Friday, 31 Mar 2023

G-7 berispt Chinees regime over mensenrechten, eist onderzoek naar herkomst COVID-19

De leiders van de Groep van Zeven (G-7) hebben op 13 juni het Chinese regime op het matje geroepen vanwege de schendingen van de mensenrechten in Xinjiang en Hongkong, hebben afgesproken de oneerlijke handelspraktijken van Beijing tegen te gaan en hebben een grondig onderzoek geëist naar de oorsprong van de COVID-19-pandemie in China.

Na overleg over een gemeenschappelijk standpunt over China, gaven de leiders van ‘s werelds rijkste democratieën een zeer kritisch communiqué uit, dat inging op een reeks punten van bezorgdheid over het gedrag van het communistische regime in eigen land en daarbuiten.

“Wij zullen onze waarden uitdragen, onder meer door China op te roepen de mensenrechten en de fundamentele vrijheden te eerbiedigen, met name in verband met Xinjiang en de rechten, vrijheden en een hoge mate van autonomie voor Hongkong die zijn vastgelegd in de Chinees-Britse gezamenlijke verklaring”, aldus de G-7.

President Joe Biden heeft beloofd bondgenoten te verzamelen om de economische misbruiken van het regime aan te pakken en de schendingen van de mensenrechten te bestrijden.

Na afloop van de top in Engeland zei Biden dat de leiders het eens waren over een voorstel om infrastructuurprojecten in ontwikkelingslanden te financieren die een tegenwicht vormen voor Beijings “Belt and Road”-initiatief. Het “Belt and Road”-project is bekritiseerd als een vorm van “schuldenval”-diplomatie die ontwikkelingslanden opzadelt met onhoudbare schulden, terwijl de politieke en economische invloed van Beijing in die landen wordt versterkt.

“Wij denken dat er een rechtvaardiger manier is om te voorzien in de behoeften van landen over de hele wereld,” zei Biden.

De president riep het regime ook op om zich aan de mondiale regels te houden.

“China moet zich verantwoordelijker gaan gedragen als het gaat om internationale normen, mensenrechten en transparantie”, aldus Biden.

Hij eiste dat Beijing toegang zou verlenen tot zijn laboratoria, zodat de wereld de oorsprong van de COVID-19 pandemie kan onderzoeken, inclusief de mogelijkheid dat deze het resultaat was van een “misgelopen experiment”.

“De wereld moet toegang hebben,” zei Biden.

De G-7 riep op tot “een tijdig, transparant, door deskundigen geleid en wetenschappelijk onderbouwd WHO-onderzoek naar de oorsprong van COVID-19, ook in China, zoals aanbevolen in het deskundigenverslag”.

Voordat de kritiek naar buiten kwam, waarschuwde China de leiders van de G-7 nadrukkelijk dat de dagen dat “kleine” groepen landen over het lot van de wereld beslisten, allang voorbij waren.

De G-7 benadrukten ook “het belang van vrede en stabiliteit in de Straat van Taiwan, en moedigen de vreedzame oplossing van kwesties tussen China en Taiwan aan”.

“Wij blijven ernstig bezorgd over de situatie in de Oost- en Zuid-Chinese Zee en verzetten ons krachtig tegen alle unilaterale pogingen om de status quo te wijzigen en de spanningen op te voeren”, aldus de G-7.

In het communiqué wordt voorts gewezen op de bezorgdheid over dwangarbeid in wereldwijde toeleveringsketens, onder meer in de landbouw, de zonne-energiesector en de kledingsector. Deze industrieën zijn de “bevoorradingsketens die het meest zorgen baren” in de verre westelijke Chinese regio Xinjiang, aldus een informatieblad van het Witte Huis.

Het Chinese regime heeft meer dan 1 miljoen Oeigoeren en andere moslimminderheden vastgehouden in een uitgebreid netwerk van kampen in de regio. Inwoners en gedetineerden zijn onderworpen aan marteling, politieke indoctrinatie, gedwongen sterilisatie, dwangarbeid en massasurveillance onder de grootschalige onderdrukking door Beijing.

Veel westerse modemerken, technologiebedrijven en andere internationale ondernemingen zijn onder toenemende druk komen te staan om te bewijzen dat hun toeleveringsketens niet zijn besmet met dwangarbeid uit Xinjiang.

“De leiders waren het eens over het belang van de naleving van de mensenrechten en de internationale arbeidsnormen, en engageerden zich ertoe mensen te beschermen tegen dwangarbeid”, aldus het Witte Huis in een informatieblad.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (24 juni 2021): G-7 Rebukes Chinese Regime Over Human Rights, Demands COVID-19 Origins Investigation

Dit is niet de linkse revolutie van je vader

Commentaar

Radicalen met glinsterende ogen droomden er in de jaren zestig en zeventig van dat ze Amerika zouden overnemen of vernietigen.

Een van hun favoriete motto’s was: “Verander het of raak het kwijt”, zelfs toen de protesten zich richtten op drugs, muziek, ras, klasse, seks, mode — bijna alles en nog wat.

De radicalen van de jaren zestig beleerden Amerika over lange haren en brillen met draadrand, over wie een loser, een square, een bummer was, en wie hip, cool, groovy, mellow en “far out” was. De meeste van deze dwaze revolutionairen waren geen gestoorde Weathermen-moordenaars of SDS-kandidaat-communisten, maar pubers die gewoon deelnamen aan het plezierritje.

Met het einde van de dienstplicht in 1972, het einde van de oorlog in Vietnam, de olie-embargo’s, en een verslechterende economie, verdween de revolutie van de jaren ’60. Cynici beweerden dat de revolutie vooral ging om studenten uit de middenklasse met lang haar die zich op het hoogtepunt van de naoorlogse hoogconjunctuur lieten gaan, hun lusten botvierden en zich er van vergewisten dat ze niet in Vietnam zouden belanden.

Het is niet eens waar dat de jaren ’60 tenminste voor de nodige hervormingen zorgden. De burgerrechtenbeweging en de gelijke rechten voor vrouwen en homo’s waren al voor de hippies ontstaan, net als de folksongs en de vroege rockmuziek.

Wat de revolutie van de jaren ’60 echter deed, was deze trends versnellen — maar ze ook radicaliseren, manipuleren en verruwen.

De strevende “yuppies” van de jaren ’80 waren de natuurlijke opvolgers van de hang-maar-uit “hippies”. De jaren ’60 waren in wezen een narcistische vrijbuiterij waarin “vrijheid” vaak neerkwam op zelfverwennerij en het vermijden van verantwoordelijkheid.

Tegen 1981 maakte de Reagan-revolutie komaf met de uitzichtlozen van de Woodstock-generatie. De meesten werden uiteindelijk volwassen. Zij veranderden hun egocentrische drugs-, seks- en feestimpulsen in fixaties op geld, status en materiële zaken.

De demonstranten van de jaren zestig legden de nadruk op echtscheiding, abortus op bestelling, promiscuïteit, drugsgebruik en eenoudergezinnen. Maar aan het eind van de jaren zeventig en in de jaren tachtig waren de meeste veteranen van de culturele revolutie getrouwd, stichtten ze een gezin, hadden ze een huis gekocht, een baan gekregen en verdienden ze geld.

Deze keer is de linkse aanval van hun nakomelingen anders — en veel onheilspellender. De “woke” kleinkinderen van de vroegere outsiders zijn nu meedogenlozere systematische insiders. De woke en ingeplugde nieuwe gevestigde orde weet hoe geld en macht te gebruiken om Amerika te doen herrijzen als iets wat de stichters en de meeste huidige Amerikanen nooit voor ogen hadden.

Noem één belangrijke instelling die links nu niet controleert en vervormt. De media? De campus? Silicon Valley? Professionele sport? De directiekamer van bedrijven? Stichtingen? De K-12 onderwijsinstelling? De militaire hiërarchie? De “deep state” van de regering? De FBI top?

Politiek links heeft ze allemaal geabsorbeerd. Maar deze keer geloven linkse politici echt dat “met alle mogelijke middelen” niet louter een slogan is. In plaats daarvan is het een model voor het verstoren of vernietigen van Amerikaanse gewoonten, tradities en waarden.

Woke revolutionairen zijn geen bedelaars, landlopers of Grateful Dead groupies. Het zijn zelfs niet een paar idiote en moorddadige terroristen van het Symbionese Bevrijdingsleger die tegen “de Man” vechten.

Zij zijn “de Man.”

Onze revolutionairen van de 21ste eeuw zijn multimiljonairs met slippers, batik T-shirts en neusringen, maar met de absolute macht en het verlangen om te censureren hoe de helft van het land communiceert, of ze volledig te “cancelen”.

Ze komen niet samen in de ruimten van vrije meningsuiting op de campus; zij zijn de campusbeheerders die de vrije meningsuiting verbieden.

Ze protesteren niet buiten het Pentagon; ze zitten binnenin het Pentagon.

Ze zingen niet “eet de rijken”; zij zijn de rijken die eten in de French Laundry van Nappa Valley.

Ze protesteren niet tegen “verstijfde” waarden, want ze zijn intoleranter en puriteinser dan welke Victoriaan ook.

Ze geloven niet in raciale quota’s gebaseerd op “evenredige vertegenwoordiging”, omdat ze racisten zijn die ondervertegenwoordiging van “slechte” raciale groepen en oververtegenwoordiging van “goede” groepen eisen. De kleur van onze huid is hun evangelie, niet de inhoud van ons karakter.

Het zijn top-down revolutionairen. Geen enkele van hun agenda’s, van open grenzen en het veranderen van de grondwet tot kritische rassenleer en het verbieden van schoonbrandende fossiele brandstoffen, wordt ooit gesteund door een meerderheid van de bevolking.

Hun leidend principe is “laat een crisis nooit verloren gaan.” Alleen in tijden van een pandemie, een nationale quarantaine of onstabiele rassenverhoudingen kunnen de nieuwe linkse revolutionairen angst gebruiken om beleid door te drukken dat niemand in rustige tijden zou kunnen verkroppen.

Onze revolutionairen haten andersdenkenden. Ze vernietigen iedereen die vraagtekens zet bij hun door de media bedachte onzin.

De waarheid is hun vijand, en angst is hun wapen. Paranoïde revolutionairen uit de jaren zestig waarschuwden voor George Orwell’s “1984”, maar onze revolutionairen zijn “1984”.

Hoewel deze elitaire linkse revolutie gevaarlijker is dan haar losbollige voorganger uit de jaren ’60, is zij ook kwetsbaarder, gezien haar onhebbelijke, topzware apparaat — maar alleen als het spreekwoordelijke “volk” eindelijk tegen hun waanzin zegt: “Genoeg is genoeg.”

Victor Davis Hanson is een conservatieve commentator, classicus, en militair historicus. Hij is emeritus hoogleraar klassieke talen aan de California State University, senior fellow in klassieke talen en militaire geschiedenis aan de Stanford University, fellow aan het Hillsdale College, en distinguished fellow van het Center for American Greatness. Hanson heeft 16 boeken geschreven, waaronder “The Western Way of War,” “Fields Without Dreams,” en “The Case for Trump.”

De standpunten in dit artikel zijn de meningen van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (10 juni 2021): This Isn’t Your Father’s Left-Wing Revolution

Tijdloze Wijsheid: waarom de grondleggers van de Verenigde Staten zeiden dat je geschiedenis moet studeren

Als er iets is wat de grondleggers van de Verenigde Staten voortdurend herhaalden, dan was het wel dat het bestuderen van de geschiedenis één van de belangrijkste dingen is. Per slot van rekening bestaat de mensheid al veel langer dan eender wie onder ons. Onze soort heeft duizenden jaren ervaring achter de rug. Het ligt voor de hand dat er veel wijsheid te leren valt door die ervaring te bestuderen. Dat is wat onze stichters deden en daarom drongen zij erop aan dat toekomstige generaties hetzelfde zouden doen om onze instellingen in stand te houden.

James Madison, bijvoorbeeld, noemde geschiedenis “een onuitputtelijke bron van vermaak en onderricht”. Inderdaad putte hij, samen met Alexander Hamilton en John Jay, uit deze “onuitputtelijke bron” in hun grote werk, The Federalist Papers. Het was uit die “onuitputtelijke bron” dat de grondleggers putten toen zij onze grondwet ontwierpen, en de reden waarom het de oudste levende geschreven grondwet in de geschiedenis is gebleven.

Ook John Adams drong aan op het belang van het bestuderen van de geschiedenis. Ontelbare citaten zouden als bewijs kunnen dienen, maar een citaat dat vaak over het hoofd wordt gezien, komt uit zijn begintijd. Hij schreef in de stem van de vroege puriteinse gouverneur van Massachusetts, William Bradford, een man die hij diep bewonderde.

