De Chinese leider Xi Jinping zou na het nationale congres een invasie van Taiwan kunnen lanceren om de schuld voor de economische onrust van het regime af te schuiven, aldus China analist Antonio Graceffo.
In een verslag over het 20e nationale congres van de Chinese Communistische Partij (CCP) heeft Xi toegezegd de Chinese economie vooruit te helpen en tegelijkertijd het nul-COVID-beleid te handhaven. Toch duiken er berichten op dat het zo slecht gaat met de Chinese economie dat Peking nauwelijks op korte termijn een oplossing zal kunnen bieden.
“Hij [Xi] kan eigenlijk niets aan de economie veranderen. De economie is er zo slecht aan toe, dat hij het op geen enkele manier kan oplossen. Hij kan geen einde maken aan COVID. Dus ik maak me grote zorgen dat het enige wat hij na dit congres echt kan doen, een invasie van Taiwan is,” zei Graceffo op 21 oktober in een interview met “China in Focus” op NTD News, de zustermedia van The Epoch Times.
“Het enige wat ze hoeven te doen is een oorlog beginnen. En daarna kunnen ze elk probleem wijten aan de oorlog. Dan is het niet de schuld van Xi Jinping dat ze een economische crisis zouden hebben; het zou de schuld van die oorlog zijn,” voegde hij eraan toe.
Sombere economische cijfers
De analist ging verder in op de schuldencrisis waarmee China wordt geconfronteerd en die wordt aangewakkerd door de vastgoedsector.
“Naast alle directe schulden in de vastgoedsector is er nog 8 biljoen dollar, bijna 8 biljoen dollar aan schulden van lokale overheden, die zijn uitgegeven tegen de verkoop van vastgoed, maar de verkoop van vastgoed is dit jaar met 30 procent gedaald”, aldus Graceffo.
Volgens zijn schattingen kan de schuld nog groter worden door het rimpeleffect.
“Want banken kopen staatsobligaties en gebruiken die als onderpand voor andere investeringen of voor andere leningen. En als die obligaties dus in gebreke blijven, kan dat een keten van wanbetalingen veroorzaken”, legde hij uit.
De deskundige wees op de particuliere en overheidsschuld, die volgens hem nu ongeveer 250 procent van het Chinese bbp bedraagt, op basis van CEIC-gegevens.
“Dus dit kan het Chinese banksysteem volledig onderuit halen. Het kan de munt doen instorten; het kan echt catastrofaal worden,” verklaarde hij.
Ondertussen worden de inspanningen om de yuan te redden belemmerd doordat China geneigd is de rente te verlagen om de economie te stimuleren.
“Proberen de munt te verhogen en tegelijkertijd de economie te stimuleren, kan niet allebei tegelijk. Ze werken elkaar tegen. Dus al het geld wordt gewoon verspild. De economische situatie is gewoon verschrikkelijk,” merkte Graceffo op.
Hij wees erop dat China’s National Bureau of Statistics op 17 oktober de publicatie van belangrijke economische gegevens die vorige week zouden worden gepubliceerd, zonder enige uitleg uitstelde.
“Het feit dat ze weigeren de gegevens vrij te geven, suggereert voor mij dat de gegevens zo slecht zijn, dat hij [Xi] er zelfs niet over kan liegen, dat zelfs Peking niet met een toverstokje kan zwaaien om het meer te laten lijken dan het is.”
“Goldman voorspelt minder dan 3 procent groei in China dit jaar,” merkte hij op.
Steeds negatievere publieke opinies
Graceffo nam ook nota van het feit dat andere landen steeds ongunstiger tegen China aankijken.
“China bevindt zich op een historisch dieptepunt qua perceptie in de wereld. Weet je, de meeste landen in de wereld vertrouwen China absoluut niet meer,” zei hij.
Uit een nieuw wereldwijd onderzoek van het Pew Research Center blijkt dat de negatieve perceptie van China in de Verenigde Staten meer dan verdubbeld is sinds Xi in 2012 aantrad. 82 procent van de Amerikaanse respondenten heeft dit jaar een “ongunstige mening” over China, meer dan het dubbele van de 40 procent in 2012.
Ook in Australië, Japan en Zuid-Korea heeft 80 procent of meer van de respondenten een ongunstige mening over China.
“Deze polarisatie neemt toe,” merkte hij op, en hij voorspelde dat Europa en de Verenigde Staten consequent een China-beleid en economische beleidsnormen zullen hanteren die op elkaar zijn afgestemd. “En het zal het zoveel krachtiger maken. Dat zal tegen Rusland en China ingaan.”
Graceffo drong er verder op aan dat de Verenigde Staten het toezicht op China verdubbelen, om er zeker van te zijn dat ze geen drastische maatregelen zullen nemen.
“Want in wanhopige tijden zal een leider iets dramatisch doen. Misschien wordt het geen invasie van Taiwan. Misschien wordt het een invasie van India,” zei hij.
Amerika moet ook barrières opwerpen tussen China en onze kapitaalmarkten, stelde hij voor. We moeten China niet laten profiteren van onze kapitaalmarkten.
“Investeer niet in China, want je voedt de CCP. Je stopt geld in de zakken van het Volksbevrijdingsleger [PLA].”
De nieuwe Britse premier Rishi Sunak heeft gezworen de “fouten” van zijn voorganger Liz Truss te zullen rechtzetten en de economische stabiliteit en het vertrouwen te herstellen.
Sunak, 42, werd de jongste premier in meer dan 200 jaar na zijn benoeming in Buckingham Palace door koning Charles III op 25 oktober.
In Downing Street zei de nieuwe premier dat het Verenigd Koninkrijk wordt geconfronteerd met een “diepe economische crisis” als gevolg van de nasleep van de COVID-19 pandemie en de Russische invasie in Oekraïne.
Koning Charles III verwelkomt Rishi Sunak tijdens een audiëntie op Buckingham Palace, in Londen op 25 oktober 2022, waar hij de nieuweleider van de Conservatieve Partij heeft verzocht premier te worden en een nieuwe regering te vormen. (Aaron Chown – WPA Pool/Getty Images)
Sunak bracht hulde aan zijn voorganger, die moest aftreden nadat haar plan om belastingverlagingen te financieren met overheidsleningen onrust veroorzaakte op de financiële markten. Hij zei dat ze “niet verkeerd” was door economische groei na te streven.
Maar hij zei ook dat er “fouten” waren gemaakt in haar poging dat te doen, en dat hij was gekozen tot leider van de Conservatieve Partij en premier “deels om ze te herstellen”.
Niet ontmoedigd
Sunak suggereerde dat zijn regering “moeilijke beslissingen” zal nemen om de staatsschuld terug te dringen.
“Ik zal economische stabiliteit en het vertrouwen centraal stellen op de agenda van deze regering. Dit betekent dat er moeilijke beslissingen moeten worden genomen,” zei hij.
“De regering die ik leid, zal de volgende generatie, uw kinderen en kleinkinderen, niet opzadelen met een schuld die wij zelf niet kunnen betalen”, voegde hij eraan toe.
Sunak beloofde dat zijn regering “integriteit, professionaliteit en verantwoordelijkheid op elk niveau” zal tonen en hij beloofde dat hij het vertrouwen van het Britse publiek zal terugwinnen.
Hij zei dat hij “niet ontmoedigd” is door de taak die hem wacht en dat hij “klaar is om het land naar de toekomst te leiden”.
“Ik besef hoe moeilijk het is en ik begrijp ook dat ik moet werken aan het herstel van het vertrouwen na alles wat er is gebeurd”, zei hij. “Ik kan alleen maar zeggen dat ik niet bang ben. Ik ken het hoge ambt dat ik heb aanvaard en ik hoop aan de eisen ervan te voldoen.”
Blitzcarrière
Sunak werd in 1980 in Southampton geboren uit Punjabische ouders. Zijn vader was huisarts en zijn moeder runde een apotheek, waar hij hielp met de boekhouding.
Na een privéopleiding aan het Winchester College en een graad in filosofie, politiek en economie (PPE) in Oxford, volgde hij een MBA aan de Stanford University in Californië, waar hij zijn vrouw, Akshata Murty, de dochter van de zesde rijkste man van India, ontmoette.
Minister van Financiën Rishi Sunak en zijn vrouw Akshata Murty wonen een receptie bij ter ere van de British Asian Trust in het British Museum in Londen op 9 februari 2022. (Ian West/PA Media)
Een succesvolle zakencarrière, waarbij hij werkte voor Goldman Sachs en als hedgefondsmanager, zorgde ervoor dat hij toen hij rond zijn dertigste besloot de politiek in te gaan al schatrijk was.
In 2015 werd hij parlementslid voor het kiesdistrict Richmond in North Yorkshire en onder Theresa May diende hij als onder-staatssecretaris in het ministerie van Huisvesting, Gemeenschappen en Lokaal Bestuur. Door Boris Johnson werd hij gepromoveerd tot staatssecretaris bij het ministerie van Financiën.
In februari 2020 werd hij op 39-jarige leeftijd minister van Financiën, toen zijn voorganger Sajid Javid ontslag nam.
Sunak heeft er slechts zeven jaar over gedaan van parlementslid tot premier. Geen enkele andere Britse politicus in de moderne geschiedenis heeft hetzelfde traject afgelegd in zo’n korte periode.
De wereld kan een militair agressiever China verwachten nadat Xi Jinping een niet eerder geziene derde termijn als machthebber heeft gekregen, waarmee hij zijn status als de machtigste leider van de Chinese Communistische Partij (CCP) sinds Mao Zedong, de eerste leider van het regime, heeft verstevigd, aldus analisten.
Xi’s aanstelling voor nog eens vijf jaar, en misschien langer, plaatst hem ook in de positie om een leger te leiden dat, voor het eerst in de geschiedenis van de partij, een echte bedreiging vormt voor anderen in de regio, stelden zij. Maar met nieuw benoemde getrouwen in het leger die een jaartje ouder worden en geen gevechtservaring hebben, wordt Xi ook geconfronteerd met grote onzekerheid over de vraag of de militaire arm van de partij, het Volksbevrijdingsleger (PLA), daadwerkelijk oorlogen kan winnen met geavanceerde legers.
De herbenoeming van de leider als algemeen secretaris van de partij kwam er na de afsluiting van het 20e Nationale Congres van de CCP op 23 oktober, waarbij ook de samenstelling van het Permanent Politbureau, het 7-koppige besluitvormingsorgaan van de CCP, werd bekendgemaakt. De vier nieuw benoemde leden van het comité zijn allemaal bondgenoten van Xi.
Aparna Pande, een onderzoeker aan het Hudson Institute, een denktank in Washington, zei tegen The Epoch Times dat Xi nu “machtiger is dan veel van zijn voorgangers”, waaronder Deng Xiaoping, de hoogste leider van de CCP van 1978 tot 1989, die nog te kampen had met enkele zwaargewichten binnen de partij.
De consolidatie van de macht van de leider is gepaard gegaan met een verdubbeling van de propaganda waarin Xi wordt afgeschilderd als de “kern” van de partij. Op 22 oktober heeft de CCP haar grondwet gewijzigd, waardoor het beleid en de ideologieën van Xi verder zijn verankerd. In 2017 werd het handvest van de partij gewijzigd om er Xi’s eigen dogma, bekend als “Xi Jinping Thought”, in op te nemen.
De afgelopen week werden verschillende berichten over Xi op de mobiele app van de Chinese staatsomroep CCTV getagd onder de titel “leider van het volk”.
Deze persoonlijkheidscultus onder de vlag van “volksleider” markeert het einde van de periode van China’s economische hervormingen die onder het bewind van Deng in de jaren tachtig waren ingezet, zei Frank Lehberger, sinoloog en deskundige op het gebied van CCP-beleid, die opmerkte dat Deng leiders had verboden persoonlijkheidscultussen op te richten.
Verhoogde dreiging
Er wordt vaak een vergelijking gemaakt tussen Xi en Mao, maar deskundigen merken op dat Xi, in tegenstelling tot Mao, geen geharde militaire leider is, maar dat hij zijn controle over het leger heeft verstevigd door insubordinatie in de PLA uit te roeien en loyalisten te benoemen. Xi leidt de PLA als voorzitter van de Centrale Militaire Commissie, het hoogste militaire orgaan van de partij.
Grant Newsham, senior medewerker bij het Center for Security Policy en onderzoeker bij het Japan Forum for Strategic Studies, vertelde The Epoch Times dat Xi de eerste Chinese leider is sinds Mao die de politieke slagkracht heeft om het communistische regime in de door hem gekozen richting te sturen.
“Maar in tegenstelling tot Mao heeft Xi de militaire capaciteit om het op te nemen tegen de Verenigde Staten en om zijn macht te kunnen uitoefenen in China’s onmiddellijke omgeving,” zei Newsham, en voegde eraan toe dat de PLA geleidelijk de capaciteit opbouwt om zowel regionaal als wereldwijd macht te kunnen uitoefenen.
Indien nodig zal Xi er niet voor terugdeinzen om zijn stevige positie en zijn steeds capabeler wordende leger in te zetten om Taiwan, het door de CCP als het hare beschouwde eiland, verder te intimideren en aan te vallen, aldus Newsham.
Voor Pande is een onbetwiste Xi niet alleen een zorg voor de Verenigde Staten, maar ook voor China’s buren in Azië – van Japan en Zuid-Korea tot India en Vietnam.
“Xi zal waarschijnlijk zijn beleid van de afgelopen tien jaar voortzetten, waaronder een agressiever China dat de eeuw van vernedering wil uitwissen, grondgebied terugvordert door salamitactieken, en de zwakte van bepaalde mogendheden (Rusland) en de verstrooidheid van andere (VS) gebruikt om zijn aanwezigheid in belangrijke delen van de wereld op te bouwen”, aldus Pande.
Dergelijke doelstellingen wijzen op het “messiaanse aspect van Xi’s gedrag”, aldus Newsham, die zei dat de Verenigde Staten en andere vrije naties zich moeten voorbereiden op een gevecht.
“Verwacht dat de Chinese politieke oorlogsvoering – een voorloper van de kinetische oorlogsvoering – wereldwijd zal doorgaan,” zei hij. Met politieke oorlogsvoering bedoelt Newsham het gebruik van een reeks maatregelen, meestal geweldloos, om een tegenstander te verzwakken, te verwarren, te demoraliseren of zelfs te verslaan.
De Chinese leider Xi Jinping (vooraan) wandelt met leden van het nieuwe Politburo Permanent Comité van de Chinese Communistische Partij, het hoogste besluitvormingsorgaan van het land, terwijl ze de media ontmoeten in de Grote Hal van het Volk in Peking op 23 oktober 2022. (Noel Celis / AFP via Getty Images)
Aanstelling van militaire loyalisten
Hoewel het leger van de CCP een verhoogde dreiging kan vormen voor de Aziatische regio en daarbuiten, wijst Lehberger erop dat Xi’s promotie van generaals op basis van loyaliteit in plaats van gevechtservaring of deskundigheid een Achilleshiel vormt.
Tijdens zijn tienjarig bewind tot dusver heeft Xi het topkader van de PLA uiterst wantrouwig bejegend en velen van hen gezuiverd, terwijl hij loyalisten na pensioengerechtigde leeftijd benoemde, aldus Lehberger. Xi heeft ook de hele defensiestructuur gereorganiseerd, vooral tijdens de ingrijpende militaire hervormingen in 2015.
Deze reorganisatie was “bedoeld om te voorkomen dat de generaals van de PLA [Xi] in het nauw zouden drijven en hem de absolute macht zouden ontnemen”, aldus Lehberger, die opmerkte dat hij daarmee ironisch genoeg ook machtige vijanden creëerde.
Om insubordinatie te voorkomen, kondigde Xi op 24 oktober de promotie aan van een paar generaals die hij kon vertrouwen, zoals de 72-jarige generaal Zhang Youxia, die Lehberger beschreef als Xi’s “buurman en speelkameraadje als kind”.
Zhang, die zijn positie als vice-voorzitter van de Centrale Militaire Commissie behield, is een van de weinige PLA-generaals met daadwerkelijke gevechtservaring, maar dat was van meer dan vier decennia geleden in Vietnam, merkt de analist op.
“Hij is zo oud dat hij volgens de CCP-regels met pensioen zou moeten gaan, maar Xi boog de regels in zijn voordeel en hij is nu verheven tot eerste vicevoorzitter van het Centraal Militair Comité, de op één na machtigste militair na Xi zelf,” zei Lehberger.
De andere rol van vice-voorzitter ging naar He Weidong, die commandant was van het 31e leger aan de kust tegenover Taiwan in de provincie Fujian, en die eveneens de pensioengerechtigde leeftijd is gepasseerd, aldus Lehberger. Hij voegde eraan toe dat de generaal voorheen de leiding had over het Western Theater Command, dat zijn hoofdkwartier heeft in China’s westelijke regio en belast is met de strijd tegen India.
“Xi vond de prestaties van He in het westen in de afgelopen jaren goed en promoveerde hem razendsnel tot baas van het Eastern Theatre Command, de entiteit die belast is met een beoogde invasie van Taiwan. Hij is nu tweede vice-voorzitter van de CMC na Gen. Zhang,” zei Lehberger.
De derde PLA-figuur die werd bevorderd naar de Centrale Militaire Commissie was Adm. Miao Hua, 66 jaar oud, die Xi al drie decennia kent. Lehberger beschreef Miao als “een ander vooraanstaand politiek kaderlid (zonder gevechtservaring en gewoon een communistische apparatsjik in het leger) van het 31e leger,” die Xi kent sinds zijn dagen als partijfunctionaris in de provincie Fujian van 1985 tot 2002.
Xi wil Taiwan annexeren, en daarvoor heeft hij gedegen expertise nodig in hightech oorlogsvoering, met name luchtoorlog en zee- of maritieme oorlogsvoering, aldus de deskundige.
“Daarom heeft Xi zijn marine opgebouwd tot indrukwekkende proporties die nu in aantal wedijvert met de Amerikanen,” zei hij, maar de “manschappen en officieren missen allemaal professionele expertise, vergeleken met de beste in de regio: de Japanse marine en de Amerikaanse marine.”
Lehberger zei dat Xi’s keuze voor Miao dit specifieke dilemma weerspiegelt, en aangeeft wat er op de lange termijn zou kunnen gebeuren.
“Miao is gewoon een politieke officier, in feite een sluwe bureaucraat zonder enige maritieme gevechtservaring. Dus, met zo iemand aan het hoofd van de invasie van Taiwan, kan dit alleen maar leiden tot een ramp voor Xi zelf,” zei hij.
“Maar Xi is niet geïnteresseerd in professionaliteit, alleen in persoonlijke loyaliteit.”
Onder aanvoering van Xi Jinping stapten de zeven mannen op 23 oktober over de rode loper in de Grote Hal van het Volk in Beijing en onthulden zo de nieuwe generatie van de heersende elites.
Deze machtige functionarissen zijn lid van het Staand Comité van het Politbureau, het hoogste besluitvormingsorgaan van de Chinese Communistische Partij (CCP). De huidige leider Xi Jinping leidt het comité opnieuw na vergaderingen achter gesloten deuren waarbij meer dan 360 geselecteerde partijvertegenwoordigers de samenstelling van het comité hebben bekrachtigd. De samenstelling aan het eind van het 20e Partijcongres toont aan dat Xi zijn macht verder heeft geconsolideerd: de vier nieuw benoemde commissieleden zijn beschermelingen en bondgenoten van Xi Jinping.
Dit zijn de leden van het comité die de CCP de komende vijf jaar gaan leiden.
Xi Jinping
China’s leider Xi Jinping (L) zwaait met Li Qiang (R), een lid van het nieuwe Staand Comité van het Politbureau van de Chinese Communistische Partij, terwijl ze de media ontmoeten in de Grote Hal van het Volk in Beijing op 23 oktober 2022. (Wang Zhao/AFP via Getty Images)
Xi Jinping zag zijn derde termijn van vijf jaar als algemeen secretaris van de partij bevestigd, iets waarin sinds Mao niemand meer was geslaagd. Mao regeerde het land 27 jaar lang tot zijn dood in 1976.
Xi behield ook zijn positie als hoofd van de Centrale Militaire Commissie. Het is vrijwel zeker dat Xi de Chinese leider blijft, wat zal worden bevestigd na de wetgevende bijeenkomsten van komend voorjaar. Hij schrapte de limiet van het aantal termijnen al door de grondwet in 2018 te herzien.
Het ontbreken van een mogelijke opvolger voor de 69-jarige leider suggereert dat hij misschien van plan is zijn termijn, die normaal in 2027 zou eindigen, verder te verlengen.
Toen Xi in 2007 voor het eerst lid werd van het Permanent Comité, was het gezien zijn leeftijd en de samenstelling van het comité duidelijk dat hij de toenmalige partijleider Hu Jintao zou vervangen toen Hu’s termijn in 2012 afliep.
Nu zijn vijf van de zeven leden van het Permanent Comité, waaronder Xi, ouder dan 65, met Ding Xuexiang, nu 60, als jongste. Dat betekent dat geen van die vijf jong genoeg is om in 2027 de toppositie van de partij over te nemen. De decennialange norm van de CCP is dat mensen van 68 jaar met pensioen gaan.
Li Qiang
Li Qiang, secretaris van de Communistische Partij van Shanghai, applaudisseert terwijl hij wordt voorgesteld als lid van het Permanent Comité van de CCP, in Beijing op 23 oktober 2022. (Noel Celis/AFP via Getty Images)
Li Qiang, het partijhoofd van Shanghai, neemt de tweede positie van de partij over. De machtigste positie van de financiële hub wordt vaak gezien als een opstapje naar het hoogste besluitvormingsorgaan van de CCP. Li’s voorganger Han Zheng werd in 2017 gepromoveerd naar het Permanent Comité.
