in wetenschap, geneeskunde en milieuverslaggeving, vertelt de lezers dat “het Congres de bevoegdheid heeft om te onderzoeken hoe de pandemie is begonnen”. Maar om dit te doen, “moet het de wil vinden om antwoorden te krijgen die meer en meer Amerikanen eisen.” Met 638.000 dode Amerikanen, is het minste wat mensen kunnen doen, antwoorden eisen. Om tot de waarheid te komen, doet Thacker een paar suggesties.
Ten eerste, “Het Congres heeft een grondwettelijke verplichting om zelf antwoorden te verzamelen.” Met zijn “brede onderzoeksbevoegdheden,” moet het NIH worden gedwongen om “documenten vrij te geven over zijn financiering voor controversieel onderzoek en subsidies verstrekt aan EcoHealth Alliance.” Zoals Thacker opmerkt, “EcoHealth heeft ongeveer 600.000 dollar verstrekt aan het Wuhan Institute of Virology.”
Ten tweede, volgens de onderzoeksjournalist, “maakt de Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security (CARES) Act, een $ 2,2 biljoen economisch stimuleringspakket,” het mogelijk om onderzoek te doen naar “de oorsprong van de pandemie.” CARES omvat “the office of a Special Inspector General for Pandemic Recovery, a Pandemic Response Accountability Committee and a Congressional Oversight Commission.” Hoewel ze “enigszins verschillende taken hebben, gerelateerd aan het monitoren van de gelden verstrekt onder CARES,” hebben ze alle drie “de bevoegdheid om te onderzoeken hoe de pandemie is begonnen.” Het Congres, zoals Thacker schrijft, “zou moeten eisen dat ze dat doen.” Als dat niet lukt, “kan het Congres vragen om een 9/11 Commissie-achtig onderzoek naar de oorsprong van de pandemie.”
Philip Zelikow, voormalig uitvoerend directeur van de 9/11 Commissie, heeft al een zeer ambitieuze, nationale commissie ingesteld om de oorsprong van de pandemie te onderzoeken. Of de commissie succesvol zal zijn, valt nog te bezien.
Antwoorden zijn nodig; het recht moet zegevieren. Het Chinese regime moet boeten voor een virus dat over de hele wereld onpeilbare ellende heeft veroorzaakt. Maar eerst moet het Congres het initiatief nemen.
De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.
John Mac Ghlionn is onderzoeker en essayist. Zijn werk is gepubliceerd in onder meer de New York Post, Sydney Morning Herald, The American Conservative, National Review, The Public Discourse en andere respectabele publicaties. Hij is ook columnist bij Cointelegraph.
Wat is de wil van de hemel? We hebben misschien wel eens gehoord dat we de wil van de hemel moeten volgen, maar wat betekent dat? Voor mij voelt die vraag een beetje als godslastering aan. In mijn menselijke gedachten over de hemel heb ik wellicht onbedoeld geen respect voor de werkelijke grootsheid ervan.
Daarmee wil ik niet zeggen dat we niet zouden moeten nadenken over wat het betekent om ons te gedragen alsof we wezens zijn van of op weg naar de hemel. Ik stel wel voor om die gedachte gepaard te laten gaan met een hoog niveau van oprechte vroomheid en respect.
Dit gezegd hebbende, moest ik denken aan een schilderij dat ik de afgelopen tien jaar regelmatig heb gezien. “De Maagd met Engelen” van William Bouguereau, was voor mij aanleiding om na te denken over de wil van de hemel.
Bouguereau exposeert op de Salon van 1881
Rond 1880, kreeg Bourguereau grote bekendheid in de Parijse kunstwereld. Zijn technisch vermogen tot compositie en het schilderen van schilderijen bracht hem tot grote hoogte. Hij werd gekozen tot vicevoorzitter van de Société des Artistes Françaises, een nieuw opgericht comité van kunstenaars dat de toekomstige salons organiseerde en er de regels voor opstelde.
Een Salon was de officiële, jaarlijkse kunsttentoonstelling van de Académie des Beaux-Arts in Parijs. Volgens het boek “William Bouguereau: His Life and Works” door Damien Bartoli en Frederick C. Ross, was de Salon “het belangrijkste Parijse evenement van het jaar.” De eerste Salon die door de Société des Artistes Françaises werd georganiseerd was de Salon van 1881, waar Bouguereau’s schilderij “De Maagd met Engelen” werd tentoongesteld.
In de tijd dat Bouguereau het religieuze thema “De Maagd met Engelen” schilderde, werden de impressionistische schilders steeds populairder. Velen van hen hadden een afkeer van Bouguereau en zijn kunst. Een online biografie van Bouguereau stelt dat, “Degas en zijn naaste medewerkers” bijvoorbeeld “de term ‘Bouguereauté’ gebruikten in een afkeurende context, om elke artistieke stijl te beschrijven die afhankelijk was van gladde en onnatuurlijke oppervlakken.” Hiermee wordt aangegeven dat de impressionisten meer geïnteresseerd waren in het weergeven van de “indrukken” van de natuur op hun zintuigen, dan het streven van Bouguereau naar perfectie en idealisme.
Desondanks bleef Bouguereau tijdens zijn leven populair bij het grote publiek en de artistieke elite. Bartoli en Ross delen de reactie van kunstcriticus Edouard Thierry op “De Maagd met Engelen” op de Salon van 1881:
“Het hele tafereel ademt tederheid. Wat kan ik zeggen? Kijk elders en je zult nergens zoveel charme vinden als in de verering en liefde voor dit goddelijke wezen, in wat het meest menselijk is in deze heiligheid, in wat het meest eenvoudig en het meest bescheiden is.”
“De Maagd met Engelen” is een schilderij dat vandaag de dag nog steeds populair is. Volgens Bartoli en Ross “brak dit verbazingwekkende religieuze werk eigenhandig een aantal bezoekers- en populariteitsrecords toen het in 2006 werd tentoongesteld in het Getty Museum in Malibu, CA”.
“De Maagd met Engelen” (Engelenzang), 1881, door William Bouguereau. Olieverf, 84 inch bij 60 inch. Forest Lawn Museum, Californië. (Publiek Domein)
De Maagd met Engelen
In ”De Maagd met Engelen” is de Maagd Maria afgebeeld met het kindje Jezus aan de linkerkant van de compositie. Maria zit op een bank die van Korinthisch ontwerp lijkt te zijn, de meest sierlijke en laatste ontwerpstijl van de klassieke Grieks-Romeinse architectuur. Zij houdt Jezus op haar schoot en beiden zijn in een diepe slaap.
De Maagd Maria is gekleed in de voor haar typerende kleuren rood, wit en blauw. Het wit kan haar zuiverheid voorstellen, het blauw haar verbinding met de hemel en het rood zowel haar liefde als het offer van haar zoon.
De Maagd Maria en Jezus worden vergezeld door drie engelen, gekleed in wit en goud, wat, samen met hun vleugels, aangeeft dat het hemelse wezens zijn. De drie engelen spelen muziek voor het slapende paar en kijken liefdevol naar het Christuskind.
De groep figuren is alleen, in een rustige en natuurlijke omgeving. De Maagd Maria rust met haar rug tegen een boom, het gebladerte op de achtergrond verhult gedeeltelijk een rustig wateroppervlak rechtsboven in de compositie.
We krijgen de indruk dat deze engelen een serenade brengen aan de slapende Maagd Maria en het kindje Jezus in een rustgevende, kalme, mooie, aardse omgeving.
De viering en de wil van de hemel
Welke suggesties geeft dit schilderij over de wil van de hemel?
Als eerste, de Maagd Maria draagt wit over haar hoofd en schouders, blauw bedekt haar lichaam en we zien rood over haar onderarmen en aan de zoom. Het wit over haar hoofd en schouders suggereert volgens mij dat haar geest en hart zuiver zijn. Het blauw op haar lichaam suggereert dat haar maagdelijk lichaam zuiver is en in verbinding staat met de hemel.
Het rood op haar onderarmen suggereert dat haar liefde moet overeenstemmen met wat ze kan opofferen, dat wil zeggen, wat ze kan opgeven. Ze houdt nu vast aan Jezus, maar op een gegeven moment is ze voorbestemd om datgene los te laten waar ze het meest aan gehecht is: haar zoon. Hun positie lijkt op die van de Pietà, het beeld waarin de Maagd Maria het levenloze lichaam van haar zoon vasthoudt.
In relatie tot Jezus is de Maagd Maria meer naar de engelen gericht, wat suggereert dat zij haar geest, hart en lichaam aan de hemel toevertrouwt. Met andere woorden, de maagd Maria vertegenwoordigt zuiverheid van geest, hart en lichaam, die in hun onschuld verbonden zijn met de hemel. Haar geest, hart en lichaam worden niet in beslag genomen door verlangens naar aards genot of macht.
Interessant genoeg rusten de twee figuren op een bank die is gemaakt in de Grieks-Romeinse bouwstijl van de Korinthische orde, die de laatste bouworde zou zijn geweest vóór de geboorte van Jezus. De stad Korinthe, waarnaar de bouwstijl is vernoemd, zou ook een centrum van het vroege christendom worden. Het feit dat de twee hier rusten, lijkt te verwijzen naar de veranderingen die Jezus in Rome teweeg zal brengen.
Jezus is naakt en zijn handen zijn voor zijn borst geklemd. Deze afbeelding suggereert dat hij naar de aarde is gekomen met niets: Hij wordt aan ons voorgesteld in zijn naakte waarheid. Is dit ook een voorstelling van zuiverheid – dat onze naakte waarheid gescheiden is van onze aardse bezittingen?
Maar waarom slapen zij? De lichaamstaal van de Maagd Maria en Jezus is complementair aan de sereniteit van de natuurlijke omgeving om hen heen. Alles is afgebeeld als sereen, kalm en zuiver. Zijn de slapende figuren representatief voor een vredig en rustig gemoed? Zijn de staat van zuiverheid en mededogen die de Maagd Maria en Jezus symboliseren, voorlopers van deze kalme sereniteit?
De engelen spelen muziek voor hen terwijl ze slapen. Geven de engelen daarmee een eerbetoon aan deze moeder en dit kind, die door hun zuiverheid een rustig en sereen gemoed en hart hebben verkregen? Of vertegenwoordigen zij de wil van de hemel, die ons leven alleen kan begeleiden wanneer wij ophouden onze eigen bedoelingen op te dringen aan ons eigen leven en dat van anderen (een situatie die ook ontstaat wanneer we slapen, omdat we in onze slaap geen opzettelijke handelingen verrichten om onze verlangens veilig te stellen of ons te bemoeien met het leven van anderen)? Of beide?
Dit schilderij heeft mij aan het denken gezet over het belang van een zuiver hart, lichaam en geest, om de kalme sereniteit van de hemel te kunnen ervaren. Misschien wordt deze serene rust niet bereikt door opzettelijke kracht, maar door op te offeren wat wij belangrijk vinden en ons in plaats daarvan te laten leiden door de wil van de hemel. Is het door deze kalmte dat wij de muziek van de hemel kunnen horen en erdoor geleid kunnen worden?
De traditionele kunsten bevatten vaak spirituele voorstellingen en symbolen waarvan de betekenissen, in ons huidige bestaan, verloren kunnen gaan. In onze serie “Op zoek naar wat traditionele kunst ons hart te bieden heeft,” interpreteren we beeldende kunst op manieren die ons, vandaag de dag, een moreel inzicht kunnen geven. We gaan er niet van uit dat we absolute antwoorden kunnen geven op vragen waar al generaties lang mee geworsteld wordt. Toch hopen we dat onze vragen zullen inspireren tot een reflectieve reis, op weg naar een voor ons authentiek, compassievol en moediger leven als mens.
De zon en niet de menselijke uitstoot van koolstofdioxide (CO2) kan de belangrijkste oorzaak zijn van de warmere temperaturen in de afgelopen decennia, volgens een nieuwe studie met bevindingen die sterk in tegenspraak zijn met de conclusies van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties (VN).
In het peer-reviewed artikel, dat is opgesteld door een team van bijna twee dozijn wetenschappers uit de hele wereld, wordt geconcludeerd dat in eerdere studies niet voldoende rekening is gehouden met de rol van zonne-energie bij het verklaren van de stijging van de temperaturen.
De nieuwe studie werd gepubliceerd net nadat de VN haar zesde “Assessment Report”, bekend als AR6, had gepubliceerd, waarin opnieuw werd gepleit voor het standpunt dat de uitstoot van CO2 door de mens de schuld is van de opwarming van de aarde. Volgens het rapport was de verantwoordelijkheid van de mens “ondubbelzinnig”.
Maar de nieuwe studie doet ernstige twijfel rijzen over de hypothese.
De klimaatwetenschappers en zonnefysici zeggen dat het IPCC de schuld “voorbarig” bij CO2 legt, en betogen in het nieuwe artikel dat de conclusies van het IPCC, namelijk dat de menselijke uitstoot aan de oorzaak ligt, gebaseerd zijn op “beperkte en onvolledige gegevens over de totale bestraling van de zon”.
Het wereldwijde klimaatorgaan lijkt inderdaad een opzettelijke en systematische vooringenomenheid te vertonen in welke standpunten, studies en gegevens worden opgenomen in zijn invloedrijke rapporten, zo bevestigden meerdere auteurs aan The Epoch Times in een reeks telefonische en video-interviews.
“Afhankelijk van welke gepubliceerde gegevens en studies je gebruikt, kun je aantonen dat alle opwarming door de zon wordt veroorzaakt, maar het IPCC gebruikt een andere dataset om tot de tegenovergestelde conclusie te komen,” vertelde hoofdauteur en PhD Ronan Connolly aan The Epoch Times in een video-interview.
“In hun drang om een zogenaamde wetenschappelijke consensus te forceren, lijkt het IPCC te hebben besloten om alleen die datasets en studies in overweging te nemen die het door hen gekozen verhaal ondersteunen,” voegde hij eraan toe.
De implicaties voor het beleid zijn enorm, vooral op dit gebied, waar triljoenen dollars op het spel staan en een dramatische reorganisatie van de wereldeconomie wordt voorgesteld.
Windturbines staan achter een zonne-energiepark in de buurt van Werder, Duitsland op 30 oktober 2013. (Sean Gallup/Getty Images)
Artikel onderzoekt zon versus CO2
Door gebruik te maken van publiek beschikbare datasets van de Amerikaanse overheid en andere bronnen, is het gemakkelijk om alle opwarming van de afgelopen decennia te verklaren door niets anders te gebruiken dan veranderingen in zonne-energie die op aarde aankomt, zo blijkt uit het nieuwe artikel.
Hoewel de studie het ermee eens is dat het gebruik van de door de VN gekozen datasets zou impliceren dat de mens de hoofdschuldige is, bevat de studie meerdere grafieken die aantonen dat het kiezen van andere datasets dan degenen die de VN gebruikt, de conclusie van het IPCC op zijn kop zet.
Als de studie, die door deskundigen uit meer dan een dozijn landen is gepubliceerd in het internationale wetenschappelijke tijdschrift Research in Astronomy and Astrophysics (RAA), wordt bevestigd, zou dat een vernietigende klap betekenen voor het IPCC en haar conclusie dat de uitstoot van CO2 door de mens de enige of zelfs maar de belangrijkste oorzaak is van de opwarming van de aarde.
Hoewel in het rapport wordt opgeroepen tot verder onderzoek om de verschillen tussen de tegenstrijdige datasets en studies op te lossen, tonen de auteurs onomstotelijk aan dat het, afhankelijk van de gebruikte datasets, heel goed mogelijk is dat de opwarming grotendeels of zelfs helemaal ongerelateerd is aan de mens.
Aan de hand van 16 verschillende schattingen van de hoeveelheid zonne-energie, ook wel “totale zonnestraling” genoemd, worden deze gegevens vergeleken met meer dan 25 schattingen van temperaturen op het noordelijk halfrond die teruggaan tot de jaren 1800.
Wanneer bijvoorbeeld de zonnegegevens van NASA’s “ACRIM”-zonnemonitorsatellieten worden vergeleken met betrouwbare temperatuurgegevens, zou vrijwel de gehele opwarming door de zon worden verklaard, en zouden menselijke emissies bijna geen enkele rol spelen.
En toch, om redenen die volgens de auteurs van de studie zacht gesteld duister zijn, verkiest de VN om de NASA ACRIM data en andere datasets te negeren ten voordele van die welke de hypothese ondersteunen dat de mens verantwoordelijk is voor de klimaatverandering.
De IPCC-rapporten van de VN, met inbegrip van het onlangs verschenen 6e evaluatierapport, hebben steevast menselijke activiteiten, zoals de uitstoot van zogenaamde “broeikasgassen”, verantwoordelijk gesteld voor de waargenomen veranderingen. Vele studies in de wetenschappelijke literatuur zijn het eens met het IPCC-standpunt van de VN.
De nieuwe studie echter, getiteld “How much has the Sun influenced Northern Hemisphere temperature trends? An ongoing debate”, worden tientallen andere studies aangehaald die de zon – en niet de menselijke activiteit – aanwijzen als de belangrijkste drijvende kracht achter de klimaatveranderingen.
Volgens de auteurs van de studie zijn deze afwijkende wetenschappelijke standpunten opzettelijk onderdrukt door het IPCC en zijn zij niet opgenomen in de IPCC-rapporten van de VN, om redenen die niet afdoende zijn toegelicht.
Een woordvoerder van het IPCC ontkende in een reactie aan The Epoch Times dat het VN-orgaan in de fout zou zijn gegaan, en zei dat de nieuwe studie pas voor publicatie was aanvaard nadat de termijn om ze in overweging te nemen was verstreken.
Het artikel in RAA is het ermee eens dat de planeet enigszins is opgewarmd sinds het einde van de 19e eeuw, toen met het verzamelen van betrouwbare gegevens op het noordelijk halfrond werd begonnen.
Maar wat het invloedrijke rapport van de VN des te meer in twijfel trekt, is dat zelfs de door het IPCC gebruikte temperatuur datasets in het nieuwe artikel en in andere artikelen worden bekritiseerd.
In de studie wordt onder meer gewezen op schijnbare gebreken in de aanpak van het IPCC voor het ramen van de mondiale temperatuurveranderingen op basis van gegevens van zowel stedelijke als plattelandslocaties.
Volgens de auteurs van de studie leidt het opnemen van stedelijke datasets tot een kunstmatige opwaartse vertekening van de temperaturen als gevolg van het bekende “stedelijk hitte-eiland”-effect waarmee rekening moet worden gehouden.
Het komt erop neer dat steden warmer zijn dan het platteland als gevolg van menselijke activiteiten en structuren, zodat temperatuurstations waar steden omheen zijn gegroeid, kunstmatige temperatuurstijgingen weergeven die worden veroorzaakt door de verstedelijking in plaats van door de opwarming van de aarde.
Het IPCC heeft deze bezorgdheid verworpen en stelt dat verstedelijking slechts een zeer kleine rol heeft gespeeld in de geschatte temperatuurstijging.