In zijn stem vatte hij het soort kennis samen dat zijn New England voorouders volgens hem bezaten, en dat alle generaties moeten bezitten om vrij te zijn: “De geschiedenis van de naties en van de mensheid was ons bekend; en wij beschouwden de soort hoofdzakelijk in relatie tot het systeem van de grote natuur, en haar geheel perfecte auteur. Als gevolg van zulke overpeinzingen was het de onverdroten inspanning van ons leven, om een maatschappij op te richten, gebaseerd op Engelse, humane en christelijke principes.”

Het was om redenen als deze dat Adams’ puriteinse voorouders instellingen voor hoger onderwijs oprichtten zoals Harvard University en waarom talloze generaties hetzelfde hadden gedaan in Europa onder auspiciën van de Katholieke Kerk.

Thomas Jefferson legde in zijn uiteenzetting over de instellingen, wetten en cultuur van zijn geboortestaat Virginia veel nadruk op het belang van onderwijs voor de jeugd, met name op het gebied van de geschiedenis.

“De geschiedenis zal hen, door hen van het verleden op de hoogte te brengen, in staat stellen over de toekomst te oordelen,” schreef hij. “Het zal hen in staat stellen de ervaringen van andere tijden en andere naties te leren kennen; het zal hen kwalificeren als beoordelaars van de daden en plannen van mensen; het zal hen in staat stellen ambitie te herkennen onder elke vermomming die zij kan aannemen; en haar te kennen, om haar standpunten te verslaan. In elke regering op aarde is een spoor van menselijke zwakheid, een kiem van corruptie en ontaarding, die sluwheid zal ontdekken, en goddeloosheid ongemerkt zal openbaren, cultiveren en verbeteren.”

Met andere woorden, de geschiedenis onthulde niet alleen de lessen van de praktische politiek, maar zou de burgers waarschuwen voor de nadering van tirannie.

Benjamin Franklin benadrukte eveneens het belang van de geschiedenis. “Als de geschiedenis een constant onderdeel van hun lectuur wordt,” zei hij over de jeugd, “kunnen dan niet bijna alle soorten nuttige kennis op die manier worden geïntroduceerd in het voordeel van en met plezier voor de student?”

Het lezen van goede geschiedenis, zei hij, “zou in de geest van de jeugd diepe indrukken vestigen van de schoonheid en het nut van deugdzaamheid, openbare geest en standvastigheid.” Het zou ook “gelegenheid geven om uit te weiden over het voordeel van burgerlijke ordes en grondwetten, hoe mensen en hun eigendommen beschermd worden door zich aan te sluiten bij verenigingen en een regering in te stellen”. Het zou hen ook lessen geven over economie, en hoe “hun industrie [wordt] aangemoedigd en beloond, kunsten uitgevonden en het leven comfortabeler gemaakt.”

Wat betreft de deugd die zo noodzakelijk is om vrije samenlevingen bijeen te houden, merkte Franklin op dat de geschiedenis de jongeren zou laten zien “wat de voordelen van vrijheid zijn, de ondeugden van losbandigheid, de voordelen die voortvloeien uit goede wetten en een juiste uitvoering van het recht, enz. Zo kunnen de eerste beginselen van gezonde politiek in de geesten van de jeugd worden vastgelegd.” Ook zou het “veelvuldige gelegenheden bieden om de noodzaak van een openbare godsdienst aan te tonen, vanwege het nut ervan voor het publiek; [en] het voordeel van een godsdienstig karakter onder privé-personen.”

En in zijn afscheidsrede deed George Washington een beroep op de lessen van de geschiedenis toen hij zijn landgenoten smeekte om te onthouden dat “rede en ervaring ons beide verbieden om te verwachten dat nationale moraliteit kan zegevieren met uitsluiting van religieuze principes.” En voordat hij iemand tot procureur-generaal van de Verenigde Staten benoemde, informeerde hij naar “zijn diepgang in de wetenschap van de politiek, of met andere woorden zijn kennis van de geschiedenis”.

Kortom, onze stichters wisten dat we alleen een vrij volk konden blijven als we de lessen van de geschiedenis leerden. De menselijke soort is niet met ons begonnen, en (als God het wil) zal het ook niet met ons eindigen.

Zoals ik al zo vaak heb gezegd, moeten we ons niet tot onszelf beperken. Maar dat is precies wat we hebben gedaan in onze hele onderwijsinstelling. Het is nog nooit zo gemakkelijk geweest om toegang te krijgen tot de grote klassiekers van de menselijke beschaving en ze te bestuderen. Het kostte onze stichters een leven lang en een klein fortuin om die van hen te verkrijgen – wij kunnen die van ons in een paar muisklikken hebben, dankzij het internet. In plaats van de lessen van de geschiedenis te vereren, wordt onze kinderen vaak geleerd ze te verachten, of nog erger, te negeren.

Als we een vrij volk willen blijven, moet de serieuze, nuchtere, en ja, fascinerende studie van de geschiedenis weer een prominente plaats krijgen in de Amerikaanse klaslokalen. Laat onze kinderen de grote klassiekers lezen van Griekse, Romeinse, Chinese, Arabische, Middeleeuwse, en andere beschavingen. Laat ze nadenken over de menselijke aard door de ervaringen van zoveel andere mensen in zoveel andere tijden en plaatsen in zich op te nemen.

Laat ze onderweg de nederigheid leren die zo’n studie noodzakelijkerwijs met zich meebrengt. Ze zullen leren dat de nieuwste ideeën vaak iteraties zijn van de slechtste ideeën – vaak geprobeerd, vaak mislukt. Ze zullen leren wantrouwig te staan tegenover demagogen die hen ervan proberen te overtuigen dat de problemen van de wereld kunnen worden opgelost door een ideologisch syllogisme, en dat een utopie binnen handbereik ligt als de mensen maar uit de weg gaan. Zij zullen leren dat morele grenzen niet voor niets bestaan, en dat, hoewel “er een weg is die de mens juist lijkt”, deze vaak “in de dood eindigt”. Ze zullen leren wat er gebeurt als samenlevingen morele beperkingen afbreken waarvan ze niet eens de moeite hebben genomen het doel te begrijpen – en de rampspoed die daar steevast het gevolg van is.

Tenslotte zullen ze leren dat de menselijke natuur in de duizenden jaren van de opgetekende geschiedenis geen spat veranderd is. Ze zullen de wijsheid leren die ontelbare idealisten en revolutionairen heeft gefrustreerd, maar de wijzen voortdurend troost biedt, namelijk dat “er niets nieuws onder de zon is”. Daarom zijn klassiekers toch klassiekers: ze vinden weerklank ondanks de eeuwen- of zelfs millennia-lange kloof tussen schrijver en lezer. Dat zou niet mogelijk zijn als de menselijke natuur kon worden gevormd door ideologen, of de geschiedenis kon worden herschapen door fanatici.

De lessen van de geschiedenis aarden ons. Ze verlichten ons. En het allerbelangrijkste: zij maken ons nederig en verhinderen daardoor de steile val die onvermijdelijk het gevolg is van de moeder van alle ondeugden, de ondergang van alle individuen en samenlevingen: de hoogmoed.

Dit zijn het soort lessen uit de geschiedenis die onze stichters ons opdroegen te onthouden en te bestuderen. Het voortbestaan van onze Republiek zal afhangen van het feit of we dat doen of niet.

Joshua Charles is een voormalig speechschrijver voor het Witte Huis voor Vice President Mike Pence, No. 1 New York Times bestseller auteur, een historicus, schrijver/ghostwriter, en openbaar spreker. Hij was historisch adviseur voor verschillende documentaires en publiceerde boeken over onderwerpen variërend van de Founding Fathers, tot Israël, tot de rol van het geloof in de Amerikaanse geschiedenis, tot de impact van de Bijbel op de menselijke beschaving. Hij was de senior redacteur en conceptontwikkelaar van de “Global Impact Bible,” gepubliceerd door het in D.C. gevestigde Museum of the Bible in 2017, en is als geleerde verbonden aan het Faith and Liberty Discovery Center in Philadelphia. Hij is een Tikvah en Philos Fellow en heeft in de hele VS gesproken over onderwerpen als geschiedenis, politiek, geloof en wereldbeeld. Hij is concertpianist en heeft een master in overheid en een graad in rechten. Volg hem op Twitter @JoshuaTCharles of kijk op JoshuaTCharles.com.

De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (8 juni 2021): Timeless Wisdom: Why the Founders Said You Should Study History

Geen resultaten in Bing voor ‘Tank Man’ door menselijke fout, zegt Microsoft

Microsoft legde vrijdag de oorzaak bij een “toevallige menselijke fout” toen zijn zoekmachine Bing gedurende een deel van de dag geen resultaten heeft opgeleverd wanneer gebruikers in de Verenigde Staten en elders de query “tank man” invoerden.

Gebruikers in de Verenigde Staten en andere landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Singapore, meldden dat Bing het bericht “Er zijn geen resultaten voor tankman” teruggaf toen ze probeerden te zoeken op de term.

Concurrerende zoekmachine Google daarentegen gaf veel resultaten voor de afbeelding wanneer de zoekopdracht “tankman” op vrijdag werd ingevoerd.

Sommige gebruikers van sociale media maakten zich zorgen dat Bing, een van de weinige buitenlandse zoekmachines die in China beschikbaar zijn, de term mogelijk had gecensureerd op de 32e verjaardag van het Tiananmen bloedbad op 4 juni 1989,.

“Dit is te wijten aan een toevallige menselijke fout en we zijn actief bezig om dit op te lossen,” zei Microsoft in een verklaring aan nieuwszenders. Kleinere zoekmachines zoals DuckDuckGo die  een licentie hebben op resultaten van Microsoft, kregen te maken met soortgelijke problemen rond zoekopdrachten naar “tank man” en zeiden dat ze snel een oplossing verwachtten.

Enkele uren nadat het probleem werd gemeld, toonde Bing terug beelden van de iconische “tank man” voor de zoekopdracht vanaf het begin van zaterdag oostelijke tijd.

Kenneth Roth, de uitvoerend directeur van Human Rights Watch, zei op Twitter dat hij de verklaring van Microsoft moeilijk kon geloven.

“Schandalig: op de verjaardag van de moorddadige onderdrukking op het Plein van de Hemelse Vrede geeft Microsofts zoekmachine Bing plotseling geen afbeeldingen meer als je zoekt op ‘tankman’, de iconische foto. Ik heb het net geprobeerd,” schreef hij. “Moeilijk te geloven dat dit een onopzettelijke fout is.”

“Tank man” verwijst naar de iconische niet-geïdentificeerde man die staande voor een rij tanks in de buurt van het Plein van de Hemelse Vrede op 5 juni 1989 werd afgebeeld — een dag nadat de Chinese Communistische Partij (CCP) hun troepen opdracht gaf om tanks in te zetten en het vuur te openen op burgers na weken van protesten gecentreerd op het Plein van de Hemelse Vrede.

De CCP heeft nooit een volledig verslag van het geweld vrijgegeven. Een paar dagen na 4 juni 1989 maakte de CCP een dodental van ongeveer 300 bekend, waarvan de meesten soldaten waren. Rechtenorganisaties en getuigen zeggen echter dat duizenden mensen zijn omgekomen. Anonieme bronnen binnen de CCP zeggen dat er minstens 10.000 mensen zijn gedood, volgens een vrijgegeven Britse diplomatieke kabel en gedeclasseerde documenten van het Witte Huis.

Reuters meldde dat volgens een voormalige werknemer een aanzienlijk percentage van de Microsoft-werknemers die aan Bing werken, in China gevestigd zijn, waaronder sommigen die werken aan beeldherkenningssoftware.

China staat erom bekend zoekmachines die in zijn rechtsgebied opereren te dwingen hun resultaten te censureren, maar die beperkingen worden elders zelden toegepast.

Reuters heeft bijgedragen aan dit verslag.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (05 juni 2021): ‘Tank Man’ Image Search Showed No Results on Bing Due to Human Error, Microsoft Says

E-mails onthullen hoe invloedrijke artikelen tot stand kwamen die de theorie van de ‘natuurlijke oorsprong’ van COVID-19 poneerden

De twee belangrijkste artikelen waarin de theorie van de “natuurlijke oorsprong” van de uitbraak van COVID-19 wordt gepromoot, zijn afkomstig van wetenschappers die deel uitmaakten van een reactieteam van “deskundigen” dat door de National Academies of Sciences, Engineering, Medicine (NASEM) was ingeschakeld, in antwoord op een verzoek van een ambtenaar van het Witte Huis.