Maar eerder dit jaar werd volop gespeculeerd dat Li’s politieke carrière gedoemd was te mislukken door de COVID-19 lockdown in Shanghai. Twee maanden lang werden de 25 miljoen inwoners van de stad opgesloten in hun huizen, waardoor ze moeilijk aan voedsel en medicijnen konden komen, wat de woede van het volk opwekte en talrijke kleinschalige protesten uitlokte.
De politieke klim van Li toont aan dat “het belangrijkste criterium van Xi Jinping is dat de kandidaten een band met hem moeten hebben, hem absoluut trouw moeten zijn en hem moeten gehoorzamen,” zei Feng Chongyi, een professor in China-studies aan de University of Technology Sydney.
De 63-jarige Li Qiang is een nauwe bondgenoot van Xi. Toen Xi partijsecretaris van de provincie Zhejiang was, had Li de leiding over Wenzhou, een belangrijke stad in de provincie Zhejiang. In 2004 werd Li gepromoveerd tot secretaris-generaal van Zhejiang en werd hij de rechterhand van Xi.
Nadat Xi tijdens het 18e Nationaal Congres in 2012 het roer overnam, bevorderde hij Li tot gouverneur van de provincie Zhejiang. Drie jaar later werd Li partijsecretaris van de provincie Jiangsu, de toppositie in de rijke kustprovincie die aan Shanghai grenst. In 2017 werd Li partijsecretaris van Shanghai. Nu wordt algemeen verwacht dat Li Qiang de volgende premier wordt.
Zhao Leji
Zhao Leji, het hoofd van de Centrale Commissie voor Discipline Inspectie, tijdens een media meet-and-greet van het Staand Comité van het Politburo van de CCP, in Beijing op 25 oktober 2017. (Wang Zhao/AFP/Getty Images)
Anti-corruptie tsaar Zhao Leji is een van de twee mensen die hun positie in het Staand Comité behouden. Zhao stond recentelijk aan het hoofd van de Centrale Commissie voor Discipline Inspectie, de drijvende kracht achter Xi’s campagne om de partij te ontdoen van politieke vijanden, namelijk ambtenaren die nog steeds loyaal zijn aan voormalig CCP-leider Jiang Zemin.
De 65-jarige leidde ook de afdeling Organisatie van de partij, een machtig orgaan dat verantwoordelijk is voor de benoeming van hoge ambtenaren. Volgens het Brookings Institute heeft Zhao veel van Xi’s bondgenoten helpen promoten.
Zhao begon zijn politieke carrière in de noordwestelijke provincie Qinghai, waar hij geboren is, en werkte zich op in de provinciale bureaucratie. In 2003 werd hij partijsecretaris van Qinghai. Zhao was vervolgens partijvoorzitter van de provincie Shaanxi voordat hij in 2012 naar Beijing kwam.
Wang Huning
Wang Huning (C), lid van het Staand Comité van het Politbureau van de CCP woont de openingszitting van het Nationaal Volkscongres bij in Beijing op 5 maart 2018. (Wang Zhao/AFP via Getty Images)
Iemand anders die een positie behoudt in het hoogste bestuursorgaan van de partij is Wang Huning, een veteraan-theoreticus.
De 67-jarige Wang is een zeldzame politieke figuur die drie partijhoofden heeft gediend te midden van hevige politieke ruzies en de eens in de vijf jaar plaatsvindende herschikkingen.
“Hij [Wang] is niet loyaal aan een leider,” vertelde Feng Chongyi aan The Epoch Times. “Hij is gewoon een theoreticus die de partij nuttig vond.”
De voormalige professor en decaan van de rechtenfaculteit aan de Fudan Universiteit definieerde kernideologieën voor de drie leiders, van Jiang Zemin’s Drie Vertegenwoordigers, tot Hu Jintao’s Wetenschappelijke Visie op Ontwikkeling, tot Xi Jinping Gedachtengoed.
“De aanwezigheid van Wang Huning wijst er voor mij ook op dat de ideologische richting waarin de partij en Xi zich bewegen zal worden voortgezet en zelfs verdiept”, zei Dylan Loh, assistent-professor aan de Nanyang Technology University, tegen Reuters.
Cai Qi
Cai Qi, partijsecretaris van Beijing, staat op terwijl hij wordt voorgesteld als lid van het Staand Comité van het Politbureau van de CCP, in Beijing op 23 oktober 2022. (Wang Zhao/AFP via Getty Images)
Cai Qi, een nieuwkomer in het elitaire Staand Comité, kent Xi al meer dan twee decennia. Cai werkte onder Xi toen hij topfuncties bekleedde in de provincies Fujian en Zhejiang. Nadat Xi de macht overnam, werd Cai gepromoveerd naar Beijing voordat hij in 2017 de partijbaas van de stad werd. In datzelfde jaar werd hij lid van het Politbureau, ondanks de publieke woede over zijn gedwongen uitzetting van migrantenarbeiders in de buitenwijken van Beijing.
Op zondag wordt Cai eerste secretaris van het secretariaat en houdt hij toezicht op het propaganda- en ideologiewerk van de partij.
Ding Xuexiang
Ding Xuexiang, een nieuw lid van het Staand Comité van het Politbureau, in Beijing op 23 oktober 2022. (Wang Zhao/AFP via Getty Images)
Als rechterhand van Xi is de benoeming van Ding Xuexiang in het Staand Comité geen verrassing voor waarnemers, hoewel hij nooit partijsecretaris op provinciaal niveau is geweest.
Ding’s banden met Xi zouden terug gaan tot 2007. Toen Xi korte tijd partijsecretaris van Shanghai was, was Ding de secretaris-generaal van de stad en Xi’s belangrijkste assistent. In 2013, slechts een paar maanden na het aantreden van Xi, verhuisde Ding naar Beijing, eerst als adjunct-directeur van het General Office en vervolgens als leider van het machtige bureau dat de administratieve zaken van de leiders van de CCP beheert.
De 60-jarige heeft Xi vergezeld op vele buitenlandse reizen. “[Ding] heeft waarschijnlijk meer tijd doorgebracht met Xi Jinping dan enige andere ambtenaar in de afgelopen vijf jaar,” vertelde Neil Thomas, een senior analist voor China en Noordoost-Azië bij de Eurasia Group, aan Reuters.
Li Xi
Li Xi, secretaris van het provinciale partijcomité van Guangdong, wordt voorgesteld als nieuw lid van het Staand Comité van het Politbureau in Beijing op 23 oktober 2022. (Wang Zhao/AFP via Getty Images)
Li Xi, partijleider van de zuidelijke economische grootmacht Guangdong, is ook een nieuw gezicht in het Staand Comité. De band van de 66-jarige met Xi kan worden teruggevoerd op de indirecte banden met Xi’s overleden vader, Xi Zhongxun, die een partijrevolutionair was, aldus het Brookings Institute.
Li bracht het grootste deel van de eerste drie decennia van zijn carrière door in het noordwesten van China, in de provincies Gansu en het naburige Shaanxi. In 2015 werd Li gepromoveerd tot partijchef van de noordwestelijke provincie Liaoning.
“Als partijsecretaris van Liaoning stond Li Xi bekend om zijn harde opstelling tegen corruptie en zijn enthousiaste steun voor Xi’s oproep tot strengere handhaving van de partijdiscipline,” vertelde Cheng Li, directeur van het John L. Thornton China Center aan The Brookings Institution, aan Reuters.
Na afloop van het 20e partijcongres wordt Li Xi de vervanger van Zhao Leji aan het hoofd van het agentschap voor fraudebestrijding. Analisten suggereren dat Li Xi’s politieke promotie een weerspiegeling is van Xi Jinping’s plan om zijn anti-corruptiebeleid de komende vijf jaar te intensiveren.
“Ik denk dat [het anticorruptiewerk] na het 20e Partijcongres hevig zal zijn,” zei Zheng Xuguang, een in de VS gevestigde Chinese commentator en econoom. “Het zou wel eens een heftige zuivering kunnen worden.”
Luo Ya, Ning Haizhong, Annie Wu en Reuters hebben bijgedragen aan dit verslag.
De Chinese leider Xi Jinping blijft nog vijf jaar aan de macht, waardoor zijn tienjarig bewind wordt verlengd tot ten minste 2028.
Xi, 69 jaar, wordt algemeen secretaris van de Chinese Communistische Partij (CCP) voor een ongekende derde termijn, waarmee hij de door zijn voorgangers vastgestelde norm van twee termijnen doorbreekt.
Het Chinese regime maakte op 23 oktober zijn nieuwe leiders bekend door Xi en zes andere partijfunctionarissen te benoemen in het permanente comité van het Politbureau, het hoogste besluitvormingsorgaan van het communistische regime.
Tweede in de rangorde van het Permanent Politbureau is Li Qiang, 63, die momenteel partijsecretaris van Shanghai is. Naar verwachting zal Li in maart volgend jaar worden benoemd tot premier van het Chinese regime, ter vervanging van de huidige premier Li Keqiang.
Li Qiang is een nauwe bondgenoot van Xi. Van 2004 tot 2007 werkte Li Qiang rechtstreeks voor Xi als diens stafchef in het partijcomité van de provincie Zhejiang. Met Xi als CCP-leider werd Li Qiang in 2017 gepromoveerd tot partijsecretaris van Shanghai, waar hij tijdens de uitbraken eerder dit jaar harde COVID-19 lockdowns oplegde.
Derde in de partijrang is Zhao Leji, 65, die momenteel hoofd is van de Centrale Commissie voor Discipline Inspectie, het anticorruptieorgaan van het regime.
De volgende in de rij is Wang Huning, 67, een bekend partijtheoreticus die nu op weg is naar zijn tweede termijn van vijf jaar als lid van het Permanent Comité van het Politbureau.
De laatste drie comitéleden zijn Cai Qi, 66, de huidige partijsecretaris van de Chinese hoofdstad Beijing; Ding Xuexiang, 60, Xi’s stafchef; en Li Xi, 66, de huidige partijsecretaris van de Zuid-Chinese provincie Guangdong.
Dat Xi zondag een nieuwe termijn van vijf jaar krijgt, komt niet onverwacht, nadat twee van Xi’s politieke rivalen, waaronder Li Keqiang, op 22 oktober, na afloop van het 20e CCP-congres, niet zijn benoemd in het 205 leden tellende Centraal Comité.
Het vertrek van Li Keqiang uit de top van de partij is een verrassing, aangezien hij pas 67 jaar oud is – een jaar jonger dan de ongeschreven pensioenleeftijd van de partij. In China kunnen ambtenaren van de CCP die 67 jaar of jonger zijn op het moment van een partijcongres worden bevorderd, terwijl degenen die 68 jaar of ouder zijn geacht worden met pensioen te gaan – een informele regel die bekend staat als “zeven omhoog, acht omlaag”.
De Chinese president Xi Jinping (R) kijkt toe terwijl voormalig president Hu Jintao (C) de schouder van premier Li Keqiang (2e L) aanraakt bij het verlaten van de slotceremonie van het 20e congres van de Chinese Communistische Partij in de Grote Hal van het Volk in Beijing op 22 oktober. (Noel Celis/AFP via Getty Images)
Ook op zaterdag werd de mentor van Li Keqiang, de voormalige Chinese leider Hu Jintao, onverwacht uit de slotceremonie van het partijcongres geëscorteerd. Hu keek verward en aarzelend waarom hem werd gevraagd te vertrekken, voordat hij door twee partijmedewerkers werd weggeleid.
Senator Marsha Blackburn (R-Tenn.), die deel uitmaakt van het U.S. Senate Armed Services Committee, zei op Twitter dat Xi zijn politieke spierballen liet zien door Hu te laten verwijderen.
“Het is duidelijk dat Xi het partijcongres controleert en zijn spierballen aan de wereld wilde tonen door Hu Jintao voor de buitenlandse pers te vernederen”, schreef Blackburn.
“Dit is gevaarlijk & zeer verontrustend,” schreef Sen. Ted Cruz (R-Texas) op 23 oktober op Twitter. Cruz is lid van de Commissie Buitenlandse Zaken van de Senaat. “Xi consolideert de macht & verwijdert met geweld zijn voorganger. Niemand knippert. Tirannie eindigt nooit goed.”
Toekomst van China
Li Hengqing, een China-expert aan het Washington Institute for Information and Strategy, zei in een interview met de Chinese editie van The Epoch Times na de uitrol van het nieuwe leiderschap van het regime dat de Chinese economie onder Xi niet zal verbeteren.
Hij zei dat China’s economische gegevens over het derde kwartaal – die Beijing oorspronkelijk op 18 oktober zou bekendmaken, maar heeft uitgesteld – niets positiefs zullen laten zien.
“Ik denk dat de economische gegevens voor het vierde kwartaal nog slechter zullen zijn. De economische uitdagingen zullen jaar na jaar groter worden en de [economie] zal slechter worden,” zei hij.
Hij voegde eraan toe dat Xi in zijn huidige positie geraakt is door toedoen van politieke gevechten. Als gevolg daarvan voorziet hij meer politieke strijd in de toekomst, waardoor China mogelijk een nieuw tijdperk van massale politieke bewegingen tegemoet gaat.
Kenneth Roth, voormalig directeur van Human Rights Watch, zei op Twitter dat Xi een team heeft samengesteld dat hem niet zal uitdagen.
“De man die bang is voor debat kiest een leiderschapsteam dat hem, Xi Jinping, niet zal uitdagen,” schreef Roth. “Een recept voor meer repressie en wanbeleid.”
Amnesty International zei dat de verderzetting van Xi’s bewind een ramp is voor de mensenrechten.
“De bevestiging van de derde termijn van Xi Jinping is een onheilspellend moment, niet alleen voor de miljoenen Chinese burgers die onder zijn bewind ernstige mensenrechtenschendingen hebben ondergaan, maar ook voor mensen over de hele wereld die de gevolgen van de repressie van de Chinese regering voelen”, zei Hana Young, adjunct-regiodirecteur van Amnesty International, in een verklaring.
“Het beleid en de praktijken van de regering onder leiding van Xi vormen een bedreiging voor de rechten, niet alleen thuis, maar wereldwijd,” vervolgde Young. “Van de campagne van de regering om Oeigoeren het zwijgen op te leggen en gedwongen te repatriëren tot haar pogingen om de betekenis van mensenrechten in de Verenigde Naties te herdefiniëren, de arm van de Chinese staatsonderdrukking strekt zich steeds meer uit tot buiten de grenzen van China.”
“En nu Chinese activisten, mensenrechtenadvocaten, onafhankelijke journalisten en andere mensenrechtenactivisten zich schrap zetten voor meer van hetzelfde – of erger – moet de internationale gemeenschap haar inspanningen verdubbelen om ervoor te zorgen dat de komende vijf jaar anders verlopen,” voegde Young eraan toe.
Het Belvedere-paleis in Wenen, Oostenrijk, bestaat eigenlijk uit twee gebouwen—de Upper en Lower Belvederes, elk met hun eigen geschiedenis en doel—en is een meesterwerk van laat-barokke architectuur dat al meer dan 300 jaar in het derde district van de stad staat.
Oorspronkelijk werd het Belvedere gebouwd voor prins Eugene van Savoye, die een zomerresidentie wilde buiten de stadsgrenzen in een onbebouwd gebied genaamd Landstrasse. De prins gaf de beroemde barokarchitect Johann Lukas von Hildebrandt de opdracht om niet één, maar twee paleizen te bouwen, geïnspireerd op Versailles. In 1716 werd het Belvedere Lower en in 1723 het Belvedere Upper voltooid. Het landgoed omvat ook een oranjerie en stallen.
De architectuur van het Belvedere wordt gekenmerkt door complexe vormen uit de periode van de late barok die een gevoel van drama, grandeur, en weelde uitstralen. Het heeft ook een Rococo-invloed, een laat-barokke decoratieve stijl die ornamenteel en theatraal is. De Upper Belvedere is een weelderige vertoning van grandeur. De entreehal heeft bijvoorbeeld sierlijke decoraties en ingewikkeld beeldhouwwerk. Het Beneden Belvedère herbergt adembenemend mooie kamers, zoals het Gouden Kabinet, dat uitgebreid versierd is met spiegels.
Toen keizerin Maria Theresia na de dood van de prins de landgoederen verwierf, veranderde zij het Belvedere in een tentoonstellingsruimte die later één van de eerste openbare musea ter wereld werd. Tegenwoordig herbergt het Belvedere kunstcollecties van onschatbare waarde, van de middeleeuwen tot nu. Er is overal kunst in dit Oostenrijkse architectonische juweel.
Het Belverdere-paleis in Wenen, Oostenrijk, bestaat uit een lange reeks van 29 traveeën, gearticuleerd als zeven achthoekige paviljoens, met geornamenteerde pilasters en vensteromlijstingen. Deze paviljoens zijn in een typisch 18e eeuws Frans ontwerp, dat kan worden gezien in de tuinen van Tuileries (Parijs) of in het paleis van Versailles. (Pixabay)Een panorama van Wenen vanuit de Belvedere tuinen, gelegen tussen beide paleizen. “Belvedere’ komt van het Italiaanse woord ‘bel’ (mooi) en ‘vedere’ (uitzicht), en betekent ‘mooi uitzicht’. Hier is het uitzicht de prachtige tuin, in een Frans-Barokke tuinstijl, grote waterbassins met spiegeleffecten, symmetrische bloemperken en afgezette randen. (Pixabay)
De onderzoekscommissie die de bestorming van het Capitool van 6 januari 2021 onderzoekt, heeft vrijdag een dagvaarding gestuurd naar voormalig president Donald Trump.
De commissie schreef in een brief (pdf) dat zij “overweldigend bewijs heeft verzameld, onder meer van tientallen van uw voormalige assistenten en medewerkers” dat Trump ” heeft toegezien op een meervoudige poging om de presidentsverkiezingen van 2020 omver te werpen”. Trump heeft dergelijke aantijgingen ontkend en gezegd dat de uitslag van de verkiezingen van 2020 in zijn nadeel werd geforceerd.
“We erkennen dat een dagvaarding aan een voormalige president een belangrijke en historische maatregel is,” schreven de commissieleden vrijdag aan Trump, en voegden eraan toe: “We nemen deze maatregel niet licht op.”
Tijdens de laatste openbare hoorzitting vorige week stemde het panel unaniem voor de dagvaarding van de voormalige president.
Trump heeft niet publiekelijk gereageerd op de aankondiging van vrijdag. Na de stemming van vorige week beschreef hij (pdf) het panel als een groep van “zeer partijdige politieke haviken en bandieten wiens enige functie het is om het leven van vele hardwerkende Amerikaanse patriotten te ruïneren”, volgens een 14 pagina’s tellende brief.
De brief was getiteld “PEACEFULLY AND PATRIOTICALLY,” verwijzend naar een zin die hij op 6 januari 2021 tegen de demonstranten in Washington zei. “Ik weet dat iedereen hier straks naar het Capitoolgebouw zal marcheren om ‘vreedzaam en patriottisch’ jullie stem te laten horen,” zei hij destijds tijdens de rally.
De brief van Trump gaf niet aan of hij zal instemmen met een getuigenis. Op Truth Social gaf Trump aan dat de kans bestaat dat hij dat zal doen, aangezien hij een aantal artikelen opnieuw plaatste waarin werd gesuggereerd dat hij voor de commissie moet getuigen.
Wat is de volgende stap?
Als Trump besluit de dagvaarding voor de rechter aan te vechten, is het waarschijnlijk dat zo’n juridische uitdaging langer zal duren dan het mandaat van de commissie. Een aantal verkiezingsanalisten verwachten dat de GOP ten minste het Huis van Afgevaardigden zal heroveren in de komende tussentijdse verkiezingen van 2022.
Parlementslid Bennie Thompson (D-Miss.) (L), voorzitter van de 6 januari-commissie, naast vicevoorzitter parlementslid Liz Cheney (R-Wyo.) tijdens een hoorzitting in het Cannon House Office Building in Washington op 13 oktober 2022. (Drew Angerer/Getty Images)
“We hebben een dualistisch systeem van Justitie in de Verenigde Staten dat niet mag blijven bestaan,” vervolgde Trump. “Een meerderheid van de mensen in ons land zegt dat de presidentiële verkiezing van 2020 bepalend oneerlijk is verlopen, inclusief het feit dat veel Wetgevers werden terzijde geschoven door lokale en Staatspolitici alsmede rechters wanneer het ging over essentiële regelgevingen en vereisten, wat volledig illegaal en UNCONSTITUTIONEEL is.”
De voormalige president heeft ook gezegd dat de 6 januari-commissie bedoeld is om de aandacht af te leiden van zaken als inflatie, hoge gasprijzen en de economie, die momenteel de goedkeuringscijfers van de Democraten en president Joe Biden ondermijnen.
De documenten die door de Huiscommissie worden opgevraagd naar aanleiding van de dagvaarding van Trump moeten op 4 november binnen zijn, ongeveer vier dagen voor de verkiezingen van 2022. De commissie stelde ook dat Trump zou worden gedagvaard op 14 november, ongeveer een week na de verkiezingen.
Ze zeiden dat zeven presidenten eerder hadden getuigd voor het Congres na het verlaten van hun ambt, waaronder voormalig president Gerald Ford. De brief merkte ook op dat de 16e president Abraham Lincoln getuigde voor het Congres terwijl hij in functie was.
De voormalige Amerikaanse ambassadeur voor internationale religieuze vrijheid Sam Brownback heeft gezegd dat de manier waarop de Chinese Communistische Partij (CCP) haar bevolking behandelt “een gebrek aan vertrouwen in hun positie aantoont” en dat de CCP “de toekomst van het Chinese volk schaadt”.