Ronan Connolly, Ph.D. (met dank aan Ronan Connolly)
Waarom de schijnbare vooringenomenheid?
Op de vraag waarom deze standpunten werden genegeerd en zelfs onderdrukt, antwoordde Connolly, hoofdauteur van de studie, dat er een “bevestigingsvooroordeel” aan het werk was. Dit is wanneer mensen alleen informatie in overweging nemen die hun vooroordeel ondersteunt, iets wat volgens Connolly alle wetenschappers treft.
Hoewel dit een rol kan spelen bij de selectie door het IPCC van datasets en studies die in aanmerking moeten worden genomen, is het moeilijk om daar zeker van te zijn, zei hij, en hij uitte zijn bezorgdheid over het feit dat het IPCC alleen datasets en studies in aanmerking nam die “het gekozen verhaal ondersteunen”.
“Of ze dit opzettelijk deden of dat het gewoon een vooroordeel was, is moeilijk te zeggen, maar het is duidelijk dat er datasets worden geselecteerd die het IPCC-standpunt ondersteunen, terwijl gegevens die dit tegenspreken zijn uitgesloten,” voegde Connolly toe, die een PhD heeft in computationele chemie en verbonden is aan het Center for Environmental Research and Earth Sciences (CERES).
Connolly zei ook dat het IPCC belangrijke recente artikelen negeerde die haar conclusies tegenspraken, en zelfs het bestaan van dergelijke nieuwe artikelen ontkende, ondanks het feit dat vooraanstaande IPCC-wetenschappers diezelfde artikelen in hun eigen werk aanhaalden.
En toch beweert het VN-orgaan in het laatste IPCC-beoordelingsrapport dat “er geen recente literatuur naar voren is gekomen” die aanleiding zou geven tot een wijziging van zijn conclusie dat de verstedelijkingskwestie minder dan 10 procent verklaart van de kennelijke stijging van de temperatuur op aarde.
Op de vraag waarom de studie uit 2015 in een belangrijk tijdschrift, geciteerd door een van zijn eigen leiders, naast andere belangrijke artikelen, niet werd vermeld in zijn laatste rapport, verklaarde een woordvoerder van het IPCC aan The Epoch Times na overleg met IPCC Werkgroep 1 Co-voorzitter Zhai dat “beslissingen over citaties aan de auteurs van het bestuursteam zijn, niet aan de medevoorzitters.”
In een ander geval heeft het IPCC een studie over sneeuwbedekking uit 2019 waaraan Connolly meewerkte, verkeerd voorgesteld door valselijk te suggereren dat de studie minder sneeuw in alle vier seizoenen liet zien. In werkelijkheid toonde de studie meer sneeuwbedekking in de herfst en winter en dat de huidige klimaatmodellen alle vier de seizoenen fout hebben.
Een deel van het probleem is dat het IPCC de opdracht heeft een wetenschappelijke consensus te bereiken, aldus Connolly.
“Dit leek aanvankelijk misschien een goed idee, maar wanneer de wetenschappelijke gemeenschap afwijkende meningen heeft, belemmert het afdwingen van een voortijdige consensus helaas de wetenschappelijke vooruitgang – het is niet nuttig en leidt tot een ongerechtvaardigd vertrouwen in de conclusies,” vertelde Connolly aan The Epoch Times in een interview.
In een poging om de afwezigheid van verschillende gepubliceerde wetenschappelijke standpunten in de VN-rapporten te verklaren, citeerde de studie onderzoekers en artikelen om te suggereren dat “wetenschappelijke resultaten die mogelijk zouden kunnen interfereren met politieke doelen onwelkom zijn”.
In dit door NASA vrijgegeven beeld, stijgt een zonne-uitbarsting op boven het oppervlak van de zon in de ruimte op 31 dec. 2012. (NASA/SDO via Getty Images)
Systemische vooringenomenheid … of opzettelijke fraude?
Een andere auteur van de studie, Ph.D. Willie Soon, deelt deze bezorgdheid en stelt dat het negeren van de activiteit van de zon gelijk staat aan het negeren van de olifant in de kamer.
De astrofysicus van CERES beschuldigt het VN-orgaan in wezen van opzettelijke fraude en bestempelt het IPCC als “cartoonwetenschap in plaats van wetenschap”.
“Ik denk dat het laatste IPCC-rapport het grootste deel van het nietsvermoedende publiek zal blijven misleiden over hoe hun werk een eerlijk en objectief overzicht zal zijn van alle relevante wetenschappelijke werken die in de afgelopen 8 jaar zijn gepubliceerd,” vertelde hij The Epoch Times in een van een reeks interviews over het onderwerp.
Soon, die al drie decennia onderzoek doet naar de relatie tussen de zon en het klimaat op aarde aan het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, hekelde ook de “Summary For Policymakers” (SPM) van het IPCC.
“Het is geen wonder dat het ontwerp SPM rapport iedereen weer een flagrante onwaarheid heeft verkocht, namelijk dat het allemaal om de CO2 gaat die alle temperatuursveranderingen op aarde heeft veroorzaakt, terwijl ze het feit blijven verbergen dat ons nieuwe en uitgebreide onderzoek concludeert dat al deze conclusies niet alleen voorbarig zijn, maar feitelijk misleidend en verwarrend,” zei hij.
“Ons wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de veranderingen in de stralingssterkte van de zon een plausibele en belangrijke factor zijn die de meeste van de waargenomen veranderingen in de temperatuurgegevens kan verklaren,” voegde Soon eraan toe. “Waarom speelt het IPCC dan nog steeds dit kinderachtige verstoppertje en denkt het dat we ons allemaal voorgoed kunnen laten misleiden door hun simplistische agenda?”
Soon zei dat hij hoopt dat de systematische herziening van de relatie tussen de zon en het klimaat de wetenschappelijke gemeenschap kan helpen terug te keren naar een “meer realistische benadering” van het begrijpen van veranderingen in de klimaatsystemen van de planeet.
“Het is tijd dat dit misbruik van de wetenschap door het IPCC een halt wordt toegeroepen,” concludeerde hij.
Overigens denkt Soon dat de temperaturen op aarde in de komende decennia kunnen dalen, mede door veranderingen in de zonneactiviteit.
Chinese arbeiders pendelen terwijl rook opwaait uit een kolengestookte elektriciteitscentrale in Shanxi, China op 25 nov. 2015. (Kevin Frayer/Getty Images)
Wat is klimaatverandering?
Professor László Szarka, geofysicus en lid van de Hongaarse Academie van Wetenschappen, was medeauteur van de studie en vertelde The Epoch Times dat de nieuwe herziening een “cruciale mijlpaal” was in het herstel van de wetenschappelijke definitie van “klimaatverandering”.
Szarka beweerde dat de definitie de laatste 30 jaar vervormd is geraakt en stelde dat de wetenschappelijke gemeenschap niet mag vergeten dat wetenschap niet gebaseerd is op autoriteit of consensus, maar op het streven naar de waarheid.
“De definitie van klimaatverandering is in 1992 vervormd op een manier die onverenigbaar is met de wetenschap,” legde de geofysicus uit, wijzend op het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) en de uitsluiting daarin van natuurlijke oorzaken uit de definitie van klimaatverandering.
In werkelijkheid omvatte de term klimaatverandering niet alleen veranderingen die door de mens werden teweeggebracht, maar ook natuurlijke veranderingen in temperatuur, neerslag, windpatronen en andere factoren die zich over decennia of langere perioden voordoen, en dat moet ook in de toekomst zo blijven.
“De vertroebeling van de klassieke definitie van klimaatverandering heeft het pad geëffend om elke verandering in het klimaat toe te schrijven aan antropogene emissies”, verklaarde Szarka tegenover The Epoch Times om het belang van de studie te benadrukken.
Maar zo hoeft het niet te zijn. Hij suggereerde dat zelfs niet-wetenschappelijke leken zich zouden kunnen en moeten inzetten om de waarheid te achterhalen.
“Gewone mensen zijn in staat om te bepalen wie er in troebele wateren vist, als ze politici, beleidsmakers en journalisten systematisch vragen wat ze bedoelen met de term klimaatverandering,” zei hij.
Regen van tropische storm Elsa bedekt het Empire State Building in New York City op 8 juli 2012. (Timothy A. Clary/AFP via Getty Images)
Meningen van Buitenstaanders
Zelfs sommige IPCC onderzoeker hebben zich sceptisch uitgelaten over het dominante verhaal en steun betuigd aan het werk van Soon en anderen.
Toen The Epoch Times contact opnam met Ph.D Howard Brady, een geaccrediteerd IPCC onderzoeker uit Australië, prees hij het werk van Soon en de andere auteurs achter de studie als “waarschijnlijk het beste dat er is”.
Brady erkent een gebrek aan expertise over de zon in het bijzonder, maar bekritiseert het IPCC en haar modellen.
Hij maakte zich onder meer zorgen over het feit dat zij “nog steeds meer stormen voorspellen, ook al nemen die af,” en “nog steeds een versnelde zeespiegelstijging rapporteren, terwijl dat niet het geval is.”
In de loop der jaren hebben talrijke IPCC-wetenschappers zich gedistantieerd van de standpunten van hun collega’s.
Zo beschuldigde wijlen Dr. Nils-Axel Morner, die als IPCC onderzoeker de zeespiegelstijging bestudeerde, het VN-orgaan er regelmatig van het bij het verkeerde eind te hebben – waarschijnlijk meer om politieke dan om wetenschappelijke redenen.
Een andere externe deskundige, die door The Epoch Times werd benaderd om inzicht te krijgen in de nieuwe studie en het laatste IPCC-rapport, uitte eveneens grote bezorgdheid.
John Christy, hoogleraar atmosferische wetenschappen aan de Universiteit van Alabama in Huntsville, merkte op dat “het IPCC-rapport een groot vertrouwen in modelsimulaties uitspreekt, maar tegelijkertijd in het hoofdgedeelte van het rapport opmerkt hoe slecht de modellen de werkelijke atmosfeer weergeven”.
Het IPCC beweert dat haar modellen een nauwkeurig beeld geven van de invloed van alle krachten die het klimaat beïnvloeden en dat niets anders de opwarming in de afgelopen 40 jaar kan hebben veroorzaakt dan menselijke emissies, legde hij uit.
“Dit wijst op een zekere overmoed en een gebrek aan verbeeldingskracht,” zei Christy, die ook directeur is van het Earth System Science Center.
De wereldberoemde klimatoloog gaf toe dat hij geen tijd had gehad om het nieuwe document te lezen of het laatste IPCC-rapport zorgvuldig door te nemen, maar vertelde The Epoch Times dat de modellen van de VN niet eens de natuurlijke variaties van de laatste 150 jaar kunnen reproduceren, zoals de natuurlijke opwarming tijdens de eerste helft van de 20e eeuw.
“Ze overdrijven ook de opwarming van de laatste 40 jaar, en ook dat komt niet overeen met de echte wereld,” zei hij.
“Dus als ze de natuurlijke variaties onvoldoende kunnen reproduceren en ze de verhitting van de atmosfeer over de laatste 40 jaar overdrijven, hoe zijn ze dan in staat om ons met zo’n ‘ondubbelzinnig’ vertrouwen te vertellen ‘waarom’ veranderingen plaatsvinden?” vroeg hij.
Dr. Christy was onomwonden in zijn conclusies en zei: “De modellen zijn het zeker niet met elkaar eens over de toekomst.
Dat beperkt hun resultaten “tot het domein van speculatieve hypotheses, niet tot beleidsbepalende instrumenten.”
Willie Soon, Ph.D. spreekt op de 39e jaarlijkse bijeenkomst van de Doctors for Disaster Preparedness in Tucson, Ariz. op 31 juli, 2021. (Met dank aan Willie Soon)
Reactie van NASA en IPCC
Gavin Schmidt, waarnemend senior adviseur voor het klimaat bij de NASA en directeur van het Goddard Institute for Space Studies, was ook onverbloemd over het nieuwe artikel.
“Dit is totale onzin waar geen zinnig mens tijd aan zou moeten verspillen,” zei hij tegen The Epoch Times.
Hij reageerde niet op een vervolgverzoek om specifieke feitelijke fouten of redeneringen in het nieuwe RAA-document aan te wijzen.
Maar zelfs Schmidt, een vooraanstaand voorstander van de hypothese dat de opwarming door de mens wordt veroorzaakt, heeft toegegeven dat de modellen van het IPCC onnauwkeurig zijn geweest.
“Je komt uit op cijfers voor zelfs de nabije toekomst die krankzinnig eng zijn – en verkeerd,” aldus Schmidt in het tijdschrift Science.
Jonathan Lynn, hoofd communicatie van het IPCC, vertelde The Epoch Times daarentegen dat het VN-orgaan zeer overtuigd blijft van zijn conclusies.
Gevraagd naar het nieuwe artikel en de beweringen van de auteurs dat het IPCC de menselijke uitstoot ten onrechte de schuld geeft, antwoordde Lynn: “Het IPCC probeert niemand of niets ergens de schuld van te geven. We proberen wel de klimaatverandering toe te schrijven om de oorzaken ervan te verklaren.”
Verwijzend naar hoofdstuk 3 van het nieuwe IPCC-rapport, sloot Lynn zich aan bij het oordeel van het VN-orgaan dat de meer dan 14.000 onderzochte artikelen aantonen dat de opwarming is veroorzaakt door menselijke emissies.
“Het nieuwe document uit 2021 kan de onderliggende conclusie van het IPCC dat de opwarming van de laatste decennia veroorzaakt wordt door CO2 en menselijke emissies, in twijfel trekken,” voegde Lynn eraan toe in een vervolgverklaring aan The Epoch Times. “Maar als het wordt opgenomen in de volgende beoordeling, is het onwaarschijnlijk dat het die conclusie, die gebaseerd is op duizenden andere onderzoeksresultaten, volledig teniet zal doen.”
De volgende IPCC-evaluatie wordt over meer dan vijf jaar verwacht.
Een van de auteurs van het nieuwe IPCC-rapport, Jim Kossin, vierde dat mensen “bang beginnen te worden” voor klimaatveranderingen als gevolg van de bevindingen van het orgaan.
“Ik denk dat dit zal helpen om de houding van mensen te veranderen,” zei hij. “En hopelijk zal dat de manier waarop ze stemmen beïnvloeden.”
Op de warmste dag van het jaar geniet een echtpaar van de zon op Brighton Palace Pier in Brighton, Engeland op 23 juli 2019. (Mike Hewitt/Getty Images)
Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (16 augustus 2021): Study Finds Sun—Not CO2—May Be Behind Global Warming
Bijna 60 procent van de 514 patiënten die momenteel in het COVID-19 klinieken liggen met ernstige of kritieke symptomen van het CCP-virus (Chinese Communistische Partij) in Israël zijn volledig gevaccineerd, zo bleek uit een rapport van 16 augustus.
De cijfers werden gerapporteerd in een periode waarin artsen voortdurend moeten constateren dat gevaccineerde patiënten het meest vatbaar zijn om ernstig ziek te worden en de bezorgdheid groeit over gevallen waarin de COVID-19 vaccins geen bescherming bieden tegen de ziekte.
“Er zijn zoveel breakthrough infecties (“doorbraakgevallen”) dat ze de overhand hebben genomen en het feit is, dat de meeste van de opgenomen patiënten zijn gevaccineerd,” zei Uri Shalit, een bio-informaticus aan het Israel Institute of Technology, aldus Science.
De meerderheid van de patiënten met breakthrough infecties was 60 jaar of ouder en had ten minste vijf maanden daarvoor twee vaccindoses gekregen. De bevindingen tonen aan dat “doorbraakgevallen” geen zeldzame gebeurtenissen meer zijn zoals de term wil doen geloven.
Noa Eliakim-Raz, het hoofd van de COVID-19 afdeling in het Rabin Medisch Centrum in Petah Tikva, zei dat de meerderheid van de gevaccineerde patiënten in het ziekenhuis ouder, ongezond en in sommige gevallen invalide was en reeds vóór de besmetting verpleging nodig had.
Israël behoort tot de landen met de hoogste vaccinatiegraad ter wereld: Ongeveer 5,4 miljoen mensen – 78% van de 12-jarigen en ouder – zijn volledig gevaccineerd. De overgrote meerderheid kreeg de Pfizer-prik. Het land vertoont echter een van de hoogste infectiecijfers ter wereld, mogelijk een teken van de falende immuniteit van het vaccin, waarbij de zogenaamde Delta-variant nu het grootste deel uitmaakt van alle COVID-19-infecties in het land.
Nieuwe gevallen in Israël zijn sinds half juli gestaag toegenomen, maar gezondheidsambtenaren houden vol dat de meerderheid wordt gevormd door niet-gevaccineerde kinderen en stellen dat niet-gevaccineerde mensen nog steeds meer kans hebben om in het ziekenhuis te belanden of te sterven.
Dr. Rochelle Walensky, directeur van de Centers for Disease Control and Prevention, en specialist op het gebied van infectieziekten Dr. Anthony Fauci getuigen voor de Senaatscommissie voor Gezondheid, Onderwijs, Arbeid en Pensioenen, op Capitol Hill in Washington, op 20 juli 2021. (J. Scott Applewhite/Pool/Getty Images)
Dr. Rochelle Walensky, hoofd van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) van de VS, zei tijdens een persconferentie op 18 augustus dat drie recente studies aantonen dat de doeltreffendheid van COVID-19-vaccins na verloop van tijd afneemt wat het voorkomen van infecties betreft. Walensky zei dat, hoewel de bescherming tegen overlijden en ziekenhuisopname “goed stand houdt”, de doeltreffendheid van de vaccins in zelfs het voorkomen van ernstige ziekte of overlijden “tanende” is.
“Hoewel onze vaccins momenteel goed werken om ziekenhuisopnames te voorkomen, zien we verontrustende tekenen van afnemende effectiviteit van het vaccin in de loop van de tijd en tegen de Delta-variant,” zei Walensky.
Gezien het aantal Israëli’s dat volledig gevaccineerd is en de verspreiding van de Delta-variant, waren doorbraakgevallen onvermijdelijk, maar nu wordt er wereldwijd gedebatteerd over de vraag of sterk gevaccineerde landen boosterdoses van COVID-19-vaccins moeten geven, en aan welke mensen.
Israël is in juli begonnen met het aanbieden van boosterdoses aan mensen van 60 jaar en ouder en heeft deze groep sindsdien uitgebreid. Andere landen, waaronder Frankrijk en Duitsland, hebben tot nu toe hun boosterprogramma beperkt tot ouderen en mensen met een zwak immuunsysteem.
Amerikaanse functionarissen zeiden dat hun boosterprogramma is gebaseerd op de vrees dat de vaccins na verloop van tijd minder bescherming zullen bieden tegen ernstige ziekten, ook bij jongere volwassenen. Boosterdoses zullen vanaf september voor alle Amerikanen beschikbaar zijn.