Deze invloedrijke artikelen werden uitvoerig gebruikt door media-organisaties om de theorie te promoten dat COVID-19 een natuurlijke oorsprong zou hebben, terwijl tegelijkertijd alternatieve theorieën – waaronder die van een mogelijk labo lek – werden afgedaan als samenzweringstheorieën.

De artikelen lijken deel uit te maken van een gecoördineerde inspanning die zijn oorsprong vindt in een teleconferentie op 1 februari 2020 georganiseerd door Dr. Anthony Fauci, directeur van het National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID), en Dr. Jeremy Farrar, directeur van de Britse Wellcome Trust, die plaatsvond nadat een groep gezondheidsambtenaren eind januari 2020 aan het werk gegaan was om te reageren op publieke berichtgeving over een mogelijk verband tussen COVID-19 en het Wuhan Institute of Virology in China.

Na de gesprekken tussen de ambtenaren werd de publieke discussie over de mogelijkheid dat een labo lek de bron was van de verspreiding van COVID-19 actief onderdrukt door sociale media platformen, gezondheidsambtenaren en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

Het eerste artikel, meer bedoeld als een open brief aan het publiek, werd gepubliceerd op 19 februari 2020 en ondertekend door een aantal wetenschappers. Uit een e-mail van 6 februari 2020 (blz. 251) die U.S. Right to Know kon inzien na een verzoek om informatie, bleek dat EcoHealth-voorzitter Peter Daszak de brief had opgesteld waarin hij opriep tot “solidariteit met alle wetenschappers en gezondheidswerkers in China”.

Daszak’s organisatie heeft in het verleden $3.7 miljoen aan fondsen ontvangen van Fauci’s NIAID, waarvan tenminste $600.000 naar het Wuhan Instituut is gegaan.

Het P4 laboratorium op de campus van het Wuhan Instituut voor Virologie in Wuhan, provincie Hubei, China, op 13 mei 2020. (HECTOR RETAMAL/AFP via Getty Images)

In de brief van Daszak wordt opgemerkt dat “het transparant delen van gegevens over deze uitbraak nu wordt bedreigd door geruchten en verkeerde informatie over de oorsprong ervan.”

“We staan samen om samenzweringstheorieën die suggereren dat COVID-19 geen natuurlijke oorsprong heeft, krachtig te veroordelen”, staat in de brief die door 27 wetenschappers is ondertekend.

Het tweede artikel, “The Proximal Origin of SARS-CoV-2“, gepubliceerd op 17 mrt. 2020 in het tijdschrift Nature, richtte zich op de wetenschappelijke gemeenschap. Dit artikel werd geleid door “corresponding author” Kristian Andersen, die onlangs zijn hele Twitter-profiel heeft verwijderd, samen met vier andere onderzoekers.

Van de vijf wetenschappers die het artikel schreven, hadden er vier rechtstreeks deelgenomen aan de teleconferentie tussen Fauci- en Farrar – die in een e-mail van Farrar van 1 februari 2020 (blz. 3.197) werd omschreven als een “discussie … die in volstrekt vertrouwen werd gevoerd”.

De enige auteur die niet aanwezig was op de teleconferentie van 1 februari 2020 heeft sindsdien zijn standpunt herroepen.

NASEM: Aanvullende gegevens “nodig om de oorsprong en evolutie van het virus vast te stellen”

Net voordat Daszak het ontwerp van de Lancet-brief verspreidde, was er op 3 februari 2020 een bijeenkomst (blz. 116), georganiseerd door de National Academies of Sciences, Engineering, Medicine (NASEM), waar naar verluidt “functionarissen van de FBI, het Office of the Director of National Intelligence, samen met de NIH en het Department of Health and Human Services” bij aanwezig waren.

De inderhaast bijeengeroepen vergadering kwam er op dringend verzoek van Kelvin Droegemeier, directeur van het Office of Science and Technology Policy (OSTP) van het Witte Huis, die de NASEM vroeg om “te helpen de oorsprong van 2019-nCoV vast te stellen.”

De NASEM-vergadering kwam twee dagen na de teleconferentie van Fauci en Farrar. Interne e-mails van Fauci, vrijgegeven via verzoeken tot vrijgave van informatie, onthullen dat de teleconferentie werd ingegeven door de publicatie van een artikel in Science dat verwees naar een artikel van 9 november 2015 in Nature over “gain-of-function” experimenten die werden uitgevoerd in het Wuhan lab met behulp van “chimere virussen” bij muizen en die werden gefinancierd door Fauci’s organisatie.

De NASEM-bijeenkomst omvatte een presentatie van 10 minuten (blz. 116) van Fauci tijdens de bijeenkomst van een uur, en ook zowel Daszak als Andersen waren aanwezig.

NIAID-directeur Dr. Anthony Fauci luistert tijdens een Senate Appropriations Labor, Health and Human Services Subcommittee hoorzitting over de begrotingsramingen voor National Institute of Health en de staat van medisch onderzoek op Capitol Hill in Washington, op 26 mei 2021. (Sarah Silbiger/Pool/Getty Images)

De interne e-mails suggereren dat er een aanzienlijke interne discussie was na de formele vergadering – van zowel functionarissen bij NASEM als de deskundigen die door de organisatie waren ingeschakeld voor advies – over de officiële reactie op het verzoek van Droegemeier.

Andersen reageerde op de discussie van Daszak en de rest van de deskundigengroep per e-mail (blz. 125) op 4 februari 2020, en schreef “Ik vraag me af of we ons niet standvastiger moeten opstellen in de kwestie van de genetische manipulatie. De belangrijkste maffe theorieën die momenteel de ronde doen, gaan ervan uit dat dit virus op de een of andere manier met opzet is gemanipuleerd en dat is aantoonbaar niet het geval. Genetische manipulatie kan vele dingen betekenen en kan worden gedaan voor fundamenteel onderzoek of om onfrisse redenen, maar de gegevens tonen onomstotelijk aan dat geen van beide is gedaan”.

Andersen had Fauci echter enkele dagen voor de Fauci-Farrar-teleconferentie van 1 februari 2020 een e-mail gestuurd waarin hij opmerkte dat “men echt goed naar alle sequenties moet kijken om te zien dat sommige kenmerken (mogelijk) gemanipuleerd lijken”.

Het antwoord van de NASEM werd ook gevormd door Trevor Bedford, een computationeel bioloog die het volgende voorstelde: “1. Ik zou het hier niet hebben over bindingsplaatsen. Als je het bewijsmateriaal gaat wegen, is er voor beide scenario’s veel te overwegen. 2. Ik zou zeggen ‘geen bewijs van genetische manipulatie’, punt.”

De gebeurtenissen gingen snel. Op 4 februari 2020 schreef Andrew Pope van NASEM aan de deelnemers, waarin hij opmerkte: “De plannen zijn veranderd wat betreft ons product. In plaats van een ‘Based on Science’ web posting, ontwikkelen we nu een brief die ondertekend zal worden door de 3 voorzitters van onze 3 Academies.”

Na veel beraadslaging werd op 6 februari 2020 een antwoord van NASEM’s Marcia McNutt, John Anderson en Victor Dzau naar Droegemeier van het Witte Huis gestuurd, waarin werd opgemerkt dat de NASEM “vooraanstaande deskundigen had geraadpleegd … die konden helpen de oorsprong en evolutie van 2019-nCoV te verduidelijken.”

De brief bevatte het officiële advies van het NASEM-deskundigenpanel, dat “ons heeft meegedeeld dat aanvullende genomische sequentiegegevens van geografisch en temporeel gediversifieerde virusmonsters nodig zijn om de oorsprong en evolutie van het virus te bepalen”.

Concepten van Daszak en Andersen brieven worden verspreid

Een dag voor het officiële antwoord van de NASEM circuleerde Daszak echter al zijn brief waarin hij de oorsprong van het laboratorium afdeed als een samenzweringstheorie. En volgens Andersen’s co-auteur Robert Garry, circuleerde er ook reeds een concept van Andersen’s “The Proximal Origin of SARS-CoV-2” artikel voor Nature op het moment van NASEM’s antwoord.

Ralph Baric, een viroloog die samenwerkte met Wuhan Institute of Virology directeur Shi Zheng-Li aan “gain-of-function” experimenten, was opgenomen in vroege ontwerpen van Daszak’s brief. In een e-mail van 6 februari 2020 schreef Daszak dat er “geen noodzaak was voor jou om de ‘Verklaring’ te ondertekenen Ralph!!!”, waarop Baric antwoordde: “Ik denk ook dat dit een goede beslissing is. Anders ziet het er egoïstisch uit en verliezen we impact. Ralph”

Baric was de auteur van het Nature-artikel van 9 november 2015, dat de aanzet gaf tot de conferentie die Fauci en Farrar op 1 februari 2020 hielden.

Tijdens de verspreiding van zijn concepten, vertelde Daszak mensen (p. 273): “Ik heb hieronder een eerste lijst gemaakt. Suggereert u alstublieft namen van collega’s waarvan u denkt dat zij dit ook zouden willen ondersteunen.”

Daszak sloot af (p. 274) met de volgende boodschap aan degenen die op de hoogte waren van het eerste ontwerp: “Merk op dat deze verklaring geen EcoHealth Alliance logo zal hebben en niet identificeerbaar zal zijn als afkomstig van een organisatie of persoon, het idee is om dit te publiceren als een gemeenschap die onze collega’s ondersteunt.”

Interessant is dat Daszak een dag eerder, toen hij voor het eerst begon met het rondsturen van zijn ontwerp, verklaarde dat hij “deze verklaring niet zou moeten ondertekenen, zodat het enige afstand van ons heeft en daardoor niet op een contraproductieve manier werkt.” Daszak vervolgde: “We zullen het dan naar buiten brengen op een manier die het niet koppelt aan onze samenwerking, zodat we zoveel mogelijk een onafhankelijke stem laten weerklinken.”

Het is niet duidelijk waarom Daszak van gedachten veranderde en uiteindelijk toch de brief ondertekende.

Het Lancet artikel van 19 februari was ondertekend door 27 wetenschappers van over de hele wereld. Hoewel slechts twee ondertekenaars, Farrar en Christian Drosten, daadwerkelijk aanwezig waren op de teleconferentie van 1 februari, waren ten minste vijf van hen direct verbonden aan EcoHealth Alliance. Daarnaast waren er twee partners van EcoHealth. Deze banden werden niet vermeld in de Lancet brief. In plaats daarvan verklaarden de auteurs specifiek dat zij geen concurrerende belangen hadden.

Bovendien werkten vijf van de ondertekenaars met of voor de Wellcome Trust onder leiding van Jeremy Farrar.

Sommige ondertekenaars die niets te maken hebben met de teleconferentie van 1 februari of met EcoHealth zijn onlangs van mening veranderd over de oorsprong van het virus. Stanley Perlman zegt nu dat de theorie van het labo lek “terug op tafel ligt“. En ondertekenaar Charles Calisher beweert dat het “overdreven” was om het labo lek een samenzweringstheorie te noemen.

Een andere ondertekenaar, Peter Palese, eist nu een behoorlijk onderzoek. Met name professor Bernard Roizman van de Universiteit van Chicago heeft verklaard dat het virus door “slordigheid” uit het lab is gekomen, en beweert dat het personeel van het Wuhan lab “niet kan toegeven dat ze zoiets stoms hebben gedaan”.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (8 juni 2021): Emails Reveal How Influential Articles That Established COVID-19 Natural Origins Theory Were Formed

 

Opnieuw in verbinding komen met de goedheid van het universum: ‘Pythagoreeërs vieren de zonsopgang’

Toen ik in New York woonde, ging ik ‘s avonds soms naar het dak van mijn flat om naar de hemel te kijken. In de stad verduisterden de hoge gebouwen en hun verlichting de nachtelijke hemel en verminderden de schittering van de sterren.

Te midden van de drukte van de stad voelde het vaak alsof we een verbinding misten met wat diepgaander en essentiëler was. Het was alsof we de uitgestrektheid en mysterie van het universum hadden weggecijferd.

Natuurlijk was dit niet altijd het geval. De ouden, zoals de Griekse denker Pythagoras, hechtten groot belang aan de verbinding die wij mensen hebben met het universum in het algemeen.

Pythagorisme

Velen van ons kennen Pythagoras door de stelling van Pythagoras die wij tijdens ons lager en middelbaar onderwijs hebben geleerd. Verschillende interpretaties van het leven en de principes van Pythagoras vormen het Pythagorisme.

Maar wie was Pythagoras en waarom was hij zo invloedrijk?