In een interview met de Chinese editie van The Epoch Times op 14 oktober gaf Brownback zijn visie op de huidige situatie in China, de criminele praktijk van de CCP van gedwongen orgaanoogst en de “Quit the CCP”-beweging.
Brownback gaf commentaar op het 20e volkscongres van de CCP dat op 16 oktober bijeenkwam: ” Er is een groot partijcongres, maar er is geen mogelijkheid voor mensen om naar voren te treden om over onderwerpen te praten of te debatteren. Het is een dictatuur. [Xi Jinping legt iedereen die tegen zijn uitspraken ingaat meedogenloos neer.”
“Xi’s leiderschap gaat terug naar het harde communistische bestuur volgens het model van Mao en is bijzonder schadelijk voor het Chinese volk. Ik denk dat het echt een gebrek aan vertrouwen toont in hoe zij hun positie als regering van China zien.”
Brownback zei verder dat: “De situatie in Hong Kong is verschrikkelijk. De 90-jarige kardinaal Zen, die al tientallen jaren een eerbaar man en een belangrijke geestelijke leider in Hong Kong is, wordt berecht op grond van belachelijke beschuldigingen – valse beschuldigingen!
“Deze acties spreken boekdelen over hoe de CCP denkt over mensenrechten en individuele rechten.”
Totaal verschillende systemen
Brownback vindt religieuze vrijheid “enorm belangrijk” voor de betrekkingen tussen de VS en China.
“We zijn gewoon totaal verschillende systemen. De Verenigde Staten zijn een zeer geloofsgeoriënteerde natie. Ons motto is ‘In God hebben wij vertrouwen’. De CCP is anti-religie. Ze zijn in oorlog met alles. Ze decimeren groepen als de Falun Gong, of de Tibetaanse boeddhisten, of de Oeigoeren in Xinjiang, of de christenen.
“De CCP heeft het Handvest van de mensenrechten van de Verenigde Naties ondertekend, maar ze hebben het helemaal niet bestemd voor hun eigen volk,” zei de voormalige ambassadeur.
“Ik denk dat het Amerikaanse volk het kwaad van de CCP heeft ingezien en dat de regering nu de banden met China wil verbreken. Maar een aantal bedrijven in de Verenigde Staten zijn gelinkt aan China en willen daar niet van afwijken.
“Nu China zich blijft aansluiten bij landen zoals Rusland, Iran en andere zeer dictatoriale regimes, zoals Noord-Korea, ontstaat er een nieuwe Koude Oorlog tussen de Verenigde Staten en China,” zei hij.
“Je ziet de wereld weer in twee kampen opsplitsen, zoals tijdens de Koude Oorlog tegen de Sovjets. En dat zie je nu ook gebeuren tussen de Verenigde Staten en China.”
CCP houdt de internationale gemeenschap in een houdgreep wanneer het gaat over de gedwongen orgaanoogst
Uit een studie, die peer-reviewed is en gepubliceerd werd in een vooraanstaand Amerikaans medisch tijdschrift, blijkt dat levende mensen door Chinese artsen worden terechtgesteld. De organen van levende mensen worden verkregen door de zogenaamde donor te doden en de lucratieve transplantatiehandel in China wordt door dergelijke praktijken aangedreven.
Brownback zei dat hij deze kwestie al 15 jaar op de voet volgt: “De Chinese overheid staat toe dat deze artsen iets doen wat internationaal als illegaal, immoreel en onethisch wordt aanzien.
“Het bewijs hiervoor blijft zich ophopen. Onafhankelijke commissies zeggen dat dit daadwerkelijk gebeurt en meer en meer medische professionals zeggen ook dat dit werkelijk gebeurt.”
“Maar de Chinese overheid blijft de internationale gemeenschap tegenwerken. Ze willen hun dossiers niet openbaar maken, ze willen hun ziekenhuizen waar deze transplantaties plaatsvonden niet openstellen en ze laten geen onafhankelijke onderzoekers toe om te onderzoeken wat er werkelijk gebeurt,” zei hij.
Brownback vindt dat de Amerikaanse overheid een eigen onderzoek moet instellen en dat de internationale gemeenschap wetten moet aannemen om de misdaden van de CCP beterffende het gedwongen oogsten van organen van levende mensen aan te pakken.
‘Quit the CCP’, een beweging die goed is voor de wereld
Van 2017 tot 2021 was Brownback de Amerikaanse ambassadeur voor internationale religieuze vrijheid, een sleutelpositie binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken om religieuze vrijheid en mensenrechten wereldwijd te verdedigen.
Op de vraag welke van zijn banen het belangrijkste was, zei hij ooit: “Ik ben congreslid, senator en gouverneur geweest, maar dit is de belangrijkste baan, omdat het gaat om miljarden mensen over de hele wereld. En de Verenigde Staten zijn het belangrijkste land om op te komen en te vechten voor hun religieuze vrijheid.”
Brownback en zijn vrouw hebben zelf 3 kinderen en 2 geadopteerde kinderen, één uit China. Hij zei: “Ik hou van het Chinese volk en een van onze kinderen is geadopteerd uit China, een prachtige dochter in ons gezin. Het zijn prachtige en getalenteerde mensen, maar de regering beperkt hen en doet hen echt pijn.”
De “Quit the CCP“-beweging is een volksbeweging voor het Chinese volk om de banden met de CCP en de daaraan gelieerde organisaties te verbreken. Deze begon organisch te groeien nadat The Epoch Times in 2005 de “Negen commentaren op de Communistische Partij” publiceerde, een redactionele artikelenreeks die de geschiedenis van de CCP en haar leugens onthult. Via deze beweging doen Chinezen afstand van hun lidmaatschap met de CCP en haar organisaties, waardoor de gelofte, die hun lot verbindt aan dat van de CCP, effectief wordt opgeheven.
Zo’n beweging ” zal goed zijn voor het Chinese volk,” zei Brownback. ” En het kan alleen maar goed zijn voor de hele wereld. Als er een meer open samenleving zou zijn die niet zo bedreigend is voor anderen, zou dat veel gezonder zijn voor de wereld.”
Hij gelooft dat zo’n beweging voor een betere toekomst voor het Chinese volk zou kunnen zorgen.
“We zouden ook een explosie van groei zien in China. Als er een vrij en open systeem zou zijn in China, samen met de capaciteiten van het Chinese volk, zou er een enorme groei plaatsvinden,” zei Brownback.
“Ik ben er echt van overtuigd dat het Chinese volk momenteel beperkt wordt door hun eigen regering.”
Koolstofdioxide, of CO2, dat door de mainstream media en progressieve politici als een schadelijke vervuiler wordt bestempeld, is enorm gunstig voor de aarde en het leven op onze planeet, aldus een deskundige.
Gregory Wrightstone is algemeen directeur van de ‘CO2 Coalition’, een non-profit organisatie met als doel voorlichting te geven over de rol van CO2 in het milieu, waaronder het groen houden van de aarde en het stimuleren van gewassen.
Planten hebben drie dingen nodig: CO2, water en zonlicht, die ze verwerken tot voedingsstoffen en zuurstof. Een overvloed aan CO2 helpt planten om meer water vast te houden zodat ze juist minder water nodig hebben, zei Wrightstone in een recent interview voor het programma “Crossroads” van EpochTV.
Dit leidt tot een hogere bodemvochtigheid, wat helpt om bosbranden wereldwijd te verminderen, zei hij. In de jaren 1920 en 1930 waren er veel meer bosbranden dan nu, voegde hij eraan toe.
Volgens een rapport van het NASA Earth Observatory is de jaarlijkse oppervlakte die wereldwijd in vlammen opgaat tussen 2003 en 2019 met ongeveer 25 procent gedaald.
Een wetenschappelijk onderzoek dat in 2017 door Science werd gepubliceerd, stelde dat “uitbreiding en intensivering van de landbouw de belangrijkste oorzaken waren van het ‘afnemen’ van de bosbranden”.
Een ander onderzoek, gepubliceerd in Nature, stelde dat de ‘boombedekking’ wereldwijd met ongeveer 7 procent is toegenomen in de periode van 1982 tot 2016.
Voordelen van een warm klimaat
Een foto van de planeet Aarde door NASA’s Earth Polychromatic Imaging Camera (EPIC) op de DSCOVR-satelliet op 11 september 2018. (NASA Earth Observatory)
De combinatie van een bescheiden opwarming en toegenomen CO2 brengt voor de menselijke beschaving veel voordelen met zich mee, aldus Wrightstone. “De opwarming maakt immers langere groeiseizoenen mogelijk.”
Als we terugkijken naar enkele duizenden jaren van menselijke geschiedenis, waren er drie opwarmingsperioden, zei Wrightstone, en elk van die opwarmingsperioden was warmer dan vandaag, maar het niveau van koolstofdioxide was veel lager.
“Elk van deze opwarmingsperioden was enorm gunstig voor de mensheid. Het leven was goed, er was voedsel in overvloed, er ontstonden grote beschavingen en rijken,” zei hij.
De eerste grote opwarmingsperiode, de Minoïsche warme periode genoemd, vond plaats in de Bronstijd, aldus Wrightstone.
De eerste grote beschavingen die in die periode ontstonden waren de Minoërs, de Hettieten, de Babyloniërs en de Assyriërs. Maar toen begon de aarde af te koelen.
“We zien dat steeds weer terugkomen,” zei Wrightstone. “Warme periode – gunstig. Koude periode – mislukte gewassen, hongersnood, pest en massale depopulatie.”
De Minoïsche beschaving ontstond in het Middellandse Zeegebied en het Nabije Oosten rond 3000 voor Christus en duurde tot haar plotselinge ineenstorting rond 1100 voor Christus.
Tijdens de tweede warme periode, de Romeinse warme periode, verbouwden de Romeinen zelfs citrusvruchten in het noorden van Engeland bij de muur van Hadrianus, aldus Wrightstone, en ten tijde van de middeleeuwse warme periode, de meest recente, verbouwde men gerst op Groenland, wat tegenwoordig gewoonweg onmogelijk is.
“We moeten de kou vrezen en de warmte verwelkomen. Dat is wat de geschiedenis ons leert.”
Ideale temperatuur op aarde
Een kleine wereldbol boven een vuur om de opwarming van de aarde te illustreren is te zien tijdens de 21e zitting van de ‘conferentie van de partijen’ op 4 november 2015 in Parijs wat leidde tot het ‘Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering’. (Lionel Bonaventure/AFP/Getty Images)
Wrightstone noemde Michael Mann, een professor in Milieuwetenschappen aan de Penn State University, die zei dat de ideale temperatuur voor de aarde de temperatuur zou zijn ‘voordat’ de mens begon met het toevoegen van CO2 aan de atmosfeer.
Maar dat zou de wereld terugbrengen naar de periode vóór de Industriële Revolutie tijdens de Kleine IJstijd, die ronduit verschrikkelijk was, zei Wrightstone.
De Kleine IJstijd was een korte maar aanzienlijke afkoelingsperiode die begon in de 13e à 14e eeuw en duurde tot in de 19e eeuw en die het noordelijk halfrond trof.
In die periode kwam “de helft van de bevolking van IJsland, en een derde van de wereldbevolking om. Het was een zeer nare, donkere tijd voor de mensheid, zoals we ook bij de andere voorgaande koude periodes kunnen zien”, aldus Wrightstone.
Het CO2-gehalte
Vóór de industriële revolutie was het CO2-gehalte in de lucht naar schatting ongeveer 280 tot 300 parts per million (ppm), maar op dit moment is het ongeveer 420 ppm, aldus Wrightstone, dus het is met 140 ppm gestegen.
“Dat staat geheel haaks op het idee dat CO2 de oorzaak is van temperatuurstijgingen,” zei Wrightstone. Tijdens de koude periodes in de geschiedenis was het CO2-gehalte “relatief vlak”, zei hij.
Wrightstone betoogde ook dat aardgas een schone energie is omdat de bijproducten van de verbranding ervan voornamelijk waterdamp en CO2 zijn, “allebei zeer heilzame moleculen,” zei hij.
De Verenigde Naties dringen er echter op aan dat de wereldwijde uitstoot van CO2 zo dicht mogelijk bij nul komt te liggen, met als doel een netto-nul CO2-uitstoot tegen 2050. Het verklaarde doel is de temperatuur wereldwijd niet meer dan 1,5 graden Celsius boven het pre-industriële niveau te laten stijgen om de opwarming van de aarde tegen te gaan.
Het plan van president Joe Biden is om de netto-nul uitstoot uiterlijk in 2050 te bereiken.
Daarom worden aardgas, fossiele brandstoffen en steenkool aangemerkt als een primaire oorzaak van klimaatverandering door de uitstoot van CO2, aldus Wrightstone. Als gevolg daarvan trekken de kapitaalmarkten zich nu terug uit olie-, gas- en steenkoolprojecten.
Wrightstone wees er echter op dat er schone kolencentrales kunnen worden gebouwd “waar het enige wat uit de schoorsteen komt CO2 en waterdamp is, en geen van beide is vervuilend”.
Er bestaat energiearmoede in de ontwikkelingslanden, waar mensen geen toegang hebben tot elektriciteit. Ze gebruiken hout en zelfs gedroogde mest om te koken en hun huizen te verwarmen, aldus Wrightstone. “Wij zijn in staat hen goedkope, betrouwbare en overvloedige energie te geven uit ‘schoonbrandende’ steenkool.”
Volgens de Verenigde Naties leven 789 miljoen mensen zonder elektriciteit en zijn 3 miljard mensen afhankelijk van hout, kolen, houtskool of dierlijk afval om te koken en zich te verwarmen.
Echte milieuproblemen
Wrightstone pleit ervoor dat het geld dat wordt uitgetrokken om de CO2-uitstoot te verminderen, beter kan worden besteed aan de echte zware milieuproblemen, zoals problemen veroorzaakt door ‘invasieve soorten’ en de stijging van de zeespiegel.
“Invasieve soorten, zoals ‘zwenkdravik’, zijn een van de belangrijkste oorzaken van de branden in Oregon en Californië,” zei Wrightstone. “Veel van die branden zijn eigenlijk grasbranden die hele leefgemeenschappen hebben verwoest.”
Zwenkdravik is een eenjarig gras dat “het potentieel heeft om de ecosystemen die het bezet volledig te veranderen”, aldus het National Park Service.
“Zwenkdravik heeft de neiging om vaker te branden dan de meeste inheemse planten en schiet ook sneller opnieuw uit na een brand”, aldus de National Park Service. “Na een aantal brandcycli domineert Zwenkdravik het hele ecosysteem.”
Een ander milieuprobleem dat aandacht vereist is de stijging van de zeespiegel, zei Wrightstone.
“Maar het zeeniveau steeg al lang voordat we begonnen met onze uitstoot van CO2 en het stijgt momenteel met ongeveer dezelfde snelheid als 150 jaar geleden,” zei hij. “Het is helemaal niet versneld.”
Leiders van de Europese Unie hebben deze week gezamenlijk hun bezorgdheid geuit over de toenemende Europese economische afhankelijkheid van China.
De dienst buitenlands beleid van de EU zei in een voorbereide verklaring dat het communistische leiderschap van China moet worden beschouwd als een rivaal die “een alternatieve visie op de wereldorde” propageert.
De verhardende houding van de Europese leiders tegenover China komt voort uit de toenemende bezorgdheid dat de leider van de Chinese Communistische Partij (CCP), Xi Jinping, het land in een veel autoritairdere richting stuurt.
Xi hield op 16 oktober een toespraak waarin hij heeft gezworen nooit af te zien van het gebruik van geweld tegen Taiwan, dat volgens hem deel uitmaakt van China, en hij heeft ook opgeroepen tot grotere veiligheidsmaatregelen in China’s reeds immense staatscontroleapparaat.
Verwacht wordt dat hij deze maand een historische derde ambtstermijn krijgt, waarmee zijn heerschappij binnen de CCP op de tweede plaats komt na die van Mao Zedong.
EU-leiders willen de afhankelijkheid van China doorbreken
De EU-leiders zijn steeds meer op hun hoede voor de CCP sinds februari, toen Xi een “grenzeloos” samenwerkingsverband aankondigde met de Russische leider Vladimir Poetin, kort voordat deze het bevel gaf Oekraïne binnen te vallen.
De invasie van Rusland in Oekraïne heeft veel leiders in de EU gedwongen om meer rekening te houden met de afhankelijkheid van hun landen, aangezien een groot deel van de Europese gastoevoer uit Rusland komt. De EU-leiders menen nu dat zij één front moeten vormen om te voorkomen dat een soortgelijke situatie zich met China zal voordoen.
“In het geval van China gaat het om het risico van afhankelijkheid van technologieën en grondstoffen”, zei EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen.
Zij voegde eraan toe dat de EU haar les uit Rusland heeft geleerd en zich zal inspannen om de productiecapaciteit van vitale technologieën te verhogen en de toeleveringsketens te verleggen naar meer betrouwbare leveranciers.
De Finse premier Sanna Marin hield buiten een vergadering in Brussel een soortgelijk betoog en zei dat de EU ervoor moet zorgen dat haar levering van cruciale technologieën niet door de CCP wordt gegijzeld zoals Rusland dat met gas heeft gedaan.
“Dat betekent niet dat er geen economische betrekkingen met China kunnen zijn, maar wel dat we niet dat soort strategische en kritische afhankelijkheden moeten opbouwen in een autoritair land,” zei Marin.
“Ik denk dat technologie hier de sleutel is. Vandaag is dit misschien nog geen probleem, maar in de toekomst zeker wel.”
Marin voegde eraan toe dat de EU in plaats daarvan sterkere samenwerking tussen democratische landen zou moeten bevorderen.
Expansie door de CCP wekt bezorgdheid over havenovereenkomsten
De discussie van de EU-leiders over de strategische problemen met de CCP volgt op een initiatief vanuit de Duitse regering om bepaalde aspecten van de handelsbetrekkingen tussen Duitsland en China te herzien.
De Duitse regeringscoalitie overweegt momenteel of zij het Chinese staatsbedrijf Cosco al dan niet zal toestaan gedeeltelijke controle te verwerven over een haventerminal in Hamburg, aan de kust van de Noordzee.
De Duitse regering is momenteel verdeeld over deze kwestie, die een soort windwijzer is geworden voor hoe ver Duitsland bereid is te gaan om zijn grootste handelspartner harder aan te pakken.
China heeft een aantal diepwaterhavens in het buitenland opgekocht als onderdeel van zijn inspanningen om de wereldwijde scheepvaartroutes onder controle te krijgen en om het bereik van zijn marine te vergroten. Een van die havens bevindt zich op de Salomonseilanden. Een andere ligt in Griekenland.
In tegenstelling tot die twee havens zou de overeenkomst met Hamburg er evenwel niet toe leiden dat China een meerderheidsaandeel in de hele haven krijgt.
De Franse president Emmanuel Macron zei hierover dat de eerdere besluiten van de EU om de verkoop van vitale infrastructuur aan China toe te staan “strategische fouten” waren.
Volgens onze conventionele kijk op de geschiedenis loopt de mens in zijn huidige vorm pas zo’n 200.000 jaar op aarde rond. Veel van het technologische vernuft dat wij in de moderne tijd kennen, begon zich pas een paar honderd jaar geleden te ontwikkelen, tijdens de industriële revolutie. Er zijn echter aanwijzingen dat er al duizenden jaren geleden geavanceerde beschavingen bestonden, of mogelijk zelfs eerder.
“Oopart” – of “out-of-place artifact” – is de term die wordt gegeven aan talrijke prehistorische voorwerpen die tegenwoordig op verschillende plaatsen in de wereld worden aangetroffen en die een niveau van technologische geavanceerdheid vertonen dat niet strookt met ons huidige paradigma.
Veel wetenschappers proberen deze ooparts dan maar ‘weg’ te verklaren als natuurlijke fenomenen. Anderen zeggen dat dergelijke afwijzende verklaringen alleen maar het toenemende bewijs overschaduwen, dat aantoont dat prehistorische beschavingen over geavanceerde kennis beschikten, en dat deze kennis in de loop der eeuwen verloren is gegaan om in de moderne tijd opnieuw te worden herontdekt.
We zullen hier een verscheidenheid aan ooparts bekijken, die enkele honderden tot enkele miljoenen jaren oud zijn, maar die allemaal een vermeende vooruitgang laten zien die hun tijd ver vooruit is.
Of deze feiten of slechts fictie zijn, kunnen we niet zeggen. Wij kunnen slechts een blik werpen op wat is geweten, aangenomen of verondersteld met betrekking tot deze verschijnselen, vanuit een open geest en gericht op de wetenschappelijke vondsten.
17. Batterijen van 2000 jaar oud?
Van kleipotten met asfaltstoppen en ijzeren staven die zo’n 2000 jaar geleden werden gemaakt, is bewezen dat ze meer dan een volt elektriciteit kunnen opwekken. Deze oude “batterijen” werden in 1938 gevonden door de Duitse archeoloog Wilhelm Konig, net buiten Bagdad, Irak.
Rechts: Een illustratie van een batterij uit Bagdad uit foto’s van museumvoorwerpen. (Ironie/Wikimedia Commons) Achtergrond: Kaart van de omgeving van het huidige Bagdad, Irak. (Cmcderm1/iStock/Thinkstock)
“De batterijen zijn een rariteit die altijd belangstelling hebben getrokken,” vertelde Dr. Paul Craddock, een metallurgiedeskundige bij het British Museum, in 2003 aan de BBC. “Ze zijn uniek. Voor zover wij weten heeft niemand anders zoiets gevonden. Het zijn vreemde dingen en ze zijn een van de raadsels van het leven.”
16. Oude Egyptische gloeilamp?
Een reliëf onder de Tempel van Hathor in Dendera, Egypte, toont figuren die rond een groot gloeilampachtig object staan. Erich Von Däniken, die “Chariot of the Gods” schreef, maakte een model van de lamp die werkt als hij op een stroombron wordt aangesloten en een griezelig, paarsachtig licht afgeeft.