“We houden andere landen nauwlettend in de gaten en [zijn] bezorgd dat wij ook gaan meemaken wat je in Israël ziet, namelijk dat het verloop van infecties onder gevaccineerde mensen na verloop van tijd zal verslechteren”, zei Walensky tijdens de briefing op 18 augustus, waarin zij uitlegde waarom federale ambtenaren nu aanbevelen dat Amerikanen acht maanden nadat ze zijn gevaccineerd met de Pfizer- of Moderna-vaccinaties, boosterinjecties moeten krijgen.
Oorspronkelijk gepubliceerd door The Epoch Times (20 augustus 2021): More Than Half of Seriously Ill COVID-19 Patients in Israel Are Fully Vaccinated.
Tussen 16 en 20 juli gingen duizenden in het geel geklede beoefenaars van Falun Gong de straat op in Washington, New York, San Francisco, Londen en andere steden tijdens hun duidelijk gechoreografeerde jaarlijkse protestbijeenkomsten tegen de meedogenloze, decennialange schendingen van mensenrechten door China. Op de manifestatie in Washington, D.C. beweerde een deskundige op het gebied van godsdienstvrijheid van het Hudson Instituut terecht dat China een genocide tegen Falun Gong aan het plegen is.
Talrijke bronnen van de Amerikaanse regering hebben kennis genomen van de wereldwijde berichtgeving en wetenschap over de vervolging van Falun Gong en van belangrijke, onomstreden bewijzen van massale opsluiting, marteling en gedwongen orgaanoogst van misschien wel miljoenen mensen. De daden van China voldoen aan de wettelijke definitie en de wetenschappelijke beschrijving van genocide overeenkomstig het VN-Verdrag van 1948 inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide.
Falun Gong is een in boeddhistische en taoïstische principes gewortelde spiritualiteit die vanaf 1992 in China populair werd. Zeven jaar later zag de Chinese Communistische Partij (CCP) deze vreedzame praktijk als haar grootste bedreiging.
Falun Gong, ook bekend als Falun Dafa, staat voor de drie principes van waarachtigheid, mededogen en verdraagaamheid, die blijkbaar in strijd zijn met de eigen filosofieën van de CCP, zoals bijvoorbeeld dat politieke macht groeit uit de loop van een geweer (volgens Mao Tse Tung in 1938).
Falun Gong vormt een bijzondere bedreiging voor de groeiende macht van de CCP omdat zij vaak deel uitmaakt van het Chinese bedrijfsleven, de universiteiten en de staat. Beoefenaars van Falun Gong in China, die door de vervolging door de staat tot geheimhouding zijn gedwongen, beheren ten minste 200.000 “ondergrondse drukkerijen” in het totalitaire land, “in wat waarschijnlijk het grootste geweldloze volksverzet ter wereld is”, aldus een website van Falun Gong.
Beoefenaars van Falun Gong hebben bij tijd en wijle kritische informatie gelekt naar publicaties buiten China. Dit maakt Falun Gong tot een natuurlijke en krachtige bondgenoot van alle democratieën die de waarheid over de wreedheden van de CCP aan het licht trachten te brengen.
Volgens verschillende bronnen, waaronder de Chinese overheidsmedia, waren er aan het eind van de jaren negentig in de wereld 70 tot 100 miljoen Falun Gong beoefenaars. Dit aantal was groter dan het aantal CCP-leden in die tijd.
Toenemende negatieve aandacht van de CCP dwong de stichter van Falun Gong, Li Hongzhi (李洪志), om zich in 1995 opnieuw in de Verenigde Staten te vestigen. Naarmate de negatieve aandacht toenam, vooral in de staatsmedia, begonnen beoefenaars van Falun Gong in China te protesteren. Dit bereikte een hoogtepunt op 25 april 1999, toen minstens 10.000 Falun Gong beoefenaars een oproep deden aan de CCP door een vreedzame meditatie te houden bij Zhongnanhai, het gebouw van de centrale regering van China in Beijing.
De partij voelde zich bedreigd. Zij verklaarde de beweging tot een “ketterse godsdienst” en de grootste bedreiging voor de staatsveiligheid sinds de democratiebeweging van 1989. Het hoofd van de CCP, Jiang Zemin, verbood Falun Gong op 20 juli 1999 en richtte het Gestapo-achtige ” 610 bureau ” op om de rechtbanken en de politie te overstemmen in China, waar godsdienstvrijheid zogenaamd, maar niet echt, beschermd wordt door de Chinese grondwet.
De vervolging van Falun Gong die volgde werd uitgevoerd door CCP-functionarissen zoals Chen Quanguo (陈全国) en maakte gebruik van “heropvoedingstechnieken” die later deel zouden uitmaken van de genocide tegen de Oeigoeren. De vervolging van Falun Gong in China is eveneens een poging tot “volledige of gedeeltelijke vernietiging van een nationale, etnische, raciale of religieuze groep”, onder meer door moord en andere lichamelijke en geestelijke schade en is derhalve een genocide volgens de definitie van de Verenigde Naties.
Academisch onderzoek heeft het totale aantal lever- en niertransplantaties in China van 2000 tot 2014, waarschijnlijk voornamelijk afkomstig van Falun Gong beoefenaars, geschat op niet minder dan 1,5 miljoen. Het China-tribunaal van 2020, dat in Londen werd gehouden, haalde statistieken aan die wijzen op niet minder dan 60.000 tot 90.000 orgaantransplantaties per jaar (verminderd met ongeveer 5.000 gedocumenteerde vrijwillige donoren, wat een kloof laat zien van ongeveer 55.000 tot 85.000 onverklaarde jaarlijkse transplantaties).
Sir Geoffrey Nice QC, voorzitter van het China-tribunaal, brengt de uitspraak van het tribunaal op 17 juni 2019 in Londen. (Justin Palmer)
Het China Tribunaal stelde verder vast dat “gedwongen orgaanoogst op meerdere plaatsen in de Volksrepubliek China en bij meerdere gelegenheden heeft plaatsgevonden gedurende een periode van ten minste 20 jaar en tot op de dag van vandaag voortduurt. … In de langdurige praktijk van gedwongen orgaanoogst in de Volksrepubliek China waren het inderdaad Falun Gong beoefenaars die werden gebruikt als bron – waarschijnlijk de belangrijkste bron – van organen voor gedwongen orgaanoogst.”
Volgens een rapport van Freedom House uit 2015 werden “honderdduizenden [Falun Gong] beoefenaars veroordeeld tot werkkampen en gevangenisstraffen, waardoor zij de grootste groep gewetensgevangenen in het land zijn”, en ik zou kunnen toevoegen, in de wereld. Falun Gong-bronnen zeggen dat in de afgelopen twintig jaar in China enkele miljoenen Falun Gong beoefenaars gevangen zijn genomen.
Freedom House heeft in 2017 onafhankelijk 933 gevallen geverifieerd van veroordelingen tot twaalf jaar van Falun Gong-gevangenen tussen 2013 en 2016, vaak uitsluitend opgelegd vanwege hun geloofsovertuiging. Volgens de non-profitorganisatie: “Beschikbaar bewijs duidt erop dat gedwongen extractie van organen van Falun Gong-gevangenen voor verkoop in transplantaties op grote schaal heeft plaatsgevonden en mogelijk doorgaat.”
Een cruciaal onderdeel van de anti-Falun Gong campagne is het gebruik van de staatsmedia om beoefenaars af te schilderen als onmenselijk teneinde hun marteling en uitroeiing te rechtvaardigen.
Daden van marteling onthullen in het algemeen een consistente houding en aanpak van de Chinese staat ten aanzien van beoefenaars van Falun Gong, die systematisch van aard is en erop gericht is beoefenaars van Falun Gong te straffen, sociaal uit te sluiten, te vernederen, te ontmenselijken en te demoniseren, zodat zij de beoefening van Falun Gong afzweren en er mee ophouden. De Volksrepubliek China en haar leiders hebben actief tot deze vervolging aangezet met als enig doel de beoefening van en het geloof in Falun Gong uit te roeien.
– Het China-tribunaal
De wijdverbreide en verwoestende gevolgen van de ontmenselijking van Falun Gong door de staatsmedia mogen in een maatschappij zonder vrijheid van meningsuiting niet worden onderschat. Toch hebben volgens Freedom House miljoenen Falun Gong beoefenaars in China de jaren van vervolging doorstaan. Met de demonstraties van deze maand werd de tweeëntwintigste gedenkdag van de onderdrukking van Falun Gong door de CCP herdacht.
Steeds meer Amerikanen worden zich bewust van de genocide die tegen Falun Gong wordt gepleegd. Politici ondernemen actie op een bipartisanale manier. Van de zeventien Amerikaanse senatoren en vertegenwoordigers die een verzoek van Falun Gong om steun te betuigen op de tweeëntwintigste gedenkdag van de vervolging ondersteunden, waren er acht democraten en negen republikeinen. De senatoren Robert Menendez (D-NJ) en Marco Rubio (R-FL) hebben beiden in afzonderlijke 20 juli verklaringen hun steun betuigd aan Falun Gong en aan de godsdienstvrijheid in het algemeen.
Dit jaar waren de Democratische afgevaardigden die hun steun betuigden en dus publieke waardering verdienen, Zoe Lofgren (Californië), Mike Doyle (Pennsylvania), Bill Foster (Illinois), Sean Maloney (New York), Dean Phillips (Minnesota), David Trone (Maryland), Juan Vargas (Californië) en Gerald Connolly (Virginia). De Republikeinen waren Elise Stefanik (New York), Gus Bilirakis (Florida), Vicky Hartzler (Missouri), Tim Walberg (Michigan), Steve Chabot (Ohio), Glenn Grothman (Wisconsin), en Jack Burgman (Michigan).
Beoefenaars van Falun Gong nemen deel aan een parade ter gelegenheid van de 22e gedenkdag van het begin van de vervolging van Falun Gong door het Chinese regime, in Washington op 16 juli 2021. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Senator Menendez, die voorzitter is van de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen, gaf op 20 juli een verklaring over Falun Gong die zijn weerga niet kent. “Vandaag tweeëntwintig jaar geleden ondernam de Volksrepubliek China een meedogenloos en wreed optreden tegen de volgelingen van de spirituele beweging Falun Gong, dat tot op de dag van vandaag voortduurt”, schreef hij in een brief. “In de meer dan twee decennia die sindsdien zijn verstreken, zijn tienduizenden Chinese burgers vervolgd vanwege hun geloofsovertuiging, gevangen gezet, gemarteld, onderworpen aan dwangarbeid en zijn er serieuze beschuldigingen geuit over het oogsten van organen.”
Senator Rubio legde een soortgelijke treffende verklaring af op 20 juli. “De CCP heeft Falun Gong beoefenaars opgesloten en in sommige gevallen meerdere malen, in ‘transformatie-door-heropvoeding’ centra – een voorproefje van de voortdurende massale internering en daden van genocide tegen Oeigoeren en andere moslims in Xinjiang. Functionarissen van de CCP hebben Falun Gong beoefenaars onderworpen aan lichamelijk en seksueel geweld, dwangarbeid en martelingen om hen te dwingen hun geloof af te zweren. Nog verontrustender zijn de serieuze beschuldigingen van gedwongen orgaanoogst.”
In een rapport van 12 mei van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken over godsdienstvrijheid wordt melding gemaakt van rapportages van tientallen miljoenen Falun Gong beoefenaars in het land, van meer dan 6.600 arrestaties in 2019 en van meer dan 600 veroordelingen tot gevangenisstraffen tot veertien jaar. In het rapport wordt melding gemaakt van marteling en ontzegging van voedsel en medische zorg aan beoefenaars in de gevangenis en wordt verwezen naar het bewijs van gedwongen orgaanoogst, onder meer zoals gevonden in rapporten van het China Tribunaal en de Victims of Communism Memorial Foundation (VOC).
Het ministerie van Buitenlandse Zaken citeerde mediaberichten dat “autoriteiten hebben ingebroken in het huis van een Falun Gong beoefenaar, haar hebben vastgebonden en met geweld een monster van haar bloed hebben genomen, waarbij ze haar vertelden dat dit ‘door de staat was vereist.’
Een officier schreeuwde: “De wet geldt niet voor jullie. We gaan jullie allemaal uitroeien.”
Bij de publicatie van het rapport heeft minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken terecht een visumverbod uitgevaardigd tegen de Chinese Yu Hui en zijn familie wegens de medeplichtigheid van deze functionaris aan de willekeurige opsluiting van Falun Gong-gelovigen.
In het rapport van 2021 van de United States Commission on International Religious Freedom (USCIRF) wordt ook gewezen op de vervolging van Falun Gong in China en op bewijzen van gedwongen orgaanverwijdering. “Volgens berichten werden duizenden Falun Gong beoefenaars in 2020 lastiggevallen en gearresteerd vanwege het belijden van hun geloof en zijn sommigen waarschijnlijk overleden als gevolg van mishandeling en marteling tijdens hun gevangenschap”, aldus het rapport. ” Betrouwbare internationale rapporten suggereerden ook dat het oogsten van organen, waaronder van Falun Gong beoefenaars, waarschijnlijk doorgaat.”
We kunnen misschien niet verwachten dat veel academici of grote bedrijven zich binnenkort voor Falun Gong zullen inzetten, aangezien velen zakelijk voordeel uit China willen halen, waaronder meer Chinese studenten die het volle collegegeld betalen aan Amerikaanse universiteiten. Laten we echter hopen dat steeds meer Amerikanen, van het hierboven genoemde principiële soort, Falun Gong zullen steunen in hun streven naar vrijheid van een mate van vervolging die helaas genocide genoemd zou moeten worden. Deze genocide is des te weerzinwekkender omdat de basisprincipes die Falun Gong beoefenaars beoefenen, namelijk waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid, zo prijzenswaardig zijn en zo jammerlijk ontbreken in het huidige Chinese bewind.
Het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft zijn bezorgdheid geuit over 11 Chinese burgers die worden vastgehouden omdat zij informatie over de pandemie hebben verstrekt aan de Chineestalige editie van The Epoch Times. Het heeft ook geëist dat Beijing ophoudt met het onderdrukken van waarheidsgetrouwe verslaggeving in China.
“De Verenigde Staten roepen de regering van de Volksrepubliek China op om journalisten en hun contactpersonen vrij te laten die worden vastgehouden voor hun verslaggeving over de geldende COVID-19 maatregelen en om een einde te maken aan haar inspanningen om degenen die de waarheid trachten te melden het zwijgen op te leggen,” vertelde een woordvoerder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken aan The Epoch Times in een e-mail.
“Wij onderstrepen consequent het belang van onafhankelijke, transparante en op feiten gebaseerde verslaggeving over COVID-19.”
De 11 personen, allen aanhangers van de vervolgde geloofsgroep Falun Gong, worden al meer dan een jaar vastgehouden in het Dongcheng District Detention Center in Beijing. In een aanklacht van april werden ze volgens hun advocaten beschuldigd van “het nemen van foto’s en het uploaden ervan naar overzeese websites tussen februari en juni 2020” .
In de aanklacht werd geen specifieke website genoemd, maar het Committee voor Bescherming van Journalisten, een in New York gevestigde persvrijheid waakhond, zei dat de gedetineerden waren aangeklaagd voor het leveren van materiaal aan The Epoch Times, onder verwijzing naar een persoon die bekend is met de zaak.
Het Chinese regime heeft strenge controle uitgeoefend op informatie over de pandemie, zoals de harde lockdown maatregelen en de werkelijke cijfers over het aantal besmettingen en doden, in een poging om alles te onderdrukken wat het imago van de Chinese Communistische Partij (CCP) kan bezoedelen. Klokkenluiders – waaronder artsen, burgerjournalisten en academici – zijn door het regime gestraft voor het verspreiden van ongefilterde informatie over de uitbraak of voor het bekritiseren van het beleid van de CCP.
Mensen verzamelen zich op een buitenterrein om een uitstrijkje te maken tijdens massale testen voor COVID-19 in Beijing op 23 juni 2020. (NOEL CELIS/AFP via Getty Images)
“China moet stoppen met het proberen te voorkomen dat zijn burgers het nieuws rapporteren en foto’s publiceren over de COVID-19 maatregelen,” zei Steven Butler, de programmacoördinator Azië van de journalistengroep, in een verklaring van 24 augustus.
“De 11 mensen die zijn gearresteerd voor het sturen van foto’s en informatie naar The Epoch Times moeten onmiddellijk worden vrijgelaten en alle aanklachten moeten worden ingetrokken.
Een woordvoerder van The Epoch Times uitte eerder zijn bezorgdheid over hun veiligheid en riep de internationale gemeenschap op om “deze schending van de persvrijheid te veroordelen.”
The Epoch Times werd in 2000 in de Verenigde Staten opgericht, oorspronkelijk als een Chineestalige krant, als reactie op de wereldwijde propaganda-inspanningen van de CCP. Als gevolg daarvan is de krant lange tijd geblokkeerd geweest in China en zijn de eerste verslaggevers van The Epoch Times in China gevangen gezet, sommigen voor wel 10 jaar.
Het Dongcheng Volksgerechtshof in Beijing annuleerde de geplande rechtszitting van de gedetineerden op 19 augustus, volgens een bericht van 15 augustus op Minghui.org, een Amerikaanse website gewijd aan het volgen van de vervolging van Falun Gong. Herhaalde oproepen van The Epoch Times naar de rechtbank werden niet beantwoord.
Xie Yanyi, de advocaat van een van de gedetineerden, Xu Na, mag zijn cliënt sinds mei niet meer verdedigen. Hij noemde de zaak een “geëscaleerde versie van het Li Wenliang incident,” eraan toevoegend dat het Chinese regime een misdaad begaat.
Li Wenliang was één van de eerste Chinese artsen die in december 2019 alarm sloeg over het CCP-virus, dat COVID-19 veroorzaakt. Hij werd daarvoor later door de politie berispt en moest een verklaring ondertekenen waarin hij zich verontschuldigde voor “geruchtenverspreiding”. Hij overleed later na het oplopen van het virus.
Zhang Zhan eet een maaltijd in een park tijdens een bezoek aan Wuhan in de centraal-Chinese provincie Hubei op 14 april 2020. (Melanie Wang via AP)
Burgerjournalist Zhang Zhan, die video’s op sociale media plaatste waarin de tol van de uitbraak vanuit Wuhan gedetailleerd werd weergegeven, werd in december schuldig bevonden aan “het uitlokken van ruzies en het veroorzaken van problemen” en werd veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf. Volgens het vonnis, dat gepubliceerd werd door de mensenrechten website China Change, was Zhang onder andere schuldig aan het geven van interviews aan “overzeese media Radio Free Asia en The Epoch Times om kwaadwillig een hype te creëren over de nieuwe coronaviruspneumonie in Wuhan, wat een negatief effect heeft gehad op een breed publiek”.