Wij geloven dat Pythagoras ongeveer 2.600 jaar geleden leefde. De Griek heeft zelf niets geschreven, en wat wij over hem weten komt uit secundaire bronnen die meer dan 100 jaar na zijn dood zijn geschreven. Daarom is er maar weinig over hem bekend dat we met zekerheid kunnen zeggen.

Toch weten we dat Pythagoras in feite beroemd was om zijn inzicht in de onsterfelijkheid van de ziel, het leven na de dood, religieuze rituelen, supernormale vermogens en strikte zelfdiscipline. De god Apollo werd met hem in verband gebracht.

Volgens de Pythagoreeërs werd het universum gestructureerd en geordend door morele principes en numerieke verhoudingen. Zij die de morele principes en de numerieke verhoudingen van het universum onderzochten, konden toegang krijgen tot de harmonie ervan.

De planeten bewogen harmonieus, en hun beweging produceerde geluiden volgens mathematische verhoudingen. Deze geharmoniseerde geluiden waren hemelse muziek, en de harmonie van de muziek werd een manier voor de ziel om gezuiverd te worden en zich te verenigen met de hemelen.

Pythagoreeërs zagen de planeten ook als goddelijke instrumenten van rechtvaardigheid, en de zon en de maan werden gezien als plaatsen waar gezegende zielen na hun dood naar toe zouden gaan. We kunnen dus aannemen dat de Pythagoreeërs geloofden dat het universum het goede beloonde en het kwade bestrafte in relatie tot hoe goed een persoon zich kon harmoniseren met de morele principes van het universum en begreep hoe het mathematisch geordend was.

‘Pythagoreeërs vieren de zonsopgang’

“Pythagoreeërs vieren de zonsopgang” is een schilderij van de in Rusland geboren historie- en genreschilder Fjodor Bronnikov (1827-1902). Zoals de titel suggereert, stelt het schilderij een groep Pythagoreeërs voor die de zonsopgang vieren.

Op het schilderij dragen de Pythagoreeërs lichtgekleurde, klassieke gewaden. Zes van hen bespelen muziekinstrumenten en vier knielen uit eerbied voor de opgaande zon. De man in het middelpunt staat voor de anderen met uitgestrekte armen alsof hij de zon verwelkomt.

Rechts op de achtergrond staan vier figuren – twee vrouwen en twee kinderen – die de viering gadeslaan. Op de verre achtergrond staat een tempel, vermoedelijk de Delphische Tempel van Apollo. Apollo was de god van de muziek, harmonie en licht.

De hoofdfiguren bevinden zich op een verhoogde richel die uitkijkt over Delphi. De zon is niet zichtbaar, maar haar licht schijnt van links in de compositie. De maan staat helemaal bovenaan rechts in de compositie.

Opnieuw in verbinding komen met de morele mysteries van het universum

Welke wijsheid kunnen we uit dit schilderij halen voor ons hedendaagse leven?

Ten eerste vertegenwoordigt de hoofdfiguur, die de zon met uitgestrekte armen verwelkomt, voor mij de diepe verbinding die wij met het universum kunnen hebben, een verbinding die voor ons misschien verloren is gegaan.

De afgebeelde figuur staat met het onderste kwart van zijn lichaam tegen de aarde, terwijl het bovenste deel tegen de hemel staat. De plaatsing van deze figuur kan suggereren dat hij de bemiddelaar is tussen – dat wil zeggen, hij harmoniseert – hemelse en aardse dingen.

Waarom verwelkomt de figuur de zon? Iets verwelkomen suggereert gastvrijheid en dankbaarheid. Tegenover wat is de figuur gastvrij en dankbaar? Met andere woorden, wat zou de zon kunnen voorstellen? Voor de Pythagoreeërs was de zon een hemel waar goede mensen naar toe gingen. De zon herbergt dus al het goede wat het menselijke hart en de menselijke geest betreft. Maar de zon zorgt ook voor licht, warmte en groei hier op aarde door van zichzelf te geven en er niets voor terug te vragen.

Is de goedheid die de zon vertegenwoordigt een goedheid waardoor het hart en de geest kunnen geven zonder er iets voor terug te verlangen? Toont de persoon gastvrijheid en dankbaarheid ten opzichte van dit type goedheid? Is het dit type van goedheid dat ons verbindt met de grotere mysteries van het universum?

Ten tweede zie ik betekenis in de personen die muziekinstrumenten bespelen. De Pythagoreeërs geloofden dat muziek, als zij harmoniseerde met de klanken van de hemel, onze geest kon zuiveren. Zoals de figuur die de zon verwelkomt, bevinden ook de musici zich tussen hemel en aarde.

Hoewel het onduidelijk is of de eerste Pythagoreeërs over andere kunsten dan muziek spraken, was “muziek” doorgaans een algemene term voor de kunsten in het oude Griekenland. Volgens Monroe Beardsley, auteur van “Esthetiek: Van het klassieke Griekenland tot het heden”, “kan ‘Muziek’ (mousike) … muziek betekenen, of schone kunsten in het algemeen, of zelfs zoiets als algemene cultuur.”

Is het dan zo dat de kunsten die de mens zuiveren en de hemel verheerlijken, zijn als de zon, in die zin dat zij al het goede van het menselijk hart en de menselijke geest herbergen, en dat zij van zichzelf hun licht, warmte en groei hier op aarde geven zonder er iets voor terug te verlangen?

Hoe zouden de kunsten er vandaag uitzien als ze zulke hemelse kwaliteiten zouden belichamen? Hoe zou de beschaving eruit zien als we ons opnieuw zouden interesseren voor het mysterie van de goedheid zelf en voor de mysteries van het grotere universum in relatie tot onszelf?

De traditionele kunsten bevatten vaak spirituele voorstellingen en symbolen, waarvan de betekenis verloren kan gaan door onze moderne geest. In onze serie “Naar binnen reiken: Wat traditionele kunst het hart te bieden heeft” interpreteren we beeldende kunst op manieren die voor ons vandaag moreel inzichtelijk kunnen zijn. We gaan er niet van uit dat we absolute antwoorden kunnen geven op vragen waar generaties mee geworsteld hebben, maar hopen dat onze vragen zullen inspireren tot een reflectieve reis op weg naar het worden van meer authentieke, compassievolle en moedige menselijke wezens.

Eric Bess is praktiserend beeldend kunstenaar en doctoraal kandidaat aan het Instituut voor Doctorale Studies in de Beeldende Kunsten (IDSVA).

Origineel gepubliceerd op The Epoch Times (14/2/2021): Reconnecting to the Goodness of the Universe: ‘Pythagoreans Celebrate Sunrise’

Hoe William-Adolphe Bouguereau omging met rouw

Als mens doen we ons best om met de pijn van de dood om te gaan. Vandaag zullen we bekijken hoe een van de grootste kunstenaars van de 19e eeuw, William-Adolphe Bouguereau, in zijn schilderijen met de dood omging.

Bouguereau’s artistieke ontwikkeling

Bouguereau werd in 1825 geboren in La Rochelle, Frankrijk, en ging op jonge leeftijd naar de plaatselijke school, waar hij indruk maakte op zijn klasgenoten met de tekeningen die hij maakte in zijn schriften en schoolboeken. De zaak van zijn vader liep echter slecht en hun financiële situatie leidde vaak tot ruzies tussen zijn ouders. Het duurde niet lang voordat Bouguereau’s ouders hun kinderen naar familie stuurden.

De jonge Bouguereau ging logeren bij zijn oom, die hem liefde en genegenheid toonde en de liefde van de jongen voor de klassieke cultuur stimuleerde. In 1839, toen Bouguereau 14 jaar oud was, schreef zijn oom hem in bij het college van Pons om godsdienst en klassieke literatuur te studeren, die van invloed zouden zijn op veel van zijn latere kunstwerken.

In Pons kreeg Bouguereau enkele van zijn eerste tekenlessen van een professor genaamd Louis Sage, een leerling van de grote neoklassieke schilder Jean-Auguste-Dominique Ingres.

Na enkele jaren begon Bouguereau’s vader zich te bekwamen in de olijfoliehandel en wilde dat zijn zoon hem zou helpen in het familiebedrijf. Zo keerde Bouguereau op 17-jarige leeftijd naar huis terug, hoewel hij zijn kunststudies wilde voortzetten.

Toch was zijn artistieke gave onmiskenbaar en zijn familie en vrienden hielpen zijn vader ervan te overtuigen de jongen in te schrijven voor kunstcursussen aan de gemeentelijke kunstschool, waar hij de prijs voor beste historische schilderkunst won. Vervolgens besloot Bouguereau, met de zegen van zijn vader, om voltijds kunst te gaan studeren.

Omdat hij geld nodig had om in Parijs te kunnen studeren, verdiende hij zijn geld met het schilderen van portretten, terwijl zijn oom hem onderdak verschafte.

In Parijs ging Bouguereau werken in het atelier van de Franse kunstenaar François Picot. Als nieuwe student in het atelier werd hij ontgroend, gedwongen drank te kopen en werd hij gedwongen onbeduidende taken te verrichten. Deze karweitjes zouden zijn verantwoordelijkheid zijn tot er een nieuwe student zou komen.

Bouguereau hield echter van Picot, en hij hield vol om onder de hoede van Picot de beste kunstenaar te worden die hij maar kon zijn. In 1846 werd Bouguereau ternauwernood toegelaten tot de Ecole des Beaux-Arts, een prestigieuze school voor traditionele schone kunsten.

In 1850 wist hij door hard werken en doorzettingsvermogen de Grand Prix de Rome te winnen, de hoogste competitieve prijs van de Ecole des Beaux-Arts. Het winnen van de Grand Prix stelde Bouguereau in staat een reis van een jaar naar Rome te maken, waar hij de kunst van de grote meesters bestudeerde.

Na zijn terugkeer in Frankrijk werd hij al snel een van de populairste en meest gevraagde schilders. Hij vestigde zich, trouwde in 1866 en kreeg kinderen. En dit is waar Bouguereau’s verhaal er een wordt van herhaaldelijk verlies. Hij had vijf kinderen bij zijn eerste vrouw, Marie-Nelly Monchablon; vier van deze kinderen en zijn vrouw zouden voor hem overlijden.

De pijn wegschilderen

Schilderen werd de manier waarop Bouguereau met zijn verliezen omging. Scheppen bracht hem troost. Hij zei: “Elke dag ga ik vol vreugde naar mijn atelier; als ik ‘s avonds vanwege de duisternis moet stoppen[,] kan ik nauwelijks wachten tot de volgende morgen komt … als ik me niet aan mijn dierbare schilderkunst kan wijden[,] voel ik me ellendig.”

Dus wat schilderde hij na de dood van zijn kinderen? Hoe ging hij om met zijn pijn? Hoe herdacht hij zijn kinderen? Verschillende van zijn schilderijen geven ons inzicht in deze vragen.

Volgens “William Bouguereau: His Life and Works” door Damien Bartoli en Frederick Ross, “dompelde Bouguereau zich opnieuw onder in zijn kunst, zijn enige effectieve palliatief tegen rouw.” Na de dood van zijn oudste zoon George wenste Bouguereau een project te voltooien dat hem voortdurend bezighield, een project dat hem in feite achtervolgde, want hij wilde zo graag door middel van zijn kunst een laatste, subliem eerbetoon brengen aan zijn onfortuinlijke zoon George.

Dit project zou zijn versie van de “Pietà” worden, wat een Italiaans woord is dat “medelijden” of “compassie” betekent. In “Pietà” beeldt Bouguereau de Maagd Maria af, gekleed in het zwart om te rouwen over de dood van haar zoon, die ze nu stevig in haar armen houdt.

De Maagd Maria lijkt ons rechtstreeks aan te kijken, hoewel ze misschien ook naar boven kijkt. Hoe dan ook, haar blik vraagt ons om haar verlies te delen. Zowel zij als Jezus zijn getooid met een vergulde stralenkrans, die hun goddelijkheid suggereert.

Negen engelen omringen de twee centrale figuren, en in tegenstelling tot het zwart dat de Maagd draagt en het wit dat Jezus draagt, dragen de negen engelen de kleuren van de regenboog. Samen met het zwart van de Maagd Maria en het wit van Jezus, vertegenwoordigt de regenboog alle mogelijke kleuren die gebruikt kunnen worden om een afbeelding te schilderen.

Volgens Kara Ross van het Art Renewal Center “symboliseert de regenboog in dit schilderij dat het offer van Jezus compleet was en dat de menselijke ziel opnieuw geboren kan worden en na de dood kan opstijgen naar God”.