Het gloeilamp-achtige object gegraveerd in een crypte onder de Tempel van Hathor in Egypte. (Lasse Jensen/CC BY 2.5)
15. Grote Muur van Texas
In 1852, in wat nu bekend staat als Rockwall County, Texas, ontdekten boeren bij het graven van een put wat een oude rotswand bleek te zijn. Volgens schattingen is de muur zo’n 200.000 tot 400.000 jaar oud en volgens sommigen is het een natuurlijke formatie, terwijl anderen zeggen dat hij duidelijk door de mens is gemaakt.
Een historische foto van de “muur” gevonden in Rockwall, Texas. (Publiek domein)
Dr. John Geissman van de Universiteit van Texas in Dallas heeft de stenen onderzocht als onderdeel van een documentaire van History Channel. Hij ontdekte dat ze allemaal op dezelfde manier gemagnetiseerd waren, wat suggereert dat ze gevormd zijn waar ze zijn en niet van elders naar die plek zijn verplaatst. Maar sommigen zijn niet overtuigd van deze enkele test in een TV-show en dringen aan op verder onderzoek.
Geoloog James Shelton en de in Harvard opgeleide architect John Lindsey hebben bouwkundige elementen opgemerkt, waaronder bogen, portalen met lateien en vierkante openingen die op ramen lijken.
14. Een kernreactor van 1,8 miljard jaar oud?
In 1972 importeerde een Franse fabriek uraniumerts uit Oklo, in het Afrikaanse Gabon. Het uranium was al ontgonnen. Ze ontdekten dat de plaats van oorsprong blijkbaar heeft gefunctioneerd als een grootschalige kernreactor die 1,8 miljard jaar geleden ontstond en zo’n 500.000 jaar in bedrijf was.
Dr. Glenn T. Seaborg, voormalig hoofd van de United States Atomic Energy Commission en Nobelprijswinnaar voor zijn werk in de synthese van zware elementen, geloofde dat het geen natuurlijk fenomeen was, en dus een door de mens gemaakte kernreactor moest zijn.
Om uranium te laten “branden” in een reactie zijn zeer precieze omstandigheden nodig. Het water moet extreem zuiver zijn, veel zuiverder dan in de natuur voorkomt. Het materiaal U-235 is nodig om kernsplitsing te laten plaatsvinden. Het is een van de isotopen die van nature in uranium voorkomen. Verschillende specialisten in reactortechniek hebben gezegd dat zij geloven dat het uranium in Oklo niet rijk genoeg kan zijn geweest aan U-235 om een reactie op natuurlijke wijze te laten plaatsvinden.
13. Makers van zeekaarten voordat Antarctica bedekt was met ijs?
Een kaart die in 1513 werd gemaakt door de Turkse admiraal en cartograaf Piri Reis, maar afkomstig is van verschillende eerdere kaarten, wordt door sommigen beschouwd als een afbeelding van Antarctica zoals het was in een zeer ver verleden, voordat het bedekt was met ijs.
Een deel van de kaart van Piri Reis uit 1513. (Publiek domein)
Een landmassa steekt uit de zuidelijke kustlijn van Zuid-Amerika. Kapitein Lorenzo W. Burroughs, een kapitein van de dienst cartografie van de Amerikaanse luchtmacht, schreef in 1961 een brief aan Dr. Charles Hapgood waarin hij zei dat deze landmassa de kust van Antarctica onder het ijs nauwkeurig lijkt weer te geven.
Dr. Hapgood (1904-1982) was een van de eersten die publiekelijk suggereerde dat de Piri Reis kaart Antarctica afbeeldt in een prehistorische tijd. Hij was een in Harvard opgeleide historicus, wiens theorieën over geologische verschuivingen zelfs de aandacht van Albert Einstein hadden getrokken. Hij veronderstelde dat de landmassa’s verschuiven, wat verklaart waarom Antarctica is weergegeven als verbonden met Zuid-Amerika.
Moderne studies weerleggen Hapgood’s theorie dat zo’n verschuiving binnen duizenden jaren kan hebben plaatsgevonden, maar ze tonen aan dat het binnen miljoenen jaren kan zijn gebeurd.
12. Seismograaf van 2000 jaar oud
In 132 na Christus creëerde Zhang Heng de eerste seismograaf ter wereld. Hoe hij precies functioneerde blijft een mysterie, maar replica’s hebben gewerkt met een precisie die vergelijkbaar is met die van moderne instrumenten.
Een replica van de oude Chinese seismograaf uit de Oostelijke Han Dynastie (25-220 na Christus), en zijn uitvinder, Zhang Heng. (Wikimedia Commons)
In 138 na Christus gaf hij correct aan dat er een aardbeving plaatsvond ongeveer 300 mijl ten westen van de hoofdstad Luoyang. Niemand had de beving in Luoyang gevoeld en de waarschuwing werd genegeerd totdat dagen later een boodschapper arriveerde met een verzoek om hulp.
11. Buizen van 150.000 jaar oud?
Grotten nabij de berg Baigong in China bevatten buizen die naar een nabijgelegen meer leiden. Volgens Brian Dunning van Skeptoid.com zijn ze door het Beijing Institute of Geology gedateerd op ongeveer 150.000 jaar geleden.
De staatsmedia Xinhua rapporteerde dat de buizen werden geanalyseerd in een plaatselijke smelterij en dat 8 procent van het materiaal niet kon worden geïdentificeerd. Zheng Jiandong, een geologisch onderzoeker van de China Earthquake Administration, vertelde in 2007 aan de staatskrant People’s Daily dat sommige buizen erg radioactief bleken te zijn.
Jiandong zei dat ijzerrijke magma diep uit de aarde kan zijn opgestegen en het ijzer in spleten heeft gebracht waar het in buizen kan zijn gestold. Hij noemde de radioactiviteit een voorbeeld van de vreemde kwaliteiten van de buizen.
10. Antikythera Mechanisme
Een mechanisme dat vaak een “computer uit de oudheid” wordt genoemd en dat rond 150 voor Christus door de Grieken werd gebouwd, was in staat om astronomische veranderingen met grote precisie te berekenen.
Het Antikythera Mechanisme is een 2000 jaar oud mechanisch apparaat dat werd gebruikt om de posities van de zon, de maan, de planeten en zelfs de data van de oude Olympische Spelen te berekenen. (Marsyas/CC door SA 3.0)
“Als het niet was ontdekt … zou niemand kunnen geloven dat het kon bestaan omdat het zo geavanceerd is,” zei wiskundige Tony Freeth in een NOVA-documentaire. Mathias Buttet, directeur onderzoek en ontwikkeling voor horlogemaker Hublot, zei in een video vrijgegeven door het Griekse ministerie van Cultuur en Toerisme: “Dit Antikythera Mechanisme bevat ingenieuze functies die niet gekend zijn door de moderne horloge-makers.”
9. Boor in kolen
John Buchanan, presenteerde een mysterieus object op een bijeenkomst van de Society of Antiquaries of Scotland op 13 december 1852. Er was een boor gevonden, ingekapseld in steenkool van ongeveer 55 cm dik, begraven in een bed van klei gemengd met keien van iets meer dan 2 meter dik.
De steenkool op aarde zou honderden miljoenen jaren geleden zijn gevormd. Het Genootschap besloot dat het boor op ambachtelijke wijze is vervaardigd overeenkomstig onze moderne tijden. Maar het concludeerde dat “het ijzeren instrument misschien deel uitmaakte van een boor die tijdens een eerdere zoektocht naar steenkool was afgebroken.”
Het gedetailleerde rapport van Buchanan vermeldde echter geen aanwijzingen dat de steenkool rondom het instrument doorboord was.
8. Bolvormige objecten van 2,8 miljard jaar oud?
Bollen met fijne groeven, gevonden in mijnen in Zuid-Afrika, zouden volgens sommigen natuurlijk gevormde massa’s mineralen zijn. Anderen zeggen dat ze nauwkeurig zijn gevormd door een prehistorische mensenhand.
Linksboven, rechtsonder: Bollen, bekend als Klerksdorp bollen, gevonden in de pyrofyliet (wondersteen) afzettingen bij Ottosdal, Zuid-Afrika. (Robert Huggett) Rechtsboven, linksonder: Soortgelijke voorwerpen bekend als Moqui-knikkers uit het Navajo zandsteen van zuidoost Utah. (Paul Heinrich)
“De bollen, die aan de binnenkant een vezelachtige structuur hebben met aan de buitenkant een zeer harde mantel, kunnen niet bekrast worden, zelfs niet door staal,” aldus Roelf Marx, conservator van het museum van Klerksdorp, Zuid-Afrika, volgens het boek van Michael Cremo, “Forbidden Archaeology: The Hidden History of the Human Race.” Marx zei dat de bollen ongeveer 2,8 miljard jaar oud zijn.
Als het minerale bollen zijn, is het onduidelijk hoe ze precies zijn gevormd.
7. IJzeren pilaar van Delhi
Deze pilaar is minstens 1.500 jaar oud, maar zou ouder kunnen zijn. Hij blijft roestvrij en is van een verbazingwekkende zuiverheid. Hij bestaat voor 99,72 procent uit ijzer, volgens professor A.P. Gupta, hoofd van de afdeling Toegepaste Wetenschappen en Menswetenschappen aan het Instituut voor Technologie en Management in India.
Een inscriptie uit ongeveer 400 na Christus van koning Chandragupta II op de ijzeren pilaar van Delhi. (Venus Upadhayaya/Epoch Times)
In moderne tijden is smeedijzer gemaakt met een zuiverheid van 99,8 procent, maar het bevat mangaan en zwavel, twee ingrediënten die niet aanwezig zijn in deze pilaar.
Het werd vervaardigd minstens “400 jaar voordat de grootste bekende gieterij van de wereld het had kunnen produceren,” schreef John Rowlett in “A Study of the Craftsmen of Ancient and Medieval Civilizations to Show the Influence of their Training on our Present Day Method of Trade Education.”
6. Viking zwaard Ulfberht
Toen archeologen het Vikingzwaard Ulfberht uit de periode 800 tot 1000 na Christus vonden, waren ze stomverbaasd. Ze begrepen niet hoe de technologie om zo’n zwaard te maken beschikbaar kan zijn geweest 800 jaar vóór de Industriële Revolutie.
Een Ulfberht zwaard tentoongesteld in het Germanisches Nationalmuseum, Neurenberg, Duitsland. (Martin Kraft/CC BY-SA 3.0)
Het koolstofgehalte is drie keer zo hoog als bij andere zwaarden uit die tijd en de onzuiverheden werden zodanig verwijderd dat het ijzererts tot minstens 1500 graden Celcius moet zijn verhit.
Met grote inspanning en precisie heeft de moderne smid Richard Furrer uit Wisconsin een zwaard van dezelfde kwaliteit gesmeed met behulp van technologie die in de Middeleeuwen beschikbaar zou zijn geweest. Hij zei dat het het meest ingewikkelde was dat hij ooit had gemaakt, en hij gebruikte methoden waarvan niet bekend is of ze door mensen uit die tijd al konden worden gebruikt.
5. Hamer van 100 miljoen jaar oud?
In Londen, Texas, werd in 1934 een hamer gevonden, ingekapseld in steen die zich eromheen had gevormd. Het gesteente rondom de hamer zou meer dan 100 miljoen jaar oud zijn.
Glen J. Kuban, een uitgesproken scepticus van beweringen dat de hamer miljoenen jaren geleden is gemaakt, zei dat het gesteente materialen kan bevatten die meer dan 100 miljoen jaar oud zijn, maar dat betekent niet dat het gesteente zich zo lang geleden rond de hamer heeft gevormd.
Hij zei dat er kalksteen is gevormd rond artefacten uit de 20e eeuw, dus concreties kunnen zich vrij snel rond voorwerpen vormen. (Concreties zijn massa’s verharde mineralen).
Carl Baugh, die in het bezit was van het voorwerp, heeft gezegd dat het houten handvat in steenkool is veranderd (bewijs van de hoge leeftijd) en dat het metaal waarvan het is gemaakt een vreemde samenstelling heeft. Critici hebben aangedrongen op onafhankelijke tests om deze beweringen te verifiëren, maar tot nu toe zijn dergelijke tests nog niet uitgevoerd.
4. Prehistorische werkplaats?
Arbeiders in een steengroeve bij Aix-en-Provence, Frankrijk, stuitten in de 18e eeuw op gereedschap dat vastzat in een laag kalksteen 15 meter onder de grond.
De vondst werd in 1820 opgetekend in het American Journal of Science and Arts door T.D. Porter, die het werk “Mineralogie” van graaf Bournon vertaalde.
De houten instrumenten waren veranderd in agaat, een hard gesteente. Porter schreef: “Alles wees erop dat dit werk werd uitgevoerd op de plaats waar de sporen zich bevonden. De aanwezigheid van de mens ging dus vooraf aan de vorming van dit gesteente, en dat was zeer aanzienlijk, aangezien de mens al zo ver in de beschaving was geëvolueerd dat hij de kunsten kende, en dat hij steen bewerkte en er zuilen uit vervaardigde.”
Zoals gezegd in het geval van de hamer hierboven, is bekend dat kalksteen zich relatief snel vormt rond modern gereedschap.
3. Een miljoenen jaren oude brug?
Volgens de oude Indiase legende bouwde koning Rama meer dan een miljoen jaar geleden een brug tussen India en Sri Lanka. Op satellietbeelden zijn resten van zo’n brug te zien, maar velen zeggen dat het een natuurlijke formatie is.
Adam’s Brug, ook bekend als Rama’s Brug, of Ram Setu, tussen India en Sri Lanka. (NASA)
Dr. Badrinarayanan, voormalig directeur van de Geologische Dienst van India, bestudeerde bodemmonsters van de brug. Hij was verbaasd over de aanwezigheid van rotsblokken bovenop een zeezandlaag en veronderstelde dat de rotsblokken daar met opzet moeten zijn geplaatst.
Geen enkele natuurlijke verklaring is door geologen onderschreven. De datering is omstreden, omdat volgens sommigen geen enkel deel van de brug een juist beeld kan geven van hoe oud de hele brug eigenlijk is.
2. 500.000 jaar oude bougie?
In 1961 waren drie mensen op zoek naar geodes voor hun juwelen- en souvenirwinkel in Olancha, Californië, toen ze iets vonden wat leek op een bougie ingekapseld in een geode. Virginia Maxey, een van de drie ontdekkers, zei destijds dat een geoloog de fossielen rond het apparaat had onderzocht en gedateerd op 500.000 jaar of ouder.
De geoloog is nooit bij naam genoemd, en de huidige verblijfplaats van het artefact is onbekend. Critici van de claim, Pierre Stromberg en Paul V. Heinrich, hebben alleen röntgenfoto’s en een schets van het artefact om te analyseren. Zij denken dat het een moderne bougie is, ingekapseld in een snelvormende afzetting in plaats van een geode.
Maar, aldus Stromberg en Heinrich, “er is weinig hard bewijs dat de oorspronkelijke ontdekkers iemand wilden misleiden.
1. Prehistorische muur bij de Bahamas?
In 1968 werd voor de kust van de Bahama’s een rotswand gevonden in de vorm van grote, dikke blokken. Archeoloog William Donato heeft meerdere duiken gemaakt om de muur te onderzoeken en veronderstelt dat het een door de mens gemaakt bouwwerk is van ongeveer 12.000 tot 19.000 jaar oud, gebouwd om een prehistorische nederzetting te beschermen tegen de golven.
Hij heeft ontdekt dat het een meerlagige structuur is met stenen die door mensenhanden lijken te zijn geplaatst. Hij heeft ook ankerstenen gevonden met touwgaten erin.
Dr. Eugene Shinn, een gepensioneerd geoloog die werkte voor de U.S. Geological Survey, heeft gezegd dat stalen die hij nam van de blokken een dip vertonen naar diep water. Als alle kernen een afbuiging naar diep water vertonen, zou dit bewijzen dat het gesteente is gevormd waar het zich bevindt, en niet elders, om vervolgens door mensen naar de huidige locatie te zijn vervoerd.
In zijn latere geschriften stond dat alle stalen deze dip vertoonden, wat zou bewijzen dat het een natuurlijke formatie is. Maar zijn eerdere studie stelde nochtans dat slechts 25 procent van zijn stalen een dip vertoonden.
Dr. Greg Little, een psycholoog die geïnteresseerd is in deze structuur, confronteerde Shinn met deze discrepantie en Shinn gaf toe dat hij zijn studie niet echt au serieus had genomen. Hij zei: “Ik liet me een beetje meeslepen om een sluitend verhaal te kunnen vertellen.”
Vanwege de lange wachtlijsten voor transplantaties zijn bio-ethici en medische instellingen erop gebrand de bron van organen uit te breiden. Het is zo erg geworden dat sommige van de meest invloedrijke beleidsmakers in de bio-ethiek er nu op aandringen dat artsen mogen doen wat vroeger ondenkbaar werd geacht, namelijk potentiële donoren doden voor hun organen.
Het wegnemen van vitale organen van levende patiënten is illegaal onder de zogenaamde “dode donor regel” (DDR). De DDR verbiedt niet alleen levers, longen, harten, beide nieren en dergelijke van levende mensen te verwijderen, maar het is ook verboden patiënten te doden om hun organen te verkrijgen, zelfs wanneer ze daarmee instemmen. De DDR zorgt er dus voor dat iedere potentiële orgaandonor een volledig gelijkwaardig lid van de samenleving blijft met het recht op leven tot hun natuurlijke dood.
De Dode Donor Regel ligt onder vuur
In de afgelopen jaren is de toewijding vanuit de geneeskunde aan de DDR zo sterk aangetast dat veel invloedrijke stemmen oproepen om de regel helemaal af te schaffen. Het meest recente voorbeeld werd onlangs gepubliceerd in het invloedrijke Journal of Medical Ethics. Het artikel, geschreven door de bio-ethicus Anthony P. Smith (geen familie) van de Universiteit van Utah, dringt erop aan dat artsen de vitale organen van cognitief gehandicapten zoals wijlen Terri Schiavo mogen oogsten, terwijl ze nog leven.
Dit is de kern van het argument: Het belangrijkste bij orgaandonatie is niet de dood van de donor, maar toestemming voor de oogst, vooral als bij de levende patiënt permanente bewusteloosheid is vastgesteld. In zulke gevallen is doden niet moreel verkeerd omdat het de patiënt niet schaadt, die volgens Smith geen “ultieme belangen” meer heeft. Hij schreef dat “zonder bewustzijn een persoon geen wensen of verlangens kan hebben”, zoals de keuze om “een huis te kopen of te trouwen”. Dit betekent, stelt Smith, dat “iemand geen schade kan worden berokkend omdat hij geen belangen heeft die gedwarsboomd of belemmerd kunnen worden.”
Werkelijk? Op het eerste gezicht zou het argument van Smith mensen ontmenselijken waarvan gedacht wordt dat ze geen bewustzijn hebben en zou het hun leven ontdoen van elke betekenis. Sterker nog, het zou betekenen dat hun bestaan niet beschermd hoeft te worden, ook al zijn er veel gevallen van mensen die zogenaamd permanent bewusteloos zijn, die onverwachts ontwaken of een verkeerde diagnose blijken te hebben gekregen. (Uit een recent onderzoek bleek dat één op de vijf patiënten waarvan men dacht dat ze bewusteloos waren, in werkelijkheid wakker waren. Een eerdere studie schatte dat aantal zelfs op 40 procent).
Beweren dat bewusteloze patiënten niet kunnen worden geschaad zou ook betekenen dat hen geen onrecht kan worden aangedaan door bijvoorbeeld verkrachting, omdat zij geen blijvend belang hebben bij de integriteit van hun lichaam. En aangezien we hen volgens Smiths waardesysteem zouden moeten kunnen doden voor hun organen, waarom dan niet ook experimenteren op hun lichamen? Hun morele waarde zou immers gereduceerd worden tot die van een plant.
Waarom Bio-ethische vakbladen belangrijk zijn
Wat zeg je? Wie geeft erom wat de bio-ethicus schrijft in zijn vakbladen?
Dat zouden we allemaal moeten doen. Het bio-ethisch discours is niet hetzelfde als filosoferen op een barkruk. Wat begint in het Journal of Medical Ethics, The New England Journal of Medicine, het Hastings Center Report, het Journal of the American Medical Association, of andere dergelijke publicaties heeft vaak een reële impact.
Dergelijke argumentatie is inderdaad vaak een eerste stap in de richting van wetgeving inzake volksgezondheid. Eerst discussiëren “de deskundigen” over en weer over het beleid dat zij graag ingevoerd zouden zien. Zodra er een ruwe consensus is bereikt, worden veel van deze voorstellen bij wet vastgelegd of bureaucratisch opgelegd via regelgeving. Soms gaan ze deel uitmaken van het officiële beleid door middel van rechtszaken waarin bio-ethici getuigen over wat “de deskundigen” ervan denken waarna een rechter hun ideeën uitvoert via gerechtelijke uitspraken. Als duidelijk voorbeeld geldt het proces dat een stormloop heeft ontketend om transseksuele kinderen toe te staan hun puberteit te laten blokkeren of “geslachtsveranderende” operaties te ondergaan.
Doden voor organen is mogelijk al aan de gang
Het doden voor organen is mogelijk al overgegaan van voorstanders naar uitvoerders door het vervagen van de grens tussen wat “hersendood” en “hartdood” wordt genoemd. Dood is dood, zouden we misschien kunnen denken, maar er zijn twee manieren om te verklaren dat een leven is geëindigd. De eerste is algemeen bekend als “hersendood”, waarbij de volledige hersenen en al hun functies onomkeerbaar stoppen. De tweede methode wordt soms “hartdood” genoemd, wat een onomkeerbare hartstilstand betekent.