Zhang weegt momenteel minder dan 40 kilo – ze heeft bijna de helft van haar lichaamsgewicht verloren – als gevolg van de gedeeltelijke hongerstaking die ze sinds haar arrestatie afgelopen mei is begonnen.
“Een vrije en onafhankelijke media, met inbegrip van burgerjournalisten, is essentieel om de overheid meer verantwoordelijk te maken en ons allen meer veiligheid te geven voor toekomstige uitbraken en mogelijke pandemieën,” zei de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Sherry Dong werkte mee aan dit verslag.
Eva Fu is een in New York woonachtige schrijfster voor The Epoch Times die zich richt op de relatie tussen de VS en China, godsdienstvrijheid en mensenrechten.
In een escalerende campagne om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken, hebben de communistische autoriteiten van China 11 Chinese burgers gearresteerd en in staat van beschuldiging gesteld omdat zij informatie zouden hebben verstrekt aan The Epoch Times waarin de draconische lockdown maatregelen die in China van kracht zijn worden gedocumenteerd.
Volgens de hoogste openbare aanklager van de Chinese Communistische Partij riskeren de 11 burgers levenslange gevangenisstraf indien zij worden veroordeeld.
De redactie van The Epoch Times veroordeelt deze onderdrukking van de pers en de fundamentele mensenrechten in de sterkst mogelijke bewoordingen en roept Beijing op de 11 arrestanten onmiddellijk vrij te laten.
Deze recente arrestaties werden ook veroordeeld door het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken, dat er bij Beijing op aandringt “een einde te maken aan zijn pogingen om degenen die de waarheid willen melden het zwijgen op te leggen”.
Ook het Comité ter Bescherming van Journalisten veroordeelde de arrestaties en drong er bij de communistische autoriteiten op aan de 11 arrestanten onmiddellijk vrij te laten en de aanklachten tegen hen in te trekken.
Al meer dan 20 jaar beschouwen Chinese burgers The Epoch Times als een betrouwbare stem en voorzien zij ons van aanknopingspunten voor verhalen, beelden, video, documenten en andere soorten informatie. Dit omvat ook insider-informatie van gedesillusioneerde CCP-functionarissen zelf.
Deze vitale bron van informatie heeft ons in staat gesteld de wereld te informeren over wat er werkelijk gebeurt in China.
Maar voor de CCP is absolute controle over de informatiestroom van cruciaal belang geweest om haar heerschappij gedurende de afgelopen zeven decennia te handhaven.
The Epoch Times werd in 2000 opgericht om deze censuur en propaganda te doorbreken, door Chinees-Amerikanen die inzagen dat er een onafhankelijke pers moest komen die waarheidsgetrouw en ongecensureerd nieuws zou brengen. Het is diezelfde toewijding aan onafhankelijke journalistiek die ook het DNA vormt van de Engelstalige editie van The Epoch Times, die vier jaar later werd gelanceerd.
Maar terwijl The Epoch Times tientallen miljoenen Chinese burgers van ongecensureerd nieuws heeft voorzien, heeft de CCP er altijd naar gestreefd deze vrije informatiestroom te belemmeren.
Onze eerste groep verslaggevers en redacteuren in China werd gearresteerd en sommigen werden tot 10 jaar gevangen gezet – de meesten werden gemarteld – omdat ze voor The Epoch Times werkten.
Buiten het vasteland van China hebben we regelmatig te maken gehad met pesterijen en inmenging van de kant van de CCP.
Andrew Hamilton zei in 1735 in zijn toespraak ter verdediging van de persvrijheid: “Macht kan terecht vergeleken worden met een grote rivier; zolang ze binnen haar grenzen blijft, is ze zowel mooi als nuttig, maar wanneer ze buiten haar oevers treedt, is ze te onstuimig om te worden ingedamd; ze haalt alles neer wat zich op haar weg bevindt. En ze brengt vernietiging en verwoesting waar ze ook komt.”
In de vrije wereld begrijpen we dat persvrijheid helpt om de samenleving open en gezond te houden. In onze huidige, sterk verbonden wereld kan nieuws op één plaats van vitaal belang zijn voor de rest van de wereld.
Wat in China gebeurt, heeft niet alleen gevolgen voor China, maar kan ook gevolgen hebben voor de hele wereld, zoals we hebben gezien met de pandemie.
Als de wereld vanaf het begin had geweten hoe snel het virus zich in Wuhan verspreidde, als we hadden geweten hoeveel mensen er in een vroeg stadium waren overleden (het werkelijke aantal doden in China wordt nog steeds in de doofpot gestopt), zou de wereld andere maatregelen hebben genomen om mensen te beschermen.
Het is geen geheim dat veel media-organisaties in het Westen zijn omgekocht en geïnfiltreerd door de CCP. Het is echter onze plicht om op te staan tegenover de repressie van de CCP en de waarheid te spreken. Wij hopen dat meer media-organisaties de moed kunnen opbrengen om eerlijk verslag uit te brengen over de CCP – en daarmee in feite levens redden – zowel binnen als buiten China.
Wij verdedigen niet alleen deze moedige Chinese burgers die hun eigen veiligheid op het spel hebben gezet door de wereld de waarheid te laten weten. We zijn hier niet alleen om de persvrijheid te verdedigen. We zijn hier om onze fundamentele waardigheid als mensen te verdedigen.
We zijn dankbaar voor het vertrouwen en de steun van de Chinese burgers. Doorheen onze hele geschiedenis hebben zij de moed gehad om grote risico’s te nemen om ons nieuws door te geven. Wij waarderen de steun van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Comité ter Bescherming van Journalisten.
Tijdens de twee onderhandelingen op hoog niveau tussen China en de Verenigde Staten in maart en juli heeft de Chinese Communistische Partij (CCP) ongekend harde woorden gebruikt om Washington de mantel uit te vegen.
Deze krachtige stellingname sloot aan bij de bewering van CCP-leider Xi Jinping dat “China de Verenigde Staten zou kunnen overtreffen omdat de tijd en de trend beide in het voordeel van China zijn; het Oosten is wassend terwijl het Westen tanende is”. Deze krachtige woorden onthullen echter onbedoeld de kernzwakheden van de CCP.
Tijdens de bijeenkomst in Alaska op 18 en 19 maart heeft Yang Jiechi, lid van het Politbureau van de CCP, een “rode lijn” getrokken voor de Verenigde Staten, en de VS gewaarschuwd er ver vandaan te blijven. Dit verboden gebied is de legitimiteit van de CCP. Hij benadrukte dat de heersende positie van de CCP de keuze was van de geschiedenis en het volk, dat China zijn ontwikkeling aan de CCP te danken heeft, en dat het socialistische systeem dat de CCP heeft opgebouwd de belangen van China het best dient en de sleutel is tot het succes van het land. Daarom konden de heersende positie en de institutionele veiligheid van de CCP niet in gevaar worden gebracht. “Dit is een onaantastbare rode lijn,” verklaarde hij. Hij benadrukte ook dat het leiderschap van de partij en het kernstandpunt van Xi van ganser harte worden gesteund door 1,4 miljard Chinezen.
In de psychoanalyse is er geen gebrek aan literatuur die uitlegt “waarom sterk doen eigenlijk zwak is”. Door uitvoerig de onfeilbaarheid van de CCP en Xi te benadrukken, blijkt de inherente angst dat hun legitimiteit in twijfel zou kunnen worden getrokken.
Deze inherente angst kon worden bespeurd toen Xi op 3 september 2020 een toespraak hield ter herdenking van het einde van de Tweede Sino-Japanse Oorlog (1937-1945), toen Japan 75 jaar geleden China binnenviel en naar schatting 35 miljoen Chinese levens eiste. Bij die gelegenheid zei Xi dat er vijf dingen waren die het Chinese volk nooit zou toestaan. De top drie was: de geschiedenis van de CCP verdraaien om haar imago te bezoedelen, het socialisme met Chinese kenmerken en het grote succes dat het heeft gebracht ontkennen, en een wig drijven tussen de Partij en het volk. Deze drie “nooit toegestane dingen” gaven precies de diepgewortelde angst van de CCP weer. Yang’s optreden op de Alaska bijeenkomst bracht deze onderbewuste angst aan het licht.
Chinese vrouwen zingen tijdens een ceremonie ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de oprichting van de Communistische Partij op het Plein van de Hemelse Vrede in Peking op 1 juli 2021. (Kevin Frayer/Getty Images)
Dus, wanneer de CCP haar volk aanspoort om zelfvertrouwen te ontwikkelen in het systeem dat ze heeft opgebouwd, de weg die ze heeft afgelegd, de theorie die ze heeft verspreid, en de cultuur die ze heeft gepromoot (de zogenaamde “vier zelfverzekerdheden”), maakt ze zich uiteindelijk nog steeds zorgen over haar vermogen om de macht te behouden. Als de CCP werkelijk zelfverzekerd was, zou zij de Verenigde Staten niet de les hoeven te lezen zoals zij dat in Alaska heeft gedaan.
Tijdens de bijeenkomst in Tianjin op 26 juli legde vice-minister van Buitenlandse Zaken Xie Feng de Amerikaanse tegenpartij een lijst voor met eisen die hij “recht te zetten misstanden” noemde, de eerste van dit soort in de 50-jarige geschiedenis van de bilaterale betrekkingen. Hij vergeleek de huidige betrekkingen tussen de V.S. en China met de momenten van “Pearl Harbor” en “Spoetnik” – de momenten waarop respectievelijk Japan en Rusland de gevaarlijkste vijanden van Amerika werden. Xie zei verder dat om de betrekkingen te verbeteren, de Verenigde Staten vijf misstanden moeten rechtzetten. De eerste op de lijst is het opheffen van de beperkingen voor CCP-leden en hun gezinnen om de Verenigde Staten binnen te komen.
De andere vier zijn: opheffing van de sancties tegen Chinese leiders en regeringsfunctionarissen en visabeperkingen voor Chinese studenten; stopzetting van het hardhandig optreden tegen Chinese bedrijven; opheffing van het verbod op Confucius-instituten en deregulering van Chinese media als “buitenlandse agenten” of “buitenlandse missies”; en stopzetting van de uitlevering aan de Verenigde Staten van Meng Wanzhou, een sleutelfiguur van Huawei die gezocht wordt wegens overtreding van de Amerikaanse sancties tegen Iran.
Uit deze eisen blijkt dat wat de CCP-leden het liefst willen is toegang krijgen tot de Verenigde Staten. Dit verklaart waarom veel belangrijke opinieleiders, zoals Sima Nan en Chen Ping, die bekend staan om hun fervente anti-Amerikaanse standpunten, ervoor kozen om hun familie en vermogen naar de Verenigde Staten te sturen. De slagzin van Sima Nan die viraal ging was de volgende: “Anti-Amerika is mijn werk, terwijl leven in de Verenigde Staten mijn leven is.” Deze hypocrisie van veel CCP-leden verklaart waarom er steeds meer “naakte ambtenaren” opduiken, een term die door de Chinese media is bedacht om aan te geven dat CCP-functionarissen hun familie en rijkdom naar het buitenland sturen terwijl ze zelf achterblijven om zich vast te klampen aan de macht, en zo van de voordelen van beide werelden profiteren.
Volgens de Chinese zoekmachine Baidu waren er tussen 1995 en 2005 ongeveer 1,18 miljoen familieleden van “naakte ambtenaren” die in het buitenland woonden. Door hun familie en bezittingen naar het buitenland te sturen, zijn deze CCP-leden niet echt bezig met “het dienen van het volk met hun hart en ziel”.
Terwijl Yang sterke woorden gebruikte om de legitimiteit van de Partij als geheel te verdedigen, gebruikte Xie harde woorden om de dromen van individuele Partijleden te verdedigen. Samen gaven zij de wereld inzicht in de achilleshiel van de CCP: De Partij is niet zo sterk als zij zich voordoet, en haar leden zijn niet zo loyaal als zij beweren te zijn.
De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.
Ching Cheong is afgestudeerd aan de Universiteit van Hongkong. In zijn decennialange journalistieke loopbaan heeft hij zich gespecialiseerd in politiek, militair en diplomatiek nieuws in Hongkong, Peking, Taipei en Singapore.
Stalen van vroege Wuhan COVID-19 patiënten vertonen de aanwezigheid van genetisch gemodificeerd Henipah-virus, zo heeft een Amerikaanse wetenschapper vastgesteld.
Henipah was een van de twee soorten virussen die door in China geboren wetenschappers vanuit een Canadees laboratorium naar China waren gestuurd en die in het middelpunt stonden van een controverse over het ontslag van de wetenschappers en de samenwerking met Chinese militaire onderzoekers. Het is niet duidelijk of het virus dat in de Chinese stalen is gevonden, verband houdt met de virusmonsters die eind maart 2019 door het Canadese lab zijn verzonden.
De vondst werd voor The Epoch Times bevestigd door een andere gekwalificeerde wetenschapper.
Het bewijs werd voor het eerst gevonden door Dr. Steven Quay, een arts-wetenschapper uit Seattle en voormalig faculteitslid aan de Stanford University School of Medicine, die vroege COVID-19-stalen onderzocht die waren geüpload door wetenschappers van het Wuhan Institute of Virology (WIV) kort nadat China de Wereldgezondheidsorganisatie op de hoogte had gebracht van de SARS-CoV-2-uitbraak.
De Chinese viroloog Shi Zhengli is te zien in het P4 laboratorium in Wuhan, China, op 23 feb. 2017. (Johannes Eisele/AFP via Getty Images)
De stalen van de patiënten, die naar verluidt in december 2019 een “ongeïdentificeerde longontstekingsziekte” bleken te hebben, werden geüpload naar de genetische sequentiedatabase, GenBank, op de website van het Amerikaanse National Institute of Health (NIH).
De stalen van de patiënten, die naar verluidt in december 2019 een “ongeïdentificeerde longontstekingsziekte” bleken te hebben, werden geüpload naar de genetische sequentiedatabase, GenBank, op de website van het Amerikaanse National Institute of Health (NIH).
Quay zegt dat terwijl andere wetenschappers over de hele wereld vooral geïnteresseerd waren in het onderzoeken van het genoom van SARS-CoV-2 in de stalen die door de WIV-wetenschappers waren geüpload, hij wilde zien wat er nog meer te vinden was in de stalen die bij de patiënten waren verzameld.
Dus werkte hij samen met een paar andere wetenschappers om de sequenties van de stalen te analyseren.
“We begonnen in de stalen naar vreemde dingen te vissen,” vertelde Quay aan The Epoch Times.
Wat ze vonden, zegt hij, zijn de resultaten van wat waarschijnlijk besmetting zou kunnen zijn van verschillende experimenten in het lab die hun weg hebben gevonden naar de stalen, evenals bewijs van het Henipah-virus.
“We vonden genetische manipulatie van het Nipah-virus, dat dodelijker is dan Ebola.” Nipah is een type van het Henipah virus.
The Epoch Times vroeg Joe Wang, PhD, die vroeger aan het hoofd stond van een programma voor de ontwikkeling van een vaccin tegen SARS in Canada bij één van ‘s werelds grootste farmaceutische bedrijven, om de vondst te verifiëren. Wang is momenteel de voorzitter van NTD Television Canada, het zusterbedrijf van The Epoch Times in Canada.
Na onderzoek van het bewijsmateriaal, zei Wang dat hij in staat was Quay’s bevindingen over het Henipah-virus te repliceren. Hij legt uit dat de genetische manipulatie van het virus waarschijnlijk bedoeld was voor de ontwikkeling van een vaccin.
In door de Canadese regering vrijgegeven documenten staat dat het WIV de door Canada gezonden virusmonsters wilde gebruiken voor het “kweken van voorraadvirussen”, wat simpeler gezegd betekent dat de virussen worden opgeslagen en in leven worden gehouden. Genetische manipulatie zou niet binnen het bestek van deze beschrijving vallen.
Winnipeg laboratorium
Het ontslag van de in China geboren wetenschapper Xiangguo Qiu en haar echtgenoot, Keding Cheng, uit het National Microbiology Laboratory (NML) in Winnipeg heeft in Canada veel stof doen opwaaien, waarbij oppositiepartijen bij de regering aandrongen op meer details over de zaak, en de regering weigerde informatie vrij te geven uit bezorgdheid voor de nationale veiligheid en de privacy.
Qiu en Cheng werden samen met een aantal Chinese studenten in juli 2019 tijdens een politieonderzoek uit het NML geëscorteerd, het enige Canadese P4 lab – het hoogste niveau van bioveiligheid. De twee wetenschappers werden in januari 2021 formeel ontslagen.
Het Public Health Agency of Canada (PHAC), dat verantwoordelijk is voor het NML, zei dat de beëindiging het resultaat was van een “administratieve kwestie” en “mogelijke inbreuken op de beveiligingsprotocollen,” maar weigerde verdere details te verstrekken, onder verwijzing naar veiligheids- en privacy-overwegingen.
House Speaker Anthony Rota vermaant Public Health Agency of Canada President Iain Stewart in het House of Commons op 21 juni 2021, voor het niet verstrekken van documenten met betrekking tot het ontslag van twee wetenschappers van het National Microbiology Laboratory in Winnipeg. (The Canadian Press/Sean Kilpatrick)
Gedurende haar tijd bij het NML, reisde Qiu verscheidene keren naar het WIV in een officiële hoedanigheid, om het personeel te helpen trainen op niveau 4 veiligheid. De Globe and Mail meldde later dat wetenschappers van het NML hebben samengewerkt met Chinese militaire onderzoekers aan dodelijke ziekteverwekkers, en dat één van de Chinese militaire onderzoekers een tijdlang in het streng beveiligde lab in Winnipeg heeft gewerkt.
Uit door PHAC vrijgegeven documenten en e-mails blijkt dat de verzending van Henipah- en ebola-monsters met toestemming van de NML-autoriteiten is gebeurd.
In een van de e-mails uit september 2018 informeert David Safronetz, hoofd speciale pathogenen bij PHAC, het toenmalige hoofd van NML Matthew Gilmour en andere labbeheerders over het verzoek van het WIV voor de verzending van de monsters, waarbij hij zegt: “Ik vertrouw het lab.”
In antwoord daarop vraagt Gilmour naar de aard van het werk dat in het Wuhan lab zal worden gedaan, en waarom het lab het materiaal niet van “andere, meer lokale labs” krijgt. Hij zegt ook tegen Safronetz dat het “goed is te weten dat u deze groep vertrouwt”, en vraagt hoe het NML met de groep verbonden was.
In zijn antwoord zegt Safronetz niet specifiek waarvoor de monsters in China zullen worden gebruikt, maar merkt hij op dat ze pas zullen worden verzonden als al het papierwerk en de certificering zijn voltooid. Hij zegt ook dat het WIV het materiaal bij NML aanvraagt “vanwege de samenwerking” met Qiu.
Hij voegt daaraan toe: “Historisch gezien is het ook gemakkelijker om materiaal van ons te krijgen dan van laboratoria in de VS. Ik denk niet dat andere, dichterbij gelegen laboratoria de mogelijkheid hebben om deze materialen te verzenden.”