“Pietà,” 1876, door William-Adolphe Bouguereau. Olieverf op doek, 87.7 inches bij 58.7 inches. Privé collectie. (Publiek Domein)

De troost van de kunst

Schilderde Bouguereau alleen maar een beeld waar hij zich mee kon vereenzelvigen in zijn tijd van lijden? Of vroeg hij de toeschouwer ook zijn pijn te voelen? Of geloofde hij misschien dat het scheppen van goddelijke beelden zijn lijden kon verzachten en zijn ziel kon helpen opnieuw geboren te worden?

Kort na de dood van zijn zoon werd Bouguereau’s vrouw, Nelly, erg ziek. Ze was net bevallen van een zoon die ze Maurice noemden. Binnen ongeveer twee maanden stierven zowel Nelly als Maurice.

Deze keer verwerkte Bouguereau zijn verdriet in twee schilderijen: “De Maagd van Troost” en “Een Ziel in het Paradijs.”

“De Maagd van Troost” toont een bedroefde moeder, gekleed in het zwart, die zich op de schoot van de Maagd Maria heeft geworpen vanwege de dood van haar zoon. De Maagd Maria zit op een elegante troon en heeft een aureool van goud. Zij steekt haar handen op en kijkt omhoog alsof zij wil zeggen dat deze dingen in de handen van God zijn.

“De Maagd van Troost,” 1877, door William Bouguereau. Olieverf op doek, 80.3 inches bij 57.8 inches. Straatsburg Museum van Schone Kunsten, Frankrijk. (Publiek Domein)

“Een ziel in het paradijs” toont twee engelen die een jonge vrouw van de duisternis beneden naar het gele licht van de hemel dragen, dat de silhouet van de engel rechtsboven in de compositie voorstelt.

Ook hier gebruikte Bouguereau de creatie van goddelijke beelden om te suggereren dat deze pijnlijke omstandigheden in het leven buiten onze controle liggen, dat ze in de handen van God zijn, en dat het goddelijke licht van de hemel potentieel openstaat voor ons allemaal.

“Een ziel in het paradijs,” 1878, door William Bouguereau. Olieverf op doek, 70.8 inches bij 108.2 inches. Museum van Kunst en Archeologie van de Périgord, Frankrijk. (Publiek Domein)

Kunst kan troost en troost bieden, niet alleen voor de kunstenaar maar ook voor degenen die ernaar kijken. Kunst kan ook compassie opwekken. Door het lijden van andere mensen te tonen, kunnen kunstwerken ons uitnodigen om in dat lijden te delen. Tenslotte kan kunst ons aanmoedigen om na te denken over wat er voorbij ons menselijk leven zou kunnen zijn.

De kunstgeschiedenis is een verhaal dat zich voor altijd ontvouwt. Het is ook ons verhaal, het verhaal van het menselijk ras. Elke generatie kunstenaars beïnvloedt hun respectievelijke culturen met hun kunstwerken en hun beslissingen in het leven. Deze serie zal verhalen uit de kunstgeschiedenis delen die ons aanmoedigen onszelf af te vragen hoe we meer oprechte, zorgzame en geduldige menselijke wezens kunnen zijn.

Eric Bess is beeldend kunstenaar en promovendus aan het Institute for Doctoral Studies in the Visual Arts (IDSVA).

Pompeo bevestigt hevige weerstand tegen onderzoek naar het Wuhan lab

Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo bevestigde op 3 juni aan The Epoch Times dat zijn inspanningen om tot op de bodem uit te zoeken hoe het CCP-virus – ook bekend als Covid-19 – zich van China naar de Verenigde Staten verspreidde, stuitte op aanhoudend verzet binnen de Amerikaanse regering.

Op 3 juni verscheen een Vanity Fair reportage waarin werd onthuld dat belangrijke ambtenaren diep binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken probeerden te voorkomen dat het publiek te weten kwam dat er Amerikaans geld was gebruikt ter ondersteuning van genetisch onderzoek in het Chinese Wuhan Instituut voor Virologie (WIV). Toen Pompeo naar een reactie werd gevraagd, omschreef hij dit als een “controversieel gevecht”.

Dat onderzoek, dat zich toespitste op technieken om natuurlijk voorkomende virussen te herconfigureren om ze virulenter en overdraagbaarder te maken op mensen, werd reeds in 2012 gedeeltelijk gefinancierd met Amerikaans belastinggeld via het National Institutes of Health en een non-profit stichting die bekend staat als de EcoHealth Alliance.

De Vanity Fair analyse “ontdekte dat belangenconflicten, deels voortkomend uit grote overheidssubsidies ter ondersteuning van controversieel virologisch onderzoek, het Amerikaanse onderzoek naar de oorsprong van COVID-19 bij elke stap belemmerden.”

“In een vergadering van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, zeggen ambtenaren die transparantie van de Chinese regering probeerden te eisen, dat ze expliciet door collega’s werden verteld om het ‘gain-of-function’ genetisch onderzoek van het Wuhan Institute of Virology niet te onderzoeken, omdat het ongewenste aandacht zou vestigen op de financiering ervan door de Amerikaanse regering,” staat in het artikel.

China heeft sinds het virus eind 2019 voor het eerst opdook volgehouden dat het zich van vleermuizen naar mensen had verspreid via een vleesmarkt in de open lucht in Wuhan. Sommige overheids- en volksgezondheidsfunctionarissen, wetenschappers uit de particuliere sector en onderzoeksjournalisten hebben echter sinds begin 2020 gezegd dat er substantieel bewijs is dat het virus zich op de een of andere manier vanuit de WIV heeft verspreid.

Toenmalig president Donald Trump en Pompeo, evenals senator Tom Cotton (R-Ark.), merkten in april 2020 publiekelijk het bestaan van dergelijk bewijs op en riepen Chinese functionarissen op onafhankelijke onderzoekers toegang te geven tot het WIV en zijn dossiers. China weigerde dit te doen.

Na de verkiezingen van november 2020 drong Pompeo binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken en de regering-Trump aan op openbaarmaking van zo veel mogelijk bewijsmateriaal.

Hij publiceerde op 15 januari een verklaring die een belangrijke onthulling bevat, namelijk dat WIV-onderzoekers al maanden voordat de ziekte zich verspreidde in heel China en naar andere landen, waaronder de Verenigde Staten, last bleken te hebben van virussymptomen.

In de verklaring wordt ook gewezen op het “gain-of-function” genetisch onderzoek dat bij het WIV plaatsvindt en wordt de vraag gesteld of Amerikaanse middelen wellicht zijn omgeleid naar geheime Chinese militaire projecten bij het WIV.

Maar zelfs het uitbrengen van die verklaring was een gevecht, vertelde Pompeo op 3 juni aan The Epoch Times.

“Ik werd me er eind 2020 van bewust dat we nu een verhoogd niveau van vertrouwen hadden in de datapunten die ondersteunden wat we midden januari naar buiten brachten. De klok tikte en ik vocht heel hard binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken en zelfs daarbuiten,” zei hij.

Een belangrijk obstakel was het feit dat aanzienlijke delen van het bewijsmateriaal in handen waren van inlichtingendiensten die zich verzetten tegen de openbaarmaking ervan.

“Er waren instanties buiten het ministerie van Buitenlandse Zaken die eigenaar waren van de dataset, dus we waren druk in de weer om hen zover te krijgen ons zoveel mogelijk ruimte te geven om zoveel mogelijk te schrijven,” zei Pompeo.

“We omschreven de dingen op zo’n manier dat de geclassificeerde dingen die beschermd moesten worden ook beschermd konden blijven, maar we wilden er tegelijk ook zeker van zijn dat we deze informatie in de publieke ruimte kregen.”

De voormalige minister van Buitenlandse Zaken zei dat hij het destijds belangrijk vond, en dat hij daar vandaag nog steeds van overtuigd is, dat het Amerikaanse volk alle feiten moet kennen, en dat de Chinese regering verantwoordelijk moet worden gehouden als het virus toch ontsnapt is uit het WIV.

“Daar waren twee redenen voor. Een, het was een kwestie van transparantie en, twee, we wilden dat de Chinese Communistische Partij die dingen moest uitleggen die we eigenlijk al wisten, zodat we een zeer hoge mate van zekerheid hadden rond wat we deden,” zei Pompeo. “De verklaring werd zeer zorgvuldig opgesteld, maar is tegelijk ondubbelzinnig.”

Een voormalige hoge ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken met directe kennis van deze zaken, die op de achtergrond sprak, vertelde The Epoch Times dat Pompeo aan iedereen die betrokken was bij het onderzoek van het ministerie van Buitenlandse Zaken naar de bron van het virus, duidelijk maakte dat ze de feiten moesten najagen ongeacht waar dat naartoe zou leiden.

Toen de voormalige hoge ambtenaar hoorde dat er intern verzet tegen de inspanning was, zei hij dat Pompeo reageerde met een zoutig aforisme dat zijn legercarrière weerspiegelde.

“Hij zei: ‘Laat ze de klere krijgen en vertel ze dat de minister van Buitenlandse Zaken heeft gezegd dat ze het moeten doen.’ En hij zei ook iets dat heel, heel belangrijk is. Hij zei: ‘Het kan me niet schelen welke conclusie jullie eruit halen. Het kan iets zijn wat we graag horen, politiek gezien, of iets wat we niet graag horen, maar ik wil de waarheid.’ Dat was precies de houding tijdens het hele onderzoek dat deze groep deed.”

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (04 juni 2021): Pompeo Confirms Intense Opposition to Wuhan Lab Probe From State Department, Intelligence Bureaucracies

De vooruitzichten voor de betrekkingen tussen de VS en China: Lessen uit de Koude Oorlog

Sinds de tweede helft van het presidentschap van Trump tot op heden zijn de betrekkingen tussen de VS en China verslechterd en de Panda-knuffelaars voelen zich ongemakkelijk bij die situatie. Wat is de huidige stand van zaken in de betrekkingen tussen de VS en China? Zijn zij vrienden of vijanden? Het lijkt moeilijk om de aanpak van de regering Biden ten opzichte van China te peilen. Gezien de huidige stand van zaken zou een militair conflict onvermijdelijk kunnen zijn, aangezien een nieuwe koude oorlog tussen de Verenigde Staten en China reeds is begonnen. De laatste jaren heeft China zijn leger opgebouwd en de Verenigde Staten openlijk bedreigd. Hoe reageert de regering Biden op de agressieve tactiek van Peking?

Waarom een confrontatie zoekende Panda omhelzen?

De Chinese Communistische Partij (CCP) is een totalitair regime. Sinds de oprichting van de partij heeft ze voortdurende groepen van de bevolking onderdrukt en vervolgd, zoals onschuldige aanhangers van Falun Gong, Oeigoeren en Tibetanen. Ondanks de afschuwelijke staat van dienst van het regime op het gebied van de mensenrechten, zijn de Panda-knuffelaars de CCP decennia lang blijven steunen. Zelfs voormalig president George H.W. Bush heeft de brutale onderdrukking van pro-democratische studentendemonstranten op het Tiananmen Plein in juni 1989 door de vingers gezien.

Decennialang hebben de Panda-knuffelaars zichzelf voor de gek gehouden door te geloven dat het marktgerichte CCP-regime de autocratie zou opgeven en de democratie zou aanvaarden.

Voormalig president Richard Nixon omarmde China als bondgenoot tijdens de Koude Oorlog tussen de V.S. en de Sovjetunie, en andere Amerikaanse presidenten hebben hetzelfde gedaan om lucratieve handelsovereenkomsten te sluiten. Kunnen diplomatie en handel het beleid en de concessiepolitiek van de V.S. ten opzichte van China rechtvaardigen?

President Richard Nixon toast met de Chinese premier Zhou Enlai in Peking tijdens het officiële bezoek van Nixon aan China in 1972. (AFP/Getty Images)

Twintig jaar geleden openden de Verenigde Staten de deur voor de toetreding van China tot de Wereldhandelsorganisatie. Maar de spanningen escaleerden tussen China en de Verenigde Staten tijdens handelsbesprekingen onder toenmalig president Donald Trump – zijn regering sprak Peking aan op het stelen van Amerikaanse intellectuele eigendom en het bedreigen van de Amerikaanse veiligheid. De omvangrijke technologische diefstal en inbreuken op intellectuele eigendom door de CCP waren al vele jaren aan de gang, waardoor de Verenigde Staten jaarlijks een verlies van 500 miljard dollar leden. De CCP wil gebruik maken van China’s positie als “fabriek van de wereld” om de Amerikaanse markt volledig te bezetten en enorme bedragen te vergaren om haar economische en militaire invloed over de hele wereld uit te breiden, waardoor de nationale veiligheid van de Verenigde Staten wordt bedreigd. Zelfs als sterke natie zullen de Verenigde Staten deze economische omsingeling en onderdrukking niet kunnen volhouden en tolereren.