Merk op dat het sleutelwoord bij de doodsverklaring in beide gevallen “onomkeerbaar” is. Als het hart stopt, maar weer gestart kan worden, zoals regelmatig gebeurt bij een open hart operatie, is de patiënt niet dood. Als de schijnbaar inerte hersenen nog steeds kunnen functioneren, blijft de patiënt in leven. Op deze manier kunnen de doden dood worden verklaard, maar de nog levenden worden pas uit de reddingsboot geduwd als alle hoop op overleven is verdwenen.
Helaas hebben sommige transplantatiechirurgen deze cruciale morele grenzen vervaagd door het hart van donoren opnieuw op te starten na een geplande hartstilstand (wanneer de levensondersteunende behandeling wordt stopgezet) en de bloedtoevoer naar de hersenen af te klemmen om hersendood te veroorzaken, zodat kloppende harten kunnen worden geoogst.
De procedure staat bekend als “normotherme regionale perfusie met gecontroleerde donatie na circulatiedood” (NRP-cDCD) en wordt stiekem getest of toegepast.
Dit is een verschrikkelijke vergissing. Als een patiënt wordt gereanimeerd na een hartstilstand, is hij niet dood! Het afsnijden van de bloedtoevoer naar de hersenen om daarna hersendood te veroorzaken ligt erg dicht bij het opnieuw tot leven wekken van de patiënt om hem vervolgens te doden. Dit is niet alleen immoreel – en waarschijnlijk illegaal als een schending van de DDR – maar het is ook een volgende in een lange reeks van schendingen die zoveel publiek wantrouwen hebben veroorzaakt in instellingen.
U weet wat ik bedoel: Een controversieel beleid wordt ingevoerd met de garantie van “de deskundigen” dat “strikte richtlijnen” bescherming zullen bieden tegen misbruik – om vervolgens, als het beleid eenmaal stevig is ingevoerd, de grenzen te schenden of onherkenbaar op te rekken. Dergelijke inbreuken op het overheidsbeleid zijn zo alomtegenwoordig geworden dat men geneigd is te geloven dat al deze garanties slechts een list zijn om “de deskundigen” toe te staan te doen wat zij willen. Door artsen toe te staan harten opnieuw op te starten om hersendood te veroorzaken, wordt de oprechtheid van de medische transplantatie-ethiek in twijfel getrokken.
Gelukkig verzetten sommigen in de wereld van de geneeskunde, zoals het American College of Physicians, zich tegen deze nieuwe benadering van het verzamelen van organen. Maar het proces lijkt zich uit te breiden, met nieuwe ziekenhuizen die voortdurend NRP-cDCD protocollen invoeren. Dat betekent dat het tijd is voor het grote publiek om te zeggen: “Dit moet stoppen!”.
Sommige grenzen mogen nooit overschreden worden. Toestaan dat artsen patiënten doden tijdens de extractie van organen zou niet alleen een acute bedreiging zijn voor de onschendbaarheid van het leven, maar ik kan geen betere manier bedenken om wantrouwen te zaaien in onze gezondheidszorg in het algemeen en op het levensreddende gebied van de orgaantransplantatiegeneeskunde in het bijzonder. Levende patiënten reduceren tot orgaanboerderijen die rijp zijn voor de oogst is niet alleen overduidelijk immoreel, het is ook erg onverstandig.
De meningen in dit artikel zijn de meningen van de auteur en komen niet noodzakelijk overeen met die van The Epoch Times.
Liz Truss, die pas zes weken geleden premier van het Verenigd Koninkrijk werd, is afgetreden nadat een groot aantal Conservatieve parlementsleden het vertrouwen in haar leiderschap had verloren.
Ze zal de kortstzittende Britse premier in de geschiedenis worden, nadat ze er niet in slaagde een openlijke opstand van haar eigen parlementsleden, die haar vertrek eisten, in te dammen.
In haar toespraak in Downing Street donderdagmiddag zei Truss dat ze koning Charles III had ingelicht over haar ontslag als leider van de Conservatieve Partij.
Premier Liz Truss, bijgestaan door echtgenoot Hugh O’Leary, kondigt haar ontslag aan in Downing Street 10, Londen, op 20 oktober 2022. (Leon Neal/Getty Images)
Met haar man Hugh O’Leary aan haar zijde, zei ze dat ze erkent “dat ik gezien de situatie het mandaat op grond waarvan ik door de Conservatieve Partij ben verkozen, niet kan waarmaken”.
Truss zei dat ze aanblijft als premier tot een opvolger is aangewezen via een voorzittersverkiezing die in de komende week wordt gehouden.
“Dit zal ervoor zorgen dat we op onze koers blijven om ons begrotingsplan uit te voeren en de economische stabiliteit en nationale veiligheid van ons land te handhaven,” zei ze.
Maar de oppositiepartijen hebben opgeroepen tot onmiddellijke algemene verkiezingen.
Labour-voorzitter Sir Keir Starmer eiste “onmiddellijk” algemene verkiezingen zodat het land “een kans op een nieuwe start” krijgt.
Hij zei dat de Conservatieve Partij “heeft laten zien dat zij niet langer een mandaat heeft om te regeren” en “het Britse publiek verdient een behoorlijke stem over de toekomst van het land”.
Liberaal Democratisch leider Sir Ed Davey zei: “We hebben geen behoefte aan nog een conservatieve premier die ons van de ene crisis naar de andere slingert. We hebben nu algemene verkiezingen nodig en de Conservatieven moeten de macht afstaan.”
Labour-voorzitter Keir Starmer spreekt tijdens de TUC-conferentie in het Brighton Centre in Brighton, Engeland, op 20 oktober 2022. (Chris J Ratcliffe/Getty Images)
Het einde van “Trussonomics”
Truss werd op 5 september premier na het verslaan van voormalig Minister van Financiën Rishi Sunak in de voorzittersverkiezing van de Conservatieve Partij, die werd opgestart na het aftreden van Boris Johnson.
Daarna begon ze met de uitvoering van haar economische visie om van Groot-Brittannië een “economie met lage belastingen en hoge groei te maken die kan profiteren van de vrijheden van Brexit”.
Haar regering gebruikte de “mini-begroting”, die op 23 september door de toenmalige minister van Financiën Kwasi Kwarteng werd ingediend, om haar nieuwe economische programma, ook wel “Trussonomics” genoemd, op te starten met enorme belastingverlagingen ter waarde van 45 miljard pond (51,7 miljard euro).
De Britse premier Liz Truss en minister van Financiën Kwasi Kwarteng bezoeken Berkeley Modular, in Northfleet, Engeland, op 23 september 2022. (Dylan Martinez/WPA Pool/Getty Images)
Maar het liep helemaal verkeerd af, want haar plan om de belastingverlagingen te financieren met staatsleningen in plaats van bezuinigingen leidde tot de vrees voor een onhoudbare staatsschuld.
De daaropvolgende onrust op de financiële markten deed het pond sterk dalen ten opzichte van de dollar en leidde tot een stijging van de leenkosten voor zowel de regering als de Britse huishoudens.
Truss werd gedwongen Kwarteng te ontslaan en een reeks vernederende ombuigingen uit te voeren. Jeremy Hunt, de nieuwe minister van Financiën, maakte vervolgens bijna haar hele economische plan, dat nog maar drie weken geleden was opgesteld, ongedaan.
Ondanks haar inspanningen om haar premierschap te redden, is volgens de opiniepeilingen de steun voor haar en haar Conservatieve Partij ingestort, terwijl Labour nu een comfortabele voorsprong heeft.
Met de 44 dagen dat Truss in functie is geweest breekt ze het record van het kortste premierschap tot nu toe, die van staatsman George Canning, die in 1827 118 volle dagen als premier doorbracht voordat hij in functie overleed.
China heeft een lange en ononderbroken geschiedenis van 5000 jaar. Zoals het opkomen en ondergaan van eb en vloed, kwamen en gingen zijn dynastieën. Het spannende verhaal van één zo’n dynastie – de late Oostelijke Han dynastie – is nu een vierdelige opera “The Stratagem” en kan bekeken worden op Shen Yun Creations.
Deze productie van wereldklasse is werkelijk uniek. In minder dan 40 minuten presenteert het een dramatisch verhaal dat de toekomst van China zal bepalen.
Het behoud van de dynastie
De opera vertelt het verhaal van de tiran Dong Zhuo, die machtiger is dan de piepjonge marionettenkeizer. Dong’s trouwe beschermer en handlanger, Lü Bu, is een machtige generaal. Samen maken ze het leven aan het hof ongelooflijk moeilijk voor de ministers. Als iemand zich tegen Dong durft uit te spreken, krijgt hij te maken met het zwaard van Lü Bu.
Een scène uit de Shen Yun opera “The Stratagem.” (Shen Yun Zuo Pin)
Er moet iets gedaan worden om de tiran te stoppen met het verwoesten van de dynastie. Wang Yun, een trouwe onderdaan, bedenkt een plan om Dong Zhuo en Lü Bu, die zo hecht zijn als vader en zoon, te scheiden.
Wang Yun heeft een geadopteerde dochter genaamd Diao Chan. In de Chinese geschiedenis staat zij bekend als een van de vier grote schoonheden. Wang Yun wil Diao Chan’s schoonheid gebruiken om Dong en Lü tegen elkaar op te zetten.
Hij kent de gevaren die een dergelijk plan met zich meebrengt, maar hij is vastbesloten het tot een goed einde te brengen. In het eerste bedrijf zegt Wang: “Zelfs als we gezamenlijk ten onder gaan, zal ik mijn grijze hoofd op het spel zetten. Ik zal mijn hoofd neerleggen voor dit land.”
En zo begint de strategie. Lü Bu wordt uitgenodigd bij Wang Yun thuis en bij het zien van Diao Chan is Lü Bu onmiddellijk betoverd door haar schoonheid. Diao geeft de generaal een paar complimenten en al snel is hij nog meer onder de indruk van haar. Hij beschrijft haar als “betoverend als een fee. Ze is te mooi om waar te zijn.”
Een scène uit de Shen Yun opera “The Stratagem.” (Shen Yun Zuo Pin)
Wang Yun belooft Lü Bu de hand van Diao Chan.
Wetende dat zowel Dong Zhuo als Lü Bu wellustige mannen zijn, nodigt Wang vervolgens Dong Zhuo uit bij hem thuis voor een banket. Zodra Dong Zhuo Diao Chan ziet, belooft hij haar een keizerlijke concubine te maken als hij de troon heeft overgenomen. Hij zegt: “Drieduizend dames in de harem, maar jij floreert boven hen allen.”
Nu Dong Zhuo en Lü Bu om dezelfde vrouw strijden, zijn er nog maar een paar stappen in het plan nodig voordat ze elkaar de zwaarden toespitsen.
Achter de schermen
Onder leiding van Artistiek Directeur D.F. is de opera een origineel werk met het libretto geschreven door Tianliang Zhang en de muziek gecomponeerd door Qin Yuan. Het in New York gevestigde Shen Yun Performing Arts Orchestra begeleidt de cast, die bestaat uit bekroonde vocalisten van Shen Yun.
Een scène uit de Shen Yun opera “The Stratagem.” (Shen Yun Zuo Pin)
Hoewel in het Chinees gezongen, lijkt deze productie in geen enkel opzicht op Peking opera. De zangers van Shen Yun zijn geschoold in de traditionele bel canto zangtechniek – de meest natuurlijke manier van zingen en een methode die door de geschiedenis heen grotendeels verloren is gegaan.
De missie van Shen Yun is het doen herleven van China’s 5000 jaar beschaving en om China te tonen in al zijn glorie voordat het communisme de eeuwenlang gekoesterde waarden van het land vernietigde. Deze opera presenteert dus niet alleen een verhaal uit de Chinese geschiedenis, maar portretteert ook de vele ondeugden die de mensheid kunnen verwoesten: wreedheid, lust en machtsmisbruik.
Een scène uit de Shen Yun opera “The Stratagem.” (Shen Yun Zuo Pin)
Het hanteren van de macht is een grote verantwoordelijkheid, en als iemand misbruik maakt van de macht die hem is gegeven, zullen de hemelen niet toestaan dat de macht lang behouden blijft.
The Epoch Times is een trotse sponsor van Shen Yun Performing Arts sinds de oprichting van Shen Yun in 2006.
De afgelopen weken is er in de Vlaamse media een offensief tegen mij gelanceerd. Ik ben ervan beschuldigd een leugenaar te zijn, een extreemrechtse extremist, een complottheoreticus, gecontroleerde oppositie en ik ben er zelfs van beschuldigd mijn studenten te indoctrineren. Ik heb stilletjes geluisterd naar elke stem die zich geroepen voelde om zich te laten horen. En ik heb de indruk dat iedereen die iets te zeggen had dat nu heeft gedaan.
Nu ga ik een woord voor mezelf zeggen.
Ik denk dat ik het recht heb om te reageren op een verhaal over mezelf. De reguliere media zijn het daar blijkbaar niet mee eens. Hoe gretig ze ook ‘over mij’ praten, ze hebben hardnekkig geweigerd ‘met mij’ te praten. Maar is het niet een fundamenteel gebod van de mensheid dat iedereen het recht heeft om zijn kant van het verhaal te vertellen?
Toegegeven, de media zijn al een tijdje vrij terughoudend wanneer het gaat over mij. Zo viel er een ongemakkelijke stilte in de pers toen mijn boek The Psychology of Totalitarianism eerder dit jaar in tien talen werd vertaald en er tienduizenden exemplaren van werden verkocht.
Waarom zo’n stilte? Misschien om deze reden: mensen zouden het serieus kunnen gaan nemen dat de coronacrisis in de eerste plaats een psychosociaal fenomeen was dat de overgang markeerde naar een technocratisch systeem, een systeem waarin de overheid zou proberen om besluitvormingsrechten over haar burgers op te eisen en stap voor stap de controle over elke privéruimte overnemen.
De pers leek niet te weten wat ze moest doen, behalve zwijgen. Misschien wat “fact-checking?” De factcheckers, die meestal nog maar net van school waren, wisten niet hoe ze mijn argumenten moesten controleren. Ik gooi sowieso niet veel met cijfers en ‘feiten’; eigenlijk heb ik niet veel te zeggen over virussen en vaccins. Ik bespreek vooral de grote psychologische processen die in de samenleving plaatsvinden. De factcheckers kwamen niet verder dan wat gekibbel over kleine voorbeelden in de marge van mijn betoog. Dat maakte niet veel indruk. Ze konden enkel toekijken hoe meer en meer mensen luisterden naar wat ik te zeggen had.
Maat toen begon een georkestreerde campagne tegen mij op sociale media. En je kunt het woord georkestreerd letterlijk nemen. Volgens de recente berichtgeving van journalist Luc De Wandel, was er sprake van een mediafrontgroep die hij had ontdekt en die tot doel had drie belangrijke influencers in België te saboteren: Lieven Annemans, Sam Brokken en ikzelf. De groep werkte anoniem met een website waar ‘anonieme burgers’ hun zorgen over dissidente influencers konden melden.
De poging om dissidente stemmen het zwijgen op te leggen kreeg een bizar karakter toen ‘Headwind’ (Tegenwind), een coronakritische documentairereeks waaraan ik samen met vijf andere wetenschappers deelnam, werd genomineerd voor de prestigieuze Ultima Award van de Vlaamse overheid in de categorie Publieksprijs. Dat zorgde voor paniek.
Minister van Cultuur Jan Jambon schrapte ‘Tegenwind’ van de lijst met genomineerden. Maar na een storm van protest had minister Jambon geen andere keuze dan het te herstellen, waarna ‘Tegenwind’ overigens won met zeven keer zoveel stemmen dan de nummer twee. Toen ik de Ultima Publieksprijs in ontvangst nam, mocht ik twee zinnen uitspreken voordat ik van het podium werd begeleid. De andere laureaten kregen ongeveer tien minuten de tijd om hun verhaal te vertellen.
Eind augustus begon het tij te keren. Ik werd uitgenodigd in de VS als gast tijdens het programma Tucker Carlson Today om een uur lang te spreken over The Psychology of Totalitarianism. Dat is niet niks natuurlijk. Deze talkshow is een van de meest bekeken programma’s op de Amerikaanse kabeltelevisie. En het interview pakte erg goed uit. Carlson sprak er in onmiskenbare superlatieven over. Ik prijs mezelf hier alleen maar omdat het inhoudelijk relevant is: Carlson vond het het beste interview dat hij in zijn 30-jarige carrière heeft gedaan. Als het Vlaamse publiek ernaar durft te luisteren, vind je het hier.
De Vlaamse media stonden plots voor een dilemma. Stilte werd precair. Het gebeurt immers niet elke dag dat een media-icoon als Tucker Carlson zoiets zegt over een Belg. Ze moesten er iets op vinden. En het moest verwoestend zijn.
Hun eureka-moment verscheen tegelijkertijd in drie kranten: ik werd namelijk ook geïnterviewd door Alex Jones, een veroordeelde complotdenker, en er was iets gebeurd! Sommige kranten beschreven het als een verspreking. Anderen beschreven het als een flagrante leugen. Op de vraag van Jones: “Heb je een openhartoperatie onder hypnose gezien?” antwoordde ik na een korte aarzeling “Ja, absoluut.”
Ik hoorde na het interview dat mensen dachten dat ik zelf zo’n operatie fysiek had bijgewoond. Ik luisterde opnieuw naar mijn antwoord op de vraag van Jones en concludeerde dat wat ik zei inderdaad misleidend was. Voordat een krant het had vernoemd, heb ik het meteen gecorrigeerd op mijn Facebook-pagina (zie bericht van 5 september 2022): ik had een openhartoperatie onder hypnose niet ‘live’ gezien, maar ik herinnerde me dat ik zoiets vijftien jaar eerder op video had gezien tijdens een les die ik gaf over hypnose als verdovingstechniek. En daar was ik ook niet zeker van, maar in de hectiek van het interview wilde ik mezelf een lange uitleg besparen en antwoordde gewoon met ja.
Iedereen kan voor zichzelf uitmaken of dit een leugen is of niet. En dan stel ik voor dat ze, met dezelfde mate van strengheid waarmee men mij beoordeelt, ook hun eigen discours aan een dergelijke ondervraging onderwerpen.
De vraag over hypnose was trouwens enkel een voorbeeld in de marge van mijn betoog. Maar het effect was opmerkelijk: het mondde uit in een groot drama, maar echt inhoudelijk werd het nooit. De pers gebruikte het vooral om te suggereren dat ik onzin verkocht.
Laten we desondanks terloops de vraag stellen: is het mogelijk of niet onder hypnose geopereerd te worden? De VRT dacht van wel (zie bijvoorbeeld deze link). Hoe zit het specifiek met openhartoperaties? Tijdens mijn zoektocht naar mijn originele bronnen kwam ik het werk tegen van Dave Elman, een hypnotiseur die bekend staat om het hypnotiseren van patiënten die zo zwak waren dat hun hart geen enkele biochemische verdoving kon verdragen, en in deze specifieke hypnotische toestand werd zelfs chirurgie mogelijk. Dit wordt de Esdaile-toestand genoemd, waarin een katatonische toestand wordt opgewekt door een korte hypnotische procedure. Elman zelf is ondertussen overleden, maar zijn kinderen bezitten zijn archief met onder meer de dossiers van dergelijke operaties. Ze bevestigden me dat hun vader inderdaad aan verschillende van dergelijke operaties had deelgenomen.
Wanneer weten we zeker of iets klopt? Dat is een moeilijke vraag. Uiteindelijk blijven we voor de meeste dingen afhankelijk van wat we geloven. En het is niet anders voor degenen onder ons die vertrouwen op wat is gepubliceerd in peer-reviewed academische tijdschriften. In feite zijn de meeste resultaten niet reproduceerbaar door derden.
Maar de pers hield zich vooral hier mee bezig: ik had gesproken met Alex Jones, een veroordeelde complotdenker. Schandalig. Er zijn bepaalde mensen met wie je niet moet praten: anti-vaxxers, complotdenkers, klimaatontkenners, virusontkenners, extreemrechts, racisten, seksisten, enzovoort. (Deze lijst wordt overigens steeds langer.) Het merkwaardige is dat het precies dezelfde mensen zijn die die stigma’s opplakken die ook het hardst waarschuwen voor het gevaar van polarisatie in onze samenleving. Is dat niet, wat. . . ironisch? Is het niet ‘het spreken’ dat mensen als menselijke wezens kan verbinden? Is spraak niet het belangrijkste tegengif tegen polarisatie? Dit is mijn principe: hoe extremer de positie die iemand inneemt, hoe meer we met ze moeten praten.
Voor sommige mensen ben ik ook zo iemand geworden waar je niet meer mee mag praten. En als ik zie hoe dit in mijn eigen geval is gebeurd, is het nog rechtvaardiger om dergelijke figuren hun verhaal direct te laten vertellen voordat ze worden onderworpen aan een oordeel.
Ik raad iedereen aan het uitstekende boek van David Graeber en David Wengrow, The Dawn of Everything: A New History of Humanity, te lezen. De auteurs beschrijven hoe in inheemse stammen in het noordoosten van Noord-Amerika niemand ‘macht’ over een ander had. Hoe werden de problemen binnen de samenleving dan opgelost? Slechts op één manier: door met elkaar te praten (zie p. 56). Er werd enorm veel tijd besteed aan publieke debatten. En het kwam nooit bij iemand op om ook maar één persoon uit te sluiten van die gesprekken. Dit werd ook radicaal uitgebreid tot gevallen van criminaliteit. Zelfs in die gevallen werd alleen conversatie toegepast, geen macht. Wanneer er uiteindelijk een straf werd vastgesteld, was het nooit de verantwoordelijkheid van één enkel persoon die de misdaad had gepleegd, maar een groter netwerk om hem heen dat op de een of andere manier een rol had gespeeld.