Gilmour heeft in mei 2020 zijn functie bij het NML neergelegd en is in dienst getreden bij een in het Verenigd Koninkrijk gevestigd bedrijf voor bio-onderzoek.
De parlementsleden hebben het management van het NML gevraagd waarom de monsters mochten worden verzonden en of zij wisten of China in het WIV onderzoek verricht naar “gain-of-function” (GoF). GoF-onderzoek houdt in dat het dodelijke niveau (virulentie) of de overdraagbaarheid van ziekteverwekkers of beide worden verhoogd.
De waarnemend wetenschappelijk directeur-generaal van de NML, Guillaume Poliquin, vertelde parlementsleden tijdens een vergadering van de parlementaire commissie op 22 maart dat het laboratorium de monsters pas naar het WIV had gestuurd nadat het de verzekering had gekregen dat er geen GoF-onderzoek zou plaatsvinden.
Het conservatieve parlementslid John Williamson drong aan op meer antwoorden en zei dat de woorden van het Chinese staatslaboratorium niet kunnen worden vertrouwd omdat het Chinese regime “een geschiedenis van diefstal en leugens heeft”.
De kwestie van het GoF-onderzoek in het WIV is in de Verenigde Staten een twistpunt geweest tussen wetgevers en Dr. Anthony Fauci, het hoofd van het National Institute of Allergy and Infectious Diseases van de NIH. Fauci’s organisatie heeft (via EcoHealth Alliance) onderzoek naar coronavirussen in het Wuhan-laboratorium gefinancierd. Rand Paul, senator van de VS, zegt dat gepubliceerd werk van het WIV over coronavirussen aantoont dat het laboratorium GoF-onderzoek doet, een beschuldiging die Fauci ontkent.
Het P4 laboratorium op de campus van het Wuhan Instituut voor Virologie in Wuhan, China, op 13 mei 2020. (Hector Retamal/AFP via Getty Images)
The Epoch Times vroeg om commentaar van PHAC, inclusief een antwoord over hoe het agentschap omging met kwesties van intellectueel eigendom en samenwerking van de ontwikkeling van producten zoals vaccins met WIV, maar hoorde niets terug op het moment van publicatie.
Ondanks herhaalde verzoeken van de oppositiepartijen om meer details over het ontslag van de twee NML-wetenschappers, heeft de liberale regering geweigerd gegevens te verstrekken, zeggende dat er sprake is van nationale veiligheids- en privacy-overwegingen.
Nadat het Lagerhuis een bevel had uitgevaardigd waarin de regering werd verplicht de informatie vrij te geven, heeft de regering de voorzitter van het Lagerhuis voor de rechter gedaagd om van een rechter bevestiging te krijgen dat zij de documenten mag achterhouden. De regering liet haar rechtszaak later vallen toen premier Justin Trudeau verkiezingen uitschreef en het parlement werd ontbonden.
Omid Ghoreishi is een Epoch Times verslaggever gevestigd in Toronto.
Heb je ooit zo’n moment gekend, waarin je woede diep vanuit je buik omhoog voelde komen? Misschien dat iemand iets deed of zei wat je verschrikkelijk kwaad maakte. Je voelde dat je op het punt stond iets te doen waar je op een dag misschien spijt van zou krijgen en je hield jezelf in.
Het schilderij “De toorn van Achilles” van de Franse schilder Louis Edouard Fournier, herinnert mij er altijd aan dat er wijsheid schuil gaat in het soort terughoudendheid zoals ik net beschreef.
De strijd tussen Achilles en Agamemnon
Volgens de legende was Achilles de schijnbaar onoverwinnelijke strijder die voor koning Agamemnon en de Grieken vocht in de Trojaanse oorlog. Achilles, efficiënt in zijn werk, plunderde in de eerste negen jaar van de oorlog 12 steden rond Troje. Toch konden Achilles en Agamemnon niet altijd goed met elkaar overweg. Op een bepaald moment in de Griekse mythologie stonden de twee lijnrecht tegenover elkaar.
In het 10e jaar van de oorlog nam Agamemnon de dochter van een Apollinische priester als oorlogsprijs. De priester ging naar Agamemnon om zijn dochter terug te vragen, maar Agamemnon weigerde. Als reactie op deze weigering richtte de priester een gebed tot Apollo om de Grieken te vervloeken met een plaag. Het Griekse volk werd daarna inderdaad door een plaag geteisterd.
De godin Hera spoort Achilles aan, om te informeren naar de bron van de plaag. Alle Grieken geloofden dat de plaag heilig was, in de zin dat de goden hen straften. Een ziener vertelt Achilles dat het Apollo is die de plaag heeft veroorzaakt, omdat Agamemnon de dochter van de Apollinische priester gevangen houdt. Om de plaag te stoppen, moet Agamemnon het meisje teruggeven en bepaalde rituelen uitvoeren.
Wanneer Agamemnon deze openbaring hoort, wordt hij kwaad en beledigt hij de ziener. Door hun angst voor de plaag, eisen de Grieken echter dat Agamemnon het meisje aan haar vader teruggeeft. Agamemnon stemt toe, maar alleen als hij een ander meisje krijgt om haar te vervangen.
De hebzucht van Agamemnon maakt Achilles woedend en Achilles bekritiseert Agamemnon in het openbaar. Als antwoord op de kritiek van Achilles, eist Agamemnon dat Achilles zijn eigen slavin als vervanging geeft. Woedend grijpt Achilles dan naar zijn zwaard om Agamemnon van het leven te beroven.
Hera, die zowel van Achilles als van Agamemnon houdt, stuurt de godin Athena naar Achilles om hem aan te sporen zich te beheersen. Athena belooft hem een grote beloning, op voorwaarde dat hij zichzelf kan beheersen. Achilles stemt toe en steekt zijn zwaard weg.
De raadsman Nestor probeert Agamemnon en Achilles ervan te overtuigen om, in het belang van heel Griekenland, tot een compromis te komen, maar de twee mannen zijn te kwaad op elkaar. Achilles vertrekt, maar Agamemnon stuurt zijn mannen achter hem aan om zijn nieuwe vrouwelijke metgezel op te halen. Achilles geeft zijn slavin aan Agamemnon, waarna hij vervolgens een periode weigert om mee te vechten in de oorlog.
De toorn van Achilles
In zijn schilderij “De toorn van Achilles” heeft Fournier het moment afgebeeld waarop Athena bemiddelt tussen Achilles en Agamemnon.
Athena en Achilles zijn aan de linkerkant van het schilderij afgebeeld. Achilles leunt met gespannen spieren achterover en trekt zijn zwaard. Het zwart van zijn mantel contrasteert met de albast witte huid van Athena. De gespannen en boze energie van Achilles staat ook in contrast met de rustige uitstraling van Athena: zij legt zacht een hand op de schouder van Achilles en met haar andere hand houdt ze een lok van zijn haar vast, terwijl ze hem aanspoort om rustig te blijven.
Aan de rechterkant van de compositie zit Agamemnon, gekleed in rood en wit. De koning houdt een scepter in zijn hand, wat zijn status aangeeft. Waakzaam wendt hij zijn lichaam naar Achilles toe – hij lijkt Athena niet te zien.
We mogen aannemen dat Nestor aan de kant van Agamemnon staat. Nestor heeft een bezorgde blik op zijn gezicht en steekt zijn hand uit naar Agamemnon, alsof hij hem smeekt tot een compromis te komen. Achter Nestor staat de ziener, die in priestergewaad is gekleed. De ziener kijkt met een kalme blik naar Achilles.
De ziener (L) kijkt onbewogen toe terwijl Nestor (C) koning Agamemnon (in het rood) probeert te kalmeren, in een detail uit “De toorn van Achilles.” (Publiek domein)
De kracht van zelfbeheersing
Er schuilt wijsheid in zelfbeheersing en in mijn beleving geeft de afbeelding van Fournier ons een visueel voorbeeld van deze wijsheid.
Fournier heeft elke spier in het lichaam van Achilles strak en gespannen afgebeeld. De stress die door zijn lichaam raast, is voelbaar. Het is ironisch dat één van de machtigste krijgers uit de Griekse mythologie bijna de macht over zichzelf verliest. Zijn woede wordt hem bijna teveel. Kan woede, wanneer deze niet wordt beheerst, stress veroorzaken in zowel ons leven als lichaam?
Achilles is echter niet de enige die onder spanning staat. Zowel Agamemnon als Nestor lijken in vrijwel dezelfde toestand te verkeren. Agamemnon, die zijn scepter stevig omklemt en zich vasthoudt aan zijn stoel, lijkt onzeker over wat Achilles gaat doen. Nestor lijkt gespannen te zijn door de woede tussen de twee mannen.
De enige twee prominenten die kalm lijken, zijn Athena en de ziener. De ziener, die met de goden kan communiceren, lijkt te begrijpen dat wat er ook gebeurt, dit de wil van de goden is. Hij toont daarom weinig emotie of bezorgdheid en kijkt enkel toe hoe het tafereel zich ontvouwt.
Athena lijkt veel te bereiken met weinig moeite. Fournier doet er goed aan haar aanwezigheid als een ingetogen contrast met die van Achilles weer te geven. Het is moeilijk te zeggen of Achilles uit eigen wil achterover leunt om zijn zwaard te trekken, of dat door de aanraking van de godin zijn lichaam, tegen zijn wil in, naar achteren wordt gebogen. Ik ga voor het laatste.
Met een hand zacht op de schouder van Achilles en met een haarlok tussen duim en wijsvinger, houdt Athena één van de meest bedreven krijgers uit de Griekse mythologie in bedwang. Ze vertelt Achilles dat er een grotere beloning is voor zijn zelfbeheersing, dan voor zijn woede.
De godin Athena vraagt Achilles om zijn aanval op Agamemnon in bedwang te houden, in dit detail uit “De toorn van Achilles.” (Publiek domein)
De aanwezigheid van Athena suggereert dat kalme terughoudendheid meer oplevert, dan gewelddadige woede. We hebben er meer aan als we kalm en terughoudend zijn, dan boos en ongeremd.
Hoe kunnen we, wanneer we een intense woede voelen opkomen, onszelf eraan herinneren om kalm te blijven? Hoe kunnen we, voor ons eigen bestwil, gebruik maken van de kracht van zelfbeheersing?
De traditionele kunsten bevatten vaak spirituele voorstellingen en symbolen waarvan de betekenissen, in ons huidige bestaan, verloren kunnen gaan. In onze serie “Op zoek naar wat traditionele kunst ons hart te bieden heeft,” interpreteren we beeldende kunst op manieren die ons, vandaag de dag, een moreel inzicht kunnen geven. We gaan er niet van uit dat we absolute antwoorden kunnen geven op vragen waar al generaties lang mee geworsteld wordt. Toch hopen we dat onze vragen zullen inspireren tot een reflectieve reis, op weg naar een voor ons authentiek, compassievol en moediger leven als mens.
De Chinese Communistische Partij (CCP) is verantwoordelijk voor de tragedie in Noord-Korea en deze “zou niet kunnen functioneren” zonder hun, zegt de Noord-Koreaanse vluchtelinge, Yeonmi Park.
In een interview met EpochTV’s “American Thought Leaders” vertelde Park, die de auteur is van “In Order to Live: A North Korean Girl’s Journey to Freedom,” dat de CCP een grote rol heeft gespeeld, en nog steeds speelt, in het “faciliteren van de dictatuur” in haar thuisland.
“Zonder China kan het ‘koninkrijk’ nooit bestaan,” zei Park. “En de enige reden dat Noord-Korea het zo lang heeft uitgehouden, op dit moment ruim 70 jaar, is vanwege de CCP.
"How do you fight to be free when you don't know you’re a slave?"
North Korean defector @YeonmiParkNK on communist tyranny in #NorthKorea, parallels she sees w/ what’s happening in America & the "suicide of Western civilization."
“Zonder China kan Noord-Korea zelfs niet één dag functioneren, ook niet als we het om raketproeven gaat. Noord-Korea heeft geen olie. Kim Jong Un kan niet eens een dag in zijn Benz rijden als China hem geen olie geeft. Dus, hoe ga je kernwapens testen als je geen olie van hun krijgt? Dat gaat niet.
“En dat is het punt: Mensen weten niet wie er eigenlijk verantwoordelijk is voor deze tragedie; het is China. En natuurlijk is Kim Jong Un gedeeltelijk schuldig, maar als het op verantwoordelijkheid aankomt, is die van China veel, veel groter. Zij maken deze dictatuur mogelijk.”
Park sprak over de “hersenspoeltactieken” die worden gebruikt om het Noord-Koreaanse volk te onderdrukken, waaronder uithongering, marteling en systematische verkrachting en gebrekkig onderwijs.
“In Noord-Korea geldt: Je eet je lunch, maar je maakt je ondertussen zorgen over het avondeten. Je maakt je zorgen over het avondeten, ‘hoe ga ik avondeten vinden?’ Als je een avondmaaltijd vindt, heb je zoiets van, ‘oké, ik heb het één dag gered, maar hoe ga ik morgen overleven?’
“We weten niet of we voor morgen eten zullen vinden of niet. Dus elke minuut van je bestaan maak je je zorgen over je overleving, zorgen over het vinden van voedsel. Dus als je je elke minuut zorgen maakt over je eigen overleving, denk je niet na over ‘wat is vrijheid? Wat is de zin van het leven?
“We stellen geen vragen. We zijn zo wanhopig en daarom is het zo gemakkelijk voor het regime om de bevolking onder controle te houden als ze zo zwak en wanhopig zijn. Ze hebben geen tijd om na te denken over iets anders dan gewoon overleven en voedsel vinden. In zekere zin is het een hele effectieve manier om de bevolking onder controle te houden, maar het is een marteling.
Park merkte ook op dat een groot aantal Noord-Koreanen het land uit en naar China is gevlucht, maar dat velen van hen zelfs na hun vlucht nog met martelingen en beperkte vrijheid worden geconfronteerd, waarbij een groot aantal vrouwen het slachtoffer is van sekshandel.
“Op dit moment zijn er ongeveer 300.000 Noord-Koreanen die zich in China schuilhouden. De meesten van hen zijn vrouwen en 99 procent van hen wordt letterlijk verhandeld,” legde Park uit.
“Het punt is dat Noord-Koreanen door de Chinese regering niet worden erkend als vluchteling. Ze noemen ons voortvluchtigen en dus proberen ze ons op te pakken en terug te sturen naar Noord-Korea, wat net zoiets is als Joden vangen en terugsturen naar het concentratiekamp. Het is een misdaad tegen de menselijkheid.”
Park wees op parallellen tussen haar eigen ervaringen in Noord-Korea en wat zij nu in Amerika ziet, met name tijdens haar studie aan de Columbia-universiteit.
De schrijfster merkte op dat, net als in Noord-Korea, het Amerikaanse onderwijssysteem een specifieke ideologie heeft aangenomen als het gaat om het onderwijzen van de geschiedenis van het land, die zij beschouwt als “de zelfmoord van de westerse beschaving”.
“In elke les is de conclusie dat het fundament en de grondwet van Amerika één grote dweperij is, gebaseerd op racisme en gevoelens van blanke suprematie. De enige weg die hen voor ogen staat, is door alles wat we hebben af te breken en een nieuw ‘paradijs’ op te bouwen precies zoals het beschreven staat,” zei Park.
“En dit wordt bij iedereen die naar Columbia gaat ingepeperd. En zelfs als de les over de evolutieleer gaat, is de uitkomst de agressie van de blanke man.
“Dus het was gewoon zo hartverscheurend dat zelfs de academische wereld niet de verleiding van deze ideologie kan weerstaan. Het gaat niet om het ontdekken van de waarheid. Het gaat allemaal over politiek correct zijn. En het is gewoon hartverscheurend om de zelfmoord van de westerse beschaving gade te slaan.”
Oorspronkelijk gepubliceerd door The Epoch Times (21 augustus 2021): Yeonmi Park: CCP Responsible for Tragic Dictatorship in North Korea
Koning Filips II erfde het Spaanse Rijk in 1556, met gebieden op alle continenten die de Europeanen toen kenden. Tijdens zijn bewind bereikten de Spaanse koninkrijken het hoogtepunt van hun invloed en macht.
De koning werd “Filips de Voorzichtige” genoemd vanwege zijn zorg en aandacht voor de toekomst. Hij was toegewijd aan God; hij verdedigde het katholicisme in Europa om het geloof te behouden.
In 1559 benoemde Filips Juan Bautista de Toledo tot koninklijk architect. Bautista had het grootste deel van zijn carrière gewerkt aan de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan in Rome. Samen bedachten zij het ontwerp van El Escorial als de smeltkroes van het Spaanse Rijk.
Filips zag El Escorial als een centrum voor spiritueel leven en voor studies. De omgeving was bedoeld om de breedte van wijsheid, cultuur en verfijning te bevorderen. Het was zowel een klooster, een basiliek, een bibliotheek, een school en een ziekenhuis, als een Spaans koninklijk paleis.
Filips was de grootste beschermheer van de Spaanse kunst en cultuur tijdens de vroege fase van de Spaanse Gouden Eeuw, een periode waarin kunst en literatuur floreerden. Vandaar dat El Escorial ook een enorme kunstcollectie bezat.
De eerste steen van El Escorial werd gelegd op 23 april 1563. Het gebouw werd voltooid in 1584, minder dan 21 jaar later. Het gebouw zou 400 jaar lang dienen als bron voor het Spaanse Rijk en zou worden beschouwd als het heilige centrum van de katholieke wereld.
Het gebouwencomplex heeft de vorm van een reusachtige vierhoek van ongeveer 224 bij 152 meter, die een reeks elkaar kruisende gangen, binnenplaatsen en zalen omvat. (Toerisme Madrid/CC BY-SA 2.0)Het klooster van Sint-Laurentius is ontworpen in hoog-renaissancestijl. Sint-Laurentius kijkt uit over het voorplein met daaronder het wapenschild van koning Filips II. (Jebulon/CC BY-SA 1.0)Achter het voorportaal ligt het Binnenhof der Koningen, dat zijn naam dankt aan de belangrijke heersers uit het Oude Testament die op de voorgevel van de basiliek zijn gebeeldhouwd. Koning Salomo, die de monumentale tempel in Jeruzalem bouwde, staat net rechts van het midden. (Jose Luis Filpo Cabana/CC BY-SA 1.2)De hoofdbibliotheek was toegankelijk voor zowel geleerden als monniken. De fresco’s op het tongewelf stellen de zeven vrije kunsten voor, bestaande uit het quadrivium (astronomie, wiskunde, geometrie en muziek) en het trivium, bestaande uit retorica, grammatica en dialectiek (logica). Zij omvatten de volle breedte van geleerdheid en wijsheid. (Xauxa Håkan Svensson/CC BY-SA 3.0)De formele tuin van de Frailes op de voorgrond en het koelbad (achter) dat werd gebruikt om het paleis te koelen en ijs op te slaan. (Unoquha/CC BY-SA 4.0)
James Howard Smith, architectuurfotograaf, ontwerper en oprichter van Cartio, wil inspireren tot het waarderen van klassieke architectuur.