Het doel van de CCP: de VS verslaan

De poging van de communistische regimes om de westerse democratische krachten te verzwakken en zelfs te doen wankelen is nooit gestopt.

De Koude Oorlog was slechts een onvermijdelijk product van de militaire dreiging van de Sovjet-Unie tegen de Verenigde Staten. Men kan zeggen dat de wens van de communistische regimes om de democratische bolwerken en het kapitalistische systeem te veroveren een uit het marxisme ontwikkelde strategie is.

De Verenigde Staten hebben nooit de bedoeling gehad de communistische mogendheden uit te schakelen, maar hebben alleen defensief gereageerd op hun militaire dreigingen – zo hebben de Verenigde Staten tijdens de Koude Oorlog gereageerd op de Sovjet-Unie en zo gaan zij ook te werk bij de aanpak van het Chinese regime. Democratische landen kunnen en willen niet rechtstreeks een oorlog uitlokken tegen communistische regimes met kernwapens, maar de “rode machten” (communisten) zijn precies het tegenovergestelde en geven niet om de levens van hun bevolking.

In het verleden heeft de CCP met het Amerikaanse leger gevochten in Noord-Korea en Vietnam. En nu is er een koude oorlog ontstaan tussen de CCP en de Verenigde Staten. Of China nu een vriend of een vijand is, het belangrijkste doel van de CCP is het Amerikaanse imperialisme te verslaan.

De nucleaire dreiging van de Koude Oorlog

De huidige militaire betrekkingen tussen China en de VS moeten niet louter op basis van feiten worden behandeld, maar ook op basis van een historisch perspectief. De militaire dreiging van de CCP tegen de Verenigde Staten is nu een onvermijdelijke realiteit.

De dreiging van de rode mogendheden tegen de westerse democratieën, voornamelijk de Verenigde Staten, begon met de crisis in Berlijn in 1948, toen de Sovjet-Unie plotseling het vervoer over land naar West-Berlijn, dat door de geallieerde strijdkrachten werd gecontroleerd, blokkeerde. Dit veroorzaakte moeilijkheden voor het overleven van garnizoen en inwoners van West-Berlijn. Het Amerikaanse leger gebruikte een grootschalige luchtbrug om de blokkade te doorbreken. In de moderne wereldgeschiedenis wordt algemeen aangenomen dat deze crisis het begin is van de koude oorlog tussen Oost en West. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie is deze dreiging al tientallen jaren verdwenen. Nu is de CCP begonnen met haar militaire dreigementen aan het adres van de Verenigde Staten.

De militaire confrontatie tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie kan in vier fasen worden verdeeld. Ten eerste kwamen de twee legers tegenover elkaar te staan in een derde land – de crisis van Berlijn is daar een voorbeeld van. Ten tweede, toen de rode mogendheid een oorlog ontketende in een derde land, grepen de Verenigde Staten in en ontstonden er grootschalige grond- en luchtoorlogen. Voorbeelden hiervan zijn de Koreaanse Oorlog en de oorlog in Vietnam. Ten derde, wanneer de rode mogendheid rechtstreeks een nucleaire dreiging uitte aan de Verenigde Staten, zoals het geval was bij de Cubaanse Raketcrisis in 1962. Ten vierde gingen beide partijen over tot uitbreiding van de kernwapens en oorlogsvoorbereidingen terwijl ze nucleaire aanvallen verhinderden, totdat de rode mogendheid instortte.

Er moet op gewezen worden dat tussen de tweede en de derde fase een belangrijke overgang van de Koude Oorlog heeft plaatsgevonden. Dat is toen de lancering van kernwapens een technologische doorbraak kende. Dit omvat twee aspecten. Ten eerste werden kernwapens omgevormd tot kernkoppen van conventionele grondwapens en aanvalswapens onder water, dat wil zeggen dat er artilleriegranaten en torpedo’s werden ontwikkeld die waren uitgerust met kernkoppen. Tijdens de Cubaanse Raketcrisis droegen vier Sovjet-onderzeeërs bij Cuba nucleaire torpedo’s, maar de Verenigde Staten wisten dat toen nog niet. Ten tweede betekende de komst van kernraketten een doorbraak in de lange-afstandsprojectie van kernwapens en konden beide partijen dreigen met nucleaire interventies over oceanen heen.

Vóór dit keerpunt in de Koude Oorlog konden de Verenigde Staten militaire confrontaties aangaan met de rode mogendheden in derde landen – hete oorlogen zoals de Koreaanse Oorlog en de Vietnamoorlog. Maar de opkomst van nucleaire dreigingen op lange afstand maakte een einde aan deze situatie.

China en de Verenigde Staten zijn verwikkeld in een niet-aangekondigde oorlog waarbij beide partijen elkaar nucleair bedreigen. Het basiskenmerk is dat beide partijen hun bewapening blijven uitbreiden en zich voorbereiden op oorlog.

Wakkert Peking met militaire dreigementen een nieuwe Koude Oorlog aan?

De militaire dreigementen van de rode mogendheden zijn vaak onverwacht begonnen. In mijn artikel “Pas op voor de China Concessiepolitiek Crisis die dreigt in de VS”, analyseerde ik de drie militaire operaties die de CCP proactief lanceerde tegen de Verenigde Staten in de eerste helft van 2020. De drie militaire dreigingen zijn als volgt: in januari 2020 stuurde de CCP een marinevloot naar Midway Island voor dwangoefeningen; in maart 2020 kondigde de CCP aan dat het de internationale wateren van de Zuid-Chinese Zee zou bezetten en een diepzeevesting zou vestigen voor nucleaire onderzeeërs die een bedreiging vormen voor de Verenigde Staten; en in juni 2020 kondigde Peking de voltooiing aan van het Beidou-navigatiesatellietsysteem dat kan wedijveren met de Amerikaanse GPS. Met de bouw van het systeem kunnen precieze raketaanvallen op de Verenigde Staten worden uitgevoerd.

Een Amerikaans patrouillevliegtuig vliegt over een Sovjet vrachtschip tijdens de Cubaanse raketcrisis op het hoogtepunt van de Koude Oorlog op deze foto uit 1962. (Getty Images)

Als we het kader van de ontwikkeling van de Koude Oorlog in vier fasen volgen om de huidige militaire confrontatie tussen China en de VS te begrijpen, heeft de eerste fase van vijandigheid al plaatsgevonden; en de derde fase waarin de rode mogendheden rechtstreeks nucleaire bedreigingen vormen voor de Verenigde Staten, heeft zich ook al voorgedaan. De Cubaanse Raketcrisis in 1962 tijdens de Koude Oorlog is een voorbeeld van hoe een conflict escaleerde en in het stadium van nucleaire dreiging kwam. In oktober 1962 ontdekte een Amerikaans spionagevliegtuig de ballistische raketinstallaties voor de middellange afstand van de Sovjet-Unie in Cuba, ongeveer 90 mijl verwijderd van Florida. Als reactie gaf President Kennedy het Amerikaanse leger opdracht een DEFCON 3 (defense readiness condition) in te stellen, de zee toegang naar Cuba werd geblokkeerd om te voorkomen dat de Sovjet-Unie meer kernraketten zou sturen.

Nu zien we een nieuwe versie van de nucleaire dreiging met intercontinentale raketten en kernwapens worden nu vervaardigd door het Chinese regime.

Een nieuwe versie van de Cubaanse Raket Crisis

Nadat China op 23 juni vorig jaar zijn Beidou-satelliet had gelanceerd, publiceerde het Duitse medium DW News op 26 juni een artikel waarin de militaire kracht van China werd besproken: “Beidou beïnvloedt het wereldwijde navigatielandschap, China’s militaire macht is sterk toegenomen.” Het beweerde dat “de voltooiing van het Beidou-systeem ook betekent dat China’s militaire vermogens aanzienlijk zijn verbeterd. Het [Beidou] heeft de mogelijkheden van zowel globale operaties als precisieoperaties. Het is in staat om met meer precisie chirurgische aanvallen uit te voeren op wereldwijde doelen.” Uiteraard had het artikel het over de nucleaire dreiging gericht op de Verenigde Staten.

De intercontinentale raketbases op de grond van de CCP worden 24 uur per dag in de gaten gehouden door de satellieten van het Amerikaanse Space Command. Elke intercontinentale raket op de grond die op het punt staat gelanceerd te worden, zal onmiddellijk onderschept worden door het Amerikaanse leger. De nucleaire onderzeeër bevindt zich in de zee en is mobiel. Onderzeeër gelanceerde ballistische raketten (SLBM’s) worden pas ontdekt nadat ze door het water zijn gebroken en in de lucht zijn opgestegen – ze zijn veel gevaarlijker dan intercontinentale raketten op land. De waarschuwingstijd voor de Verenigde Staten bedraagt slechts ongeveer tien minuten.

Bovendien heeft de spreekbuis van Peking onlangs opgeroepen om het Chinese leger uit te rusten met meer kernwapens om de Verenigde Staten te intimideren. Op 23 april onthulde het Chinese regime twee nieuwe oorlogsschepen en een ballistische raketonderzeeër met nucleaire aandrijving op zijn strategische marinebasis in Sanya op het eiland Hainan. De Chinese media kondigden aan dat China’s SLBM’s vanuit de Zuid-Chinese Zee overal in de Verenigde Staten kunnen toeslaan. China gaf ook het embleem van de nieuwe kernonderzeeër vrij, met daarop een kernraket die vanuit de Zuid-Chinese Zee naar Noord-Amerika wordt afgevuurd.

Hoe ziet de regering Biden de nucleaire dreiging van het Chinese regime?

Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken ontkende dat de Verenigde Staten en China in een koude oorlog verkeren met als argument dat de betrekkingen tussen China en de VS “complex” zijn, volgens een bericht van 5 mei van de Financial Times. Blinken’s verklaring impliceert dat de Verenigde Staten geen koude oorlog willen ontketenen. Maar dat zal de CCP er niet van weerhouden er een te beginnen.

In een exclusief interview met het CBS programma 60 Minutes op 2 mei, zei Blinken: “Maar ik wil over iets heel duidelijk zijn. En dit is belangrijk. Ons doel is niet om China in te dammen, tegen te houden of in bedwang te houden. Het gaat erom deze op regels gebaseerde orde, die door China wordt uitgedaagd, te handhaven. Hij beschreef de betrekkingen tussen de VS en China als volgt: “De relatie is heel complex, of het nu gaat om het vijandige, het concurrerende of het coöperatieve aspect.

Blinken’s verklaring geeft aan dat het beleid van de regering Biden ten opzichte van China uit drie componenten bestaat: confrontatie, concurrentie en samenwerking. Blinken had eerder verklaard dat het beleid van de VS ten opzichte van China “concurrerend zal zijn wanneer het dat zou moeten zijn, coöperatief wanneer het kan, en vijandig wanneer het moet”.

Bereidt de regering-Biden zich voor op een confrontatie, een concurrentiestrijd of een samenwerking met de CCP, nu de spanningen tussen China en de Verenigde Staten escaleren? Tot nu toe heeft President Biden geweigerd een duidelijk standpunt in te nemen.

Dr. Cheng Xiaonong is een in New Jersey gevestigde wetenschapper van China’s politiek en economie. Cheng was beleidsonderzoeker en assistent van de voormalige partijleider Zhao Ziyang, toen Zhao premier was. Hij was ook hoofdredacteur van het tijdschrift Modern China Studies.

De standpunten in dit artikel zijn de mening van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van The Epoch Times.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (04 juni 2021): The Outlook of US-China Relations: Learning From the Cold War

Fauci loog over COVID-19 oorsprong: Adm. Brett Giroir

Voormalig COVID-19 test tsaar van het Witte Huis, Adm. Brett Giroir, heeft Dr. Anthony Fauci ervan beschuldigd vorig jaar gelogen te hebben over de oorsprong van het CCP-virus, nu gezondheidsambtenaren hun inspanningen opvoeren om de hypothese te onderzoeken dat het virus is ontsnapt na een laboratoriumongeval.

In mei vorig jaar beweerde Fauci, de directeur van het National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID), dat het virus niet “kunstmatig of opzettelijk gemanipuleerd” kon zijn in het Chinese Wuhan Institute of Virology (WIV) – een mogelijkheid die nu bredere erkenning krijgt.

Tot vorige maand had de infectieziektedeskundige volgehouden dat COVID-19 zich op natuurlijke wijze had ontwikkeld. Fauci vertelde National Geographic in mei 2020 dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat het CCP-virus (Chinese Communistische Partij) in een laboratorium is gemaakt.

“Alles over de stapsgewijze evolutie in de tijd wijst er sterk op dat [dit virus] in de natuur is geëvolueerd en vervolgens is overgesprongen naar een andere soort”, vertelde Fauci toen aan de publicatie.