Missionarissen en andere westerlingen die in dialoog gingen met de indianen waren ook onder de indruk van hun welsprekendheid en vaardigheid in redeneren. Ze merkten op dat deze ‘wilden’ in de hele stam een mate van bekwaamheid verwierven waartegen de hoogopgeleide Europese elite verbleekte (zie p. 57). Inheemse redenaars zoals Huron-Wendat Chief Kondiaronk werden naar Europa uitgenodigd om aan tafel te gaan zitten met adel en geestelijkheid zodat zij konden genieten van hun buitengewone retoriek en redenering. (Veel van dergelijke inheemse leiders beheersten ook Europese talen.)
De westerse cultuur, die inmiddels wereldwijd werd geaccepteerd, ging de andere kant op en het register van taaluitwisseling wordt steeds meer vervangen door het register van de macht. Degenen die de heersende ideologie niet onderschrijven, worden gebrandmerkt en beschouwd als iemand met wie een fatsoenlijk mens niet zou mogen praten. Ik benadruk vaak dat we in het huidige tijdperk de tijdloze ethische principes van de mensheid zouden moeten herontdekken en herformuleren. Dit is de eerste: zie in ieder ander mens een individu dat het recht heeft om te spreken en gehoord te worden.
Dat was, al lang voor de coronacrisis, een principe dat ik onder meer in mijn praktijk handhaafde. Ik werkte in mijn praktijk als psycholoog met gevallen waaraan veel mensen hun vingers liever niet verbranden. In 2018 haalde ik de voorpagina’s van de kranten en verscheen in De Afspraak nadat ik als getuige was opgeroepen in het assisenproces van een verpleegster die in het verleden terminaal zieke patiënten met insuline en een luchtembolie had gedood. Tijdens dat proces heb ik zeven uur lang geweigerd mijn patiëntendossier aan de rechter te overhandigen. Mijn motivatie was duidelijk: als ik iemand vertel dat ik zijn woorden in vertrouwen zal houden, zal ik dat ook doen. En vanuit juridisch-deontologisch oogpunt denk ik dat dat volkomen gerechtvaardigd is: misdrijven of misdaden uit het verleden zijn nooit een geldige reden om professionele vertrouwelijkheden te schenden. Mijn punt is dit: we moeten het spreken centraal stellen in de samenleving. We moeten ruimtes creëren waarin er volledige vrijheid van meningsuiting is – met psychologen, artsen, advocaten, priesters, coaches, enzovoort, en we moeten stigmatisering zoveel mogelijk vermijden en zeker niet toestaan dat taalkundige verbinding onmogelijk wordt.
Maar ik was wel langsgeweest bij Alex Jones. En hij is niet alleen een complotdenker, hij is een veroordeelde complotdenker. Dat zei genoeg. Het kon niemand schelen wat het onderwerp van het gesprek was. Dus laat ik dat een beetje naar voren brengen. De dag ervoor had president Biden een extreem polariserende toespraak gehouden. In die toespraak stigmatiseerde de president de hele MAGA-beweging (Make America Great Again). Het was moeilijk om je te ontdoen van de indruk dat hij hen tot geweld probeerde te provoceren, wetende dat dit een van zijn weinige kansen was om er niet slecht uit te komen bij de komende tussentijdse verkiezingen. Alex Jones vroeg me zijn kijkers op te roepen niet op die provocatie in te gaan en zich te onthouden van alle geweld. En dat heb ik dan ook expliciet meerdere keren gedaan. Logisch, toch? Ik denk het wel. Dit is de vraag die ik stel:
De Vlaamse kranten negeerden dergelijke vragen. Ik moest gedemoniseerd worden. En ze haalden alles uit de kast. Het Laatste Nieuws publiceerde getuigenissen van twee anonieme studenten die mijn colleges aan de universiteit beschreven als pure propaganda en die stelden dat iedereen die een andere mening had dan de mijne gegarandeerd zou zakken voor het examen. Verschillende studenten die mij kwamen verdedigen (en bereid waren hun naam te gebruiken), werden afgewezen bij Het Laatste Nieuws. Hun mening was niet geschikt voor publicatie.
Welke studenten spraken de waarheid? Het is vrij eenvoudig om erachter te komen: al mijn colleges zijn op video opgenomen en kunnen van de eerste tot de laatste minuut worden herbekeken. Als je dat doet, hoor je onder meer hoe ik in elk college heb benadrukt dat ik mijn lessen pas geslaagd vind als studenten hun eigen mening durven te uiten, ook en vooral als die radicaal afwijkt van de mijne. En je zult ook horen dat de studenten die effectief een mening hebben geformuleerd die afweek van de mijne, op de meest vriendelijke manier worden verwelkomd en aangemoedigd. Kan Het Laatste Nieuws daarom wettelijk vervolgd worden voor smaad? Ik denk het wel.
Links en rechts werd gesuggereerd dat ik niet alleen met complotdenkers omging, maar dat ik er zelf ook een was. De lezer moet weten: ik heb niets tegen complotdenkers. Ik zeg het wel eens: als ze niet bestonden, hadden we ze moeten uitvinden. Maar het grappige van de zaak is dat ik er even heftig van wordt beschuldigd complotten te ‘ontkennen’. “The Ultimate Anti-Conspiracy Theory” was de titel van een recensie van mijn boek.
En in Amerika lanceerden Catherine Austin Fitts, voormalig functionaris onder de regering-Bush en een beruchte anti-corona-activist, samen met psychiater Peter Breggin een wijdverbreide (alternatieve) mediacampagne waarin ze mij ervan beschuldigden een zogenaamd Trojaans paard te zijn. Lees: iemand die betaald wordt door de CIA of andere overheidsinstanties om te proberen het publiek ervan te overtuigen dat er helemaal geen samenzwering gaande is. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: lees hoofdstuk 8 van Psychologie van het totalitarisme aandachtig. Ik geef daar mijn genuanceerde mening over de rol die complotten spelen in grote maatschappelijke processen.
Een aantal van mijn academische collega’s sprongen in de pen. En de media gaven hen de kans. Maarten Boudry was een van de eersten die aanwezig was en hij beschuldigde mij van ‘een grove overschatting’. Privé ken ik Maarten Boudry als een vriendelijk persoon met wie ik graag praat en het oneens ben, en ik vind het jammer dat hij een zekere giftigheid opdoet in de openbare ruimte. Hij schreef een opiniestuk dat stilistisch opmerkelijk emotioneel vernederend was en een reeks inhoudelijke fouten bevatte. Om een paar voorbeelden te geven:
Nee, ik zeg niet dat iedereen in een staat van hypnose is; Ik zeg uitdrukkelijk dat slechts een beperkt deel van de bevolking (mogelijk ergens tussen de 20 en 30 procent) ten prooi valt aan de hypnotiserende effecten van massavorming.
En nee, ik zeg niet dat zowat iedereen psychotisch is. In feite heb ik bij verschillende gelegenheden expliciet afstand genomen van het gebruik van die term in deze context en heb ik deze niet één keer gebruikt.
En nee, ik heb hydroxychloroquine nooit aangeprezen als wondermiddel voor COVID-19.
En om te zeggen dat er 23 miljoen doden zijn gevallen door COVID-19 terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie 6,5 miljoen telt (met ongewoon “enthousiaste” telmethoden), is moeilijk te rijmen met de herhaalde donder van de auteur dat alles en iedereen de wetenschappelijke consensus zou moeten volgen.
En nee Maarten, mijn voorspelling dat met de introductie van de vaccins geen einde zou komen aan de coronamaatregelen klopte niet helemaal. Integendeel, het was de nagel op de kop. Met de herfst in aantocht wordt het elke dag duidelijker dat landen wereldwijd de maatregelen weer zullen gaan invoeren.
Een volledig overzicht van de flagrante onjuistheden in de tekst van Maarten vindt u via deze link.
Voor mij heeft iedereen het recht stilistisch vulgaire en inhoudelijk misvormde teksten in de pers te schrijven, maar het roept wel de volgende vraag op met betrekking tot de UGent: als ze een commissie wetenschappelijke integriteit instellen om mijn bewering over hypnose te onderzoeken, wat gaan ze dan doen met het opiniestuk van Maarten Boudry? Je kunt er bijna niet omheen: bij mijn werk moest je diep graven om een fout te ontdekken; bij Maartens tekst moet je diep zoeken om iets te vinden dat klopt. De UGent is ons dus een antwoord schuldig. Rector Rik Van de Walle heeft hierin in verschillende opzichten grote menselijkheid getoond, en daar ben ik hem heel erg dankbaar voor, maar de norm voor wetenschappelijke integriteit totaal anders toepassen is een ernstige vergissing.
Ignaas Devisch heeft ook zijn bijdrage geleverd. Weliswaar milder dan Boudry, maar evenzeer niet zonder gif. Het kan gebeuren: hij deelt immers mijn standpunt niet. Tenminste niet meer. Hij had duidelijk wat twijfels tijdens de crisis, over de vraag of hij een kritische positie zou moeten innemen of niet. Maar nu is hij blijkbaar naar de dominante kant van het verhaal gekanteld. Dat is min of meer opmerkelijk in het licht van zijn stellingname vóór de crisis. Hij schuwde de harde termen niet om te omschrijven welke greep de medische wetenschap heeft op het leven van de hedendaagse mens. Maar tijdens de coronacrisis, waarin de hele openbare ruimte gesanctioneerd werd door het medische discours, merkt hij daar blijkbaar niets meer van. Opmerkelijk inderdaad. Het doet me denken aan Thomas Decreus, die vóór de coronacrisis artikelen publiceerde waarin hij sprak van “technototalitarisme”, maar tijdens de coronacrisis viel hij me aan omdat ik had verklaard dat er duidelijk zichtbare totalitaire tendensen waren.
Paul Verhaeghe past ook in dit rijtje maar hij is een geval apart. Hij was mijn PhD-adviseur en ik heb al zeventien jaar een hartelijke menselijke en professionele relatie met hem. We deelden in veel opzichten dezelfde maatschappijkritische houding, inclusief dezelfde kritische houding ten aanzien van het gebruik van cijfers in onze cultuur. Onze goede verstandhouding is tijdens de coronacrisis voortgezet. Getuige hiervan is de vermelding in Verhaeghe’s coronakritische essay ‘Keep Your Distance, Touch Me‘.
Mag ik je persoonlijk vragen, Paul, waarom je nu deelneemt aan deze poging tot intellectueel lynchen? En dat weer, zoals je zelf zonder schaamte zegt, zonder mijn boek gelezen te hebben? Mag ik vragen waar deze plotselinge en drastische verandering in houding vandaan komt? Ik zal hierbij namens u een voorlopig antwoord formuleren: Door de storm van kritiek die ik heb gekregen, bent u bang geworden om met mij geassocieerd te worden. En in je angst heb je de minst mooie kant van jezelf laten zien, uit angst voor sociale afkeuring offer je de band op met mensen die je graag mogen en op wie je eigenlijk ook gesteld bent.
In zekere zin zijn Ignace Devish, Thomas Decreus en Paul Verhaeghe voorbeelden van wat Joost Meerloo mentale overgave noemt in zijn boek over totalitarisme (The Rape of the Mind). Mentale overgave verwijst naar het fenomeen dat mensen die ideologisch tegen een of andere ideologie waren, plotseling aan die ideologie beginnen te hangen wanneer deze het voorwerp wordt van massavorming. De opkomst van de massa’s, inclusief alle media en politieke organen, maakt zo’n enorme indruk op mensen dat ze onbewust van standpunt veranderen en de massa-ideologie gaan volgen.
Een bijzonder geval waren de artikelen van Eva Van Hoorne in De Wereld Morgen. De auteur zwaait zwaar maar ook wild naar mij, in die mate dat haar uitspraken nauwelijks nog serieus te nemen zijn. Het is moeilijk om er iets anders in te herkennen dan pogingen om te kwetsen. Eva Van Hoorne is een van de weinige mensen die werd geblokkeerd van mijn Facebook-pagina. (Ik denk in totaal zeven mensen op een pagina met 17.000 volgers en 5.000 vrienden). Het zijn allemaal mensen die me dag na dag en jaar na jaar bestookten met dubieuze beschuldigingen en verwijten. Ik stond voor de moeilijke keuze om de vele aanvallen onbeantwoord te laten – ik heb tenslotte maar een beperkte hoeveelheid tijd – of hen te blokkeren. Ik heb uiteindelijk voor het laatste gekozen, maar weet niet of dat de juiste beslissing was. De woorden die daar niet meer gesproken konden worden, zochten hun weg naar buiten via andere kanalen, en de drang om ze uit te spuwen nam gaandeweg toe.
Ik moet zeggen dat, zelfs in het geval van Eva, het me echt treurt dat de kloof niet kan worden overbrugd door een echte dialoog. Vreemd genoeg kan ik me gemakkelijk een wereld voorstellen waarin ik goed met Eva zou kunnen opschieten – ze is ook gepassioneerd door psychoanalyse, heeft bedenkingen bij de materialistische ideologie, enzovoort. Maar ik kan nauwelijks iets anders voelen dan dat haar iets kwelt en dat ze het mij vertelt. Als dat waar is, vraag ik me af, beste Eva, vanwaar je kwelling? Waarom heb je zoveel energie in mij gestoken? Je weet dat je altijd welkom bent om erover te praten. Eerlijk. Ik meen het.
Ik zal mijn milde versie van “J’accuse” niet afsluiten zonder ook een steen naar mezelf te gooien. Ik doe meestal mijn best om op een milde en verbindende manier te spreken, maar ik moet nog vooruitgang boeken. En mijn verklaring over hypnose was zeker misleidend. Het streven naar een toespraak die vermenselijkt en zo nuchter en oprecht mogelijk is, is ook voor mij een constante uitdaging. Ik zal de Art of Good Speech volledig blijven cultiveren en optimaliseren. Dat is voor mij min of meer de essentie van mijn bestaan.
Er waren immers ook een paar collega’s die stukken schreven ter verdediging. Net als de studenten die me probeerden te verdedigen, werden hun opiniestukken afgewezen door alle reguliere kranten. Hun reacties vonden dan ook alleen een forum op sociale media. Dat geeft ze een andere status voor de meeste mensen in de samenleving – minder waardig – maar dat maakt ze niet minder goed. Ik dank hen dan ook met heel mijn hart: Jessica Vereecken, Reitske Meganck, Michaël Verstraeten, Steven d’Arrazola de Onate, Annelies Vanbelle, Steve Van Herreweghe – bedankt. Uw woorden zijn een tegenkracht voor het afsluitende membraan van pretentie en stigmatisering dat de ziekte is van onze samenleving. En er waren ook media als blckbx, ‘t Pallieterke , ‘t Schelde en Doorbraak die een andere snaar hebben geraakt. Ook aan hen mijn volledige dank.
Op dit moment leidt stigmatisering vooral tot karaktermoord. Maar heel snel zou het proces van ontmenselijking ook naar een hoger niveau kunnen gaan. Rond de dood van Yannick Verdyck werd een verhaal geconstrueerd dat kreunt onder de stigma’s. De vraag is in hoeverre stigma’s ook de oorzaak waren van zijn dood. Ik ga die vraag in een toekomstig schrijven met grote voorzichtigheid en zachtmoedigheid behandelen. Het mediaverhaal rond Verdyck is ook intellectueel interessant. Het laat zien hoe publieke verhalen tot stand komen.
Dagboekjournalistiek van de grote mediaconglomeraten; wat roddels achter de schermen in gesloten Facebook-groepen; en dan een stel mensen, heel menselijk, die hun kleine neigingen de vrije loop laten. Het eindresultaat is dat er een verhaal over iemand wordt geschreven zonder dat die persoon kan bijdragen aan het schrijven ervan. De moed om te praten met mensen die er werkelijk anders over denken. Dat is een teken van een menselijke samenleving. Het is dat soort uitingen dat een bindende werking heeft en ervoor zorgt dat de samenleving ook echt een samenleving is. De moed om echt verbinding te maken door middel van spraak. Dat moeten we voor onszelf terugnemen.
Afgelopen weekend, tijdens een conferentie voor medische professionals in Sedona, Arizona, spraken verschillende artsen over een verontrustende trend: een toename van ogenschijnlijk gezonde mensen die sterven in hun slaap.
Plotselinge onverklaarbare sterfgevallen die niets met de leeftijd te maken hebben lijken vaker voor te komen dan normaal, zowel in de Verenigde Staten, waar deze artsen praktiseren, alsook in verschillende andere industrielanden.
Overmatige sterfte “is een fenomeen dat momenteel over de hele wereld voorkomt”, aldus Dr. John Campbell, een docent verpleegkunde die de wetenschappelijke gegevens nauwgezet heeft gevolgd en becommentarieerd voor zijn YouTube-kanaal, dat 2,47 miljoen abonnees telt.
Uit de gegevens blijkt dat “het aantal sterfgevallen 16 procent hoger is dan we zouden verwachten,” zei Dr. Campbell in een recente video, “en de overgrote meerderheid daarvan zijn geen sterfgevallen door COVID.”
Statistieken vertellen een deel van het verhaal. Ongebruikelijke sterfgevallen die de krantenkoppen halen vertellen een ander deel.
Zo werd de Zuid-Afrikaanse actrice Franci Swanepoel dood aangetroffen in haar bed op zondagochtend 16 oktober. Ze zat midden in de opnames van een nieuw project. Swanepoel was 50 jaar oud. Haar doodsoorzaak is nog niet bekend, volgens nieuwsberichten.
Eerder deze maand werd ook een jonge vader, Jack Grozier, dood aangetroffen in zijn huis in New Cumnock, Schotland. Enkele uren daarvoor had hij zijn vriendin een sms gestuurd om te zeggen dat hij haar de volgende ochtend zou bellen. Grozier was 23 jaar oud. Hij laat een eenjarig zoontje achter, aldus de Irish Mirror.
Ook de zeventienjarige Gwen Casten uit de VS, wiens vader parlementslid is voor de staat Illinois, stierf in haar slaap.
Op 7 oktober 2022 publiceerde de familie van Casten een verklaring op Instagram waarin werd meegedeeld dat hun dochter, die geen gekende gezondheids- of gedragsproblemen had, stierf aan een hartritmestoornis met onbekende oorzaak.
“Ze was net thuisgekomen van een avond met vrienden, ging naar bed en werd niet meer wakker,” luidde de verklaring.
Dr. Peter McCullough, cardioloog en gecertificeerd in interne geneeskunde en hart- en vaatziekten, gaf een presentatie tijdens de conferentie en zei dat wanneer mensen, vooral jonge mensen, in hun slaap overlijden, de onderliggende oorzaak vaak myocarditis is.
Myocarditis, een ontsteking van het hart, kan leiden tot hartritmestoornissen die zonder onmiddellijke behandeling dodelijk kunnen zijn.
Dr. McCullough wees op een “state-of-the-heart review” van een internationaal team van cardiologen, gepubliceerd in het tijdschrift Biomedicine & Pharmacotherapy van mei jongstleden. Volgens deze studie worden er veel hartproblemen gemeld na vaccinatie, waarbij myocarditis het meest voorkomt. “Hoewel myocarditis de hoogst gemelde cardiovasculaire vertakking is, worden ook andere ernstige complicaties steeds vaker gemeld”, schreven de wetenschappers.
Een toename van catecholamines
Hoewel het misschien tegenstrijdig klinkt, zei Dr. McCullough dat plotselinge sterfgevallen tijdens de slaap biochemisch gezien vergelijkbaar zijn met de plotselinge sterfgevallen tijdens of vlak na een zware inspanning.
De reden waarom mensen schijnbaar onverklaarbaar sterven in hun slaap, legde Dr. McCullough uit, is soms vanwege een piek in catecholamines aan het einde van de slaapcyclus. Deze natuurlijke biochemische verandering is het signaal van het lichaam om wakker te worden.
Catecholamines zijn hormonen die gemaakt worden door de bijnieren. Ze worden in het lichaam vrijgegeven als reactie op fysieke inspanning of emotionele stress. Maar ze komen ook vrij tijdens de slaap, vlak voor het ontwaken, als signaal voor het lichaam en de hersenen dat het tijd is om op te staan.
Deze catecholaminen kunnen onder meer onze hartslag, bloeddruk en ademhaling verhogen.
In het lichaam zijn er drie soorten catecholamines: dopamine, epinefrine en noradrenaline. Een piek in catecholamines, of dat nu tijdens de slaap of tijdens het sporten gebeurt, kan het hart onder druk zetten en aritmie veroorzaken, aldus Dr. McCullough.
Sterven vlak voor zonsopgang
Als het hart van een jong persoon beschadigd is, door een infectie, vaccinatie, of om een andere reden, kan de golf van catecholamines dodelijk zijn. Dit is de reden, zei McCullough, dat mensen blijkbaar sterven in hun slaap. Ze sterven daadwerkelijk vlak voor zonsopgang.
Na een zorgvuldige studie van de peer-reviewed wetenschappelijke literatuur (waarbij hij zelf als hoofd- of co-auteur ook aan verschillende studies heeft meegewerkt), zei Dr. McCullough dat de plotselinge en onverwachte sterfgevallen die we zien bij jonge mensen waarschijnlijk het gevolg zijn van niet gediagnosticeerde of asymptomatische door vaccinatie veroorzaakte myocarditis.
“We hebben nu geleerd dat ruwweg de helft of meer van de gevallen [van myocarditis] aanvankelijk asymptomatisch zijn. Dat betekent dat de jongeren niet weten dat ze myocarditis hebben,” legt McCullough uit. “Er wordt dus een litteken gevormd in het hart, maar hen is nooit verteld dat ze zich beter niet te zeer inspannen en velen doen aan atletiek en allerlei andere activiteiten.”