De eerste keer dat Michael Hu Shen Yun Performing Arts zag, was hij vervuld van opwinding en werd hij gegrepen door het idee dat hij een danser zou worden. Als een beeld meer zegt dan duizend woorden, dan was Shen Yun een serie beelden die samen een voorstelling vormden die in staat was om 5.000 jaar van goddelijk geïnspireerde cultuur over te brengen, zei hij. Het was opwindend, groots en diepgaand – Hu zei dat hij ook verhalen wilde vertellen met dat soort diepgang.
Zijn ouders steunden Hu’s nieuw ontdekte droom en stuurden hem naar een zomerkamp van een week om klassieke Chinese dans te leren, de oude kunstvorm die het in New York gevestigde Shen Yun wereldwijd populair heeft gemaakt.
De realiteit kwam niet overeen met zijn droom.
“Het was vooral rekken en strekken,” zei Hu. “Ik vond het niet echt leuk.”
De zwaartekrachttartende sprongen, salto’s en tuimeltechnieken van de klassieke Chinese dans vereisen een lenige en flexibele danser, en het vergt een natuurlijke affiniteit of een grote hoeveelheid werk om die basis te bereiken. Hu’s droom werd dus in de ijskast gezet.
“Toen, in 2016, veranderde alles”, zei Hu. Hij stond op het punt om naar een kunstacademie te gaan om trompet te studeren, maar op het laatste moment vroegen zijn ouders: waarom zou je geen klassieke Chinese dans proberen? Hij kon het een jaar studeren, of een paar maanden, en als hij het dan nog niet leuk vond, kon hij weer overschakelen op muziek.
Danser Michael Hu heeft zich voorbereid om solo het podium op te gaan tijdens de NTD International Classical Chinese Dance Competition. (Edward Dye)
Het eerste jaar bleek vol te zitten met stretchen, en soms pijnlijk stretchen. Maar toen hij eenmaal de basis onder de knie had, begon het dansen, en vanaf dat moment was Hu toegewijd. Elk pijnlijk moment dat hij doormaakte, elke repetitieve oefening die hij volhield, was het allemaal waard, omdat zijn droom om danser te worden steeds duidelijker werd – totdat hij het duidelijk voor zijn ogen kon zien en hij die droom bereikte om te toeren met Shen Yun Performing Arts, ‘s werelds meest vooraanstaande klassieke Chinese dansgezelschap. Hu zei dat elke keer als hij de gezichten van het publiek ziet tijdens het opgaan van het doek, hij vervuld is van dankbaarheid en voldoening.
Michael Hu. (Larry Dai)
Onlangs heeft Hu zich voorbereid om solo het podium op te gaan: de voorrondes van de NTD International Classical Chinese Dance Competition zijn al de hele zomer bezig, de halve finales zijn op 4 september en de finales en prijsuitreiking op 5 september.
“Ik wil meer podiumervaring opdoen,” zei Hu. Voor hem gaat het niet om de competitie met anderen, maar om een kans om alleen het podium op te gaan en te zien of hij echt kan schitteren.
Danser Michael Hu vertolkt in dit optreden Xiang Yu, een grote Chinese krijger. (Edward Dye)
Voor de wedstrijd bereidt hij een verhalende dans voor over één van de grootste krijgers van China – maar niet tijdens een moment van triomf. Tegen het einde van de oorlog is Xiang Yu omsingeld tijdens de Slag om Gaixia en heeft hij een moment van bijna-nederlaag. Het verhaal wordt introspectief als hij nadenkt over de reeks gebeurtenissen die hem naar het heden hebben geleid, en hij spijt heeft dat hij de generaal van de tegenpartij niet heeft gedood toen hij de kans had.
“Hier gaat hij zijn laatste gevecht aan,” zei Hu. De grote strijder realiseert zich dat, ongeacht zijn genialiteit, vaardigheid of dapperheid op het slagveld, hij de troon niet zal kunnen veroveren voor de keizer als de hemel niet wil dat hij dat doet.
“Er is altijd iets hoger boven je dat een rol speelt in je leven,” zei Hu. Verhalen zoals deze in de eerste Shen Yun voorstelling die hij zag waren wat hem aantrok, zei hij – er is niet alleen goed en kwaad tegenover elkaar, maar er zijn ook hogere machten die iets zeggen over de betekenis en het doel van de mensheid.
“Omdat ik in Amerika ben opgegroeid… kan ik niet alle Chinese cultuur begrijpen – die volledige 5.000 jaar,” zei hij. Toch was Shen Yun in staat om de essentie van de cultuur duidelijk over te brengen aan hem, en ook aan de toeschouwers met verschillende culturele achtergronden en levensstijlen.
“Het is mooi op een manier waarop mensen het tegelijkertijd kunnen begrijpen,” zei hij. “En ze beseffen dat het veel mooier is dan wat ze zich voorstellen.”
Dit is Hu’s eerste keer dat hij meedoet aan een danswedstrijd, en in deze wedstrijd zitten Shen Yun artiesten en alumni in de jury. Hoewel klassieke Chinese dans een kunstvorm is die al duizenden jaren wordt doorgegeven, was het vrijwel onbekend in het Westen totdat Shen Yun het op de kaart zette. Het in New York gevestigde kunstgezelschap heeft de dans niet alleen op het wereldtoneel gebracht, maar ook naar nieuwe hoogten getild.
In de klassieke Chinese dans is er een methode om het lichaam te gebruiken om de armen te leiden en de taille om de benen te leiden; veel dansscholen en dansgezelschappen praten erover, maar Shen Yun en haar school Fei Tian Academy of the Arts zijn de enigen die het onderwijzen.
Het is een methode waarbij de kracht van elke beweging begint in het centrum van het lichaam, wat leidt tot een grootser effect op het podium met grotere gebaren en hogere sprongen; het is eenvoudig, maar niet gemakkelijk.
“Het is eigenlijk je hart gebruiken om te dansen,” zei Hu.
De finale van de competitie kan op 5 september van 13.00 tot 17.30 uur (Eastern US Time Zone) worden bekeken op NTD.com en de prijsuitreiking begint om 19.00 uur.
Japan kondigde eerder deze maand aan dat het 500 tot 600 militairen zal inzetten op het zuidwestelijke eiland Ishigaki, dat dicht bij Taiwan ligt, in een stap die volgens deskundigen het engagement van het land zal versterken om Taiwan te verdedigen tegen agressie van de Chinese Communistische Partij (CCP).
De ontwikkeling maakt ook deel uit van een grotere verschuiving in het Japanse beleid naar meer internationale militaire samenwerking om de CCP tegen te gaan, aldus deskundigen.
De nieuwe eenheden, die naar verwachting in 2022 operationeel zullen zijn, zullen worden samengesteld uit verschillende elementen van de Japanse Zelfverdedigingsmacht (SDF) en zullen zowel grond-schipraketten als grond-luchtraketten bevatten.
“Ik denk dat, terwijl de Japanse regering de mentaliteit van ‘zelfverdediging’ handhaafde, daar altijd de gedachte aan ten grondslag heeft gelegen dat als Noord-Korea of China, of Rusland in mindere mate, agressief zouden optreden, deze positie vrij snel zou veranderen,” vertelde een voormalige hoge ambtenaar van het Australische ministerie van Defensie die bekend is met het Japanse defensiebeleid aan The Epoch Times op voorwaarde van anonimiteit.
Na zijn nederlaag in de Tweede Wereldoorlog werd Japan gedwongen een grondwet te aanvaarden die oorlog verbood als middel om internationale geschillen te beslechten. Sinds de goedkeuring van de grondwet in 1947 is het Japanse leger alleen georganiseerd en ingezet als zelfverdedigingsmacht. In 2014 heeft de Japanse regering de bepaling echter geherinterpreteerd om haar strijdkrachten de mogelijkheid te geven ook haar naaste bondgenoten te verdedigen.
Volgens de voormalige Australische functionaris is de planning voor de verhoogde defensieve houding rond Taiwan al sinds 2017 in ontwikkeling, en zullen er binnenkort nog meer gevechtselementen volgen. Die elementen omvatten een eenheid voor elektronische oorlogsvoering die tegen 2023 op Japans meest westelijke eiland Yonaguni zal worden geplaatst en een SDF-basis die zal worden geplaatst op het eiland Mageshima, een onbewoonde uitloper op 21 mijl van het meest zuidelijke hoofdeiland, Kyushu.
De verhoogde defensieve houding rond Taiwan komt te midden van verhoogde geallieerde inspanningen om Chinese agressie in de Indo-Pacific, de Zuid-Chinese Zee, en de Oost-Chinese Zee in te dammen.
“Elektronische oorlogsvoering houdt in dat elektromagnetische golven worden gebruikt om de plannen en operaties van de vijand te verstoren,” zei de voormalige ambtenaar. “De GSDF [Ground Self-Defense Force] eenheid voegt zich bij ruimte- en cyberoorlogsvoering als nieuwe gebieden van defensie waar Japan zich de afgelopen jaren op heeft gestort en is bedoeld om de defensieve capaciteiten van het land in het zuidwesten te versterken temidden van de steeds gespierdere houding van China in de wateren van de regio.”
De specifieke details van de genoemde programma’s blijven onbevestigd, maar Japan heeft publiekelijk erkend dat het aanvullende financiering onderzoekt voor nieuwe elektronische oorlogvoeringseenheden in de regio en voor het verbeteren van de capaciteiten die in 2020 zijn aangekondigd.
In 2019 kocht de Japanse regering het eiland Mageshima van een particulier bedrijf voor $ 146 miljoen. Japan verklaarde toen dat het eiland zou worden gebruikt voor een nieuwe basis om oefeningen uit te voeren in coördinatie met het Amerikaanse leger.
De nieuwe basis zou de gezamenlijke oefeningen met de Verenigde Staten verbeteren, aangezien Amerikaanse vliegtuigen slechts ongeveer 250 mijl van het luchtstation in Iwakuni, gelegen aan het zuidelijke uiteinde van het Japanse hoofdeiland Honshu, zouden hoeven te vliegen om landingsoefeningen met geallieerde vliegdekschepen uit te voeren, in plaats van de bijna 850 mijl naar Iwo Jima, dat 750 mijl ten zuidoosten van de kust van Japan ligt, waar dergelijke oefeningen momenteel worden uitgevoerd.
‘Perfecte eilanden’ voor Taiwan’s verdediging
Ishigaki en Yonaguni maken deel uit van de Yaeyama-eilanden, gelegen in de meest westelijke regio van Japan. Yonaguni ligt op slechts 68 mijl van Taiwan, en de ligging is strategisch gezien van vitaal belang voor de Japanse inspanningen om de verdediging van Taiwan te versterken.
John Mills, voormalig directeur van het cyberbeveiligingsbeleid, strategie en internationale zaken bij het kantoor van de Amerikaanse minister van Defensie, bevestigde de strategische waarde van het gebied.
“Dit zouden perfecte eilanden zijn voor logistieke ondersteuning of overwatch bases, om vuursteun te bieden aan Taiwan,” vertelde Mills aan The Epoch Times. “Ze zijn enorm belangrijk.”
De Yaeyama-eilanden gebruiken voor indirect vuur, elektronische oorlogsvoering en logistieke ondersteuning lijkt precies te zijn wat Japan van plan is in zijn missie om Chinese agressie en oprukking in de Stille Oceaan af te schrikken, waarover het land zijn groeiende bezorgdheid heeft geuit.
Volgens de voormalige Australische ambtenaar zou het vermogen van Japan om als vooruitgeschoven punt voor zijn bondgenoten te fungeren en ontwrichting onder de strijdkrachten van de CCP te veroorzaken, van nut kunnen zijn voor het vermogen van Taiwan om zichzelf in stand te houden.
“In het geval van een invasie van een eiland zou het monitoren en storen van vijandelijke communicatie een effectieve tegenmaatregel zijn, aangezien vijandelijke troepen en oorlogsschepen met elkaar communiceren via signalen terwijl zij militaire operaties uitvoeren”, aldus de voormalige ambtenaar.
Recent onderzoek suggereert dat de CCP haar militaire macht aan het opbouwen is met de specifieke bedoeling om de Verenigde Staten uit de Indo-Pacific regio te verdrijven, en het communistische regime bouwt een overvloed aan nieuwe silo’s voor nucleaire raketten die haar inspanningen in de grootmachtencompetitie kunnen helpen.
Het commitment van Japan om ervoor te zorgen dat Taiwan de CCP kan afschrikken van een invasie, zal waarschijnlijk een welkome zegen zijn voor zijn bondgenoten. En de strategische plaatsing van zijn militaire middelen zal belangrijke mogelijkheden toevoegen aan de geallieerde inspanningen om de CCP af te schrikken van haar ambities om met geweld de controle over Taiwan te grijpen.
Japan in ‘frontlinie’ van Pacific Theater
Volgens zowel Mills als de Australische bron markeren de geleidelijke verschuivingen van Japan in de richting van het opheffen van het naoorlogse verbod op militaire expedities een natuurlijke evolutie in Japans denken over defensie en zijn plaats in de internationale gemeenschap.
“Dit is niet Japan dat terugkeert naar 1935,” zei de bron. “Het is Japan dat zijn positie ontwikkelt tot een meer normale veiligheidspartner in de regio die wil dat internationale normen en waarden worden nageleefd.
Evenzo zei Mills dat de toegenomen samenwerking van Japan met de andere landen van de Quadrilaterale Veiligheidsdialoog, of “Quad” (Australië, India, en de Verenigde Staten), evenals het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, was gebaseerd op een streven naar zowel geopolitieke stabiliteit als mensenrechten.
“Ik denk dat dit een heel natuurlijk samenkomen is van ontwikkelde democratische republieken die vergelijkbare belangen hebben,” zei Mills.
“Ik denk dat men zich steeds meer realiseert dat er een conflict op komst is, en dat het noodzakelijk is om een maximale afschrikkingscapaciteit te tonen.
De toegenomen militarisering van Japan lijkt in overeenstemming te zijn met het “proactieve pacifisme” van voormalig premier Shinzo Abe, een strategie voor veiligheid en defensie die berust op maximale afschrikking door nauwe multilaterale coördinatie en verbeterde militaire paraatheid.
Dit proactieve pacifisme werd eerder dit jaar voor het eerst openlijk afgestemd op de verdediging van Taiwan, toen in een Japans witboek over defensie opnieuw werd bevestigd dat de natie gehecht is aan haar alliantie met de Verenigde Staten en werd opgeroepen de situatie van Taiwan “met een gevoel van crisis” te behandelen. In het document werd verder uiteengezet dat de blijvende stabiliteit van Taiwan van het grootste belang is voor de eigen nationale veiligheid van Japan.
De inspanning om multilaterale militaire capaciteiten verder te ontwikkelen gaat volgens de anonieme bron hand in hand met de recente aankondiging van Japan dat het nieuwe raketeenheden op Ishigaki zal stationeren, en er zal daartoe waarschijnlijk meer internationale training komen.
“Er is een voortdurende en toenemende coördinatie tussen Australië, Japan en de VS – bilateraal en trilateraal,” zei de bron. “Dit zal zaken omvatten als training, het opbouwen van interoperabiliteit tussen de legers, het verder ontwikkelen van gemeenschappelijke platforms en capaciteiten, informatie-uitwisselingen, enzovoorts.
“Ik denk dat we een geleidelijke verdere versterking van de defensieve en offensieve capaciteiten langs de eerste eilandketen zullen zien, evenals een grotere samenwerking met de VS, Australië en andere bondgenoten en partners – onder meer via het Quad.”
Mills was ook van mening dat het Quad, met de toevoeging van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, een voorbeeldig middel zou blijken te zijn om de CCP van geweld af te schrikken.
“Het Quad is een perfecte structuur om landen te helpen samen te komen om Chinese agressie en avonturisme af te schrikken,” zei Mills. “Met [de Verenigde Staten], [Japan], Australië en India kunnen we met z’n vieren een formidabel team vormen.
Mills benadrukte ook dat een vliegdekschip van het Verenigd Koninkrijk onlangs is vertrokken voor een missie van zeven maanden in de Stille Oceaan, en dat Frankrijk zijn houding tegenover de agressieve acties van de CCP begint te verharden.
Voorlopig lijken de Japanse inspanningen voor defensiesamenwerking met het Quad en anderen een solide basis te leggen voor toekomstige veiligheidsafspraken, maar Mills waarschuwde dat de erfenis van Japan uit de Tweede Wereldoorlog nog steeds enkele problemen oplevert als het gaat om het bevorderen van betere coördinatie met Aziatische naties in de Stille Oceaan.
“Het is iets in de geschiedenis dat niet vergeten mag worden,” zei Mills. “Maar we moeten in staat zijn om daar doorheen te werken omdat er een dringende, echte dodelijke dreiging is, die ons allen dwingt om ons [in plaats daarvan] daarop te concentreren.”
Maar voor degenen die niet zeker zijn van de diepgang van Japans engagement voor stabiliteit in de regio of van de omvang van de dreiging die uitgaat van de CCP, wees Mills op de opmerkingen van Japans onderminister van Defensie Yasuhide Nakayama in juni, toen de ambtenaar verklaarde dat de onafhankelijkheid van Taiwan als democratische natie koste wat kost beschermd moet worden.
“Dit is een ernstige zaak,” zei Mills. “De onderminister van Defensie heeft een sterke verklaring afgelegd omdat de Japanners in de frontlinie staan, en dat weten ze.
“Ze beseffen dat dit een levensbedreigende situatie is.”
Andrew Thornebrooke is een freelance verslaggever die China-gerelateerde zaken verslaat met een focus op defensie en veiligheid. Hij heeft een MA in militaire geschiedenis van Norwich University en is auteur van de nieuwsbrief Quichot Hyperdrive.
Over smaak valt niet te twisten: De betekenis van schoonheid en kunst overdenken
We hebben allemaal wel eens de uitdrukking “Over smaak valt niet te twisten” gehoord, maar wat betekent deze uitdrukking precies? In deze serie willen we een onbevangen blik werpen op de filosofische debatten over wat wij als mooi en als kunst beschouwen. Door middel van open vragen en reflectie hopen we een beter begrip te krijgen van schoonheid en kunst en de plaats die dit in ons leven inneemt.
Raphaels School van Athene
In het begin van de 16e eeuw schilderde de Italiaanse renaissance schilder Raphael Sanzio da Urbino, onder het patronaat van Paus Julius II, één van de grootste fresco’s uit onze geschiedenis, “De School van Athene”.
Volgens kunstenaar en kunsthistoricus Giorgio Vasari toont het fresco ” theologen, die filosofie en astrologie verzoenen met de theologie…” en portretteerde Raphael “alle wijzen van de wereld die verschillende argumenten uiteenzetten” (Vasari 312).