“Die verklaring van vorig jaar was volledig onjuist,” vertelde Giroir, voormalig assistent-secretaris van het Department of Health and Human Services (HHS), aan America’s Newsroom van Fox News. “Er was geen patroon van mutaties dat suggereert dat het direct van een dier in een natuurlijke situatie naar de mens ging – en er is nog steeds geen bewijs om dat aan te tonen. Dus die verklaring was helemaal verkeerd.”

Toenmalig adjunct-secretaris van Health and Human Services for Health, Adm. Brett Giroir, spreekt tijdens een hoorzitting van de Senaat op Capitol Hill, in Washington, op 16 sept. 2020. (Andrew Harnik/Pool/AFP via Getty Images)

Fauci was “duidelijk antagonistisch” tegen de Trump-administratie, beweerde Giroir.

“De [voormalige] president suggereerde dat het een lek in het lab kon zijn geweest,” vervolgde Giroir. “Dus die verklaring van Fauci was duidelijk in tegenspraak met een hypothese waarvan we weten dat het nog steeds…de meest waarschijnlijke is; de verklaring was antagonistisch tegen het standpunt van de [voormalige] president en tegen veel van de standpunten van de mensen binnen de Trump-administratie. Het ging er tegen in. Het was tegendraads.”

Giroir vertelde co-host Bill Hemmer dat Fauci sterk aandrong op de mogelijkheid dat het CCP-virus zich op natuurlijke wijze ontwikkelde, ondanks een gebrek aan gegevens.

“Fauci … betoogde zeer overtuigend dat dit [COVID-19] iets was dat in de natuur evolueerde. Er waren geen gegevens die evolueerden in de natuur en er zijn nog steeds geen gegevens,” zei hij.

Vroege berichten over een uitbraak van het CCP-virus doken voor het eerst op in Wuhan eind 2019, toen door de staat gecontroleerde media meldden dat een cluster van gerapporteerde gevallen verband hield met een lokale markt. Meer dan een jaar later is de oorsprong van het virus nog steeds onbekend, hoewel de mogelijkheid dat het virus uit een laboratorium van China’s WIV is gelekt, aan tractie wint.

De Wall Street Journal meldde op 23 mei dat drie onderzoekers van het WIV in november 2019 in het ziekenhuis werden opgenomen met symptomen die overeenkwamen met seizoensgriep en COVID-19. De krant citeerde niet bij naam genoemde Amerikaanse overheidsbronnen die bekend waren met een eerder niet openbaar gemaakt Amerikaans inlichtingenrapport.

President Joe Biden heeft sindsdien de Amerikaanse inlichtingengemeenschap (IC) opdracht gegeven om de inspanningen op te voeren om de oorsprong van het virus te onderzoeken.

“Kijk, er is een laboratorium vijf mijl van de oorsprong dat gevaarlijk onderzoek deed naar vleermuis coronavirussen. Soms is dat de eenvoudigste verklaring. Labo lekken komen wel degelijk voor”, zei Giroir.

Hij voegde eraan toe: “Laboratoriumlekken zijn niet ongewoon en ik denk echt dat gegevens zoals mensen die in het labo werken en die in november ziek werden, als dat waar blijkt te zijn, dan valt dat precies samen met wanneer dit virus voor het eerst in China werd gemeld. Het bewijs is er.”

Ondertussen wordt Fauci geconfronteerd met verdere kritiek na de vrijgave van duizenden van zijn e-mails deze week via een Freedom of Information Act (FOIA) verzoek.

De e-mails suggereren dat zijn team begin 2020 hard heeft gewerkt om te reageren op de publieke berichtgeving over het virus dat uitlekte uit het WIV. Deze e-mails suggereerden dat ambtenaren bezorgd waren over eerdere betrokkenheid van de VS bij het laboratorium.

Zowel Fauci als Francis Collins, directeur van de National Institutes of Health (NIH), hebben ontkend “gain of function” genetisch onderzoek, of experimenten gericht op het vergroten van de overdraagbaarheid of virulentie van een virus, te financieren in het laboratorium in Wuhan. Uit documenten blijkt echter dat ongeveer 600.000 dollar van een subsidie aan de EcoHealth Alliance in 2014 werd doorgesluisd naar het Wuhan Institute of Virology om onderzoek te doen naar het coronavirus bij vleermuizen.

The Epoch Times heeft contact opgenomen met het NIAID, waar Fauci aan het hoofd staat, voor commentaar.

Jack Phillips heeft bijgedragen aan dit verslag.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (04 juni 2021): Fauci Lied About COVID-19 Origin in 2020: Adm. Brett Giroir

De Amerikaanse ‘Culturele Revolutie’ is aan de gang

Het parlement van de staat Californië heeft onlangs een wet aangenomen die een semester etnische studies onderdeel maakt van het verplichte curriculum van alle middelbare scholieren. Veel inwoners van Californië – waaronder een groot aantal Chinese Amerikanen – hebben protestbijeenkomsten georganiseerd om het voorstel van de wetgevende macht te boycotten, uit vrees voor de invoering van communistische theorieën in de stijl van de Culturele Revolutie op scholen.

Sommige ouders pleiten tegen het onderwijzen van kritische rassen theorie aan hun kinderen.

Bij protestbijeenkomsten tegen het wetsvoorstel waren borden te lezen met “Stop Haat Onderwijs” en “Tegen de Californische Communistische Culturele Revolutie”.

Het voorstel is echter eind mei officieel aangenomen onder leiding van Jose Medina, een Democratische afgevaardigde van het 61e district van Californië en voorzitter van de Commissie Hoger Onderwijs.

De wetgeving, Assembly Bill 101, maakt het nieuwe modelleerplan voor etnische studies in Californië tot een vereiste voor alle middelbare scholieren om te kunnen slagen. Een soortgelijke maatregel werd afgelopen zomer goedgekeurd door de Board of Trustees van de California State University, die eist dat alle studenten etnische studies of een cursus sociale rechtvaardigheid volgen om af te studeren.

Deze cursussen leren studenten de theorie dat systemisch racisme bestaat in de Verenigde Staten, en dat alle blanken gezegend zijn met privileges en optreden als onderdrukkers, terwijl gekleurde mensen slachtoffers zijn. Collectivisme is goed, en kapitalisme is verantwoordelijk voor racistische instellingen.

Mijn probleem met de kritische rassen theorie is hoe deze geobsedeerd is door het opleiden van studenten om zichzelf te classificeren en hen vertelt dat deze classificatie overwegend hun positie in het leven bepaalt.

De New York Post berichtte over soortgelijke gebeurtenissen in het onderwijssysteem van New York City.

In het artikel wordt gedetailleerd ingegaan op de literatuur die is opgesteld door een universitair hoofddocent Afro-Amerikaanse studies aan de Northwestern University in Illinois. Het leerplan instrueert studenten om zelftests uit te voeren over hun “wit voorrecht”. De directeur van een openbare school in New York City vroeg blanke studenten en ouders de hand-out te nemen en over zichzelf na te denken.

Het verdeelt blanke mensen in acht blanke identiteiten, en komt zelfs met een diagram dat de identiteiten rangschikt op een kleurenschaal van rood tot groen. Rood is een slechte witte persoon en groen is een goede witte persoon.

“White Supremacists” zijn felrood op de grafiek en worden beschouwd als de slechtste groep op de lijst voor het in stand houden van een samenleving, omdat zij in plaats daarvan pleiten voor een samenleving die “blanke superioriteit behoudt, benoemt en waardeert.”

De op een na slechtste identiteit is “White Voyeurism”, gedefinieerd als iemand die “een white supremacist niet zou uitdagen, naar niet-blankheid verlangt omdat het interessant is,” en zich de zwarte cultuur toe-eigent “zonder de last van zwartheid.”

Het volgende niveau is “Wit Voorrecht”. Deze blanken bekritiseren de blanke suprematie, maar steunen nog steeds de blanke overheersing.

Dan zijn er “Witte Voordeel” mensen, die alleen privé medelijden hebben met mensen van kleur en niet in het openbaar spreken over minderheidskwesties.

Ten vijfde zijn er de “White Confessionals”, die erkenning zoeken bij mensen van kleur en de witheid in kleine mate blootleggen.

Vervolgens “White Critical”, het etiket voor mensen die actief bezig zijn met het ontmaskeren van het “blanke regime”.

De zevende categorie is “White Traitor”, mensen die actief “het blanke gezag ondermijnen en tegen elke prijs de waarheid vertellen”.

Als laatste, maar niet de minste, zijn er de “White Abolitionists.” Dit wordt gerangschikt als de beste blanke identiteit voor hen die ernaar streven het wit-zijn te ontmantelen en weigeren toe te staan dat het wit-zijn zich opnieuw doet gelden.

Naast etnische studies, heeft Californië ook cursussen over sociale kwesties in het algemeen. Ze vragen studenten om inzicht te krijgen in machtsstructuren, vormen van onderdrukking, patriarchaat, anti-indigeniteit, islamofobie, transfobie, en LGBTQ-kwesties.

Identiteitspolitiek in communistisch China

Deze praktijken weerspiegelen de communistische ideologie. Een doel van het communisme is het bestaande systeem omver te werpen door alle mogelijke methoden te gebruiken om de samenleving te verdelen op basis van sociale identiteiten en voorkeursclassificaties, en een cultuur van haat te vestigen om de samenleving onvermijdelijk te desintegreren.

Zowel het Leninisme als het Maoïsme gebruikten soortgelijke methoden, hoewel zij ook gewelddadige revolutionaire methoden gebruikten om verschillende contrarevolutionairen rechtstreeks af te slachten. Tijdens de periode van revolutie in hun land trachtten zij, om de macht te behouden, de samenleving zo veel mogelijk te verdelen.

De Chinese Communistische Partij (CCP) greep de macht op het vasteland van China in 1949. Hun praktijken weerspiegelen de linkse Amerikaanse preoccupatie met de grimmige indeling van identiteiten en privileges. Iedereen op het vasteland van China moest zijn afkomst, voorouders, en of hij rijk of arm was gedurende de voorgaande 49 jaar melden.

In die tijd was de indeling eenvoudiger, met slechts een paar categorieën, zoals arbeiders, kapitalisten, landheren, rijke boeren, arme boeren, middenstanders, stedelijke ambachtslieden en zakenlieden. Later werd deze identiteitsindeling steeds gedetailleerder, en natuurlijk kwamen er steeds meer soorten, tot er uiteindelijk een geboortecode van familie-oorsprong was.

De vader van een vriend van mij heeft een verhaal over identiteit tijdens het hoogtepunt van de Culturele Revolutie. Hij en een vriend waren op een dag aan het opruimen toen de vriend per ongeluk een gipsen beeldje van Mao Zedong omstootte, dat brak. Hij beefde van angst en viel bijna flauw. De vader van mijn vriend troostte hem snel en zei: “Wees niet bang. Als iemand iets vraagt, zeg dan dat ik hem per ongeluk heb omgegooid, niet jij.”

Het enige verschil tussen de twee vrienden was hun afkomst en identiteit. De vader van mijn vriend was geboren als zoon van een arme boer, terwijl zijn vriend was geboren als zoon van een landheer. In communistisch China zou een landheer voor een dergelijke fout als contrarevolutionair bestempeld worden, terwijl een arme boer voor dezelfde fout onschuldig zou blijven.

Toen ik dit verhaal na de Culturele Revolutie aan mensen vertelde, vonden de meesten het absurd en lachten om de dwaasheid. Ik had nooit verwacht dat het bijna 50 jaar later nog zo relevant zou zijn in de Verenigde Staten.

Sceptische Chinese Amerikanen

Veel van de tegenstanders van het wetsvoorstel van Californië over etnische studies zijn Chinezen. Chinezen van het vasteland van China, Hong Kong of Taiwan, voelen de stank van deze identiteitstheorieën onmiddellijk aan, omdat ze maar al te bekend voorkomen.

Tijdens een bijeenkomst op 26 april in Los Angeles sprak ouder Kelson Sun met de Chineestalige editie van The Epoch Times. Hij zei dat het verdelen van mensen naar huidskleur en het bepleiten van racisme in feite de weg vrijmaakt voor de verwezenlijking van rassendiscriminatie. Daarom is het onderwijzen van de inhoud van racismecursussen op scholen de uitvoering van een soort systematisch haatonderwijs. Hij zei dat het doel van dit soort onderwijs vooral is om aan te zetten tot haat.