Tijdens een catecholamine piek, of die nu het gevolg is van zware inspanning of deel uitmaakt van het normale ontwakingsproces, kan deze onopgemerkte door vaccinatie veroorzaakte myocarditis fataal worden, aldus Dr. McCullough.
Dit waren ook de bevindingen van een eerder dit jaar in het tijdschrift Archives of Pathology & Laboratory Medicine gepubliceerde analyse, die werd geleid door een patholoog, Dr. James Gill, van de Yale School of Medicine in New Haven, Connecticut. Een team van drie artsen voerde een autopsie uit op twee tienerjongens die stierven vlak nadat ze een tweede dosis van het Pfizer-BioNTech COVID-19 vaccin hadden gekregen
Zij ontdekten dat de myocarditis na het vaccin “kenmerken vertoonde die leken op een door catecholamine veroorzaakt letsel, niet op de typische pathologie van myocarditis”. Dezelfde studie haalt ander onderzoek aan dat aantoonde dat myocarditis zelden de oorzaak is van sterfgevallen door COVID-19 infecties.
“Door te begrijpen dat deze gevallen verschillen van typische myocarditis … kan het helpen bij het bijsturen van screening en therapie,” concludeerden de onderzoekers.
Meer sterfgevallen onder de beroepsactieve bevolking
Scott Davison, die aan het hoofd staat van OneAmerica, een grote verzekeringsmaatschappij gevestigd in Indianapolis, vertelde tijdens een online nieuwsconferentie op 30 december 2021 dat zijn bedrijf recentelijk “de hoogste sterftecijfers ziet in de geschiedenis van hun bedrijf”.
Davison zei dat de sterftecijfers met 40 procent waren gestegen en dat COVID-19 geen verklaring was voor het grootste deel van de stijging. De mensen die stierven waren jonger dan 65, wat ongebruikelijk is, aangezien de COVID-sterfgevallen vooral mensen van 65 jaar en ouder zijn.
“Het zijn niet allemaal COVID sterfgevallen, maar het aantal sterfgevallen is enorm, enorm gestegen”, zei hij.
Volgens Dr. McCullough zou de wetenschappelijk meest verantwoorde veronderstelling van onze regelgevende instanties moeten zijn dat het ongewoon hoge aantal sterfgevallen in de Verenigde Staten en andere landen sinds de invoering van de COVID-19 vaccins veroorzaakt wordt door de vaccinaties zelf.
Een verband tussen deze vaccins en de extra sterfgevallen zou moeten aangenomen worden, tenzij er duidelijk een andere oorzaak kan worden vastgesteld of er bewijs is dat de overledene niet was ingeënt, aldus Dr. McCullough.
“Dat is een veilige reglementaire houding,” benadrukte hij.
“Wanneer wij nieuwe producten ontwikkelen en er een sterfgeval optreedt na het gebruik van dat nieuwe product, is een logisch en veilig standpunt dat het te wijten is aan het nieuwe product zelf, tenzij het tegendeel wordt bewezen”.
Myocarditis door vaccinatie kan maanden op zich laten wachten
In november 2021 publiceerde een team van wetenschappers van de afdeling Kindergeneeskunde van het Seattle Children’s Hospital, dat verbonden is aan de Universiteit van Washington, een studie die een definitief verband aantoonde tussen mRNA-vaccins en hartproblemen bij adolescenten, onderzoek dat sindsdien is bevestigd door meer dan een hele reeks andere studies en rapporten.
Het team van de Universiteit van Washington stelde vast dat myocarditis en pericarditis opdoken bij patiënten van 12 tot 17 jaar die binnen een week na de tweede dosis van de mRNA-vaccins pijn op de borst kregen.
Deze patiënten bleken hogere waarden van troponine in hun bloed te hebben dan gebruikelijk. Troponine is een soort eiwit dat voorkomt in de hartspieren. Wanneer het in de bloedbaan aanwezig is, kan het een aanwijzing zijn voor hartfalen.
Hetzelfde team van wetenschappers publiceerde in maart 2022 een vervolgstudie, eveneens in het Journal of Pediatrics. Hun vervolgstudie onderzocht een groep jonge mensen, in de leeftijd van 12 tot 17 jaar, die na de tweede dosis van de Pfizer mRNA-vaccins waren gediagnosticeerd met een hartontsteking, ze ontdekten dat bijna 69 procent van de patiënten tijdens een MRI-scan abnormale hartritmes vertoonden, zelfs acht maanden na vaccinatie en zonder andere klinische symptomen.
De wetenschappers schreven in hun bespreking dat deze bevinding “een indicator is van hartschade en fibrose [littekenvorming] en in verband wordt gebracht met een slechtere prognose bij patiënten met klassieke acute myocarditis”.
Dr. McCullough vindt deze studie van 25 maart 2022, die werd geleid door Dr. Jenna Schauer van de Universiteit van Washington, zeer verontrustend.
“Maar wat we begrijpen van myocarditis is dat het enkele maanden kan duren voordat het litteken zich vormt, en de publicaties van Jenna Schauer laten dit zien,” zei Dr. McCullough, eraan toevoegend dat kinderen een relatief “omvangrijk litteken” kunnen hebben.
Hij ging verder: “Dus ik zou als cardioloog concluderen dat het abnormale ritme wel degelijk vier maanden, zes maanden, acht maanden, of twaalf maanden na de vorming van het litteken in het hart in werking kan treden.”
De plotselinge dood van een jonge persoon die ogenschijnlijk gezond is en onverwacht sterft in zijn slaap of tijdens het sporten, zelfs tot acht maanden na de vaccinatie, kan volgens McCullough in feite het gevolg zijn van niet gediagnosticeerde myocarditis die optrad als gevolg van de COVID-19 vaccins.
Ouders, stap alstublieft naar voren
Dr. McCullough drong er bij de ouders op aan om openlijk aan te geven of hun kinderen het COVID-19 vaccin hebben gekregen. De gemakkelijkste manier om te bewijzen dat een plotselinge en onverwachte dood, vooral bij jongeren, geen verband houdt met de injecties, zei hij, “is dat de families naar voren treden en zeggen dat ze het vaccin niet hebben genomen. Dan is dat al uitgesloten.”
Maar, vervolgde Dr. McCullough, “als families zich stil houden en niet reageren op de vraag of ze het vaccin al dan niet hebben genomen, denk ik dat het veilig is om aan te nemen dat ze het vaccin hebben genomen.”
Dr. Angelina Farella, een kinderarts met een privépraktijk in Webster, Texas, die ook sprak op de Sedona conferentie, legde uit dat zij volwassenen begon te behandelen die leden aan COVID-19 toen haar medische collega’s weigerden hen te helpen.
Dr. Farella zei dat zij zich grote zorgen maakt over de hartproblemen bij jonge mensen die zij en haar collega’s in de klinieken zien en waarover zij in de wetenschappelijke literatuur lezen.
“Als kinderarts sturen we zelden een kind [dat] geen aangeboren hartafwijking heeft naar een cardioloog,” zei Dr. Farella. “Het gebeurt zeer zelden dat we ze naar een cardioloog sturen.”
Tegenwoordig komen hartproblemen bij kinderen en jonge volwassenen die de COVID-19 vaccins hebben genomen echter zo vaak voor dat Dr. Farella zegt dat ze zelfs geen routine sportmedische formulieren meer ondertekent zonder eerst een volledig bloedonderzoek van haar patiënten om te controleren of er tekenen van achteruitgang van het hart zijn.
Dit omvat het testen op troponine in het bloed en D-dimeer niveaus (een eenvoudige bloedtest om de aanwezigheid van bloedstolsels uit te sluiten).
Hoewel sommige gezinnen in haar praktijk niet blij zijn met deze extra stap, benadrukt Dr. Farella dat de extra tests cruciaal zijn voor de veiligheid van de kinderen.
“Ik wil mezelf en de familie ervan verzekeren dat ze een optimaal en veilig leven voor zich hebben,” zei Dr. Farella.
De kersverse minister van Financiën van het Verenigd Koninkrijk, Jeremy Hunt, heeft de door zijn voorganger beloofde belastingverlagingen teruggedraaid en de steun voor energierekeningen van huishoudens teruggeschroefd in een poging de financiële stabiliteit te herstellen na weken van marktturbulentie.
Hunt werd op 14 oktober minister van Financiën om de Britse regering fiscaal geloofwaardiger te maken nadat de “mini-begroting” van zijn voorganger Kwasi Kwarteng, die onder meer 45 miljard pond (51,7 miljard euro) aan ongefinancierde belastingverlagingen omvatte, de financiële markten de stuipen op het lijf joeg, wat leidde tot een daling van de waarde van het pond en het stijgen van de kosten voor leningen.
In een televisieverklaring van 17 oktober maakte Hunt bijna het hele economische plan ongedaan dat Kwarteng iets meer dan drie weken geleden met de enthousiaste steun van de Britse premier Liz Truss had opgesteld.
“Het is een diepgewortelde conservatieve waarde, en een waarde die ik deel, dat mensen meer van het geld dat ze verdienen moeten houden,” zei Hunt. “Maar in een tijd waarin de markten terecht vragen om toezeggingen voor duurzame overheidsfinanciën, is het niet juist om te gaan lenen om deze belastingverlaging te financieren.”
Premier Liz Truss tijdens een persconferentie in de briefingroom in Downing Street, Londen, op 14 oktober 2022. (Daniel Leal/PA Media)
De grote fiscale ommekeer
Na negatieve reacties van de financiële markten werd Truss gedwongen tot een reeks ombuigingen, waaronder het schrappen van het plan om het toptarief van 45 procent voor belastingen te verlagen en de vennootschapsbelasting te bevriezen.
Nu heeft Hunt een groot deel van de resterende belastingplannen uit de minibegroting geschrapt. Hij zei dat hij afziet van plannen om het basistarief van de belasting te verlagen tot het land het zich kan veroorloven het te verlagen.
De door zijn voorganger beloofde verlaging van de dividendbelasting gaat ook niet door, net als het btw-vrij winkelen voor toeristen, de bevriezing van de alcoholaccijnzen en de versoepeling van de IR35-regels voor zelfstandigen.
Hunt zei dat de belastingmaatregelen alleen al 32 miljard pond (36 miljard dollar) zullen opbrengen, nadat economen hadden geschat dat de regering te maken heeft met een zwart gat van 60 miljard pond (68 miljard dollar) in de overheidsfinanciën.
Minder energiehulp
Hunt verminderde ook de energieprijsondersteuning die de regering aan huishoudens en bedrijven had beloofd.
Hij zei dat de energieprijsgarantie, die de prijzen gedurende twee jaar zou beperken, in april afloopt, waarna de regering de hulp vooral zal richten op degenen die er het meest behoefte aan hebben.
Hunt noemde de energieprijsgarantie “een baanbrekend beleid om miljoenen mensen door een moeilijke winter heen te helpen”.
Hij bevestigde dat de beloofde steun tot april zal worden gegarandeerd, maar dat “het niet verantwoord zou zijn om de overheidsfinanciën te blijven blootstellen aan een onbeperkte volatiliteit van de internationale gasprijzen”.
Het ministerie van Financiën zal onderzoeken hoe energierekeningen na april kunnen worden ondersteund en zal een nieuw beleid ontwikkelen dat “de belastingbetaler aanzienlijk minder zal kosten dan vooraf gepland en tegelijkertijd voldoende steun zal bieden aan degenen die het nodig hebben”, aldus Hunt.
“Alle steun voor bedrijven zal gericht zijn op degenen die het zwaarst worden getroffen en de nieuwe aanpak zal energie-efficiëntie beter stimuleren”, zei hij.
Een vernederende terugval
Ongeveer een uur na de verklaring van Hunt schreef de premier op Twitter: “Het Britse volk verlangt terecht naar stabiliteit, en daarom pakken we de ernstige uitdagingen aan waarmee we worden geconfronteerd in deze verslechterende economische omstandigheden. We hebben actie ondernomen om een nieuwe koers uit te zetten voor groei die mensen in het hele Verenigd Koninkrijk ondersteunt en iets oplevert.”
Gevraagd naar het geloofwaardigheidsprobleem waarmee Truss nu wordt geconfronteerd na de ommezwaai in de begroting, hield haar officiële woordvoerder vol dat zij voor “stabiel leiderschap” zorgt.
“De premier luistert naar het publiek,” zei de woordvoerder. “Ze luistert naar advies van de markten, ze luistert naar haar collega’s, en ze neemt de nodige moeilijke beslissingen om onze aanpak te veranderen, zodat we voor economische stabiliteit kunnen zorgen en inderdaad die stabiliteit van leiderschap kunnen behouden, wat belangrijk is.”
Maar de belangrijkste oppositiepartij Labour zei dat de Conservatieven “alle geloofwaardigheid hebben verloren.”
Rachel Reeves, de schaduwkanselier van Labour, zei dat de Conservatieven niet het “vertrouwen en de stabiliteit” kunnen bieden die nodig zijn voor groei.
“De vernederende terugval in hun energieplan roept opnieuw de vraag op waarom ze geen eenmalige belasting voor de energieproducenten invoeren om de rekening te helpen betalen. vroeg Reeves.
NEW YORK- Twintig jaar geleden slaagde een groep gewone burgers in het noordoosten van China erin om iets voor elkaar te krijgen dat geen enkele Chinees ooit eerder had gedaan.
Bijna een uur lang namen ze de Chinese staatstelevisie over om informatie te vertonen over de spirituele groep Falun Gong, die het doelwit was geworden van een overweldigende publieke haatcampagne nadat de Chinese Communistische Partij enkele jaren eerder deze praktijk had gemarkeerd als het doelwit voor eliminatie.
Deze gedurfde operatie uit het voorjaar van 2002 staat centraal in de film “Eternal Spring“, een documentaire waaraan zes jaar is gewerkt en waarin animatie, live-action en archiefbeelden worden gecombineerd om het verhaal van deze groep Falun Gong-aanhangers te vertellen, vanaf het ontstaan van hun plan tot de uitvoering en de tragische nasleep ervan. De titel van de film is ook de letterlijke vertaling van Changchun, de naam van de stad waar de gebeurtenissen plaatsvonden.
De film werd in maart uitgebracht, op de 20e verjaardag van de gebeurtenis, en heeft tot nu toe 15 prijzen ontvangen. Hij werd door Canada geselecteerd om het land te vertegenwoordigen in de categorie Beste Internationale Film voor de Oscars van 2023.
Regisseur Jason Loftus (2-R) en hoofdanimator Daxiong (2-L) tijdens een vraag- en antwoordsessie na de vertoning van de documentaire in Film Forum in Manhattan, New York City, op 14 oktober 2022. (Chung I Ho/The Epoch Times)
Warm onthaal in New York
In New York City heeft de film twee volle zalen getrokken sinds de première op 14 oktober in het Film Forum in Manhattan. Het theater was zo tevreden over de warme ontvangst dat het de vertoning heeft verlengd, tot 27 oktober.
“Het drong echt door tot mijn ziel,” zei Peter Tomczyk, zoon van twee Poolse immigranten die getuige waren van de Solidariteitsbeweging die in de jaren ’80 vanuit Polen de weg vrijmaakte voor het einde van het communisme in Europa, tijden een interview met The Epoch Times vlak na de vertoning van 14 oktober.
“Je moet dit soort films zien,” zei hij, en hij beschreef de documentaire als een “prachtige belichting” van de menselijkheid van de Falun Gong aanhangers die betrokken zijn bij dit complot.
Falun Gong, ook bekend als Falun Dafa, is een meditatieve praktijk die ook een reeks morele leringen bevat die de waarden waarachtigheid, mededogen en tolerantie uitdragen. De praktijk werd razend populair in China en had eind jaren negentig volgens officiële schattingen meer dan 70 miljoen aanhangers. Het Chinese communistische regime, dat meende dat zijn macht door deze grote aanhang werd bedreigd, begon in 1999 met een uitgebreide vervolging, die vandaag de dag nog steeds voortduurt.
De campagne heeft geleid tot de opsluiting van miljoenen beoefenaars in verschillende inrichtingen, waar zij worden gemarteld, geïndoctrineerd en van hun organen worden beroofd. Een onnoemelijk aantal aanhangers is gestorven.
De verstoring van de TV-uitzending heeft indertijd het regime geschokt en heeft geleid tot massale politie-invallen in Changchun waarbij duizenden beoefenaars werden opgepakt, ongeacht of zij bij het complot betrokken waren.
Volgens Minghui.org, een in de VS gevestigde website die dient als verzamelpunt voor de vervolging in China, zijn ten minste zes Falun Gong-beoefenaars die bij de actie betrokken waren, in de eerste tien dagen na de overname van de uitzending door de politie om het leven gebracht. Van de belangrijkste participanten slaagde er slechts één in om China te verlaten, na 10 slopende jaren in de gevangenis. De meeste anderen stierven in de gevangenis of kort na hun vrijlating. Zhou Runjun, bij haar vrienden bekend als Tante Zhou, wordt dit jaar vrijgelaten na een celstraf van 20 jaar.
Kunstenaar Daxiong in een fragment van de documentaire “Eternal Spring”, die het verhaal vertelt van een groep Chinese burgers die ongecensureerd nieuws verspreidden in. (Met dank aan Lofty Sky Pictures)
De belangrijkste illustrator van de film, Daxiong, zelf ook een Falun Gong beoefenaar, werd ook het doelwit van de politie-invallen die volgden en hij was genoodzaakt zijn woonplaats Changchun te ontvluchten naar elders in China, en uiteindelijk naar Canada.
Daxiong, die nu een bekende striptekenaar is en heeft getekend voor de Justice League en Star Wars graphic novels, dient als hoofdrolspeler in de documentaire. Het publiek volgt zijn reis en probeert de gebeurtenissen van 20 jaar geleden, die zowel zijn eigen leven als dat van talloze andere Falun Gong-beoefenaars in zijn woonplaats veranderden, samen te vatten.
Bovenop deze documentaire-achtige vertelling brengt Daxiong, in zijn andere rol als hoofdartiest van de film, deze gedurfde operatie tot leven door middel van animatie, wat erg door het publiek wordt gewaardeerd.
” Op artistiek vlak was het absoluut ongelooflijk, en het hoofdpersonage … hij verbond alles samen,” vertelde John Robinson, een neuroloog uit New Jersey en regelmatige filmbezoeker, aan The Epoch Times na de vertoning van 14 oktober.
Promotiemateriaal voor documentaire “Eternal Spring” is te zien bij Film Forum in New York, op 14 oktober 2022. (Chung I Ho/The Epoch Times)
Opkomen voor degenen die dat niet kunnen
De regisseur van de film, Jason Loftus uit Toronto, kwam eind jaren negentig voor het eerst in aanraking met Falun Gong toen hij zich verdiepte in meditatie, een ervaring die in schril contrast stond met wat hij in de Chinese staatsmedia had gehoord. Zijn vrouw is Chinese, oorspronkelijk uit Changchun.
Loftus en zijn vrouw waren geschokt door wat Daxiong, die drie keer werd gearresteerd vanwege zijn geloof voordat hij naar Toronto kwam, en anderen hadden meegemaakt en daarom wilden ze het verhaal vertellen, vertelde de regisseur aan The Epoch Times.
Het probleem, aldus het echtpaar, gaat niet alleen over de vervolging van iemands geloof. Het gaat er veeleer om dat zulke wreedheden in het volle daglicht kunnen plaatsvinden zonder dat er verantwoording moet worden afgelegd en terwijl weinigen er zich van bewust zijn.
“Als we een situatie hebben waarin mensen zich niet kunnen uitspreken omdat hun ideeën als ‘verkeerde gedachten’ worden beschouwd … dan kan dat enorme gevolgen hebben, niet alleen in China,” zei Loftus, waarbij hij het voorbeeld aanhaalde van Li Wenliang, de arts die als klokkenluider door het Chinese regime werd gestraft omdat hij zijn collega’s probeerde te waarschuwen over de COVID-19 uitbraak in Wuhan. Hij stierf later zelf aan de ziekte.
“Li probeerde slechts een paar collega’s te informeren dat er een virus was dat zich verspreidde. Hij probeerde zelfs niet de held uit te hangen en de hele wereld te waarschuwen,” zei Loftus.
De film was een ambitieuze onderneming voor het kleine onafhankelijke team, niet in het minst vanwege de onconventionele verhaallijn.
“Typisch voor animatie is dat je alles goed voorbereid. Alles is zeer strikt georganiseerd, voordat je begint. Je weet precies wat je gaat produceren, terwijl bij een documentaire blijf je gewoon filmen. Je monteert en laat het verhaal ontstaan,” zei Loftus.
Maar door beide tegelijk te doen ontstond “een grote onbekende”: Het team wist nooit waar verschillende elementen zouden eindigen, en of ze überhaupt in de film terecht zouden komen, legde hij uit. De uitdaging werd nog vergroot door de moeilijkheid om scènes van tientallen jaren geleden terug tot leven te brengen om toch een gevoel van authenticiteit te kunnen behouden.
Regisseur-schrijver-coproducent Jason Loftus (L) bespreekt enkele productieuitdagingen met Daxiong, wiens tekeningen de basis vormden voor de animatie in “Eternal Spring”. (Lofty Sky Pictures)
Ook extern brachten de gevoeligheden rond het project een ander risico met zich mee. Tijdens de productie van de film namen de Chinese autoriteiten contact op met een zakenpartner van het productiebedrijf, de Chinese tech- en entertainmentgigant Tencent, over een videospel dat hun bedrijf op hun techplatform uitbracht.
“Ons werd gevraagd: ‘Doen jullie iets wat niet strookt met de koers van de Chinese overheid’?” zei Loftus, terwijl ze net een andere film over de vervolging van Falun Gong hadden uitgebracht, genaamd “Ask No Questions”.