Meer dan vijftig figuren zijn op het fresco afgebeeld, maar wij zullen alleen kijken naar de twee centrale figuren die Plato en Aristoteles voorstellen.
Detail van “De school van Athene”, 1509-1511 door Raphael. Fresco, 16,4 ft bij 25,2 ft. Stanze di Raffaello ( Kamers van Raphael), Apostolisch Paleis, Vaticaanstad. (Publiek Domein)
Raphael beeldt Plato en Aristoteles schouder aan schouder af. Plato staat links en is waarschijnlijk gemodelleerd naar Leonardo da Vinci, een tijdgenoot van Raphael. Plato houdt zijn boek “Timaeus” onder zijn linkerarm en wijst met zijn rechterhand naar de hemel. Hij draagt rood en grijs, die de ongrijpbare elementen vuur en lucht kunnen voorstellen.
Aristoteles, een leerling van Plato, staat rechts van Plato. Hij draagt zijn boek “Ethica Nicomachea” in zijn linkerhand en wijst met zijn rechterhand naar voren, met zijn handpalm naar de grond gericht. Hij draagt blauw en groen, die de tastbare elementen water en aarde kunnen voorstellen.
Wat betekent dit voor ons gevoel en begrip van schoonheid en de manier waarop dat ons wereldbeeld beïnvloed?
Plato
In de “Republiek” suggereert Plato dat de wereld die wij met onze vijf zintuigen ervaren, slechts een schaduw is van een veel grotere werkelijkheid, een wereld van vormen. Plato beschrijft deze grotere werkelijkheid in “Timaeus” als geschapen door een goddelijke ambachtsman die het universum mathematisch ordent en structureert.
Detail van “De School van Athene,” 1509-1511 door Raphael. Fresco, 16,4 ft bij 25,2 ft. Stanze di Raffaello ( Kamers van Raphael), Apostolisch Paleis, Vaticaanstad. (Publiek Domein)
Als we naar de bovenkant van de compositie kijken, waar Plato naar wijst, zien we geometrische vormen die boven de figuren op de afbeelding zweven. We kunnen dit interpreteren als een verwijzing naar de orde en harmonie van de structuur van het universum.
Interessant genoeg illustreerde in 1509 Leonardo da Vinci, de kunstenaar die door Raphael als model voor Plato is gebruikt, de Platonische vaste lichamen voor Luca Pacioli’s boek “De Goddelijke Verhoudingen”. Deze wiskundige modellen werden geacht overeen te komen met de goddelijke orde van het bestaan.
“Afgeknotte Icosaëder”, in 1509 door Leonardo da Vinci. Illustraties voor Luca Pacioli’s boek “De Goddelijke Verhoudingen” (Publiek Domein)
Onder de geometrische vormen, maar nog steeds boven de menselijke figuren, staan twee marmeren beelden van de goden Apollo en Athena.
Apollo, links, is de god van de schoonheid, de wiskunde en de orde. Hij is afgebeeld met in zijn linkerhand een snaarinstrument, dat afhankelijk van de lengte – dat wil zeggen, de maat – van de snaren, een mooie klank zou voortbrengen. De klassieke toonladder van het westen is mathematisch geordend.
Athena, rechts, is de godin van de strategie en de wijsheid. Zij houdt op haar platform de aegis in evenwicht, een schild met het hoofd van Medusa. Iedereen die in de ogen van Medusa kijkt, verandert in steen en wordt hard en gevoelloos; Plato’s filosofie stelt dat door het loslaten van emoties, de absolute en harde Waarheid achterhaald kan worden.
Zo suggereert Plato dat ware schoonheid bij de goddelijke ambachtsman ligt. Ware schoonheid wordt geleid door de mathematische en logische vormen van ons intellect, zonder enige emotie. Kunstenaars die slechts de natuur imiteren zijn leugenaars, omdat zij niet in staat zijn deze Waarheid over te brengen die voorbij de uiterlijke schijn bestaat.
Als leugenaars, lopen deze kunstenaars het risico mensen van de Waarheid af te leiden met hun kunstwerken en om die reden zouden kunstenaars gecensureerd moeten kunnen worden.
Aristoteles’ antwoord op Plato
Detail van “De school van Athene”, 1509-1511 door Raphael. Fresco, 16,4 ft bij 25,2 ft. Stanze di Raffaello ( Kamers van Raphael), Apostolisch Paleis, Vaticaanstad. (Publiek Domein)
Aristoteles wijst met zijn hand naar het tafereel voor ons. Enkele van de grootste denkers uit de geschiedenis zijn aan het praten en discussiëren over ideeën en ervaringen. Velen zijn opgedeeld in kleine groepen waarin ze naar een gemeenschappelijk doel toewerken. Anderen werken of denken geïsoleerd.
Waar in de ruimte boven de figuren, aspecten van Plato’s filosofie zijn weergegeven, stellen de figuren eronder de ethiek van Aristoteles voor. De ethiek van Aristoteles hield zich bezig met het onderzoeken van oorzaken en gevolgen in de natuur. Op die manier zou kunnen worden vastgesteld wat werkelijk tot een beter leven kan leiden.
Met andere woorden, we hoeven niet verder te kijken dan de natuur om de Waarheid te vinden. In het hier en nu zijn er allerlei waarheden die we kunnen leren begrijpen. Één van deze waarheden heeft te maken met onze relatie met de wereld om ons heen. Zo kunnen we vaak bepalen wat een ethische handeling is, op basis van de vraag of het effect van die handeling een natuurlijk genoegen in ons teweegbrengt.
Door te imiteren leren we en kennis geeft ons een ervaring van plezier. We hebben ook plezier als we iets succesvol geïmiteerd zien worden. Het vermogen van Raphael om het menselijk lichaam te imiteren in de “School van Athene”, geeft ons een bepaald gevoel van plezier.
In tegenstelling tot Plato, geloofde Aristoteles dat er een plaats was voor imitatie. Imitatie kan namelijk plezier in ons teweegbrengen en daarom kan het als ethisch worden beschouwd. Één van deze plezierige ervaringen kan zich voordoen door middel van een kunstwerk, wat Aristoteles catharsis noemt.
Catharsis is de ervaring waarin we worden overweldigd door de emoties van medelijden en angst, op zo’n manier dat ze ons zuiveren. Het is alsof we naar een goede film kijken, waarin we zowel vrezen voor de veiligheid als medelijden hebben met de benarde situatie waarin de hoofdpersoon zich bevindt. Deze emotionele reactie – een vorm van compassie – geeft ons een ervaring die ons zuivert en daardoor kunnen we een beter mens worden.
Zo kunnen de kunsten ons een emotionele ervaring geven die ons leert hoe we het beste met onze medemensen kunnen samenleven; ze kunnen ons laten zien hoe we onze ideeën en ervaringen als mensen op een ethische manier kunnen overdenken, delen en bespreken. Met andere woorden, kunst kan ons emotioneel verbinden door middel van elkaars doorleefde ervaringen. We kunnen dit zien in het fresco van Raphael: hij heeft mensen uit verschillende plaatsen en tijdsperioden op hetzelfde schilderij geplaatst, waardoor ze vijfhonderd jaar na dato, nog steeds hun ideeën en ervaringen met elkaar en met ons kunnen delen.
Wat denkt u? Heeft Plato gelijk: zijn de kunsten gevaarlijk in wat zij voorstellen en zouden zij gecensureerd moeten worden om alleen de intellectuele en emotieloze bedoelingen van de goddelijke ambachtsman weer te geven? Of heeft Aristoteles gelijk: via de kunsten leren we onze emoties kennen en komen we in contact met de menselijke ervaring?
Of zijn deze twee esthetische argumenten misschien wel minder met elkaar in tegenspraak dan we in eerste instantie denken?
De Chinese leider Xi Jinping wil alle Chinese burgers loyaliteit bijbrengen, te beginnen bij de leerlingen van de basisschool.
Als studenten in september terugkeren van de zomervakantie, zullen ze een nieuw vak op hun curriculum vinden: “Xi Jinping Gedachte.”
De nieuwe drang naar ideologische controle zal lopen van de lagere school tot de universiteit. Het verplichte lesboek, getiteld “Xi Jinping Gedachte over Socialisme met Chinese Kenmerken in het Nieuwe Tijdperk”, zal vijf edities kennen, die wekelijks aan leerlingen in groep 3, 5, 8 en 10 zullen worden onderwezen.
Het boek heeft tot doel “de steun van de studenten voor het leiderschap van de partij en het socialistische systeem geleidelijk vorm te geven”, aldus een recente mededeling van het ministerie van Onderwijs.
Jongeren lopen langs een propagandabillboard over de “China Droom,” een slogan geassocieerd met de Chinese regeringsleider Xi Jinping, buiten een school in Beijing op 12 maart 2018. (Greg Baker/AFP via Getty Images)
De stap, in combinatie met een toenemende beperking van westerse materialen in klaslokalen, wijst op de wens van het regime om de ideologische controle te versterken, te beginnen met de vorming van het wereldbeeld van de jongste generatie, zeggen deskundigen.
“Als je het onderwijs controleert, controleer je in feite de gedachten van de hele bevolking,” vertelde Li Yuanhua, een voormalig universitair hoofddocent aan de Capital Normal University College of Education in Beijing, aan The Epoch Times.
Een ‘politieke taak’
Xi Jinping Gedachte, alternatief bekend als “Xisme,” werd bijgeschreven in het handvest van de Chinese Communistische Partij tijdens het belangrijke Nationale Congres van de partij in 2017. Sindsdien hebben de Chinese autoriteiten en door de staat gesteunde instellingen 18 onderzoekscentra opgezet die zijn gewijd aan het bestuderen van de ideologie.
Nu het nieuwe schooljaar met rasse schreden nadert, hebben de lokale onderwijsautoriteiten de training opgevoerd om hun leraren vertrouwd te maken met het nieuwe materiaal, terwijl de staatskanalen propaganda hebben verspreid om de lancering van de schoolboeken voor te bereiden. In Hebei, een noordelijke Chinese provincie die Beijing omringt, hebben 20 deskundigen op 3 augustus tijdens een virtueel seminar de belangrijkste beginselen achter het boek uitgelegd aan ongeveer 44.000 leraren uit de hele provincie en hen gecoacht over hoe ze hun klassen les moesten geven, aldus de door de staat uitgegeven Hebei Daily.
Huang Qiang, hoofd van de door de staat geleide People’s Education Press, die het boek uitgeeft, beschreef de uitgave van het tekstboek als “een andere belangrijke politieke taak”, en voegde eraan toe dat het een “concrete stap” was om het Xi Jinping-gedachtegoed “in het brein van de studenten te verankeren”.
Studenten zitten in een klaslokaal terwijl ze studeren in Shanghai, op 27 sept. 2017. (Chandan Khanna/AFP via Getty Images)
De meest gedetailleerde beschrijving van de cursus kwam van Ding Lili, een lerares van een openbare basisschool in Shanghai die het materiaal op haar leerlingen had uitgetest. Na de “magnetische aantrekkingskracht” van het boek te hebben geprezen, gaf Ding een anekdote waaruit bleek hoe het boek een rol kan spelen bij het aanwakkeren van vijandigheid jegens het Westen en tegelijkertijd het nationalisme kan versterken, volgens een artikel op 1 augustus in China Education Daily, een krant die wordt beheerd door de uitgever.
In een lezing getiteld “grote omvang staat niet gelijk aan kracht,” in een citaat uit een toespraak van Xi uit 2014 over het belang van binnenlandse technologische innovatie, hield Ding een telefoon vast van de Chinese telecomgigant Huawei, wiens smartphone-activiteiten zijn verwoest door Amerikaanse sancties over nationale veiligheidsoverwegingen, die het bedrijf de toegang tot vitale Amerikaanse technologie, waaronder high-end processorchips, afsneden.
“Toen de kinderen hoorden dat zo’n voortreffelijk nationaal merk in de problemen zit omdat zijn chips aan anderen zijn voorbehouden, waren ze verbaasd, verward en boos,” zei Ding, die eraan toevoegde dat ze vervolgens een reeks vragen stelde om duidelijk te maken dat de Chinezen “kerntechnologie in eigen handen” moeten hebben.
Buitenlandse inhoud blokkeren
Tegelijk met het opdringen van het Xi Jinping-gedachtengoed aan de studenten, verscherpt het regime ook de controle op buitenlandse inhoud die in de klas wordt onderwezen.
De onderwijsautoriteiten hebben onlangs 286 samenwerkingsverbanden beëindigd tussen Chinese en buitenlandse universiteiten, zoals de New York University, het Georgia Institute of Technology en de City University London.
Eind juli hebben de Chinese autoriteiten, zogenaamd om de werklast van studenten te verlichten, ook bepaald dat het verboden is om buiten de campus bijlesbureaus te hebben die buitenlands onderwijs geven of die in het buitenland gevestigde bijlesgevers in dienst hebben.
Naar aanleiding van die verordening zijn ten minste acht bijlesbedrijven gestopt met het verkopen van buitenlandse bijlessen aan studenten in China, waarbij sommige zeiden dat ze zich zouden richten op alternatieve cursussen zoals Chinees spreken en lezen.
Chinese schoolkinderen volgen les op een lagere school in Pingjiang County, provincie Hunan, op 8 okt. 2015. (Johannes Eisele/AFP via Getty Images)
De verordening betekende een enorme klap voor de particuliere bijlessen industrie – normaal goed voor 120 miljard dollar. Vanaf 5 augustus was Duolingo, een populaire app voor het leren van talen, niet langer te downloaden in Android app stores die worden beheerd door Huawei en de Chinese techgigant Tencent. Wall Street English, een high-end Engels opleidingscentrum, sluit zijn deuren, volgens Chinese media.
Frank Tian Xie, die een online MBA-programma doceert aan de Universiteit van South Carolina-Aiken, zei dat het regime – onder een gevoel van “dreigende crisis” – zich waarschijnlijk bedreigd voelde door de vrijheid van deze bedrijven om inhoud te onderwijzen die buiten haar controle valt.
“Ze willen elk mogelijk kanaal blokkeren dat vrijheid en waarheid kan verspreiden,” vertelde hij The Epoch Times.
Enkele grote Chinese steden voerden afzonderlijk strengere maatregelen door.
In Beijing bevestigden onderwijsambtenaren opnieuw een verbod op lesmateriaal van buiten China in lagere en middelbare scholen. Shanghai, dat zijn scholen begin augustus opdroeg hetzelfde te doen, annuleerde ook examens Engelse taal voor de derde tot en met de vijfde klas.
Door het leren van de Engelse taal onder studenten terug te dringen, wil het regime uiteindelijk het vermogen van de Chinezen om deel te nemen aan de internationale gemeenschap verzwakken, volgens dissident en onafhankelijk geleerde Wu Zuolai.
Volgens Wu proberen de Chinese autoriteiten “kinderen zo weinig mogelijk te laten studeren en hun contact met Engelstalig materiaal in hun vrije tijd te beperken, zodat ze de rest van hun tijd naar de ideologie van Xi kunnen luisteren”.
“Dit is hoe indoctrinatie werkt,” vertelde hij The Epoch Times.
Mevrouw Li, een mid-level manager in een financieel bedrijf in Shanghai die verzocht om haar volledige naam niet te gebruiken, zei dat ze verontrust was door het ingrijpende nieuwe beleid van haar stad.
“Ik suggereer niet dat Engels zo geweldig is, maar het is een hulpmiddel – een venster om de wereld te zien,” vertelde ze The Epoch Times. “Alleen door te kijken naar hoe verschillende landen en verschillende mensen dezelfde kwestie zien, kun je je eigen mening vormen.
Ze betwijfelde echter of Chinese ouders, die vaak veel investeren in het onderwijs van hun kinderen om hen een voorsprong in het leven te geven, bereid zouden zijn om de richtlijn te volgen en om hun kinderen “reeds aan de startlijn te laten verliezen”.
“Ouders zijn niet dom,” zei ze.
Luo Ya werkte mee aan dit verslag.
Eva Fu is een in New York woonachtige schrijfster voor The Epoch Times die zich richt op de relatie tussen de VS en China, godsdienstvrijheid en mensenrechten.
Het Victoria and Albert Museum, algemeen bekend als het V&A, was het eerste gebouw dat werd gerealiseerd in het kader van de visie van Prins Albert om een nieuw cultureel district in Londen te creëren, gewijd aan de bevordering van kunst en wetenschappelijk onderwijs en om de Britse industrie op de internationale markt te promoten.
Het doel van het museum was “ontwerpers, fabrikanten en het publiek te onderrichten in kunst en design”, aldus de website van het museum.
Hoewel het museum in 1852 werd opgericht, verhuisde het pas in 1857 naar South Kensington, een gebied in West-Londen dat was uitgekozen om het culturele district van de stad te worden. En pas tientallen jaren later, na verschillende museumnamen, werd het museum het Victoria en Albert Museum.
In het gebied bevinden zich nu het Natural History Museum, het Science Museum, de Royal Albert Hall en het Imperial College London, om er maar een paar te noemen.
De architectuur
Het V&A beslaat een reeks gebouwen verspreid over 4,8 hectare terrein en omvat 11 km aan galerieruimte.
De gebouwen in de John Madejski Garden zijn geïnspireerd op de Italiaanse renaissance-architectuur en bestaan uit baksteen, mozaïek en terracotta. De eerste werd in 1857 gebouwd, de laatste was bijna 50 jaar later klaar.
in 1891 werd een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerpen van een uitbreiding van het museum die het aanzien van de bestaande gebouwen zou verenigen. Het winnende ontwerp van architect Ashton Webb is een mengeling van voornamelijk renaissance- en middeleeuwse architectuur. Het gebouw, opgetrokken in rode baksteen en Portland-steen, is maar liefst 218 meter lang.
Op de Romaanse poort, boven een standbeeld van Prins Albert, staat een citaat van de kunstenaar Sir Joshua Reynolds dat luidt: “De voortreffelijkheid van elke kunst moet liggen in de volledige verwezenlijking van haar doel.”
Reynolds’ citaat in aanmerking genomen, hebben de kunstenaars, architecten en ambachtslieden die het V&A-museum hebben opgericht, de visie van de prins om kunst te promoten en de Britse industrie te bevorderen, prachtig vervuld. Het gebouw heeft zijn doel volledig bereikt.