“Of het nu gaat om rassendiscriminatie of andere vormen van discriminatie, het is aanzetten tot haat. In de geschiedenis van de mensheid, of het nu gaat om het vasteland van China, Birma of Cambodja, kunnen we duidelijk de moordpartijen zien die het gevolg zijn van haatonderwijs. Ik ben van mening dat iedereen die de basis van de Verenigde Staten wil in stand houden, een dergelijk voorstel niet moet aannemen,” zei hij.

“Als er Amerikanen zijn die nog steeds niet weten [wat de kwade gevolgen zijn], stel ik voor dat je naar het Rode Khmer Memorial gaat en de stapels botten daar bekijkt. Denk er eens over na waarom die mensen hun landgenoten hebben doodgeschoten? Het is omdat er haat in hun harten zit. Haat. Waar komt die vandaan? Is het niet gewoon indoctrinatie? Als je het niet eens bent met dit soort haat, zul je niet kunnen afstuderen of een baan vinden. We willen niet dat onze kinderen in deze situatie terechtkomen.”

Een andere ouder, meneer Li, wees erop dat de theorie de Verenigde Staten in twee klassen verdeelt: “onderdrukten” en “onderdrukkers.” Volgens deze theorie worden blanken geclassificeerd als de “onderdrukker” klasse, en andere gekleurde mensen als de “onderdrukte” klasse. Aziaten zijn de “quasi-onderdrukkende” klasse geworden van “dicht-bij-de-witten”.

“Dit is puur een haataanval tegen Aziaten,” zei hij.

“Wij zijn naar de Verenigde Staten gekomen op zoek naar vrijheid en mensenrechten en om een beter leven na te streven. We hopen dat de volgende generatie zal opgroeien met allerlei vormen van vrijheid, in plaats van te worden gehersenspoeld en afgeschilderd als de Rode Gardisten van de Chinese Culturele Revolutie, vol haat tegen onze samenleving.”

Ik ben het eens met de opvattingen van deze Chinese ouders. Het uitgangspunt van de kritische rassent heorie is dat de Verenigde Staten een racistisch en onderdrukkend land is, en dit wordt als een waarheid aangenomen die niet bewezen hoeft te worden.

De Verenigde Staten hebben rassenproblemen, net als alle andere landen. Elk ras in deze wereld, of het nu blank, geel of zwart is, en elk land van blanken, Aziaten of zwarten, heeft te maken gehad met culturele of rassendiscriminatie. Je kunt op deze problemen niet zomaar een etiket plakken als systemisch of institutioneel in plaats van te erkennen dat ze voortkomen uit de gebreken van de mensheid.

Waar we het meest waakzaam voor moeten zijn, is dat sommige mensen economische, raciale, gender- en klasse-identiteit gebruiken om de Amerikaanse samenleving te verdelen en haat te zaaien. De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen en de goedbedoelde verdelingen van de samenleving van vandaag zijn niet anders.

Alexander Liao is een columnist en journalist die onderzoek doet naar internationale zaken in de Verenigde Staten, China en Zuidoost-Azië. Hij heeft een groot aantal reportages, commentaren en videoprogramma’s gepubliceerd in kranten en Chinese financiële tijdschriften in de Verenigde Staten en Hong Kong.

De standpunten in dit artikel zijn de meningen van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijk de standpunten van The Epoch Times.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (03 juni 2021): The American ‘Cultural Revolution’ Is Underway

The Epoch Times en het programma ‘Crossroads’ van EpochTV winnen media prijzen

The Epoch Times en het programma “Crossroads” van EpochTV hebben prijzen gewonnen in de categorie Nieuws & Journalistiek op CONTENT2021, een filmfestival en mediatop in Texas.

De prijs voor Waarheid in de journalistiek ging naar The Epoch Times, een in New York gevestigd medianetwerk dat 21 talen en 33 landen bestrijkt, en gedreven wordt door een toewijding aan het publiceren van “ongecensureerde en waarheidsgetrouwe informatie”.

“Onze krant is ontstaan uit de behoefte om te reageren op een mensenrechtenramp in China,” aldus Stephen Gregory, uitgever van The Epoch Times.

“Die mensenrechtenramp werd mogelijk gemaakt door de haatdragende en totaal onjuiste propaganda van de communistische partij”, voegde Gregory eraan toe, verwijzend naar de kwaadaardige pogingen van de Chinese Communistische Partij (CCP) om de spirituele beweging Falun Gong in een negatief daglicht te stellen en zo de wrede en meedogenloze vervolging van Falun Gong-aanhangers door het regime te verhullen.

Een van de meest dramatische voorbeelden van de anti-Falun Gong propaganda van de CCP was het zogenaamde zelfverbrandingincident op het Plein van de Hemelse Vrede in 2001, een in scène gezette opvoering waarbij regeringsfunctionarissen medeplichtige personen op het Plein van de Hemelse Vrede in brand lieten steken, terwijl ze valselijk beweerden dat het Falun Gong beoefenaars waren en nadien de gruwelijke beelden aan de wereld uitzonden.

In 2001 voerde de CCP op het Plein van de Hemelse Vrede een onhandig “zelfverbrandingsdrama” op in een poging om de publieke opinie tegen de vreedzame beoefening van Falun Gong te keren. (©Video Screenshot uit False Fire)

The Epoch Times onderzocht het incident en vond tientallen en tientallen feiten die de zogenaamde zelfverbranding ontmaskerden als een vervalsing. Toch kopieerden veel media rond de tijd van het incident in wezen de gespreksonderwerpen van de CCP, waarmee ze onbedoeld de brute vervolgingscampagne van het regime versterkten.

“De waarheidsgetrouwe berichtgeving van The Epoch Times legde de leugens van de Communistische Partij bloot voor het Chinese volk, maar het hielp ook ons westerse publiek te beschermen,” zei Gregory. “Het ontkrachtte voor hen de leugens in deze propaganda.”

Tegelijkertijd heeft de berichtgeving van The Epoch Times ook geholpen om aan het licht te brengen hoe communistische ideeën wortel schieten in de Verenigde Staten, voegde Gregory eraan toe.

The Epoch Times werd in 2000 in Atlanta (Georgia) opgericht door Chinese Amerikanen die het communistische China waren ontvlucht. Sindsdien is het uitgegroeid tot een begrip in het zeer competitieve Amerikaanse medialandschap. Het succes van de krant heeft echter een prijs gekend: sommige van zijn in China gevestigde journalisten werden gearresteerd, gemarteld en gevangengezet – sommigen voor een periode van wel tien jaar.

De CONTENT2021-prijs voor het beste videomagazine ging naar Joshua Philipps en zijn programma “Crossroads”.

Philipps is onderzoeksjournalist en presentator van EpochTV’s programma “Crossroads”. Hij vertelde The Epoch Times in een interview dat het “een eer” is om deze prijs te winnen.

“De zender is nog vrij nieuw, maar heeft al een belangrijke impact gehad met zijn onderzoeken naar de oorsprong van het CCP-virus en met zijn doorlopende interviews en nieuwsanalyses,” zei Philipp.

Epoch Times onderzoeksjournalist Joshua Philipp. (The Epoch Times)

Philipp leidde vorig jaar de productie van een documentaire genaamd “Tracking Down the Origin of Wuhan Coronavirus“, een onderzoeksstuk dat belangrijke vragen opwierp over de bron van het CCP-virus (Chinese Communistische Partij), de ziekteverwekker die de ziekte COVID-19 veroorzaakt. Zijn documentaire ondervond tegenwerking van de gevestigde media en werd gecensureerd op sociale media platformen omdat ze onderzoek doet naar de theorie dat het virus mogelijks geen natuurlijke sprong van dier naar mens heeft gemaakt maar is ontstaan door een lablek.

Toch heeft de theorie van het lablek de laatste weken meer aandacht gekregen en erkennen mainstream media het nu als een reële mogelijkheid en roept de regering Biden op tot een onderzoek ernaar en beschouwt het als een even plausibele hypothese als het idee dat het virus op natuurlijke wijze van vleermuizen op mensen kan zijn overgesprongen.

Philipp zei dat het succes van zijn programma er kwam ondanks pogingen van Big Tech spelers om zijn inhoud te onderdrukken.

“Dit alles ondanks de vele pogingen die zijn gedaan om de show te censureren door grote tech platformen, inclusief YouTube die het programma volledig heeft gedemonetiseerd,” zei hij.

“Ondanks deze aanvallen zal niets ons ervan weerhouden om de waarheid te spreken en er komt binnenkort nog meer geweldige content aan,” voegde hij eraan toe.

Conservatieven en hun Republikeinse bondgenoten in het Congres beweren al geruime tijd dat platformen als Facebook, Twitter en YouTube zich bezighouden met gezamenlijke pogingen om conservatieve stemmen te onderdrukken, beweringen die de bedrijven hebben ontkend.

De CONTENT2021-top vindt plaats van 6 tot 9 september in de Capernaum Studios in Dallas, Texas.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times (02 juni 2021): The Epoch Times and EpochTV’s ‘Crossroads’ Program Win Media Awards

Xi roept op tot versterking imago van CCP in wereldpers

Nu de internationale druk op China toeneemt, dringt regeringsleider Xi Jinping aan op een mediacampagne om het imago van de Chinese Communistische Partij (CCP) in de wereldgemeenschap te bevorderen.

Tijdens een top bijeenkomst met het Centraal Comité van de CCP op 31 mei riep Xi de functionarissen van de CCP en de staatsmedia op om “het verhaal van China goed te vertellen”, zodat de “geesten en ideologie” kunnen worden weergegeven als “het verhaal en de interpretatie van de Chinese Communistische Partij”, aldus staatsmedium Xinhua.

Xi benadrukte dat de Chinese media “grote inspanningen moeten leveren” om hun vermogen om een impact te hebben op andere landen te verbeteren en dat hun stem de “kracht en internationale status van China” moet weerspiegelen, meldde Xinhua.

Tijdens de bijeenkomst moedigde Xi de andere partijleiders aan om meer bondgenoten voor Beijing te cultiveren via verschillende kanalen, zoals internationale deskundigen en buitenlandse media.

“We moeten volledig gebruik maken van de deskundigen op hoog niveau, spreken via grote internationale conferenties en forums, buitenlandse mainstream media, enz”.

Peking moest onlangs afrekenen met diplomatieke tegenslagen. Nieuw-Zeeland en Australië vormden onlangs een verenigd front tegen het Chinese regime door een uitgebreide gezamenlijke verklaring te geven na hun jaarlijkse top van leiders in Queenstown, Nieuw-Zeeland.

In de gezamenlijke verklaring uitten de Australische premier Scott Morrison en de Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern hun “diepe bezorgdheid over ontwikkelingen die de rechten en vrijheden van de bevolking van Hongkong beperken” en “grote bezorgdheid over de mensenrechtensituatie” in Xinjiang.

Peking heeft de kritiek veroordeeld.

Intussen suggereren nieuwe berichten van de reguliere media over de COVID-19 pandemie dat de oorsprong van het CCP-virus in verband zou kunnen worden gebracht met een top-veiligheidslaboratorium, het Wuhan Institute of Virology, in de stad Wuhan, provincie Hubei. Het laboratorium ligt op slechts een paar kilometer afstand van de Huanan versmarkt, waarvan beweerd wordt dat de eerste cluster van infecties er in december 2019 is opgedoken.

De Amerikaanse president Joe Biden zei in een verklaring van 26 mei dat hij wil dat de Amerikaanse inlichtingendienst binnen 90 dagen een rapport opstelt over de oorsprong van het virus.

Ook Australië heeft aangedrongen op een onderzoek naar de oorsprong van het virus.

Hu Ping, een in de VS gevestigde China-deskundige en politiek commentator, deelde zijn mening over de mediacampagne van Peking in een interview met de Chinese editie van The Epoch Times op 1 juni.

Als antwoord op de recente weerstand van democratische landen, is Xi’s hoop om een “betrouwbaar, beminnelijk en respectabel” imago van de CCP te creëren “tevergeefs”, zei Hu, omdat “het probleem haar daden zijn”.

Xi’s instructies over het versterken van het imago van de CCP suggereren dat Peking probeert zijn agressie af te zwakken, zei Hu.

Hij speculeerde dat het regime zijn media zal gebruiken om de wereld duidelijk te maken dat China geen vijand is. Hu waarschuwt echter dat dit slechts een tactiek zou kunnen zijn om de internationale gemeenschap te misleiden.

Hij voegde eraan toe dat mensen alleen de echte betekenis achter Xi’s strategische verhaal kunnen zien als ze begrijpen hoe de CCP werkelijk opereert als een autoritair regime.

Luo Ya droeg bij aan dit verslag.

Origineel gepubliceerd door The Epoch Times ( 02 juni 2021): Xi Calls for Bolstering the CCP’s Image in Global Media