Tencent, dat de app een dag na de release introk, was niet de enige Chinese partner die de banden met Loftus’ bedrijf verbrak – een andere Chinese distributeur schrapte een overeenkomst voor de publicatie van mobiele films. Ten minste twee Chinese steden hebben Daxiong onlangs op een zwarte lijst gezet en zijn meer dan 100 stripboeken werden uit de scholen verbannen.
Ondertussen hebben Chinese veiligheidsagenten familieleden van Loftus’ vrouw in China lastig gevallen, waarbij ze dubbelzinnige bedreigingen uitten en zeiden dat ze wisten waar Loftus mee bezig was.
“Ze vertellen je niet precies wat ze weten, en ik denk dat dat met opzet gebeurt,” zei Loftus.
“Wat wisten ze? En dan kun je eindeloos gaan denken: ‘Nou, wisten ze dit? Wisten ze dat?’ En op die manier censureer je jezelf misschien over dingen waarvan ze niet eens weten dat je ze doet.”
Maar Loftus was niet van plan zich door dergelijke intimidatiepogingen te laten intimideren, zeker omdat er overlevenden van de onderdrukking zijn die wanhopig hun stem willen laten horen.
“Wij worden niet geconfronteerd met dezelfde gevolgen als zij in China,” zei hij.
“Als we hen niet kunnen helpen hun verhaal te vertellen, met de vrijheid die we hier hebben, dan maken we niet echt gebruik van de vrijheden die we hebben, en worden we in zekere zin ook slachtoffer van dezelfde soort censuur die de Communistische Partij oplegt aan de mensen in China.”
Mensen lopen langs het Film Forum voorafgaand aan een filmvertoning van de documentaire “Eternal Spring” in Manhattan, New York City, op 14 oktober 2022. (Chung I Ho/De Epoch Times)
Bloeiende pruimbloesems
Het maken van deze spannende film was ook een persoonlijke reis voor de nu verbannen Daxiong, die in de loop van de documentaire tot een nieuw begrip komt van de TV-verstoring, een daad waar hij het jarenlang niet mee eens was aangezien die de vervolging zodanig heeft verergerd.
Zelfs vóór het incident was de ademruimte voor beoefenaars al beperkt.
Toen hij voorin de twintig was, zat Wei Lisheng, een Falun Gong beoefenaar, op een gegeven moment opgesloten in dezelfde gevangenis waar ook twee beoefenaars die later sleutelfiguren zouden worden in het uitzendcomplot zaten opgesloten. Hij herinnerde zich hoe hij, met trillende handen, naast hen opstond om zich te verzetten tegen een “anti-Falun Gong sessie”, een indoctrinatiesessie waarbij gevangenen gedwongen worden te kijken naar haatpropaganda tegen de beoefening van Falun Gong en deze te onderschrijven. De bewaker schopte hem met militaire laarzen die een afdruk op zijn been achterlieten die vandaag nog steeds zichtbaar is.
Ondanks de somberheid van de voortdurende onderdrukking door het regime, wilden zowel Daxiong als Loftus een boodschap van hoop achterlaten, deels belichaamd in de naam van de film alsook door de pruimenbloesems die openbloeien op een gespannen moment in de film wanneer de beoefenaars, die net met succes de uitzending hebben overgenomen, proberen de politie te ontlopen.
Een geanimeerde scène in de documentaire “Eternal Spring” die het gevaar toont van het vertellen van de waarheid over Falun Gong. (Lofty Sky Pictures)
Een geanimeerde scène in de documentaire “Eternal Spring” die het gevaar toont dat men loopt door mensen de waarheid over Falun Gong te vertellen. (Lofty Sky Pictures)
De pruimenbloesem, wordt in de Chinese literatuur vereerd als een symbool van veerkracht, en bloeit gewoonlijk één tot twee weken aan het einde van de strenge winters in Changchun. Het markeert de komst van de lente. De twee filmmakers zagen in deze bloemen, die uit de bevroren aarde bloeien, de weerspiegeling van de participanten van deze operatie.
“Het drukt het gevoel uit dat we nog steeds leven in zeer donkere en moeilijke tijden. Het is nog steeds winter aangezien deze vervolging de mensen voorlopig nog steeds blijft treffen. Maar tegelijkertijd zullen die mensen die de uitzending hebben gezien waarvoor de helden uit de film verantwoordelijk waren, nooit meer op dezelfde manier naar de propaganda van de staatsmedia kijken,” zei Loftus.
“Ze zullen begrijpen dat er een ander verhaal is dan dat van de Communistische Partij, en dat heeft echt invloed op de toekomst.”
Daxiong, de hoofdacteur van de film, tijdens een vertoning in Film Forum in Manhattan, New York City, op 14 oktober 2022. (Chung I Ho/De Epoch Times)
Voor Daxiong is het verhaal nog niet voorbij, maar eerder een deel van de geschiedenis in wording.
“Het zal worden doorgegeven als een fakkel,” zei hij tegen The Epoch Times.
“Ieder van ons is een hoofdrolspeler – niet alleen die paar acteurs in de film.
“Iedereen draagt zijn steentje bij aan onze toekomst. Het ontvouwt zich nog steeds.”
En Wei is vastbesloten daar deel van uit te maken. Hij heeft de film, waarin hij voorkomt als geïnterviewde, meer dan tien keer bekeken en hij zei dat hij nog steeds elke keer tranen in zijn ogen krijgt.
“Ik wil hun dappere daden in mijn hart graveren en het aan de wereld doorvertellen,” zei hij.
De genderideologie is een marxistische theorie die bedoeld is om het gezin te verwoesten door kinderen tegen hun eigen lichaam en vaak ook tegen hun ouders op te zetten en elementaire categorieën, zoals man en vrouw, die mensen gebruiken om door de wereld te navigeren, op te heffen, zei Jay Richards, de directeur van het DeVos Center for Life, Religion, and Family van de Heritage Foundation, tijdens een interview voor het programma “Crossroads” van EpochTV.
Richards zei dat de genderideologie de realiteit van man en vrouw als een vaste biologische categorie ontkent en vervangt door een volledig innerlijke en subjectieve categorie van genderidentiteit.
“Wat je werkelijk bent wordt niet bepaald of beperkt door je lichaam, maar door deze innerlijke en subjectieve kijk op je geslacht, die op zichzelf een circulaire definitie is,” zei hij.
Er is een fundamentele tegenstrijdigheid in de genderideologie aangezien de term “trans” in eerste instantie een seksuele binariteit impliceert, wat erop neerkomt dat een man kan veranderen in een vrouw, aldus Richards.
“Door te zeggen ‘een transvrouw is een vrouw’ impliceer je dat een vrouw op zich een bestaand ‘iets’ is,” zei hij.
“Maar ondertussen is zelfs de categorie trans in zekere zin achterhaald, omdat we nu ook een seksuele, niet-binaire gendercategorie hebben die ontkent dat er überhaupt een binaire categorie bestaat,” zei hij. “Het zegt alleen dat het geslacht als een spectrum is. Maar als gender op een spectrum ligt, is iedereen dus niet-binair, want er bestaat geen binariteit meer.”
Richards zei dat dit van belang is omdat dit concept meer en meer invloed heeft op mensen en vooral kinderen, en op de perceptie van hun lichaam.
Het sleutelelement van de theorie is dat “het kinderen leert dat ze in het verkeerde lichaam geboren kunnen worden”, aldus Richards. “Dat is waarschijnlijk het meest schadelijke idee dat je een kind kunt voorhouden.”
Het ultieme doel
Richards gelooft dat genderideologie niets te maken heeft met individuen die een zeldzame seksuele ontwikkelingsstoornis hebben.
“De genderideologie is een culturele sloopkogel om het fundament van de samenleving te treffen, namelijk het gezin. En dus vereist de eigenlijke definitie van het gezin een seksuele binariteit, namelijk een moeder en een vader die samen een kind kunnen krijgen, dat zij samen opvoeden.”
“[Deze sloopkogel] is niet zozeer geïnteresseerd in wat daarna komt als wel in het vernietigen van de huidige orde,” zei hij.
Links beseft al anderhalve eeuw dat de sociale structuren buiten de staat “het belangrijkste bastion vormen tegen een totaliserende staat,” zei Richards, ” en daarom moeten ze vernietigd worden.”
De eerste dingen die mensen leren zijn enkele van de meest elementaire categorieën in onze wereld, zoals kind en volwassene, man en vrouw, goed en kwaad, jongens en meisjes, zei Richards.
“Als je een kind kunt aanpakken op een leeftijd voordat hij of zij die categorieën heeft gevormd, en deze kunt opheffen door te zeggen: ‘Nou … sommige mensen zijn jongens, sommige mensen zijn meisjes, sommige mensen zijn beide, geen van beide, of ergens daartussenin’, wat trouwens een rechtstreeks citaat is uit een kinderboek, dan ontbind je die categorie waarmee ze door de wereld navigeren, en kun je die vervangen door iets wat je veel beter bevalt.”
Richards zei dat het nog niet duidelijk is hoe het denken en de mentale processen van deze kinderen zullen worden beïnvloed door deze lessen, die hij “het eerste experiment in de geschiedenis met dit soort radicale ideologie” noemde.
“Dit idee dat er geen mannen en vrouwen zijn of dat een man een vrouw kan worden, gewoon door middel van zelfidentificatie, is echt een nieuw idee,” zei hij. “En we weten niet wat het gaat veroorzaken. Als kinderen niet langer kunnen vertrouwen op hun waarneming dat er mannetjes en vrouwtjes zijn, waar kunnen ze dan wel op vertrouwen, toch? Zowat al hun cognitieve vermogens liggen nu voor het grijpen.”
Sociale gevolgen
Een transgender kinderboek in Irvine, Californië, op 30 augustus 2022. (John Fredricks/De Epoch Times)
Kinderen kunnen achter de rug van hun ouders om worden bereikt via sociale media of in de scholen, waar hen wordt aangeleerd dat “hun ouders de voornaamste belemmeringen zijn voor hen om hun ware zelf te realiseren”, aldus Richards.
Deze ideologie zet kinderen op tegen hun ouders, legde hij uit. Kinderen wenden zich dan tot zelfondersteunende sociale netwerken, meestal op sociale media, die deze ideologie versterken.
“Het keert kinderen ook tegen hun eigen lichaam,” vervolgde Richards.
Het brengt hen op een soort sterilisatiepad dat begint met sociale transitie en eindigt met puberteitsblokkers, geslachtsveranderende hormonen en chirurgie, gaf hij aan.
“Ik hoop dat we een culturele en politieke oplossing zullen vinden om dit te stoppen voordat we eindigen met honderdduizenden gesteriliseerde kinderen.
Hoe de genderideologie tegen te gaan
(L-R) Abel Garcia, Billboard Chris en Chloe Cole nemen deel aan een demonstratie in Anaheim, Californië, op 8 oktober 2022. (Brad Jones/De Epoch Times)
Genderideologie is zo’n radicaal idee dat gewone mensen het krankzinnig zullen vinden als ze het voor het eerst horen, zei Richards. Ze zullen niet geloven in wat er werkelijk gebeurt, of denken dat het alleen in Californië plaatsvindt.
Daarom is de eerste stap om het te verslaan “het publiek ervan te overtuigen dat dit werkelijkheid is, het bevindt zich waarschijnlijk in uw scholen, en het bevindt zich zeker op de sociale media van uw kinderen,” zei Richards.
De volgende stap zou zijn om conservatieven en Republikeinen ervan te overtuigen dat het aankaarten van deze kwestie hen kan helpen om verkiezingen te winnen, zei hij. Zij snijden dit onderwerp gewoonlijk niet aan omdat het voor hen een ongemakkelijk onderwerp is, voegde hij eraan toe.
Mensen zouden zich ook moeten informeren over genderideologie, zei Richards, en als ze kinderen hebben, zouden ze moeten uitzoeken wat er op hun scholen gebeurt. Ouders zouden moeten aandringen op wetten die hun rechten in het onderwijs van hun kinderen beschermen, zoals dat in Florida het geval is, zei Richards.
Zulke wetsvoorstellen moeten duidelijk maken dat ouders de primaire verantwoordelijkheid hebben voor de opvoeding van hun kinderen, die zij vervolgens delegeren aan de scholen, aldus Richards.
“Ze geven hun ouderschap dus niet over aan de scholen.”
In maart ondertekende gouverneur Ron DeSantis van Florida een wetsvoorstel inzake ouderlijke rechten in het onderwijs, dat lessen over seksuele geaardheid op de kleuterschool tot en met de derde klas verbiedt, evenals lessen die niet bij hun leeftijd passen.
Arkansas heeft in april een wet aangenomen, de SAFE (Save Adolescents From Experimentation) Act, die geslachtsveranderende operaties en hormoonbehandelingen verbiedt voor iedereen onder de 18 jaar.
De maatregel geeft ouders en kinderen het recht om binnen 20 jaar een rechtszaak aan te spannen tegen genderklinieken en artsen die dergelijke ingrepen hebben uitgevoerd, aldus Richards.
Daniël was een vrome Jood ten tijde van koning Darius. Darius, de koning van Perzië rond de zesde en vijfde eeuw voor Christus, was vriendelijk voor de Joden en speelde zelfs een belangrijke rol bij de wederopbouw van de Tempel in Jeruzalem, nadat die door de Babyloniërs was verwoest.
Koning Darius bewonderde Daniël en probeerde hem meer macht te geven als bestuurder, wat de jaloezie van andere bestuurders aanwakkerde. Het gevolg was dat de andere bestuurders Daniël wilden belasteren, maar zij konden geen kwaad in zijn karakter vinden.
Om Daniël in diskrediet te brengen, bedachten de bestuurders een manipulatief plan. Ze haalden koning Darius over om een wet in te stellen waarin stond dat iedereen die tot een niet-erkende god bad, in een leeuwenkuil zou worden gegooid. De wet zou 30 dagen van kracht zijn en kon niet meer worden gewijzigd. Koning Darius ging akkoord. De bestuurders wisten dat ze Daniël alleen konden treffen als ze zijn relatie met God zouden aanvallen.
Daniel hoorde van de nieuwe wet, maar hij liet zichzelf er niet door beïnvloeden. Hij bleef bidden tot God zoals hij dat voorheen deed. De bestuurders spanden samen om Daniel te betrappen terwijl hij tot God bad, en ze rapporteerden aan koning Darius dat Daniel de nieuwe wet had overtreden. Koning Darius was verontrust door deze informatie, maar hij kon niets doen om Daniël te beschermen.
De bestuurders bevalen Daniël in de leeuwenkuil en bespotten hem voordat ze hem erin wierpen.
Koning Darius maakte zich de hele nacht zorgen over Daniël, en ‘s morgens liep hij om te zien of Daniël gewond was. Darius vond hem ongedeerd. Hij legde de koning uit dat God engelen had gestuurd om de muil van de leeuwen te sluiten, aangezien hij volgens de wet van God onschuldig was.
Koning Darius verheugde zich en liet Daniël vrij. Toen gooide hij in plaats daarvan de bestuurders die problemen veroorzaakten in het hol. De leeuwen verslonden hen allemaal.
Daniël in de leeuwenkuil’ door Pieter Paul Rubens
Pieter Paul Rubens, beschouwd als een van de grootste schilders in de westerse canon van de kunstgeschiedenis, schilderde tijdens de Contrareformatie van de Rooms-Katholieke Kerk. Dit was een tijd waarin de kerk, in haar strijd tegen het protestantisme, de vroegchristelijke martelaren vierde om de gelovigen uit hun geestelijke sluimering te halen.
Rubens, een vroom katholiek, speelde zijn eigen rol in de Contrareformatie. Het schilderen van “Daniël in de leeuwenkuil” was een gelegenheid die hij aangreep om andere katholieken te inspireren vanuit de geest van de bijbelse martelaren.
In deze compositie schilderde Rubens Daniël als de enige menselijke figuur. Hij zit rechts, met zijn benen gekruist en zijn handen gevouwen en samengeklemd in gebed. Een subtiel licht schijnt van de linkerkant van zijn hoofd, en hij kijkt vol ontzag op naar de opening van het hol.
Een detail van “Daniël in de leeuwenkuil”, circa 1614-1616, door Pieter Paul Rubens. Olieverf op doek, 88 1/4 inch bij 130 1/8 inch. National Gallery of Art, Washington. (Publiek domein)
Negen leeuwen omringen Daniël, maar ze lijken niet in hem geïnteresseerd. Sommige leeuwen slapen, andere rusten, twee lijken te spelen en één geeuwt. Hun minste zorg lijkt Daniel te zijn, die ondanks de menselijke botten die in het hol liggen, veilig is.
De rechtvaardigheid van de wet van God
Aan de oppervlakte geeft het verhaal over Daniël en de leeuwenkuil eenvoudigweg de kracht van het geloof in God weer. Daniel behield zijn geloof in God, ondanks dat hij werd aangevallen door de machthebbers. Zijn geloof zorgde voor een wonder, dat hem redde van een gruwelijke dood. Maar er kunnen ook andere betekenissen in dit verhaal zitten.
Laten we eerst twee soorten wetten onderzoeken. De koning is de machtigste en rijkste persoon in de regio. Hij heeft de macht om wetten te maken als hij ze aangenaam vindt en ze te ontmantelen als hij ze onaangenaam vindt.
Toch manipuleerden de bestuurders koning Darius gemakkelijk om een nieuwe wet te maken met als enig doel Daniël te kwetsen. De wet was in feite gebaseerd op jaloersheid op de rechtvaardigen, en in deze wet was de bepaling ingebouwd dat zij onveranderlijk was. Daardoor kon de koning niet voorkomen dat een onschuldig mens schade werd berokkend. De wet verhinderde de koning om als goed mens te handelen.
Maar er is een andere, hogere wet: de wet van God.
Hoewel de wet van de koning niet duidelijk in het schilderij voorkomt, is de wet van God dat wel. De waarheid van Gods wet lijkt verbonden met mededogen voor de rechtvaardigen. Daniëls geloof was sterk; het was zo sterk dat de wet van de koning – een menselijke wet die de wet van God probeerde te dwarsbomen – Daniël niet raakte.
In plaats van een menselijke wet te volgen, koos Daniël ervoor de wet van God te volgen. Gods wet kon reiken waar de macht en de rijkdom van de koning dat niet konden. En daardoor bleef Daniël – een voorbeeld van een rechtvaardig karakter – veilig.
De meester van het dierlijk verlangen
Laten we terugkeren naar het schilderij om een mogelijke, tweede betekenis te onderzoeken.
De leeuwen kunnen onze dierlijke verlangens voorstellen, dat wil zeggen onze verlangens van het vlees. Deze leeuwen zijn als loerende verleidingen die wachten om ons te verslinden op het moment dat we niet standvastig rechtvaardig zijn.
Gevangenen zijn per definitie niet vrij, en de leeuwenkuil was de plaats waar gevangenen naartoe werden gestuurd om te sterven. De botten die over de vloer van het hol liggen, vertellen de toeschouwer over het lot van eerdere gevangenen.
Een detail van “Daniël in de leeuwenkuil”, circa 1614-1616, door Pieter Paul Rubens. Olieverf op doek, 88 1/4 inch bij 130 1/8 inch. National Gallery of Art, Washington. (Publiek domein)
Als de leeuwen inderdaad dierlijke verlangens vertegenwoordigen, dan moet Daniël een keuze maken. Als hij kiest voor de verleidingen die de leeuwen vertegenwoordigen, zal hij zich aansluiten bij hun eerdere slachtoffers. Kiest hij echter voor de wet van God, dan zal hij de wereld overstijgen en vrij zijn, waar hij ook is.
Daniël kijkt met ontzag op en uit de leeuwenkuil. Heeft hij zijn geest en hart op God gericht en is hij zo het hol dat hem gevangen houdt ontstegen? Betekent dit dat hij werkelijk vrij is, ondanks zijn gevangenschap?
De leeuwen gedragen zich alsof ze zich niet eens bewust zijn van Daniel. Verdwijnt de verleiding in de aanwezigheid van een hart en een geest die zich op God richten, en is dit de ware bron van zijn vrijheid?
Interessant is dat de koning niet vrij is om de uitvoering van zijn wet tegen te houden, maar Daniel lijkt vrij ondanks zijn opsluiting in een leeuwenkuil. Soms staan onze menselijke wetten dingen toe die niet passen bij rechtvaardig gedrag. Belemmert deze illusie van vrijheid ons om werkelijk vrij te zijn, dat wil zeggen, het idee dat we vrij zijn als we toegeven aan verleidingen, alleen maar omdat onze wetten dat toestaan?
We kunnen niet moreel zijn zonder vrij te zijn, want moreel handelen impliceert ons aangeboren vermogen om te kiezen tussen wat we goed en kwaad vinden. Maken wij, net als koning Darius, wetten die ons verhinderen goed te zijn voor onze medemensen? Moeten wij, zoals Daniël, onze dierlijke verlangens beheersen met de wet van God als wij ware vrijheid willen ervaren?
Heb je ooit een kunstwerk gezien dat je mooi vond, maar geen idee had wat het betekende? In onze serie “Reaching Within: What Traditional Art Offers the Heart” interpreteren wij de klassieke beeldende kunst op een manier die voor ons vandaag moreel inzichtelijk kan zijn. We proberen elk kunstwerk te benaderen om te zien hoe onze historische creaties ons kunnen inspireren tot onze eigen aangeboren goedheid.
Wij gebruiken cookies op onze website om uw bezoek aan onze website aangenamer en relevanter te maken. Door op "Alles accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van de ingestelde cookies. U kunt echter ook naar "Cookie-instellingen" gaan om een gecontroleerde toestemming te geven.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duration
Description
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.