Voor meer informatie over het Victoria en Albert Museum, bezoek VAM.ac.uk
Het museumgebouw aan Cromwell Road is ontworpen door architect Ashton Webb, die later ook de gevel van Buckingham Palace zou ontwerpen. (Victoria en Albert Museum, Londen)De hoofdingang van het Victoria en Albert Museum in Romaanse stijl in Londen. Een standbeeld van Prins Albert staat in het midden van de twee deuren en een standbeeld van zijn vrouw, Koningin Victoria, staat boven de boog. (Victoria en Albert Museum, Londen)De John Madejski Garden, in het hart van het museum, werd in 2015 ontworpen, maar het Lecture Theater Block (C) en de galerijgebouwen aan weerszijden werden op verschillende tijdstippen aan het eind van de 19e eeuw gebouwd. Het grote centrale gebouw was ooit de hoofdingang van het museum. (Victoria en Albert Museum, Londen)Bezoekers betreden de Sackler Courtyard van het museum via het Ashton Webb Screen, een boog en zuilengalerij die ooit de Victoriaanse ketels van het museum verborgen hielden. (Victoria en Albert Museum, Londen)Sculpturale reliëfs op de keramische trap werden met lood geglazuurd in de Della-Robbia stijl, geïnspireerd door de Italiaanse Renaissance beeldhouwer Luca della Robbia die een speciale tin-glazuur techniek ontwikkelde. (Victoria en Albert Museum, Londen)In het museum demonstreert een keramische trap een vooruitstrevend ontwerp waarbij geschilderde panelen op zeshoekige tegels werden gebakken, zodat ze gemakkelijker de rondingen van het plafond konden bedekken. (Victoria en Albert Museum, Londen)
Steeds meer Aziatische landen zien af van Chinese vaccins en een eilandstaat in de Stille Oceaan heeft de goedkeuring ervan uitgesteld wegens bezorgdheid over de verminderde bescherming tegen besmettingen met het CCP-virus. Deze recente geluiden bevestigen dat het tijdsvenster wat de mogelijkheden betreft voor de zogenaamde vaccindiplomatie van de Chinese Communistische Partij (CCP) steeds kleiner wordt.
Miljoenen mensen hebben in heel Azië Sinovac- of Sinopharm-vaccins van Chinese makelij toegediend gekregen, maar Thailand en Indonesië hebben afgelopen maand besloten de Chinese vaccins te laten vallen als belangrijkste strategie tegen COVID-19.
Thailand zei op 12 juli dat het zou kiezen voor het vaccin van AstraZeneca uit Groot-Brittannië als tweede dosis voor mensen die het Sinovac-vaccin als hun eerste dosis hadden gekregen. Intussen is de Indonesische regering vanaf 16 juli begonnen met het geven van een extra dosis van het in de VS geproduceerde Moderna-vaccin aan medisch personeel dat reeds twee injecties met het Sinovac-vaccin had gekregen.
De besluiten van de twee landen kwamen er nadat berichten waren verschenen over hoe zorgmedewerkers nog steeds het CCP-virus opliepen en sommigen van hen zelfs stierven ondanks het feit dat zij volledig waren gevaccineerd met de Chinese vaccins. In Indonesië bijvoorbeeld, waar 95 procent van de gezondheidswerkers volledig is gevaccineerd, zijn sinds juni 131 van hen overleden, waaronder 50 in juli volgens de onafhankelijke onderzoeksgroep Lapor COVID-19, aldus persbureau Reuters.
Door het besluit om op andere vaccins over te stappen hebben de Thaise en Indonesische regeringen in wezen “gezegd dat ze zich zorgen maken over het falen van de vaccins”, vertelde Dale Fisher, voorzitter van het Outbreak Alert and Response Network van de Wereldgezondheidsorganisatie eind juli aan de BBC.
In Bangkok gingen demonstranten op 18 juli de straat op om te eisen dat de minister-president zou aftreden omdat hij de pandemie van het CCP-virus niet goed zou hebben aangepakt. De demonstranten riepen de regering ook op om mRNA-vaccins te kopen ter vervanging van Sinovac dat in Thailand algemeen als inferieur wordt beschouwd, meldde VOA.
De deuren voor ‘Vaccin Diplomatie’ zijn aan het sluiten
De recente ontwikkelingen met Thailand en Indonesië komen nadat Huang Yanzhong, een hooggeplaatst staflid van de Council on Foreign Relations op het gebied van de wereldgezondheid in mei tegen de BBC had gezegd dat China’s kansen voor de zogenaamde vaccindiplomatie binnenkort zouden kunnen ophouden te bestaan door de initiatieven van de Verenigde Staten en andere westerse landen met het helpen bij de levering van vaccins aan het buitenland.
Hij voegde eraan toe dat de verminderde bescherming van de Chinese vaccins het vertrouwen van de mensen in die vaccins reeds kan hebben ondermijnd, waardoor de “soft power” die de CCP door haar vaccindiplomatie had verworven, zou worden gefrustreerd.
Huang’s opmerkingen kwamen te midden van plannen van de Verenigde Staten om 80 miljoen doses vaccins die in mei werden aangekondigd aan het buitenland te leveren. De toezegging omvat 20 miljoen doses vaccins van Pfizer, Moderna en Johnson & Johnson en 60 miljoen doses vaccins van AstraZeneca.
In het gebied van de Stille Oceaan had Papoea-Nieuw-Guinea in februari van het CCP de boodschap ontvangen dat het vaccins van Sinopharm zou sturen als reactie op de toename van het aantal gevallen van het CCP-virus in de eilandstaat.
Maar ondanks een toename van het aantal gevallen van het CCP-virus en ondanks het feit dat de CCP gegevens van klinische proeven met het Sinopharm-vaccin had verstrekt, stelde Papoea-Nieuw-Guinea de uitrol van het Chinese vaccin maandenlang uit totdat de WHO het in mei een spoedgoedkeuring gaf. Toen het zover was had Papoea-Nieuw-Guinea echter al andere alternatieven gevonden, waaronder vaccins van AstraZeneca via Australië en het COVAX-programma onder leiding van de WHO.
Colin Tukuitonga, een deskundige op het gebied van de volksgezondheid in de Stille Oceaan vertelde de Australische omroep dat sommige gegevens erop wijzen dat de werkzaamheid van het Sinopharm-vaccin bij het voorkomen van infecties “duidelijk minder is dan wat wordt gemeld voor Pfizer en AstraZeneca”.
Jonathan Pryke, directeur van het Lowy Institute’s Pacific Islands Program, vertelde eind juli aan CNN dat ondanks het feit dat de CCP een geweldige kans had gekregen om invloed op te bouwen zonder al te grote uitgaven te doen, zij “in actie ontbrak” en haar inspanningen “symbolisch” waren geweest.
Uit gegevens van het Britse analysebedrijf Airfinity bleek eind juli volgens CNN dat het CCP tot dusver 270.000 vaccins heeft gedoneerd aan de Salomonseilanden, Papoea-Nieuw-Guinea en Vanuatu – minder dan de helft van de door Australië gedoneerde hoeveelheid.
In China zijn meer dan 1,62 miljard doses CCP-virusvaccins toegediend, waarbij meer dan 223 miljoen mensen volledig zijn gevaccineerd. Ondanks de hoge vaccinatieniveaus in een land met 1,39 miljard inwoners zijn laatst nieuwe uitbraken opgedoken in 21 steden in zeven provincies, waaronder Nanjing, Beijing, Guangdong, Anhui en Liaoning.
Bij de recente golf van uitbraken sinds 20 juli werden in Nanjing 185 lokale gevallen van het CCP-virus gemeld. Een woordvoerder van de regering van Nanjing ontweek op een persconferentie vrijdag de vraag hoeveel van de 185 besmette patiënten waren gevaccineerd.
De officiële Chinese krant China News had gemeld dat 22 van de eerste 35 plaatselijke gevallen in Nanjing werknemers van de Nanjing Lukou International Airport waren geweest. Dit vliegveld is eigendom van Eastern Airports Group. Volgens Eastern Airports bedroeg het totale aantal gevaccineerde werknemers op 12 mei 9 251, wat neerkomt op een vaccinatiegraad van 90,87 procent.
Oorspronkelijk gepubliceerd door The Epoch Times (31 juli 2021): More Countries Abandon Chinese COVID Shots, Signaling a Setback to Regime’s ‘Vaccine Diplomacy’
In veel opzichten is het communisme een cultus, en een gevaarlijke cultus. In China is de cultus van Mao tot op de dag van vandaag van groot belang. In het hele land voelen jongeren zich nog steeds aangetrokken tot de Chinese Communistische Partij (CCP), een kwaadaardige cultus onder leiding van Xi Jinping.
In de Verenigde Staten heeft het “wokeïsme” zich tot een eigen cultus ontwikkeld. Net als het communisme dreigt het de structuur van de Amerikaanse samenleving te vernietigen. De schrijver Max Funk noemt de woke beweging een “nieuwe religie”, en vergelijkt het met een vloedgolf die “elk facet van de westerse cultuur doorkruist en de samenleving hervormt en herdefinieert”.
Een andere schrijver, Andrew Sullivan, beschreef wokeïsme als “een religie waarvan de volgelingen dezelfde ijver aan de dag leggen als een born-again Evangelical.” Taalkundige John McWhorter, een van de grootste critici van het wokeïsme, heeft de beweging bestempeld als “diep religieus” van aard. In “Woke Racism: How a New Religion Has Betrayed Black America,” dat in oktober verschijnt, heeft McWhorther, een universitair hoofddocent aan de Columbia University, zich tot doel gesteld “de werking van deze nieuwe religie” te onthullen.
Er is echter één ding: wokeïsme is geen religie. Het is een sekte.
Voordat we verder gaan, is het belangrijk om het volgende te verklaren: als ik het verder in dit artikel over religie heb, zal ik het Christendom als referentiepunt gebruiken. Dit is een beetje beperkt, zou je kunnen zeggen. Niet helemaal. Er zijn wereldwijd meer dan 2,5 miljard christenen. Hoewel het geen referentie kan zijn voor alle godsdiensten, vertegenwoordigt het christendom zeker een groot aantal gelovigen. En met meer dan 4.000 religies wereldwijd durf ik niet voor alle religies te spreken, en dat zou ik ook nooit willen.
Het heilige van het onnozele scheiden
Een traditionele religie zoals het Christendom is een sociaal-cultureel geloofssysteem, doordrenkt met vooropgestelde gedragingen en praktijken, tradities, leringen, en filosofieën. Hoewel wokeïsme zijn eigen set van praktijken en overtuigingen heeft, is het geen godsdienst. Karate heeft zijn eigen praktijken en overtuigingen, en niemand noemt het een religie. Nee, wokeïsme is niet veel meer dan het ‘bewapenen’ van persoonlijke grieven.
In tegenstelling tot het Christendom, is er in het wokeïsme weinig, of geen, ruimte voor empathie. In feite lijkt de hele woke beweging te worden geschraagd door een hoge mate van narcisme, de antithese van empathie. Het christendom, in zijn zuiverste vorm, gaat over één zijn met God. Om dit te bereiken moet het ego worden opgelost, of de dood van het ego plaatsvinden. Met andere woorden, een individu moet zichzelf overgeven aan een hogere macht.
Traditionele religies en de woke beweging hebben echter één gemeenschappelijk kenmerk. Ze zijn beide tribaal. Hoewel alleen al het uitspreken van het woord tribaal beelden oproept van verhitte discussies, wraakzucht en zelfs oorlogsvoering, is het belangrijk te onthouden dat een stam niet veel meer is dan een groep mensen met zeer specifieke banden. Vijandigheid is optioneel, niet verplicht. Dus ja, zelfs als christenen tot op zekere hoogte tribaal zijn, is dit niet noodzakelijkerwijs een slechte zaak. De meeste christenen zijn verenigd door een toewijding aan een hogere macht.
Bij het wokeïsme daarentegen zijn veel van de leden verenigd door een wederzijdse minachting voor de ander. Een non-conformist kan om vergeving vragen, maar die wordt zelden of nooit verleend. Het christendom, in schril contrast, biedt de kans op verlossing.
Leden van de Rode Garde zwaaien met exemplaren van voorzitter Mao’s “Kleine Rode Boekje” tijdens een parade in Peking in juni 1966. Lenin’s en Mao’s paranoïde afkeer van de bourgeoisie is opnieuw gemuteerd, net als een eeuw geleden, van klassenhaat in rassenhaat. (Jean Vincent/AFP via Getty Images)
Als religie, in zijn zuiverste vorm, de “zucht van de onderdrukten” is, dan is wokeïsme, in zijn zuiverste vorm, de zucht van de ogenschijnlijk onderdrukten. De aanhangers van de woke-beweging, een genotzuchtig tijdverdrijf voor de bevoorrechten, zijn voornamelijk welgestelde millennials.
Hoe spreek je de taal van een sekte?
In haar nieuwe boek, “Cultish: The Language of Fanaticism“, legt taalkundige Amanda Montell uit op welke manieren sektes zich onderdompelen in technisch jargon. Hoewel de auteur zich onthield van een discussie over wokeïsme, staat de woke-woordenlijst vol met woorden als “heteronormativiteit”, “genderpresentatie” en “cisgender”. Acroniemen in overvloed: A.F.A.B. en A.M.A.B., bijvoorbeeld, staan voor “assigned female at birth” en “assigned male at birth”. De “C” in C.A.F.A.B. of C.A.M.A.B. staat voor “coercively.” Oh, en het zou nalatig van me zijn om het acroniem T.E.R.F. niet te noemen, wat staat voor “trans-exclusionary radical feminist”.
Als de woke spreken, spreken ze meestal in tongen. Volgens Steve Eichel, een psycholoog die onderzoek doet naar sektes, is het spreken in tongen een veel voorkomend kenmerk van sektes. Wokeïsme heeft nog een aantal andere sekte-achtige eigenschappen. Het gedijt door mensen verder te verdelen. Zoals Eichel schreef, hebben sektes “een gepolariseerde wij-tegen-hen mentaliteit, die conflicten veroorzaakt met de bredere samenleving”.
Sektes laten hun leden regelmatig opgedragen teksten lezen. Karol Markowicz van The New York Post besprak onlangs de manieren waarop het wokeïsme is geïnfiltreerd in scholen in het hele land. In New York hebben leraren te horen gekregen dat ze het boek ‘Stamped’ van Ibram X. Kendi en Jason Reynolds moeten lezen.
“Als onderdeel van het Teachers College curriculum in de herfst, zullen leerlingen in groep zeven en acht de jonge-volwassen editie van ‘Stamped’ lezen. Leerlingen van groep drie tot en met zes zullen de junioreditie van deze titel van Sonja Cherry-Paul lezen,” schreef Markowicz.
Ze noemt de ‘woke’ beweging een agenda.
Zoals de geschiedenis ons heeft geleerd, heeft elke sekte een agenda. Deze agenda’s hebben de neiging radicaal van aard te zijn. Wokeïsme is zeker radicaal van aard en heeft met succes elk aspect van de Amerikaanse samenleving geïnfiltreerd, van de klaslokalen tot de hoogste echelons van de Amerikaanse politiek.
John Mac Ghlionn is onderzoeker en essayist. Zijn werk is gepubliceerd door onder andere The New York Post, The Sydney Morning Herald, The American Conservative, National Review, Public Discourse, en andere respectabele publicaties. Hij is ook columnist bij Cointelegraph.
De standpunten in dit artikel zijn de meningen van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.
Wikipedia-medeoprichter Larry Sanger zei in een recent interview dat de site tot weinig meer dan “propaganda” is verworden en hekelde wat hij haar “gezagsgetrouwe” vooringenomenheid noemde.
In zijn bijdrage aan de online blog UnHerd vorige week zei Sanger dat Wikipedia “lijkt aan te nemen dat er slechts één legitieme, verdedigbare versie van de waarheid bestaat over om het even welke controversiële kwestie,” en hij voegde eraan toe dat het overheersende optiek dat op de site wordt gepresenteerd links is.
“Wanneer het op een systematische manier gebeurt, hebben we daar een naam voor: propaganda, en dat is echt waar we mee te maken hebben op Wikipedia,” zei Sanger, die in 2001 mee aan de wieg stond van de site alvorens het project te verlaten en zich later te ontpoppen tot een uitgesproken criticus.
“Je kunt erop vertrouwen dat het een gezagsgetrouw standpunt inneemt over zowat alles,” zei Sanger over Wikipedia. “Kun je erop vertrouwen dat het je altijd de waarheid weergeeft? Wel, dat hangt ervan af wat jij denkt dat de waarheid is.”
Wikipedia-functionarissen reageerden niet onmiddellijk op een verzoek van The Epoch Times voor commentaar.
Sanger bekritiseerde wat hij omschreef als een “zeer groot, smerig, complex spel” dat achter de schermen op Wikipedia wordt gespeeld door mensen die een bepaald perspectief willen doordrukken, waardoor de site volgens hem is afgeweken van zijn oorspronkelijke vorm als een platform dat “meerdere verschillende gezichtspunten, redelijk, eerlijk uiteengezet” bood.
“Wikipedia is behoorlijk gezagsgetrouw wat zijn standpunt betreft, welk standpunt dat ook moge zijn, wat ironisch is als je bedenkt dat het is opgericht door een paar vrijheidsgezinden die, althans in het begin, echt tolerant waren en openstonden voor allerlei anti-gevestigde standpunten die in het artikel naar voren werden gebracht,” zei hij.
Als voorbeeld haalde hij de Wikipedia-pagina voor president Joe Biden aan, met het argument dat deze “zeer weinig” verwijzingen bevat naar het Oekraïne-schandaal.
“Het weinige dat er te vinden is, is extreem bevooroordeeld en leest als het verslag van een advocaat van de verdediging,” zei hij.
“Het artikel over Biden bevat weinig verwijzingen naar de zorgen die de Republikeinen over hem hadden,” zei Sanger. “Dus als je ook maar iets wilt hebben dat ook maar in de verste verte lijkt op het Republikeinse standpunt over Biden, dan zul je dat niet uit het artikel kunnen halen.”
Sanger zei dat mensen die gemotiveerd zijn om Wikipedia-artikelen te bewerken om ze “politiek neutraler” te maken, dit niet mogen doen.
“Als slechts één versie van de feiten is toegestaan, dan geeft dat een enorme stimulans aan rijke en machtige mensen om de controle te grijpen over zaken als Wikipedia om hun macht te versterken,” zei hij. “En dat doen ze.”
Sanger heeft Wikipedia al eerder bekritiseerd en schreef in een artikel op zijn website dat, “kort gezegd, en met enkele uitzonderingen, alleen globalistische, progressieve mainstream bronnen – en bronnen die bevriend zijn met het globalistisch progressivisme – zijn toegestaan” op de site.
Wikipedia heeft 230.000 vrijwillige redacteuren die werken aan door de massa geproduceerde artikelen en meer dan 3.500 “beheerders” die acties kunnen ondernemen zoals het blokkeren van accounts of het beperken van bewerkingen op bepaalde pagina’s, aldus Reuters.
Oorspronkelijk gepubliceerd door The Epoch Times (19/07/2021): Wikipedia Co-Founder Criticizes Site for ‘Reliably Establishment’ Bias, Leftist ‘Propaganda’
Wij gebruiken cookies op onze website om uw bezoek aan onze website aangenamer en relevanter te maken. Door op "Alles accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van de ingestelde cookies. U kunt echter ook naar "Cookie-instellingen" gaan om een gecontroleerde toestemming te geven.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duration
Description
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.
